[Wampir Requiem] Obyś żył w ciekawych czasach - Strona 4

Ratkin · 21-01-2009, 15:10

Odebrał dokumenty, które przekazał mu lord Charleston. Naturalnie nie trudził się by przeglądać je na miejscu. Informacje co do zawartości które mógł by uzyskać po przelotnym przeglądnięciu teczek, już posiadał. Dokładną lekturę pozostawił sobie na czas po powrocie do biura.

-Myślę, że to właśnie kolejnych zgonów mamy uniknąć, a nie stać się ich przyczyną.

Poza ty, Samuel kompletnie zignorował choć elegancko ubranego, jednak wypowiadającego się mało roztropnie i bełkotliwie mężczyzny. Przyczyną problemu który mieli rozwiązać, był fakt że trzy osoby zostały zabite, być może przez tę samą osobę lub grupę osób. Kłopotliwy był fakt że ktoś fizycznie usuwał swoje przeszkody, zamiast postępować według niepisanych reguł rządzących wieczną wojną między ich członkami Rodziny. Pytanie mężczyzny było nie tyle niestosowne co po prostu stawiało go w świetle podejrzanego o głupotę i bezczelność porównywalną z poszukiwanymi przez nich -być może- wampirami.

-Mam rozumieć, że powierzona nam sprawa pozostała do chwili obecnej poza jakimikolwiek działaniami podjętymi przez członków Rodziny San Francisco? Oczywiście pomijając te, obowiązkowe, wynikające z Tradycji Maskarady, a nie wątpię że takowe zostały podjęte i liczę na uzyskanie od Pana listy i kontaktów do członków wspólnoty biorących w nich udział. -zwrócił się do Charlestona.

-Stworzenie naszej grupy jest równoznaczne z uzyskaniem przez nas uprawnień do podjęcia niezbędnych w takim wypadku działań, mam tu na myśli ewentualne przesłuchania czy rewizje lokali? Chodzi mi o uświęcenie naszych działań od strony Rodziny, bo o ewentualne upoważnienia, nakazy i inne dokumenty mamy zadać sami podejrzewam. Jednak czy jako że działamy z polecenia pani Szeryf i starszyzny miasta, w razie problemów ze strony ich podwładnych mamy prawo wymagać z tej racji współpracy?-gdyby było inaczej, wybrali by do tego ghuli i innych śmiertelnych podwładnych, jednak Samuel wolał usłyszeć to z ust pani Szeryf lub lorda Charlestona...

Zapatashura · 23-01-2009, 20:27

Szeryf wysłuchała spokojnie pytań Lore'a, ale nie wydawało się, że ma zamiar na nie odpowiadać. Zastąpił ją w tym Samuel, a że Rei kiwała głową do jego słów, to pomysły Ryana najpewniej się jej nie spodobały. No bo w sumie czemu miałyby? Wtajemniczanie kogokolwiek w tą sprawę nie wchodziło w grę, skoro wyraźnie stwierdzono, że była ona już uciszana na ile tylko to było możliwe.
A trupy? Cóż, trupy to czasem konieczność, ale nie ma potrzeby o nich rozprawiać.

-Ta sprawa od dnia dzisiejszego, to państwa osobisty problem. Nie ukrywam, że z powodów politycznych- Fujita rozpoczęła odpowiadać na rzeczowe pytania Lameha.
-Spokrewnieni, którzy teraz dbają o to, by nie ucierpiała na tych incydentach Maskarada nie powinni być niepokojeni. Kiedy będziemy mieli pewność, że nic się nie wydostanie na zewnątrz, będziecie mogli skontaktować się z moimi Ogarami lub ludźmi lorda Charlstona.

Przed dalszymi słowami Szeryf poprawiła odruchowo ubrania i stanęła wyprostowana. Zapowiadała się jakaś oficjalna regułka. i naturalnie takowa nastąpiła:
-Na mocy mojego stanowiska i władzy nadanej mi przez księcia miasta San Francisco: Yukariego Fujity, tymczasowo obdarzam państwa pozycją archontów.
Co się z tym wiąże, państwa działania i uprawnienia są przedłużeniem moich. Wszelcy Spokrewnieni w mieście winni udzielić państwu pomocy w wiadomej sprawie. Wraz z tymi uprawnieniami wiąże się odpowiedzialność- jeśli nadużyjecie nadanej wam pozycji, zostaną z tego wyciągnięte należyte konsekwencje.

Archont dla większości wampirów to tylko ładniejsza nazwa Ogara, ale w mieście zdominowanym przez Invictus ten tytuł coś jednak znaczył. Trochę większy respekt, trochę więcej poparcia... niby nic, ale w wampirzym świecie drobne różnice niosą za sobą spore możliwości. Skoro nadano koterii tytuły archontów, był to znak, że mieli być tak skuteczni, jak to w tej chwili możliwe.

