Zapatashura

Preludium: każda śmierć jest inna


[MEDIA]http://dnaina.wrzuta.pl/aud/file/xlEqyv4iJ7/moldy_old_world.mp3[/MEDIA]

San Francisco, Miasto Mgieł. Przydomek bynajmniej nie jest przypadkowy, Frisco słynie z tego, że zasnuwa je iście londyńska mgiełka niosąca od Pacyfiku. Ocean jest też zresztą powodem, dla którego miasto jest jednym z najchłodniejszych w słonecznej Kalifornii: średnie temperatury letnie nie przekraczają 18°C. Europejczycy często twierdzą, że pogoda zatoki przypomina im Morze Śródziemne. I mają sporo racji.
Mieszkańcy Starego Kontynentu mają do San Francisco sentyment również dlatego, że to właśnie tutaj powstał ruch hippisowski, który objął przecież cały świat.

Ale czy to wszystko co można o nim powiedzieć? Klimat i hippisi? Cóż, w latach 70 byli jeszcze geje, ale oni również nie są źródłem utrzymania miasta. Jest nim za to rynek elektroniczny, samochodowy, lotniczy i stoczniowy. A również architektura.


Tutaj kręcono "Pełną Chatę", "Nagi Instynkt", "Brudnego Harrego" i cała masę innych seriali, filmów i filmideł. Dlaczego? Wystarczy popatrzeć na budynki, na wzgórza i panoramę. San Francisco, ze wszystkimi swoimi dystryktami jest wprost wymarzonym miejscem, by utrwalić je na taśmie.

W obskurnym hotelowym pokoju Miasta Mgieł, młody dziennikarz Daniel przeprowadza swój słynny wywiad z wampirem. Ciekawe jakby zareagowali ludzie, gdyby wiedzieli że hotel ten nocami obserwowały prawdziwe Dzieci Nocy? Zapewne by nie uwierzyli.
Bo czyż to nie wspaniały pomysł? Ukryć się za swym własnym wizerunkiem! Popierać dzieła Stokera, Polidoriego, Rice i całej plejady innych twórców fantastyki, tylko po to, by wepchnąć swoje własne istnienie między bajki. Bo w bajki nikt nie wierzy, a może i szkoda. Wystarczy bowiem przypomnieć sobie braci Grimm, aby uświadomić sobie jak straszne i realne potrafią one być.

Kiedy zapada noc, okres gdy aktywni są już tylko ci, którzy wyśmiewają historyjki o wampirach, kontrolę nad miastem przejmują Spokrewnieni. Książę Yukari Fujita ze spokojem ogląda swą domenę ze szczytu Transamerica Pyramid.

18 września 2007

Nieświadomi niczego ludzie, daleko w dole prą przed siebie w pogoni za pieniędzmi i wygodami. Źródło pożywienia o które nie trzeba nawet specjalnie dbać. Owce pasące się same na betonowych pastwiskach, nie pamiętające o wilkach czających się wśród nich.

-Ojcze- donośny, choć uniżony głos wyrwał księcia z rozmyślań. Yukari odwrócił się, by przyjrzeć się swemu synowi. Naturalnie nie zmienił się ani o jotę od ich ostatniego spotkania, nadal wyglądał bardzo młodo, z rozwichrzonymi włosami, gładko ogolony. Fujita był jednak przekonany, że jego potomek zbladł. Requiem odcisnęło w końcu na nim swe piętno.


-Ojcze, w mieście nastąpiła seria morderstw. Zginęło do tej pory trzech śmiertelników, podejrzewa się, że padli ofiarą tego samego sprawcy, lub sprawców.- Shinji pokornie spuścił głowę zwracając się do najważniejszego wampira w zatoce. To, że wampir ten go Spokrewnił wcale nie skracało między nimi dystansu. Możliwe, że nawet go dodawało.


-Czemu miałoby mnie to interesować, synu?- Ton głosu księcia był nieodgadniony, jak zawsze kiedy przemawiał. Czy pobrzmiewała w nim nagana, czy cień zainteresowania? A może w ogóle nic?

Shinji odpowiedział od razu, kazać czekać swemu stwórcy to niewybaczalne przewinienie.
-Ponieważ ci śmiertelnicy byli...

2 lipca 1985

Paul Kelsey mógł być z siebie dumny, wybory na prezydenta miasta przebiegały dokładnie tak jak sobie tego życzył. Wszystko wskazywało na to, że wygra Robert Deen. Sondaże to potwierdzały, wielka klapa kontrkandydata była spektakularna i postawiła tylko kropkę nad "i". Nadchodzący okres zapowiada się bardzo dobrze.
Młody wampir zastanawiał się, czy jego dokonanie zostanie zauważone przez Invictus. Był pewny, że tak, przecież właśnie ustawił swój pionek na najwyższym stołku w mieście.
Paul się nie mylił, Pierwszy Stan znał jego ruchy.

W schronieniu Kelseya rozległo się pukanie. Gość? Nie spodziewał się nikogo. Czyżby Robert kogoś do niego wysłał? Nie, nie możliwe. Zadzwoniłby. A więc kto to?

2 lutego 2001

Toshiro Takegawa dopiero zaczynał zadomawiać się w San Francisco. Może i w mieście było wielu Azjatów. Może i nawet spora ich część wchodziła w skład Spokrewnionych tego miasta. Ale dla kogoś takiego jak Takegawa wtopienie się w codzienność nie jest łatwe. Nie przy tym, czym się zajmuje. Na razie jednak jest nieźle, nikt nic nie podejrzewa, wampir ma spokój. Nie utrzymuje kontaktów ze Spokrewnionymi, a ci go nie zaczepiają bo i dlaczego mieliby to robić? Książę go zaakceptował i tyle. Toshiro mógł zajmować sie swoimi sprawami.
Tej nocy jednak, jego sytuacja miała się odmienić. Na lepsze, czy na gorsze- czas pokaże. Na pewno jednak nie zostanie taka sama. A wszystko przez ten jeden okrzyk i walenie do drzwi.

-Toshiro! Wiem, że tam jesteś. Otwieraj natychmiast.- Podniesiony głos, rozkazujący ton. Ktokolwiek to jest, nie przyszedł na przyjacielską pogawędkę.