Sen zmorzył w końcu Tarę nad laptopem,pomiędzy jednym rozliczeniem a drugim. Sny jakie miała były burzliwe, tak jak cały dzień. Niemniej ocknęła się słysząc jak ktoś otwiera drzwi i zagląda do pokoju. Gregory… w pomiętej, zabrudzonej szminką marynarce i policzku, założonych pospiesznie spodniach i koszuli. Włosy miał zmierzwione, krawat zawiązany byle jak. Ale widok jaki zastał sprawił, że zamarł. Tara bowiem po zrzuceniu kiecki nie kwapiła się jej założyć z powrotem i pracowała jedynie w bieliźnie. W końcu nie spodziewała się, że ktoś wtargnie do jej pokoju. Gregory też nie spodziewał się wtargnąć… przykuty spojrzeniem do jej sylwetki starał się dyskretnie opuścić ów pokój.

-T-tak? - średnio przytomnie podniosła się do w miarę pionowej pozycji. Elektroniczny zegarek w rogu ekranu monitora pokazywał 1:34 w nocy. Ziewnęła rozdzierająco, przetarła zaspane oczy i wstała z krzesła, obracając się przodem do niespodziewanego gościa. Przekrzywiła głowę, przyglądając mu się uważnie.
- Zawiązałeś krzywo krawat. Chodź, pomogę ci z nim - mruknęła i nie czekając na zgodę wyciągnęła ręce w kierunku smętnego, byle jak zamotanego kawałka materiału, który dyndał facetowi pod szyją.

-Tara… ty… jesteś naga. Prawie.- Gregory odruchowo się cofnął kawałek, jedną ręką zakrywając obszar spodni świadczący o tym, że rozporka również nie zapiął. Zapewne szukał łazienki, by się przyszykować do wyjścia.

Kobieta zerknęła w dół, parsknęła i wzruszyła ramionami.
-No i? - spytała retorycznie, nieco burkliwym tonem-przed-pierwszą-kawą - Prawie robi dużą różnicę, poza tym u siebie jestem. Wolno mi...zresztą nie udawaj, że nigdy babskich gaci nie widziałeś. No już, daj ten krawat...świeży ręcznik też chcesz?

-Bieliznę damską widziałem… bardziej chodzi o to co jest pod bielizną.- odparł Gregory wyraźnie się poddając i godząc z losem. I zerkając na ciało Tary z wyraźnym zaintrygowaniem.

-Spodziewałeś się parchów, brodawek i zbędnego owłosienia na klatce piersiowej? - westchnęła, bez jakiegokolwiek skrępowania biorąc się za walkę ze złośliwym elementem garnituru - Wybacz że cię rozczarowałam. Życie.

-Raczej… Lilly wyskakującej z szafy z jakąś maczugą by mnie spałować za to, że właśnie rozbieram cię wzrokiem. Choć akurat dużo tego rozbierania nie ma.- odsunął dłonie z dala od siebie, by nawet przypadkiem nie dotknąć Tary.

Ruda przewróciła oczami, unosząc je ku sufitowi w pozie “za jakie grzechy, dobry Boże?”.
-Nie mam zielonego pojęcia gdzie jest młoda. Ty widziałeś ją jako ostatni. Od wczoraj nie wychodziłam z pokoju i nie - to nie jest żaden test...próbuję być miła, choć wtargnąłeś na moje terytorium, nim zdążyłam przyjąć w siebie pierwszą dawkę kofeiny. - mamrotała, majstrując zawzięcie przy kawałku materii - Za coś takiego należy się kara, ale tym razem ci daruję...i już nie przesadzaj. Nie dostaniesz wrzodów, ani nie zmienisz się w ropuchę. Nie stój jak podczas lotniskowej kontroli, bo mi się głupio robi.

-Żartowałem… Lilly śpi jak zabita. Trochę ją… wymęczyłem, pewnie też to słyszałaś. Przepraszam.- nie bardzo wiedząc co zrobić z dłońmi Gregory ułożył je na biodrach Tary.- Nie sądzisz chyba, że uważam cię za brzydką, co?

-Przecież nie ma za co przepraszać - uśmiechnęła się po raz pierwszy od nagłej pobudki. Nierozbudzony do końca mózg co prawda zarejestrował nagły dotyk, ale nie zinterpretował go jako czegoś niepoprawnego - Zachowujesz się tak, jakbyś miał ochotę wezwać Greenpeace i zgłosić wyrzuconą na brzegu oceanu orkę...śmierdzącą i jakoś tak paskudną z pyska.

-Po prostu staram się nie zrobić czegoś co skomplikowałoby nasze relacje.- mruknął w odpowiedzi Gregory.-A ty mi tego nie ułatwiasz.
Ostatnie słowa zakończył cichym jękiem i delikatnie powiódł dłońmi po biodrach i pośladkach Tary.- Zdecydowanie nie ułatwiasz.

Sytuacja rozwijała się...w ciekawym kierunku. Tara zagryzła wargi, jej oddech przyspieszył i nim zdążyła się zastanowić co do jasnej cholery robi, szarpnęła za krawat.
- Pozwij mnie - odparowała, gdy twarz mężczyzny znalazła się raptem kilka centymetrów od jej własnej.

W takiej chwili… Gregopry nie był w stanie nic powiedzieć. Jego usta przylgnęły do warg Tary całując je namiętnie. Podobnie jak dłonie, równie namiętnie przyciskające ją do jego ciała.

Kobieta sięgnęła za jego plecy i przekręciła klucz w drzwiach, zamykając je profilaktycznie na dodatkowy zamek. Taki, do którego młoda nie posiadała klucza.
Co ja robię? - zadała sobie pytanie, lecz szybko o nim zapomniała, czując nieznośną obecność mężczyzny. Bliskość, której nie doświadczyła od bodajże półtora roku.
Z pasją odwzajemniła pocałunek, zaczynając pospieszną walkę z krzywo zapiętą koszulą.
Jego dłonie zanurzyły się pod jej bieliznę, zacisnęły na pośladkach utrudniając jej tę walkę. Był zbyt blisko niej, ale też wydawał się być przerażony sytuacją. To wszak było szaleństwem. Niemniej kolejne pocałunki dusiły ten ostatni głosik rozsądku w jego głowie.
Tara zadrżała. Z jej gardła wydobył się cichy jęk, tłumiony szczęśliwie przez drugie zachłanne usta. Pokonawszy koszulę, skierowała dłonie ku dołowi, sunąc powoli wzdłuż napiętych mięśni brzucha, aż pod palcami wyczuła klamrę od paska. Szarpnęła niecierpliwie, aż kawałek metalu poddał się i razem ze spodniami zjechał w dół.
-Dywan - zdołała wydyszeć między pocałunkami.

-Dywan?- nie dotarło do niego co chciała przez to powiedzieć. Odsunął się nieco, wędrując dłońmi po jej plecach, aż do zapięcia stanika. A ona mogła przyglądać się swemu odkryciu… ukrytymi pod koszulą mięśniami wyrobionymi na siłowni i wyraźnym dowodem jego zainteresowania piętrzącym się pod bokserkami od Gino Rossiego.

Rzeczywiście 10/10 - pomyślała z fascynacją i miną dziecka wpuszczonego do sklepu ze słodyczami. Następnym razem dokładniej zbada każdy mięsień po kolei, zaczynając od szyi i schodząc sukcesywnie w dół. Teraz nie mieli czasu na podobne pieszczoty, nie z młodą, mogącą się w każdej chwili obudzić. O tym, że sytuacja się powtórzy...miała co do tego dziwnie pozytywne przeczucie. Nie siląc się na uprzejmości, czy delikatność, złapała go za pośladki i stanowczo pociągnęła za sobą, aż wylądowali na białym dywanie.
-Ten dywan - wymruczała, sunąc językiem po naprężonej męskiej szyi od barku po linię żuchwy, wciąż pachnącej ulubionymi perfumami Lilly.

Dłonie Gregory’ego nie radziły sobie z zapięciem, też zahaczył ustami o bieliznę Tary i zębami zsunął w górę uwalniając piersi kobiety z tkaninowego więzienia. W nim również obudziło się dziecko pieszczotami ust i języka obsypujących dumnie prężące się wzgórza. Jego dłonie zaczęły zresztą wędrować w dół po jej ciele, by pozbawić ją ostatniego skrawka przyzwoitości. Pomogła mu w tym, unosząc biodra ku górze. Każdy dotyk jego ust i dłoni przyprawiał Lantanę o dreszcze. Z początku subtelne, lecz z każdym kolejnym muśnięciem warg nabierały mocy. Musiała zacisnął zęby na przedramieniu, żeby stłumić rodzący się w głębi gardła jęk. Oddech przyspieszył, puls dawno przekroczył sensowną wartość...zupełnie jak poprzedniego wieczoru. Tym razem jednak żadne z nich nie zamierzało odpuścić. Tara po omacku zaczepiła o gumkę bokserek i stanowczym ruchem szarpnęła w dół, dając Gregoremu znać, co myśli o tym elemencie garderoby...jeszcze na swoim miejscu...i to w takiej chwili.

Nie czekał, wtargnął gwałtownie do nie bronionej twierdzy, dociskając ciało Tary do dywanu. Rozpalony sytuacją Gregory, był mało subtelnym dzikusem w roli kochanka. Niemniej oprócz kolejnym szturmów powodujących burzę zmysłów w jej ciele. No i pocałunki na jej unoszących się gwałtownych oddechem piersiach. Adrenalina sięgała szczytu, tym bardziej gdy świadoma była iż uwiodła chłopaka kuzynki śpiącej w pokoju obok. I każdy głośny szmer, przyspieszał tętno jej krwi. Już dawno przestała myśleć, skupiając się na potężniejącej z sekundy na sekundę przyjemności. Uniosła nogi, zaplatając je za górującymi nad nią plecami, biodrami wychodziła naprzeciw agresywnym pchnięciom niespodziewanego kochanka i patrząc mu w oczy zaciskała zęby, żeby zachować ciszę. Nerwowa atmosfera nakręcała Tarę jeszcze mocniej. Nie potrzebowała długiej zabawy, zbyt długi nikt nie brał jej na warsztat. Spełnienie przyszło nagle i gwałtownie. Potężny spazm targnął nią całą, a fala obezwładniającego gorąca rozlała się od bioder ku pozostałym partiom mięśni, podkurczając palce u stóp i zmuszając do pochylenia tułowia ku górze. Wgryzła się w bark Gregorego, tłumiąc tym rozedrgany krzyk i przeorała mu plecy paznokciami. Odpowiedź nadeszła gwałtownie i wkrótce po spaźmie rozkoszy Tary. Nadal tuląc ją do siebie, facet wyseptał. - Jesteśmy podłymi ludźmi… cośmy zrobili?
Głupie pytanie wynikające z szoku. Nie odrywał jednak swego ciała od jej nagich krągłości.
Kobieta wzruszyła ramionami, gwałtownie czerpiąc powietrze nosem

- Nie wiem...trzeba będzie potłuc lustra - rzuciła średnio przytomnie Lantana, gładząc wierzchem dłoni zarośnięty policzek.

-Lilly nie może się dowiedzieć.-rzekł w końcu Gregory spoglądając w jej oczy. Drżał jeszcze od niedawnej rozkoszy.

- Dowiedzieć...o czym? - kobieta powoli opuściła nogi, uwalniając go z objęć - Nic nie zaszło, prawda?

-Nic a nic.- potwierdził Gregory siadając na dywanie i patrząc na leżącą Tarę.-I nadal nie mogę uwierzyć, że… nic się nie stało tak intensywnie.

- Mało powiedziane - zachichotała, opierając się na łokciu - Nie mogę uwierzyć, że po wczorajszo-dzisiejszej nocy nadal miałeś siły i chęci na...nic.

-Masz bardzo przekonujące argumenty, zwłaszcza tak przedstawione.- rzekł zerkając znacząco na obnażony biust.-Poza tym… z Lilly też był intensywnie i dość szybko się zmęczyła. Przysnąłem przy niej chwilę, a potem wstałem, ubrałem się i… wiesz jak to się skończyło.

