[wiedźmin] Ostrze Wędrowca

Bolokantak · 28-09-2009, 22:16

Nad dachy domów wpełzło słońce. Kolejny dzień zaczął się bez gorejących strzech nad głowami. Mieszkańcy okolic Razwanu nie mogli być nieczego pewni. A to z jednej prostej przyczyny. Po lesie grasował potwór i to nie byle jaki, bo podobno było to ogromne smoczysko. Takie, które swoim zadem przysłonić by mogło wąskie i długie jak nieszczęście chaty Dolnego Sodden. Barczysty mężczyzna w białym, długim fartuchu jeszcze raz sprawdził, czy wszystko przygotowane na nadejście nowych mieszkańców domu, po czym zamknął walizę, ubrał kapelusz i wyszedł z domu, zakluczając go. Razwan był zatłoczony jak zwykle, a plac Jana Natalisa wręcz kipiał od kakofonii dźwięków wydobywających się z lutni, gęśli, skrzypiec, bębnów, fletów i gardeł. I wielu innych instrumentów. Mężczyzna przeciskając się z torbą przerzuconą przez ramię i walizą w garści doszedł wreszcie na rynek. Tu przeważnie nei było takiego ścisku i przede wszystkim nie śmierdziało.
- Gdyby tak można było powiedzieć o zaułkach i uliczkach - mruknął do siebie mężczyzna. - Gdyby tam tak nie śmierdziało...
"Gównem" dokończył w myśli. Tak, gdyby tak nie śmierdziało to być może zostałby na dłużej, ale on potrzebował wypoczynku. Rzucił jeszcze okiem na ogromną tarczę zegarową na wieży ratuszowej i poszedł w kierunku Bramy Powroźniczej. Południowa brama, zamknięta od czasu gdy pojawił się potwór, została pośpiesznie otwarta, gdy zobaczyli kto wychodzi i jeszcze pospieszniej zamknięta, gdy mężczyzna wyszedł.

*

Na wysokim drzewie w lesie obudziła się elfka. Wyglądała jakgdyby uciekła niedawno z komanda Scoia'tael, ale wszyscy wiedzieli, że jedne z ostatnich działają teraz na terenie Kaedwen i Aedrin. Kobieta wbrew wszelkim pozorom nie była Wiewiórką, choć nie można było dać gwarancji, co robiła podczas wojny. Las był ogromny, niechybnie pełen jaskiń, pieczar i skarbów ukrytych, ponad wszelką wątpliwość, w ziemi. Wszystkie jaskinie zostały spenetrowane kilka lat temu przez elfów i o dziwo nie znaleziono tam żadnego bogactwa. Kobieta zeskoczyła z drzewa, lądując pewnie w przyklęku. Przez plecy miała przewieszony łuk i kołczan strzał, przy pasie długi sztylet.

Przypomniała sobie starą przypowieść elficką, która według znawców miała się spełnić właśnie pięć lat po wielkiej wojnie.

Nieistniejąca istota na ścianie rozleje swe paski
Nieszczęśni, którzy przejdą po gruzach, by zdobyć skarb
Hełm z głowy zdejm, gdy rozmawiasz z nieznajomym,
Bo Jeźdźcy Burzy towarzyszyć mu będą,
A ich król w całej swej krasie,
Was się nie zlęknie.
Strzeżcie się ważki, krogulca i bestii.
Niech Ostrze Wędrowca prowadzi was szlakiem odmieńców!

Elfka nie wiedziała, kto był tym kretynem, który to wymyślił, ale spodziewała się, że miał zdecydowanie za dużo wypitego alkoholu. O co najmniej pół litra. Westchnęła i poszła dalej szukać ścieżki odmieńców, Ostrza Wędrowcy i nieszczęsnej istoty na ścianie.
__________________________________________________ _______________________

Na halę wbiegł nagle wysoki, szczupły mężczyzną w skórzanym ubraniu, miejscami przesianym srebrnymi ćwiekami. Zaczął mówić. Głośno.

Witam!
Chciałbym rozpocząć nową przygodę osadzoną w wiedźmińskich realiach.
Miałby to być storytelling z niewielkim dodatkiem kostek podczas walk (a i to nie zawsze... starczy, że gracz naprawdę zaskoczy mnie kreatywnością).

