Cthulhu Hills, 90210 - Strona 4

Esco · 09-01-2007, 03:36

[center:a700a2dc83]

[/center:a700a2dc83]

Takeda podszedł do kominka i przyjrzał się obrazowi, a raczej oprawionej w ramy wielkiej fotografii przedstawiającej jakąś rodzinę - kobietę i mężczyznę, oraz dziecko, siedzących w samochodzie. Zdjęcie wyglądało jakby było wykonane grubo ponad 100 lat temu, ale co do tego Takeda nie miał żadnej pewności.

Następnie chłopak przeszedł wzdłuż ściany, na której wisiały obrazy lub fotografie. Było tam w sumie pięć portretów kobiet. Wszystkie wyglądały jakby pochodziły z początków XX stulecia. W końcu Tao doszedł do drzwi na końcu sali i pociągnął je mocnym szarpnięciem.
Za nimi znajdowała się kuchnia. Oprócz kuchennego stołu i mnóstwa szafek, była tam też stara lodówka ze starym jak świat znaczkiem General Electric oraz z oznaczeniem z boku "1927-33 GE Refrigerator Monitor-Top". Takeda otworzył usta z zachwytu - ciche warczenie umieszczonego na górze lodówki kompresora sugerowało, że 80-letnie urządzenie w dalszym ciągu działało...

Rhamona · 09-01-2007, 11:16

Dziewczyna z każdym krokiem na parkiecie tego domu stawała się coraz bardziej sceptyczna. Oszołomienie wciąż w niej buzowało lecz teraz z każdą minutą powodowało dziwne dreszcze. Najpierw pomyślała, że to z podniecenia, potem że to z powodu zimna, ale przecież nie było zimno.

Zdjęcia na ścianach jadalni, były urocze. Przez chwile przez myśl przeszło jej, że mogła być to jedna i ta sama kobieta, w róznych ujęciach... i w różnych czasach? Nie, to niemożliwe. Kształt nosa i policzków zdawał się do złudzenia podobny... może były siostrami? Albo jedna matką a druga córką?

Dziewczyna nie zwracała uwagi na Kao, do momentu aż otworzył drzwi od kuchni, a jej oczom ukazała się zdaje się lodówka. Oksanę przeszedł dreszcz!

- To niemożliwe! Kao, zobacz, czy ona jeszcze działa? Przecież to niemożliwe! - krzyknęła na cały dom - Kao, doskonale wiesz, że freon w takiej lodówce dawno musiał się wyczerpać, to niemożliwe, chyba, że ktoś tu ją wstawił z muzeum gdzie były przeprowadzane często konserwacje! - Oksana przejechała palcem po zakurzonej lodówce, pokazując Kao ubrudzony palec - Wyłącz ją! I nawet nie waż otwierać!

szelest · 09-01-2007, 11:50

- Na pewno działa. Aż cud! – niemal wykrzyczał Takeda. – I ja mam jej nie otwierać? Sam jestem ciekaw co ona chłodzi...

Mówiąc to szarpnął za drzwiczki.

- Nie ma co pękać Oksana-chan!

Kutak · 09-01-2007, 13:03

Cichy gwizd. W życiu nie widział czegoś takiego. Maszyna do wróżb? I to z tamtych czasów? Teraz byłoby łatwiej- jakiś procesorek, pareset nagranych kwestii w stylu teksty z chińskich ciasteczek z wróżbami i furrora gotowa. Ale to miało pewnie i z 80 lat!

- Kate, tylko spójrz na to...- powiedział, wskazując dziewczynie urządzenie i wciskając guzik równocześnie.

Jeżeli tylko to zadziała to impreza będzie pamiętana przez lata- wróżby z urządzenia sprzed lat... No, no. Właściciel chyba naprawdę uwielbiał magię. Byle tylko nie spotkali na górze stada sów i lodówki ze zdechłymi kotami gotowymi do spożycia...

**Redone** · 09-01-2007, 15:08

Kiedy Kate podeszła do maszyny przeszedł ją dreszcz. Takie maszyny widywała w filmach, nie dawno nawet w jakimś horrorze, którego tytułu nie pamiętała - może dlatego źle się jej kojarzy. Odruchowo przytuliła się do Chrisa, jak zawsze kiedy czegoś się przestraszyła.

- Ta maszyna nie wzbudza we mnie miłych odczuć. Chodźmy dalej, jeszcze mamy sporo do zobaczenia.

