Endless

[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=S1CRsEmC5sQ[/MEDIA]

Fell's Tomb, niewielkie miasteczko w stanie Waszyngton, gdzie deszcz i szare niebo jest zjawiskiem codziennym dla jego mieszkańców. Życie w Fell's Tomb było spokojne i beztroskie, niczym w Idylli. Fell's Tomb było prawdziwym domem dla swoich mieszkańców, wszyscy tu się znali, a wśród jego mieszkańców panowała serdeczna atmosfera. Sąsiedzi odnosili się do siebie z szacunkiem i serdecznością, a wszystkie dzieci w sąsiedztwie znały się od piaskownicy. Do czasu...
Tragedia, która miała miejsce w miejscowej szkole wstrząsnęła całą społecznością miasteczka, a jej niewyjaśnione okoliczności rodziły setki plotek i domysłów. Wśród mieszkańców pojawiły się wątpliwości, które rodziły nieufność. Tamara Gringe, córka dyrektora szkoły była jedyną osobą, która wiedziała co się wydarzyło, lecz dziewczyna popadła w obłęd. Trudno się temu dziwić, znaleziono ją w sali pełnej krwi jej przyjaciół... Nikt się nie dowiedział, co tak naprawdę miało miejsce owej nocy. Początkowo posądzano o to Tamarę, lecz nie było żadnych dowodów wskazujących na jej winę, a przerażenie które odcisnęło na niej swe piętno spowodowało, że obłąkana dziewczyna trafiła do ośrodka dla chorych psychicznie. Ciała uczniów pozostały nieodnalezione, chociaż badania przeprowadzone na miejscu zbrodniu potwierdzały iż byli to uczniowie Sutherland High. A wszystko to wydarzyło się dwa lata temu podczas szkolnej imprezy Haloween....

Fell's Tomb od zawsze było atrakcją turystyczną dla wszystkich fanatyków zjawisk paranormalnych. W mieście było sporo turystów, których sprowadzały do miasta pogłoski na temat niewytłumaczalnych zjawisk, które pojawiały się tu sporadycznie. Chociaż mieszkańcy miasta starali się zdementować plotki, turyści nie przestawali napływać. W internecie krążyły informację o domniemanym ognisku duchowych energii, które w niewytłumaczalny sposób wpływały na mieszkańców, co było przynętą na żądnych wrażeń wariatów. Oczywiście były to tylko fałszywe informacje, wymyślone przez żądnych zysku przedsiębiorców miasteczka, przynajmniej tak myśleli ludzie zamieszkujący tą tajemniczą mieścinę. Turyści czasami wręcz zdawali się wiedzieć o mieście więcej niż jego obywatele. Ogólny zamęt, który zapanował po tragedii w Sutherland High - prestiżowej szkole licealnej, do której uczęszczali nawet mieszkańcy okolicznych miast, spowodował napływ turystów. Domorośli detektywi próbowali odkryć prawdę o tym mieście, ale nikomu się to nie udało. Te amatorskie dochodzenia były dla mieszkańców Fell's Tomb odrazą i brakiem etycznego szacunku do miejscowej tragedii.

Jednak czas szybko mija, a wraz z nim ludzka pamięć.

Widok turystów stał się w Fell's Tomb widokiem codziennym, a jego mieszkańcy przywykli do tego. Mało osób wspominało tragedię sprzed dwóch laty, a obawy rodziców przed puszczeniem swych dzieci na szkolne imprezy zostały wytłumione. Tamara Gringe wróciła po dwóch latach pobytu w szpitalu dla obłąkanych. Stan dziewczyny uległ poprawie, jednak nie potrafiła powiedzieć niczego na temat zbrodni. Miejscowa policja dała spokój dziewczynie i jej rodzinie, bowiem sprawa uległa przedawnieniu, z powodu braku jakichkolwiek dowodów i ciał. Rodziny ofiar jednak w dalszym ciągu pamiętali o tragedii. W każdą rocznicę śmierci swych dzieci, rodzice odwiedzali pomnik postawiony przy szkole i zapali na nim znicze. Wszystko wydawało się wrócić do normy, ale nie było nic bardziej mylnego... Zbliża się Haloween, a wraz z nocą nadejdzie coś więcej...


Fell's Tomb (Washington), 26 Października 2010 r

[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=wRMssEDdelA[/MEDIA]

Tego ranka nie padało i ku uciesze wszystkich słońce nie było zakryte grubą warstwą chmur. Wysoki, szczupły chłopak o brązowych włosach i niebieskich oczach szedł spokojnym krokiem przez ulice Fell's Tomb. Na ramieniu miał zawieszoną torbę, a w jego uszach tkwiły słuchawki podłączone do ipoda, który teraz tkwił bezpieczny w kieszeni u spodni. Na pobocze zjechał właśnie czarne BMV 525i.


Szyba w oknie auta obniżyła się do połowy.
- Michael, wskakuj, podwiozę cię. - w oknie pojawił się ok. 40 letni mężczyzna.
Chłopak wyciągnął słuchawki i wsadził je do kieszeni, po czym bez zbędnego gadania zajął miejsce z przodu samochodu. Auto ruszyło.
- Mam nadzieję, że ci się tu spodoba, synu. - odezwał się kierowca.
Michael wywrócił oczami i spojrzał na ojca.
- To twój pierwszy dzień w tej szkole...
- Poradzę sobie, nie martw się. - przerwał mu, uśmiechając się lekko. Przywykłem do zmieniania szkół, to dla mnie nic nowego...

