Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > RPG - play by forum > Sesje RPG - Horror i Świat Mroku > Archiwum sesji RPG z działu Horror i Świat Mroku
Zarejestruj się Użytkownicy


 
 
Narzędzia wątku Wygląd
Stary 04-03-2020, 21:01   #11
 
Efcia's Avatar
 
Reputacja: 1 Efcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputację
Jacqueline wraz ze stryjem zeszli na dolny pokład. Panna Gatties doskonale wiedziała gdzie znajduje się kajuta kapitana.
Stan tej części jachtu był, najogólniej rzecz ujmując, opłakany. To młoda kobieta zauważyła jako pierwsze.
Drugie co dostrzegła, właściwie kogo, to jaką kobietę. Jacqueline nie przypominała sobie aby załoga jachtu papy była koedukacyjna.
- Kim pani jest?!- Zapytała głośno, nawet można rzecz, zbyt głośno. Nieuprzejmie nawet. - Co pani tu robi?! Kto ... - kolejne pytanie ugrzęzło Jacqueline gdyż właśnie w tym momencie dostrzegła znajomą twarz.
- Daniel! Mój Boże! - Panna Gatties rzuciła się na szyję młodego mężczyzny. Po drodze szturchnęła stojącą tam kobietę.
Objęła go mocno.
- Co… Co się stało?- Zapytała odsuwając się trochę od niego. Z wielką troską w oczach obejrzała rudowłosego mężczyznę od stóp do głowy. Chciała upewnić się, że nic mu nie jest.
 
__________________
- I jak tam sprawy w Chaosie? - zapytała.
- W tej chwili dość chaotycznie - odpowiedział Mandor.

"Rycerz cieni" Roger Zelazny
Efcia jest offline  
Stary 04-03-2020, 21:49   #12
 
Cattus's Avatar
 
Reputacja: 1 Cattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputację
Daniel uśmiechnął się na widok znajomej twarzy. - Droga Jacqueline! -Wydusił z siebie zanim rzucająca mu się na szyje dziewczyna ucięła cokolwiek, co miał zamiar powiedzieć dalej.

Jednak jej obecność znacznie go uspokoiła. W końcu spotkał jakiś pewnik w tym morzu niepewności. Kiedy przyjaciółka w końcu go puściła, uśmiechnął się cierpko.

- Nic mi nie jest. Chyba. - Jakby dla potwierdzenia rzucił okiem na brudne ubranie i poprawił je odruchowo.

- A co tu się dzieje? Nie wiem... - Zająknął się na chwile rozkładając bezradnie ręce. - Nic nie pamiętam poza wyjściem z portu. Gdzie właściwie jesteśmy? I kiedy... Łeb mi pęka. - Zakończył niezbyt optymistycznie i zupełnie nieprzyzwoicie jak na towarzystwo dam.
 
__________________
Our sugar is Yours, friend.
Cattus jest offline  
Stary 04-03-2020, 22:02   #13
 
Pan Elf's Avatar
 
Reputacja: 1 Pan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputację
Zanim Jane zdążyła odpowiedzieć Danielowi, zza jej pleców dobiegł ją nieprzyjemnie wysoki, kobiecy głos. Dziennikarka przewróciła wymownie oczami, odwracając się w tamtą stronę. Nie zdziwiła się, kiedy spostrzegła córkę Richarda Gattisa. Nie była ona tak ciekawym tematem jak jej ojciec, ale czasami lepszy rydz niż nic. Na całe szczęście dla Jane, panna Gattis przeniosła całą swoją uwagę na rudzielca, zupełnie zapominając o istnieniu nieproszonego gościa.

Odepchnięcie skwitowała jedynie parsknięciem. Uprzywilejowane, bogate i rozpieszczone damulki już tak miały, że z reguły były niegrzeczne, a pannie Price nie bardzo to przeszkadzało - ich nieuprzejmość często wykorzystywała do własnych celów, często nie powstrzymując się od piętnowania takich zachowań w swoich artykułach.

Kiedy panna Gattis rzuciła się na szyję pana Colemana, co zupełnie nie przystawało, Jane bez wahania sięgnęła po aparat i uwieczniła tę romantyczną chwilę. “Córka Richarda Gattisa czule wita się z tajemniczym nieznajomym, jedynym ocalałym załogantem opuszczonego statku, zupełnie nie interesując się smutnym losem swojego zaginionego ojca” przeszło jej przez myśl i aż uśmiechnęła się złośliwie.