-Jestem handlowcem. Odpowiednie przedstawienie oferty i dobranie argumentów indywidualnie dostosowanych do danej sytuacji...no co ja ci tu będę pieprzyć - podniosła się do pozycji siedzącej, bezczelnie lustrując nagiego faceta od dołu do góry - Przestawiłabym ci jeszcze kilka innych, myślę że równie ciekawych, ale oboje powinniśmy się pospieszyć. Jeśli sobie życzysz, możemy umówić inny termin konsultacji. Wiesz gdzie mnie znaleźć, gdy nabierzesz ochoty...na nic.-

-Ja powinienem myśleć o Lilly…-jego spojrzenie wędrujące po jej krągłościach mówiło Tarze co innego.- Seks bez zobowiązań? Cholera… wiesz jakie to ryzykowne? Muszę… Pomyślę o tym.Będę dużo myślał.
Wstał i sięgnął po bokserki nerwowo je ubierając i co chwila zerkając na Lantanę, jakby chciał wyryć jej obraz w pamięci.

***

Pełna świadomość tego co zrobiła, dotarła do Tary mniej więcej koło czwartej rano, gdy przy piątym kubku kawy wreszcie naniosła ostatnie poprawki do kosztorysu i z ulgą puściła go do druku.
-O Jezu - jęknęła, łapiąc się obiema rękami za głowę. Nawet nie chodziło o to, że przespała się z kolesiem, którego ledwo znała...przespała się z chłopakiem Lilly, pod jej nosem. Zrobiła to z pełną premedytacją, nie licząc się z niczyimi uczuciami, Skrzywdziła młodą w najbardziej suczy sposób w jaki kobieta może zranić drugą kobietę.

A tak chwaliła starsza kuzynkę:że dobra, że miła,że troskliwa.
No rzeczywiście…

W panice dopadła do telefonu, ale zaraz uświadomiła sobie, że nawet nie posiada numeru Gregorego. Chciała go przeprosić, wyjaśnić wszystko. Wycofać się z rzuconej w amoku propozycji. Rozmowa z Lillly...nie. W tej chwili Lantana nawet nie mogłaby spojrzeć jej w oczy.
- Kwadrat...muszę to jakoś odkręcić - zwróciła się do śpiącej w terrarium gadziny - Ale...cholera! Masz propozycje? Rozmowa! Może z nim pogadam? Tylko patrząc na niego będę myśleć o jednym. Wkopałam się- opadła z rezygnacją na dywan, ten sam który kilka godzin temu posłużył za materac.
Musiała wszystko przemyśleć. Na spokojnie i z dystansem przeanalizować sytuację, wyciągając jedyne słuszne wnioski. Miała na to cały dzień. Po spotkaniu z Mansonami profilaktycznie nie umawiała już nikogo innego, więc jeśli nie wystąpią żadne niespodziewane komplikacje, koło 16 będzie wolna. Przysiadzie w spokoju i znajdzie rozwiązanie. Tylko dlaczego miałaby wycofywać się z oferty? Młoda pewnie za dwa-trzy miesiące znudzi się swoją zabawką, a jeśli przez ten czas będą oboje uważać…
-Jestem potworem-ze złością zgarnęła z łóżka koc i rzuciła nim w kierunku lustra.Nie mogła na siebie patrzeć, ale z drugiej strony było jej z tym cholernie dobrze.

------

------

* * *

* * *

* * *

* * *

Pierwsze pięć minut śniadania było najgorsze. Wyrzuty sumienia i kac moralny, czasowo pogrzebane pod masą obowiązków oraz stresem związanym ze zbliżającym się wielkimi krokami spotkaniem z Mansonami, powróciły ze zdwojoną siłą ledwo Lilly otworzyła usta, celem wylania z siebie pełnego raportu na temat poprzedniej nocy. Trajkotała jak najęta, a Tara z przyklejonym do ust uprzejmym uśmiechem potakiwała głową, powtarzając co jakiś czas, że naprawdę nie ma problemu i kuzynka nie jest jej nic winna.
Już myślała, że telefon od wczorajszego gościa pozwoli na szybką i dyskretną ewakuację, lecz los miał jak widać inne plany.
Z uniesioną pytająco brwią Lantana sięgnęła po komórkę, starając się wyglądać, jakby nic niezwykłego się nie działo. Ot zwykła, kurtuazyjna rozmowa z nowym znajomym. Może naprawdę chciał się tylko przywitać? Po tym co stało się w nocy jakoś w to wątpiła...
- Tak? - zaczęła z udawanym zdziwieniem.

- Tara?...ehhmmm…- i dla niego ta rozmowa wydawała się trudna.- To co zdarzyło wczoraj i co powiedziałaś… Powinniśmy porozmawiać. Może dziś o… dwudziestej? Lilly idzie z jakąś Aiko na dyskotekę o tej porze. Babski wieczór… czy coś w tym rodzaju.
Rzeczywiście Aiko i Lilly przyjaźniły się ze sobą i czasem urządzały wspólny wypad na miasto.

- Jasne Gregory, myślę, że nie będzie z tym problemu. Poproszę młodą, żeby przesłała ci mój numer. Niech twoi znajomi zadzwonią i powołają się na ciebie, to dogramy szczegóły. Myślę, że dam radę wcisnąć ich w jakiś sensowny termin. - powiedziała wzruszając ramionami, choć mężczyzna nie mógł tego zobaczyć. Wystarczył jego głos, by z miejsca przypomniała sobie zapasy na dywanie. Ukryła zmieszanie, sięgając po kubek z kawą. Jeszcze tego brakowało, żeby Lilly coś wyczuła. Szczęśliwie wszelką nerwowość, zakłopotanie i stres Tara mogła zrzucić na dzisiejsze spotkanie z ważny-jak-wszyscy-diabli klientem. Zresztą tylko winny się tłumaczy. Przecież “nic” się nie stało.

- Acha… To super. To do zobaczenia.- rzekł Gregory w odpowiedzi.-I… dałaś mi wczoraj do myślenia.

Lantana była obserwowana cały czas. Lilly z naiwnym uśmieszkiem przyglądała się swej kuzynce czekając, aż skończy rozmowę, by zasypać ją gradem pytań.

- Miłego dnia - zakończyła z ulgą. Dobrze, że facet załapał aluzję...dłuższa rozmowa wydawałaby się podejrzana - Podasz Gregoremu mój numer? - spytała oddając właścicelce telefon.

-Jasne… widzę że zrobił na tobie duże wrażenie. Aż kusi spytać…- rzekła dziewczyna wystukując na klawiaturze zapewne numer do przesłania.-O czym rozmawialiście, gdy ja siedziałam w łazience?

Lantana wiedziała, że to pytanie padnie. Przygotowała się na podobne przesłuchanie, od rana układając w głowie odpowiedzi, pozwalające na bezpieczne zachowanie wstydliwej tajemnicy z dala od uszu Hopkins.
- No wiesz - zaczęła poważnym tonem - Opowiadałam mu jak na ślubie wuja Alberta wpadłaś z impetem na świadka i o tym że musieliśmy szukać przez pół godziny obrączek, które wypadły mu z ręki i potoczyły się gdzieś pod kościele ławy.

-Boże… uzna mnie za fajtłapę.- dramatyczne tony nie pasowały do uśmiechu Lilly. Spytała po chwili-Jednym słowem… plotkowaliście o mnie? Nie rzekłaś mu, że mam tyłek warty grzechu?

-On doskonale to wiedział - ruda parsknęła i dodała lekkim tonem - Gadaliśmy tak ogólnie, próbowałam go trochę rozruszać. Bourbun w tym pomógł. Jest zabawny...i fakt, na początku był spięty, ale szybko się oswoił, jak zagroziłam mu ugotowaniem w kotle

-Acha… i nie wyciągnęłaś z niego jakichś ciekawostek, albo brudnych sekrecików? - zapytała zaciekawiona Lill opierając dłonie o blat i kładąc podbródek na dłoniach.-Z tego co ja wiem… zrobiłaś na nim wrażenie. Ciężko mu było uwierzyć, że jesteś moją STARSZĄ kuzynką. Mi też… gdy miałaś na ciebie tą obcisłą małą czarną.

-Oczywiście, że wyciągnęłam! - z oburzoną miną Tara przyłożyła rękę do piersi, jakby pytanie młodej uraziło ją do cna. Wyciągnęła nawet więcej, niż wypadało, ale tym akurat nie musiała się chwalić - Za kogo ty mnie uważasz? Tylko wiesz...i tak masz już u mnie dług...

-Oj powiedz… proszę… obiecuję, że spłacę dług całkiem. Zrobię co zechcesz… jakoś ci odpłacę.- rzekła z prośbą w głosie Lilly będąc oczywiście wręcz chodzącą ciekawością w tej chwili.

-Zapamiętam i w stosownej chwili przypomnę - Lantana mrugnęła, odstawiając pusty kubek na stół - Więc tak...jest taka jedna fantazja o której wypaplał przy drugim drinku. Tylko nie wiem, czy mogę ci powiedzieć. Powiedział to niby w tajemnicy -zakończyła wymownie, a usta jej zadrgały.

-Ale takie są najlepsze…- słowo “fantazja” w połączeniu “w tajemnicy” sprawiło, że rumieniec wystąpił na policzkach Lilly. Teraz po prostu musiała wiedzieć.-Nooo powiedz… w końcu to mój chłopak. Muszę wiedzieć wszystko.

- Opowiadałam mu, jak kiedyś przez miesiąc musiałyśmy się razem kąpać. Pamiętasz, prawda? - zawiesiła pytanie w powietrzu, sięgając po miskę z płatkami.

-No i… co w tym pikantnego?- odparła zdziwionym i rozczarowanym tonem Lilly. Kuzynka wydawał się więc rozczarowana.

- Wypalił, że bardzo chciałby cię zobaczyć w tej sytuacji...myjącą mi plecy. Potem się zająknął, zrobił czerwony i tak dalej…- wyszczerzyła zęby - Alkohol potrafi rozwiązać człowiekowi język

-Znaczy… my dwie… pod prysznicem…-Lilly powoli dodawała dwa do dwóch, jej oczy robiły się coraz szerzej otwarte… podobnie jak usta w coraz szerszym grymasie. Aż w końcu wybuchła głośnym śmiechem. Wesołym i intensywnym.-Wyobrażasz… wyobrażasz.. sobie.. taką sytuację…? Że ja, że ty… też ma pomysły… ale to przez tą sukienkę co założyłaś.
Gdy skończyła się śmiać.- Ech… też ma pomysły. Że my dwie…
Przez chwilę zamyśliła się.-Aż korci, żeby mu przesłać taką fotkę… spod prysznica. My półnagie… tulimy się do siebie… ściskamy tak, by za wiele biustu nie zobaczył. Zbierałby szczękę z podłogi.

-Zależy ci na nim? - Tara spytała po chwili ciszy.

- Cóż… - usłyszawszy tak serio zadane pytanie Lilly zamilkła, by potem powoli powiedzieć.-Tak. Chyba tak. Trudno powiedzieć, bo chodzimy ze sobą od niedawna, ale… sama musisz przyznać, że jest ideałem w garniturze od porządnego krawca.

- Skoro zależy...pomogę ci ze zdjęciem. Doliczę to do rachunku. Wolisz fakturę elektroniczną, czy w formie papierowej? - spytała z niewinną miną.

-Serio?- zaskoczenie pojawiło się na twarzy Lilly, bowiem sama chyba nie brała pod uwagę takiego rozwoju sytuacji. Zapewne nawet nie myślała o wysyłaniu takiego zdjecia.-Ale wiesz… powinnaś doliczyć do jego rachunku. To on będzie ślinił się do naszego zdjęcia, na którym będziemy się zmysłowo tulić patrząc sobie w oczy z tłumioną żądzą.- Lilly z trudem udawało się jej utrzymać powagę.