Akcja toczy się jakieś pięć lat po Drugiej Wojnie Północnej.

Reszta rozpoczęcia będzie zależała od kart postaci, które mam nadzieję się pojawią. Fabuła w miarę jest stała.

Co jest potrzebne? Otóż:

Imię i Nazwisko
Pseudonim (opcjonalny, jak ktos nie ma to nie musi wstawiać)
Rasa
Profesja/zawód
Wiek
Wygląd
Umiejętności (coś, co postać robi nadprzeciętnie, tudzież jest kiepska)
Charakter (to miejsce na światopogląd, tolerancyjność postaci i inne odczucia, a nie "neutralny dobry")
Ekwipunek (ubiór i kolorystyka w tym)
Historia
Styl walki

Taki schemat prosiłbym wysyłać na PW.

A w zgłoszeniu proszę o zamieszczenie okrojonych kart (tylko imię, nazwisko, pseudonim, rasa, wygląd i ekwipunek wierzchni. Jak krążą o postaci jakieś pogłoski to także proszę je tu zamieścić... niekoniecznie muszą być prawdziwe).

Na drużynę (4-6 osób) może przypaść jeden wiedźmin i (dla tej większej liczby) dwóch magików. Pozostali mogą być sobie kim chcą - od bardów po kapłanów. Również nie przywiązuję wagi do rasy danej postaci, bo każdy wie, jakie mogą być konsekwenje gry elfem, czy innym "nieludziem".

Liczyć będzie się nadesłanie karty przez PW. Wpisanie się tutaj także mile widziane. Oczywiście okrojoną kartę zamieszczacie sami. W razie pytań proszę konsultować się przez gadulca (podany w profilu) lub przez PW. I bardzo proszę, bez przekoksów

Zapraszam!

Po czym odwrócił się na pięcie, pozostawiając przylepioną kartkę z krótkim wstępem.

Veronus · 29-09-2009, 17:39

Imie : Valir ap Hanah
Rasa : Czlowiek - Nilfgaardczyk
Profesja : Wolny Rycerz
Wiek : 20 lat
Opis : Valir jest roslym i dobrze zbudowanym mezczyzna. Ma krotko ostrzyrzone czarne wlosy i brode. Oczy ma dziwnego szaro- srebrnego koloru.Przez prawy policzek przechodzi mu blizna od ciecia mieczem. Nosi sie skromnie acz porzadnie. Czarne bryczasy i czarna kolczuga. Nosi takze czarny plaszcz ze srebrnymi zdobieniami. U pasa ma miecz o srebrnej glowni i w czarnej pochwie.

Charakter: Valir jest zazwyczaj spokojny i opanowany. Nieprzepada za czarodziejami. Unosi sie gdy ktos poddaje w watpliwosc jego slowo lub honor. Jest gotow walczyc z kazdym kto osmieli sie powaznie go zniewazyc .
Nosi się jak szlachcic. Każdy jego ruch daje do zrozumienia że ma rycerskie wychowanie.

Ekwipunek : Miecz jednoreczny doskonalej roboty ( ostrze rodowe ), rumak bojowy o imieniu Gryf, podstawowy ekwipunek podroznika ( krzesiwo i hubka, garnuszek, spiwor, lina, racje zywnosciowe ), noz o dlugim ostrzu, tarcza bez oznaczenia herbowego.

Umiejętności :
Valir jest doskonałym jeźdźcem. Jako szlachcić Cesarstwa posiada również rozległą wiedze na temat heraldyki tamtejszych rodów jak i zwyczajów. Jest także wyjątkowo dobrym szermierzem. Oczywiście potrafi również czytać i pisać, nie wspominając już o tak standartowych umiejętnościach jak rozpalanie ognia.Za wadę można by uznać sposób w jaki traktuje tych których uważa za niżej postawionych niż on sam. Zdarza mu sie wywyższać się i przedkładać honor nad zdrowy rozsądek.

Kambion · 04-10-2009, 16:21

Imię i Nazwisko:Rudolf de Hohenzollern
Pseudonim: Rudi
Rasa: Człowiek
Profesja: Błędny Rycerz
Wiek: 36

Wygląd: Rosły i barczysty przystojny mężczyzna w kwiecie wieku. Na twarzy kilkudniowy zarost, szlachetnie garbaty nos, włosy natomiast ciemne i krótko ścięte. Oczy ma ciemnoniebieskiego koloru.

