[Materiały] - Lochy i potwory

Bielon · 23-08-2010, 19:56

Labirynty Śmierci

Nikt tak naprawdę nie wiedział czym są. Nie wiedzieli tego z całą pewnością Królewscy Magowie, których żądza badania zwabiła do tego owianego tajemnicą miejsca. Udawali wiedzących, snuli wymyślne teorie, lecz powiedzieć czym Labirynty Śmierci są żaden z nich nie mógł. Kiedy zaś podczas próby zbadania jeden z arcymagów zaginął bez wieści żar badawczej pasji jego współbraci osłabł by ostatecznie zgasnąć. Jedynie jeden ostał się na miejscu u wrót Labiryntów budując swoje gniazdo z którego wspierał tych, którzy mięli w sercu dość odwagi by rzucać im wyzwanie. Podobno też czerpał z tego nie małe korzyści, co dopiero usprawiedliwiało go w pełni w oczach współbraci.

Nie wiedziały tego również krasnoludy, elfy i gnomowie, których budowniczowie i kamieniarze schodzili się w okolicę odkrytych wrót by na własne oczy przekonać się o ich cudownym, misternym wykonaniu. A wielu też próbowało badać moce. Tyle, że i ich ogarnęło zniechęcenie, gdy okazało się, że przez wrota wkracza się do miejsca bez powrotu. Nie wszyscy jednak z tych, którzy wkroczyli we wrota nie powróciło. Byli i tacy, którzy wrócili. Odmienieni, szaleni, ranni lub umierający. I opowiadali o dziwach zamkniętych w mocy wrót. Wnet też wszyscy ponad wszelką wątpliwość orzekli, że wrota jedynie wiodą do niezbadanych, nieskończonych zdawało by się lochów. Że przenoszą w różne ich miejsca, lecz zwykle do tych samych. I że są wrotami w jedną ledwie stronę a drogę powrotną zapewnia jedynie podobne im, ale pulsujące czerwienią przejście. Może przez to tak niewielu wróciło.

Mała osada powoli budowała swoje zręby wokół wrót by zapewnić przybywającym zewsząd śmiałkom opiekę, wymianę towarów i szansę na odzyskanie sił. Krasnoludzka faktoria kupiecka była pierwszą stałą placówką, która powstała przy wrotach. Po niej pojawiły się kolejne. Śmiałkowie, którzy napływali z różnych krańców świata, zamieszkiwali w zajazdach, które postawili u wrót wietrzący zarobek oberżyści. Niektóre przekształciły się w elitarne siedziby wybranych grup badacz, inne znów zachowały swój ogólny charakter. Wzniesiono kilka świątyń i ani się obejrzano jak Wrota zamieniły się w osadę. Samowystarczalną, czerpiącą nie mały dochód z wynoszonych z Labiryntów skarbów, osadą tych, którzy z badania lochów uczynili swój zawód. I choć nie jeden z tych, którzy do lochów wkroczyli zostawił tam swoje kości, wciąż przybywali nowi by zebrawszy się w grupie wyruszyć na podbój nieznanego. Widząc w tym szybki sposób na zdobycie bogactwa. A Wrota czekały na każdego z nich i oferowały swoje ukryte tajemnice. Chętnych… nie brakowało.

Bielon · 23-08-2010, 19:59

Faktoria Braci McDrumm

- Że co? Chcesz smyku za ten miecz osiem złociszy? Ktoś cię w lochach po głowie uderzał? Wiem, wiem, nie mów! Pomyliło ci się. Patrz tu, na ścianę. To nowy miecz. Naoliwiony, ostry a jego klinga nie została uszkodzona jeszcze ni razu. On po dziesięć stoi. Jak zatem mam ci za ten zardzewiały rupieć dać osiem? Pięć to moje ostatnie słowo! Że co? Elfiej roboty? Też mi się zbrojmistrz trafił! Gdzie kurwa? Ten listek to byle kowal wykuje a poza tym, jak elfia to płacę cztery! No więc jak? Pięć? Pasuje? Dołożę bardzo ostry nożyk żebyś stratny nie był. Co z nim masz se zrobić? Jak dla mnie możesz nawet se nim w dupie gmerać, wisi mi to. Bierzesz? Dobrze! Przybij!

