Bissel - sesja

Bielon · 25-07-2004, 02:04

Grają osoby wymienione w rekrutacji i nikt inny [chyba, że dogadamy się poprzez PW wcześniej] Od graczy oczekuję postowania, nie robienia przerw w grze, nie "zawieszania" się tym bardziej że 1-2 posty dziennie to nie przesada. Nie toleruję również luźnych dyskusji "boldem", bo psują klimat. Proszę na koniec o uważne czytanie tego co piszę ja i inni uczestnicy sesji by nie utracić ewentualnego klimatu. Kończąc życzę miłej zabawy.

Zapadał wieczór a nad całym jeziorem zaczęly unosić się wąskie pasemka mgły. Jak co wieczór. Otoczona częściowo już palisadą, kilkunastodomowa Ostoja, była malutką wysepką cywilizacji w morzu dziczy. Otaczające was lasy nazywane przez mieszkańców a to Mrokrzew, bo podmokłe, a to Wilcze Ostępy, bo mnogość szarych morderców w nich się zalęgła, za dnia wyglądały malowniczo. Nocą zaś... Nocą ożywały a dochodzące z nich odgłosy napawały lękiem.

Siedzieliście "obcy" przy ognisku czekając na ojca osady, starego Bata, który miał do was jakąś sprawę. Czuliście, że być może nadarza się okazja wyrwania z tej dziury odwdzięczając się z drugiej strony mieszkańcom Ostoi za gościnę. Siedzieliście więc przy trzaskających łuczywach wsłuchując się w odgłosy nadchodzącej nocy, obserwując pozostałych i rozmyślając nad tym co przyniesie wam jutrzejszy dzień.

(No a teraz możecie Panowie napisać co pozostali o was wiedzą, jak was poznali, jak daliście się innym poznać, co o was się dowiedzieli przez tych kilka dni w tym słodkim miejscu.)

Thanatos · 25-07-2004, 10:01

Felroth Erandal - półelfi bard. Ma czarne, gładko przylizane włosy, ciemne jak noc oczy i, jak wiekszość półelfów, szpiczaste uszy. Orli nos i szpiczasty podbródek dodają jego ostrym rysom jeszcze więcej drapieżności. Jest średniego wzrostu, raczej szczupły. Ubiera się w ciemnozielony kabacik oraz takie same pantalony. Na to (oczywiście gdy jest mu zimno) narzuca czarną pelerynę z kapturem. Jego buty to czarne, skórzane mokasyny. Przypasuje krótki, bogato zdobiony puginał. Bez trudu możecie stwierdzić, iż ta broń jest ozdobna. Podejrzewacie, że ma gdzieś schowane inne "militaria". Na serdecznym palcu prawej ręki ma srebrny pierścień pozbawiony żadnych ozdób. O jego przeszłości wiecie tylko tyle, że jego matka była elfką, a ojciec człowiekiem i że przez ostatnie czasy podróżował z wieloma różnymi osobistościami. Tak dołączył się do was. Zresztą felroth nie jest skłonny do zwierzeń. Prócz tego jest zarozumiały i zuchwały. Oczywiście wszyscy wiedzą, że jest wspaniałym bardem, który doskonale akompaniuje sobie na lutni. Nosi ją zawsze przy sobie.

**fleischman** · 25-07-2004, 20:10

Paul Kynes - człowiek obieżyświat. Mężczyzna około 30 lat. Uśmiech nigdy nie schodzi mu z twarzy. Pogodny dla wszystkich, lekko łysiejący. Nosi długi czarny płaszcz, pod nim skórzane, schodzone buty oraz brązowe lekkie ubranie. Na twarzy ma kilka szram. Nie należy do najprzystojniejszych jednak nie odstrasza swoim wyglądem.
Do boku ma przypasany długi, już lekko stępiony miecz. Widać, że nie należy do bogatych. Bije od niego jednak ciepło i przyjazne nastawienie, zawsze chętny do pomocy. Lubi opowiadać o swoich podróżach jednak gdy ktoś się pyta o jego rodzinę, przyjaciół, dziciństwo to zapada cisza i Paul szybko zmienia temat po czym uśmiech znowu wraca na jego twarz. Jest także dobrym partnerem do kufelka piwa, przy którym zawsza zabawia wszystkich.
Gdy tak czekamy przy tym ognisku to przypomina mi się pewne zdażenie z przed 10 lat. Wtedy też tak siedzieliśmy i czekaliśmy... Ale na piwo! Ciężko było wysiedzieć, bo usychaliśmy z pragnienia... To było straszne...
Po powiedzeniu ostatniego słowa roześmiał się głośno. Po chwili uspokoił się i powiedział:
Bardzie, mógłbyś nam zaśpiewać dla umilenia czekania jedną ze swoich wspaniałych pieśni? Czas wtedy szybciej leci...