Postanowiła wykorzystać ten czas na rozejrzenie się po kajucie i przyjrzenie się porozrzucanym dokumentom. Wyciągnęła też z torebki notatnik, w którym zanotowała nazwisko Daniela, a także kilka innych słów-kluczy.
 
Pan Elf jest offline  
Stary 04-03-2020, 23:06   #14
 
Marrrt's Avatar
 
Reputacja: 1 Marrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputację

Znalazłszy się na zewnętrznym pokładzie, Samuel od razu rzucił okiem na to co nie pasowało mu najbardziej. Potargane wichrem żagle łopotały swobodnie na masztach nie nosząc nawet śladu zrefowania. Koło sterowe kołysało się zupełnie swobodnie z jękiem trzeszczącego drewna. A lampy były do cna wypalone. Poza dojmującą pustką, niczego nie dało się tu stwierdzić i trzeba było zejść niżej. Tym bardziej, że spod desek dał się słyszeć dźwięk szurania.
- Ktoś przeżył - zakomunikował to co było oczywiste wbrew nagłemu przeczuciu, że nie jest to wcale dobra nowina.

Kabina była zbyt ciasna, by Samuel mógł komfortowo dostać się do środka. Został więc w wejściu przyglądając się znaleziskom. Pierwsze było rude i wyglądało jak styrane sztormem nieszczęście. Nie było wątpliwości, że był to załogant Richarda, a to zapowiadało sporo wyjaśnień w kwestii tajemniczego zniknięcia pozostałych i powodów, dla których statek osiadł na plaży. Drugie miało zadbane czarne włosy, niestosowną do otoczenia kreację i arogancki wyraz oczu jaki coraz częściej widywał u studentów.
- Zdaje sobie pani sprawę, że w Kalifornii wejście na pokład bez zezwolenia jest tożsame z włamaniem i karane więzieniem? - zapytał dziewczynę gdy ta w błysku lampy uwieczniła jego bratanicę z rudym znaleziskiem. A więc dziennikarka z popołudniówki… Kustosz skrzywił się ledwo widocznie i odwrócił do policjanta - Panie konstablu, zdaje się, że mamy tu szabrowniczkę. Proszę o zrewidowanie jej i natychmiastowe zabranie na brzeg.
 
__________________
"Beer is proof that God loves us and wants us to be happy"
Benjamin Franklin
Marrrt jest offline  
Stary 05-03-2020, 08:02   #15
 
Obca's Avatar
 
Reputacja: 1 Obca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputację
W małej kajucie kapitana zrobiła się małe zamieszanie.
Odnaleziony marynarz zdawał się troszkę zdezorientowany tym co się dzieje. Jane chwilowo potraktowana jako intruz. Chyba nikt nie rozpoznał w niej głównego paparazzi Gattisów. Niemniej groźba prawna za ‘wtargnięcie’ na okręt zawisła w powietrzu. Jeden z Milicjantów którzy przypłyneli z krewnymi miliardera pojawił się za plecami Samuella Gattisa nie mając zbyt wielkiego pola do manewru w małej przestrzeni korytarza. Spojrzał na scenę w kajucie, rozpoznał Jane i najwidoczniej zastanawiał się jak to taktownie rozegrać.
 
Obca jest offline  
Stary 05-03-2020, 08:35   #16
 
Cattus's Avatar
 
Reputacja: 1 Cattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputacjęCattus ma wspaniałą reputację
- Czy możemy chwilowo przestać się oskarżać? Ważniejsze sprawy mamy na głowie. - Nieco poirytowany powstajacym zamieszaniem Daniel podszedl do przywróconego fotela i postawil go obok biurka, za który zwykle był wsunięty. Usiadł jeszcze nieco niepewnie i w zamyśleniu potarł skronie.

- Dziewiątego marca w poniedziałek skoro świt wyszliśmy w morze. Pogoda ładna, niebo czyste, wiatr od lądu. A potem ciemność. Nie pamiętam zupełnie nic... - Coleman spojrzał po zgromadzonych. - Jak to zaginęli? Dwadzieścia... dziewiętnaście osób bez śladu? To jak... Gdzie jesteśmy? Jaki dzień jest dzisiaj? - Zapytał ponownie patrząc po zebranych.

