Howard Blackwood

Howard Blackwood pochodził z wielodzietnej rodziny. Przeglądając surowe i poważne wizerunki jego rodziców utrwalone solami srebra pod czarną płachtą nie trudno domyślić się, że powagę mieli wystudiowaną nawet w obliczu dramatów jakie ich nachodziły. Trudno przypuszczać czy młody Howard słyszał huk wystrzału rewolweru i czy widział krwawy finał życia i kulę rozbryzgującą mózg jego szanowanego ojca na sekretarzyku. Duża rodzina Blackwood przeszła pod finansową opiekę dziadka, bogatego sędziego, który świetnie radził sobie w interesach. Howard okazał się jego zdolnym uczniem i śmiałym eksperymentatorem. Projekty wielu urządzeń znajdowano w jego pokoju. Dziadek zorganizował mu pracownię, gdzie majstrował przez długie popołudnia. Gdy słynny szyb z ropą naftową siknął na 60 metrów, Howard właśnie przeżywał swoją inicjację seksualną. Blackwood interesował się technikami wydobycia ropy już wcześniej w trakcie szkolnych lat. Gdy już dziadek wprowadził go w rodzinne interesy i dał nieco samodzielności. Howard skupował patenty i projekty nowoczesnych maszyn wydobywczych.


Życie osobiste. Ożenił się z arystokratką z Nowego Orleanu i osiadł nad brzegiem Missisipi. Tu urodziła się jego córka, Milli Blackwood tu zmarła jego żona. Osiągnąwszy majątek Howard stopniowo zmienił się z pracusia i eksperymentatora w zwolennika wystawnych przyjęć, pięknych kobiet i jak twierdzili niektórzy w hulakę. Lovell przeglądał również miesięcznik “Hunter” numer monograficzny poświęcony Blackwoodowi wyłaniał się z niego obraz podróżnika, zapalonego żeglarza, miłośnika polowań. Bogactwo budzi podziw ale i zawiść. To co kładło się cieniem na jego karierze starał się przykryć hojnością i zaangażował się w szereg działalności charytatywnych i filantropijnych. Blackwood ożenił się ponownie z piękną kobietą, Deanną.


Milli Blackwood - córka Howarda Blackwooda





Deanna Blackwood - żona Howarda Blackwooda

Alicja Blackwood - ???

Artur Blackwood - ???

Paul Blackwood - brat Howarda Blackwooda, biznesmen, właściciel składów towarowych w dzielnicy portowej; daje się poznać jako dżentelmen, gadatliwy, zbyt dystyngowany i patetyczny, w przyjacielskich stosunkach z Howardem, częsty gość domu Blackwoodów, żonaty z Eleanor.


Ernest Blackwood - filozof, pisarz i malarz, brat Blackwooda, schorowany człowiek, który większą część życia spędził w szpitalach, arogancki, zgryźliwy i agresywny starszy pan, ceni tylko ludzi oczytanych, wykształconych i artystów, innymi ludźmi gardzi, uważa że bracia Paul i Howard żałosnymi ignorantami bo tracą czas w pogoni za pieniędzmi.

"Jego brat Ernest jest naszym wieloletnim pacjentem. To chyba miało znaczenie w inicjacji sponsoringu. Ernest Blackwood to artysta i intelektualista, nieco ekscentryczny człowiek. Honorowy w wielu kwestiach i nie chciał przyjąć pieniędzy od brata, dlatego Howard zaczął wspierać naszą instytucję." - dyrektor szpitala o braciach Blackwood.

Testament Howarda Blackwooda

"Anderson wreszcie przeszedł do właściwego tematu. Wszyscy obecni czekali na informacje w sprawie testamentu. Stary prawnik przekazał im najważniejsze informacje. Blackwood niedługo przed śmiercią umieścił w testamencie klauzulę. Dotyczyła ona sprawy zamachu na jego życie. Jak wynikało ze słów Andersona, Blackwood od jakiegoś czasu dostawał pogróżki i sygnały, że ktoś chce mu zrobić krzywdę, a nawet pozbawić go życia. Nie dzielił się z córką ani żoną tymi informacjami, chciał je ochronić. Howard zrobił się podejrzliwy, dlatego zdecydował, że w razie gdyby przytrafił mu się nieszczęśliwy wypadek. Należy przeprowadzić gruntowne śledztwo i dopiero po ustaleniu kto jest zamieszany w sprawę morderstwa zostanie odczytany testament. Jest w nim punkt, który wyklucza z dziedziczenia osoby które przyczyniły się do jego śmierci lub zleciły ją osobom trzecim.

