Mystia(2): Wątpliwe sojusze - Strona 2

AJT · 19-02-2018, 17:15

Ragnar, ścisnął mocniej drąg, zaklął pod nosem i bez długiego namysłu ruszył w kierunku księżniczki. Gdy znalazł się między dwoma wozami zwolnił kroku, zgiął w kierunku twarzy rękę na której znajdował się pierścień z zielonym kamieniem, w myślach prosząc duchy lasu o wsparcie.

Bięgnący przy nim wieprz złowrogo niuchał próbując wykryć zagrożenie.

Ruch: Góra; Lewo+Góra x 2
Przywołanie zwierzęcego sojusznika
Wieprzek: Wykrycie zapachu

Avdima · 21-02-2018, 04:06

Cień zatrzymał się, gdy dobiegły go pierwsze, niepokojąco odgłosy. Nasłuchiwał przez chwilę, jednak niewiele to dało, zanim był w stanie dobrze się wsłuchać, rozległy się okrzyki walki. Nie szczędząc czasu, Cień przebiegł po koźle, mijając woźnicę, jednocześnie dobywając łuk i strzałę. Skrył się między wozami, celując w mgłę, próbując wypatrzyć zagrożenie.

ruch: ← ← ↓
akcja: wypatrywanie na południowy zachód i jeżeli się da, strzał w pierwsze, co wyjdzie z mgły

Taive · 22-02-2018, 12:22

Sidhe spojrzała na ścianę gęstej mgły, w znacznym stopniu zasłaniającą drzewa i odskoczyła w tył, schowała się między wozami. Z całą pewnością nie była to przypadkowa mgła, ale... Co mogła zrobić? Inni wokół niej nastawiali bronie i celowali w mleko. Ona szturchnęła sówkę, która drzemała na jej ramieniu.
- Nimue, wstawaj, potrzebuję Cię. - Sowa spojrzała na swoją właścicielkę z niemym wyrzutem.
Nie było sensu wysyłać ptaka na zwiady, nie było środka nocy. Mimo wszystko wzrok zwierzęcia w takich warunkach powinien znacznie lepiej wypatrzyć przeciwnika, niż jej własny. Przymknęła swoje oczy i wniknęła w ptaka, spoglądając jej oczami na to co się dzieje przed nimi, jednocześnie przygotowując się do natychmiastowego powrotu i rzucenia zaklęcia, jak tylko wypatrzy przeciwnika.

Ruch: Prawo, góra.
Wizja zwierzęcia.
Dysonansowe szepty, jeśli wypatrzy przeciwnika, który miałby ją zaatakować.

Ranghar · 23-02-2018, 19:01

Po pierwszej salwie z zarośli wyskoczyły sylwetki skryte mgłą. Psowate monstra szczekając i ujadając ruszyły grupami na wozy.

Raileyn zobaczył grupę napastników po swojej lewej. Niezwłocznie wystrzelił w najbliższego z kuszy. Ręka mu zadrżała, a mięśnie zacisnęły się w nieprzyjemnym skurczu. Pomimo to bełt trafił w cel, przebijając zbroję pod żebrami przeciwnika. Raniony Gnoll gniewnie zawył zapamiętując sprawcę ataku.
Przeciwnicy atakujący z lewej związali się walką wręcz z żołnierzami z boku. Włócznie psowatych sięgnęły ku tarczą żołnierzy. Jednak trójka wojaków zdołała się skutecznie osłonić. Dwóch z żołnierzy zamachnęło się mieczami w odpowiedzi, ale ich przeciwnicy uchylili się.

Bartholomeus ruszył między wozy, w trakcie biegu wyskoczył przeciwnik z pobliskich krzaków. Mając już gotową procę wystrzelił w lekkiej panice w pierwszego przeciwnika wymieniającego ciosy z żołnierzem. Kamyk z procy przeciął kawałek szyi gnolla. Potwór ryknął wyszukując sprawcy ataku. Alchemik w tym czasie skrył się między dwoma wozami.

