[Przetrwaj to! 4] Koniec podróży
 

Informacje ogólne:
1. Niedługo po otwarciu tematu dostaniecie PW z zestawem waszych cyfr. Z osób, które dały mechaniczne karty jednej odjąłem nadprogramową dwójkę. Takto wszystko było w porządku.
2. Testy będą się zdarzać tak jak w temacie Neuroshimy, które prowadzę.
3. Pamięć będzie wracać postacią. Niektóre z tych informacji pomogą, inne nie. Możecie się nimi dzielić albo nie.
4. Nie bez powodu temat ten jest w horrorze, a nie gdzieindziej.
5. Obrażenia postaci dostosowałem do szybkiej mechaniki. System też wziąłem z neuro, ale też mocno skróciłem jak w przypadku kart postaci. Ciała waszych postaci są podzielone na cztery obszary: Głowa, Korpus, Ramiona, Nogi. Rany na: Siniaki, Draśnięcia, Lekkie, Ciężkie, Krytyczne. Siniaki nic nie powodują, gdy nazbiera ich się 3 w jednym obszarze to zamieniają się w Draśnięcie. Draśnięcia również nic nie powodują. Takie dwa zamieniają się w Lekką Ranę. Lekka Rana powoduje Krwawienie. Krwawienie sprawia, że co turę postać otrzymuje Draśnięcie w obszarze nim objętym. Dwie Lekkie Rany to Ciężka Rana. Ciężka Rana powoduje Krwawienie i podwyższa Poziom Trudności testów o 1. Dwie Ciężkie Rany to Krytyczna Rana. Krytyczna Rana powoduje Umieranie i podwyższa Poziom Trudności testów o 2. Umieranie (w sensie mechanicznym) wytwarza co turę Lekkie Rany we wszystkich obszarach ciała. Może się zdarzyć, że Krytyczna Rana po prostu spowoduje natychmiastową śmierć.
6. Problem polega na tym, że żadnych ran nie można wyleczyć w czasie rozgrywki. Można jednak pozbyć się "Krwawienia" i "Umierania". Do pierwszego wystarczy zrobić sobie opatrunek - czyli wystarczy mieć materiał (naturysta, któremu nikt nie użyczy kawałka swojego ubrania w końcu umrze od tego). "Umierania" można się pozbyć, gdy postać położy się (rzadko kiedy będzie mogła chodzić z Raną Krytyczną, ale to już inna historia) i jakaś inna postać będzie go opatrywać przez dwie tury nic innego nie robiąc (znaczy: musi być ktoś trzeci kto odgoni brzydali... sam ranny niby też może używać broni dystansowej, ale najpierw taką musi mieć). Krwawienia i Umierania można pozbyć się również odpowiednio Bardzo Trudnym i Cholernie Trudnym testem Wytrwałości. Rzut będzie odbywał się automatycznie i nie można go powtórzyć na daną ranę.
7. Sporo pitolenia, ale pewnie śmierć dla większości z was przyjdzie tak nagle, że nawet się nie obejrzycie. Dobrze jednak wiedzieć na czym się stoi, gdy obijacie się i dostajecie siniak tu, siniak tam...
8. Wysyłając do mnie PW z informacją o 1-2, których lubicie i 1-2, których nielubicie (więcej o tym w temacie rekrutacji, informacje te przekopiuję do tematu komentarzy) kierujecie się wyłącznie swoim widzimisie. Polecam używanie tej możliwości. Nigdy nie wiadomo kiedy trzeba będzie kogoś zabić, żeby przetrwać. Trzy razy trzeba kogoś wymienić wśród "nie lubię", żeby móc go zaatakować. Dwa razy trzeba kogoś wymienić wśród "lubię", żeby postać automatycznie dołączyła do niego w przypadku ataku od osoby trzeciej. Nie wysyłając tych informacji będą one losowane na podstawie opisów fabularnych.
9. Na walkę między dwoma postaciami można zareagować jakkolwiek z wyjątkiem próby zabicia jednego czy drugiego. W przypadku zabójstwa (stwierdzonego w moim odpisie) macie czas do kolejnego odpisu na reakcje - można zabić mordercę.
10. Ryzykowne sprawy z tym zabijaniem. Jak to w życiu.
11. Co tam jeszcze... a tak...
Czytajcie jakie są deklaracje postaci w waszym otoczeniu, może coś tam gadają do waszych postaci, a przez brak odpowiedzi robicie z nich bufonów. Raczej odradzam czytania odpisów dla innych postaci. Wszystko co wasza postać powinna wiedzieć jest w odpisie z jej nazwą postaci.
12. Ten kto odpisuje wcześniej ma lekką przewagę w inicjatywie.
13. Starajcie się odpisywać pomiędzy 18:00, a 18:00 następnego dnia. Starajcie się w ogóle odpisywać, bo w tych grach nie trzeba wiele tekstu - liczą się deklaracje. "Stoję i nic nie robię" jest więcej warte niż brak odpisu.
14. Przetrwajcie to!

