Pokusa żachnęła się.
- Sztuczek to tu jedynie Sumienie używa aby sprowadzić nieszczęście na Ciebie Walrynie. Widzisz do czego to doprowadziło? Stoisz tu i prawie ryczysz, jak baba.
Pokusa prychnęła gniewnie.
- Pozbądź się tych bachorów czym prędzej, bo tylko kłopot z nimi będzie. Taaaakkk...- ciągnęła dalej, patrząc bezczelnie na Sumienie - ...powiedz im, że Jiltan wrócił do wioski, powiedz. Może ruszą za nim i bezstresowo się ich pozbędziesz... [0k6]
Pokusa zbliżyła się do Sumienia i syknęła cicho - Spadaj. - po czym cicho zaczęła szeptać Walrynowi
- Jak nie pójdą, trudno. Nic się nie przejmuj, tylko zwyczajnie idź swoją drogą, a Twoja droga obecnie to każda inna niż ta którą się uda ta grupka. I przestań się już mazać. [2k6]

"Jak im to powiedzieć?" - myślał Walryn - "Jiltan leży przygnieciony belką w wiosce, a ja przez złość nie chciałem mu pomóc..."
Nie, nie był w stanie tego przekazać. Gryzł się z Sumieniem, ale nie potrafił powiedzieć całkowitej prawdy:
-Jiltan... Nie wiem co znim jest.

[Wynik: 0]

-Jak to?! Przecież był z Tobą! A ty nie wiesz co z nim jest? - krzyczała dziewczyna
-Widziałem tylko, jak pobiegł w stronę wioski...
-Zginął? - spytała dziewczyna, łkając

Walryn znów nie wiedział, co odpowiedzieć. Chciałby teraz być sam, z dala od tych ludzi. Myślał, co odpowiedzieć, by się ich pozbyć.
[Sumienie vs Pokusa: -5, czyli przewaga Pokusy]

Pokusa zniecierpliwiona zaczęła tupać nogą, tzn. tupała by gdyby mogła. - Brniesz chłopie coraz dalej i dalej, jak tak dalej pójdzie to się ich nie pozbędziesz. - zaczęła się zżymać - Jak powiesz, że nie żyje to będą tylko lamenty i prośby o ratowanie... Jiltan ma się dobrze, czyż nie? Przecież nawet nie cierpi. - Pokusa zaczęła krążyć wokół Walryna jakby chciała go opleść swymi słowami, a jednak milczała. Milczała i myślała, zerkając niespokojnie w stronę Sumienia.
- Już mam! Powiedz, że Jiltan miał prośbę ale nie wiesz czy masz ją spełnić i powtórzyć jego słowa.... Bądź zakłopotany i powiedz, że Jiltan chciał żeby poszli za nim... Oczywiście zastrzeż, iż to niekoniecznie rozsądne. Potem dorzuć mimochodem, że w końcu znają Jitana i wiedzą najlepiej jakim rozsądnym jest chłopakiem. - próbowała badać myśli Walryna - Chyba zapamiętasz, co?
Usiadła na ramieniu Walryna zezując na Sumienie.

Sumienie spojrzało na Pokuse i z zażenowaniem odparło:
,, Zobacz do czego doprowadziłaś...,,
Szepneła Walrynowi:,, Uspokój się i nie słuchaj pokusy. Powiedz że miał wypadek i nie mogłeś nic zrobić.[0k6],,

Sumienie zamyśliło się i spoglądając na pokusę odparło:,, Proszę, dołącz do tych młodych ludzi.[2k6] Zgrana drużyna może więcej zdziałać niż samolubny wojownik. Pokusa nie dba widać o Ciebie bo chcę byś sam bez żadnej pomocy przedarł się do miasta a przecież wie że mogą czyhać na Ciebie niebezpieczeństwa. Dołącz do nich i udajcie się do miasta,,

Sumienie westchneło i spojrzało na pokusę czekając na rozwój wydarzeń.

-On... prosił mnie, abym wam powiedział...
-Mów wreszcie...
-Ale... to może być nierozsądne...
-Co?
-Jiltan prosił, byście poszli za nim.
-Więc chodźmy!
-Ja zmierzam do Crogardu. Bywajcie!
Dziewczyna zastanowiła się przez chwilę, po czym spytała, patrząc na Walryna badawczym wzrokiem:
-Czy w wiosce jest bezpiecznie?
[Wynik Pokusy: 3 (zapomniałem w teście odjąć 1, za 0k6 Sumienia)]

To pytanie zakłopotało Walryna. "No tak, powiem im, że znają Jiltana, a ona zapyta, czy na pewno tam jest i czy kazał im iść za nim. Wredna suka, nie mogłaby po już sobie po prostu pójść?"
[Wynik Sumienia: -4 (2k6 Sumienia - 1k6 Pokusy - 5 przewagi Pokusy z testu z poprzedniej tury)]

***
Przypominam, żebyście 'obstawy' kości wysyłali na PW, lub GG i to po napisaniu posta przez obydwu graczy. Ten, kto odpisuje pierwszy - czeka z wysłaniem 'obstaw', aż napisze również drugi.