Faktorię prowadzą dwaj krasnoludowi, którzy pamiętają wiele dawnych czasów. Sami zbudowali swoje imperium i poszerzali asortyment towarów o wszystko co tylko przyszło na myśl bogatej klienteli. Obecnie można tu kupić niemal wszystko. Jeśli zaś nie wszystko, można wszystko pozostałe zamówić. Za odpowiednią opłatą. Można tu też sprzedać wszystko, co tylko wyniesie się z lochów. Ponadto naprawić ekwipunek. A nawet skorzystać z pewnych szczególnych usług faktorii.

Zakupy:
Masz zamiar coś kupić w faktorii? Wybierz odpowiedni sprzęt z listy ekwipunku w Podręczniku Gracza, Księdze Ekwipunku czy Podręczniku Mistrza Podziemi i zapłać stosowną cenę. W przypadku zakupu przedmiotów magicznych MG zbada wpierw dostępność tych przedmiotów w faktorii. Jeśli w faktorii w/w został przez Postać Graczy sprzedana, automatycznie jest ona dostępna.

Sprzedaż:
Wydobyłeś coś z lochów? Chcesz to spieniężyć? Sprzedaj ten przedmiot uzyskując za niego cenę wynoszącą połowę jego wartości rynkowej. Jeśli chcesz się targować [MG] cena może ulec zmianie, ale nie przekroczy raczej nigdy 80% wartości przedmiotu.

Naprawa:
Twój ekwipunek uległ zniszczeniu? Pocięto paski i sprzączki, miecz stracił na pierwotnej ostrości? Za drobną opłatą w wysokości setnej do dziesiętnej części jego wartości; w zależności od stopnia zniszczenia; przedmiotom tym przywrócona zostanie niegdysiejsza świetność.

Praca:
Cóż brachu, nie chce się do lochów? Rozumiem to doskonale. I dorobić byś chciał? To jasne. Jeśli znasz się na płatnerstwie, zbrojmistrzostwie lub chociaż masz krzepę w łapie, my damy ci pracę. Może nie zarobisz tu kroci, ale zwykłą tygodniówkę płacę a jeszcze za nocleg i żarcie też. Więc masz zarobek na czysto. Zainteresowany? W Podręczniku Mistrza Podziemi znajdziesz wartość wynagrodzenia fachowców, które odpowiada twoim zarobkom w mojej faktorii.

Misje:
My też mamy pewne sprawy, które w lochach wymagają załatwienia a zapewne zrozumiałym jest, że się nam tam nie spieszy. Pójdziesz ty a my zapłacimy tobie. Misje i zarobek jednak, to sprawa dyskretna. Porozmawiajmy zatem. MG z pewnością coś wymyśli.

Bielon · 23-08-2010, 20:02

Wieża Corcorana

- O kant dupy potłuc tą waszą wyprawę. Trzech zbrojnych bez wsparcia, to na dziewkę za karczmą może zapolować co najwyżej. Bez obrazy. Ja to widzę tak: broń z rezonansem magicznym co najmniej średniej klasy, bo inaczej przez niektórych żyjących tam przeciwników nawet się nie przebijecie. To żelastwo, co nosicie, bym zmienił na jakieś lżejsze, z odpowiednimi czarami zapewniającymi adekwatną ochronę. Oprócz tego jednorazowe wsparcie... eliksiry, zwoje. I mag, który wam przeczyta te ostatnie. Ile jesteście skłonni wydać? O, bogowie... Dobra, cofam. Macie tu pięć miedziaków w ramach zapomogi i spierdalajcie. Żebraków mi tu nie trzeba. Tylko nie wydajcie wszystkiego od razu.

Corcoran jest Królewskim Magiem, nie sprawia jednak wrażenia szczególnie pochłoniętego obowiązkami. Jest bardziej kupcem niż uczonym, chociaż dość elitarnym. Do jego wieży ma wstęp każdy, niezależnie od rasy, wyznania, czy profesji - o ile, oczywiście, ma dość złota przy sobie.

Czary:
Tak, jestem w stanie rzucić zaklęcie. Wymień jakieś. Te bardziej popularne z pewnością, a co do tych rzadszych, jestem w stanie się dogadać.

Kupno:
Zwoje z czarami, mikstury, różdżki. Do wyboru do koloru. O ile jestem w stanie rzucić jakieś zaklęcie, mogę też stworzyć odpowiedni przedmiot po odpowiedniej cenie (Podręcznik Mistrza Podziemi).