Umiejętności:Rudolf świetnie potrafi walczyć w ciężkim pancerzu, mimo przyłbicy z zabójczą precyzją potrafi operować mieczem. Szarża z kopią to dla niego bajka a dla jego przeciwnika horror. Rudolf zna trochę starszą mowę i wykorzystuje ją do bajerowania dziewek.

Charakter: Rudolf jest uparty, szczery, sympatyczny, ambitny, wrażliwy. Ceni sobie w życiu samodzielność i niezależność. Wszechstronnie uzdolniony z subtelnym poczuciem humoru. Doskonały obserwator, czasem skłonny do szyderstwa i niezdecydowania. W życiu kieruje się wysoko rozwiniętą intuicją. Jest wrażliwy na ludzkie niedole i krzywdy. Umysł posiada bystry przez co od razu orientuje się w tym co i jak powinno być zrobione.

Ekwipunek:
Uzbrojenie bitewne:miecz półtoraręczny ze zdobioną rękojeścią, żelazna trójkątna tarcza, ciężka zbroja płytowa z Nilfgardu, sztylet przy pasie, kopia.

Ubranie: Czerwona przeszywaninica, biała jedwabna koszula, skórzane spodnie, wysokie ciemne buty ze skóry łosia, kalesony, onuce, czerwony ciemny ciepły płaszcz, skórzany pas ze stalową klamrą, sygnet rodowy, amulet z brunatnym klejnotem, czerwona tunika.

Inne: wóz kupiecki, plecak, hubka i krzesiwo, dwa namioty, kociołek naczynia miedziane, kociołek miedziany, miedziana chochelka do zupy, bukłak z wodą 2 litrowy, beczka z dwoma litrami, trochę siana na wozie, 3 grube koce, butelka wina, 2 noże, parę pochodni, dwie butelki oliwy, lina 5 metrów, kilka skrzynek w których to trzymane jest.

Żywność: 4 bochenki chleba, 1kg suszonego mięsa, 3kg ogórków, 1kg marchwi.

Zwierzęta: 1 koń bojowy kasztanek (zbroja płytowa - końska) - Lancelot, 1 koń pociągowy siwy - Siwek, 1 kura.

Giermek: Żakuj nie pochodzi ze szlacheckiej rodziny a jest synem ubogiego bednarza. Rudolf ocalił jego życie i zgodził się przyjąć chłopka do służby jako swego giermka.

Wygląd: Z wyglądu typowy zarośnięty chłop o brązowych dłuższych włosach.

Charakter: Posłuszny i lojalny wobec pana, jest nieokrzesany jednak sprytu mu nie brakuje.

Broń i wyposażenie: Kusza i buzdygan, nóż, róg i łachmany.

Styl walki: Żakuj posługuje się w miarę bronią jednoręczną i kiepsko strzela z kuszy.