Doliczę, nie bój się - pomyślała, a na głos odarła - Ważne, żeby ci się potem odpowiednio odwdzięczył. Czego się nie robi...dla najdroższej kuzynki.

- No to.. kiedy mu prześlemy? Znaczy… kiedy to zrobimy?- zapytała Lilly zapalając się do tego pomysłu coraz bardziej.

Tara spojrzała za zegarek. Te parę minut jej nie zbawi, a wycięcie Gregoremu psikusa tego kalibru warte było odrobiny gimnastyki. Żałowała jedynie, że nie zobaczy jego miny, gdy odczyta mmsa. Ciekawe, czy wspomni o tym przy ich wieczornym spotkaniu?
- Teraz? - rzuciła wesoło, podnosząc się z krzesła - Nie ma co odkładać na potem, bo zapomnimy..albo uznamy za zły pomysł. Chodź, póki jeszcze nie muszę lecieć do pracy.

- Ok… - Lilly wstała i ruszyła do łazienki, zatrzymując się po drodze w drzwiach.-Hmmm… ja tam ściągnę majtki, ale chyba ty masz jakieś bikini co przypadkiem… wiesz… nie pokazać mu za wiele?

-Ustawimy się tak, że będzie dobrze. Nie bój nic - Tara wepchnęła młodą do łazienki.

-Ja się nie boję… w moim przypadku nie zobaczy niczego nowego nie zobaczy.- zaśmiała się Lilly.- Wczoraj pokazałam mu wszystko.
Blondynka odłożyła aparat telefoniczny na umywalkę i szybko zaczęła pozbywać się ubrania, t-shit, spodenki, bielizna lądowały na ziemi. Po czym weszła z telefon pod prysznic.-Dobrze, że mam porządny aparat w komórce.
A gdy Tara również pozbyła się swego stroju, została wciągnięta pod prysznic. I Lilly przylgnęła miękkim biustem do piersi Tary powoli na nie napierając.-Śmieszne uczucie.

Lantana pokręciła głową i ze śmiechem objęła Lilly, przysuwając twarz do jej twarzy
-Tylko trochę ciasno...i dziwnie...dobra, róbmy to zdjęcie

-Dobra już… robię…- trzymając jedną ręką aparat Lilly, drugą chwyciła za pośladek Tary drapieżnie i docisnęła swe ciało do jej tak, że biust ich ocierał się o siebie przy każdym oddechu, a twarze były bardzo blisko. Oddech Hopkins przyspieszył, zerkała na aparat ustawiając go tak by zdjęcie z niego wyszło za pierwszym razem. Trochę jej dłonie drżały, trochą policzki zaróżowiły. A całe robienie zdjęcia się przedłużało…

Wpierw Tara obawiała się, że nocny najeźdźca zostawił na jej ciele znaki swej obecności. Ciężko byłoby wytłumaczyć Lilly kolekcję okrągłych siniaków na piersiach, jednoznacznie wskazujących, że zostawiły je ludzkie dłonie.
W teorii pomysł wydawał się dobry, praktyka okazała się bardziej...bezpośrednia. Dotyk drugiego ciała i jego ciepło pobudzały zmysły, a umysł z trudem akceptował fakt, że stojąca obok osoba w gruncie rzeczy jest z rodziny i na dobrą sprawę jakiekolwiek zbereźne myśli są daleko nie na miejscu, o stosowności nawet nie wspominając.
- Przytyło ci się- mruknęła lekko ochrypłym głosem. -Ale spoko. Poszło w cycki

-Najlepsze miejsce na tycie…- zachichotała Lilly co sprawiło, że ocieranie zrobiło się bardziej “nieznośne”, a oblicze blondynki bardziej zaczerwieniło. W końcu jednak “cyknięcie” nastąpiło. Hopkins spojrzała na twarz Tary tak jakoś dziwnie. A potem odsunęła się szybko i zaczęło oglądać efekt.-No to spełniłam jego fantazję… chyba… na swój sposób. Ciekawe czego zażądać w zamian. Czego ty byś zażądała?

-To już zostawiam tobie. - ruda z ulgą wytoczyła się spod prysznica i chwyciła rzucony na ziemię szlafrok - Ale wieczór podczas którego usługuje ci w samym krawacie brzmi jak dobry plan.

-Może wtedy powinnam ci pozwolić popatrzyć, co? Jak wygląda w samym krawacie?- zapytała żartobliwie blondynka zakładając białe bawełniane majtki.

- Lepiej się spytaj, czy ma brata albo jakiegoś kumpla, ale tak dyskretnie. Zardzewiałam ostatnio, stetryczałam i zarosłam mchem. Zresztą wiesz jak stoję z czasem...nie mam go za wiele na szukanie czegoś konkretnego, a jakaś odskocznia od roboty by się przydała

-Popytam… jakieś konkretne dodatki do tego zamówienia? Bo ma chyba paru znajomych z siłowni.- zamyśliła się Lilly z biustonoszem trzymanym w dłoniach.

- Wiesz, taki standard. Niech potrafi rozmawiać o czymś więcej niż mięśnie i praca, nie wygląda jak flak… - zawiązawszy troczki szlafroka, Tara ruszyła w kierunku swojego pokoju - Jak będzie bogaty to też się nie obrażę. I broń Boże rudy...rude jest wredne.

Lilly zapięła stanik podeszła do Tary, nachyliła się ku jej twarzy i cmoknęła w policzek.- To mit… rude bywa cudowne i kochane.
A potem schyliła się by podnieść t-shirt śmiejąc się.- Pewnie Gregory nie ekscytowałby się tak zdjęciem, gdyby wiedział co miałam na sobie przed cyknięciem fotki.

Nie ekscytowałabyś się tak, gdybyś wiedziała że go przeleciałam pod twoim nosem...jestem złym człowiekiem - Lantana wzdrygnęła się, szybko obracając głowę w stronę korytarza. Dziś wieczorem kupi butelkę wina, albo dwie i narąbie się porządnie...może z JC. Musi z nią pogadać przed spotkaniem z Mansonami.
-Tylko powiedz mi jaka była jego reakcja - dodała, wychodząc z łazienki.

-Jasne.-odpowiedziała z uśmiechem Lilly.




Echo głośnej kłótni w języku rosyjskim dawno już przebrzmiało, pozostawiając po sobie ciszę leniwego, niedzielnego poranka. Tara nie zaliczała się do grona szczęśliwców, mogących pozwolić sobie na gnicie w łóżku do południa. Zostawiwszy w mieszkaniu rozświergotaną Lilly, szybkim krokiem ruszyła po schodach na trzecie piętro. Co prawda przedpotopowa winda działała bez zarzutu, ale była powolna jak wszyscy diabli i hałaśliwa. Mając do wybory skorzystanie z niej i krótki, zdrowotny spacer po szerokich stopniach, Lantana zdecydowała się na drugie rozwiązanie. Szybkim krokiem przemierzyła korytarz i przystanęła dopiero przy drzwiach, opatrzonych dwoma mosiężnymi jedynkami.
Może nie udusi mnie kablem od słuchawek za pobudkę - skrzywiła się i zapukała.
Musiała dość długą chwilę odczekać, nim drzwi się otwarły i stanęła w nich JC Także w porannym stroju.


Biały porozciągany sweterek obejmował całe jej ciało, pomijając długie zgrabne nogi ze stopami w grubych wełnianych skarpetkach.
-Tara?- zdziwiła się zaskoczona J.C. uśmiechając się lekko.- Stało się coś?

-Cześć kochana, przepraszam jeśli cię obudziłam, ale chciałam zajrzeć jeszcze przed pracą. Mam nadzieję, że się nie gniewasz..a jak gniewasz, to przepraszam tym bardziej. Wynagrodzę ci to, obiecuję - z szerokim uśmiechem Tara wylewała z siebie strugi czystego optymizmu, starając się patrzeć sąsiadce w oczy - słuchaj...tak sobie pomyślałam. Wczoraj wspominałaś, że masz dziś niezbyt ciekawy materiał do odsłuchania. Może wpadnę do ciebie koło dziewiątej? We dwie zawsze raźniej, będzie można się pośmiać i skomentować tresowane małpki. Ooo..i wino wezmę, coby ich muzyka jakoś łatwiej do nas docierała. Co ty na to, CJ? Lubisz wino, czy wolisz coś innego?

-W zasadzie to … pogrywam teraz w soul calibura.- zaśmiała się wesoło JC i mruknęła.- W ogóle mnie nie obudziłaś. Nie martw się tym. Wino… może być wino. Byle nie nic mocniejszego. Nie mam głowy do alkoholi.

- Super! No to jesteśmy umówione - Lantana klasnęła w dłonie, po czym ze śmiechem wychyliła się do przodu i cmoknęła brunetkę w policzek - Będę 21.30 najpóźniej. Załatwię jeszcze coś do jedzenia...no i wino! Spokojnie, też mam słabą głowę, więc nie będziemy szaleć...chyba.

-Jasne… a skąd ten nagły… pomysł i w ogóle? I jak niby mam się ubrać. Coś zamierzasz świętować?- zaskoczona zachowaniem Tary, JC musnęła delikatnie palcami policzek w miejscu całusa.

- Uwielbiam z tobą gadać, musi być jakiś inny, ukryty powód? Ostatnio za bardzo nie miałam czasu na nic innego poza robotą. Pora to nadrobić - ruda wzruszyła ramionami, nie przestając się szczerzyć - Ubierz się jak ci wygodnie, może być i ten sweter, dobrze w nim wyglądasz. Nawet się nie spodziewałam że masz takie nogi...chować je to zbrodnia. Ale wracając do tematu, nieee żadne świętowanie, takie zwykłe, babskie ploty.

-Nie jestem dobrym źródłem plotek… na pewno nie tak dobrym jak Lil… aaaa... dziś wychodzą razem, prawda?- zapytała w odpowiedzi JC i odsunęła się od drzwi.-Wejdziesz na puszkę piwa imbirowego? Bezalkoholowego. Nie ma co gadać w drzwiach i…przesunęła spojrzeniem po ciele Tary o jej ubraniu.- O tobie można powiedzieć to samo… aż chce się… nieważne...

- No dobra, na jedno z chęcią wstąpię. Mam jeszcze godzinę z hakiem do spotkania z klientami. Wyrobię się...mam nadzieję - zrobiła zbolałą minę, ale zaraz się rozpogodziła. - Nadrobimy wieczorem, obiecuję. Na jednym piwie się nie skończy. A Lilly...nie wiem gdzie dziś ma zamiar siać spustoszenie Piąty Jeździec Apokalipsy, ani z kim...ale skoro mówisz, że wychodzi, to spodziewajmy się końca świata, albo podniesienia podatków. Słuchaj, jesli chcesz zgarnę ze sobą trochę moich ubrań. Coś sobie wybierzesz. Mam ich całą szafę, więc coś na bank się dobierze. Jesteśmy podobnej budowy, będą pasować.

-Ja też mam sporo ubrań.- zaśmiała się cicho JC i wzruszyła ramionami podając dłoń Tarze i zamykając za nią drzwi.-Część nawet nieużywanych.
Po czym poprowadziła do kuchni meandrując pomiędzy porozrzucanymi butami, książkami i kasetami.-I mam tylko jedno łóżko, więc jeśli się spijemy… będziemy je dzielić.
Kuchnia była równie zabałaganiona, a JC nachyliła się ku lodówce i otwierając ją rozstrzygnęła zagadkę dotyczącą tego czy ma coś pod sweterkiem. Miała… majteczki w niebieskie paseczki.-Nie jestem też za dobra w zabawianiu gości.

Co prawda Tara spodziewała się kropek zamiast pasków...ale i tak widoki były zacne.
- Dobrze ci idzie, nie bój nic - wypaliła z chytrą miną, lecz zaraz ugryzła się w język -A łóżkiem się nie przejmuj, damy radę. Aż taka gruba nie jestem...a nawalona przypominam zwłoki: zero wiercenia, zero kopania, jedynie agonia.-zakończyła parskając.

