Ta karczma Rzym się nazywa - Strona 11

Python · 31-07-2014, 16:43

Jorrah, Ancar, Tissel
- Nie chciałem cię urazić, panie - bąknął krasnolud wycofując się półkroku na widok potężnego miecza - Myślałem, że dobijemy targu, ale cena widzę iście zaporowa. Trzydzieści jeszcze mógłbym dać, a może i jeszcze piątkę bym dołożył, jakbyśmy się potargowali. Jednak jak nie chcesz, to nie.
Krasnolud już miał odejść do swojego kramu, gdy Jorrah zadał mu pytanie.
- Książę powiadasz. A jest tutaj niedaleko taki jeden. Taki zubożały szlachciura, choć i ten tytuł wielu podważa. Mniemanie jednak o sobie ma bardzo wysokie i różne bujdy opowiada, jak kto zechce go posłuchać. Gdzie on to nie był, z kim się nie bił i jakich to on skarbów nie zdobył. Ponoć smoki mu się w pas kłaniały, a kamienni giganci kolacje przynosili. Bajkopisarz, ale nie szkodliwy mimo, że orków sobie do ochrony zaciąga. Taka miejscowa atrakcja. Nikt go tutaj specjalnie nie szanuje, ani się nie przejmuje. Jeżeli interesy z nim chcesz robić, to lepiej zapomnieć. Nawet jak go coś zainteresuje, to pewnie nie będzie miał czym zapłacić i będzie cię zwodził jakimiś dzierżawami lub w ratach oddawał. Szkoda fatygi, mówi ci panie.

Hazard · 01-08-2014, 10:23

Bezbronny wobec halabardy strażnika, Wezz skierował się z powrotem w kierunku reszty towarzyszy. Popchną lekko przed siebie Kaspara, trochę na pokaz, trochę dla zabawy.
-Wracać, ale migiem. - Powiedział umiarkowanym tone. Gdy był już pewien, że strażnik, ani nikt inny ich nie usłyszy, zbliżył się nieco do Goiny i Kaspara. - Musimy poczekać na tego całego zarządcę. Może jego uda nam się przekonać, by zaprowadził nas do Mortimera. No bo przecież, raczej nikt za niego nie będzie wybierać kobiet.

Saverock · 02-08-2014, 17:05

Ancar dalej nie wychodził ze swojej roli. Jak to niewolnik, stał dalej, jak do tej pory. Przysłuchiwał się krótkiej rozmowie między Jorrahem, a krasnoludem. To, co usłyszał, niezbyt mu się podobało. Gdy krasnal zostawił ich samym, postanowił się odezwać.
- Czy mi się wydaje, czy wpakowaliśmy się w jakieś gówno, za które nikt nam nie zapłaci? Dałem sobie obić gębę i zakuć się w kajdany, dla rozrywki? Nie wiem, czy chcę się pakować dalej, gdy wiem, że wielce prawdopodobny jest brak zapłaty za wszystko - zdecydowanie nie był zadowolony z rozwoju sytuacji. Oprychy mogły kryć Mortimera, jeśli dla niego pracowały, ale ten krasnolud. Mało prawdopodobnym było, by najemnicy wpadli na spotkanie przyjaciół Mortimera, którzy mówią o nim same dobre rzeczy, a o jego wrogach opowiadają bajeczki.

archiwumX · 02-08-2014, 17:18

Goina odrzekła:
Mi też to wygląda nieciekawie. Możemy wyjechać i spróbować w nocy. Co o tym reszta myśli? - tu się zapytała kompanów.

Erissa · 02-08-2014, 20:47

Ledwie odzyskała nieco równowagę emocji po pierwszym zajściu, a już nadciągało kolejne... Głos krasnoluda najpierw zupełnie zignorowała, ale gdy zdała sobie sprawę, że chodzi o nią...
Popatrzyła z ukosa na Jorraha mając nadzieję, że utnie pogadankę prostymi słowami, które będą kazały krasnoludowi iść w cholernie dalekie miejsce albo też rozwieje jego wątpliwości co do dostępności "towaru". Niestety, tym razem się zawiodła. Gdy przyjaciel podał cenę na moment wstrzymała oddech. Co jeśli jednak ktoś, niekoniecznie ten obecny, zdecyduje się tyle zapłacić? Z jednej strony fakt, że nikt by za nią tyle nie dał urągał jej dumie, z drugiej zaś... cóż, kłopoty wtedy mogłyby tylko przybrać na sile.
Odprowadziła krasnoluda kawałek aż zniknął w tłumie
- Ancar ma rację - dodała krzywiąc się lekko, szepcząc tak, by nie zwrócić czyjejś uwagi - Przyznaj, Jorrah, jesteśmy w ciemnej, głębokiej dupie, a im dalej tym bardziej upaprani jesteśmy w gównie. Jakoś zaczynam wątpić czy coś poza kolejnymi jego pokładami jest na końcu naszej ścieżki - prychnęła - Zobaczymy jakie wieści przyniosą pozostali, ale... to zadanie z każdą chwilą wydaje się mniej warte stawki. A dodajmy, że nie dość, iż facet może wcale nie być wypłacalny to jeszcze wciągnie nas w jakieś cholerne, bezpodstawne niesnaski między rodami sięgające dziesięć pokoleń wstecz - wywróciła oczami