Wszyscy:
Otwieracie powoli oczy. W głowie wam szumi. Leżycie na bardzo wygodnym posłaniu. Jesteście nago. Przed wami jest jakaś pleksja, za którą widać sufit pomieszczenia w którym się znajdujecie. Musi mieć z cztery metry wysokości. Pleksja jest wypukła, możecie obejrzeć się i zobaczyć, że inni tacy jak wy też tu są. Wszyscy nago. Pod ścianą stoją szafki. Powinniście pamiętać co w nich jest. Ale nie pamiętacie. Praktycznie nic nie pamiętacie. Co najwyżej jak się nazywacie, a i tak czujecie, że nie do końca. Niektórzy z was znają wyłącznie swoje imię, inni nazwisko czy pseudonim. Szum przemienia się w coś bardziej zrozumiałego. To wcale nie w głowie wam szumi. To cichy alarm. Ogłasza, że musicie wyjść z hibernatorów... no bo ta trumna to hibernator. Dzięki niemu mieliście spać w czasie... no dobra, tego nie pamiętacie. W żyły obu rąk macie wbite igły. Pod palcami wyczuwacie przełączniki. Ruszenie ich w bok spowoduje wyjęcie igieł, wyłączenie ostateczne hibernatora i otwarcie pleksji. Można wyjść też inaczej - siłowo - wyjąć samemu igły z rąk i przebić pleksję albo jeszcze w inny sposób - spróbując zagadać do modułu mowy hibernatora, czy co tam jeszcze wymyślicie.

[jeśli nie zastosujecie zwykłego użycia przełącznika tylko spróbujecie coś innego to w przypadku porażki z tym czymś innym to automatycznie wasze postacie użyją przełącznik; odpis w tej turze jest konieczny, brak odpisu będzie skutkował zgonem; ogólnie odpisujcie od 18:00 do 18:00 następnego dnia, nie czekajcie na ostatnią chwilę]

John przesuwa przełączniki w bok.

- Halo komputer? - Odzywam się do hibernatora.

W głowie zamęt. Świetnie. Red zamrugał oczami. Poruszył mięśniami twarzy. Palcami. Próbował przypomnieć sobie coś więcej, a potem użył przełącznika, który miał uwolnić go z hibernatora.

Miał zamiar jak najszybciej znaleźć ubranie. Bez niego czul się... no po prostu ... nagi.

A nagość była synonimem nieporadności. Nieporadność bezbronności. A tego stanu, Red czuł to skądciś, po prostu nie znosił.

Zack czuł wściekłość. Był nagi i zamknięty w jakieś szklanej trumnie. Gdy tylko odzyskał przytomność wyciągnął igły wbite w jego ciało. Następnie naprężył mięśnie i z całej siły uderzył w szybę blokującą mu wyjście.

- Co do ciula... Gdzie do nędzy jestem?! - widać Joker zapomniał nawet, jak się siarczyście przeklina. Nie zastanawiając się wiele, nacisnął przełącznik. Gdy wyjdzie, rozprostuje kości, zakryje swe genitalia (widać wielce pewnym swej "męskości" nie jest) i rozglądnie się po pomieszczeniu dokładniej. Poszuka czegoś, co przyda mu się w zakryciu, ewentualnie w poszerzeniu swej wiedzy, o tym miejscu i celu, w jakim się tu znalazł. Może znajdzie coś, czym otworzy szafkę. Siłowe rozwiązanie mu nie będzie przeszkadzało.

Podczas przebudzenia łeb bolał niesamowicie. Dłuższą chwilę przysłuchiwał się zanim otworzył oczy. Przeleciał wzrokiem po kapsule. Nie miał pojęcia czemu tam był, ani czemu był nagi.

Działo się coś niedobrego.

Postanowił użyć przełączników do uwolnienia się. Następnie wnikliwie rozeznać się po okolicy.

Bloody zaraz po podniesieniu powiek "przejechała" gałkami ocznymi aby zobaczyć co jest wokół. Potem delikatnie poruszyła palcami, poza tym leżąc nieruchomo.
Pstryk, pstryk - usłyszała delikatny dźwięk przełączników.

Nagość niespecjalnie robiła na niej wrażenie, choć chętnie narzuciłaby coś na siebie ze względu na towarzystwo któremu zapewne nie umkną wyraźne blizny na jej ciele po amputowanych piersiach.

Dźwięk alarmu przebudził Johna, ale czy napewno Johna? w jego głowie ziała istna czarna dziura, chwile zajęło mu przyzwyczajenie sie do tego że wogóle istnieje, poczuł pod palcami jakieś przełączniki, a w rękach zobaczył wbite igły, nie wiedział gdzie jest, ale wolał wyciągnąć strzykawki, następnie przesunął przyciski i wyszedł z "trumny" instynkt podpowiadał mu że lepiej poszukać jakiegoś okrycia.

heh trzeba wstać, mam nadzieję że to nie poniedziałek

Korzystam z przełączników po czym po wyjściu podchodzę do szafek i sprawdzam je