Bielon

Bracka była pełna gości, pomimo tego, że do Święta Plonów pozostało jeszcze trochę czasu a wszak zwykle to w Święto Plonów oberża pękała w szwach. Owa liczna grupa kupców i ich agentów wydzierała się głośno przekrzykując się wzajemnie w oferowaniu coraz to lepszych cen. Wiadomym było, że kto kupi dziś, zyska. Z każdym dniem zjeżdżało się ich więcej. Ponadto roku tego spodziewano się większego najazdu tych wszystkich pełnych fantazji rycerzy i wędrowców, bowiem wiadomym było że sprawy pomiędzy rodami du’Pont i d’Arvill są mocno napięte i każdy miecz, każde ostrze znaleźć tu może zatrudnienie. Jednak zniszczenia jakie dotknęły miasto oraz napływ osadników przybyłych z odległych krain sprawiły, że w mieście tętniło życie. W mieście powoli więc rosło podniecenie, które słychać było w głosie licytujących kmieci, kupców i handlarzy.

Może i targ walczył by z gromkimi śpiewami o palmę pierwszeństwa w psuciu ciszy, gdyby nie to, że do oberży z hurmem weszło czterech zbirowatych zbrojnych, których pyski ponad wszelką wątpliwość wyzierać musiały z nie jednego listu gończego. Jednak to nie czwórka zbirów tak zmroziła wszystkich w Brackiej a siwowłosy, niestary w sumie mężczyzna odziany w czarną szatę do samej ziemi której pierś zdobił zwykły żelazny miecz, symbol zawieszony na kolczastym, cierniowym łańcuchu. Symbol znaczący dla wszystkich w jego pobliżu kłopoty. Rzadko bowiem, naprawdę rzadko bywało by pojawienie się Inkwizytora nie oznaczało żadnych kłopotów dla nikogo.

- Kowala szukamy ! – powiedział jeden ze zbrojnych gromko, tak by przekrzyczeć uprzedni harmider. Tyle, że już było ciszej i jego głos jeszcze bardziej uciszył wszystkich zebranych. Oczy biesiadników rozbiegły się bądź to w poszukiwaniu ciekawszego widoku, by płochym spojrzeniem nie kusić losu, bądź też w poszukiwaniu właśnie owego kowala, który nie jednemu mignął. W końcu wyłowiono go z tłuszczy, choć on sam wyraźnie próbował zlać się z drewnianą ścianą. Nie był głupi. Kiedy zaś zbrojni złowili owe spojrzenia powoli podeszli do stołu, gdzie dwóch braci siedziało i spędzało spokojny czas na wieczornych opowieściach z lat dawnych. Do czasu owego zamieszania.

- Który z was to kowal? – spytał ten najniższy. Równie niskim głosem w którym brzmiały nuty gniewu, które sądząc po jego twarzy, nie raz musiały zaprowadzić go na manowce i wpędzić w tarapaty. Jednak z drugiej strony musiał też nie być byle wojakiem, skoro wciąż żył. Stał tak nad nimi spoglądając wyczekująco a z tyłu, zza niego, słychać było ciężkie kroki nadchodzącego Inkwizytora…




Oto i moja propozycja na wspólną, dłuższą zabawę. Mamy zameczek, którym zarządzać będziecie Wy mili moi. Z czasem. Jako Rada i zaufani ludzie rodu d’Arvill. D’Arvill w Akwitanii. W Bretonii. Gracze; mniej więcej 4-5; wcielą się w rolę osób przybyłych na zamek d’Arvill, których celem będzie odwrócić zły los od rodu. Oto kilka moich propozycji dotyczących możliwych wcieleń, choć niczego nie narzucam i z góry nie przesądzam:

- Champion
- Kanonik
- Pisarz
- Bakałarz
- Bard
- Wędrowny rycerz
- Dworzanin

Pamiętajcie jednak, że do d’Arvill przybywacie w ciężkich czasach, po próbie zgładzenia ostatnich członków rodu, po napadzie na zamek i paleniu miasta. Tworząc swe postacie bierzcie więc to pod uwagę, aby osadzenie ich w realiach d’Arvill pozwoliło Wam w sesji zaistnieć a nie od razu w ramach prewencji wylądować w lochu. Pierwszeństwo w rekrutacji mieć będą postaci uczestniczące w sesji „I”. Nowi, jeśli braknie miejsca a chcieć będą grać, pisać będą z poziomu TŁA, co moim zdaniem dla oswojenia się z moim stylem pisania wydaje się wygodniejszym.

Ogólnie Gracze stworzą osoby żyjące na zamku w d’Arvill, wyróżniające się z nielicznej w sumie w osadzie tłuszczy. Osoby które złączy jeden cel. Utrzymać osadę i ród, oraz odpłacić podłym du’Ponte za ich przeniewierstwa. Oddaję Wam w ręce d’Arville, którego los zależeć będzie niebawem od Was.

