Max wszedł do pokoju jako ostatni szybko zamknął za sobą drzwi, jakby w obawie że koszmar z baru przyjdzie tutaj ich śladem. Oparł się plecami o drzwi. Teraz kiedy mogliście się mu uważniej przyjrzeć zauważyliście ślady krwi na ubraniu i koszuli.
- Przepadła...- Powiedział powoli osuwając się na podłogę. Poczekał, aż zostanie ujawniona straszna prawda.

- Wszystko stracone...- Zamknął oczy, jakby chcąc odciąć się od realnego świata, albo starał się stłumić w sobie strach i inne negatywne emocje.

Nagle coś mu się przypomniało. Złapał szybko za kartkę i długopis i napisał niewyraźnym nerwowym pismem.
“Rzeczywistość boli”
“Niewiedza, to błogosławieństwo”
“Uciekaj, głupcze!! Uciekaj!!”
“Idź w pokoju Chrystusa”
“Chciałbym was wypluć”
“Mechaniczna fermentacja kory mózgowej”
“Zostawcie ich! To ślepi przewodnicy ślepych.”

Od siebie dopisał tylko Consolamentum- katharoi .
- To było wypisane na ścianie ubikacji, a Ten cały Malvin nie żyje.
Patrzył na Igę nieprzytomnym wzrokiem.
- Pomóż mi wyrwać Lisę z tego piekła... Ja się nie liczę- Powiedział cicho.

David spojrzał na wszystkich przerażony.. bał się, nogi uginały się pod nim, jedyne co w tym momencie David chciał zrobić to popełnić samobójstwo, szybko wyciągnął nóż z kieszeni i przyłożył sobie do gardła
Ogarnij się jełopie. - usłyszał głos Emily
David nadal trzymał nóż na szyi... ale mimo wszystko miał nadzieję ze jego towarzysze go powstrzymają i pocieszą.