- Może dziennik pokładowy coś wyjaśni? - Zaproponował niemal natychmiast, kiedy pomysł pojawił się w jego głowie. Jednak widząc, że zgromadzeni będą szukać bardziej po omacku niż on, rozejrzał się po biurku. - Załogi po prostu nie znikają.- Powiedział jakby sam do siebie.
 
__________________
Our sugar is Yours, friend.

Ostatnio edytowane przez Cattus : 05-03-2020 o 20:28.
Cattus jest offline  
Stary 05-03-2020, 12:40   #17
 
Pan Elf's Avatar
 
Reputacja: 1 Pan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputacjęPan Elf ma wspaniałą reputację
- 15 czerwca, panie Coleman - odezwała się Jane, próbując rozejrzeć się po otwartych szufladach, co niestety utrudnione było przez ścisk oraz niechęć nowoprzybyłych do jej obecności w tym miejscu. Zaniechała więc prób i jedynie spojrzała wymownie na konstabla, który przyglądał się całej tej sytuacji. Zaczęła się zastanawiać czy te pięćdziesiąt dolarów w jego kieszeni wystarczyło, by mógł zbagatelizować słowa starszego Gattisa.

- Szabrowniczka? - powtórzyła nieco zdziwionym tonem. - Dobre sobie. Sądzi pan, że jak się tutaj dostałam? Przepłynęłam wpław czy może dostałam pozwolenie na wejście na pokład? Faktyczny złodziej, o ile jakiś w ogóle istnieje, a nie jest to jedynie wytwór czyjejś niechęci czy paranoi, musiał się tutaj zjawić na długo przede mną. I zapewne zdobył to, czego szukał, sądząc po stanie w jakim zastaliśmy kajutę Richarda Gattisa.

- Panie Coleman, z tego co pan mówi wynika, że był pan pozbawiony świadomości przez niemal trzy miesiące - zwróciła się do Daniela, który przeszukiwał biurko. - Musimy dowiedzieć się, co się wydarzyło w ciągu tego czasu, że statek Richarda Gattisa skończył tutaj, nieopodal Santa Cruz.

Jane przykucnęła przy porozrzucanych na podłodze dokumentach i mapach, przeglądając je i szukając jakiejś, choćby najmniejszej, poszlaki.
- Proszę się nie obawiać, nie zamierzam ukraść tych jakże wartościowych map i papierów. Zamiast rzucać oskarżenia i pogardliwe spojrzenia, proszę zająć się czymś konstruktywnym i może rozejrzeć się po pozostałych kajutach? - zaproponowała, unosząc na chwilę wzrok na konstabla, Samuela i Jacqueline.

Poza sensacją było coś jeszcze, co napędzało pannę Price do działania. Poszukiwanie prawdy. Teraz za wszelką cenę chciała poznać rozwiązanie tej zagadki, odstawiając na drugi plan swoją nagrodę Pulitzera.
 

Ostatnio edytowane przez Pan Elf : 05-03-2020 o 21:10.
Pan Elf jest offline  
Stary 05-03-2020, 14:17   #18
 
Marrrt's Avatar
 
Reputacja: 1 Marrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputacjęMarrrt ma wspaniałą reputację
- Panie konstablu - Samuel nie zamierzał wdawać się w czcze dyskusje z pyskatą pannicą, która najwyraźniej dobre wychowanie pogrzebała w rubrykach reklamujących cudowne leki na kobiecą histerię - Żądam by natychmiast spełnił pan swoją powinność i odprowadził tę kobietę na brzeg. Wtargnęła tu ona nielegalnie co zamierzam zeznać na komisariacie i poprosić o zbadanie jak do tego doszło pod okiem straży wybrzeża. Żądam również jej rewizji na okoliczność rzeczy zabranych z pokładu Eona.

- A pan panie Coleman, zważywszy na okoliczności w jakich został pan znaleziony, powinien się uspokoić i poczekać na pomoc lekarską. Cokolwiek znajduje się w tej kajucie, nie zostanie znalezione przy użyciu bezładnego pośpiechu i towarzystwa dziennikarzy naszej popołudniówki.