Randar spojrzał na wieprza, który wykrył z trzech napastników w głębszych krzakach po prawej. Nie ryzykując oberwania strzałą popędzili pod osłonę wozów. Druid użył pierścienia by przywołać sojusznika z lasu. Po kilku chwilach coś wściekle zaryczało w krzakach po prawej. Grupka trzech goblinów skrywających się w krzakach krzyknęła wystraszona. Jeden z nich zacharczał i urwał krzyk, gdy tajemnicze zwierze przegryzło jego gardło. Po kilku chwilach z krzaków naprzeciwko druida wyszła brązowa leopardzica, trzymająca w zębiskach wierzgającego goblina. Potężne szczęki wgryzły się mocniej w szyje rozdzielając głowę od reszty ciała. Po chwili zaczęła obgryzać głowę goblina. Zwierze wyglądało na wiekowe, było również niespotykanie duże jak na swój gatunek i bardzo dzikie. Randar może spróbować wydać polecenie zwierzęciu, aby zaatakowało inny cel (jeśli test się nie powiedzie może zostać zaatakowany przez zwierzę), może też zostawić zwierze w spokoju, wtedy będzie atakowało najbliższy cel. Pobliscy żołnierze spojrzeli na zwierze, brakuje im chwilowo odwagi by ją zaatakować.

Cień ruszył między wozy i spojrzał na zachód wyszukując zagrożenia. Nagle dostrzegł goblina wychylającego się z płonącą flaszką. Wypuścił bez wachania strzałę, która powędrowała w serce wroga, zwalając go z nóg. Opuszczona flaszka wybuchła w miejscu podpalając dogorywającego goblina i okolice wokół niego. Chwilę później dwie podobne flaszki powędrowały z pobliskich krzaków podpalając wóz, za którym skrywał się elf. Fala gorąca liznęła jego twarz, mężczyzna siedzący na tyle wozu stanął w płomieniach i z przeraźliwym krzykiem spadł z wozu, woźnica krzyknął i zaczął gasić płomienie płachtą materiału.

Sidhe podbiegła między dwa wozy przed sobą. Rzuciła zaklęcie na sowę, by spojrzeć jej oczami. Wpierw zobaczyła siebie patrząca w siebie, dziwne uczucie. Następnie ptak rozejrzał się po okolicy, jej oczy były wyraźnie zaspane i lekko podrażnione przez okazjonalne promienie słońca. Jednak udało się dostrzec sylwetki po lewej w krzakach. Jedna została trafiona przez elfa, dwie inne podpaliły butelki i rzuciły ja na wóz za wiedźmą. Rozbłysk ognia był oślepiający i spowodował wycofanie umysłu kobiety do własnego ciała. Punkt magii użyty na zaklęcie został zregenerowany jednorazowo przez szatę. Magia bywa trochę wymagająca, kobieta nie mogła rzucić drugiego zaklęcia tak szybko, ale na szczęście nikt bezpośrednio jeszcze jej nie zaatakował.

Po prawej od Sidhe wyskoczyła z krzaków grupa gnolli i nawiązała walkę z żołnierzami. Jeden żołnierz został ranny, ale szybko pozbierał się w sobie i ranił jednego z napastników.

Dwa gobliny po prawej wystraszone przez leopardzice odsunęły się trochę w dół i rzuciły płonącymi miksturami w wóz. Jedna trafiła w woźnice podpalając go i najbliższe otoczenie. Języki ognia chlapnęły nad głową Alchemika skrytego między wozami. Druga flaszka spadła za wagon podpalając drogę i strasząc następne konie.

Z krzaków po lewej od księżniczki wystrzeliły strzały. Jedna zabiła wcześniej rannego żołnierza, dwóch gwardzistów z lewej zostało także krytycznie ranionych. Po chwili z prawej wyskoczyła grupa gnolli raniąc żołnierza i dwóch gwardzistów z prawej. Jeden z gwardzistów zdołał zranić jednego przeciwnika. Księżniczka zbliżyła się konno do gnolla i zamachnęła szablą. Zebrała w sobie cały gniew i siłę tnąc z góry klatkę piersiową, aż do nogi. Przeciwnik zawył i osunął się na ziemię. Gracja i potęga ciosu mogłyby zawstydzić wielu żołnierzy, gdyby był czas podziwiać atak.

