[Pathfinder] Wygnanie - Strona 2

Atrahasis · 09-10-2020, 00:08

Przekazane przez Rinnilla rozkazy nie szczególnie zaskoczyły Ezlana. Kogoś trzeba było wyznaczyć do roli tylnej straży. A że padło między innymi na niego? Że wiązało się to z dużym ryzykiem? Trudno, taki los żołnierza. Ale towarzystwo profesjonalistów i Verdasa na którego zawsze mógł liczyć napawało optymizmem.

- Pomogę w wywołaniu pożaru lasu, przyzwę żywiołaki ognia. - zaproponował.
- Mogę też przywołać specyficzne mefity które potrafią rzucić zaklęcie zmiękczenie ziemi i kamienia. Może dałoby się tego użyć by utrudnić wrogom pościg albo przygotować teren pod zasadzkę. Chyba jest kilka miejsc które do tego by się nadawały. - dodał.
- W arsenale mam też niewidzialność i teleportację na krótki dystans. Niestety to wszystko w dość ograniczonej ilości. - wspomniał o czarach które mogły się przydać gdyby przyszło do nękania przeciwników.

I tak jak Verdasa niepokoiła go kwestia powrotu do głównych sił. Nawet jeśli misja się powiedzie Terrth nie musiał wcale na nich czekać, może nawet nie oczekiwał że wrócą. Przejście zostanie zawalone a Bea'ni'sha Aere będą musieli znaleźć sobie inny sposób dostania się do podmroku. Ezlan był świadomy tego ryzyka i akceptował je.

psionik · 09-10-2020, 07:59

Rinnil przyglądał się i słuchał uważnie swoich nowych towarzyszy. Musiał ich poznać, jeśli mieli mieć szanse na zwycięstwo. Podobało mu się żołnierskie podejście Ezlana. Bez zbędnego gadania, ocenił sytuację i zaczął pracować nad znalezieniem rozwiązania. Spojrzenie powędrowało później do jego towarzysza Verdasa.
- Rozejrzyj się po obozie, a potem powiedz mi ile białasów potrzeba, żeby Terrth wolał wycofać się, niż przyjąć przeciwnika na swoich zasadach? - odpowiedział na pytanie o liczebność.
- Tak jak my mamy zwiadowców i przepatrywaczy, którzy są forpocztą naszej armii, tak i oni mają oczy i uszy idące najpierw. Nie mogą sobie pozwolić ot tak po prostu na ślepo iść przez las. Kiedy my tu odpoczywamy, do szefostwa napływają raporty o drodze przed nami. Naszym zadaniem jest te oczy wyłupić lub sprawić, by spojrzały w inną stronę.

Westchnął. Sprawa wydawała się skomplikowana sama w sobie, a co dopiero z takim entuzjazmem wśród załogi.
- Tak Yazzaeru, Terrth pokłada w nas swoje nadzieje. Wszystkie drowy pokładają w nas swoje nadzieje. I życie. Nie pójdziemy na konfrontację, chyba że komuś życie niemiłe, ale wtedy postaramy się ten nędzny żywot wykorzystać zdecydowanie lepiej. - Spojrzał na swojego porucznika, który był dziwnie małomówny.
- Nie powstrzymamy ich, poruszają się szybciej od nas, ale możemy ich spowolnić. Po skończonej misji mamy dołączyć do głównego oddziału - uspokoił niepewnych.
- Choć misja jest piekielnie trudna, to nie zostawią nas na pastwę tych barbarzyńców.

**Sindarin** · 09-10-2020, 09:19

Firyin w skupieniu wysłuchiwał tego, co mają do powiedzenia obecni, zarówno Rinnill jak i jego nowi towarzysze. Zagwizdał cichutko, a z jego plecaka wychynął łepek ciemno umaszczonej łasicy z jasną plamką na czole. Zwierzak kilkoma susami doskoczył do półelfa i wspiął się po nodze na jego ramię.
- Biegnij po Glysa, rozejrzyjcie się po okolicy i wracajcie, tylko bez ryzykowania. Szukajcie drapieżników – wyszeptał jej cicho w języku, który znali tylko oni.

Kiedy zwierzątko opuściło namiot, zwrócił się w końcu do obecnych.
- Mefity mogą być rzeczywiście bardzo pomocne, aż szkoda że nie opanowałem jeszcze ich przywoływania – poparł pomysł Ezlana - Podpalenie lasu to też dobry pomysł, szczególnie kiedy tamci zaczną się zbliżać. W bardziej kamienistym terenie będę mógł szybko przygotować pułapki albo nawet całkowicie zablokować ścieżki – po tych słowach zamyślił się na moment - Partyzantka i jakikolwiek jawny, bezpośredni kontakt pozostaje ostatecznością. Mały oddział może nie pokona całej armii, ale z pewnością jest jej w stanie bardzo utrudnić życie. Naszym jedynym zadaniem jest kupienie czasu tym tutaj – machnął ręką w nieokreślonym kierunku - Nawet, jeśli będą w stanie przejrzeć nasze fortele, to badanie fałszywych śladów czy szukanie nowych przejść, bo poprzednie przestały istnieć, zajmie im czas, a tylko tego nam trzeba. Możliwość zlikwidowania forpoczty będzie miłą niespodzianką, ale wtedy też musimy zadbać, by to tylko dalej myliło wroga, nie dając mu sugestii, że idzie w dobrym kierunku. Jeśli dacie mi kilka minut, zapoznam się się z okolicą i postaram się ustalić, którymi ścieżkami najpewniej może ruszyć ich armia –