Sprzedaż:
Chętnie kupię znaleziska zawierające w sobie magię. Płacę połowę wartości rynkowej w monetach, albo trzy czwarte w przedmiotach magicznych.

Umagicznianie ekwipunku:
Profesjonalna pomoc w stworzeniu odpowiedniego przedmiotu. Starczy zaopatrzyć mnie w wyrób mistrzowskiej roboty i zapłacić 60% normalnej ceny przedmiotu + koszta surowców.

Misje:
Owszem, mogę potrzebować pomocy. Wymagam dyskrecji i kompetencji, ale płacę uczciwie. A za naprawdę dobre rezultaty mogę coś jeszcze dorzucić. Ale to już do obgadania indywidualnie, zapraszam na zaplecze.

[napisane przez Gantolandona]

Bielon · 23-08-2010, 20:03

Chata Greyanny

-Gobliny powiadasz? Dobrze, że w ogóle z tego wyszliście cało. Przecież mogliście zginąć, a tego by nikt nie chciał. Musicie uważać następnym razem, przecież tam w labiryncie jest bardzo niebezpiecznie. Spokojnie. Zamknij oczy. Może trochę zaboleć, ale tylko przez chwilę. O! Już po wszystkim.

Stara chata pani Greyanny, lub inaczej nazywanej w obrębie osiedla Dobrą Grey, znajduje się na uboczu osady, kilkadziesiąt metrów od magicznie zabezpieczonego wejścia do lochów. Dziewczyna wprowadziła się tutaj wraz z mężem, który rąbie drwa dla mieszkańców osiedla, ona zaś jako szanująca się kleryczka boga Illmatera, pomaga każdemu poszukiwaczowi przygód, który chciałby uleczyć rany, a nie stać go na magiczny eliksir. Urocza pannica jest uprzejma i zawsze skora do udzielenia pomocy, tym, którzy jej potrzebują.

Zakupy:
U dobrej Grey można nabyć eliksiry leczenia lekkich oraz średnich ran. Kobieta ma jednak sporo spraw na głowie, co za tym idzie, mało czasu może poświęć na tworzenie tychże magicznych napojów. Greyanna w ciągu dekadnia ma wystawione do sprzedaży pięć do siedmiu napojów, w przeciętnej cenie, która powszechnie obowiązuje.

Sprzedaż:
Pani Greyanna nie kupuje nic od nikogo, gdyż jej doktryny, oraz własne zasady nakazują jej życia w skrajnym ubóstwie, co za tym idzie sama nie ma pieniędzy na zakup towarów od kogokolwiek. Pieniądze zarobione na eliksirach wydaje głównie na zioła lecznicze i składniki potrzebne do przygotowywania kolejnych eliksirów.

Praca:
Kobieta nie potrzebuje nikogo do pomocy, jest zaradna i sama świetnie sobie radzi, jej mąż jednak chętnie najmie kogoś do pomocy, przy noszeniu porąbanego drewna do składziku koło swojej chaty.

Misje:
Greyanna chętnie zleci misje nazbierania ziół i grzybów, które można znaleźć nie tylko w okolicy osady, ale również w labiryncie. Jej nagroda nie jest zbyt szczodra, lecz uczciwie przestrzega każdego chętnego o sumie zapłaty.

Błogosławieństwo:
Jako kleryczka Illmatera nie potrafi odmówić błogosławieństwa, każdemu, kto o to prosi. Nie chce nic w zamian, prosi jedynie by poszukiwacze przygód uważali na siebie schodząc do labiryntu.

[napisane przez Nefariusa]

Bielon · 17-09-2010, 10:53

Ranking Żyjących Śmiałków:

1. Ronir, Człowiek - 2 Poz, mężny, acz rozważny.
Liczba wypraw: 1

2. Nydian, Elf – 2 Poz, podstępny, acz rozważny.
Liczba wypraw: 1

Lista poległych:

1. Corvus, Człowiek – Wojownik 1 Poz, mężny i śmiały.
2. Draholt, Półelf – Bard 1 Poz, sprytny i wesoły.
3. Vallan, Półelf – Tropiciel 1 Poz, mężny o celnym oku.

Dalsi niebawem

P
B
.

