Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > RPG - play by forum > Sesje RPG - Inne > Archiwum sesji z działu Inne
Zarejestruj się Użytkownicy

Archiwum sesji z działu Inne Wszystkie zakończone bądź zamknięte sesje w systemach innych (wraz z komentarzami)


 
 
Narzędzia wątku Wygląd
Stary 20-04-2011, 14:08   #1
 
Piter1939's Avatar
 
Reputacja: 1 Piter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodze
[Autorski] Normandia 1944

St Elize-14 czerwca 1944 roku,godzina 5.30

St. Elize-miasteczko nad rzeką Arne, ciszę tego deszczowego i mglistego poranka przerwał ryk silnika i komendy wydawane w języku niemieckim. Po jakimś czasie dało się słyszeć komunikaty w języku francuskim że St.Elize jest miastem frontowym toteż mieszkańcy mają 15 minut na zabranie swych rzeczy i opuszczenie mieszkań. Miejscowych nie było w tej części miasteczka zbyt wielu, po tej stronie rzeki znajdowały się głównie sklepy i lokale usługowe. Na rynku w dni targowe gromadzili się tłumnie ludzie z całej okolicy. Nieopodal był także niemal nowy urząd mera i rady. Przed nim znajdował się pomnik Gerada z Cromanix, który wedle legendy lokował to miasteczko już we wczesnym średniowieczu. Nad rynkiem górował kościół pod wezwaniem Św. Jana Apostoła, otoczony niskim murkiem ,położony na niezbyt wysokim sztucznym ,betonowym wzniesieniu. Charakterystyczna wieża była widoczna już z oddali. W kamienicach okalających rynek znajdowały się fryzjer, piekarnia, apteka i inne potrzebne w miasteczku zakłady. Najwyższym budynkiem była 2 piętrowa kamienica po lewej stronie ratusza gdzie mieli swój gabinet miejscowy lekarz oraz jego żona dentystka. Miejscowi chętnie spędzali czas w „Cafe Rene” słynącym z doskonałej kawy i atrakcyjnych kelnerek. Na południowym krańcu i od strony wjazdu do miasteczka znajdowało się parę gospodarstw ,wyglądem przypominały typowe dla tej okolic wiejskie domki. Obraz miasteczka uzupełniał solidny kamienny most niedaleko posterunku żandarmerii.
***
Porucznik Hans von Rode przeklinał ten cholerny deszcz .Po wysłaniu małego oddziału na zwiad, złożonego z ludzi którzy jego zdaniem będą bardziej przeszkadzać niż pomagać w obronie, porucznik zebrał wszystkich sierżantów wraz z dowódcą czołgu w „Cafe Rene”. Właściciel mimo wczesnej pory był już na nogach, trwała gorączkowa krzątanina.
-Rene podaj no dobra kawę dla wszystkich, tylko tą prawdziwą, wiem że masz, dobrze zapłacę, dodatkowo moi ludzie was odwiozą, będziecie mogli zabrać więcej rzeczy, to jak?
-Tak, tak oczywiście, będzie świetna kawa dla panów! -odpowiedział mu Francuz i pobiegł na zaplecze.
-No dobra panowie sytuacja wygląda następująco-zwrócił się porucznik do reszty-Naszym zadaniem będzie niedopuszczenie wroga do mostu, o zmroku przyjadą saperzy i wysadzą go. Do Tego czasu musimy mieć łatwy dostęp do niego. Zanim przedstawię mój plan obrony jakieś pytania, sugestie? Śmiało panowie śmiało…

Okolice St Elize-14 czerwca ,godzina 6.30
Porucznik George Baker obserwował miasteczko z niedawno co zdobytego wzniesienia. Diabli wezmą tą cholerną pogodę!-pomyślał. Podał lornetkę jakiemuś sierżantowi.
No dobra panowie, zadanie jest proste: Opanować lewy brzeg rzeki Arne, zająć most, wezwać saperów jeżeli most jest zniszczony. Trzeba będzie to zrobić jak najszybciej by jutro wczesnym rankiem mogły przejechać tędy nasze czołgi. Jakieś pytania? Może propozycje? Słucham?-zapytał porucznik zgromadzonych sierżantów i dowódcę czołgu.
 
Piter1939 jest offline  
Stary 20-04-2011, 15:42   #2
 
Arsene's Avatar
 
Reputacja: 1 Arsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwu
Cafe Rene

Zapach kawy dochodził z zaplecza niewielkiej, przytulnej kawiarni. Kilka okrągłych stolików stało pod oknami, nadal były przykryte nieco poplamionymi ceratami. Na środku stał duży, prostokątny stół. Wokół stali dowódcy oddziałów. Hans gwizdnął krótko na palcach i do lokalu wszedł żołnierz. Uzbrojony był w starego, dobrego mausera.