psionik · 16-10-2020, 08:51

- W porządku. - Vrinn skinął głową. - Czekam na raport ze zwiadu i wtedy ustalimy szczegółowy plan. Póki co najlepszą co mamy to wzniecenie pożaru wymagającego nadłożenia drogi. Wszelkie drobne pododziały i zwiadowców próbujących się przedrzeć możemy eliminować.

Drow odgarnął z czoła kosmyk włosów i przeczesał dłonią mleczną czuprynę. W zasadzie nie mieli więcej pomysłów niż pożar. Nie mogli zawrócić biegu rzeki, ani spowodować by góry wyrosły na szlaku. Nic, czego wrodzy magowie nie byliby w stanie skontrować swoją magią.

~ Co może powstrzymać armię? ~ zastanawiał się. Normalną armię powstrzyma kilka dobrze wycelowanych zaklęć, ale tam są równie dobrzy magowie, mgły rozproszą, kamienne ściany też. Może woda wybijająca z wewnątrz ziemi? Tylko czy teren zrobi się na tyle grząski w te kilka dni, by powstrzymać maszerujących żołnierzy?

- Przydałby się nam lepszy zwiad niż to co odwalił Terrth. - skomentował trochę sam do siebie, trochę do innych. Nie miał zbyt dużych możliwości zwiadowczych na tak dużym dystansie. Nigdy nie musiał operować też na tak dużym obszarze.

- Prowiant na drogę i mikstury leczenia przyjdą niebawem. Dostaniemy też trochę magii do zawalenia tunelu za sobą, ale na większą pomoc nie możemy liczyć. Przynajmniej nie od Terrtha.
- Idę rozprostować kości i przejść się po obozowisku. Może znajdę coś ciekawego. - dodał podnosząc się. Wziął ze sobą swój plecak i ruszył między drowy.

09-10-2020, 00:08	#11
Atrahasis Reputacja: 1	Przekazane przez Rinnilla rozkazy nie szczególnie zaskoczyły Ezlana. Kogoś trzeba było wyznaczyć do roli tylnej straży. A że padło między innymi na niego? Że wiązało się to z dużym ryzykiem? Trudno, taki los żołnierza. Ale towarzystwo profesjonalistów i Verdasa na którego zawsze mógł liczyć napawało optymizmem. - Pomogę w wywołaniu pożaru lasu, przyzwę żywiołaki ognia. - zaproponował. - Mogę też przywołać specyficzne mefity które potrafią rzucić zaklęcie zmiękczenie ziemi i kamienia. Może dałoby się tego użyć by utrudnić wrogom pościg albo przygotować teren pod zasadzkę. Chyba jest kilka miejsc które do tego by się nadawały. - dodał. - W arsenale mam też niewidzialność i teleportację na krótki dystans. Niestety to wszystko w dość ograniczonej ilości. - wspomniał o czarach które mogły się przydać gdyby przyszło do nękania przeciwników. I tak jak Verdasa niepokoiła go kwestia powrotu do głównych sił. Nawet jeśli misja się powiedzie Terrth nie musiał wcale na nich czekać, może nawet nie oczekiwał że wrócą. Przejście zostanie zawalone a Bea'ni'sha Aere będą musieli znaleźć sobie inny sposób dostania się do podmroku. Ezlan był świadomy tego ryzyka i akceptował je.