23-08-2010, 19:56	#1
Bielon Reputacja: 1	[Materiały] - Lochy i potwory Labirynty Śmierci Nikt tak naprawdę nie wiedział czym są. Nie wiedzieli tego z całą pewnością Królewscy Magowie, których żądza badania zwabiła do tego owianego tajemnicą miejsca. Udawali wiedzących, snuli wymyślne teorie, lecz powiedzieć czym Labirynty Śmierci są żaden z nich nie mógł. Kiedy zaś podczas próby zbadania jeden z arcymagów zaginął bez wieści żar badawczej pasji jego współbraci osłabł by ostatecznie zgasnąć. Jedynie jeden ostał się na miejscu u wrót Labiryntów budując swoje gniazdo z którego wspierał tych, którzy mięli w sercu dość odwagi by rzucać im wyzwanie. Podobno też czerpał z tego nie małe korzyści, co dopiero usprawiedliwiało go w pełni w oczach współbraci. Nie wiedziały tego również krasnoludy, elfy i gnomowie, których budowniczowie i kamieniarze schodzili się w okolicę odkrytych wrót by na własne oczy przekonać się o ich cudownym, misternym wykonaniu. A wielu też próbowało badać moce. Tyle, że i ich ogarnęło zniechęcenie, gdy okazało się, że przez wrota wkracza się do miejsca bez powrotu. Nie wszyscy jednak z tych, którzy wkroczyli we wrota nie powróciło. Byli i tacy, którzy wrócili. Odmienieni, szaleni, ranni lub umierający. I opowiadali o dziwach zamkniętych w mocy wrót. Wnet też wszyscy ponad wszelką wątpliwość orzekli, że wrota jedynie wiodą do niezbadanych, nieskończonych zdawało by się lochów. Że przenoszą w różne ich miejsca, lecz zwykle do tych samych. I że są wrotami w jedną ledwie stronę a drogę powrotną zapewnia jedynie podobne im, ale pulsujące czerwienią przejście. Może przez to tak niewielu wróciło. Mała osada powoli budowała swoje zręby wokół wrót by zapewnić przybywającym zewsząd śmiałkom opiekę, wymianę towarów i szansę na odzyskanie sił. Krasnoludzka faktoria kupiecka była pierwszą stałą placówką, która powstała przy wrotach. Po niej pojawiły się kolejne. Śmiałkowie, którzy napływali z różnych krańców świata, zamieszkiwali w zajazdach, które postawili u wrót wietrzący zarobek oberżyści. Niektóre przekształciły się w elitarne siedziby wybranych grup badacz, inne znów zachowały swój ogólny charakter. Wzniesiono kilka świątyń i ani się obejrzano jak Wrota zamieniły się w osadę. Samowystarczalną, czerpiącą nie mały dochód z wynoszonych z Labiryntów skarbów, osadą tych, którzy z badania lochów uczynili swój zawód. I choć nie jeden z tych, którzy do lochów wkroczyli zostawił tam swoje kości, wciąż przybywali nowi by zebrawszy się w grupie wyruszyć na podbój nieznanego. Widząc w tym szybki sposób na zdobycie bogactwa. A Wrota czekały na każdego z nich i oferowały swoje ukryte tajemnice. Chętnych… nie brakowało. Ostatnio edytowane przez Bielon : 23-08-2010 o 20:00.