Bielon · 25-07-2004, 20:52

Morque siedział jak zwykle, trochę z boku. Nie lubił ścisku na równi z ludźmi. No, ludzi nie lubił bardziej. Półelfi mieszaniec okazywał to wystarczająco wyraźnie by mieszkańcy Ostoi nie mieli co do tego żadnych wątpliwości. Nie mieliście i wy. Mruk i milczek nie lubił gadać ani o sobie ani o czymkolwiek. A jak już się odezwał to tak, że szło w pięty. Ale robotny był. I zręczny. Tam gdzie on był robota szła szybciej, choć mało kto chciał z nim pracować. Nie dbał o to.
Siedział odziany w swój codzienny ubiór, ciżmy, lniane spodnie i koszulę rozchełstaną na piersiach, ukazującą pocięty wąskimi pasemkami blizn tors. Nie miał przy sobie niczego, bo wszystko zostawił w domu, w którym nocowaliście. Nie było tego wiele. Jakaś stara tarcza, miecz w pochwie, jakiś tobołek pobrzękujący i torba. Wszystko ciśnięte pod łoże na którym sypiał.
Słysząc słowa Paula tylko skrzywił się i mruknął:
- Jak chcesz umilić czas to może pomilcz?? - jego oczy patrzyły jakoś tak obco i ... dziko. Zwłaszcza w blasku wschodzącego nad jeziorem księżyca.

Od osady po drewnianym pomoście szedł powoli podtrzymywany przez jednookiego Jorertha, tutejszego wodza wojennego, Bat. Starzec trząsł się przy każdym kroku a jego chude członki sprawiały wrażenie jakby miały rozpaść się przy następnym kroku. Mimo to, dzięki jakiemuś cudownemu zbiegowi okoliczności, doszedł. Siadł ciężko dysząc na jednym z pniaków a Joreth stanął za nim prężąc swą muskularną sylwetkę. Ten to mógł podkowy łamać!
- Cieszy, żeście razem, w komplecie - żekł dziadek wypluwając słowa z bezzębnej szczęki - długo byliście w naszej osadzie, jedliście, piliście, spaliście. Teraz czas odpłaty. Mam do was prośbę a wy ją spełnicie, bo jesteście prawi. Nieprawdaż? - na poły pytał, na poły stwierdzał, choć nie mógł raczej mówić tego do Morque.

Thanatos · 25-07-2004, 20:52

Felroth
Zatem dobrze. Moja droga publiczności, teraz doświadczycie wspaniałego przeżycia artystycznego, jakiego już nigdy więcej nie poznacie! No, chyba że poprosicie mnie o jeszcze jedną pieśń. Wyciągam lutnię, i, akompaniując sobie, zaczynam śpiewać:
"O, bohaterze, szukający przygód w Krainach,
Co postrach szerzysz swym mieczem, ogniem i krwią!
Usłysz głos, co się wznosi nocą tą.

Czemuż masz w mroku pełzać w malinach?
Czyż nie lepiej w balii się zamoczyć?
A potem pod ciepłą pierzynę wskoczyć?

Bo czy masz się męczyć zabijając
Gobliny, orki, żywiołaki,
Pająki, nieumarłych, wilkołaki?

Więc czy innych wygód nie znając,
Pomagając nie wiadomo komu,
Nie lepiej jest wrócić do domu?"

Copyright by Thanatos

Powoli milknę, odkładam lutnię i czekam z dumną miną na reakcję towarzyszy.