- Przyprowadźcie mi tu Antona, Ernesta i Edgara. Weźcie też znajdźcie Alberta i Cesara, będą mi potrzebni.

Żołnierz bez słowa kiwnął głową i wyszedł. Hans miał dobre stosunki ze swoimi ludźmi. Nie mówili do siebie z tymi wszystkimi grzecznościami i tak dalej. Przez to tracił w oczach innych Niemieckich dowódców, lecz zyskiwał na polu walki. Zarówno poległych wrogów jak i żywych przyjaciół. Na swoich ludziach polegał jak na nikim innym.

- Dobrze, przypadł nam w obronie most. Most. Most - powtarzał krążąc po pomieszczeniu. Myślał.
- Herr, może wysadzimy go teraz ? - zaproponował któryś z sierżantów.
- Nie, musimy go mieć, by wyprowadzić kontratak i osłaniać ewentualnie nasze czołgi, które mogły by w przyszłości chcieć z niego skorzystać. Nie jestem jeszcze pewien, czy pancerna będzie tędy jechać. Dowiemy się w nocy, w tedy zdecydujemy o wysadzeniu mostu.
Sierżant nie odpowiedział, a Hans dalej krążył czekając na swoich ludzi. Spojrzał na pancerniaka.

- Mam nadzieję, że czołg jest sprawny ?
- Ja!

Kolejne myśli i niepewności nasuwały się dowódcy.

- Weźcie ten czołg na rynek. Musicie być gotowi do koncentracji obrony w jednym punkcie, ale w którym - nie jestem pewien. Musicie być mobilni i zdolni do przemieszczenia się w najbardziej zaognione terytorium.

Mimo iż po twarzy dowódcy czołgu nie za często przemykał się intelekt, zrozumiał na pewno. Wtedy przez podwójne, oszklone drzwi do kawiarni weszli ludzie, których Hans potrzebował teraz bardziej od sierżantów.

- Cesar, chcę mieć kontakt ze sztabem. Na wszelki wypadek - jeden z ludzi odciągnął na bok jeden ze stolików rozstawiając radiostację. Miał ciemną cerę i można było sądzić, że jest Włochem. Tak też było, w połowie. Jego matka była Włoszką, kiedy ojciec Niemcem, członkiem NSDAP i oficerem. Syn starał się, by przypodobać się ojcu i mimo iż był młody, miał więcej ogłady i zapalczywości w walce niż nie jeden weteran.

- Ernest, będziesz bardzo potrzebny po naszej stronie mostu. Ulokuj się gdzieś na piętrze w tej kamienicy, razem z Walterem. Musicie unieszkodliwiać cele nim wejdą na plac.
Ernest i Walter byli zgraną, choć dziwną drużyną. Pierwszy z nich był starszym mężczyzną, lecz nadal zdolnym do walki. Miał może pięćdziesiąt lat. Drugi miał góra dwadzieścia, był porywczy i "w gorącej wodzie kąpany". Ernest uspokajał go, sprawiając że stawał się prawdziwym żołnierzem, całkowicie przydatnym na polu walki.

- Edgar, wy schowacie się w jedyn z parterowych domów z widokiem na las. Jeżeli ktoś będzie biegł sam, nie strzelacie. Dopiero jak zobaczycie większe skupisko ludzi, jasne ? - Edgar kiwnął głową.

- Albert, sprawdź dla mnie zaopatrzenie, potem weź ludzi by zajęli pozycje w budynku po lewej stronie drogi, zaraz przy moście. Macie się nie ujawniać, aż nie będziecie mogli spokojnie ostrzelać wroga. Powiedz Bruno, że jak coś odstawi, postawię go później pod ścianą. - Albert pozdrowił dowódcę jak przystało na członka NSDAP i wyszedł.

Był dobrym żołnierzem, tak jak reszta jego ludzi. Nie było ich wielu, lecz stanowili zgrany oddział, który służy ze sobą już od dawna. Bez zajęcia został jeden. Anton. Tego Hans poprosił na stronę i szepcąc wymienił z nim kilka szybkich zdań. Tamten przytakiwał, pożegnał się i wyszedł.

- Panowie - zwrócił się do zebranych, kiedy właściciel przybytku wniósł kawę - Odpocznijmy przed nadchodzącą walką. Myślę, że kawa dobrze nam wszystkim zrobi.