Esco · 09-01-2007, 16:55

Takeda szarpnal dzrzwiczki lodowki i w jego nozdrza buchnal ostry, gryzacy i duszacy zapach. Zaczal kaslac i poczul silne drapanie w gardle. Oksana tez poczula dziwny zapach ktory rozszedl sie po calej kuchni, po chwili jednak przeciag spowodowal iz zapach ten oslabl i znikl zupelnie. Takeda poczul sie dziwnie. Zakrecilo mu sie w glowie i za toczyl sie na kuchenny blat, powodujac, ze stojacy na nim toster Water-Genter, posiadajacy chyba ten sam rocznik co lodowka, podskoczyl i wyladowal z hukiem na podlodze. Takeda chwycil sie blatu, i oddychal powoli, gdyz poczul nagle nudnosci. Oksana podeszla powoli do lodowki i zajrzala do wnetrza. W srodku bylo pusto. Po chwili chlopak zlapal oddech i poczul sie znacznie lepiej.

[center:85e880a5d1]

[/center:85e880a5d1]

Kate pociagnela Chrisa za soba w strone drzwi, w chwili gdy chlopak wciskal przycisk maszyny do przepowiadania przyszlosci. Zielone lampki, umieszczone w oczach manekina zapalily sie, dal sie slyszec odglos pracujacych trybow i przekladni, a dlonie cyganki zaczely wykonywac koliste ruchy nad znajdujaca sie pod nimi krysztalowa kula. Po chwili wszystko ustalo a z otworu obok przycisku wysunal sie dlugi skrawek papieru zawierajacy wrozbe. Chris chwycil skrawek papieru w chwili gdy zniecierpliwiona Kate pociagnela go mocniej w strone drzwi. Oboje weszli do nowego pomieszczenia i oniemieli z zachwytu. Byla to sypialnia z ogromnym, wyposazonym w baldachim lozkiem. Obok tego wspanialego loza, znajdowala sie szafka z lampka nocna, a pod sciana niewielkie biurko i krzeslo. Jednak to lozko bylo meblem, ktory zachwycil zarowno Chrisa, jak i Kate...

**Redone** · 09-01-2007, 17:47

Dziewczyna wyjęła papierek z ręki Chrisa mając zamiar go przeczytać gdy już wejdą do pokoju. Kiedy jednak znaleźli się w środku, papierek wysunał się z jej ręki, a szczęka, delikatnie mówiąc, opadła prawie na podłogę.

- Wow. To jest widok. My rezerwujemy tę sypialnię.
Obeszła łóżko dookoła, rozglądając się po pokoju. Uśmiechnęła się do Chrisa z figlarnym błyskiem w oku.
- Jacuzzi toto nie jest, ale też się nada.

Kutak · 09-01-2007, 18:56

- No, no, miejsce śliczne...- mruknął Chris, wypuszczając z dłoni papierek z maszyny- Będziemy o nie walczyć do upadłego, nie ma co

Rzeczywiście, sypialnia idealnie wpasowała się w gust chłopaka. Kiedyś chciał wypełnić sobie pokój jakimiś antycznymi szpejami, ale gdy zobaczył ceny, wolał kupić sobie nowy samochód. A tutaj wszystko tak cudnie staromodne...

- Oj nada, nada... Ale wcześniej będzie je trzeba dokładnie przetestować...- powiedział z niemniejszym błyskiem w oku. Mają już sypialnię, tyle im starczy. Nawet goście i impreza wydawała się nie tak potrzebna- bez nich też byłoby co robić.

-A teraz czytaj tą karteczkę, ciekawe co napisali.

Yarot · 09-01-2007, 19:57

- Widzę, że dobrze się bawisz Mariko - powiedział Jeremy podchodząc bliżej. - Chodźmy zatem do tej szklarni co ją widać. Jak będziemy wracać, to jeszcze chwilę sobie tutaj popatrzymy.
I ruszył w stronę oranżerii. Płonął cały w środku. Piruet Mariki. Jej włosy i ruchy. Ogród i światło. "Jeremy, ty głupku" - strofował siebie chłopak - "ciebie już do końca pogięło. Bierz przykład z Chrisa. On by wiedział, co zrobić." Jeremy zacisnął zęby, ale wewnętrzne ja nie uspokoiło się. "Jeszcze nie teraz. Będzie na to czas. Mamy przecież cały tydzień tutaj".
Ruszył przez chaszcze. Obrócił się do dziewczyny i krzyknął z uśmiechem:
- Kto ostatni przy oranżerii ten .... ostatni przy oranżerii.
Wystartował do biegu jak na rozgrzewce. "Go Warriors, Go!!!"

**Redone** · 09-01-2007, 20:31

- Ojej jaki niecierpliwy! - Kate schyliła się po karteczkę i rozwinęła ją by przeczytać ukochanemu co czeka go w przyszłości. Oczywiście nie wierzyła w takie bzdury, ale lubiła się czasem pośmiać z horoskopów i wróżb. Potem może wszyscy sobie powróżymy, ciekawe co wyjdzie Marice.