Zaalaos · 23-02-2018, 19:55

Młody alchemik zaklął lekko widząc marny efekt swojego ataku. Ranka którą zadał była co najwyżej lekką niedogodnością, no chyba że swoim atakiem usunął tarczycę gnolla. Wtedy ten był martwy. W przeciągu kilkunastu tygodni.
To była jego pierwsza poważniejsza potyczka i najzwyczajniej w świecie się bał, ale nie pozwolił by strach go sparaliżował. Odwiesił procę, zamiast niej wyjmując miecz. Broń była prosta, ale solida i dobrze leżała w jego dłoni. Ruszył w kierunku pobliskiego krasnoluda który mierzył się wzrokiem z gigantyczną kotowatą bestią która wychynęła mgły. Barth nie był pewien czy zwierze to sojusznik, czy przeciwnik i nie miał zamiaru tego w tej chwili sprawdzać. Wolną ręką sięgnął do swojego bandoliera i wyjął z niego butelkę pełną alchemicznego ognia. Obrał na cel najbliższego gnolla i cisnął w niego szklanym przedmiotem.

Ruch: Góra x2; Góra i lewo x1
Atak: Alchemiczny ogień w gnolla o dwie kratki na lewo od Bartholomeusa po wykonaniu ruchu
Wolna akcja: odwieszam procę, do ręki biorę miecz

Vesca · 23-02-2018, 22:47

Esmeralda pod wpływem emocji uderzyła gnolla raniąc go boleśnie. Nie czekała, czy ktoś ją zaatakuje. Zaraz spięła Śnieżynkę łydkami i przemieściła się do przodu. Obróciła szablą w dłoni i celowała by siec kolejnego przeciwnika przed sobą z bliska. Zamachnęła się z góry.
Jednocześnie uniosła się z siodła i ponownie spięła Śnieżynkę łydkami, pociągając mocniej za wodze. Dała tym samym klaczy znać, by wykonała kopnięcie w tył. Księżniczka miała nadzieję, że dzięki temu oberwie drugi z przeciwników. Pozostała jednak kwestia jeszcze dwóch, którzy stali w pobliżu i tych, którzy strzelali z lewej.
- Blokujcie! - huknęła na swych przybocznych, wiedząc że co prawda pozostało jej tylko dwóch, którzy mogli na tę komendę zareagować. Nie było czasu, aby Esme rozejrzała się co dokładnie działo się w reszcie przedniej części pochodu. Tym planowała zająć się, kiedy upora się ze swoimi niemałymi, zielonkawymi problemami na przedzie...

Ruch:
Góra x2
Atak:
Szablą w gnolla przed sobą, nad rannym żołnierzem.
+ Wykop Śnieżynki w gnolla z tyłu.

Plomiennoluski · 23-02-2018, 23:32

Raileyn zazwyczaj tworzył broń niż z niej korzystał. Jak chociażby w przypadku bełtów, zdarzało mu się czasem kuć groty, albo naprawiać kusze, ale w tym wypadku, trzeba było działać. Mimo tego, że był niemalże przerażony. Trafił, to się liczyło, nie był pewien czy myśleć o przeciwniku w kategoriach kogoś, czy czegoś. Obecnie nie miało to nawet żadnego znaczenia. Ważniejsze było odeprzeć napastników.

Przeładował kuszę i posłał kolejny bełt w najbliższego wroga. Przynajmniej celów miał pod dostatkiem. Nie było to jednak dla niego wielkim pocieszeniem. Rozwijająca się przed nim sytuacja wokół księżniczki, jeszcze mniej. Zdawało się, że jak tak dalej pójdzie, będzie musiał zacząć celować w tamte okolice.

Przeładowanie + strzał z kuszy. Rozglądanie się za podchodzącymi za blisko wrogami i zagęszczenie ich przy księżniczce.

AJT · 24-02-2018, 18:15

Randar w zwierzęcej mowie polecił, by leopardzica zaatakowała grupę po lewej stronie. Obawiał się, że zwierze jest nazbyt dzikie i wolał, by nie znalazło się zbyt blisko najbardziej znaczącej personie w ich grupie. Sam pobiegł w kierunku księżniczki wymawiając słowa zaklęcia.

Ruch: 3 x Góra. Zaklęcie „Ognisty brzusio”.
Lampart: Ruch w lewo. Jak da radę atak

Avdima · 25-02-2018, 17:06

Cień nisko schylił się, gdy nad głową buchnął ogień. Brakowało niewiele, by i on został liźnięty płomieniem, należało niezwłocznie zmienić pozycję i eliminować podpalaczy, którzy prawdopodobnie celowali w wozy, chcąc utrudnić logistykę.