Rhaina · 12-10-2009, 18:44

Nie miałam nigdy w ręku podręcznika, ale znam całkiem nieźle calutką sagę o wiedźminie.
Chętnie zagrałabym czarodziejką - młodą, świeżo wypuszczoną spod skrzydeł pani Rity Laux-Antille absolwentką Aretuzy. Dość dobrze urodzona (beztytułowa szlachta), cokolwiek wychuchana.
Imię: Marilla Vengarren.
Przedstawia się jako Marilla z Aretuzy.
Wygląd: szczupłe dziewczę o długich rzęsach i drobnych ustach, na których niemal zawsze gości uśmiech. Mleczna cera, drobniutkie piegi na nosku i policzkach, jasnobrązowe włosy połyskujące w słońcu miedzią, oczy zielonoszare.
Umiejętności: w magii była studentką nie wybitną, lecz dość zdolną. Szczególną uwagę poświęciła warzeniu eliksirów - wiele receptur, nie tylko podstawowych, zna na pamięć. O walce i umiejętnościach przetrwania ma pojęcie, delikatnie mówiąc, podstawowe. Zna biegle Starszą Mowę, ma sporą wiedzę z różnych dziedzin (historia, botanika, geografia, obyczaje ras i narodów, heraldyka i sporo innych), lecz jest to w przeważającej części wiedza nabyta z ksiąg. Dobrze jeździ konno.
Charakter: kapryśny. Zasadniczo życzliwa ludziom i nieludziom, lecz bywa zarozumiała. Stara się doskonalić swój charakter. Ma docelową wizję siebie, której z różnym skutkiem stara się dorównywać na co dzień: potężna i łagodna, godna zaufania, piękna duchem i ciałem, mądra idealistka - na taką właśnie opinię pragnie zapracować. Ceni piękno. Ma lekko abstrakcyjne poczucie humoru. Nie interesuje się polityką, przyjęła dewizę rektorki, iż "ojczyzną czarodziejki jest magia".
Wyposażenie:
Ubrania: suknie o nader prostym kroju, z dobrych materiałów (podróżna - wysokogatunkowa wełna i len, odświętna - jedwab), w dźwięcznych, szlachetnych odcieniach zieleni z dodatkiem brązu lub grafitu. Podróżny płaszcz z kapturem, grafitowy. Ma niewiele błyskotek - tylko wisior i bransoletę ze srebra inkrustowanego hebanem i mahoniem (tak, drewnem, to nie pomyłka).
Inne: Sakwa z ziołami i gotowymi eliksirami leczniczymi. Ubrania i kosmetyki. Zapas pergaminu, kilka piór, inkaust. Podstawowy ekwipunek podróżnika, mimo że na ogół zupełnie niepotrzebny (żelazny kilkudniowy zapas prowiantu, krzesiwo, menażka itd). Dwa sztylety, podręczny i zapasowy.
Marillę i juki dźwiga złotokasztanowata klacz o łagodnym, wręcz stoickim usposobieniu imieniem Bela.
Styl walki: żaden. Nie umie. No dobrze - zna kilka zaklęć, ale nigdy jeszcze nie musiała ich użyć.

ZBGfromWPC · 12-10-2009, 22:13

Imie i Nazwisko: Kubrak Demius
Rasa: Człowiek
Wygląd wierzchni: Wysoki, młodzieniec, ciemne włosy do ramion, skórzane spodnie i kamizelka.
Reszta jest w karcie, która już poszła, więc nie będę się tu rozpisywać zgłaszam tylko swój akces.

Szarlej · 13-10-2009, 18:36

Zgłaszam się jako magik, karta na dniach jak uporam się z zaległościami wynikającymi z mojej nie dawnej nieobecności.

Gloinfeln · 13-10-2009, 22:09

Też się zgłaszam żeby zagrać. kiedy sesja?

Imię i Nazwisko :Yavennir Halssit
Pseudonim :Yav
Rasa:elf
Wygląd: wysoki,blady,wyglądający ponuro młody elf z długimi prostymi czarnymi włosami związanymi w kitkę za plecami
Ekwipunek:2 elfie lekkie miecze(najlepszej jakości ale bez zdobień, dobrze wyważone)czarny płaszcz z kapturem (w miarę ciepły i nieprzemakalny)zbroja łuskowa(pełna),wyposażenie podróżne(hubka,krzesiwo,koc,prowiant na 7 dni,15m liny z kotwiczką) , elficka lutnia ,wielokolorowy strój taneczny (dobrej jakości) mały, srebrny(twardy)wisiorek ze skomplikowanym wzorem przedstawiającym smoka.

Bolokantak · 14-10-2009, 13:46

Ok, kończę rekrutację.
Szarlej obiecał pokazać kartę w komentarzach do sesji.
Na uczestnictwo jestem w stanie przyjąć jeszcze jedną osobę, ale karta musi się pojawić do soboty. Jak będzie dobra to prawdopodobnie wezmę jeszcze do sesji.
Teraz pozostaje mi wymyśleć początek i ruszamy najdalej w sobotę wieczorem, bądźcie cierpliwi.

ZBGfromWPC · 14-10-2009, 16:39

To najlepiej załóż już wątek w komentarzach to się tam zadomowimy a temat z sesją założysz jak już ogarniesz wstęp.