-Skoro to wszystkie pytania...- Szeryf zawiesiła na chwilę głos, by upewnić się, że ma rację.-To muszę wrócić do swoich obowiązków. Proponuję państwu zapoznać się między sobą, zaplanować i przemyśleć przyszłe działania. Życzę owocnej współpracy i osiągnięcia zadowalających rezultatów.
Z tymi słowami Rei skierowała się do swojego jeepa. Lord Charlston skłonił przed koteria głowę w geście pożegnania i udał się za Fujitą. Najwyraźniej uznał, że nie będzie tutaj dłużej potrzebny i powiedział już wszystko co trzeba. Po chwili na parkingu było już o dwie osoby mniej.

Ratkin · 17-02-2009, 14:38

Samuel uprzejmie pożegnał się z lordem Charlestonem jak i panią szeryf i poczekał aż się oddalą. Następnie zwrócił się do swoich towarzyszy, kierując swoją wypowiedź w szczególności do jedynej w towarzystwie kobiety. Mimo że była z obozu stojącego w sporej sprzeczności z interesami tego do którego sam należał, była przedstawicielką płci pięknej, a dobre wychowanie jest jedną z cech które przeżywają w Ventru akt Przeistoczenia...

-Pani i wy panowie, myślę że powinniśmy zająć się aspektami powierzonego nam zadania stosownymi do naszych wpływów i zdolności. Mogę mówić oczywiście tylko i wyłącznie sam za siebie, dla tego deklaruję się z tych dokumentów i zawartych w nich informacji wyciągnąć wszystko co mi się uda. Oczywiście wymagać to będzie nieco czasu i dostępu do kilku osób czy miejsc. Zabieram je więc do swojego biura by niezwłocznie siąść do pracy nad nimi. Jeśli państwo nie mają jeszcze innych na tę chwilę pomysłów, proponuję by udali się państwo wraz zemną i omówili to w jakimś ustronnym miejscu jakich sporo jest wokół miejsca gdzie pracuję.

Samuel Lameh wręczył zgromadzonym swoje wizytówki. Odczekał jeszcze moment, licząc na reakcję na złożoną przez niego propozycję, po czym ruszył spokojnie w kierunku swojego samochodu...

21-01-2009, 15:10	#31
Ratkin Reputacja: 1	Odebrał dokumenty, które przekazał mu lord Charleston. Naturalnie nie trudził się by przeglądać je na miejscu. Informacje co do zawartości które mógł by uzyskać po przelotnym przeglądnięciu teczek, już posiadał. Dokładną lekturę pozostawił sobie na czas po powrocie do biura. -Myślę, że to właśnie kolejnych zgonów mamy uniknąć, a nie stać się ich przyczyną. Poza ty, Samuel kompletnie zignorował choć elegancko ubranego, jednak wypowiadającego się mało roztropnie i bełkotliwie mężczyzny. Przyczyną problemu który mieli rozwiązać, był fakt że trzy osoby zostały zabite, być może przez tę samą osobę lub grupę osób. Kłopotliwy był fakt że ktoś fizycznie usuwał swoje przeszkody, zamiast postępować według niepisanych reguł rządzących wieczną wojną między ich członkami Rodziny. Pytanie mężczyzny było nie tyle niestosowne co po prostu stawiało go w świetle podejrzanego o głupotę i bezczelność porównywalną z poszukiwanymi przez nich -być może- wampirami. -Mam rozumieć, że powierzona nam sprawa pozostała do chwili obecnej poza jakimikolwiek działaniami podjętymi przez członków Rodziny San Francisco? Oczywiście pomijając te, obowiązkowe, wynikające z Tradycji Maskarady, a nie wątpię że takowe zostały podjęte i liczę na uzyskanie od Pana listy i kontaktów do członków wspólnoty biorących w nich udział. -zwrócił się do Charlestona. -Stworzenie naszej grupy jest równoznaczne z uzyskaniem przez nas uprawnień do podjęcia niezbędnych w takim wypadku działań, mam tu na myśli ewentualne przesłuchania czy rewizje lokali? Chodzi mi o uświęcenie naszych działań od strony Rodziny, bo o ewentualne upoważnienia, nakazy i inne dokumenty mamy zadać sami podejrzewam. Jednak czy jako że działamy z polecenia pani Szeryf i starszyzny miasta, w razie problemów ze strony ich podwładnych mamy prawo wymagać z tej racji współpracy?-gdyby było inaczej, wybrali by do tego ghuli i innych śmiertelnych podwładnych, jednak Samuel wolał usłyszeć to z ust pani Szeryf lub lorda Charlestona... __________________ -Only a fool thinks he can escape his past. -I agree, so I atone for mine. Sate Pestage and Soontir Fel Ostatnio edytowane przez MigdaelETher : 21-01-2009 o 15:47.