Samuel Gattis wyraźnie nie zamierzał ustępować policjantowi, a ton jakim się do niego zwracał nie tolerował sprzeciwu. Stał na stanowisku, że oczekuje od policjanta jedynie spełnienia jego obowiązków. A obecność pismaczki w tym miejscu była ich jawnym uchybieniem.
 
__________________
"Beer is proof that God loves us and wants us to be happy"
Benjamin Franklin
Marrrt jest offline  
Stary 05-03-2020, 17:35   #19
 
Efcia's Avatar
 
Reputacja: 1 Efcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputacjęEfcia ma wspaniałą reputację
Jacqueline była wdzięczna stryjowi, że raczył na swoje barki przyjąć wyrzucenie natrętna. Ona sama zajęła się Danielem.
- Spokojnie Danielu. Stryj Samuel chce dobrze- przemówiła łagodnie i czule do młodego mężczyzny - i ma rację, powinien zbadać Cię lekarz. Zabiorę Cię do szpitala zaraz po tym jak przeszukamy jacht papy. Bo dwadzieścia kilka osób nie mogło zniknąć - tu spojrzała na bibliotekarza, jakby w oczach starszego mężczyzny mogła znaleźć pocieszenie.

Poproszę test pierwszej pomocy.

 
__________________
- I jak tam sprawy w Chaosie? - zapytała.
- W tej chwili dość chaotycznie - odpowiedział Mandor.

"Rycerz cieni" Roger Zelazny
Efcia jest offline  
Stary 05-03-2020, 19:06   #20
 
Obca's Avatar
 
Reputacja: 1 Obca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputacjęObca ma wspaniałą reputację
Jane Price

Policjant na kolejne upomnienie wrócił z zamyślenia. Zwrócił się do Jane Price i stanowczo acz uprzejmie wyciągnął do niej dłoń w celu wyprowadzenia na pokład a potem do łódki.
- Proszę pani pan Samuel ma racje i jest pani niestety na własności państwa Gattisów. Muszę panią prosić by opuściła pani wrak i udała się ze mną do łódki która zabierze panią na plażę. - Powiedział. Jane wiedziała że musi współpracować. Wolała nie nadwyrężać swojego szczęścia. No i na plaży mogła być jeszcze jedna osoba której mogła by podpytać. Latarnik, który zobaczył wrak. Wychodząc kątem oka zwróciła uwagę na jeden z zeszytow na podłodzę.
“Dziennik Kapitański”.
Widziała też że Daniel właśnie po niego sięgał. Może trzeba będzie się podpytać gdzie Pan Coleman będzie się podziewał później.



Jacqueline, Samuel, Daniel

Daniel może i chciał protestować przed wyprowadzeniem dziennikarki ale jego uwagę zwrócił zeszyt. A jednak był tutaj. Dziennik kapitana. Kiedy po niego sięgał poczuł zawrót głowy i jego ciało zatoczyło się.

Jacqueline od razu była przy nim. Znała się trochę na pierwszej pomocy. Jej przyjaciel wyglądał blado. Skóra była jakby papirusowa. Mogło to świadczyć o odwodnieniu. Marynarz powinien się oszczędzać. A tak nic mu nie było, wystarczyło kazać mu usiąść i poczekać na pomoc mundurowych którzy chwilowo przeszukiwali jeszcze resztę kajut w poszukiwaniu reszty załogi.

Samuel mając teraz miejsce, wszedł do kajuty. Sięgnął po zeszyt. Też go zauważył. Otworzył i zaczął kartkować. Z dziennika wyleciała pojedyncza kartka. Bibliotekarz schylił się znowu podnosząc ją. Była wyrwana. Na pewno nie pochodziła z dziennika, trochę inny rozmiar, papier, odcień tego papieru. No i zapisana w obcym języku które Samuel ani jego bratanica nie rozpoznali. W dolnym rogu znajdowała się pieczątka.
Samuel nie zwrócił na to uwagi ale Jacqueline skojarzyła, że jest to logo Muzeum Misji znajdującego się na School Street.