09-10-2020, 07:59	#12
psionik Reputacja: 1	Rinnil przyglądał się i słuchał uważnie swoich nowych towarzyszy. Musiał ich poznać, jeśli mieli mieć szanse na zwycięstwo. Podobało mu się żołnierskie podejście Ezlana. Bez zbędnego gadania, ocenił sytuację i zaczął pracować nad znalezieniem rozwiązania. Spojrzenie powędrowało później do jego towarzysza Verdasa. - Rozejrzyj się po obozie, a potem powiedz mi ile białasów potrzeba, żeby Terrth wolał wycofać się, niż przyjąć przeciwnika na swoich zasadach? - odpowiedział na pytanie o liczebność. - Tak jak my mamy zwiadowców i przepatrywaczy, którzy są forpocztą naszej armii, tak i oni mają oczy i uszy idące najpierw. Nie mogą sobie pozwolić ot tak po prostu na ślepo iść przez las. Kiedy my tu odpoczywamy, do szefostwa napływają raporty o drodze przed nami. Naszym zadaniem jest te oczy wyłupić lub sprawić, by spojrzały w inną stronę. Westchnął. Sprawa wydawała się skomplikowana sama w sobie, a co dopiero z takim entuzjazmem wśród załogi. - Tak Yazzaeru, Terrth pokłada w nas swoje nadzieje. Wszystkie drowy pokładają w nas swoje nadzieje. I życie. Nie pójdziemy na konfrontację, chyba że komuś życie niemiłe, ale wtedy postaramy się ten nędzny żywot wykorzystać zdecydowanie lepiej. - Spojrzał na swojego porucznika, który był dziwnie małomówny. - Nie powstrzymamy ich, poruszają się szybciej od nas, ale możemy ich spowolnić. Po skończonej misji mamy dołączyć do głównego oddziału - uspokoił niepewnych. - Choć misja jest piekielnie trudna, to nie zostawią nas na pastwę tych barbarzyńców.

09-10-2020, 09:19	#13
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Firyin w skupieniu wysłuchiwał tego, co mają do powiedzenia obecni, zarówno Rinnill jak i jego nowi towarzysze. Zagwizdał cichutko, a z jego plecaka wychynął łepek ciemno umaszczonej łasicy z jasną plamką na czole. Zwierzak kilkoma susami doskoczył do półelfa i wspiął się po nodze na jego ramię. - Biegnij po Glysa, rozejrzyjcie się po okolicy i wracajcie, tylko bez ryzykowania. Szukajcie drapieżników – wyszeptał jej cicho w języku, który znali tylko oni. Kiedy zwierzątko opuściło namiot, zwrócił się w końcu do obecnych. - Mefity mogą być rzeczywiście bardzo pomocne, aż szkoda że nie opanowałem jeszcze ich przywoływania – poparł pomysł Ezlana - Podpalenie lasu to też dobry pomysł, szczególnie kiedy tamci zaczną się zbliżać. W bardziej kamienistym terenie będę mógł szybko przygotować pułapki albo nawet całkowicie zablokować ścieżki – po tych słowach zamyślił się na moment - Partyzantka i jakikolwiek jawny, bezpośredni kontakt pozostaje ostatecznością. Mały oddział może nie pokona całej armii, ale z pewnością jest jej w stanie bardzo utrudnić życie. Naszym jedynym zadaniem jest kupienie czasu tym tutaj – machnął ręką w nieokreślonym kierunku - Nawet, jeśli będą w stanie przejrzeć nasze fortele, to badanie fałszywych śladów czy szukanie nowych przejść, bo poprzednie przestały istnieć, zajmie im czas, a tylko tego nam trzeba. Możliwość zlikwidowania forpoczty będzie miłą niespodzianką, ale wtedy też musimy zadbać, by to tylko dalej myliło wroga, nie dając mu sugestii, że idzie w dobrym kierunku. Jeśli dacie mi kilka minut, zapoznam się się z okolicą i postaram się ustalić, którymi ścieżkami najpewniej może ruszyć ich armia –

16-10-2020, 08:51	#14
psionik Reputacja: 1	- W porządku. - Vrinn skinął głową. - Czekam na raport ze zwiadu i wtedy ustalimy szczegółowy plan. Póki co najlepszą co mamy to wzniecenie pożaru wymagającego nadłożenia drogi. Wszelkie drobne pododziały i zwiadowców próbujących się przedrzeć możemy eliminować. Drow odgarnął z czoła kosmyk włosów i przeczesał dłonią mleczną czuprynę. W zasadzie nie mieli więcej pomysłów niż pożar. Nie mogli zawrócić biegu rzeki, ani spowodować by góry wyrosły na szlaku. Nic, czego wrodzy magowie nie byliby w stanie skontrować swoją magią. ~ Co może powstrzymać armię? ~ zastanawiał się. Normalną armię powstrzyma kilka dobrze wycelowanych zaklęć, ale tam są równie dobrzy magowie, mgły rozproszą, kamienne ściany też. Może woda wybijająca z wewnątrz ziemi? Tylko czy teren zrobi się na tyle grząski w te kilka dni, by powstrzymać maszerujących żołnierzy? - Przydałby się nam lepszy zwiad niż to co odwalił Terrth. - skomentował trochę sam do siebie, trochę do innych. Nie miał zbyt dużych możliwości zwiadowczych na tak dużym dystansie. Nigdy nie musiał operować też na tak dużym obszarze. - Prowiant na drogę i mikstury leczenia przyjdą niebawem. Dostaniemy też trochę magii do zawalenia tunelu za sobą, ale na większą pomoc nie możemy liczyć. Przynajmniej nie od Terrtha. - Idę rozprostować kości i przejść się po obozowisku. Może znajdę coś ciekawego. - dodał podnosząc się. Wziął ze sobą swój plecak i ruszył między drowy.