-Ty naprawdę planujesz nas spić?- zdziwiła się JC podając puszkę piwa.-Choć pewnie uciekniesz ode mnie zanim to nastąpi. Ja… nie radzę sobie z przyjęciami i jestem bałaganiarą i…- spojrzenie JC przesunęło się po całym ciele Tary, na chwilę zatrzymując na dekolcie. Westchnęła otwierając puszkę i upijając nieco trunku.-Najwyżej pogramy w gry. Tych mam od groma na play’a 2.

-Nic nie planuję, wyjdzie co wyjdzie...dobrze jednak przygotować się i przetrawić każdą ewentualność - rozłożyła szeroko ręce - Słyszałam, że tylko geniusz potrafi ogarnąć bałagan, czyli nie masz się czego wstydzić. Serio, gdyby nie Lilly też rzucałabym wszystko gdzie popadnie...niestety obiecałam ciotce, że dam jej dobry przykład. Na razie działa, przestała chować skarpetki pod łóżkiem, tylko nosi je do kosza na brudną bieliznę. Mamy progres. Nie przejmuj się tak...prędzej to ty mnie wygonisz. Po alkoholu robię się podobno jeszcze bardziej gadatliwa, o ile jest to w ogóle możliwe. W razie czego zaknebluj mnie i będzie dobrze. - zachichotała, biorąc porządny łyk piwa.

-A właśnie… jak wczoraj się udała wizyta jej chłopaka?- zapytała zaciekawiona JC opierając się plecami o lodówkę i wędrując spojrzeniem po całej sylwetce Tary raz po raz.

- Na serio przyniosę ci jakieś moje ciuchy - Lantana przycupnęła na brzegu stołu, krzyżując wyprostowane nogi na wysokości kostek.- Całkiem nieźle, ten cały Gregory okazał się naprawdę miłym typem. Dobrze ułożony i zbudowany, tylko początkowo pierdoła straszna, ale jak się rozgadał, to już dalej poleciało. Młoda jest zadowolona, a to najważniejsze. Zobaczymy jak to się dalej rozwinie i czy się jej nie znudzi za te trzy-cztery miesiące.

-To możliwe.- zgodziła się z nią JC i mruknęła z uśmiechem wędrując spojrzeniem po nogach Tary wyraźnie zamyślona.-Myślę że najlepiej będzie jeśli ciuszki będzie wpierw prezentowała ich właścicielka. To znaczy na sobie.

- Nie ma problemu - Lantana uniosła puszkę i rzuciła - [i]Twoje zdrowie JC.!/i]

-Twoje też…- upiła nieco piwo i mruknęła nieśmiało.-Mogę coś zasugerować?

-Hmm?- Tara mruknęła, przechylając piwo i dopijając je do końca -Jasne, dajesz.

-Wiesz…- JC podeszła i zaczęła rozpinać marynarkę Tary mówiąc.-Jest niedziela, a z zapiętą wyglądasz trochę za sztywno.

-Trochę panikuję przed tym spotkaniem, muszę wypaść w pełni profesjonalnie - na krótką chwilę kobieta zamarła, po czym na jej twarzy pojawił się uśmiech wdzięczności- Dzięki. Uważaj, bo jeszcze będę co rano przychodziła po porady stylistyczne.

- Nie warto… nie ja występuję przed publicznością, tylko mój głos.- odparła speszona jej słowami JC nadal stojąc blisko Tary.-Nie ubieram się za dobrze. Masz lepszy gust i ładnie wyglądasz w tych ciuszkach… apetycznie nawet. Na pewno nie chcesz przypadkiem uwieść pana młodego?

- Szkoda, publiczność byłaby zachwycona. Może warto o tym pomyśleć? - Lantana odstawiła pustą puszkę i z miną cierpiętnika odkleiła tyłek od blatu - Mogłabym próbować go poderwać, ale nie gustuję w panach po pięćdziesiątce, nieważne jak bogaci i zadbani by nie byli.

- To może panna młoda jest warta grze…- zaśmiała się ciepło JC przerywając nagle wypowiedź, po czym odsunęła do tyłu odrobinę, by zrobić miejsce Tarze.-No cóż… nie będę cię już zatrzymywać.

- Gdyby nie robota, zostałabym i już zaczęła zabawę...ale siła wyższa, rozumiesz. Rachunki same się nie zapłacą, a Lilly wszystko przepuszcza na niezbędne do życia pierdoły. Ktoś w tej rodzinie musi mieć łeb na karku - Tara parsknęła i ponownie objęła sąsiadkę, całując ją w drugi policzek - Dzięki za piwo i do potem w takim razie. Idę spełniać marzenia panny młodej...chociaż nie jest w moim typie. Wolę brunetki. - zakończyła wesoło, ruszając w stronę drzwi.

-Do...zo… baczenia.- niewątpliwie JC została zaskoczona ty buziakiem, bowiem zamarła z piwem w dłoni i nawet nie odprowadziła gościa.




Czas mijał nieubłaganie, a spotkanie z Mansonami z mdłego widma zmieniło się w stresujący fakt. Umówili się w tej samej restauracji co poprzednio i tak jak poprzednio cała czwórka zasiadła przy jednym stole - tym samym, oddalonym od reszty i skrytym przed ciekawskimi oczami za parawanem z filodendronów, Sansewierii gwinejskich i wyjątkowo wyrośniętego figowca, którego rozłożyste zielono-złote liście praktycznie drapały Tarę po plecach. Na szczęście klientom spodobał się przygotowany przez nią wstępny plan, zaakceptowali zarówno salę bankietową w dworku z obszernym, majestatycznym ogrodem, jak i dość niebotyczną cenę jego wynajmu. Kiwali głowami, gdy tłumaczyła im swoją wizję wystroju, doboru kwiatów i ozdób, wskazując na poszczególne oferty, wydrukowane jeszcze przed wyjściem z domu. Pierwszy raz nie musiała martwić się kosztami i zaszalała, przedstawiając najlepsze cukiernie, kwiaciarnie - wszystko w zasięgu ręki.
- Tak, tak...świetnie! Będzie bajecznie! Tylko... - Alice klasnęła w ręce, a w mózgu Lantany zapaliła się ostrzegawcza lampka. “Tylko” - jakże ona nie znosiła tego słowa. Zawsze zwiastowało kłopoty…

- Mów śmiało Alice, to w końcu wasze wesele. Ja jestem tu tylko po to, by doradzić i pomóc z realizacją - zmusiła się do szczerego, uśmiechu, zaprawionego odrobiną troski.

Blondynka spojrzała na przyszłego męża. Widać oboje wcześniej dyskutowali nad tym, co dziewczyna miała zaraz powiedzieć i jemu niezbyt się to podobało.
- Chcemy, żeby było bardziej wystawnie, ekskluzywnie. Cena nie gra roli. Sama mówiłaś, że to nasz wyjątkowy dzień i musi być bajeczny. niech taki będzie! - tu spojrzała na narzeczonego, a ten uśmiechnął się przez zęby - Prawda cukiereczku?

-Tak kochanie, dokładnie tak jak mówisz - w jego słowach czaiła się ironia, choć pozostała ona niezauważona przez rozpromienioną pannę młodą.

-Nie ma najmniejszego problemu - Lantana wyciągnęła z teczki kolejne foldery, których dotychczas nie prezentowała żadnemu z klientów. Przyczyna była prosta - za samo powiedzenie “dzień dobry” firmy życzyły sobie pięćset dolców i prowizję, ale ich usługi plasowały się w ścisłej, ogólnokrajowej czołówce. Kogo normalnego byłoby stać na taką ekstrawagancję jak żywe pawie i podobnie egzotyczne elementy dekoracji?
Mansonom, a przynajmniej pani Manson, chodziło właśnie o coś takiego. Z każdą przewracaną stroną i rzucaną przez Tarę propozycją, uśmiechała się coraz szerzej, aż w końcu chichotała prawie bez przerwy, dzieląc uwagę między męża, wiercącego się niecierpliwie na jej kolanach pieska i ślubnego doradcę, cierpliwie wyłuszczającego kolejne zagadnienia.
Cztery godziny później, Lantana czuła jakby ktoś wsadził jej do gardła kawałek drutu kolczastego, ale nie narzekała. nie miała prawa narzekać. Wszystko przebiegało nad wyraz gładko i bezproblemowo. Cały poranny stres wydawał się teraz kobiecie raptem złym snem. Pożegnawszy się z klientami, wsiadła w samochód i dopiero tam pozwoliła sobie na głośny napad radości, piszcząc do swojego odbicia w lusterku niczym mała, rozochocona dziewczynka.
Snując w głowie plany na co wyda to i przyszłe honoraria, sięgnęła do torebki. Na czas rozmów zawsze wyciszała telefon nie chcąc, by cokolwiek, ani ktokolwiek ją rozpraszał .
Pierwszą rzeczą jaką zobaczyła po odblokowaniu ekranu była ikonka wiadomości wysłanej z nieznanego numeru.

“700 456 904. Fotka zachwycająca. Naprawdę chcesz żebym myślał tylko o jednym? LOL”

Humor Tary odrobinę się zepsuł. No tak...wciąż pozostawał jeszcze Gregory i jego zapowiedziana na 20 wizyta. Miała przemyśleć jak się wyplątać z całej tej kabały. po cichu liczyła na resztki rozsądku, kołaczące się pod kopułą Lardetsky’ego, ale z drugiej strony dawno już nie czuła się tak dobrze. Póki Lilly się nie dowie, póty cała sprawę da się elegancko zamieść pod dywan. Cofnąć swoich czynów Lanatana nie dałaby rady choćby bardzo chciała...a nie chciała, ni w ząb.

Przez całą trasę między restauracją i domem rozmyślała o wszystkich plusach i minusach posiadania układu z Gregorym. Decyzję podjęła wchodząc do pustego, cichego mieszkania i spoglądając na pozostawione poprzedniego dnia kwiaty.




Pukanie do drzwi rozległo się pięć minut po ósmej. Silne. Nieco nerwowe. To niewątpliwie mógł być tylko Gregory. Tara raz jeszcze spojrzała pobieżnie na swoje odbicie w lustrze i zadowolona z efektu, przywołała na twarz uprzejmy uśmiech. Wyglądała jak zdzira, w krótkiej, czerwonej sukience na cienkich ramiączkach, nie zostawiającej wyobraźni dużo do roboty. Mózg razem z wyrzutami sumienia zamknęła w słoiku i schowała pod łóżkiem. Liczyła na konkret i do diabła z konsekwencjami. Chciała też podenerwować pewnego siebie playboya..dla samej przyjemności denerwowania.
-Chwilę! - rzuciła w kierunku korytarza i przeczesawszy włosy palcami, nacisnęła klamkę. Drzwi bezszelestnie otworzyły się do wewnątrz.

Gregory zamarł. W przeciwieństwie do jej wystrzałowej kreacji wyglądał trochę mniej szałowo. Szara marynarka, jeansowe spodnie, biała koszula… dwudniowy zarost. Wydawały się niechlujne w porównaniu z jego wczorajszym image, ale też bardziej drapieżne.
- Ja… wyglądasz...twój wygląd wiele mówi.- rzekł trochę nerwowym tonem głosu wchodząc.-Chciałem się spytać, czy wczorajsza propozycja… jeszcze jest aktualna, ale… ten strój jest odpowiedzią?

- Wejdź - kobieta przesunęła się, by zrobić gościowi miejsce. Obojętnie przejechała po nim wzrokiem od góry do dołu - Nie będziemy rozmawiać w progu, nie wypada...i pecha przynosi. Chcesz coś do picia?

Zamknął za sobą drzwi i dodał.-Tak. Z chęcią się napiję.
Ruszył za Tarą mówiąc z lekkim uśmiechem. -Jesteś wiedźmą... prawdziwą… nie zmrużyłem oka przez ciebie wczoraj. Zrobiłaś na mnie niezatarte wrażenie .