Veronus · 14-10-2009, 17:51

Zaiste dobra inicjatywa z komentarzami

28-09-2009, 22:16	#1
Bolokantak Reputacja: 1	[wiedźmin] Ostrze Wędrowca Nad dachy domów wpełzło słońce. Kolejny dzień zaczął się bez gorejących strzech nad głowami. Mieszkańcy okolic Razwanu nie mogli być nieczego pewni. A to z jednej prostej przyczyny. Po lesie grasował potwór i to nie byle jaki, bo podobno było to ogromne smoczysko. Takie, które swoim zadem przysłonić by mogło wąskie i długie jak nieszczęście chaty Dolnego Sodden. Barczysty mężczyzna w białym, długim fartuchu jeszcze raz sprawdził, czy wszystko przygotowane na nadejście nowych mieszkańców domu, po czym zamknął walizę, ubrał kapelusz i wyszedł z domu, zakluczając go. Razwan był zatłoczony jak zwykle, a plac Jana Natalisa wręcz kipiał od kakofonii dźwięków wydobywających się z lutni, gęśli, skrzypiec, bębnów, fletów i gardeł. I wielu innych instrumentów. Mężczyzna przeciskając się z torbą przerzuconą przez ramię i walizą w garści doszedł wreszcie na rynek. Tu przeważnie nei było takiego ścisku i przede wszystkim nie śmierdziało. - Gdyby tak można było powiedzieć o zaułkach i uliczkach - mruknął do siebie mężczyzna. - Gdyby tam tak nie śmierdziało... "Gównem" dokończył w myśli. Tak, gdyby tak nie śmierdziało to być może zostałby na dłużej, ale on potrzebował wypoczynku. Rzucił jeszcze okiem na ogromną tarczę zegarową na wieży ratuszowej i poszedł w kierunku Bramy Powroźniczej. Południowa brama, zamknięta od czasu gdy pojawił się potwór, została pośpiesznie otwarta, gdy zobaczyli kto wychodzi i jeszcze pospieszniej zamknięta, gdy mężczyzna wyszedł. * Na wysokim drzewie w lesie obudziła się elfka. Wyglądała jakgdyby uciekła niedawno z komanda Scoia'tael, ale wszyscy wiedzieli, że jedne z ostatnich działają teraz na terenie Kaedwen i Aedrin. Kobieta wbrew wszelkim pozorom nie była Wiewiórką, choć nie można było dać gwarancji, co robiła podczas wojny. Las był ogromny, niechybnie pełen jaskiń, pieczar i skarbów ukrytych, ponad wszelką wątpliwość, w ziemi. Wszystkie jaskinie zostały spenetrowane kilka lat temu przez elfów i o dziwo nie znaleziono tam żadnego bogactwa. Kobieta zeskoczyła z drzewa, lądując pewnie w przyklęku. Przez plecy miała przewieszony łuk i kołczan strzał, przy pasie długi sztylet. Przypomniała sobie starą przypowieść elficką, która według znawców miała się spełnić właśnie pięć lat po wielkiej wojnie. Nieistniejąca istota na ścianie rozleje swe paski Nieszczęśni, którzy przejdą po gruzach, by zdobyć skarb Hełm z głowy zdejm, gdy rozmawiasz z nieznajomym, Bo Jeźdźcy Burzy towarzyszyć mu będą, A ich król w całej swej krasie, Was się nie zlęknie. Strzeżcie się ważki, krogulca i bestii. Niech Ostrze Wędrowca prowadzi was szlakiem odmieńców! Elfka nie wiedziała, kto był tym kretynem, który to wymyślił, ale spodziewała się, że miał zdecydowanie za dużo wypitego alkoholu. O co najmniej pół litra. Westchnęła i poszła dalej szukać ścieżki odmieńców, Ostrza Wędrowcy i nieszczęsnej istoty na ścianie. __________________________________________________ _______________________ Na halę wbiegł nagle wysoki, szczupły mężczyzną w skórzanym ubraniu, miejscami przesianym srebrnymi ćwiekami. Zaczął mówić. Głośno. Witam! Chciałbym rozpocząć nową przygodę osadzoną w wiedźmińskich realiach. Miałby to być storytelling z niewielkim dodatkiem kostek podczas walk (a i to nie zawsze... starczy, że gracz naprawdę zaskoczy mnie kreatywnością). Akcja toczy się jakieś pięć lat po Drugiej Wojnie Północnej. Reszta rozpoczęcia będzie zależała od kart postaci, które mam nadzieję się pojawią. Fabuła w miarę jest stała. Co jest potrzebne? Otóż: Imię i Nazwisko Pseudonim (opcjonalny, jak ktos nie ma to nie musi wstawiać) Rasa Profesja/zawód Wiek Wygląd Umiejętności (coś, co postać robi nadprzeciętnie, tudzież jest kiepska) Charakter (to miejsce na światopogląd, tolerancyjność postaci i inne odczucia, a nie "neutralny dobry") Ekwipunek (ubiór i kolorystyka w tym) Historia Styl walki Taki schemat prosiłbym wysyłać na PW. A w zgłoszeniu proszę o zamieszczenie okrojonych kart (tylko imię, nazwisko, pseudonim, rasa, wygląd i ekwipunek wierzchni. Jak krążą o postaci jakieś pogłoski to także proszę je tu zamieścić... niekoniecznie muszą być prawdziwe). Na drużynę (4-6 osób) może przypaść jeden wiedźmin i (dla tej większej liczby) dwóch magików. Pozostali mogą być sobie kim chcą - od bardów po kapłanów. Również nie przywiązuję wagi do rasy danej postaci, bo każdy wie, jakie mogą być konsekwenje gry elfem, czy innym "nieludziem". Liczyć będzie się nadesłanie karty przez PW. Wpisanie się tutaj także mile widziane. Oczywiście okrojoną kartę zamieszczacie sami. W razie pytań proszę konsultować się przez gadulca (podany w profilu) lub przez PW. I bardzo proszę, bez przekoksów Zapraszam! Po czym odwrócił się na pięcie, pozostawiając przylepioną kartkę z krótkim wstępem. __________________ I'm the Lizard King... Wszyscy są inni, tylko ja jestem taki sam... Ostatnio edytowane przez Bolokantak : 29-09-2009 o 20:01.