Elf przebiegł w stronę frontu kolumny, wypuszczając strzałę między dwoma strażnikami. Szykując kolejną, zatrzymał się przy kobiecie, która zdawała się być nieobecna myślą. Liczył, że grupa z prawej przetrzyma natarcie wystarczająco długo, by udało się zdjąć resztę zielonych.

ruch: ↑ ↑ ↑
akcja: strzał w dolnego goblina (zielonego kropka)

Taive · 25-02-2018, 22:31

Przeciwnicy pojawili się wcześniej, niż Sidhe się spodziewała, więc tylko zmarnowała niepotrzebnie trochę energii. Zaklęła w duchu i zastanowiła się przez krótki moment co może jeszcze zrobić. Sowa na jej ramieniu co prawda wciąż nie była zadowolona z pobudki, ale przynajmniej już nie spała i najwyraźniej sama widziała, że nie dzieje się dobrze. Wiedźma puściła ją w stronę grupy pięciu przeciwników po swojej prawej stronie, wydając rozkaz "Atak!" Ciszej dodała "Tylko uważaj na siebie..." W tej chwili to oni byli dla niej największym zagrożeniem. Kto był największym zagrożeniem dla księżniczki? Tego się nie dowie, jeśli da się zabić tej grupce. Spojrzała jeszcze przez ułamek sekundy na poczynania swojej przyjaciółki i schowała się głębiej między wozami. Ktokolwiek by jej teraz nie dopadł, stąd miała największą szansę na obronę. Chwyciła w dłonie swój wiedźmi drąg i przywarła do jednego z wozów, by nie dać zajść się od tyłu.

Sowa atakuje jednego z przeciwników po prawej stronie.
Ruch; 1x Góra
Atak wiedźmim drągiem w pierwsze co podejdzie.

21-02-2018, 04:06	#12
Avdima Reputacja: 1	Cień zatrzymał się, gdy dobiegły go pierwsze, niepokojąco odgłosy. Nasłuchiwał przez chwilę, jednak niewiele to dało, zanim był w stanie dobrze się wsłuchać, rozległy się okrzyki walki. Nie szczędząc czasu, Cień przebiegł po koźle, mijając woźnicę, jednocześnie dobywając łuk i strzałę. Skrył się między wozami, celując w mgłę, próbując wypatrzyć zagrożenie. ruch: ← ← ↓ akcja: wypatrywanie na południowy zachód i jeżeli się da, strzał w pierwsze, co wyjdzie z mgły

22-02-2018, 12:22	#13
Taive Reputacja: 1	Sidhe spojrzała na ścianę gęstej mgły, w znacznym stopniu zasłaniającą drzewa i odskoczyła w tył, schowała się między wozami. Z całą pewnością nie była to przypadkowa mgła, ale... Co mogła zrobić? Inni wokół niej nastawiali bronie i celowali w mleko. Ona szturchnęła sówkę, która drzemała na jej ramieniu. - Nimue, wstawaj, potrzebuję Cię. - Sowa spojrzała na swoją właścicielkę z niemym wyrzutem. Nie było sensu wysyłać ptaka na zwiady, nie było środka nocy. Mimo wszystko wzrok zwierzęcia w takich warunkach powinien znacznie lepiej wypatrzyć przeciwnika, niż jej własny. Przymknęła swoje oczy i wniknęła w ptaka, spoglądając jej oczami na to co się dzieje przed nimi, jednocześnie przygotowując się do natychmiastowego powrotu i rzucenia zaklęcia, jak tylko wypatrzy przeciwnika. Ruch: Prawo, góra. Wizja zwierzęcia. Dysonansowe szepty, jeśli wypatrzy przeciwnika, który miałby ją zaatakować. Ostatnio edytowane przez Taive : 22-02-2018 o 12:25.