Zapach ciepłej, dobrej i drogiej kawy pobudzał i relaksował. Wszyscy opadli na krzesła. Czarne, drewniane i nie do końca wygodne, teraz były jak fotele. Hans czół się dobrze przed zbliżającym się nieustannie starciem. Martwił się trochę o niektórych ludzi i siłę uderzenia z jaką przyjdzie im się zmierzyć. Byli dobrzy, lecz drewniany płot nie powstrzyma tsunami. Czołgu zresztą też nie.
 
__________________
Także tego

Ostatnio edytowane przez Arsene : 20-04-2011 o 16:09.
Arsene jest offline  
Stary 21-04-2011, 16:17   #3
 
Slywalk's Avatar
 
Reputacja: 1 Slywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodze
Richard stał obok porucznika Bakera na zdobytym niedawno wzniesieniu. Po chwili ten podał mu lornetkę.
-No dobra panowie, zadanie jest proste: Opanować lewy brzeg rzeki Arne, zająć most – powiedział porucznik, a Winters przyjrzał się miasteczku w którym znajdowała się ten most. Pogoda była fatalna i poza zarysami najbliższych budynków, nie było nic więcej widać. Richard wsłuchał się dalej w słowa porucznika.

„Super, kolejne trudne zadanie. Szkopy pewnie okopały się i tak łatwo nie oddadzą miasteczka i mostu. Pewnie i tak już go dawno wysadzili.” pomyślał sierżant.

Porucznik Baker skończył i teraz czekał na propozycję.

- Sir, mam pewien pomysł – powiedział pierwszy, znał się z Bakerem od dawna i wiedział że Baker nie odrzuca dobrych pomysłów tak łatwo. Wyciągnął z kieszeni mapę terenu - Proponuję to zrobić tak w rowach melioracyjnych prostopadłych do drogi ustawić km-y, które w razie czego będą kryły nacierających ogniem. Czołg zajmie pozycje na linii drzew i będzie zapewniał wsparcie ogniowe, jeśli zajdzie taka potrzeba. Grupę nacierającą podzielić na cztery odziały, które czołgając się w rowach , podejdą jak najbliżej miasta i rozpoczną atak. Kiedy zabezpieczymy przedpole, czołg włączy się do walki wewnątrz miasta.
-Twój plan jest dobry Winters,sam też bym tak to rozegrał,dodałbym jednak jeszcze wsparcie moździerzy dla pewności,dymne zapewniłyby naprawdę niezła osłonę,szkopy nie wiedziałby co mają robić,i co ty na to?-zwrócił się porucznik Baker do sierżanta.
- Też myślałem nad tym, ale ja użyłbym go tylko w przypadku jeśli by nas za wcześnie wykryli i trzeba by było dać osłonę nacierającym. Inaczej wróg dowie się że atakujemy.
-Co pan o tym myśli sir?
-Mhm,dobrze moździerze będą w pogotowiu,aha jeszcze jedno,podporucznik Bayle meldował mi już wcześniej że ma mało amunicji do czołgowego działa,także na jego wsparcie możecie liczyć w umiarkowanym zakresie,podobnie sprawa wygląda z amunicją do moździerzy,także pamiętajcie o tym gdy będziecie wzywali wsparcie.
-Tak jest sir, będę o tym pamiętał.
-Sir? Myślę, że Richard przeszedł by ze swoim oddziałem polem północnym, a ja ze swoimi ludźmi południowym. W mieście byśmy już się mogli nawzajem osłaniać, gdy jedna drużyna będzie przechodziła do następnego budynku, po przeciwnej stronie ulicy druga będzie kładła ogień zaporowy z zajętego budynku na pozycje nieprzyjaciela. Co pan powie sir?
- No najpierw trzeba jakiś budynek zdobyć sierżancie Fireheart,szkopy zapewne każdej pieprzonej chaty będą bronić jak własnego domu... i ok idź rowem tym najbardziej wysuniętym na południe,dwie drużyny pośle rowami wzdłuż drogi jak było ustalone


***

Winters wrócił do swoich żołnierzy, którzy czekali już na pozycjach wyjściowych. Wszyscy patrzyli na niego, próbujący wyczytać coś z jego twarzy.