09-01-2007, 13:03	#34
Kutak Reputacja: 1	Cichy gwizd. W życiu nie widział czegoś takiego. Maszyna do wróżb? I to z tamtych czasów? Teraz byłoby łatwiej- jakiś procesorek, pareset nagranych kwestii w stylu teksty z chińskich ciasteczek z wróżbami i furrora gotowa. Ale to miało pewnie i z 80 lat! - Kate, tylko spójrz na to...- powiedział, wskazując dziewczynie urządzenie i wciskając guzik równocześnie. Jeżeli tylko to zadziała to impreza będzie pamiętana przez lata- wróżby z urządzenia sprzed lat... No, no. Właściciel chyba naprawdę uwielbiał magię. Byle tylko nie spotkali na górze stada sów i lodówki ze zdechłymi kotami gotowymi do spożycia... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

09-01-2007, 15:08	#35
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Kiedy Kate podeszła do maszyny przeszedł ją dreszcz. Takie maszyny widywała w filmach, nie dawno nawet w jakimś horrorze, którego tytułu nie pamiętała - może dlatego źle się jej kojarzy. Odruchowo przytuliła się do Chrisa, jak zawsze kiedy czegoś się przestraszyła. - Ta maszyna nie wzbudza we mnie miłych odczuć. Chodźmy dalej, jeszcze mamy sporo do zobaczenia. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

09-01-2007, 17:47	#37
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Dziewczyna wyjęła papierek z ręki Chrisa mając zamiar go przeczytać gdy już wejdą do pokoju. Kiedy jednak znaleźli się w środku, papierek wysunał się z jej ręki, a szczęka, delikatnie mówiąc, opadła prawie na podłogę. - Wow. To jest widok. My rezerwujemy tę sypialnię. Obeszła łóżko dookoła, rozglądając się po pokoju. Uśmiechnęła się do Chrisa z figlarnym błyskiem w oku. - Jacuzzi toto nie jest, ale też się nada. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

09-01-2007, 18:56	#38
Kutak Reputacja: 1	- No, no, miejsce śliczne...- mruknął Chris, wypuszczając z dłoni papierek z maszyny- Będziemy o nie walczyć do upadłego, nie ma co Rzeczywiście, sypialnia idealnie wpasowała się w gust chłopaka. Kiedyś chciał wypełnić sobie pokój jakimiś antycznymi szpejami, ale gdy zobaczył ceny, wolał kupić sobie nowy samochód. A tutaj wszystko tak cudnie staromodne... - Oj nada, nada... Ale wcześniej będzie je trzeba dokładnie przetestować...- powiedział z niemniejszym błyskiem w oku. Mają już sypialnię, tyle im starczy. Nawet goście i impreza wydawała się nie tak potrzebna- bez nich też byłoby co robić. -A teraz czytaj tą karteczkę, ciekawe co napisali. __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

09-01-2007, 19:57	#39
Yarot Reputacja: 1	- Widzę, że dobrze się bawisz Mariko - powiedział Jeremy podchodząc bliżej. - Chodźmy zatem do tej szklarni co ją widać. Jak będziemy wracać, to jeszcze chwilę sobie tutaj popatrzymy. I ruszył w stronę oranżerii. Płonął cały w środku. Piruet Mariki. Jej włosy i ruchy. Ogród i światło. "Jeremy, ty głupku" - strofował siebie chłopak - "ciebie już do końca pogięło. Bierz przykład z Chrisa. On by wiedział, co zrobić." Jeremy zacisnął zęby, ale wewnętrzne ja nie uspokoiło się. "Jeszcze nie teraz. Będzie na to czas. Mamy przecież cały tydzień tutaj". Ruszył przez chaszcze. Obrócił się do dziewczyny i krzyknął z uśmiechem: - Kto ostatni przy oranżerii ten .... ostatni przy oranżerii. Wystartował do biegu jak na rozgrzewce. "Go Warriors, Go!!!" __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

09-01-2007, 03:36	#31
Esco Reputacja: 1	[center:a700a2dc83] [/center:a700a2dc83] Takeda podszedł do kominka i przyjrzał się obrazowi, a raczej oprawionej w ramy wielkiej fotografii przedstawiającej jakąś rodzinę - kobietę i mężczyznę, oraz dziecko, siedzących w samochodzie. Zdjęcie wyglądało jakby było wykonane grubo ponad 100 lat temu, ale co do tego Takeda nie miał żadnej pewności. Następnie chłopak przeszedł wzdłuż ściany, na której wisiały obrazy lub fotografie. Było tam w sumie pięć portretów kobiet. Wszystkie wyglądały jakby pochodziły z początków XX stulecia. W końcu Tao doszedł do drzwi na końcu sali i pociągnął je mocnym szarpnięciem. Za nimi znajdowała się kuchnia. Oprócz kuchennego stołu i mnóstwa szafek, była tam też stara lodówka ze starym jak świat znaczkiem General Electric oraz z oznaczeniem z boku "1927-33 GE Refrigerator Monitor-Top". Takeda otworzył usta z zachwytu - ciche warczenie umieszczonego na górze lodówki kompresora sugerowało, że 80-letnie urządzenie w dalszym ciągu działało...