Gdy przychodzi Bat, mówię do niego:
Czciodny wójcie, który zasłużył się niezwykle dla tej wsi, jestem ci za gościnę bardzo wdzięczni, z chęcią ci pomogę w czym tylko chcesz. [/b]

Bielon · 25-07-2004, 20:56

Morque przewrócił oczyma, splunął po czym wstał i odwróciwszy się oddał mocz na trawę. Chwilę manipulował przy spodniach po czym siadł ponownie.
- Piękne, zaiste! - mruknął nie precyzując czy mówi o balladzie, czy raczej o swych doznaniach.

Bat i Joreth słuchali w ciszy i skupieniu. Gdy bard skończył Bat w zamyśleniu kiwał się z boku na bok. A może to starość...?

**fleischman** · 25-07-2004, 22:58

Dzięki, Felroth.
Przenoszę swój wzrok na Bata i mówię do niego.
Nie ma sprawy wodzu! Zawsze chętny do pomocy!

Nijel · 25-07-2004, 23:09

sorki ze tak pozno... dopiero po pracy:/

Nijel jak zwykle, odkąd po raz pierwszy go ujżeliście - nie tyle ponury co chyba nieśmiały. Siedzi teraz ze smętnie opuszczoną głową, owinięty płaszczem i odwrócony bokiem do ogniska dłubie nożem w jakimś kawałku drewna. W blasku ognia, pomimo zaciągniętego kaptura widać przystojny profil młodego elfa, ale wszyscy wiecie i nie dziwiliście się, że stroni od światła... Lewa połowa twarzy, nie tyle zmasakrowana, co zdeformowana juz w niejednej osobie wzbudziła lęk lub obrzydzenie. W pełnym świetle wygląda to jakby jakaś potężna siła wcisnęła tą stronę do środka czaszki... Nie zdążyliście się dokładnie przyjrzeć, ale chyba nie bardzo właściwie chcecie. Sam Nijel unika jej pokazywania.
W znoszonym, grubym, ciemnozielonym płaszczu, znoszonych spodniach i skórzanym kaftanie. Wygląda jakby przebył wiele mil w poszukiwaniu... a może bez celu?

Z rozpuszczonymi blond włosami zaczesanymi na twarz z lewej strony, podniósł tylko na chwilę wzrok na starca, ale szybko opuścił głowę gdy tylko ten zaczął się jemu przyglądać.
Jego miecz, długi i wąski nadawał się chyba bardziej do cięcia niż do parowania ciosów. Zaczyna was to bawić, że co chwile sprawdza czy leży on przy jego boku. Choć domyślacie się, że jest wielkiej wartości ze względu na zdobienia rękojeści i pochwy i może być pokusą dla nie jednego, który dostrzeże jego wartość.

Na pieśń barda podniósł znowu głowę i z uśmiechem wsłuchiwał się w dźwięki muzyki zapominając chyba o swoim wyglądzie. Jakby oderwał się na chwile od swoich zmartwień.
Gdy ucichła muzyka zgarbił się ponownie i powrócił do swojego zajęcia zerkając czasem na starca.

**Solinarius** · 25-07-2004, 23:16

Ragnor -bo poznaliście tylko jego imię siedział nieco z boku,płomienie ledwo oświetlały jego ciało o potężnej budowie.Jest człowiekiem,chociaż jego bujnej brody nie powstydziłby się nawet krasnolud,jego wiek można by określić na około 45-50 lat.Ubrany w skóry lecz raczej wyrobione przez niewprawionego kuśnierza ,obok leży worek podróżny dość dużych rozmiarów.Nie jest typem człowieka lubiącym opowiadać o sobie, w ogóle lubiącym mówić .Z broni raczej nie widzicie nic,chyba ,że małą siekierkę którą zawsze nosi za skórzanym paskiem można uznać za broń.Wcześniej zauważyliście że utyka na lewą nogę. Czekając na wójta pociąga małe łyki "czegoś" z niewielkiej buteleczki i przygląda się całemu towarzystwu w milczeniu.Gdy Bat i Joreth zjawiają się,Ragnor przysuwa się bliżej ognia i skupia swą uwagę na słowach Batha, oczekując na dalasze informacje.