23-08-2010, 19:59	#2
Bielon Reputacja: 1	Faktoria Braci McDrumm - Że co? Chcesz smyku za ten miecz osiem złociszy? Ktoś cię w lochach po głowie uderzał? Wiem, wiem, nie mów! Pomyliło ci się. Patrz tu, na ścianę. To nowy miecz. Naoliwiony, ostry a jego klinga nie została uszkodzona jeszcze ni razu. On po dziesięć stoi. Jak zatem mam ci za ten zardzewiały rupieć dać osiem? Pięć to moje ostatnie słowo! Że co? Elfiej roboty? Też mi się zbrojmistrz trafił! Gdzie kurwa? Ten listek to byle kowal wykuje a poza tym, jak elfia to płacę cztery! No więc jak? Pięć? Pasuje? Dołożę bardzo ostry nożyk żebyś stratny nie był. Co z nim masz se zrobić? Jak dla mnie możesz nawet se nim w dupie gmerać, wisi mi to. Bierzesz? Dobrze! Przybij! Faktorię prowadzą dwaj krasnoludowi, którzy pamiętają wiele dawnych czasów. Sami zbudowali swoje imperium i poszerzali asortyment towarów o wszystko co tylko przyszło na myśl bogatej klienteli. Obecnie można tu kupić niemal wszystko. Jeśli zaś nie wszystko, można wszystko pozostałe zamówić. Za odpowiednią opłatą. Można tu też sprzedać wszystko, co tylko wyniesie się z lochów. Ponadto naprawić ekwipunek. A nawet skorzystać z pewnych szczególnych usług faktorii. Zakupy: Masz zamiar coś kupić w faktorii? Wybierz odpowiedni sprzęt z listy ekwipunku w Podręczniku Gracza, Księdze Ekwipunku czy Podręczniku Mistrza Podziemi i zapłać stosowną cenę. W przypadku zakupu przedmiotów magicznych MG zbada wpierw dostępność tych przedmiotów w faktorii. Jeśli w faktorii w/w został przez Postać Graczy sprzedana, automatycznie jest ona dostępna. Sprzedaż: Wydobyłeś coś z lochów? Chcesz to spieniężyć? Sprzedaj ten przedmiot uzyskując za niego cenę wynoszącą połowę jego wartości rynkowej. Jeśli chcesz się targować [MG] cena może ulec zmianie, ale nie przekroczy raczej nigdy 80% wartości przedmiotu. Naprawa: Twój ekwipunek uległ zniszczeniu? Pocięto paski i sprzączki, miecz stracił na pierwotnej ostrości? Za drobną opłatą w wysokości setnej do dziesiętnej części jego wartości; w zależności od stopnia zniszczenia; przedmiotom tym przywrócona zostanie niegdysiejsza świetność. Praca: Cóż brachu, nie chce się do lochów? Rozumiem to doskonale. I dorobić byś chciał? To jasne. Jeśli znasz się na płatnerstwie, zbrojmistrzostwie lub chociaż masz krzepę w łapie, my damy ci pracę. Może nie zarobisz tu kroci, ale zwykłą tygodniówkę płacę a jeszcze za nocleg i żarcie też. Więc masz zarobek na czysto. Zainteresowany? W Podręczniku Mistrza Podziemi znajdziesz wartość wynagrodzenia fachowców, które odpowiada twoim zarobkom w mojej faktorii. Misje: My też mamy pewne sprawy, które w lochach wymagają załatwienia a zapewne zrozumiałym jest, że się nam tam nie spieszy. Pójdziesz ty a my zapłacimy tobie. Misje i zarobek jednak, to sprawa dyskretna. Porozmawiajmy zatem. MG z pewnością coś wymyśli.

23-08-2010, 20:02	#3
Bielon Reputacja: 1	Wieża Corcorana - O kant dupy potłuc tą waszą wyprawę. Trzech zbrojnych bez wsparcia, to na dziewkę za karczmą może zapolować co najwyżej. Bez obrazy. Ja to widzę tak: broń z rezonansem magicznym co najmniej średniej klasy, bo inaczej przez niektórych żyjących tam przeciwników nawet się nie przebijecie. To żelastwo, co nosicie, bym zmienił na jakieś lżejsze, z odpowiednimi czarami zapewniającymi adekwatną ochronę. Oprócz tego jednorazowe wsparcie... eliksiry, zwoje. I mag, który wam przeczyta te ostatnie. Ile jesteście skłonni wydać? O, bogowie... Dobra, cofam. Macie tu pięć miedziaków w ramach zapomogi i spierdalajcie. Żebraków mi tu nie trzeba. Tylko nie wydajcie wszystkiego od razu. Corcoran jest Królewskim Magiem, nie sprawia jednak wrażenia szczególnie pochłoniętego obowiązkami. Jest bardziej kupcem niż uczonym, chociaż dość elitarnym. Do jego wieży ma wstęp każdy, niezależnie od rasy, wyznania, czy profesji - o ile, oczywiście, ma dość złota przy sobie. Czary: Tak, jestem w stanie rzucić zaklęcie. Wymień jakieś. Te bardziej popularne z pewnością, a co do tych rzadszych, jestem w stanie się dogadać. Kupno: Zwoje z czarami, mikstury, różdżki. Do wyboru do koloru. O ile jestem w stanie rzucić jakieś zaklęcie, mogę też stworzyć odpowiedni przedmiot po odpowiedniej cenie (Podręcznik Mistrza Podziemi). Sprzedaż: Chętnie kupię znaleziska zawierające w sobie magię. Płacę połowę wartości rynkowej w monetach, albo trzy czwarte w przedmiotach magicznych. Umagicznianie ekwipunku: Profesjonalna pomoc w stworzeniu odpowiedniego przedmiotu. Starczy zaopatrzyć mnie w wyrób mistrzowskiej roboty i zapłacić 60% normalnej ceny przedmiotu + koszta surowców. Misje: Owszem, mogę potrzebować pomocy. Wymagam dyskrecji i kompetencji, ale płacę uczciwie. A za naprawdę dobre rezultaty mogę coś jeszcze dorzucić. Ale to już do obgadania indywidualnie, zapraszam na zaplecze. [napisane przez Gantolandona]