04-10-2009, 16:21	#3
Kambion Reputacja: 1	Imię i Nazwisko:Rudolf de Hohenzollern Pseudonim: Rudi Rasa: Człowiek Profesja: Błędny Rycerz Wiek: 36 Wygląd: Rosły i barczysty przystojny mężczyzna w kwiecie wieku. Na twarzy kilkudniowy zarost, szlachetnie garbaty nos, włosy natomiast ciemne i krótko ścięte. Oczy ma ciemnoniebieskiego koloru. Umiejętności:Rudolf świetnie potrafi walczyć w ciężkim pancerzu, mimo przyłbicy z zabójczą precyzją potrafi operować mieczem. Szarża z kopią to dla niego bajka a dla jego przeciwnika horror. Rudolf zna trochę starszą mowę i wykorzystuje ją do bajerowania dziewek. Charakter: Rudolf jest uparty, szczery, sympatyczny, ambitny, wrażliwy. Ceni sobie w życiu samodzielność i niezależność. Wszechstronnie uzdolniony z subtelnym poczuciem humoru. Doskonały obserwator, czasem skłonny do szyderstwa i niezdecydowania. W życiu kieruje się wysoko rozwiniętą intuicją. Jest wrażliwy na ludzkie niedole i krzywdy. Umysł posiada bystry przez co od razu orientuje się w tym co i jak powinno być zrobione. Ekwipunek: Uzbrojenie bitewne:miecz półtoraręczny ze zdobioną rękojeścią, żelazna trójkątna tarcza, ciężka zbroja płytowa z Nilfgardu, sztylet przy pasie, kopia. Ubranie: Czerwona przeszywaninica, biała jedwabna koszula, skórzane spodnie, wysokie ciemne buty ze skóry łosia, kalesony, onuce, czerwony ciemny ciepły płaszcz, skórzany pas ze stalową klamrą, sygnet rodowy, amulet z brunatnym klejnotem, czerwona tunika. Inne: wóz kupiecki, plecak, hubka i krzesiwo, dwa namioty, kociołek naczynia miedziane, kociołek miedziany, miedziana chochelka do zupy, bukłak z wodą 2 litrowy, beczka z dwoma litrami, trochę siana na wozie, 3 grube koce, butelka wina, 2 noże, parę pochodni, dwie butelki oliwy, lina 5 metrów, kilka skrzynek w których to trzymane jest. Żywność: 4 bochenki chleba, 1kg suszonego mięsa, 3kg ogórków, 1kg marchwi. Zwierzęta: 1 koń bojowy kasztanek (zbroja płytowa - końska) - Lancelot, 1 koń pociągowy siwy - Siwek, 1 kura. Giermek: Żakuj nie pochodzi ze szlacheckiej rodziny a jest synem ubogiego bednarza. Rudolf ocalił jego życie i zgodził się przyjąć chłopka do służby jako swego giermka. Wygląd: Z wyglądu typowy zarośnięty chłop o brązowych dłuższych włosach. Charakter: Posłuszny i lojalny wobec pana, jest nieokrzesany jednak sprytu mu nie brakuje. Broń i wyposażenie: Kusza i buzdygan, nóż, róg i łachmany. Styl walki: Żakuj posługuje się w miarę bronią jednoręczną i kiepsko strzela z kuszy. __________________ "Robimy naprawdę dużo... bardzo dużo... aż trudno wymienić." Ostatnio edytowane przez Kambion : 07-10-2009 o 00:16.

