Ravarr ruszył w kierunku miejsca gdzie zostawił swój zdobyty ekwipunek, po chwili przystanął i rzucił przez ramię:

-Kasparze jeśli nadal będziesz chciał nam pomóc, to w południe spotkamy się w miejscowej karczmie.

Potem ruszył dalej. Spojrzał na swój ekwipunek, chwilę pomyślał, a następnie zwrócił się do jednego z jeszcze pałętających się wieśniaków:

-Pomożesz mi z tym?
- Oczywiście.

Następnie skierował się w kierunku wioski.

Draugdinn stał przez chwilę w zamyśleniu. Cały swój ocalały ekwipunek miał praktycznie przy sobie. Dopiero teraz gdy opadły emocje poczuł trudy wydarzeń minionej nocy. Fala zmęczenia uderzyła z dużą siłą.

- Spotkamy się jutro w karczmie, jeżeli oczywiście się nie rozmyślisz. Wtedy sobie jeszcze raz na spokojnie pogadamy i zdecydujemy co dalej. - Rzekł do Kaspara po czym powłócząc nogami ruszył w ślad za Ravarrem. Marzył o kilku godzina snu.