23-08-2010, 20:03	#4
Bielon Reputacja: 1	Chata Greyanny -Gobliny powiadasz? Dobrze, że w ogóle z tego wyszliście cało. Przecież mogliście zginąć, a tego by nikt nie chciał. Musicie uważać następnym razem, przecież tam w labiryncie jest bardzo niebezpiecznie. Spokojnie. Zamknij oczy. Może trochę zaboleć, ale tylko przez chwilę. O! Już po wszystkim. Stara chata pani Greyanny, lub inaczej nazywanej w obrębie osiedla Dobrą Grey, znajduje się na uboczu osady, kilkadziesiąt metrów od magicznie zabezpieczonego wejścia do lochów. Dziewczyna wprowadziła się tutaj wraz z mężem, który rąbie drwa dla mieszkańców osiedla, ona zaś jako szanująca się kleryczka boga Illmatera, pomaga każdemu poszukiwaczowi przygód, który chciałby uleczyć rany, a nie stać go na magiczny eliksir. Urocza pannica jest uprzejma i zawsze skora do udzielenia pomocy, tym, którzy jej potrzebują. Zakupy: U dobrej Grey można nabyć eliksiry leczenia lekkich oraz średnich ran. Kobieta ma jednak sporo spraw na głowie, co za tym idzie, mało czasu może poświęć na tworzenie tychże magicznych napojów. Greyanna w ciągu dekadnia ma wystawione do sprzedaży pięć do siedmiu napojów, w przeciętnej cenie, która powszechnie obowiązuje. Sprzedaż: Pani Greyanna nie kupuje nic od nikogo, gdyż jej doktryny, oraz własne zasady nakazują jej życia w skrajnym ubóstwie, co za tym idzie sama nie ma pieniędzy na zakup towarów od kogokolwiek. Pieniądze zarobione na eliksirach wydaje głównie na zioła lecznicze i składniki potrzebne do przygotowywania kolejnych eliksirów. Praca: Kobieta nie potrzebuje nikogo do pomocy, jest zaradna i sama świetnie sobie radzi, jej mąż jednak chętnie najmie kogoś do pomocy, przy noszeniu porąbanego drewna do składziku koło swojej chaty. Misje: Greyanna chętnie zleci misje nazbierania ziół i grzybów, które można znaleźć nie tylko w okolicy osady, ale również w labiryncie. Jej nagroda nie jest zbyt szczodra, lecz uczciwie przestrzega każdego chętnego o sumie zapłaty. Błogosławieństwo: Jako kleryczka Illmatera nie potrafi odmówić błogosławieństwa, każdemu, kto o to prosi. Nie chce nic w zamian, prosi jedynie by poszukiwacze przygód uważali na siebie schodząc do labiryntu. [napisane przez Nefariusa]

17-09-2010, 10:53	#5
Bielon Reputacja: 1	Ranking Żyjących Śmiałków: 1. Ronir, Człowiek - 2 Poz, mężny, acz rozważny. Liczba wypraw: 1 2. Nydian, Elf – 2 Poz, podstępny, acz rozważny. Liczba wypraw: 1 Lista poległych: 1. Corvus, Człowiek – Wojownik 1 Poz, mężny i śmiały. 2. Draholt, Półelf – Bard 1 Poz, sprytny i wesoły. 3. Vallan, Półelf – Tropiciel 1 Poz, mężny o celnym oku. Dalsi niebawem P B .