17-02-2009, 14:38	#33
Ratkin Reputacja: 1	Samuel uprzejmie pożegnał się z lordem Charlestonem jak i panią szeryf i poczekał aż się oddalą. Następnie zwrócił się do swoich towarzyszy, kierując swoją wypowiedź w szczególności do jedynej w towarzystwie kobiety. Mimo że była z obozu stojącego w sporej sprzeczności z interesami tego do którego sam należał, była przedstawicielką płci pięknej, a dobre wychowanie jest jedną z cech które przeżywają w Ventru akt Przeistoczenia... -Pani i wy panowie, myślę że powinniśmy zająć się aspektami powierzonego nam zadania stosownymi do naszych wpływów i zdolności. Mogę mówić oczywiście tylko i wyłącznie sam za siebie, dla tego deklaruję się z tych dokumentów i zawartych w nich informacji wyciągnąć wszystko co mi się uda. Oczywiście wymagać to będzie nieco czasu i dostępu do kilku osób czy miejsc. Zabieram je więc do swojego biura by niezwłocznie siąść do pracy nad nimi. Jeśli państwo nie mają jeszcze innych na tę chwilę pomysłów, proponuję by udali się państwo wraz zemną i omówili to w jakimś ustronnym miejscu jakich sporo jest wokół miejsca gdzie pracuję. Samuel Lameh wręczył zgromadzonym swoje wizytówki. Odczekał jeszcze moment, licząc na reakcję na złożoną przez niego propozycję, po czym ruszył spokojnie w kierunku swojego samochodu... __________________ -Only a fool thinks he can escape his past. -I agree, so I atone for mine. Sate Pestage and Soontir Fel

23-01-2009, 20:27	#32
Zapatashura Reputacja: 1	Szeryf wysłuchała spokojnie pytań Lore'a, ale nie wydawało się, że ma zamiar na nie odpowiadać. Zastąpił ją w tym Samuel, a że Rei kiwała głową do jego słów, to pomysły Ryana najpewniej się jej nie spodobały. No bo w sumie czemu miałyby? Wtajemniczanie kogokolwiek w tą sprawę nie wchodziło w grę, skoro wyraźnie stwierdzono, że była ona już uciszana na ile tylko to było możliwe. A trupy? Cóż, trupy to czasem konieczność, ale nie ma potrzeby o nich rozprawiać. -Ta sprawa od dnia dzisiejszego, to państwa osobisty problem. Nie ukrywam, że z powodów politycznych- Fujita rozpoczęła odpowiadać na rzeczowe pytania Lameha. -Spokrewnieni, którzy teraz dbają o to, by nie ucierpiała na tych incydentach Maskarada nie powinni być niepokojeni. Kiedy będziemy mieli pewność, że nic się nie wydostanie na zewnątrz, będziecie mogli skontaktować się z moimi Ogarami lub ludźmi lorda Charlstona. Przed dalszymi słowami Szeryf poprawiła odruchowo ubrania i stanęła wyprostowana. Zapowiadała się jakaś oficjalna regułka. i naturalnie takowa nastąpiła: -Na mocy mojego stanowiska i władzy nadanej mi przez księcia miasta San Francisco: Yukariego Fujity, tymczasowo obdarzam państwa pozycją archontów. Co się z tym wiąże, państwa działania i uprawnienia są przedłużeniem moich. Wszelcy Spokrewnieni w mieście winni udzielić państwu pomocy w wiadomej sprawie. Wraz z tymi uprawnieniami wiąże się odpowiedzialność- jeśli nadużyjecie nadanej wam pozycji, zostaną z tego wyciągnięte należyte konsekwencje. Archont dla większości wampirów to tylko ładniejsza nazwa Ogara, ale w mieście zdominowanym przez Invictus ten tytuł coś jednak znaczył. Trochę większy respekt, trochę więcej poparcia... niby nic, ale w wampirzym świecie drobne różnice niosą za sobą spore możliwości. Skoro nadano koterii tytuły archontów, był to znak, że mieli być tak skuteczni, jak to w tej chwili możliwe. -Skoro to wszystkie pytania...- Szeryf zawiesiła na chwilę głos, by upewnić się, że ma rację.-To muszę wrócić do swoich obowiązków. Proponuję państwu zapoznać się między sobą, zaplanować i przemyśleć przyszłe działania. Życzę owocnej współpracy i osiągnięcia zadowalających rezultatów. Z tymi słowami Rei skierowała się do swojego jeepa. Lord Charlston skłonił przed koteria głowę w geście pożegnania i udał się za Fujitą. Najwyraźniej uznał, że nie będzie tutaj dłużej potrzebny i powiedział już wszystko co trzeba. Po chwili na parkingu było już o dwie osoby mniej.