- Co tym razem sir? - zapytał Perconty, jeden z tych, co są w gorącej wodzie kąpani.
- A jak myślisz – odpowiedział sierżant.
- No...na pewno nie wracamy za linię frontu.
- Dokładnie...naszym celem jest zdobycie mostu nad rzeka Arne, w mieście St Elize. Prawdopodobnie Szkopy jeszcze go nie wysadziły, a my potrzebujemy go dla naszych czołgów. Jeśli nam się nie powiedzie, natarcie utknie i saperzy będą musieli wznieść własny most.

Po chwili ciszy powiedział:

- Plan wygląda następująco..

I wyciągniętym nożem zaczął rysować schemat ataku.
- Plan wygląda następująco, czołgamy się w rowach melioracyjnych pod osłona km-ów, które w razie czego zapewnia nam osłonę. Kiedy kończy się rów, biegniemy pozostałe jakieś 50 metrów do najbliższego budynku i rozpoczynam natarcie. Pamiętajcie nie strzelamy, chyba ze w odpowiedzi na ogień. Pogoda działa na nasza korzyść, więc może udać się przejście przez rów, zanim wróg nas zobaczy. Odległość między polami pokonujemy dwójkami. Evans i Perconty wy pierwsi, za wami pójdą Talibur i Campton, później Lipton i Wynn. Ja i White idziemy jako ostatni. Grant, ty zostajesz w rowie dopóki nie oczyścimy przedpola. Welsh, ty razem z innymi sekcjami km-ów będziesz nas osłaniał, jak czołg ruszy to ruszasz do nas, zrozumiano? Jakieś pytania?
- Ja mam sir, co będzie jeżeli rozpocznie się ostrzał, a dopiero pierwsza grupa przebiegnie? - zapytał Evans.
- Wtedy ci co przebiegną będą musieli wywalczyć nam drogę.- powiedział sierżant.
- My jesteśmy tutaj – powiedział i wbił nóż w tamto miejsce.
 

Ostatnio edytowane przez Slywalk : 27-04-2011 o 22:09.
Slywalk jest offline  
Stary 27-04-2011, 09:47   #4
 
Piter1939's Avatar
 
Reputacja: 1 Piter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodze
Godzina 6.05
Porucznik von Rode ledwie zaczął przemowę do żołnierzy zgromadzonych na rynku gdy gwałtownie przeszkodził mu huk wybuchów dochodzących gdzieś z zachodu

-Na stanowiska!! –wydarł się porucznik

Był to jednak przedwczesny alarm okazało się, że zwiad który wcześniej wysłał porucznik został rozbity, ocalał tylko ciężko ranny sierżant Ritz. Sanitariusz stwierdził, że nie da rady go uratować ale przekazał porucznikowi ostatni meldunek sierżanta. Von Rode nakazał ludziom trwać na zajętych pozycjach.

Godzina 6.45
Gerter wraz z kilkoma towarzyszami zajmował już swe stanowisko ,dobrze ponad pół godziny, nic się nie działo a sierżant dobrze wiedział, że taki stan rzeczy źle wpływa na koncentracje żołnierzy. Nagle w przydrożnym rowie ,około 100 metrów na godzinie drugiej, dostrzegł przez chwile hełm…albo tak mu się zdawało, widoczność była fatalna. Nagle usłyszał szept Cesara:

-Panie sierżancie, ten cały nasz Franz z domku naprzeciwko, pokazuje nam przez okno jakieś dziwne znaki, może zechciałby pan sierżant spojrzeć…

Jego żołnierz pokazywał: idzie…a idą! W dół…rzut granatem. Teraz decyzja co dalej robić należała do Gertera

W tym samym czasie

Sierżant Winters znalazł się już, wraz ze swymi ludźmi w granicach dobrej widoczności. Nie dało rady czołgać się w rowie ze względu na wodę(chyba nikt nie chciał zamoczyć magazynków, sanitariusz opatrunków etc).Wszyscy poruszali się „kaczym chodem” a dół był na tyle głęboki, że i tak nie było szans ich spostrzec. Sierżant ostrożnie wyjrzał ,by zorientować się w sytuacji. Pod tym kątem nikt nie miał prawa ich zobaczyć, nie w taka pogodę, później problem mogła by być dwupiętrowa kamienica w oddali ale nawet nie wiadomo było czy jest obsadzona. Trochę jeszcze było do najbliższego budynku. Minusem obecnej sytuacji było to, że nie bardzo mógłby w tej chwili dać wsparcie kolegom, gdyby tego potrzebowali.
 