Hazard · 02-08-2014, 23:18

Gdy Wezz wraz z dwójką towarzyszy wrócili do swojego kramu, od razu opowiedział reszcie o wydarzeniach przed bramą. Z każdą chwilą cała ich misja mocno się komplikowała, a szanse na jej powodzenie spadały. Gdy stanął obok Jorraha, zaczął rozglądać się wokół za blondynem i chudzielcem. Miał co do nich bardzo złe przeczucia.
-Z jednej strony nie godzi się porzucać misji, której się podjęto. W moim fachu za takie coś groziła spora kara. - Twarz skierowaną miał w stronę Jorraha, jednak mówił do wszystkich. - Jednak mi także nie podoba się ta cała sytuacja. A tamte zbiry już wkrótce mogą wrócić ze wsparciem. A w obecnej sytuacji ciężko byłoby nam nawet uciec.
Wezz westchnął przeciągle i zaczął zastanawiać się nad możliwościami, które mieli. Mogli poczekać na zarządce, jednak z wypowiedzi strażnika wynikało, że ciężko byłoby się wkręcić do zamku, a przedłużanie pobytu tutaj jest wielce niebezpieczne ze względu na grubego blondyna, który poszedł zawiadomić swojego szefa o ich obecności.
-Pieprzyć to. Przynajmniej na razie. W pierwszej kolejności powinniśmy zdobyć informację o Mortimerze i naszym zleceniodawcy, a dopiero potem, na ich podstawie podjąć decyzję, co zrobić dalej. To jak? Pakujemy manatki i w drogę?

archiwumX · 03-08-2014, 00:18

Goina mruknęła:
Coś w tym stylu.
I zaczęła zmęczonym głosem tłumaczy:
Sądzę, że trzeba się wycofać znaleźć kryjówkę do obserwacji zamku i wrócić tu w nocy.

Python · 04-08-2014, 08:39

Wszyscy
Gdy grupa naradzała się i omawiała wszelkie wątpliwości związane z misją, jakiej się podjęli z zamku wyszedł gruby młodzieniec ubrany w długą togę. Wszedł w asyście dwóch strażników, którzy stali o pół kroku za nim.

Gdy mężczyzna tylko pojawił się na horyzoncie wszyscy obecni kupcy wyprężyli się niczym struny lub służba przed wizytacją króla i ustawili się przed swoimi kramami.
Mężczyzna przechodził obok kramów i witał się ze wszystkimi. Gdy doszedł do grupy najemników zatrzymał się na dłużej. Przez chwilę w milczeniu przypatrywał się i niewolnikom i pilnującym ich strażników.
- Was to pierwszy raz tutaj widzę. - powiedział w końcu - Osobliwy towar oferujecie. Doprawdy osobliwy.
Po tych słowach machnął z kurtuazją ręką i ruszył dalej.

Gruby młodzieniec okazał się być zarządcom na którego wszyscy czekali. Po krótkiej inspekcji przybyłych kupców, mężczyzna stanął na środku placu i rzekł głośno:
- Witam wszystkich zebranych. Cieszę się, że tak licznie przybyliście na wezwanie. Zaraz podejdę do waszych kramów i zacznę wybierać towar. Przemyślcie jeszcze raz swoje ceny, bo pan Mortimer nie zamierza przepłacać.
Po tej krótkiej mowie zarządca ruszył ponownie na obchód kramów. Tym razem zatrzymywał się przy każdym z nich na o wiele dłużej. Rozmawiał, oglądał, targował się i kupował. Gdy dobijał z danym kupcem targu, ściskał mu dłoń, a stojący za nim strażnik zaczynał zbierać zakupiony towar. Zarządca szedł do następnego kramu i tak czynność ta powtarzała się.

