Członkowie gildii mają różne benefity. W Nocnych Jaskółkach ciężko jednoznacznie stwierdzić co utrzymuje ich lojalność . Dostęp do tańszego sprzętu? Sprzedaż nielegalnego towaru? Wizja kariery? Szansę zemsty? John Silver obiecywał różne rzeczy rekrutom. W pewnym sensie jego gęba trzyma to wszystko w kupie. Jednak to co zapewniała gildia przede wszystkim to pieniądze.

Szanse na zarobek w Waterdeep była dosyć łatwa. Znaczy nigdy tam nie brakowało pracy. Kwestią sporną była tu forma zarobienia. W Jaskółkach rzadko kiedy było to legalne. Jednak członkom rzadko kiedy to przeszkadzało. W końcu byli oni specjalnie wyselekcjonowaną ekipą…

Właśnie jedna taka grupa Nocnych Jaskółek kierowała się do Oakroad. Daniel Leks wybrał was do tego zadania ponieważ, jak to stwierdził: “jest to szansa żeby się wykazać”. Do gildii należycie już od jakiegoś czasu i drobne zadanka macie już za sobą. Mimo wszystko jesteście nadal świeżakami. Zadanie, które dostaliście jest, co tu ukrywać, czasochłonne, niebezpieczne i trudne. Dlatego od dawna nikt nie chciał ruszyć w tamtym kierunku. Teraz jednak zadanie to nabrało na znaczeniu.

Piżmowe Smoki pewnie były już na miejscu. Hilton Grimset interesował się poczynaniami tej gildii, ponieważ jej członkowie, przeczesywali okoliczne ruiny i lochy w poszukiwaniu artefaktów i magicznych przedmiotów. Celem przewodnim tej grupy było czerpać wiedzę z tych przedmiotów i chronić je przed niepowołanymi rękami. Często jednak te niepowołane ręce, proponują najwyższą stawkę. Przez swoje cele, Piżmowe Smoki psuły biznes Jaskółkom.

W podróży można dyskutować o konkurencji, o sensie misji i o innych sprawach zawodowych. Można również rozmawiać o prywatnych interesach i doświadczeniu w biznesie. Gdy podróż trwa długo rozmowy często zbaczają na sprawy osobiste. Kiedy jednak wędrówka dłuży się niemiłosiernie, to nie ma się ochoty na żadne słowa. Kiedy nadszedł właśnie ten moment, słońce zbliżało się ku horyzontowi. Droga, którą idziecie niknie gdzieś za kolejnym pagórkiem w oddali. Na północ od was rozciąga się morze traw. Na południe z każdym krokiem granica lasu zbliża się coraz bardziej. Jest pewne, że dzisiaj nie uda wam się jeszcze dotrzeć do celu. Można by zacząć myśleć o rozbiciu obozu na kolejną noc w plenerze, kolacji przy ognisku i spaniu pod gołym niebem.

Niestety ten wieczór miał dla was inne plany. Nagle z lasu, jakieś 60 metrów przed wami wyłoniły się jakieś sylwetki. Słońce świeciło wam prosto w oczy więc trudno było od razu dojrzeć kto to. Po chwili doszło do was, że to hobgobliny. Dokładnie cztery paskudne, uzbrojone i patrzące w waszym kierunku. Każdy z nich trzymał w ręku oszczep. Jeden z nich coś krzyknął, machnął ręką i cała czwórka zebrała się do biegu w waszym kierunku.