Ostatnio edytowane przez Piter1939 : 27-04-2011 o 09:51.
Piter1939 jest offline  
Stary 04-05-2011, 08:20   #5
 
MatrixTheGreat's Avatar
 
Reputacja: 1 MatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputacjęMatrixTheGreat ma wspaniałą reputację
Matt szedł rowem pierwszy, a ręce trzęsły mu się jak galareta. Spojrzał za siebie. Twarze jego ludzi były równie przerażone jak on sam. W tym był właśnie cały problem. To byli JEGO ludzie i to on musiał zadbać o to, żeby wszyscy wrócili do domów w jednym kawałku. Nadal nie przyzwyczaił się do tego, że jest dowódcą.

- Dobra panowie, robimy tak: po rozpoczęciu natarcia, ja i Joseph rzucamy granaty dymne na przedpole, a Raul daje zaporowy dopóki dym nie zgęstnieje. Później biegniemy dwójkami, tylko nie lecieć mi obok siebie! Stone i Black biegniecie pierwsi do budynku naprzeciw, wrzucacie odłamkowy przez okno i oczyszczacie budynek. Następnie to samo Stafford i Brown, z tym, że biegniecie do budynku na prawo. Green i Hall biegniecie do Black’a, a ja z Campbellem po was do Joseph’a. Lee i David biegniecie do Black’a, ale tylko jeśli nie będą strzelać w waszą stronę. Shepardson, Gary i Carter zostają w rowie i nas osłaniają. Dołączycie gdy dam wam znać. Biegniemy w pięciosekundowych odstępach. Jakieś pytania?
- Tak sir, co jeśli natarcie jako takie się nie rozpocznie? To znaczy jeśli Niemcy nie zaczną strzelać?
- Wtedy biegniecie tak jak powiedziałem, tylko bez używania granatów. I tych dymnych na przedpolu i odłamkowych w budynkach. A jak młyn rozpocznie się gdy będziemy biec, wtedy wracamy do poprzedniego planu. Siedzący w rowie rzucają dymne, a zdobywanie budynków idzie dalej z odłamkowymi.

Ruszył dalej, jednak po chwili jeszcze raz się zatrzymał, westchnął i powiedział - Powodzenia chłopcy.
 

Ostatnio edytowane przez MatrixTheGreat : 18-05-2011 o 13:07.
MatrixTheGreat jest offline  
Stary 04-05-2011, 12:41   #6
 
Slywalk's Avatar
 
Reputacja: 1 Slywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodze
Richard zatrzymał się w rowie i odwrócił się do swoich ludzi. Ściskał mocno swojego Garanda, może nawet za mocno.

- Okey panowie, idziemy dalej. Pamiętajcie nie strzelamy, chyba ze będą strzelać do nas. Wynn jeśli tylko zaczną do nas strzelać, łap za radio i wzywaj ostrzał moździerzowy pocisków dymnych na przedpole. Jak tylko przysłoni nas chmura dymu,to ruszamy. Zachowujcie odstępy! Nie chcę stracić naraz dwóch ludzi. Dobra ruszamy.

Odwrócił się i dalej w pozycji kucznej ruszył rowem.
 
Slywalk jest offline  
Stary 04-05-2011, 23:49   #7
 
Arsene's Avatar
 
Reputacja: 1 Arsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwuArsene jest godny podziwu
- No proszę proszę, Gerter,czy ty aby nie nosisz generalskiej buławy w plecaku? Zajrzyj tam czym prędzej, wtedy obejmiesz dowodzenie nie tylko tutaj ale nad sporym kawałkiem frontu.
Wypowiedź ta wywołał uśmiech na twarzach pozostałych sierżantów
- No ale proszę Gerter kontynuuj,jak ustawił byś resztę oddziałów? - dodał po chwili porucznik Von Rode.
- Cóż, reszta oddziałów to już wasza kwestia, Herr - opowiedział i napił się kawy.
Po chwili dodał
- Rzucił bym wszystkie wojska na pierwszą linię, co się pieprzyć z niższymi rasami. Dopiero w razie konieczności cofał bym ich do kamienic.
- No i dlatego ja jestem porucznikiem a ty sierżantem Gerter,Drużyna sierżanta Shelke zajmnie południowe budynki-porucznik rozwinął mape i wskazał palcem,Bauer zajmnie ratusz i tą dwupiętrową kamienice,Carlberg obsadzi kamienice na rynku wedle uznania,wiem że dobrze to zrobi znamy sie jescze z Krety a ty cóż Gelter,pierwsza linia jest Twoja,Czołg pozostanie na rynku
- Tak jak sugerowałem. Gerter, nie Gelter, swoją drogą, Herr - wtrącił i posłał porucznikowi wyzywające spojrzenie.
-Wybacz Gerter,nie znaliśmy się wcześniej ,nie mam pamięci do nazwisk, będę miał Cię na oku nie martw się,za 10 minut zbiórka wszystkich na rynku i gówno mnie obchodzi, że pada. Wykonać!
- Herr, dało by się czołgiem pozbyć tej cholernej stodoły ?
- Odmawiam,nie mamy amunicji zbyt wiele.
- To może chociaż rozjechać ? Dla naszego niemieckiego czołgu to pestka!
- Odmawiam, zdradzisz pozycję czołgu,wystawisz na cel.
- Przy tym deszczu nie zauważyli by go nawet stojąc obok niego, ale pan tu dowodzi, Herr. - Wzrok Hansa miał nad wyraz agresywny charakter.
- Gerter! do jasnej cholery! TY myślisz że jankesi są głusi!? Odmaszerować ale już!!
- JA WHOL! HERR OBERLEUTNANT! - odmaszerował.