-Ostrzegałam - śmiejąc się Tara skierowała się do kuchni, po drodze ujmując Gregorego pod ramię - Czyli miałeś czas żeby zastanowić się nad propozycją. Twoja obecność tutaj...jest odpowiedzią?

-Wierz mi… chciałem powiedzieć nie. Wiele razy myślałem, że.. to błąd, ale… nie mogłem się przemóc.- westchnął niczym męczennik Gregory i nachylił się ku uchu Tary.-Powiedz mi… kto mógłby odmówić takiej propozycji? Piękna kobieta oferuje ci swe wdzięki, kiedy tylko masz na to ochotę… bez zobowiązań, bez żadnych warunków, bez haczyków, bez niczego… kto mógłby odmówić takie przygodzie.
Na tym wypowiedź się nie skończyła, choć słowa już nie padły. Dalej wypowiadał się czynami pieszcząc wargami płatek uszny rudej.

Kobieta westchnęła, odginając kark i ułatwiając mężczyźnie jego zabiegi.
- Po co wprowadzać zbędne komplikacje? Życie i tak jest dostatecznie skomplikowane - wymruczała, robiąc krok do tyłu. Przyspieszony oddech raz po raz unosił jej pierś, a oczy błyszczały. W mniej oficjalnym wydaniu Gregory wyglądał lepiej niż w garniturze, musiała to przyznać - Nie mam czasu ani głowy bawić się w związki. Oboje na tym skorzystamy.

-Ale nie możemy umawiać się tutaj…- Gregory zaś znalazł się tuż za nią. Tak jak ostatnio. Tyle że tym razem jego dłonie, choć zaczęły masować jej ciało nie dążyły do relaksu. Jedna pochwyciła pierś Tary masując ją przez czerwony materiał sukienki, druga podwinęła ową mini na udzie i pieszczotliwie wodziła po jej skórze uda.
-Nawet nie wiesz jak ciężko mi było uwolnić myśli od waszego… zdjęcia i od wspomnień.- wyglądało na to, że nie zdołają dość do kuchni.

- Tak...spotykanie się tutaj jest zbyt ryzykowne - przylgnęła plecami do torsu Gregorego i nakryła jego dłonie swoimi, przyciskając do ciała - A zdjęcie...masz pomysł jak się odwdzięczysz za ten prezent?

- Lilly sugerowała bym znalazł ci chłopaka.- mruczał Gregory wędrując dłońmi po jej ciele i całując zachłannie jej szyję.-A więc… będziesz gotowa zawsze? W dowolny dzień? Mógłbym przysyłać ci adresy hoteli… na miejsca spotkania.
Jego dłonie pieściły jej ciało powolnymi ruchami, choć najbardziej rozpalała ją ta dłoń, która wędrując po udzie kierowała się do najbardziej intymnego zakątka Tary w teorii ukrytego pod bielizną.

Lantana stężała i stanowczo odsunęła się od Gregorego, odtrącając ciekawskie ręce na boki, choć nie przyszło jej to łatwo. Wspomnienia poprzedniej nocy powróciły jak na zawołanie, policzki pokrył rumieniec.
- Czy zawsze i o każdej porze? Pamiętaj, że mam pracę - powiedziała spokojnie, obracając się twarzą ku rozmówcy - Ale to nie jest jakaś duża przeszkoda. Można dogrywać terminy na bieżąco...a czy codziennie- będziesz musiał mnie przekonać, ale wiesz doskonale jak to zrobić...spytam z ciekawości: mieszkasz sam, czy z kimś?

-To prawda…- zaśmiał się Gregory spoglądając na Tarę i wzruszył ramionami.-Wiem, że masz pracę i życie i… ale o wiele lepiej brzmiało, kiedy proponowałaś że zawsze. Nawet jeśli była deklaracja na wyrost.- zmarszczył brwi w zamyśleniu.-Mieszkam sam, ale Lilly już zdobyła klucze. Znaczy… zdobędzie. To chciała w ramach… za tą fantazję przesłaną na komórkę. Więc może tam wpaść z niezapowiedzianą wizytą.

Kobieta zaśmiała się i objęła twarz mężczyzny dłońmi, sunąc nimi delikatnie wzdłuż szczęki i kości policzkowych, by finalnie wspiąć się na palce i pocałować skrzywione usta.
- Nie oczekuj porzucenia klientów w połowie targów. Spotkania nie trwają wiecznie, w końcu podajemy sobie ręce i rozchodzimy się każde w swoją stronę. W dni wolne, wieczorami, po pracy i w nocy...zawsze możesz na mnie liczyć. Pytanie czy w drugą stronę będzie to działać podobnie?

- Czyli tak naprawdę… chodzi o to kto pierwszy zadzwoni do drugiej osoby w nocy? Cóż… w mojej pracy mogę się urwać na kilkanaście minut, więc nawet szybki numerek… wchodzi w grę.- Jego dłonie znów spoczęły na jej pośladkach i masując jej krągłości i podciągając mini do góry.-Jasne.. mi to odpowiada.
Jego palce przesunęły po jej popie i pomiędzy pośladkami, mężczyzna zorientował się, że Tara nawet stringów nie założyła.-Mój numer już masz… będziesz zamawiała konkretne danie z katalogu pozycji, czy też...wolała spontaniczność?

-A jest coś, co szef kuchni szczególnie poleca? - spytała ze śmiechem, widząc zaskoczenie na twarzy partnera, gdy zorientował się w braku części garderoby. Zjechała dłońmi w dół i łapiąc za pasek od spodni ociągnęła go w kierunku kuchni - No już, możesz popaść w samozachwyt. Odrobina autoreklamy nie zaszkodzi.

- Hmmm...każda lubi co innego prawda?- mruknął Gregory podążając za Tarą, jego dłonie nie schodziły z jej pośladków masując pupę Lantany drapieżnymi ruchami dłoni.- Masaż i pocałunki już… poznałaś.

- A coś ostrzejszego?- powiedziała zatrzymując się nagle i pchnęła Gregorego przyciskając go do ściany - Lubię pikantną kuchnię...zaskocz mnie,byle bez krwi i łamania kończyn

Gregory pochwycił Tarę w pasie i uniósł lekko w górę, po czym posadził na stole. Jego dłoń wplotła się w jej włosy i lekko pociągnęła za nie władczo nakłaniając Tarę do odchylenia głowy. Usta Gregorego przylgnęły do jej szyi, a palce przesunęły się po jej udzie by zdobyć jej rozpalony zakątek i sprawdzić gotowość do figli... na stole przy którym Lilly i Tara plotkowały o nim rano.

Tym razem nie musiała się hamować, pozwoliła więc by ochrypły jęk opuścił jej gardło. Odgięła lewą rękę za plecy, zapierając się mocno o stół. Prawą przycisnęła głowę Gregorego do siebie, kierując ja w dół, ku sterczącym piersiom.
Na subtelny dotyk między nogami ciało kobiety zareagowało falą dreszczy. Rozłożyła szerzej uda i szarpiąc za śnieżnobiałą koszulę, pochyliła się do tyłu, zmuszając mężczyznę by podążył za nią.
-Masz za dużo ubrań - wychrypiała z wyrzutem.

-Ty też…- mruknął Gregory ustami przyciśniętymi do dekoltu, choć jej jedynym strojem była tylko czerwona mini na cienkich ramiączkach z asymetrycznym dołem, której to półtren rozlewał się falą na stole. Usta mężczyzny pieścił dekolt Tary, język zataczał koła na skórze, tym bardziej nieznośny, że Lantana chciała go poczuć także na obszarze okrytym nadal materiałem.
Gregory puścił jej włosy, zamiast tego jego dłoń sięgnęła do własnej sprzączki od paska spodni. Palce zagłębiające się w rozpalony zakątek Tary poruszały się władczo i niecierpliwie. Mężczyzna nie badał, nie pieścił delikatnie jej ciała. Wręcz deklarował tym dotykiem Tarę jako swą zdobycz.
-Tooo… mam się odsunąć.. rozebrać przed tobą?- zapytał pół żartem Gregory z twarzą w dekolcie jej sukni.

-Nie mamy na to czasu...potem - poruszyła niecierpliwie biodrami, napierając na dłoń Gregorego i westchnęła przeciągle, przymykając oczy. Jego zabiegi doprowadzały rozgrzane ciało na skraj szaleństwa. - Na..jednym...razie...się...nie...skończy.

Usłyszała szelest opadających spodni, pieszczona dłonią na którą instynktownie napierała swym ciałem. Gregory muskał językiem z skraj jej dekoltu nie przerywając pieszczot pomiędzy udami. Aż… okrutny… wysunął palce… pozbawił ją swej obecności. Na szczęście na chwilę. Jego ręce pochwyciły za uda Tary i stanowczym ruchem bioder połączył się z nią gwałtownie. Ów ruch poczuła całym ciałem, jak i jego obecność w swym spragnionym pieszczot kwiecie kobiecości.

Nabrała z sykiem powietrza, gdy dobił się jądrami do wilgotnego podbrzusza. Otwartymi szeroko oczami błądziła po jego twarzy, rzucając mu nieme wyzwanie. Jej ramiona osłabły i Tara pochylając się, oparła głowę o zimną powierzchnię stołu. Pozwoliła mężczyźnie przejąć całkowitą kontrolę. Skorzystał z tego, rżnąc ją bez zbędnych czułości, dziko, jak zwierzę. Sukienka podwinęła się do góry, zatrzymując się w okolicach pępka. Kobieta złapała krawędź czerwonej materii i podnosząc na chwilę tułów, ściągnęła ją, pozbawiając piersi nieznośnej osłony.

Jego oczy wędrowały po jej nagim ciele, odsłoniętym i niemal wystawionym na pokaz… jego oczy były wygłodniałe, jego ruchy bioder stanowcze i gwałtowne. Tara czuła to… jak ją brał w posiadanie raz po raz… bez wytchnienia, bez czułości. Dłonie zaciskały się mocno na jej udach nie pozwalając jej ciału uciec przed jego męskością. Ale i tak stół skrzypiał przy każdym pchnięciu, a piersi falowały poruszane ich rytmem namiętności, aż fala rozkoszy przelała sie po jej ciele gwałtownie wyginając jej ciało w łuk. A po chwili i on dysząc głośno dotarł na szczyt.
I drżąc jeszcze od niedawnych doznań przyglądał się kochance z uśmiechem.-Aaa… co ty… twoją jest specjalnością.

Tara potrzebowała pół minuty, by móc wydusić z siebie dłuższe zdanie. Wtuliła się wiszącą nad nią, umięśnioną klatkę piersiową i z zamkniętymi oczami uspokajała oddech do momentu, gdy w końcu wyszeptała:
- Skoro jesteśmy w kuchni, napijmy się w tak zwanym międzyczasie.

- Ty się napij… a ja tymczasem pozbędę się obciążenia.- i marynarka wylądowała na stole, a potem koszula. Tara nie wiedziała czy ma się bardziej uśmiechać na widok coraz bardziej nagiego mężczyzny będącego żywą reklamą męskiej bielizny, czy chichotać z faktu, że swoje ubranie układa równiutko i z pedantyzmem.- Wiesz… zastanawiam się, czy nie znalazłbym jakiegoś faceta z którym mógłbym się tobą dzielić… no, tego chłopaka co Lilly zaproponowała ci znaleźć. Ty nie masz odwrotnych fantazji, ty jedna i ich dwóch?

-A co...masz jakiegoś kuzyna? - zaśmiała się, opuszczając nogi na podłogę i z początku chwiejnym krokiem, podreptała w stronę lodówki - To by była ironia..

-Mam… ale wątpię byś gustowała w pulchniutkich doktorach filologii klasycznej.- odparł z uśmiechem Gregory, już całkiem nagi i cały czas przyglądający się jej nagiemu ciału. Mieli godzinę i Tara coś czuła, że on planuje w pełni ten okres wykorzystać.
Chcąc się z nim podrażnić, bez pośpiechu sięgnęła do zamrażarki po lód, pochylając się niby przypadkiem akurat tyłkiem do Gregorego.

- Może jak kiedyś będę szukała kogoś do normalnego związku. Przynajmniej będzie potrafił mnie przegadać...taką mam nadzieję. A co do trójkątów, nie wiem. Nigdy nie próbowałam.

Dostała za to klapsa w wypięty pośladek, gdy Gregory dodał ze śmiechem.-Szczerze mówiąc ja też nie. Ale ta wasza fotka.. pobudza do fantazjowania. Jesteś jak aniołek i diabliczka… ty Lilly. Tak różne i tak podobne zarazem.

-Podobne?- spytała, otwierając butelkę i prychając pod nosem - A może ci zrobię zdjęcie, żeby też mieć pamiątkę i móc patrzeć gdy zatęsknię.

-Jak dzień i noc.- dłoń mężczyzny pieszczotliwie wodziła po pośladku Tary i nachylił się ku niej, by cmoknąć ją w szyję.-Jeszcze nie powiedziałaś jak tobie mam się odwdzięczyć za zdjęcie.

Kobieta machnęła ręką i zamiast szykować drinka po prostu pociągnęła prosto z gwinta.
- Potem do tego wrócimy - wychrypiała, zarzucając Gregoremu ramiona na szyję - Dawno nie spałam w pokoju Lilly...jeśli wiesz co mam na myśli

-Mam cię tam zanieść? Jak księżniczkę… na ramionach?- zapytał z uśmiechem Gregory wodząc dłońmi po jej pośladkach. Był coraz bardziej podekscytowany, co Tara odczuwała ocierając się swym podbrzuszem o jego organ pożądania.

-Niech to będzie pierwsza część nagrody za zdjęcie...a reszta. O reszcie pomyślmy

Gregory wziął ją na ramiona i zaniósł do pokoju Lilly, pytając po drodze.- Więc to nie będzie twój pierwszy raz w pokoju kuzynki?

-Każdy ma jakieś zboczenia - wymruczała, przejeżdżając językiem po jego szyi - Może się zdarzyło raz...albo dwa. Czy to ważne?

-Nieważne…- weszli do pokoju pełnego różnych zabawek i przedmiotów oznaczonych Hello Kitty. Pokój był różowy, różowa była pościel w koteczki. Na niej to pupą wylądowała Tara, by po chwili opaść na kolana i z figlarnym uśmiechem oprzeć ręce na udach górującego nad nią mężczyzny
- To teraz ja ci coś zademonstruję…

Pożegnawszy Gregorego, Tara wzięła się za doprowadzenie się do stanu względnie uznawanego za “porządny”. Plan nie był skomplikowany: wyczyścić siebie, uporządkować pokój Lilly i mieć nadzieję, że młoda niczego nie zauważy. Wykonanie wszystkich czynności zajęło kobiecie więcej czasu niż zazwyczaj. Po godzinie wypełnionej miłosnymi zapasami czuła się obolała, wymęczona, ale też spokojna i wyobracana za wszystkie czasy. Już dawno powinna wejść z podobny układ… niekoniecznie z facetem Lilly, ale zło już się stało. Udawanie że życie toczy się starym torem nie miało sensu. Pojawiła się okazja, dlaczego Tara miałaby z niej rezygnować?

Na spotkanie z JC wybrała krótkie spodnie i sweter z golfem - wyjściowe w małym stopniu, ale przynajmniej wygodne. Skoro miały spędzić wieczór na babskich pierdołach, wygoda była czynnikiem kluczowym. Lantana zapakowała parę swoich ciuchów do płóciennej torby, na wierzch dorzuciła dwie butelki wina i z zamówionym wcześniej jedzeniem, ruszyła na trzecie piętro, tym razem miast zdrowotnego spaceru po schodach, wybierając przedpotopową windę. Gregory wymęczył ją do tego stopnia, że nawet krótka wspinaczka wydawała się jej czymś ponad siły.

Bez większych przeszkód dotarła pod drzwi oznaczone dwoma jedynkami i tak jak kilka godzin wcześniej, zapukała we framugę.

-Hej…- otwarła jej JC ubrana równie luzacko, w cienki sweterek i obcisłe jeansowe spodnie. Uśmiechnęła się na widok Tary, ale potem założyła okulary i z zaskoczeniem przyjrzała się torbie.
-A po co to?- zapytała.- Tam masz wino?

- Wino, jedzenie, trochę ciuchów...taki zestaw podstawowy - Lantana ze śmiechem wtoczyła się do mieszkania, zostawiając w przelocie całusa na policzku sąsiadki - Przecież obiecałam, że coś ze sobą przyniosę, prawda? Zresztą zobaczymy jak to nam wszystko wyjdzie. W końcu wieczór dopiero się zaczął.

-Ja…- speszyła się JC podążając za Tarą.-Tara... ja nie jestem za dobra w babskich wieczorach i plotkowaniu.

- Się nie przejmuj niczym, lalka. Będzie dobrze. W razie czego będę gadać za nas dwie...a jak zacznie pękać ci głowa, to wtedy po prostu mnie uduś - ruda wzruszyła wesoło ramionami, po czym spoważniała - A całkiem na serio...nie chcę nadużywać twojej gościnności. Jeśli zacznę robić coś głupiego, lub uznasz że czas zwijać się do domu..bo chcesz spać, albo cokolwiek innego - powiedz, ok? Możemy pić i grać, możemy obejrzeć tresowane małpki z korporacyjnej szmiry. Pytanie co chcesz porobić? Jestem otwarta na propozycje

-Zdam się na twoje zdolne rączki?- zapytała w odpowiedzi JC wyraźnie speszona odpowiedzią Tary.-Bo… nie o to chodzi, że nie chcę spędzić z tobą wieczoru, tylko nie umiem być duszą towarzystwa, więc… oddaję się tobie. Zrobimy co zechcesz?

Lantana postawiła na podłodze torbę i wyciągnęła z niej dwie butelki wina.
- Bawimy się w kieliszki, czy jak duże dziewczynki każda pije ze swojej?

-Chcesz mnie upić? To niebezpieczne… po alkoholu pękają mi hamulce.- zaczerwieniła się brunetka i westchnęła cicho.-Ale trudno, zgodziłam się. No dobrze… w kuchni, sypialni, dużym pokoju?

Ostatnia wyliczanka przypomniała Tarze o poprzedniej atrakcji, która niecałe pół godziny wcześniej dała jej całusa na pożegnanie i z zadowoloną miną drapieżcy ruszyła w swoim kierunku. Kobieta pochyliła się i udała, że szuka czegoś wśród klamotów, choć w rzeczywistości próbowała ukryć w cieniu poczerwieniałą twarz.
-Może być duży pokój, przynajmniej nie uświnimy ci łóżka czekoladą - odpowiedziała, podnosząc się i wciskając sąsiadce pudełko pełne ciastek.

-To idź tam i rozsiądź się wygodnie na kanapie. Przyniosę kieliszki z kuchni. Gdybyśmy piły z butelek… pewnie szybko byś mnie ululała i nasza zabawa trwałaby krótko.- uśmiechnęła JC wskazując kierunek, po czym ruszyła do przeciwnych drzwi. Zaś tam Tara mogła zobaczyć pokój pracy i zabawy właścicielki mieszkania. Duży telewizor, podłączona do niego konsola. Laptop na stoliku przed kanapą. Wiolonczela w kąciku. I płyty… kilka stosów płytek koło telewizora. I kolejne kilkadziesiąt na półkach dookoła wieży stereo, oraz.. następne kilka na samym stoliku.

-Wow…-wyrwało się Tarze. Kolekcja płyt była imponująca, a dobie cyfrowej muzyki,coraz rzadziej spotykało się ludzi kolekcjonujących “przestarzałe” dyski cd, czy dvd. Zaciekawiona podeszła do szafki, wodząc wzrokiem po tytułach i mrucząc pod nosem z uznaniem. Nie powinna się dziwić - JC pracowała w radiu i naprawdę musiała kochać muzykę - świadczyła o tym stojąca w kącie wiolonczela.
-Umiesz na tym grać? - wskazała instrument, gdy gospodyni wróciła.

-Skończyłam konserwatorium muzyczne.- rzekła w odpowiedzi JC przynosząc kieliszki do wina.-Umiem i na niej i na fortepianie, ale fortepian się nie zmieści w tym mieszkaniu.
Podeszła do instrumentu i pieszczotliwie pogłaskała go dłonią.- Ale ostatnio rzadko grywam.

-Zagrałabyś coś? - poprosiła Lantana, siadając na kanapie i podwijając nogi o siebie.

- No dobrze.. zgoda.- westchnęła JC siadając do wiolonczeli i zaczynając wodzić smyczkiem po strunach wydobywając z nich tęskną melodię. Jej palce wodziły po gryfie instrumentu z czułością i delikatnością. Co nieco przypominało Tarze o własnych palcach równie czule zaciskających się niedawno… na innym instrumencie. Poczuła dreszcz, rozchodzący się po całym ciele. Miał on swój początek w obtartym miejscu między udami i potężniał ilekroć myśli zmierzały ku gryfom, smyczkom i innym podłużnym, twardym przedmiotom. Przełknęła ślinę i skupiła się na teraźniejszości, spychając natrętny obraz Gregorego i tego, co wyprawiali wspólnie przez bitą godzinę. Miast tego posłała sąsiadce ciepły uśmiech i obejmując ramionami kolana, słuchała prywatnego koncertu. Było to lepsze niż cała sieczka, puszczana zazwyczaj w rozgłośniach radiowych.

JC nie grała dość długo niestety, zapewne dlatego, że grała z pamięci… nie z nut. Smyczek wodził gwałtownie po strunach instrumentu, by w końcu zakończyć melodię drżącym dźwiękiem. JC się uśmiechnęła dodając.-Rzadko miewam publiczność… dużo słuchaczy mnie… tremuje.

- I ty z pamięci takie cuda grasz? Tu się nie ma czego wstydzić. Podziwiać trzeba i tyle. Jeśli chcesz trenować wystąpienia publiczne, to ja zawsze z wielką chęcią porobię za publiczność. Coś pięknego! -Tara zaśmiała się szczerze, klaszcząc w dłonie - Myślałaś o keyboardzie? Nie zajmuje tyle miejsca co fortepian, a też da się na nim grać.

-Nie słyszałaś kontrabasu Petera, nie masz porównania.- zaśmiała się cicho JC i zaprzeczyła głową.-Nie. Już nie. Lubię pracę w radiu. Słyszy mnie tyle osób, a ja nikogo nie widzę.. to dla mnie idealna sytuacja.
Odstawiła instrument na miejsce i usiadła obok Tary.-Tooo co teraz? Będziemy pić do butelki jak stare panny, czy oprócz wlewania w siebie wina robi się coś jeszcze?

- Wyobrażasz sobie reakcję Olgi, gdybym poprosiła Petera o prywatny koncert? - Tara zachichotała, sięgając po ciastko - Masz podobno jakieś płyty do przesłuchania...albo możesz rzucić okiem na ubrania które przyniosłam. Poza tym jest konsola, płyty...na co masz ochotę? Ewentualnie pijemy na hejnał i zaczynamy tańczyć. Każda opcja ma swoje plusy.

-Nie mam ochoty na pracę...Konsola może później… tańczyć? O co chodzi z tym tańczeniem?- zapytała nieco zdezorientowana JC i szepnęła cicho.-A mi zagrał, gdy Olgi nie było w domu. Chciał się dobrać mi do majtek przy okazji, ale… między nami mówiąc… Peter nie jest w moim typie.