Jeśli chodzi o samą postać; jej opis przesłany na PM/PW do mnie; to chciałbym by była umiarkowanie pełna. Zawierała klasę, rasę, umiejętności, zdolności, cechy, schematy rozwinięć ekwipunek noszony przy sobie etc. [Po rozwinięciach wynikających z przyznanych za „I” sesję PD-ków]. Mam świadomość tego, że jako postacie żyjące w świecie gry, sól tej ziemi, macie tu swoją melinę a w niej tysiące drobiazgów, których nie sposób opisać w karcie ekwipunku a uzbierały się przez czas jaki tu przebywacie. Jednak co mamy "zwykle" przy sobie to mamy. Zważywszy, iż możecie zrobić standardowe jedno rozwinięcie oraz trzy niestandardowe, oczywistym jest, że zaczynamy wspólną zabawę postaciami raczej początkowymi, które wedle moich nadziei wraz z rozwojem i postępem sesji-kampanii się rozwiną. Koledzy z sesji "I" się już rozwinęli.


Schemat karty widzę mniej więcej tak:

Imię:
Płeć:
Rasa:
Profesja:
Poprzednia profesja:
Znak Gwiezdny:
Pochodzenie:


Wiek:
Wzrost:
Waga:
Oczy:
Włosy:
Znaki szczególne:

Cechy WW US K Odp Zr Int SW Ogd
Cechy A Żyw S WT Sz Mag PO PP

Umiejętności:
Zdolności:
Ekwipunek:

Pancerz:
G:
K:
PR:
LR:
PN:
LN:


Sesja będzie rozgrywana w Bretonii w realiach WFRP 2ed. Gracze chciałbym by stworzyli postacie dopasowane do klimatu WFRP, miejsca brutalnego i pełnego niebezpieczeństw. Oraz rozumiejących "inność" Bretonii.


No i WRESZCIE MAMY JESIEŃ! Sesja zacznie się w miesiąc po buncie w mieście.


Warunkiem przyjęcia Gracza do sesji, będzie dopasowanie się jego postaci do wizji świata gry. Jednym słowem im bardziej spójna będzie koncepcja wspólna, tym większa szansa zagrania. Kolejnym warunkiem będzie jakość postaci i jej kompletność [zarys fabularny oraz mechanika]. A ostatnim czas nadesłania. Wszystko to w formie wiadomości PW przesłanej do mnie. Pierwszeństwo, jak już pisałem, mieć będą postaci Graczy, którzy w d’Arvill już bawili. TŁO z poprzednich sesji może z powodzeniem zgłaszać się wedle swego uznania na Gracza, bądź Tło.


Nie narzucam ras czy klas bo Stary Świat to miejsce duże i pojemne, każdy się tu znaleźć może.


Jeśli chodzi o sposób prowadzenia i częstotliwości pisania, spieszę z wyjaśnieniem, że prowadzę zabawę w formie opowieści, ale testuję cechy BG na okoliczności zdarzeń sesyjnych, oraz tarć na linii Gracz – Gracz. Częstotliwość postów wynosiła by mniej więcej 2 posty na tydzień i była by to częstotliwość również oczekiwana od Graczy. Jednak warunek bezwzględny byłby taki, że Gracze ZAWSZE odpisują najdalej 24h po poście MG. Jeśli przyspieszymy wszyscy, postów będzie więcej, jeśli zwolnimy bo MNIE coś wypadnie lub ogarnie melancholia, to nie płaczcie, nie sumujcie się. Wrócę i ruszę z dawnym tempem i będę tego od Was oczekiwał. To zaleta bycia MG i mego tyranizującego podejścia do prowadzonych sesji. Jestem tyranem, wiem. Trudno. Muszę z tym jakoś żyć.


Liczba Graczy pożądana przeze mnie mieści się w przedziale minimum 3-6 osób. Jak się wysypie więcej, damy radę i zagospodarujemy TŁEM, jak nie, to nie. Jako, że wyrażam się dosadnie a w swoich postach poruszam czasami kwestie wymagające odrobiny dojrzałości proszę by do sesji zgłaszały się osoby biorące na to poprawkę. Zatem nie płakać mi później, że cyt. „… Tata przeczytał i dał mi bana na forum”. Odesłać do mnie Tatę, chętnie podyskutuję, wskażę literaturę przez „L” duże, gdzie „kutasy” fruwają na lewo i prawo. Będziemy pisać bawiąc się słowem oraz cyzelując swój styl. Przyda się nam wszystkim. Brać na to poprawkę.


Rekrutację zakończę, jak zbiorę potrzebnych mi Graczy. Jednym słowem kto pierwszy ten lepszy. Ostatnia rekrutka trwała całe 3 dni, weźcie na to poprawkę.


To w sumie chyba tylko i aż tyle.


Czekam zatem.

P
B
.

PS.: Prowadzę rzecz jasna z Cohenem.
8)
.