Bielon · 26-07-2004, 16:16

Bat powoli przesunął wzrokiem po waszych twarzach i wreszcie utkwił wzrok w żagwiach złocących się płomiennymi jęzorami. Jego starcza twarz usiana zmarszczkami miała jedną skazę, bliznę w poprzek policzka, dowodzącą tego, że miał żywszą przeszłość.

- Wiecie o tym zapewne, że zaginęli synkowie Kutera i Ozzy. Ryby łowić mięli. Trza by za nimi się rozejrzeć po jeziorze. Mięli popłynąć na wyspę, na jeziorze. Są tam ruiny wieży. Zawsze ich korciły a przeca każdy wie, że to złe miejsce. Trza by ich poszukać. Wy to zróbcie... Widać, żeśta ludzie z bronią obeznane. Rybaków nie poślę przeca. Sprowadźcie ich, proszę...

25-07-2004, 02:04	#1
Bielon Reputacja: 1	Bissel - sesja Grają osoby wymienione w rekrutacji i nikt inny [chyba, że dogadamy się poprzez PW wcześniej] Od graczy oczekuję postowania, nie robienia przerw w grze, nie "zawieszania" się tym bardziej że 1-2 posty dziennie to nie przesada. Nie toleruję również luźnych dyskusji "boldem", bo psują klimat. Proszę na koniec o uważne czytanie tego co piszę ja i inni uczestnicy sesji by nie utracić ewentualnego klimatu. Kończąc życzę miłej zabawy. Zapadał wieczór a nad całym jeziorem zaczęly unosić się wąskie pasemka mgły. Jak co wieczór. Otoczona częściowo już palisadą, kilkunastodomowa Ostoja, była malutką wysepką cywilizacji w morzu dziczy. Otaczające was lasy nazywane przez mieszkańców a to Mrokrzew, bo podmokłe, a to Wilcze Ostępy, bo mnogość szarych morderców w nich się zalęgła, za dnia wyglądały malowniczo. Nocą zaś... Nocą ożywały a dochodzące z nich odgłosy napawały lękiem. Siedzieliście "obcy" przy ognisku czekając na ojca osady, starego Bata, który miał do was jakąś sprawę. Czuliście, że być może nadarza się okazja wyrwania z tej dziury odwdzięczając się z drugiej strony mieszkańcom Ostoi za gościnę. Siedzieliście więc przy trzaskających łuczywach wsłuchując się w odgłosy nadchodzącej nocy, obserwując pozostałych i rozmyślając nad tym co przyniesie wam jutrzejszy dzień. (No a teraz możecie Panowie napisać co pozostali o was wiedzą, jak was poznali, jak daliście się innym poznać, co o was się dowiedzieli przez tych kilka dni w tym słodkim miejscu.)

25-07-2004, 20:52	#5
Thanatos Reputacja: 1	Felroth Zatem dobrze. Moja droga publiczności, teraz doświadczycie wspaniałego przeżycia artystycznego, jakiego już nigdy więcej nie poznacie! No, chyba że poprosicie mnie o jeszcze jedną pieśń. Wyciągam lutnię, i, akompaniując sobie, zaczynam śpiewać: "O, bohaterze, szukający przygód w Krainach, Co postrach szerzysz swym mieczem, ogniem i krwią! Usłysz głos, co się wznosi nocą tą. Czemuż masz w mroku pełzać w malinach? Czyż nie lepiej w balii się zamoczyć? A potem pod ciepłą pierzynę wskoczyć? Bo czy masz się męczyć zabijając Gobliny, orki, żywiołaki, Pająki, nieumarłych, wilkołaki? Więc czy innych wygód nie znając, Pomagając nie wiadomo komu, Nie lepiej jest wrócić do domu?" Copyright by Thanatos Powoli milknę, odkładam lutnię i czekam z dumną miną na reakcję towarzyszy. Gdy przychodzi Bat, mówię do niego: Czciodny wójcie, który zasłużył się niezwykle dla tej wsi, jestem ci za gościnę bardzo wdzięczni, z chęcią ci pomogę w czym tylko chcesz. [/b] __________________ "Quitquit latinum dictum sit, altum videtur"

25-07-2004, 23:09	#8
Nijel Reputacja: 1	sorki ze tak pozno... dopiero po pracy:/ Nijel jak zwykle, odkąd po raz pierwszy go ujżeliście - nie tyle ponury co chyba nieśmiały. Siedzi teraz ze smętnie opuszczoną głową, owinięty płaszczem i odwrócony bokiem do ogniska dłubie nożem w jakimś kawałku drewna. W blasku ognia, pomimo zaciągniętego kaptura widać przystojny profil młodego elfa, ale wszyscy wiecie i nie dziwiliście się, że stroni od światła... Lewa połowa twarzy, nie tyle zmasakrowana, co zdeformowana juz w niejednej osobie wzbudziła lęk lub obrzydzenie. W pełnym świetle wygląda to jakby jakaś potężna siła wcisnęła tą stronę do środka czaszki... Nie zdążyliście się dokładnie przyjrzeć, ale chyba nie bardzo właściwie chcecie. Sam Nijel unika jej pokazywania. W znoszonym, grubym, ciemnozielonym płaszczu, znoszonych spodniach i skórzanym kaftanie. Wygląda jakby przebył wiele mil w poszukiwaniu... a może bez celu? Z rozpuszczonymi blond włosami zaczesanymi na twarz z lewej strony, podniósł tylko na chwilę wzrok na starca, ale szybko opuścił głowę gdy tylko ten zaczął się jemu przyglądać. Jego miecz, długi i wąski nadawał się chyba bardziej do cięcia niż do parowania ciosów. Zaczyna was to bawić, że co chwile sprawdza czy leży on przy jego boku. Choć domyślacie się, że jest wielkiej wartości ze względu na zdobienia rękojeści i pochwy i może być pokusą dla nie jednego, który dostrzeże jego wartość. Na pieśń barda podniósł znowu głowę i z uśmiechem wsłuchiwał się w dźwięki muzyki zapominając chyba o swoim wyglądzie. Jakby oderwał się na chwile od swoich zmartwień. Gdy ucichła muzyka zgarbił się ponownie i powrócił do swojego zajęcia zerkając czasem na starca. __________________ Niel aep Laureavandrell von Haeridalis Suldanessalaar Ile na'mela en coiamin ar'amin cron'ile ed'haba amad. Allalen.

25-07-2004, 23:16	#9
Solinarius Administrator Reputacja: 1	Ragnor -bo poznaliście tylko jego imię siedział nieco z boku,płomienie ledwo oświetlały jego ciało o potężnej budowie.Jest człowiekiem,chociaż jego bujnej brody nie powstydziłby się nawet krasnolud,jego wiek można by określić na około 45-50 lat.Ubrany w skóry lecz raczej wyrobione przez niewprawionego kuśnierza ,obok leży worek podróżny dość dużych rozmiarów.Nie jest typem człowieka lubiącym opowiadać o sobie, w ogóle lubiącym mówić .Z broni raczej nie widzicie nic,chyba ,że małą siekierkę którą zawsze nosi za skórzanym paskiem można uznać za broń.Wcześniej zauważyliście że utyka na lewą nogę. Czekając na wójta pociąga małe łyki "czegoś" z niewielkiej buteleczki i przygląda się całemu towarzystwu w milczeniu.Gdy Bat i Joreth zjawiają się,Ragnor przysuwa się bliżej ognia i skupia swą uwagę na słowach Batha, oczekując na dalasze informacje. __________________ Zarabianie na pisaniu postów/tematów

Narzędzia wątku
Wersja do druku Wyślij na email
Wygląd
Wygląd liniowy Wygląd mieszany Wygląd wątkowy