Idąc przez plac nieopodal:
- Pieprzony von Rode. Myśli, że jest dobry bo jego ojciec podrobił mu papiery. Żydowskie dziecko ... - mruczał pod nosem.
- Może i żydowskie, ale dochrapał się Oberleutnanta... - westchnął głośno - Rozjechał bym ci tę stodołę, ale jak stary nie pozwala... Nie chcę mieć na karku gestapo.

- Cesar, Albert, Bruno i Mark, idziecie ze mną. Josef, Hubert, Franz, tamten budynek - wskazał ręką budynek w oddali, a raczej miejsce gdzie powinien być. - WY - wskazał na dwóch ludzi siedzących na placu, w deszczu - tamta kamienica. Ruchy! Anton, do kościoła!

Gerter złapał Stg44 i pobiegł z ludźmi do domu. Nie był to duży budynek, ale idealnie nadawał się na obronę pierwszej linii. Trzeba stosować obronę aktywną, nie tak jak ten von Rode. Brak zmysłu taktycznego, ewidentny.

Paskudna pogoda znacznie utrudniała rozeznanie. Przez okna nie było nic widać. No, prawie nic. Przez chwilę sierżantowi zdawało się, że widzi hełm wystający z rowu. Ten głupiec von Rode nie zaminował ani nie zabezpieczył rowów. To jakby postawić im barykady co dziesięć metrów na polu między miasteczkiem, a lasem. Nagle Cesar powiedział

-Panie sierżancie, ten cały nasz Franz z domku naprzeciwko, pokazuje nam przez okno jakieś dziwne znaki, może zechciałby pan sierżant spojrzeć…

- Psiamać, wszyscy z budynku! - szepnął i kazał ludziom wyjść z budynku na jego tyły.

Jeżeli faktycznie ich podeszli, to pewnie będą czyścić budynki granatami. Franz był dobrym żołnierzem, ale pogoda utrudniała jakąkolwiek orientację. Wychodząc Gerter nie zamknął za sobą drzwi. Jego ludzie mieli zabezpieczyć rogi budynku. Z jednej strony dwóch ludzi, z drugiej dwóch. Mark i Bruno mieli obstawić południowy narożnik, a Cesar i Albert północny. Jeden z nich kucnął przy rogu tak, że lufa jego karabinu nie była widoczna zza rogu, a on mógł strzelać do osoby podchodzącej do budynku, który obserwował, a drugi stał za nim tak, że widział pole i osobę, która mogła by wyjść zza przedniego rogu budynku.
 
__________________
Także tego

Ostatnio edytowane przez Arsene : 04-05-2011 o 23:54.
Arsene jest offline  
Stary 05-05-2011, 00:57   #8
 
lauerhill's Avatar
 
Reputacja: 1 lauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodzelauerhill jest na bardzo dobrej drodze
Otto poprawił opaskę skrywającą pusty oczodół. Pamiątkę po spotkaniu z KW 2. Zbliża się kolejna walka, czuł to. Jeszcze ta przeklęta pogoda, widoczność będzie utrudniona... Czas przygotować wóz. Załoga mokła, kręcąc się wokół czołgu, widać że Mechanik, Hans von Keller dbał o powierzoną mu maszynę. W czasie normalnej eksploatacji w i tak ciasnym wnętrzu zbierało się sporo niepotrzebnych rzeczy jak butelki, puszki, skrzynki, gazety i masa innych niepotrzebnych gratów, które teraz chłopcy zapewne na rozkaz Hansa wywalili z czołgu.

- Załoga do wozu! Schnell!
- Sam wspiął się na pancerz i wsunął w dół włazu, założył słuchawki i podpiął pod telefon wewnętrzny.

- Przestawimy się trochę i przygotujemy wóz do walki. Mechanik, ustaw nas tak byśmy mieli widok na główną ulicę. Kurt, szczeniaku ! Pomóż Erichowi przygotować pociski i ułóż sobie pod ręką dodatkowe taśmy. Ucz się!

Bez słowa, zaczęła się krzątanina. Silnik zaskoczył i podjechaliśmy do przodu kilka metrów. Miasteczko, to nie najlepsze miejsce dla pancerniaka. Ciasno, niewiele widać i jeszcze zagrożenie z każdej strony, a tu nawet nie mamy grenadierów przy boku...

- Zatrzasnąć włazy! Hans co czujesz?

- Niepokój szefie... -
każdy frontowiec po jakimś czasie wyrabia w sobie pewien instynkt, a Von Keller walczy jeszcze od Hiszpanii.

- Miejcie oczy otwarte. Nie podoba mi się ta przeklęta mieścina.


Klaus musi zaufać, spostrzegawczości załogi, własnemu instynktowi i swemu jedynemu oku.
 
__________________
"...Zbierałem obudzonych sumień żniwo..."

Zapraszam do Rekrutacji IN NEX VERITAS
lauerhill jest offline  
Stary 05-05-2011, 10:34   #9
 
Piter1939's Avatar
 
Reputacja: 1 Piter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodzePiter1939 jest na bardzo dobrej drodze
Sierżant Gerter

Granat który rzuciłeś upadł zbyt blisko by wybuch mógł kogoś zabić, jeżeli miałeś szczęście odłamki mogły kogoś poranić. Z budynku naprzeciwko wybiegł Franz ,położył się blisko ściany, wziął duży zamach i rzucił swój granat. Z rowu dobiegł krzyk, zaraz potem krzyki nasiliły się, prawdopodobnie padały rozkazy. Odezwały się wrogie km-y gdzieś z naprzeciwka ale stosunkowo szybko zamilkły. Kilkanaście sekund potem na przedpole padły granaty dymne wystrzelone zapewne przez moździerze, około 20,30 metrów od waszych pozycji. Po następnych kilkunastu sekundach, jak dym całkowicie zasłonił wam widok, usłyszeliście eksplozje, jedna przy waszym budynku, druga przy drugim, najpewniej granaty. Następnie Albert krzyknął:
-Amis! Podchodzą nas po skosie!
Chwile po tych słowach padła krótka seria, okrzyk triumfu Alberta który najpewniej kogoś trafił a zaraz potem padły w rewanżu strzały amerykanów, Albert był już jednak schowany za ścianą. Niestety kule dosięgły Cesara który oberwał w lewe ramię, jednak zdążył oddać on, uprzednio padłwszy na ziemie, swoją serię.
-Zachodzą nas też z lewej flanki, ”Amis” nie widzę, kryją się w dymie, są daleko, co robimy sierżancie?- zapytał Bruno

Sierżant Winters

Usłyszałeś wybuchy, najpierw jeden potem drugi, pojawiła się zasłona dymna ma razie jednak nie na twoim odcinku, lecz nie to było teraz ważne. Twoich dwóch pierwszych ludzi dotarło na sam skraj rowu, jeden osłaniał, drugi szykował się do biegu. Nie wiedzieli jednak, że są obserwowani. Strzelec Knopke z drużyny sierżanta Bauera spostrzegł ich kątem oka kilkanaście sekund temu.


Miał mało czasu na decyzje i strzał, gdy skryją się pod stodołą jego kule ich nie dosięgną. Gdy tylko jeden Amis wyskoczył z rowu skosił go krótką serią, następnie skierował ogień na tego drugiego w rowie lecz tym razem spudłował a dodatkowo koło ucha świsnęła mu kula wystrzelona zapewne przez jankesa. Trzeba zmienić zmienić pozycje-pomyślał Niemiec, lecz gdy to zrobił pozycje amerykanów spowijał już gęsty dym. Teraz Knopke postanowił czekać. Tymczasem ranny szeregowy Perconty zdołał z powrotem wczołgać się do rowu. Tamował desperacko rękami ranę w brzuchu dopóki szeregowy Grant nie zrobił mu opatrunku. Do Wintersa docierały meldunki
-Perconty draśnięty,kula przeszła na wylot i wydaje mi się że nie uszkodziła narządów wewnętrznych-meldował Grant
-Niemiec był na drugim piętrze kamienicy, chyba go trafiłem, jakie rozkazy sierżancie? Kryjemy się za stodołą? Dym nas jeszcze ochroni
Musisz podjąć szybką decyzję.

Sierżant Fireheart

Natarcie rozpoczęło się. Zgodnie z planem ludzie których wybrałeś wyskoczyli z rowu pod osłoną waszych grantów dymnych. Okazało się jednak że niemieckiej obsłudze ckm-u wasza zasłona dymna nie przeszkodziła strzelać w waszym kierunku długimi seriami. Usłyszałeś krzyk, sądząc po głosie to Stone.
-Dostałem! Moja noga!!! Sanitariusz!
Wściekłe ujadanie niemieckiego ckm-u nasiliło się. Twoi ludzi w rowie nie za bardzo mieli jak odpowiadać ogniem, dym wszystko zasłaniał, jedynie Shepardson otworzył ogień zaporowy na wprost jak było ustalone.
- Shepardson! Idioto! Strzelasz mi nad głową! Chcesz mnie zabić!?- krzyknął znowu Stone-wasz rkm zamilkł ale to z powodu że skończył się po prostu magazynek.[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=nK0C-cCvBmA[/MEDIA]
Tymczasem odezwał się drugi wrogi Ckm! Tym razem z budynku po skosie. Twoi ludzie zalegli pod ogniem wroga. Decyzja co dalej robić należała do Ciebie.

Ppor .Klaus

Wpatrywałeś się w drogę, lecz za wiele nie mogłeś na niej dojrzeć. Będzie można prowadzić walkę tylko na stosunkowo krótkich dystansach ,co zważywszy na to co słyszałeś o Amerykańskich czołgach działa na korzyść wroga. Zdawało Ci się ze słyszysz wybuchy i strzały ale pracujący silnik Twojego czołgu zagłuszał wszelkie odgłosy dość skutecznie. Dopiero pocisk dymny który spadł na drogę ostatecznie przekonał Cię, że „Amis” zaczęli szturm. Trzeba było podjąć decyzje czy spróbować wspomóc jakoś kolegów z pierwszej lini czy też czekać tutaj na dogodną okazję.
 

Ostatnio edytowane przez Piter1939 : 10-05-2011 o 09:16.
Piter1939 jest offline  
Stary 10-05-2011, 23:39   #10
 
Slywalk's Avatar
 
Reputacja: 1 Slywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodzeSlywalk jest na bardzo dobrej drodze
Jak tylko rozpoczął się ostrzał, Richard przywarł do ziemi. Podniósł głowę i akurat zobaczył jak Perconty wczołguje się do rowu.
~Cholera!~ pomyślał.
-Grant zabierz Percontiego trochę dalej! Vest pomóż mu. White, Talibur, Campton ruszajcie do stodoły! Szybko póki jest jeszcze dym. Ja, Lipton i Evans biegniemy za wami. Ramirez, Vest Wynn, to trzecia grupa, jeśli dym się rozwieje, czekać! Dokopać im! - ryknął sierżant i pchnął, na znak rozpoczęcia natarcia Whita. White, Talibur i Campton wybiegli z rowu i w szyku rozproszonym ruszyli w kierunku stodoły. Jak tylko tamci wybiegli Richard razem z Liptonem i Evansem zajęli pozycję na skraju rowu.
- Trzymaj się Frank- rzucił jeszcze do Percontiego.
- Ta jest, proszę dokopać ode mnie szkopom - odpowiedział Perconty z trudem.

Winters odwrócił się i patrzył jak pierwsza trójka biegnie pod osłoną dymu.

- Ramirez, poczekajcie aż przebiegniemy jakieś 10 metrów i ruszajcie.

Odczekał jeszcze chwilę i ruszył, a za nim, Lipton i Evans. Biegł i powoli zaczął odczuwać ból w nodze. Skupił się, jeszcze tylko kawałek. Gdzieś obok przeleciała seria, ale na szczęście nikogo nie trafiła. Dobiegł do stodoły, a tam White, Talibur i Campton zajęli już pozycję. White i Talibur przy prawym rogu stodoły, Campton przy lewym.

- Jaka sytuacja?- zapytał sierżant i kucnął obok White. Trzymając Garanda przy barku, wychylił się lekko zza stodoły.
 
Slywalk jest offline  
 



Zasady Pisania Postów
Nie Możesz wysyłać nowe wątki
Nie Możesz wysyłać odpowiedzi
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 12:57.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172