Pokusa wściekle obserwowała rozwój wypadków
- Wredna suka, nie mogłaby po już sobie po prostu pójść? - szeptała.
Przysiadła na ramieniu Walryna...
- Słuchaj barani łbie, albo ruszysz dalej albo zginiesz przez nich. A jak zginiesz to kto pomści Twoich rodziców? Hę?
Zaczęła myśleć intensywnie.
- Może jednak zabierz ich ze sobą, byleś się stąd ruszył zamiast sterczeć tutaj. Przecież nie dasz rady ich zabić... - popatrzyła z niesmakiem krytycznym wzrokiem na chłopaka - ... poza tym ta mała może Ci się jeszcze przydać... oj może - uśmiechnęła się złowieszczo i zaczęła w rozmarzeniu snuć wizje przyszłości.

Sumienie pokręciło głową i nakazało:
,, Istotnie, musisz dotrzeć do miasta lecz nie możesz ich tutaj tak zostawić.,,

Sumienie spojrzało na uśmieszek pokusy i odparło,, Zabierz ze sobą towarzyszy lecz nie wykorzystuj ich do swoich egoistycznych potrzeb. Traktuj ich na równi a nie jak przedmioty które mogą się przydać.,,

,,Sugeruję byś odpowiedział szczere tej dziewczynie i spytał ją czy dołączą do Ciebie w drodze do miasta. Następnie rusz do miasta bez względu czy zechcą czy nie. Trzeba się starać lecz już zbyt dużo czasu tracimy a każda minuta może być przypieczętowaniem śmierci jednego człowieka.,,

Walryn spojrzał na nią. Nie odpowiedział na jej pytanie [2 dla Pokusy (k6-k6)]. Przez chwilę się jej przyglądał po czym powiedział:
-Myślę, że dobrze będzie, jeśli pójdziecie ze mną do Crogardu [4 (2k6 z sumy waszych kości -4 z poprzednich wyników)]
Dziewczyna rozpłakała się...
-Dobrze – mówiła przez łzy – i tak nie mamy do czego wracać. Powiedz tylko, jak masz na imię...
Walrynowi zrobiło się żal dziewczyny. Postanowił zaopiekować się tą grupką [-2 dla Pokusy na próbę wykorzystania. Pod uwagę wziąłem kości z poprzedniego testu]

Pokusa żachnęła się wielce niezadowolona i poczęła złorzeczyć pod nosem Sumieniu krążąc niespokojnie wokół niego i Walryna. Zatrzymała się i popatrzyła w zadumie na Walryna i grupkę osobników. Odezwała się zimnym głosem.
- Jeszcze się przekonasz kto miał rację Walrynie, jeszcze się przekonasz.
Popatrzyła na płaczącą dziewczynę i ze złośliwym uśmieszkiem poczęła prawić.
- Prawie szczerze jej to wychodzi. Mam nadzieję, że się nie nabierzesz na te aktorskie sztuczki? Imię? I co jeszcze, numer buta i szerokość koszuli? Chce znać imię, to wymyśl jakieś. Albo nie, masz tu gotowe Faust, Balwin, Derek, Islan... Wybierz sobie jakieś.
Pod nosem zaś zaczęła mruczeć. - Bardziej jednak pasowałoby do Ciebie Baran, Osioł, Niedojda, Gamoń, Niedorajda, Cymbał, Idiota, Głuptak etc. -
Głośniej zaś powiedziała - No i jak? Wybrałeś już? Założę się, że wybrałeś Bar... znaczy Balwin. Jak już to ruszajcie, ruszajcie.
Już się miała schować i odpocząć nieco, ale jeszcze dorzuciła.
- Tylko przypadkiem nie oszczędzaj ich po drodze. Niech poczują co to trud podróży.
I usunęła się w cień, ale czujna i gotowa obserwowała rozwój wypadków.

Sumienie zaśmiało się z pokusy i szepneło Walrynowi:
,, Chcesz by takie,,coś,, Cię obrażało? Widzisz do czego prowadzą takie głupie gierki. Lepiej mnie posłuchaj bo możesz zle skończyć postępując według głupich rad pokusy.,,

Sumienie się zamyśliło i odrzekło spokojnie:,,Hmm, myślę że powinieneś jakoś pocieszyć tą dziewczynę. I powiedz jej swoje prawdziwe imię i nie kłam, trzeba ufać towarzyszom,,

Sumienie miało już odpocząć gdy dorzuciło,, I nie wykorzystuj towarzyszy... Powinieneś ale uważać na nich. W takich czasach łatwo o cios w plecy. Wierzę że postąpisz uczciwie.,,