Łąbądek chwycił rzuconą monetę i schował ją do sakwy. Kapłanka Umberlee uśmiechała się jak po dwóch mocnych porterach. Umiem rzucać zaklęcia, jestem cholerną czarowniczką, o chwała Ci Wenus!

Kobieta rozejrzała się po otaczających ją gapiach, ci szybko wrócili do swoich obowiązków a może ich braku. Już miała skierować się, gdzie poniosą ją nogi, może do krasnoludzkiego sprzedawcy narkotycznych mikstur i afrodyzjaków, kiedy zobaczyła wielki cień, wręcz potężny wśród bladej zielonkawej łuny. To był Goliat, taki jakiego posąg widział u jednego magnata, którego tłuste ciało i zakręcony wąs namalował leniwie, ale ku zadowoleniu zleceniodawcy.

- Lubię jak kobita jest odważna i umie mówić co chce! Postawić ci kufel bimbru w tawernie ?- zaoferował olbrzym.

Leamer spojrzała na niego nieufnie. Jeśli chciał ją przelecieć, to przebił by jej pochwę na wylot. Był szaro skóry, trzymał potężny topór a pod nagim torsem znajdowały się futrzane nogawice, z elementami płyt z czarnego żelaza.

-Bimber? Mocny, tani, walący ogniem? Nie jestem pewna olbrzymie. Bardziej interesuje mnie lokum. Tak się składa, że potrzebuję dużej przestrzeni w której mogła, bym.- zawahała się przez chwilę.- otworzyć mały biznes.

-Miło mi Cię poznać Aro.- powiedziała dziewczyna i lekko się kłaniając chwyciła wielką szarą dłoń, tak potężną, że mogłaby zapewne zmiażdżyć z łatwością arbuza bez żadnego wysiłku.- Nie wiem czy będzie stać mnie na Twoje usługi, jak mówiłam muszę mieć złoto na wynajem budynku. Prowadź więc do tego sprzedawcy nieruchomości.

Tak zrobili. Aro szedł jak barbarzyńca, jego szerokie jak wrota katedry bary poruszały się żwawo, a ludzie schodzili mu z drogi. Iris nie wiedziała, czy może mu zaufać. Nie musiałby nawet używać toporu, by rozerwać ją w pół, łamiąc kręgosłup jak źdźbło trawy. Ulice Portu Czaszek były ponure, grzyby i latarnie z niknącymi, rzadko wymienianymi świecami dawały ponurą atmosferę. Żebracy z policzkami tak zapadniętymi, iż przypominającymi ghoule trzęśli się z zimna miasta-jaskini. Niektóre budynki były resztami budowli sprzed eonów, z białego kamienia teraz porośniętego mchem, i czarnymi liniami ściekającej przez setki lat wody, przypominając stare szare relikty niespisanych czasów.

Jednym z takich miejsc był właśnie lokal sprzedawcy nieruchomości. Najm i Zakup Nieruchomości W Skullporcie, mówił napisany białą farbą napis na szyldzie powieszonym nad drzwiami z grubych desek, wzmocnionych ćwiekami. Goliat otworzył drzwi i przepuścił damę. Środek oświetlały magiczne, bardzo jasne , białe lumisfery umieszczone na wysokich stojakach. Wystrój ruin wyłożono tanimi, prostackimi jak na oko utalentowanej malarki obrazami olejnymi przedstawiającymi morskie sceny. Wszędzie znajdowały się półki na dokumenty, niektóre papiery leżały nawet na kafelkowej posadzce dla ciepła wyłożonymi, kosmatymi dywanami. Za hebanowym biurkiem siedział krasnolud, łysy, bez włókna włosów o skórze koloru szarości, czempionka słyszała, kiedyś o tej rasie krasnali, ale nie wiedziała o nich wiele, tyle, że żyli w podziemiach. Najemca był cały w tatuażach. Dokładnych, precyzyjnie zrobionych, ale nie runicznych jak na krasnalską modę zamiast tego przedstawiające pnącza bluszczu.

- Quaras ta wyszczekana pannica chcę dużej przestrzeni na mały biznes! Jakiegoś lokum! - Oznajmił Aro.

-Witam Panie Quaras. Próbuję zacząć życie od nowa… z dala od promieni słońca, które przypominają mi to co utraciłam.- zaczęła snuć historyjkę o upadłej szlachciance Iris.

-Powinszować jestem przedstawicielem Kolektywu Nieumarłych Czaszek, poproszę o szczegóły: Jaki metraż Panią interesuje ? Najm czy zakup, jaki ma Pani budżet ? Jakie dokładnie ma być przeznaczenie obiektu ? - Zaczął strzelać pytaniami niczym kusza samopowtarzalna.