12-10-2009, 18:44	#4
Rhaina Reputacja: 1	Nie miałam nigdy w ręku podręcznika, ale znam całkiem nieźle calutką sagę o wiedźminie. Chętnie zagrałabym czarodziejką - młodą, świeżo wypuszczoną spod skrzydeł pani Rity Laux-Antille absolwentką Aretuzy. Dość dobrze urodzona (beztytułowa szlachta), cokolwiek wychuchana. Imię: Marilla Vengarren. Przedstawia się jako Marilla z Aretuzy. Wygląd: szczupłe dziewczę o długich rzęsach i drobnych ustach, na których niemal zawsze gości uśmiech. Mleczna cera, drobniutkie piegi na nosku i policzkach, jasnobrązowe włosy połyskujące w słońcu miedzią, oczy zielonoszare. Umiejętności: w magii była studentką nie wybitną, lecz dość zdolną. Szczególną uwagę poświęciła warzeniu eliksirów - wiele receptur, nie tylko podstawowych, zna na pamięć. O walce i umiejętnościach przetrwania ma pojęcie, delikatnie mówiąc, podstawowe. Zna biegle Starszą Mowę, ma sporą wiedzę z różnych dziedzin (historia, botanika, geografia, obyczaje ras i narodów, heraldyka i sporo innych), lecz jest to w przeważającej części wiedza nabyta z ksiąg. Dobrze jeździ konno. Charakter: kapryśny. Zasadniczo życzliwa ludziom i nieludziom, lecz bywa zarozumiała. Stara się doskonalić swój charakter. Ma docelową wizję siebie, której z różnym skutkiem stara się dorównywać na co dzień: potężna i łagodna, godna zaufania, piękna duchem i ciałem, mądra idealistka - na taką właśnie opinię pragnie zapracować. Ceni piękno. Ma lekko abstrakcyjne poczucie humoru. Nie interesuje się polityką, przyjęła dewizę rektorki, iż "ojczyzną czarodziejki jest magia". Wyposażenie: Ubrania: suknie o nader prostym kroju, z dobrych materiałów (podróżna - wysokogatunkowa wełna i len, odświętna - jedwab), w dźwięcznych, szlachetnych odcieniach zieleni z dodatkiem brązu lub grafitu. Podróżny płaszcz z kapturem, grafitowy. Ma niewiele błyskotek - tylko wisior i bransoletę ze srebra inkrustowanego hebanem i mahoniem (tak, drewnem, to nie pomyłka). Inne: Sakwa z ziołami i gotowymi eliksirami leczniczymi. Ubrania i kosmetyki. Zapas pergaminu, kilka piór, inkaust. Podstawowy ekwipunek podróżnika, mimo że na ogół zupełnie niepotrzebny (żelazny kilkudniowy zapas prowiantu, krzesiwo, menażka itd). Dwa sztylety, podręczny i zapasowy. Marillę i juki dźwiga złotokasztanowata klacz o łagodnym, wręcz stoickim usposobieniu imieniem Bela. Styl walki: żaden. Nie umie. No dobrze - zna kilka zaklęć, ale nigdy jeszcze nie musiała ich użyć. Ostatnio edytowane przez Rhaina : 13-10-2009 o 18:55.

12-10-2009, 22:13	#5
ZBGfromWPC Reputacja: 1	Imie i Nazwisko: Kubrak Demius Rasa: Człowiek Wygląd wierzchni: Wysoki, młodzieniec, ciemne włosy do ramion, skórzane spodnie i kamizelka. Reszta jest w karcie, która już poszła, więc nie będę się tu rozpisywać zgłaszam tylko swój akces. __________________ Co Cię nie zabije to Cię wzmocni.

