Potyczka nie stanowiła dla nich żadnego wyzwania i skończyła się, zanim na dobre się zaczęła. Niestety, narobili przy tym sporo hałasu, więc zaskoczenie poszło się kochać. Ale! Tamci na górze też się zbytnio nie przejmowali wykryciem, skoro tak tupali po podłodze, więc należało zagrać w otwarte karty.

Na górze okazało się szybko, że Hjort z ekipą postanowili uciec przez okno, jednak plany na zewnątrz skomplikowała im zamknięta brama.
- Mogę wziąć Hjorta, wygląda na dużego, może trochę dłużej powalczy - odparła Laudze, uśmiechając się krzywo. - Dobra, chłopy, walcie do nich a potem my z Laugą idziemy ich ogolić. - Barbarzynka poprawiła uchwyt na rękojeści miecza.

Eladamri wypowiedział zaklęcie skierowane w stronę elfa w szkarłacie i ten po chwili zorientował się, że oślepł. Tirian nie bawił się w półśrodki, tylko stanął w oknie i po inkantacji czaru z jego dłoni buchnęły jęzory ognia. Ślepy elf nie był w stanie zareagować i dostał ognistym podmuchem, choć to nie był dla niego koniec. Biegał jak szalony po placu treningowym, próbując ugasić płomienie, choć raczej mu to nie wychodziło. Stojący obok niego mężczyzna wyglądający na mnicha również oberwał, ale zdołał w ostatniej chwili odskoczyć, biorąc na siebie tylko część ognistych języków.

W tym samym czasie Huldra i Lauga zdążyły znaleźć się na ziemi i zaszarżowały. Wojowniczka wzięła na siebie Runę, którą cięła zamaszyście w prawy bok. Chlusnęła krew i kobieta cofnęła się, łapiąc za ranę. Huldra również trafiła Hjorta, raniąc go dotkliwie w lewą rękę. Stojący nieopodal Laugi mnich rzucił się w stronę wojowniczki, wyprowadzając kilka celnych ciosów pięściami na twarz i brzuch kobiety.

Nie było to jednak nic, co mogłoby wytrącić ją z równowagi czy poważniej zranić. Runa w tym czasie wymamrotała pod nosem słowa zaklęcia, dłoń trzymana na jej ranie rozbłysła delikatnym światłem i ta zabliźniła się nieco. Hjort zamachnął się toporem na Huldrę, barbarzynka nie zdołała w porę zabrać lewej nogi i ostrze rudowłosego weszło w nią powyżej kolana.

- W końcu zapłacicie za to, co stało się z moją wioską, Pathfinderzy! W końcu pomszczę swoją rodzinę! - Krzyknął gardłowo, tocząc ślinę z ust. Był całkowicie szalony, wiedzieliście to na pewno.

Oślepiony czarodziej był w zasadzie wyłączony z rozgrywki i dopóki nie zdradzą swojej pozycji powinni być bezpieczni. Dziewczyny ruszyły na głównych antagonistów pozostawiając mnicha "niezaopiekowanego". To było miejsce dla niego i Tiriana. Zaklinacz ponowił zaklęcie ognistego łuku, elf zaś przez chwilę rozważał użycie kamiennego dysku, jednak niepokoiła go zręczność z jaką uniknął pierwszego płomienia. Zdecydował się więc na magiczne pociski. Skupił się na magicznej energii otaczającej go czerpiąc dodatkową moc, posyłając 4 magiczne pociski w mnicha.

Cięcie w nogę tylko jeszcze bardziej rozwścieczyło Huldrę. Warknęła głośno, z mordem wypisanym w oczach i natarła z powrotem na Hjorta, mając tym razem nadzieję wyrządzić mu jeszcze większą krzywdę.

Walka trwała w najlepsze. Eladamri cisnął w stronę mnicha magicznymi pociskami, ten nie zdążył w porę ich uniknąć i oberwał paskudnie w korpus. Swoje po chwili dołożył Tirian, który wykorzystał ten sam czar co chwilę wcześniej, przypiekając mnicha i Runę. Mężczyzna padł martwy, a kobietę wykończyła Lauga, precyzyjnym cięciem przejeżdżając ostrzem po szyi. Walcząca tuż obok Huldra natarła z furią na rudowłosego Ulfena i raniła go paskudnie w bok, a ten odgryzł się barbarzynce kolejnym celnym trafieniem, tym razem w lewe ramię.

Pomijając czarodzieja, który prawie ugasił swe płonące szaty i ciało, pozostała dwójka była martwa i żadne z nich nie mogło już pomóc Hjortowi. Arkanista ponowił atak magicznymi pociskami, które trafiły w cel, a Tirian zakończył żywot Ulfena, gdy wypuszczone przez niego ogniste jęzory ogarnęły korpus i twarz mężczyzny. Jeszcze przez chwilę biegał po placu i krzyczał z bólu, aż w końcu padł i się nie poruszył. Lauga w tym czasie podeszła do czarodzieja i uderzyła go mocno głowicą miecza w tył głowy. Mężczyzna momentalnie stracił przytomność a walka zakończyła się.

Kilka chwil później krata broniąca dostępu do wyjścia z placu treningowego podniosła się z brzękiem i w środku pojawiło się pięciu Kruczych Strażników, dowodzonych przez rosłego, łysego Ulfena. Ten ogarnął wzrokiem pobojowisko i podszedł do was.
- Dobrze się spisaliście - powiedział we wspólnym. Miał ciężki akcent. - Wszyscy z nich martwi? - Zastanowił się chwilę i spojrzał znów na was. - W Kruczej Straży przydaliby się tacy jak wy, może rozważycie dołączenie? Miejsce w jednostce się znajdzie.

Eladamri obserwował z okna jak dziewczyny po kolei eliminują przeciwników z pomocą magicznego ostrzału. Walka była szybka i zabójcza dla ich przeciwników. Elf przepuścił w okiennicy zaklinacza, by chwilę później również znaleźć się na ziemi.
Wejście strażników było w tempo, jak zwykle na sam koniec. Zapewne sami przyglądali się starciu z bezpiecznej odległości nie ryzykując nic.
~ Ludzie. ~ pomyślał z pogardą podchodząc do Laugi. W wyciągniętej ręce pojawiła się magiczna księga którą elf otworzył i przewertował. Szybko znalazł odpowiednie zaklęcie, bowiem zamknął ją i zaczął skandować zaklęcie. W wolnej ręce pojawiły się kajdany, które założył na wątłe ręce maga wyginając je wcześniej do tyłu. Przeszukał go też zabierając mu mieszek z komponentami na zaklęcia. Powinno wystarczyć na najbliższy czas.

Spojrzał na strażników z góry. "Nie stać was" chciałby powiedzieć, ale nie zamierzał zaogniać sytuacji. Reszta powiedziała wszystko co należało i elf nie widział sensu powtarzać za innymi.