23-02-2018, 19:01	#14
Ranghar Reputacja: 1	Po pierwszej salwie z zarośli wyskoczyły sylwetki skryte mgłą. Psowate monstra szczekając i ujadając ruszyły grupami na wozy. Raileyn zobaczył grupę napastników po swojej lewej. Niezwłocznie wystrzelił w najbliższego z kuszy. Ręka mu zadrżała, a mięśnie zacisnęły się w nieprzyjemnym skurczu. Pomimo to bełt trafił w cel, przebijając zbroję pod żebrami przeciwnika. Raniony Gnoll gniewnie zawył zapamiętując sprawcę ataku. Przeciwnicy atakujący z lewej związali się walką wręcz z żołnierzami z boku. Włócznie psowatych sięgnęły ku tarczą żołnierzy. Jednak trójka wojaków zdołała się skutecznie osłonić. Dwóch z żołnierzy zamachnęło się mieczami w odpowiedzi, ale ich przeciwnicy uchylili się. Bartholomeus ruszył między wozy, w trakcie biegu wyskoczył przeciwnik z pobliskich krzaków. Mając już gotową procę wystrzelił w lekkiej panice w pierwszego przeciwnika wymieniającego ciosy z żołnierzem. Kamyk z procy przeciął kawałek szyi gnolla. Potwór ryknął wyszukując sprawcy ataku. Alchemik w tym czasie skrył się między dwoma wozami. Randar spojrzał na wieprza, który wykrył z trzech napastników w głębszych krzakach po prawej. Nie ryzykując oberwania strzałą popędzili pod osłonę wozów. Druid użył pierścienia by przywołać sojusznika z lasu. Po kilku chwilach coś wściekle zaryczało w krzakach po prawej. Grupka trzech goblinów skrywających się w krzakach krzyknęła wystraszona. Jeden z nich zacharczał i urwał krzyk, gdy tajemnicze zwierze przegryzło jego gardło. Po kilku chwilach z krzaków naprzeciwko druida wyszła brązowa leopardzica, trzymająca w zębiskach wierzgającego goblina. Potężne szczęki wgryzły się mocniej w szyje rozdzielając głowę od reszty ciała. Po chwili zaczęła obgryzać głowę goblina. Zwierze wyglądało na wiekowe, było również niespotykanie duże jak na swój gatunek i bardzo dzikie. Randar może spróbować wydać polecenie zwierzęciu, aby zaatakowało inny cel (jeśli test się nie powiedzie może zostać zaatakowany przez zwierzę), może też zostawić zwierze w spokoju, wtedy będzie atakowało najbliższy cel. Pobliscy żołnierze spojrzeli na zwierze, brakuje im chwilowo odwagi by ją zaatakować. Cień ruszył między wozy i spojrzał na zachód wyszukując zagrożenia. Nagle dostrzegł goblina wychylającego się z płonącą flaszką. Wypuścił bez wachania strzałę, która powędrowała w serce wroga, zwalając go z nóg. Opuszczona flaszka wybuchła w miejscu podpalając dogorywającego goblina i okolice wokół niego. Chwilę później dwie podobne flaszki powędrowały z pobliskich krzaków podpalając wóz, za którym skrywał się elf. Fala gorąca liznęła jego twarz, mężczyzna siedzący na tyle wozu stanął w płomieniach i z przeraźliwym krzykiem spadł z wozu, woźnica krzyknął i zaczął gasić płomienie płachtą materiału. Sidhe podbiegła między dwa wozy przed sobą. Rzuciła zaklęcie na sowę, by spojrzeć jej oczami. Wpierw zobaczyła siebie patrząca w siebie, dziwne uczucie. Następnie ptak rozejrzał się po okolicy, jej oczy były wyraźnie zaspane i lekko podrażnione przez okazjonalne promienie słońca. Jednak udało się dostrzec sylwetki po lewej w krzakach. Jedna została trafiona przez elfa, dwie inne podpaliły butelki i rzuciły ja na wóz za wiedźmą. Rozbłysk ognia był oślepiający i spowodował wycofanie umysłu kobiety do własnego ciała. Punkt magii użyty na zaklęcie został zregenerowany jednorazowo przez szatę. Magia bywa trochę wymagająca, kobieta nie mogła rzucić drugiego zaklęcia tak szybko, ale na szczęście nikt bezpośrednio jeszcze jej nie zaatakował. Po prawej od Sidhe wyskoczyła z krzaków grupa gnolli i nawiązała walkę z żołnierzami. Jeden żołnierz został ranny, ale szybko pozbierał się w sobie i ranił jednego z napastników. Dwa gobliny po prawej wystraszone przez leopardzice odsunęły się trochę w dół i rzuciły płonącymi miksturami w wóz. Jedna trafiła w woźnice podpalając go i najbliższe otoczenie. Języki ognia chlapnęły nad głową Alchemika skrytego między wozami. Druga flaszka spadła za wagon podpalając drogę i strasząc następne konie. Z krzaków po lewej od księżniczki wystrzeliły strzały. Jedna zabiła wcześniej rannego żołnierza, dwóch gwardzistów z lewej zostało także krytycznie ranionych. Po chwili z prawej wyskoczyła grupa gnolli raniąc żołnierza i dwóch gwardzistów z prawej. Jeden z gwardzistów zdołał zranić jednego przeciwnika. Księżniczka zbliżyła się konno do gnolla i zamachnęła szablą. Zebrała w sobie cały gniew i siłę tnąc z góry klatkę piersiową, aż do nogi. Przeciwnik zawył i osunął się na ziemię. Gracja i potęga ciosu mogłyby zawstydzić wielu żołnierzy, gdyby był czas podziwiać atak. Ostatnio edytowane przez Ranghar : 23-02-2018 o 19:07.