-Lepiej nie mów o tym Oldze...jeszcze ci zaproponuje rosyjską ruletkę...a to łobuz - ruda parsknęła znad swojego kieliszka, ale powstrzymała się od dalszych komentarzy. Kim była, by oceniać czyjąkolwiek moralność, skoro jej własna leżała na ziemi krwawiąc i kwicząc o dobicie? - Hmm...a kto ci się podoba? Nasz pisarz...a może ten dziennikarz? Nawet coś o nim wspominałaś ostatnio. No dawaj, JC, przyznaj się kto ci chodzi po głowie - mrugnęła konspiracyjnie.

-Obawiam się, że nie podoba mi się żaden facet w naszym małym budynku.- zaśmiała się cicho JC, a potem spytała nalewając wina do swego kieliszka.-A tobie?

-No to pewnie ktoś z pracy, co? - żartobliwie trąciła towarzyszkę łokciem - Szczerość za szczerość..wiesz, ze mną to tak dziwnie ostatnio. Kto i co mi się podoba zależy chyba od fazy księżyca, albo stanu wyposzczenia. Zresztą...nie miałam ostatnio czasu się kręcić za kimś konkretnym. Praca, praca...praca - mruknęła, upijając spory łyk wina.

- W moim przypadku też tak jest.- odparła JC i zamyśliła się.-Choć Aiko wspomniała, że ostatnio słychać było...Lilly i...jej chłopaka. Więc tam u ciebie cicho nie jest.
Zerknęła na butelkę Tary i kieliszek stojący obok niej.- Wyposzczenie… rozumiem. Ale trzeba sobie z nim umieć radzić.

- Trzeba, na szczęście jest masa sposobów. Nie żyjemy w średniowieczu...chociaż i wtedy już kobiety radziły sobie z tym problemem - parsknęła, wodząc wzrokiem po ścianach. Taaak, Tara znalazła idealny sposób. Idealny, dopóki wiedziały o nim tylko dwie zainteresowane osoby i tak musiało pozostać - Aiko się skarżyła? Ciekawe...dobrze, że chodzę spać po północy i zawsze pracuję przy muzyce. Słuchawki tłumią wszelkie niepożądane zewnętrzne...bodźce. Ciekawe kiedy młodej się odwidzi ten cały Gregory, ile czasu im dajesz?

-Nie znam Lilly tak dobrze jak Aiko. To ona jest ta ładna i lubiana i cóż… potrafiąca przyciągać wzrok i ludzi do siebie. Ta charyzmatyczna. Ja moc czuję tylko przy mikrofonie.- odpowiedziała cicho JC.-Pewnie ty mogłabyś mi powiedzieć o tym Gregorym więcej. Aiko coś tam tylko nadmieniał raz czy dwa.

- Przesadzasz...a ten cały Gregory, hm - ruda wzruszyła ramionami o ze stoickim spokojem sięgnęła po kolejne ciastko - Nie najgorszy, zdecydowanie plasuje się w czołówce tego, co Lilly sprowadzał dotychczas do domu. Nie jest natrętny, ani nie przynudza. Jest jakimś managerem, co dokładnie robi...nie wiem, nie pytałam. Mało rozmawialiśmy - zakończyła, żując intensywnie. no tak...nie na gadaniu się skupili. W ogóle mało gadali.

-Mhmmm…- zamyśliła się JC bawiąc się kieliszkiem wypełnionym czerwonym winem.-No… popatrz. Nie potrafię nawet załatwić nam rozrywki. Siedzimy i gadamy o niczym. I nawet twej pijackiej zabawy nie zaczęłyśmy. Mówiłam… że nie jestem w tym dobra.- po czym spojrzała na torbę.-A po co przyniosłaś ciuchy?

Tara przewróciła oczami i przełknąwszy zawartość ust, sprzedała sąsiadce kuksańca w ramię, szczerząc się zębato.
-A czy od razu musimy coś wysadzać? Spokojnie, bez stresu...a ciuchy? Mam szatański plan wcisnąć cię w któryś z nich, masz jakieś obiekcje? - zakończyła wesoło.

-Pozbyłaś się ciuchów z własnej szafy i chcesz je wcisnąć mnie?- westchnęła cicho JC, a potem wzruszyła ramionami.-Miło mi że chcesz się podzielić ze mną swoimi ubraniami, ale… w takim razie ja powinnam, też ci jakieś pożyczyć?

- Słuchaj! - ruda przybrała poważny ton, chociaż wesołe błyski w oczach psuły efekt - Sama chciałaś żebym coś przyniosła, zademonstrowała i tak dalej. Kimże jestem, by odmówić?

-Noooo… na sobie zademonstrowała.- odparła z równie wesołymi błyskami JC.Tym razem przestała się bawić kieliszkiem z winem i wlała jego zawartość do swych ust.

- Dobra, nie ma sprawy. Co najpierw chcesz zobaczyć? - spytała rzucając torbę JC na kolana. - A potem ja cię w coś wcisnę, nie ma przebacz.

-Nie wiem… a jakie przyniosłaś ciuszki?- zaczynając grzebać w torbie niepewnie.- Możemy nawet włączyć jakieś krążki zrobić sobie pokaz mody przy muzyce.

Torba w większości zawierała sukienki i najróżniejsze bluzki i koszule, poczynając od bezrękawników, a na golfach kończąc.
- Nie wiedziałam co ci się spodoba, zgarnęłam wszystkiego po trochu - Tara wstała i odstawiwszy kieliszek na stół, podeszła do kolekcji płyt - Jaką muzykę lubisz najbardziej?

-Ja lubię wszystko… od klasyki do trance’u. Praca zobowiązuje.- odpowiedziała JC wyjmując z torby czarną absurdalnie krótką mini, oraz nieco wydekoltowaną obcisłą bluzeczkę bez rękawów. Strój na randkę, która w już założeniach miałaby zakończyć się w łóżku. Bo jaki facet by się oparł takiej pokusie?
-Lepiej wybrać pod twój gust muzyczny. Jest zapewne węższy.-dodała.

Ruda bez skrępowania ściągnęła z siebie sweter i sięgnęła po przygotowany zestaw, paradując po pokoju w staniku i leginsach
- Może coś spokojnego? Od klubowych kawałków dostaję migreny - uśmiechnęła się przepraszająco, zakładając nowe ubranie.

Przez chwilę JC wpatrywała się w całkowitym milczeniu w paradującą w bieliźnie Tarę. Jakby zapominając o całym świecie. Dopiero po chwili otrząsnęła się z tego stuporu i rzekła.- R’n’b czy soul wolisz? Ja bym wybrała soul, ale wiesz… preferuję starsze kawałki nad nowsze.
Zerwała się z swego miejsca i ruszyła w kierunku szafki z płytami.

-Niech będzie soul, brzmi dobrze - odpowiedziała, dopinać suwak w nimi i krytycznie spoglądając na siebie w przeszklonej szafce. Kiwnęła głową i parsknęła - Cholera...dawno tego nie nosiłam. Nie jest za krótkie? - zwróciła się do JC, rozkładając szeroko ręce i obracając wokół własnej osi.

-Moim zdaniem wyglądasz bardzo… apetycznie.- mruknęła JC lekko się czerwieniąc i drżącymi dłońmi wybierając krążek.- Anita Baker... może być?

-Dzięki - Tara zachichotała i machnęła ręką w stronę sprzętu stereo - Jasne...niech będzie ta Anita. A potem ty pokazuj co masz najlepszego w szafie. Zaskocz mnie - rzuciła na koniec z wyzwaniem w oczach.

JC wsunęła płytkę i ustawiła kawałek. Z głośników popłynęła Sweet Love, a JC zamarła.- To znaczy… mam się ubrać dla ciebie? Ładnie? Jak na randkę?

-Może być.- usłyszała w odpowiedzi, a po chwili do słów dołączyć dźwięk nalewanego wina - Może mi nawet opaść szczęka, nie pogniewam się.

-No dobrze… poczekaj tu…- JC uśmiechnęła się nieco speszona i znikła w kolejnym pokoju. Pewnie swej sypialni i...Tara musiała dość długo czekać. Nawet bardzo długo… bo brunetka nie wychodziła tak szybko ja powinna.
W końcu lekko zaniepokojona podniosła cztery litery z kanapy i chwiejnym krokiem podreptała w stronę pokoju, w którym zniknęła JC. Podczas jej nieobecności Tara zdążyła dopić swoją butelkę i nawet poczęstować się zawartością drugiej.
- Pomóc ci w czymś? - spytała ze śmiechem, wychylając się nagle zza framugi i zapuszczając żurawia do sypialni.

-Nie..Nie trzeba.- odparła znów speszonym głosem JC… w koronkowym gorsecie w różyczki, w równie koronkowych stringach pasujących do niego, pasie do pończoch i samych pończoszkach. Pomijając nawet urodę samej modelki, cały komplecik był bardzo piękny i zapewne bardzo drogi. Na pewno nie pochodził z byle sieciówki. Do tego dochodziła czerwona sukienka z odważnym dekoltem… którą jeszcze JC nie zdążyła założyć. Leżała ona na całkiem spory i wygodnym łóżku… obok otwartej szafy pełnej koronkowych gorsetów, których było nawet więcej niż sukienek pod które by pasowały. Sama brunetka właśnie dopinała lewą pończoszkę.

Tarę zatkało, przenosiła wzrok od kobiety do szafy, nie wiedząc co warte jest więcej uwagi.
- Wow -wydusiła w końcu, a jej policzki dorównały barwie leżącej na łóżku kreacji - Niezła...kolekcja.

-Lubię… gorsety.- mruknęła cicho JC otulając ramionami piersi.-Zrobiłam… zrobiłam wrażenie?

- I to jakie, ekhem - Lantana odkaszlnęła i dodała już swobodniejszym tonem - Jesteś żywą reklamą, powinni ci płacić za noszenie tych ciuchów. Brałabym w ciemno - - dorzuciła fachową opinię i pokiwała poważnie głową.

-Wiesz.. ty też wyglądasz… naprawdę bardzo seksownie… nie wiem czemu chcesz mi oddać te ciuszki.- JC się nieco odprężyła słysząc te słowa. I zerkała już nieco bardziej śmiało na Tarę i jej strój… który w końcu sama wybrała.

- Bo dobrze bedzie cię w nich oglądać? - wypaliła ze szczerym, rozbrajającym uśmiechem, wodząc wzrokiem po detalach różowego gorsetu. Rzeczywiście był pierwszorzędnej roboty, żadna masówka. Pewnie robiony na zamówienie. Tłumaczyłoby to dlaczego tak dobrze na niej leżał, zupełnie jak druga skóra - Nie spodziewałam się, że masz takie skarby…

-Mam słabość do gorsetów i stylu retro w bieliźnie… mam nawet rękawiczki do niektórych gorsetów.- mruknęła JC pieszczotliwie wodząc po swym gorsecie z dumnym uśmiechem. I zerknęła na Tarę.-Możesz przymierzyć coś… jeśli chcesz. Z mojej szafy.

-Jeśli pomożesz mi to zasznurować...to jasne! - ruda z miną dziecka wpuszczonego do fabryki czekolady doskoczyła do szafy, trajkocząc jak najęta - Jak myślisz, który będzie najlepszy? Doradź mi coś, ja na razie dostaję oczopląsu nie wiem od czego zacząć.

-Może…- JC podeszła do do szafy i zerknęła do środka stając tuż za Tarą. Jej dłoń zupełnie przypadkiem zapewne powiodła po pośladkach Lantany ukrytych pod mini.-Może ten czarny? Mam do niego siateczkowe pończochy i rękawiczki bez palców aż do łokcia.

Niespodziewany dotyk zadziałał na upojony alkoholem umysł jak płachta na byka. Tara drgnęła, jej ramiona poryła gęsią skórka, a wszelkie dziwne i niecodzienne reakcje JC nabrały nowego znaczenia. Może dj'ka wolała kobiety, stąd jej pozorne wycofanie i nieśmiałość...i kumplowanie się praktycznie z samymi babami w bloku. A może to wino tak działało na wyobraźnię?
- Brzmi dobrze - westchnęła, stojąc jak słup soli w jednym miejscu - Czarny to mój ulubiony kolor. Koniecznie musisz mi powiedzieć, gdzie się zaopatrujesz w podobne cuda.