25-07-2004, 10:01	#2
Thanatos Reputacja: 1	Felroth Erandal - półelfi bard. Ma czarne, gładko przylizane włosy, ciemne jak noc oczy i, jak wiekszość półelfów, szpiczaste uszy. Orli nos i szpiczasty podbródek dodają jego ostrym rysom jeszcze więcej drapieżności. Jest średniego wzrostu, raczej szczupły. Ubiera się w ciemnozielony kabacik oraz takie same pantalony. Na to (oczywiście gdy jest mu zimno) narzuca czarną pelerynę z kapturem. Jego buty to czarne, skórzane mokasyny. Przypasuje krótki, bogato zdobiony puginał. Bez trudu możecie stwierdzić, iż ta broń jest ozdobna. Podejrzewacie, że ma gdzieś schowane inne "militaria". Na serdecznym palcu prawej ręki ma srebrny pierścień pozbawiony żadnych ozdób. O jego przeszłości wiecie tylko tyle, że jego matka była elfką, a ojciec człowiekiem i że przez ostatnie czasy podróżował z wieloma różnymi osobistościami. Tak dołączył się do was. Zresztą felroth nie jest skłonny do zwierzeń. Prócz tego jest zarozumiały i zuchwały. Oczywiście wszyscy wiedzą, że jest wspaniałym bardem, który doskonale akompaniuje sobie na lutni. Nosi ją zawsze przy sobie.

25-07-2004, 20:10	#3
fleischman Administrator Reputacja: 1	Paul Kynes - człowiek obieżyświat. Mężczyzna około 30 lat. Uśmiech nigdy nie schodzi mu z twarzy. Pogodny dla wszystkich, lekko łysiejący. Nosi długi czarny płaszcz, pod nim skórzane, schodzone buty oraz brązowe lekkie ubranie. Na twarzy ma kilka szram. Nie należy do najprzystojniejszych jednak nie odstrasza swoim wyglądem. Do boku ma przypasany długi, już lekko stępiony miecz. Widać, że nie należy do bogatych. Bije od niego jednak ciepło i przyjazne nastawienie, zawsze chętny do pomocy. Lubi opowiadać o swoich podróżach jednak gdy ktoś się pyta o jego rodzinę, przyjaciół, dziciństwo to zapada cisza i Paul szybko zmienia temat po czym uśmiech znowu wraca na jego twarz. Jest także dobrym partnerem do kufelka piwa, przy którym zawsza zabawia wszystkich. Gdy tak czekamy przy tym ognisku to przypomina mi się pewne zdażenie z przed 10 lat. Wtedy też tak siedzieliśmy i czekaliśmy... Ale na piwo! Ciężko było wysiedzieć, bo usychaliśmy z pragnienia... To było straszne... Po powiedzeniu ostatniego słowa roześmiał się głośno. Po chwili uspokoił się i powiedział: Bardzie, mógłbyś nam zaśpiewać dla umilenia czekania jedną ze swoich wspaniałych pieśni? Czas wtedy szybciej leci...

25-07-2004, 20:56	#6
Bielon Reputacja: 1	Morque przewrócił oczyma, splunął po czym wstał i odwróciwszy się oddał mocz na trawę. Chwilę manipulował przy spodniach po czym siadł ponownie. - Piękne, zaiste! - mruknął nie precyzując czy mówi o balladzie, czy raczej o swych doznaniach. Bat i Joreth słuchali w ciszy i skupieniu. Gdy bard skończył Bat w zamyśleniu kiwał się z boku na bok. A może to starość...?

25-07-2004, 22:58	#7
fleischman Administrator Reputacja: 1	Dzięki, Felroth. Przenoszę swój wzrok na Bata i mówię do niego. Nie ma sprawy wodzu! Zawsze chętny do pomocy!

26-07-2004, 16:16	#10
Bielon Reputacja: 1	Bat powoli przesunął wzrokiem po waszych twarzach i wreszcie utkwił wzrok w żagwiach złocących się płomiennymi jęzorami. Jego starcza twarz usiana zmarszczkami miała jedną skazę, bliznę w poprzek policzka, dowodzącą tego, że miał żywszą przeszłość. - Wiecie o tym zapewne, że zaginęli synkowie Kutera i Ozzy. Ryby łowić mięli. Trza by za nimi się rozejrzeć po jeziorze. Mięli popłynąć na wyspę, na jeziorze. Są tam ruiny wieży. Zawsze ich korciły a przeca każdy wie, że to złe miejsce. Trza by ich poszukać. Wy to zróbcie... Widać, żeśta ludzie z bronią obeznane. Rybaków nie poślę przeca. Sprowadźcie ich, proszę...