Testator umieścił w testamencie klauzulę warunkującą moment nabycia spadku od ziszczenia się określonego warunku. Spadkobiercy wymienieni z imienia i nazwiska: Deanna Blackwood, Milli Blackwood, Alicja Blackwood, Ernest Blackwood, Artur Blackwood, Paul Blackwood. Nabędą spadek w zakresie wskazanym w testamencie dopiero po rozwiązaniu sprawy. Ponadto Blackwood podobno był zafascynowany działaniem sądu przysięgłych, dlatego podał listę nazwisk. Część z tych ludzi ma spotkać się i ocenić wynik śledztwa, każdy z tej listy ma prawo dostarczać dowody i zdyskredytować fałszywe tropy zaprezentowane przez pozostałych. Jednym słowem zdecydują, kto jest winny, a kto niewinny. Anderson podał Cainowi listę nazwisk przysięgłych. Podobno byli to ludzie, których Blackwood znał osobiście. Caine odczytał na głos nazwiska: Giordano, Lovell, O’Connor, Butler, White, Caine, Anderson."

Blackwood Oil Company:

To właśnie opracowany przez Blackwooda patent na wiertło i produkcja maszyn górniczych i wiertniczych przyniosły jego firmie pierwsze duże zyski. Nienasycona ciekawość i szybkie znudzenie kolejnymi branżami okazało się niezwykle stymulujące cyrkulację pieniędzy w coraz to nowych inwestycjach. W końcu nieco znudzony poświęcił się rozwojowi firmy produkującej maszyny dla przemysłu wydobywczego. Kilka lat później Blackwood razem z Robertem Reynoldsem i Johnem Huntem zakłada Oil Company przedsiębiorstwo petrochemiczne, którego działalność obejmowała wydobycie i przerób ropy naftowej i gazu ziemnego. Przedsiębiorstwo w szybkim czasie zniszczyło lub wykupiło inne konkurencyjne firmy w tej branży. A w kolejnych latach zainwestowało nie tylko w wydobycie i przetwarzanie surowców ale ich transport, dystrybucję i marketing. Wkrótce Blackwood przejmuje pakiet większościowy firmy i dodaje do nazwy firmy swoje nazwisko. Blackwood Oil Company zmonopolizowała sektor petrochemiczny, a właściciele stali się bogaczami, a Blackwood milionerem.

Robert Reynolds - członek zarządu Blackwood Oil Company, typowy południowy konserwatysta (poczytaj jego wywiady dla Item’a). to teraz najważniejszy człowiek w tej firmie. “Raynolds może ci utrudniać zbieranie informacji, dlatego nie mów mu że jesteś z Picayune.”

John Hunt - członek zarządu Blackwood Oil Company, to ich główny inżynier, tylko że to człowiek który nie lansuje się w prasie. Siedzi w tych swoich maszynach i ciężko będzie do niego dotrzeć. Pogadaj z maszynistami i mechanikami z naszej drukarni. Oni go znają.


Zarząd Blackwood Company liczy pięciu członków. Trzy miejsca w zarządzie obsadzał Howard, a dwa pozostałe jego wspólnicy Robert Reynolds i John Hunt. Takie są proporcje udziałów w firmie. Blackwood 60 %; Reynolds i Hunt po 20%

Artur i Stanley White

James Caine kontaktował się z kancelarią braci White. James próbował umówić spotkanie, ale obaj właściciele Artur i Stanley White byli zajęci przez pilne obowiązki. Zaproponowali spotkanie w nadchodzącym tygodniu, najwcześniej mógł to być wtorek lub środa.



Inni:

Senatorowie:

Henry P. Lang - charyzmatyczny senator, powszechnie szanowany,


John Rogers - senator, brat pierwszej żony Howarda Blackwooda,


Sara Rogers - cioteczka Milli, arystokratka, pijaczka. Dwadzieścia lat temu pani Rogers musiała mieć sporo wdzięku. Było w tej twarzy jakiś rodzaj odległej szlachetności, ujmujący mimo lat i zmarszczek mimicznych wokół oczu. Miała piękne brązowe tęczówki, na te oczy musiała złowić senatora. Teraz jednak nadużywanie trunków i czas zatarły jej urodę. Była jak stary antyk od lat stojący w siedzibie arystokraty. Tak jak szlachetnych mebli z zasady nie poddaje się renowacji, tak ciotka odpuszczała sobie zabiegi pielęgnacyjne i wyraźnie nie dbała o swoje zdrowie.


Andy White - przystojny, barczysty brunet; ubrany, był ze smakiem w dobrze dopasowany garnitur. Na wielu kobietach mógł robić wrażenie, przypominał bardziej modela niż asystenta gryzipiórka, jakiego dobierali sobie do współpracy senatorowie, by mimo podeszłego wieku wydać się atrakcyjnymi. W przypadku White, inteligencja splotła się z atrakcyjnym wyglądem, tak przynajmniej chwalił go wujek Jo. White uśmiechał się jakby był z czegoś zadowolony.

pan Norris - zarządca posesji należącej do senatora Rogersa