Dalsza rozmowa z ojcem była wymianą spostrzeżeń na temat pogody i miejscowej przyrody. W końcu dojechali przed dosyć wysoką bramę wjazdową do szkoły. Chłopak otworzył drzwi, pożegnał się z ojcem i poczekał aż odjedzie.
Gdy samochód zniknął za zakrętem Michael odwrócił się do bramy, głośno przy tym wzdychając. Przeciągnął się i potargał trochę swoje kasztanowe włosy. Obok bramy była otwarta furtka, także wykonana z czarnej, ozdobnej stali, przez którą przechodziły rozmawiające ze sobą grupki uczniów. Chłopak wsadził jedną słuchawkę do ucha, i ruszył za ludźmi.

Podążając za piskliwymi dziewczętami dotarł do głównego budynku szkoły. Zatrzymał się i zamrugał ze zdziwieniem.


"Wow, rzeczywiście jest imponujący..."
Nagle odgłosy rozmów i śpiewy ptaków zagłuszył dzwonek obwieszczający początek zajęć. Po pięciu sekundach ucichł, a Michael szybko wspiął się po kilku schodkach i wyciągnął z torby plan szkoły. Dotarł do zaznaczonej na planie sali. Zapukał, po czym wszedł do środka.

Wewnątrz wszyscy siedzieli już w swoich ławkach, rozmawiali między sobą, niektórzy czytali notatki a inni po prostu siedzieli na swoich miejscach. Nauczyciel stojący przed tablicą spojrzał na Michaela, po czym się uśmiechnął.
- Ty musisz naszym nowym uczniem. - powiedział, poprawiając na nosie okulary.
Michael podszedł do mężczyzny.
- Jestem pan Fairman i uczę historii. - podał chłopcu rękę.
- Michael. - odpowiedział cicho, ściskając dłoń nauczyciela.
Pan Fairman spojrzał na klasę i stanął przy swoim biurku.
- Uwaga wszyscy, pozwólcie przedstawić się waszemu nowemu koledze. - powiedział na tyle głośno, aby rozmowy ucichły, a spojrzenia wszystkich uczniów utkwiły w Michaelu.
Chłopak nigdy nie lubił tej części przeprowadzek. Poprawił torbę na swoim ramieniu i spojrzał w błękitne niebo za oknem. Przygryzł lekko dolną wargę.
- Jestem Michael Coolrain. Przeprowadziłem się do Fell's Tomb z Nowego Yorku. Miło was poznać. - uśmiechnął się nieznacznie, a nauczyciel skinął głową i wskazał mu pustą ławkę na końcu sali, pomiędzy Robertem Hedfieldem a Clarą Lawrence. Chłopak usiadł na miejscu i wypakował swoje rzeczy.

Tego dnia czuł się wyjątkowo dziwnie, ale był pewny siebie. Wzbudził w klasie zainteresowanie, wiedział o tym dobrze, a zerkające na niego co chwile dziewczyny upewniały go w tym przekonaniu. Postanowił jednak skupić się na wykładzie nauczyciela...
Lekcja historii minęła dosyć szybko. Michael'owi spodobała się amtosfera panująca w szkole - nie było to zwykłe, szare liceum. Sutherland High okazało się szkołą, do której uczęszczali ciekawi i ambitni młodzi ludzie.


Po dzwonku z klas wysypały się tłumy uczniów, wypełniając korytarze szkolne. Michael szedł właśnie w kierunku szafek, a w ręku trzymał klucz do swojej szafki, który dostał od nauczyciela. Z wysiłkiem przebił się hałaśliwy tłum i odnalazł właściwy numer. 413. Na stalowych drzwiczkach o kolorze zgniłej zieleni przypięty był fioletowy plakat. Robert przyjrzał się mu uważnie. Dopiero teraz zorientował się, ze widział wcześniej dziewczyny i chłopców roznoszące plakaty i broszurki. Wszystkie one dotyczyły balu z okazji Haloween, który miał się odbyć już za kilka dni. Chłopak włożył kluczyk do zamka i leniwie go przekręcił. Wsadził do szafki niepotrzebne książki, po czym zamknął ją i odwrócił się.
Podskoczył nieznacznie, kiedy spostrzegł iż stoi przed nim ubrana na czarno dziewczyna, z długimi, czarnymi włosami, z twarzą częściowo skrytą pod długą grzywką, co w połączeniu z jej wyglądem dawało przerażający efekt. Dziewczyna momentalnie się odwróciła i ruszyła w swoim kierunku.
- To Tamara. - usłyszał znajomy głos.
Odwrócił głowę na prawo i spojrzał na właścicielkę znajomego głosu. Była to, jeśli dobrze pamiętał, Lain Stewards, dziewczyna która siedziała w ławce przed nim. Michael przełknął ślinę.
- Dziewczyna jest jakaś pokręcona. Przeważnie unika ludzi i przesiaduje w jakiś kątach. - dopowiedziała.
- Tak... wygląda na jedną z tych... dziwnych.
Przez hałas panujący na korytarzach przebił się dźwięk dzwonka. Wszyscy kierowali się do swoich sali.
- Muszę iść na biologię. Do zobaczenia. - uśmiechnął się do Lain i ruszył w swoją stronę.

Haloween się zbliża. Po długim okresie bez żadnych imprez, nie było osoby, która by nie chciała być obecna na balu. Nadejdzie noc. A wraz z nocą przybędzie coś strasznego...

 

__________________
Come on Angel, come and cry; it's time for you to die....