13-10-2009, 18:36	#6
Szarlej Reputacja: 1	Zgłaszam się jako magik, karta na dniach jak uporam się z zaległościami wynikającymi z mojej nie dawnej nieobecności. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

29-09-2009, 17:39	#2
Veronus Reputacja: 1	Imie : Valir ap Hanah Rasa : Czlowiek - Nilfgaardczyk Profesja : Wolny Rycerz Wiek : 20 lat Opis : Valir jest roslym i dobrze zbudowanym mezczyzna. Ma krotko ostrzyrzone czarne wlosy i brode. Oczy ma dziwnego szaro- srebrnego koloru.Przez prawy policzek przechodzi mu blizna od ciecia mieczem. Nosi sie skromnie acz porzadnie. Czarne bryczasy i czarna kolczuga. Nosi takze czarny plaszcz ze srebrnymi zdobieniami. U pasa ma miecz o srebrnej glowni i w czarnej pochwie. Charakter: Valir jest zazwyczaj spokojny i opanowany. Nieprzepada za czarodziejami. Unosi sie gdy ktos poddaje w watpliwosc jego slowo lub honor. Jest gotow walczyc z kazdym kto osmieli sie powaznie go zniewazyc . Nosi się jak szlachcic. Każdy jego ruch daje do zrozumienia że ma rycerskie wychowanie. Ekwipunek : Miecz jednoreczny doskonalej roboty ( ostrze rodowe ), rumak bojowy o imieniu Gryf, podstawowy ekwipunek podroznika ( krzesiwo i hubka, garnuszek, spiwor, lina, racje zywnosciowe ), noz o dlugim ostrzu, tarcza bez oznaczenia herbowego. Umiejętności : Valir jest doskonałym jeźdźcem. Jako szlachcić Cesarstwa posiada również rozległą wiedze na temat heraldyki tamtejszych rodów jak i zwyczajów. Jest także wyjątkowo dobrym szermierzem. Oczywiście potrafi również czytać i pisać, nie wspominając już o tak standartowych umiejętnościach jak rozpalanie ognia.Za wadę można by uznać sposób w jaki traktuje tych których uważa za niżej postawionych niż on sam. Zdarza mu sie wywyższać się i przedkładać honor nad zdrowy rozsądek.

13-10-2009, 22:09	#7
Gloinfeln Reputacja: 1	Też się zgłaszam żeby zagrać. kiedy sesja? Imię i Nazwisko :Yavennir Halssit Pseudonim :Yav Rasa:elf Wygląd: wysoki,blady,wyglądający ponuro młody elf z długimi prostymi czarnymi włosami związanymi w kitkę za plecami Ekwipunek:2 elfie lekkie miecze(najlepszej jakości ale bez zdobień, dobrze wyważone)czarny płaszcz z kapturem (w miarę ciepły i nieprzemakalny)zbroja łuskowa(pełna),wyposażenie podróżne(hubka,krzesiwo,koc,prowiant na 7 dni,15m liny z kotwiczką) , elficka lutnia ,wielokolorowy strój taneczny (dobrej jakości) mały, srebrny(twardy)wisiorek ze skomplikowanym wzorem przedstawiającym smoka.

14-10-2009, 13:46	#8
Bolokantak Reputacja: 1	Ok, kończę rekrutację. Szarlej obiecał pokazać kartę w komentarzach do sesji. Na uczestnictwo jestem w stanie przyjąć jeszcze jedną osobę, ale karta musi się pojawić do soboty. Jak będzie dobra to prawdopodobnie wezmę jeszcze do sesji. Teraz pozostaje mi wymyśleć początek i ruszamy najdalej w sobotę wieczorem, bądźcie cierpliwi. __________________ I'm the Lizard King... Wszyscy są inni, tylko ja jestem taki sam...

14-10-2009, 16:39	#9
ZBGfromWPC Reputacja: 1	To najlepiej załóż już wątek w komentarzach to się tam zadomowimy a temat z sesją założysz jak już ogarniesz wstęp. __________________ Co Cię nie zabije to Cię wzmocni.

14-10-2009, 17:51	#10
Veronus Reputacja: 1	Zaiste dobra inicjatywa z komentarzami