Gdy w końcu zarządca zbliżył się do grupy najemników, większość kupców była już po rozmowach i targach z przedstawicielem Mortimera.
- Witajcie - rzekł podchodząc do Jorraha - Pierwszy raz was tutaj widzę. Co macie do zaoferowania?
Jego słowa skierowane były do Jorraha, ale wzrok prześlizgiwał się po zakutych w łańcuchy kobietach.

Dnc · 05-08-2014, 14:13

Kaspara już cała ta sytuacja i wyprawa która okazała się nie lada niewypałem denerwowała.

Po powrocie do reszty towarzyszy niewytrzymał i powiedział: No to może już starczy tej ciuciubabki? Widać, że nie wyszło, spadajmy stąd dopóki ktoś nas nie przydybie na dłużej i spróbujemy w inny sposób. Tylko najpierw się dowiedzmy czy ten nasz książe to rzeczywiście wypłacalny jest...
Poza tym jeszcze można do wieży zajrzeć i na ten przykład troszkę nią potrząść zakończył swój wywód z uśmiechem

Przyjście zarządcy sprawiło, że jego plany i jego towarzyszy stały się o wiele trudniejsze. Teraz czekał z niecierpliwością na to co zrobi Jorahh. Duzo zależało od tej wypowiedzi.

Aramin · 06-08-2014, 18:31

-Witajcie - odparł zaskakująco grzecznie na siebie Jorrah zastanawiając się jak rozegrać tę partię. Chyba lepiej się wycofać...
-Mamy siebie jako najemników, a także tych oto niewolników. Czy jesteś zainteresowany którymś z nich?
Po chwili milczenia dodał:
-A co tam we włościach słychać? Jak sąsiedzi? Słyszeliśmy, że jest tu jakiś książę - możesz nam powiedzieć coś o nim? Jeżeli siedzi na kufrach ze skarbami to może od razu pojedziemy do niego.
Po tym jego usta wygięły się w grymasie mającym być uśmiechem i wydobyło się z nich: -ha ha ha...

31-07-2014, 16:43	#101
Python Reputacja: 1	Jorrah, Ancar, Tissel - Nie chciałem cię urazić, panie - bąknął krasnolud wycofując się półkroku na widok potężnego miecza - Myślałem, że dobijemy targu, ale cena widzę iście zaporowa. Trzydzieści jeszcze mógłbym dać, a może i jeszcze piątkę bym dołożył, jakbyśmy się potargowali. Jednak jak nie chcesz, to nie. Krasnolud już miał odejść do swojego kramu, gdy Jorrah zadał mu pytanie. - Książę powiadasz. A jest tutaj niedaleko taki jeden. Taki zubożały szlachciura, choć i ten tytuł wielu podważa. Mniemanie jednak o sobie ma bardzo wysokie i różne bujdy opowiada, jak kto zechce go posłuchać. Gdzie on to nie był, z kim się nie bił i jakich to on skarbów nie zdobył. Ponoć smoki mu się w pas kłaniały, a kamienni giganci kolacje przynosili. Bajkopisarz, ale nie szkodliwy mimo, że orków sobie do ochrony zaciąga. Taka miejscowa atrakcja. Nikt go tutaj specjalnie nie szanuje, ani się nie przejmuje. Jeżeli interesy z nim chcesz robić, to lepiej zapomnieć. Nawet jak go coś zainteresuje, to pewnie nie będzie miał czym zapłacić i będzie cię zwodził jakimiś dzierżawami lub w ratach oddawał. Szkoda fatygi, mówi ci panie. __________________ Pies po kastracji nie staje się suką. "To mój holocaust - program zagłady bogów" "Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

02-08-2014, 17:05	#103
Saverock Reputacja: 1	Ancar dalej nie wychodził ze swojej roli. Jak to niewolnik, stał dalej, jak do tej pory. Przysłuchiwał się krótkiej rozmowie między Jorrahem, a krasnoludem. To, co usłyszał, niezbyt mu się podobało. Gdy krasnal zostawił ich samym, postanowił się odezwać. - Czy mi się wydaje, czy wpakowaliśmy się w jakieś gówno, za które nikt nam nie zapłaci? Dałem sobie obić gębę i zakuć się w kajdany, dla rozrywki? Nie wiem, czy chcę się pakować dalej, gdy wiem, że wielce prawdopodobny jest brak zapłaty za wszystko - zdecydowanie nie był zadowolony z rozwoju sytuacji. Oprychy mogły kryć Mortimera, jeśli dla niego pracowały, ale ten krasnolud. Mało prawdopodobnym było, by najemnicy wpadli na spotkanie przyjaciół Mortimera, którzy mówią o nim same dobre rzeczy, a o jego wrogach opowiadają bajeczki. __________________ Cóż może zmienić naturę człowieka?

