[DnD 3.5/Dolina Nentir] Władca Zimy - Strona 2

Draugdin · 01-09-2018, 19:30

Draugdin był milczący jak przez większość drogi. Dokładnie rzecz ujmując odzywał się mało.
Teraz też niewiele się zmieniło. Z resztą na co było niepotrzebnie strzępić język gdy inny mówili i szukali informacji.

Pogoda rzeczywiście nienaturalnie szybko i mocno się popsuła. Nie wiedział czy istnieją tak potężne czary, które mogłyby tego dokonać jednak nie było to normalne. Zastanawiał się natomiast jak zmienią się losy ich zlecenia skoro nawet rzeka zamarzła, a mieli przecież wypłynąć łodzią i ją ochraniać.

Jedyny pozytywny aspekt zaistniałej sytuacji jaki potrafił odnaleźć to fakt, że być może nie będzie musiał rozstawać się póki co ze swoim bojowym rumakiem. Przynajmniej na razie. Przynajmniej taką miał nadzieję.
Nie lubił tego, a koń ten był naprawdę wart swojej ceny.

Ze stoickim spokojem czekał na dalszy rozwój wydarzeń choć warunki pogodowe i coraz bardziej przejmujące zimno nie służyły za bardzo zachowaniu spokoju.

sunellica · 02-09-2018, 09:12

Liszka przez swą czapkę nie widziała wiele. Całe „niebo” zasnute miała futrem. Mogła więc tylko patrzeć pod nogi lub przed siebie, ale i to wkrótce się skończyło, gdy wilk, towarzyszący druidowi, stanął koło swego pana, przyglądając się czujnie i ze zdenerwowaniem… komuś, kogo niziołka nie mogła dostrzec przez jego puchaty zad.

”A niechby was wszystkich gąsienice rozkradły!” Pomyślała gniewnie, stając na paluszkach, by móc wyjrzeć zza wielkiego zwierza. Czubek jej wypchanego kaptura kiwał się na boki, dziwnie przyciągając znerwicowane spojrzenia mieszkańców. W końcu para wielgachnych lazurowoszmaragdowych ślepiąt wyjrzało zza Braira i łotrzyczka w końcu dostrzegła jednego ze swoich kamratów.
- Oooo wyglądasz jak Sheldon! - zawołała radośnie, wskazując paluszkiem w rękawicy na niziołka. - Ale numer! Zima w środku lata! Co tu się stało? Czy jaka wierza maga wybuchła wam w okolicy? Albo zaatakowały białe smoki? Och… gdzie moje maniery, nazywam się Liszka… Nie! Nie nazywam się Liszka! Ale tak na mnie wołają. Na prawdę jestem Leane Tealeaf, a Liszką przezywają mnie elfy z lasu… a zresztą… - Kobietka zmarkotniała na widok min zebranych w obozie. Zgarbiła się nieco i cofnęła o krok, czując, że powiedziała coś nie tak.
Postanowiła, że pozwoli długonogim załatwić rozmowy, samej się jedynie przysłuchując, a gdy jej ciekawość nie zostanie dostatecznie zaspokojona, wyruszy w miasto zasięgnąć języka.

01-09-2018, 19:30	#11
Draugdin Wiedźmin Właściwy Reputacja: 1	Draugdin był milczący jak przez większość drogi. Dokładnie rzecz ujmując odzywał się mało. Teraz też niewiele się zmieniło. Z resztą na co było niepotrzebnie strzępić język gdy inny mówili i szukali informacji. Pogoda rzeczywiście nienaturalnie szybko i mocno się popsuła. Nie wiedział czy istnieją tak potężne czary, które mogłyby tego dokonać jednak nie było to normalne. Zastanawiał się natomiast jak zmienią się losy ich zlecenia skoro nawet rzeka zamarzła, a mieli przecież wypłynąć łodzią i ją ochraniać. Jedyny pozytywny aspekt zaistniałej sytuacji jaki potrafił odnaleźć to fakt, że być może nie będzie musiał rozstawać się póki co ze swoim bojowym rumakiem. Przynajmniej na razie. Przynajmniej taką miał nadzieję. Nie lubił tego, a koń ten był naprawdę wart swojej ceny. Ze stoickim spokojem czekał na dalszy rozwój wydarzeń choć warunki pogodowe i coraz bardziej przejmujące zimno nie służyły za bardzo zachowaniu spokoju. __________________ There can be only One Draugdin! We're fools to make war on our brothers in arms.

02-09-2018, 09:12	#12
sunellica tajniacki blep Reputacja: 1	Liszka przez swą czapkę nie widziała wiele. Całe „niebo” zasnute miała futrem. Mogła więc tylko patrzeć pod nogi lub przed siebie, ale i to wkrótce się skończyło, gdy wilk, towarzyszący druidowi, stanął koło swego pana, przyglądając się czujnie i ze zdenerwowaniem… komuś, kogo niziołka nie mogła dostrzec przez jego puchaty zad. ”A niechby was wszystkich gąsienice rozkradły!” Pomyślała gniewnie, stając na paluszkach, by móc wyjrzeć zza wielkiego zwierza. Czubek jej wypchanego kaptura kiwał się na boki, dziwnie przyciągając znerwicowane spojrzenia mieszkańców. W końcu para wielgachnych lazurowoszmaragdowych ślepiąt wyjrzało zza Braira i łotrzyczka w końcu dostrzegła jednego ze swoich kamratów. - Oooo wyglądasz jak Sheldon! - zawołała radośnie, wskazując paluszkiem w rękawicy na niziołka. - Ale numer! Zima w środku lata! Co tu się stało? Czy jaka wierza maga wybuchła wam w okolicy? Albo zaatakowały białe smoki? Och… gdzie moje maniery, nazywam się Liszka… Nie! Nie nazywam się Liszka! Ale tak na mnie wołają. Na prawdę jestem Leane Tealeaf, a Liszką przezywają mnie elfy z lasu… a zresztą… - Kobietka zmarkotniała na widok min zebranych w obozie. Zgarbiła się nieco i cofnęła o krok, czując, że powiedziała coś nie tak. Postanowiła, że pozwoli długonogim załatwić rozmowy, samej się jedynie przysłuchując, a gdy jej ciekawość nie zostanie dostatecznie zaspokojona, wyruszy w miasto zasięgnąć języka. __________________ "Sacre bleu, what is this? How on earth, could I miss Such a sweet, little succulent crab"