Samuel zaczął czytać dziennik:

Cytat:
Dziennik kapitana
Pierwsza strona zawiera listę 20 nazwisk załogi. 18 z nich jest skreślone:
Malcolm Bolt, Salvador Matlock, Lillian Glass, Forrest Packer, Howard Elizondo, Noah Madison, Mallie Karn, Erich Portillo, Herman Roddy, Werner Mireles, Alf Suarez, Carrol Foster, Lewis Gardiner, Rosario Lombard, Edwin Westmoreland, Domenic Bain, Dexter Mcgough, Louis Fish, Daniel Coleman, Richard Gattis

Dzień 1: W końcu udało mi się zebrać załogę i wypłynęliśmy w morze. Jeśli wszystko pójdzie po mojej myśli, zdążymy dotrzeć do celu na czas nowiu za 3 tygodnie. Jutro zacznę wywalać graty z pokoju, który sobie wybrałem.
Dzień 20: Jesteśmy już niedaleko, wszyscy to czują. Gdy piszę tę notkę, na nocnym niebie nie ma ani jednej chmurki, a księżyc jest już ledwo widoczny. Mam nadzieję, że wyrobimy się z czasem. Malcolm i Herman kończą już malowanie ścian pokoju, jutro Domenic i Lewis zajmą się podłogą. Teraz cieszę się, że zaczęliśmy renowację od sufitu, to była najtrudniejsza część.
Dzień 25: Udało się, otworzyliśmy Drzwi. Mallie i Noah dobrze się spisali. Teraz może być już tylko lepiej.
Dzień 32: Robi się coraz gorzej. Do grona świrujących dołączyli również Howard i Lillian. Razem z Mallie, Noahem, Hermanem i Malcolmem to już sześciu.
Dzień 41: Dalej nie wierzę w to, co się stało wczorajszego wieczoru. On nie powinien się tak zachować, nie on. Nie wiem, co tu się dzieje, ale mam nadzieję, że obejdzie się bez kolejnych ofiar.
Dzień 45: Znowu to się stało. Forrest ni stąd ni zowąd rzucił się na Edwina i zaczął go szaleńczo drapać. Przypomina mi się śmierć Rosario, wtedy też tak było, ale nie zdążyliśmy zareagować. Tym razem to było na stołówce, podczas jedynego posiłku. Nikt normalny nie wybrałby takiej pory na próbę zabójstwa.
Dzień 51: Przy zdrowych zmysłach zostałem tylko ja, Daniel, Howard i Alf. Nie wiemy, co robić. Oni się tu pozabijają. Jak mamy wrócić?
Dzień 55: To już trzeci dzień tutaj. Trzy dni bez słońca. Trzy dni na stołówce. Nie wiem, czy wytrzymamy. Tamci nie mają jedzenia. Tylko nasza czwórka…
Dzień 58: Ledwo słyszymy świrów. Głód ich dopada. Oby. Gińcie cholery, szczeźnijcie, zjedzie samych siebie
Dzień 60: Dziś wyszliśmy. Pustka. Co gorsza, znaleźliśmy tylko 4 ciała. Czy to ważne czyje?
Dzień 62: Nie wiedzieliśmy, co robić. Jedzenie się skończyło, a oni dalej leżeli… Dlaczego to zrobiliśmy?
Dzień 65: Widziałem to. Coś łazi po statku i nie jest to żaden z nas. Gdy szliśmy po ostatniego zobaczyłem to kątem oka. Alf mówił, że to zwidy, ale ja widziałem.
Dzień 67: TO KUREWSTWO ZŁAPAŁO HERMANA, JAK SZUKAŁ CZEGOŚ DO ŻARCIA. JEST NAS TRZECH, ALE Z ALFEM CORAZ GORZEJ.
Dzień 70: to koniec poddaję się zjedliśmy alfa jak ześwirował. jest aż tak źle?
Dzień 72: ja i daniel ja i daniel ja i daniel ja i daniel ja, daniel I TO COŚ TO COŚ TO COŚ TU JEST I CHCE NAS ZEŻ…..
 

Ostatnio edytowane przez Obca : 06-03-2020 o 07:54. Powód: bratanica
Obca jest offline  
 



Zasady Pisania Postów
Nie Możesz wysyłać nowe wątki
Nie Możesz wysyłać odpowiedzi
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 19:10.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172