09-01-2007, 11:16	#32
Rhamona Banned Reputacja: 1	Dziewczyna z każdym krokiem na parkiecie tego domu stawała się coraz bardziej sceptyczna. Oszołomienie wciąż w niej buzowało lecz teraz z każdą minutą powodowało dziwne dreszcze. Najpierw pomyślała, że to z podniecenia, potem że to z powodu zimna, ale przecież nie było zimno. Zdjęcia na ścianach jadalni, były urocze. Przez chwile przez myśl przeszło jej, że mogła być to jedna i ta sama kobieta, w róznych ujęciach... i w różnych czasach? Nie, to niemożliwe. Kształt nosa i policzków zdawał się do złudzenia podobny... może były siostrami? Albo jedna matką a druga córką? Dziewczyna nie zwracała uwagi na Kao, do momentu aż otworzył drzwi od kuchni, a jej oczom ukazała się zdaje się lodówka. Oksanę przeszedł dreszcz! - To niemożliwe! Kao, zobacz, czy ona jeszcze działa? Przecież to niemożliwe! - krzyknęła na cały dom - Kao, doskonale wiesz, że freon w takiej lodówce dawno musiał się wyczerpać, to niemożliwe, chyba, że ktoś tu ją wstawił z muzeum gdzie były przeprowadzane często konserwacje! - Oksana przejechała palcem po zakurzonej lodówce, pokazując Kao ubrudzony palec - Wyłącz ją! I nawet nie waż otwierać!

09-01-2007, 11:50	#33
szelest Reputacja: 0	- Na pewno działa. Aż cud! – niemal wykrzyczał Takeda. – I ja mam jej nie otwierać? Sam jestem ciekaw co ona chłodzi... Mówiąc to szarpnął za drzwiczki. - Nie ma co pękać Oksana-chan!

09-01-2007, 16:55	#36
Esco Reputacja: 1	Takeda szarpnal dzrzwiczki lodowki i w jego nozdrza buchnal ostry, gryzacy i duszacy zapach. Zaczal kaslac i poczul silne drapanie w gardle. Oksana tez poczula dziwny zapach ktory rozszedl sie po calej kuchni, po chwili jednak przeciag spowodowal iz zapach ten oslabl i znikl zupelnie. Takeda poczul sie dziwnie. Zakrecilo mu sie w glowie i za toczyl sie na kuchenny blat, powodujac, ze stojacy na nim toster Water-Genter, posiadajacy chyba ten sam rocznik co lodowka, podskoczyl i wyladowal z hukiem na podlodze. Takeda chwycil sie blatu, i oddychal powoli, gdyz poczul nagle nudnosci. Oksana podeszla powoli do lodowki i zajrzala do wnetrza. W srodku bylo pusto. Po chwili chlopak zlapal oddech i poczul sie znacznie lepiej. [center:85e880a5d1] [/center:85e880a5d1] Kate pociagnela Chrisa za soba w strone drzwi, w chwili gdy chlopak wciskal przycisk maszyny do przepowiadania przyszlosci. Zielone lampki, umieszczone w oczach manekina zapalily sie, dal sie slyszec odglos pracujacych trybow i przekladni, a dlonie cyganki zaczely wykonywac koliste ruchy nad znajdujaca sie pod nimi krysztalowa kula. Po chwili wszystko ustalo a z otworu obok przycisku wysunal sie dlugi skrawek papieru zawierajacy wrozbe. Chris chwycil skrawek papieru w chwili gdy zniecierpliwiona Kate pociagnela go mocniej w strone drzwi. Oboje weszli do nowego pomieszczenia i oniemieli z zachwytu. Byla to sypialnia z ogromnym, wyposazonym w baldachim lozkiem. Obok tego wspanialego loza, znajdowala sie szafka z lampka nocna, a pod sciana niewielkie biurko i krzeslo. Jednak to lozko bylo meblem, ktory zachwycil zarowno Chrisa, jak i Kate...

09-01-2007, 20:31	#40
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	- Ojej jaki niecierpliwy! - Kate schyliła się po karteczkę i rozwinęła ją by przeczytać ukochanemu co czeka go w przyszłości. Oczywiście nie wierzyła w takie bzdury, ale lubiła się czasem pośmiać z horoskopów i wróżb. Potem może wszyscy sobie powróżymy, ciekawe co wyjdzie Marice. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher