[Autorski] Mystia: Na ratunek królowi - Strona 66

Avitto · 03-07-2018, 20:31

Olaf niemrawo wodził oczyma po charakterystycznych całunach. Po szybkiej szarży wgłąb więzienia doznał smutku i żalu bowiem wyglądało na to, że znów przybył za późno. Jego wzrok przyciągał mimo wszystko śniezny leopard. Zwierzę nieszczęśliwie wymagało karmienia a nie leczenia, którym to krasnolud mógł usłużyć od ręki.
- Wygląda na to, że mnóstwo. Widzę tylko jedno wyjście z tej sytuacji. Przeszukamy teraz do końca parter, choć nie spodziewam się rewelacji. Siedlisko zła zapewne jest pod nami. Wy udacie się z tymi dwoma ciałami do świątyni Grungni w Wodnym Krysztale. Być może kapłani czegoś się dowiedzieli i przyślą kogoś jeszcze. Ja tu zostanę w roli strażnika - zakończył kapłan, chwytając jedną ręką kilof, a Kargulowi wręczając buławę.

**Kerm** · 05-07-2018, 21:53

Z poleceniem Olafa Esmond nie zamierzał dyskutować. Co prawda uważał, że Olaf i Kargul powinni byli wrócić z nimi do obozu, ale Olaf wyglądał na bardzo upartego.

- Przekażemy komu trzeba co trzeba - odparł.

Przekazał pod opiekę sir Erskine'a kolejne trofea, a sam wziął na ręce śnieżnego leoparda, którego przed momentem szkieletowaty rycerz uwolnił ze szklanej pułapki. Biedny zwierzak był zagłodzony i ważył tyle, co przerośnięty kociak.

- Do zobaczenia w obozie - powiedział, kierując się w stronę wyjścia z więzienia.

Ranghar · 15-07-2018, 19:10

Olaf Feilan obserwował odchodzących towarzyszy wynoszących ze sobą odnalezione ciała kapłanów ze splądrowanej świątyni w dzielnicy Bram. Gdy odgłosy kroków towarzyszy umilkły spojrzał w kierunków schodów na niższy poziom. Zacisnął w dłoni mocniej rękojeść topora i zaczął schodzić po wyrzeźbionych kamiennych schodach. Co jakiś czas coś na ścianie pobłyskiwało, ledwo widoczne światełka, które gasły, gdy demonolog próbował im się przyjrzeć. Gdzieś z dalekiej otchłani pod nim dobiegło ciche, stłumione wycie. Krasnolud uśmiechnął się cierpko znikając w mrocznych katakumbach.

(Pierwszy rozdział zakończony, przygodę można dodać do archiwum)

03-07-2018, 20:31	#651
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	Olaf niemrawo wodził oczyma po charakterystycznych całunach. Po szybkiej szarży wgłąb więzienia doznał smutku i żalu bowiem wyglądało na to, że znów przybył za późno. Jego wzrok przyciągał mimo wszystko śniezny leopard. Zwierzę nieszczęśliwie wymagało karmienia a nie leczenia, którym to krasnolud mógł usłużyć od ręki. - Wygląda na to, że mnóstwo. Widzę tylko jedno wyjście z tej sytuacji. Przeszukamy teraz do końca parter, choć nie spodziewam się rewelacji. Siedlisko zła zapewne jest pod nami. Wy udacie się z tymi dwoma ciałami do świątyni Grungni w Wodnym Krysztale. Być może kapłani czegoś się dowiedzieli i przyślą kogoś jeszcze. Ja tu zostanę w roli strażnika - zakończył kapłan, chwytając jedną ręką kilof, a Kargulowi wręczając buławę.

05-07-2018, 21:53	#652
Kerm Administrator Reputacja: 1	Z poleceniem Olafa Esmond nie zamierzał dyskutować. Co prawda uważał, że Olaf i Kargul powinni byli wrócić z nimi do obozu, ale Olaf wyglądał na bardzo upartego. - Przekażemy komu trzeba co trzeba - odparł. Przekazał pod opiekę sir Erskine'a kolejne trofea, a sam wziął na ręce śnieżnego leoparda, którego przed momentem szkieletowaty rycerz uwolnił ze szklanej pułapki. Biedny zwierzak był zagłodzony i ważył tyle, co przerośnięty kociak. - Do zobaczenia w obozie - powiedział, kierując się w stronę wyjścia z więzienia.

15-07-2018, 19:10	#653
Ranghar Reputacja: 1	Olaf Feilan obserwował odchodzących towarzyszy wynoszących ze sobą odnalezione ciała kapłanów ze splądrowanej świątyni w dzielnicy Bram. Gdy odgłosy kroków towarzyszy umilkły spojrzał w kierunków schodów na niższy poziom. Zacisnął w dłoni mocniej rękojeść topora i zaczął schodzić po wyrzeźbionych kamiennych schodach. Co jakiś czas coś na ścianie pobłyskiwało, ledwo widoczne światełka, które gasły, gdy demonolog próbował im się przyjrzeć. Gdzieś z dalekiej otchłani pod nim dobiegło ciche, stłumione wycie. Krasnolud uśmiechnął się cierpko znikając w mrocznych katakumbach. (Pierwszy rozdział zakończony, przygodę można dodać do archiwum)