02-08-2014, 17:18	#104
archiwumX Reputacja: 1	Goina odrzekła: Mi też to wygląda nieciekawie. Możemy wyjechać i spróbować w nocy. Co o tym reszta myśli? - tu się zapytała kompanów. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

02-08-2014, 20:47	#105
Erissa Reputacja: 1	Ledwie odzyskała nieco równowagę emocji po pierwszym zajściu, a już nadciągało kolejne... Głos krasnoluda najpierw zupełnie zignorowała, ale gdy zdała sobie sprawę, że chodzi o nią... Popatrzyła z ukosa na Jorraha mając nadzieję, że utnie pogadankę prostymi słowami, które będą kazały krasnoludowi iść w cholernie dalekie miejsce albo też rozwieje jego wątpliwości co do dostępności "towaru". Niestety, tym razem się zawiodła. Gdy przyjaciel podał cenę na moment wstrzymała oddech. Co jeśli jednak ktoś, niekoniecznie ten obecny, zdecyduje się tyle zapłacić? Z jednej strony fakt, że nikt by za nią tyle nie dał urągał jej dumie, z drugiej zaś... cóż, kłopoty wtedy mogłyby tylko przybrać na sile. Odprowadziła krasnoluda kawałek aż zniknął w tłumie - Ancar ma rację - dodała krzywiąc się lekko, szepcząc tak, by nie zwrócić czyjejś uwagi - Przyznaj, Jorrah, jesteśmy w ciemnej, głębokiej dupie, a im dalej tym bardziej upaprani jesteśmy w gównie. Jakoś zaczynam wątpić czy coś poza kolejnymi jego pokładami jest na końcu naszej ścieżki - prychnęła - Zobaczymy jakie wieści przyniosą pozostali, ale... to zadanie z każdą chwilą wydaje się mniej warte stawki. A dodajmy, że nie dość, iż facet może wcale nie być wypłacalny to jeszcze wciągnie nas w jakieś cholerne, bezpodstawne niesnaski między rodami sięgające dziesięć pokoleń wstecz - wywróciła oczami __________________ "Wczoraj wieczór myślałem o ratowaniu świata. Dziś rano o ratowaniu ludzkości. Ale cóż, trzeba mierzyć siły na zamiary. I ratować to, co można." A. Sapkowski

03-08-2014, 00:18	#107
archiwumX Reputacja: 1	Goina mruknęła: Coś w tym stylu. I zaczęła zmęczonym głosem tłumaczy: Sądzę, że trzeba się wycofać znaleźć kryjówkę do obserwacji zamku i wrócić tu w nocy. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

01-08-2014, 10:23	#102
Hazard Reputacja: 1	Bezbronny wobec halabardy strażnika, Wezz skierował się z powrotem w kierunku reszty towarzyszy. Popchną lekko przed siebie Kaspara, trochę na pokaz, trochę dla zabawy. -Wracać, ale migiem. - Powiedział umiarkowanym tone. Gdy był już pewien, że strażnik, ani nikt inny ich nie usłyszy, zbliżył się nieco do Goiny i Kaspara. - Musimy poczekać na tego całego zarządcę. Może jego uda nam się przekonać, by zaprowadził nas do Mortimera. No bo przecież, raczej nikt za niego nie będzie wybierać kobiet.

02-08-2014, 23:18	#106
Hazard Reputacja: 1	Gdy Wezz wraz z dwójką towarzyszy wrócili do swojego kramu, od razu opowiedział reszcie o wydarzeniach przed bramą. Z każdą chwilą cała ich misja mocno się komplikowała, a szanse na jej powodzenie spadały. Gdy stanął obok Jorraha, zaczął rozglądać się wokół za blondynem i chudzielcem. Miał co do nich bardzo złe przeczucia. -Z jednej strony nie godzi się porzucać misji, której się podjęto. W moim fachu za takie coś groziła spora kara. - Twarz skierowaną miał w stronę Jorraha, jednak mówił do wszystkich. - Jednak mi także nie podoba się ta cała sytuacja. A tamte zbiry już wkrótce mogą wrócić ze wsparciem. A w obecnej sytuacji ciężko byłoby nam nawet uciec. Wezz westchnął przeciągle i zaczął zastanawiać się nad możliwościami, które mieli. Mogli poczekać na zarządce, jednak z wypowiedzi strażnika wynikało, że ciężko byłoby się wkręcić do zamku, a przedłużanie pobytu tutaj jest wielce niebezpieczne ze względu na grubego blondyna, który poszedł zawiadomić swojego szefa o ich obecności. -Pieprzyć to. Przynajmniej na razie. W pierwszej kolejności powinniśmy zdobyć informację o Mortimerze i naszym zleceniodawcy, a dopiero potem, na ich podstawie podjąć decyzję, co zrobić dalej. To jak? Pakujemy manatki i w drogę?