23-02-2018, 22:47	#16
Vesca Reputacja: 1	Esmeralda pod wpływem emocji uderzyła gnolla raniąc go boleśnie. Nie czekała, czy ktoś ją zaatakuje. Zaraz spięła Śnieżynkę łydkami i przemieściła się do przodu. Obróciła szablą w dłoni i celowała by siec kolejnego przeciwnika przed sobą z bliska. Zamachnęła się z góry. Jednocześnie uniosła się z siodła i ponownie spięła Śnieżynkę łydkami, pociągając mocniej za wodze. Dała tym samym klaczy znać, by wykonała kopnięcie w tył. Księżniczka miała nadzieję, że dzięki temu oberwie drugi z przeciwników. Pozostała jednak kwestia jeszcze dwóch, którzy stali w pobliżu i tych, którzy strzelali z lewej. - Blokujcie! - huknęła na swych przybocznych, wiedząc że co prawda pozostało jej tylko dwóch, którzy mogli na tę komendę zareagować. Nie było czasu, aby Esme rozejrzała się co dokładnie działo się w reszcie przedniej części pochodu. Tym planowała zająć się, kiedy upora się ze swoimi niemałymi, zielonkawymi problemami na przedzie... Ruch: Góra x2 Atak: Szablą w gnolla przed sobą, nad rannym żołnierzem. + Wykop Śnieżynki w gnolla z tyłu. __________________ If I had a tail I'd own the night If I had a tail I'd swat the flies...

23-02-2018, 23:32	#17
Plomiennoluski Reputacja: 1	Raileyn zazwyczaj tworzył broń niż z niej korzystał. Jak chociażby w przypadku bełtów, zdarzało mu się czasem kuć groty, albo naprawiać kusze, ale w tym wypadku, trzeba było działać. Mimo tego, że był niemalże przerażony. Trafił, to się liczyło, nie był pewien czy myśleć o przeciwniku w kategoriach kogoś, czy czegoś. Obecnie nie miało to nawet żadnego znaczenia. Ważniejsze było odeprzeć napastników. Przeładował kuszę i posłał kolejny bełt w najbliższego wroga. Przynajmniej celów miał pod dostatkiem. Nie było to jednak dla niego wielkim pocieszeniem. Rozwijająca się przed nim sytuacja wokół księżniczki, jeszcze mniej. Zdawało się, że jak tak dalej pójdzie, będzie musiał zacząć celować w tamte okolice. Przeładowanie + strzał z kuszy. Rozglądanie się za podchodzącymi za blisko wrogami i zagęszczenie ich przy księżniczce. __________________ Wzory światła i ciemności pośród pajęczyny z kości...