-Jest taki internetowy sklepik… kupuję sobie komplet na każde urodziny.- po przyjacielsku, acz nieśmiało objęła Tarę w pasie i przytuliła.-Potem mogę tam je odsprzedać jak się przestaję mieścić w nie.

-A może ja mogłabym parę odkupić, hmm? - Lantana uniosła pytająco brew, ale zaraz wzruszyła ramionami i odwzajemniła uścisk - chociaż już widzę jak Lilly koczuje pod szafą...groza.

-No możesz możesz… jestem pewien, że potrafiłabyś mnie przekonać do wszystkiego.- zaśmiała się cicho JC tuląc do Tary i mrucząc.-To.. chcesz przymierzyć?

-Do wszystkiego? Przeceniasz moje zdolności dyplomatyczne - Lantana parsknęła i uśmiechając się ciepło spytała -Ten czarny o którym mówiłaś?

-Ten.- sięgnęła po jeden z wiszących z tyłu ze skórzanymi wstawkami. Nachylając się ku niemu JC znów przesunęła palcami dłoni po pośladkach Tary.-Jak ci się podoba?

Postanowiła zagrać w tą grę. Tym razem bez wyrzutów sumienia, złości na samą siebie przesunęła czubkami palców po biodrze JC, uśmiechając się drapieżnie
-Chyba będę musiała ściągnąć z siebie łachy. Nie bedzie ci przeszkadzać jeśli zrobię to tutaj?

-Ani trochę…- uśmiechnęła się brunetka, lekko czerwieniejąc. Odsunęła się i usiadła na łóżku.

Lantana zaczęła kołysać się w rytm płynącej z salonu, cichej muzyki. Na pierwszy ogień poszła bluzka, zdjęta nieznośnie wolnym ruchem i posłana na łóżko, obok brunetki.

JC zdziwiła się takiemu zachowaniu. Spoglądała zaskoczona i z szeroko otwartymi oczami, jej policzki zaczerwieniły się mocniej, a oddech przyspieszył.
Ruda kontynuowała, przejeżdżając dłońmi ku dołowi po piersiach i brzuchu, aż natrafiła na zapięcie spódnicy przypominającej bardziej pasek od spodni, niż pełnoprawny element garderoby. Suwak zasyczał i materiał zleciał na podłogę, tworząc ciemny, skórzany okrąg dookoła nóg. Lantana przeskoczyła go i rozkładając szeroko ręce zaśmiała się
-Tadam!

-Brawo brawo!- JC entuzjastycznie klaska dłońmi uśmiechając się wesoło.- Facet który wpadnie ci w oko będzie szczęściarzem.

-A tam...który by ze wytrzymał mój pracoholizm i słowotok? - Tara dygnęła i zatrzepotała rzęsami - Jeszcze się taki nie urodził. Na razie wolę się skupić na tym co jest, a nie tym co może kiedyś ewentualnie będzie. Nie znasz dnia ani godziny...tego chyba też muszę się pozbyć, co? - dodała i nie czekając na odpowiedź ściągnęła biustonosz, oddychając z ulgą - Wreszcie...jak ja go nie znoszę.

- Ja bym wytrzymała…- wymruczała cicho JC wpatrując się w biust Tary, a potem dodała żartobliwie.-I w zamian za takie widoki… pewnie niejeden facet.

- Bo jesteś kobietą? Baby zawsze jakoś potrafią się porozumieć...i nie wzywają księdza, gdy dopadnie je grypa. - machnęła w kierunku szafy - No to jak, pomożesz mi z tym, czy mam stać i świecić cyckami? Zimno trochę

- Oczywiście…- słowa wyrwały ją z osłupienia. Szybko wstawała i zdjęła ów gorset z wieszaka podając Lantanie.-Lilly gada więcej od ciebie, a jakoś ma chłopaka, któregoś z kolei zresztą. Dla ciebie też jest szansa.

-A co z tobą? - mruknęła niskim głosem, przypadkowo ocierając się piersiami o stojącą obok kobietę.

- Ja sobie… nie radzę z takimi kontaktami w ogóle.- zadrżała JC i zerknęła w dół, ba biust Tary.- Bo… jakoś… zacinam się i w ogóle i.. gubię… i… mam problemy.

-Trzeba trenować - Lantana objęła JĄramieniem i przyciągnęła ją do siebie tak, że zetknęły się biodrami - Wiesz...próbować gadać z ludźmi, otworzyć się. Na wszystko jest metoda..tylko trzeba chcieć.

- Próbowałam… parę razy… różnych sposobów.- szepnęła cicho brunetka zaciskając palce na gorsecie.-Bez efektów… Po prostu… najlepiej sobie… radzę, gdy… nie… nie… widzę… tej drugiej osoby.

- Ze mną jakoś sobie radzisz - zauważyła ruda - I to nawet bardzo dobrze. Z Aiko też

-Hej… jesteśmy przyjaciółkami.- zaśmiała się JC.- Ona i ty… nie jesteście przecież… lesbijkami A Lilly na pewno.

-Słyszałaś o tym, że tak naprawdę każda kobieta jest biseksualna...tylko się do tego nie przyznaje? No...może nie każda, ale większość. - Tara zamyśliła się, marszcząc czoło - Ile w tym prawdy - nie wiadomo...ale teoria ciekawa.

- Ja nie jestem.- zaśmiała się cicho JC upuszczając na ziemię gorset.-To nie jest tak, że ukrywałam to. Po prostu nie rozpowiadałam, a nikt nie pytał.

-Każdy żyje tak ja uważa za stosowne, a reszta nie ma prawa osądzać -rzuciła filozoficznie - Chyba że chodzi o cycki. Pokaż mi swoje cycki, a powiem ci jakim jesteś człowiekiem. - mrugnęła, zezując wymownie w dół, na dekolt brunetki.

JC zamyśliła się i po chwili zaczęła rozwiązywać tasiemki swego gorsetu, by uwolnić swój biust z oków bielizny. Po chwili gorset wylądował na łóżku, a dziewczyna odetchnęła głęboko i spytała z trudem.- No .i…? Co… widzisz w nich?

Zamiast odpowiedzieć, Tara złapała ją za kark i przyciągnęła do siebie, zamykając usta pocałunkiem. trwało to tylko kilka sekund, po których odsunęła się niepewnie krok do tyłu, jakby nie mogąc się zdecydować czy zrobiła dobrze, czy zaraz dostanie po głowie czymś ciężkim. Po całej butli wina pomysł wydawał się nawet sensowny, a gęstniejąca od dobrych kilku minut atmosfera zrobiła swoje.
-Ja...- dyszała ciężko, strzelając oczami dookoła i uśmiechając się nerwowo.

JC zamarła po pocałunku przez chwilę. Przyglądała się Tarze z otwartymi ustami, muskając palcem wargi i nie bardzo wiedząc co zrobić.
-Nie musisz…- mruknęła podchodząc i obejmując ramionami Tarę w pasie. Ich piersi ocierały się o siebie.-Nie chcę byś się do niczego zmuszała… ze względu na mnie… ale… pocałunek… teraz moja kolej cię pocałować.
I przylgnęła wargami do ust Tary całując zachłannie i namiętnie. I wodząc dłońmi po jej plecach i pośladkach. A świat Lantany zatrząsł się podczas tego pocałunku. I to dosłownie. Za oknem coś zabłysło, nastąpił huk, a potem wstrząs i niebo pociemniało, bo gwiazdy zakryły ciemne chmury które pojawiły się znikąd.

Odskoczyły od siebie i spanikowane podbiegły do okna
-Co...co się dzieje - oczy JC zrobiły się wielki i okrągłe - To jakaś bomba! Wybuchła bomba! Może to kolejny atak terrorystyczne…jak 11 września?

Nie mniej zdezorientowana Tara wzdrygnęła się i siląc się na spokojny ton, rzuciła przez ramię:
- Zobacz czy jest jakiś komunikat w TV...albo w radio

-TV nie działa - usłyszała po chwili gdzieś z wnętrza domu - Radio tak samo….i...internet padł, a nawet komórki! Tara, co się dzieje?!

- O szlag - teraz przestraszyła się nie na żarty. W biegu chwyciła bluzkę JC i założyła ją na siebie. Trwoga ścisnęła jej serce żelazną obręczą, a strach szeptał do ucha wciąż to samo słowo - Lilly. Lantana musiała sprawdzić co z młodą, Może już wróciła i nic jej nie jest. Alternatywnie znajdowała się gdzieś na zewnątrz, pośrodku...bóg raczył wiedzieć czego, ale brzmiało i wyglądało groźnie. Z oddali słyszała dziki wizg syren straży pożarnej i karetek, a okna zalewały potoki czerwonego i niebieskiego światła, zmieniające się w szaleńczym tempie od którego zbierało się na mdłości.
- Jenny! - zawołała sąsiadkę po imieniu, pakując się do salonu. Brunetka stała na środku ściskając niedziałającą komórkę i nie za bardzo wiedząc co ma ze sobą zrobić. Wodziła przerażonym spojrzeniem od tary, do okien i drzwi, a jej usta drżały.

-Jenny załóż coś - ruda ujęła jej ręce i stanowczo pociągnęła za sobą w kierunku torby z ubraniami - Musze sprawdzić, czy Lilly wróciła, bo jak nie..będę musiała jej poszukać. Ciebie też tu samej nie zostawię, nie w takiej chwili. Chodź, przenosimy imprezę do mnie - wykrzesała z siebie resztki optymizmu, próbując uspokoić roztrzęsioną przyjaciółkę. Ta pokiwała mechanicznie głową i wciągnęła na grzbiet pierwszy lepszy ciuch.

W innych okolicznościach ich widok wywołałby masę komentarzy, jednak ludzie na korytarzu mieli lepszy powód do plotek, niż dwie półnagie, bose kobiety, które trzymając się za ręce zbiegły po schodach i zniknęły w mieszkaniu na pierwszym piętrze.

Z duszą na ramieniu, Tara wparowała do środka i od progu odetchnęła z ulgą. Na środku przedpokoju zobaczyła torebkę i buty Lilly, a unoszący się w powietrzu zapach alkoholu i zapalone w pokoju młodej światło rozproszyły resztę obaw, przynajmniej w tej kwestii. Młoda spała jak zabita, z głową wiszącą poza krawędzią łóżka.

-Jest cała? - usłyszała za plecami zaniepokojony głos JC. Uniosła kciuk do góry i wycofała się rakiem na przedpokój.

-Tak...nic jej nie jest. Śpi - Lantana odezwała się dopiero gdy zamknęła za sobą drzwi. - Skoro już tu jesteśmy...spróbujmy się przespać. Może do rana cokolwiek się wyjaśni. Teraz...teraz chyba lepiej nie wychodzić. Nie dopóki nie dowiemy się o co tu do jasnej cholery chodzi.

Objęła sąsiadkę i poprowadziła do swojego pokoju nie mogąc pozbyć się natrętnej myśli. Ostatni raz dzieliła łóżko z kobietą jeszcze w liceum, a Jenny jasno określiła swoją orientację. Pozostawał też Gregory i ich mały układ.
Pomyśleć że jeszcze w piątek narzekałam na brak życia prywatnego - przeleciało jej przez głowę. Piątek wydawał się odległy o lata świetlne. Teraz Tara znalazła się w samym środku opery mydlanej i to na własne życzenie.

Przechodząc obok terrarium kobieta wyłapała kpiące spojrzenie, rzucone przez wylegującą się w środku gadzinę. Kwadrat nie musiał umieć mówić, ona i tak wiedziała o czym myśli. Pewnie gdyby miał ręce, zaklaskałby jak kierowca autobusu - na stojąco.
- Nie dzisiaj - wyszeptała, pakując JC do łóżka i kładąc się obok niej, z nadzieją że rano świat wróci na tory względnej normalności.

------

------