04-08-2014, 08:39	#108
Python Reputacja: 1	Wszyscy Gdy grupa naradzała się i omawiała wszelkie wątpliwości związane z misją, jakiej się podjęli z zamku wyszedł gruby młodzieniec ubrany w długą togę. Wszedł w asyście dwóch strażników, którzy stali o pół kroku za nim. Gdy mężczyzna tylko pojawił się na horyzoncie wszyscy obecni kupcy wyprężyli się niczym struny lub służba przed wizytacją króla i ustawili się przed swoimi kramami. Mężczyzna przechodził obok kramów i witał się ze wszystkimi. Gdy doszedł do grupy najemników zatrzymał się na dłużej. Przez chwilę w milczeniu przypatrywał się i niewolnikom i pilnującym ich strażników. - Was to pierwszy raz tutaj widzę. - powiedział w końcu - Osobliwy towar oferujecie. Doprawdy osobliwy. Po tych słowach machnął z kurtuazją ręką i ruszył dalej. Gruby młodzieniec okazał się być zarządcom na którego wszyscy czekali. Po krótkiej inspekcji przybyłych kupców, mężczyzna stanął na środku placu i rzekł głośno: - Witam wszystkich zebranych. Cieszę się, że tak licznie przybyliście na wezwanie. Zaraz podejdę do waszych kramów i zacznę wybierać towar. Przemyślcie jeszcze raz swoje ceny, bo pan Mortimer nie zamierza przepłacać. Po tej krótkiej mowie zarządca ruszył ponownie na obchód kramów. Tym razem zatrzymywał się przy każdym z nich na o wiele dłużej. Rozmawiał, oglądał, targował się i kupował. Gdy dobijał z danym kupcem targu, ściskał mu dłoń, a stojący za nim strażnik zaczynał zbierać zakupiony towar. Zarządca szedł do następnego kramu i tak czynność ta powtarzała się. Gdy w końcu zarządca zbliżył się do grupy najemników, większość kupców była już po rozmowach i targach z przedstawicielem Mortimera. - Witajcie - rzekł podchodząc do Jorraha - Pierwszy raz was tutaj widzę. Co macie do zaoferowania? Jego słowa skierowane były do Jorraha, ale wzrok prześlizgiwał się po zakutych w łańcuchy kobietach. __________________ Pies po kastracji nie staje się suką. "To mój holocaust - program zagłady bogów" "Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

05-08-2014, 14:13	#109
Dnc Reputacja: 1	Kaspara już cała ta sytuacja i wyprawa która okazała się nie lada niewypałem denerwowała. Po powrocie do reszty towarzyszy niewytrzymał i powiedział: No to może już starczy tej ciuciubabki? Widać, że nie wyszło, spadajmy stąd dopóki ktoś nas nie przydybie na dłużej i spróbujemy w inny sposób. Tylko najpierw się dowiedzmy czy ten nasz książe to rzeczywiście wypłacalny jest... Poza tym jeszcze można do wieży zajrzeć i na ten przykład troszkę nią potrząść zakończył swój wywód z uśmiechem Przyjście zarządcy sprawiło, że jego plany i jego towarzyszy stały się o wiele trudniejsze. Teraz czekał z niecierpliwością na to co zrobi Jorahh. Duzo zależało od tej wypowiedzi.

06-08-2014, 18:31	#110
Aramin Reputacja: 1	-Witajcie - odparł zaskakująco grzecznie na siebie Jorrah zastanawiając się jak rozegrać tę partię. Chyba lepiej się wycofać... -Mamy siebie jako najemników, a także tych oto niewolników. Czy jesteś zainteresowany którymś z nich? Po chwili milczenia dodał: -A co tam we włościach słychać? Jak sąsiedzi? Słyszeliśmy, że jest tu jakiś książę - możesz nam powiedzieć coś o nim? Jeżeli siedzi na kufrach ze skarbami to może od razu pojedziemy do niego. Po tym jego usta wygięły się w grymasie mającym być uśmiechem i wydobyło się z nich: -ha ha ha... Ostatnio edytowane przez Aramin : 06-08-2014 o 18:34.