19-02-2018, 17:15	#11
AJT Reputacja: 1	Ragnar, ścisnął mocniej drąg, zaklął pod nosem i bez długiego namysłu ruszył w kierunku księżniczki. Gdy znalazł się między dwoma wozami zwolnił kroku, zgiął w kierunku twarzy rękę na której znajdował się pierścień z zielonym kamieniem, w myślach prosząc duchy lasu o wsparcie. Bięgnący przy nim wieprz złowrogo niuchał próbując wykryć zagrożenie. Ruch: Góra; Lewo+Góra x 2 Przywołanie zwierzęcego sojusznika Wieprzek: Wykrycie zapachu

23-02-2018, 19:55	#15
Zaalaos Reputacja: 1	Młody alchemik zaklął lekko widząc marny efekt swojego ataku. Ranka którą zadał była co najwyżej lekką niedogodnością, no chyba że swoim atakiem usunął tarczycę gnolla. Wtedy ten był martwy. W przeciągu kilkunastu tygodni. To była jego pierwsza poważniejsza potyczka i najzwyczajniej w świecie się bał, ale nie pozwolił by strach go sparaliżował. Odwiesił procę, zamiast niej wyjmując miecz. Broń była prosta, ale solida i dobrze leżała w jego dłoni. Ruszył w kierunku pobliskiego krasnoluda który mierzył się wzrokiem z gigantyczną kotowatą bestią która wychynęła mgły. Barth nie był pewien czy zwierze to sojusznik, czy przeciwnik i nie miał zamiaru tego w tej chwili sprawdzać. Wolną ręką sięgnął do swojego bandoliera i wyjął z niego butelkę pełną alchemicznego ognia. Obrał na cel najbliższego gnolla i cisnął w niego szklanym przedmiotem. Ruch: Góra x2; Góra i lewo x1 Atak: Alchemiczny ogień w gnolla o dwie kratki na lewo od Bartholomeusa po wykonaniu ruchu Wolna akcja: odwieszam procę, do ręki biorę miecz

24-02-2018, 18:15	#18
AJT Reputacja: 1	Randar w zwierzęcej mowie polecił, by leopardzica zaatakowała grupę po lewej stronie. Obawiał się, że zwierze jest nazbyt dzikie i wolał, by nie znalazło się zbyt blisko najbardziej znaczącej personie w ich grupie. Sam pobiegł w kierunku księżniczki wymawiając słowa zaklęcia. Ruch: 3 x Góra. Zaklęcie „Ognisty brzusio”. Lampart: Ruch w lewo. Jak da radę atak

25-02-2018, 17:06	#19
Avdima Reputacja: 1	Cień nisko schylił się, gdy nad głową buchnął ogień. Brakowało niewiele, by i on został liźnięty płomieniem, należało niezwłocznie zmienić pozycję i eliminować podpalaczy, którzy prawdopodobnie celowali w wozy, chcąc utrudnić logistykę. Elf przebiegł w stronę frontu kolumny, wypuszczając strzałę między dwoma strażnikami. Szykując kolejną, zatrzymał się przy kobiecie, która zdawała się być nieobecna myślą. Liczył, że grupa z prawej przetrzyma natarcie wystarczająco długo, by udało się zdjąć resztę zielonych. ruch: ↑ ↑ ↑ akcja: strzał w dolnego goblina (zielonego kropka)

25-02-2018, 22:31	#20
Taive Reputacja: 1	Przeciwnicy pojawili się wcześniej, niż Sidhe się spodziewała, więc tylko zmarnowała niepotrzebnie trochę energii. Zaklęła w duchu i zastanowiła się przez krótki moment co może jeszcze zrobić. Sowa na jej ramieniu co prawda wciąż nie była zadowolona z pobudki, ale przynajmniej już nie spała i najwyraźniej sama widziała, że nie dzieje się dobrze. Wiedźma puściła ją w stronę grupy pięciu przeciwników po swojej prawej stronie, wydając rozkaz "Atak!" Ciszej dodała "Tylko uważaj na siebie..." W tej chwili to oni byli dla niej największym zagrożeniem. Kto był największym zagrożeniem dla księżniczki? Tego się nie dowie, jeśli da się zabić tej grupce. Spojrzała jeszcze przez ułamek sekundy na poczynania swojej przyjaciółki i schowała się głębiej między wozami. Ktokolwiek by jej teraz nie dopadł, stąd miała największą szansę na obronę. Chwyciła w dłonie swój wiedźmi drąg i przywarła do jednego z wozów, by nie dać zajść się od tyłu. Sowa atakuje jednego z przeciwników po prawej stronie. Ruch; 1x Góra Atak wiedźmim drągiem w pierwsze co podejdzie. Ostatnio edytowane przez Taive : 26-02-2018 o 21:21.