-Cóż myślę, że na początek starczy najem. Coś małego…. Znaczy nie tylko dla mnie ,ale dla grupy ludzi, coś jak małą karczma, choć osobisty pokój, sypialnia też byłby dla mnie wygodny.

-Panienka przywykła do luksusów jak mniemam.- powiedział przenikliwie i cynicznie szary krasnolud.

-Pieprzyć luksusy. Bardziej interesuje mnie coś, gdzie będę mogła rozpocząć moje małe przedsięwzięcie.

-A cóż to takiego?

-Coś co Kolektyw Nieumarłych Czaszek po pewnym okresie uzna za przydatny i dochodowy.- rzuciła bez ogródek czempionka miłości.

Wiedziała, że teraz przyjdzie pora na rozmowę o kapitale, a potem wybór odpowiednich miejsc z tych dostępnych. Niemniej, jeszcze to Irand umiał się targować. Może nie z bandytami (choć z nimi po części też), ale potrafił sprzedawać nawet kiepskie malunki, tak, że mógł przeżyć jednym to portretem dwa miesiące jedząc nawet mięso i paląc opium czy pijąc tanie wino, nie mówiąc o opłaceniu czynszu, jego dawnego domu teraz zapewne przeszukanego i może obserwowanego przez ludzi Lorda. Iris chciała też schować drogą suknie i przyodziać jakiś skórzany pancerz, najlepiej wzmacniany kolczugą. Te rejony Portu Czaszek bardziej sprzyjały takiemu rynsztunkowi.

Iris złożyła depozyt i otrzymała sporej wielkości mosiężny klucz do okazałego sklepu nad sklepem alchemicznym " Purpurowa Wilcza Jagoda". Dostał jej się dawnym klub Sado Maso prowadzony przez wyznawczynie Lovitar Pani Tortur, która lubiła znajdować się po obu stronach bicza i trafiła na klienta, który się nieco zapomniał.
Gdy tak przeglądała lekko zakurzone pomieszczenie, w którym wciąż sporo łańcuchów i skórzanego wystroju usłyszała krzyki z ulicy krzyk :
- To ty zabiłeś świętą zieloną krowę strażniczkę Kwietnego Gaju! Jak mogłeś zabić inteligentną istotę posiadającą samoświadomość i zrobić z niej zbroje! - Krzyczała druidka ubrana w futra i czapkę ozdobioną jelenim porożem
- I co w związku z tym zrobisz ? Rzucisz na mnie zaklęcie czy też jesteś zbyt tchórzliwy, aby pomścić swoje święte zwierzątko ?! - Odrzekł prowokującym tonem gnom o kaprawych ślepiach w jasnozielonej zbroi skórzanej i płaszczu, który wyglądał, jakby ktoś wyrwał kawałek rozgwieżdżonego nieba z nocnego firmamentu i utkał z niego tkaninę.
- Nie jestem taka głupia jak ci się zdaje zbrodniarzu dobrze wiem, o który artefakcie pozwalającym ci odbijać magię ofensywną, za pomocą, którego wymordowałeś Kwietną Straż - Rzekła i zaczęła splatać magię rzucając zaklęcie o błękitnej poświacie.
- I mimo to ciskasz we mnie magią? Nawet tego nie potrafisz zrobić porządnie... CO NA DZIEWIĘĆ PIEKIEŁ - Ze zbroi gnoma nagle zaczęły wyrastać racice w kilka uderzeń serca zmaterializowała się wokół niego zielona krowa, zgniatając jego klatkę piersiową swoją masą i ciężarem. Bezradny gnom mógł tylko drzeć się we wniebogłosy i umrzeć w cierpieniu.
- POMOCY TO TAK BOLI! Czemu sprowadziłaś moją duszę ? - Krzyknęła ludzkim głosem krowa, gdy ze zbroi wyrósł jej łeb i przepełnione bólem i pretensją ślepia?
- Wybacz, Duchu musiałam pomścić ciebie i polanę ale teraz mogę sprowadzić cię w kolejne ciało ? - Zaoferowała druidka, choć w jej głosie nie było słychać skruchy. - Ani mi się waż! Przebaczam ci, a teraz skróć moje męki i pozwól mojej duszy odpocząć na Ziemiach Bestii - Oświadczyła oświecona krowa.
Druidka uniosła potężną pałkę i celnym ciosem wyświadczyła akt łaski wobec stworzenia, które nie pożyłoby długo z resztkami rozgniecionego gnoma w bebechach. Całość dziwacznego truchła stanęło w błękitnym płomieniu pochodzącego z magii uwolnionej przez zgniecione siłą odśrodkową magiczne przedmioty pokurcza.