[StarCraft] Droga do piekła

[DarkKiller]

Lekko przyciemnione pomieszczenie - jedna z części starego transportowca. Dwa równolegle ułożone rzędy siedzeń przy dwóch ścianach, drzwi do pilota, zardzewiałe szafki. Z jednej strony Link i Harvey, na przeciwko nich Jack, Sagara, Mike - wszyscy mocno przypięci pasami. Przypominając proste słowa dowódcy "Lecicie do wielkiego, podkreślam 'wielkiego', gwiezdnego kompleksu, z którym straciliśmy kontakt trzy miesiące temu. Jest pięć drużyn, pięć wejść i pięć możliwości wykonania zadania. Powodzenia!". Nagle wszystkich 'obudził' głos pilota, który poinformował, że do celu pozostało około jednej godziny.

[Laser]

Mike siedział sobie wygodnie pochylony nad biblią w czarnej okładce. Była ona otwarta na Apokalipsie świętego Jana. Siedział bardzo cicho, dokładnie wczytując się w księgę i studiując ją wyraz po wyrazie. W pewnym momencie schował biblię za kurtkę, wyciągając kawałek szmatki i odwrócił się do jednego z chłopców. Zaczął czyścić swój karabin snajperski i rzekł:
Co jest chłopcy? Wyglądacie na spiętych, a może mi się tylko zdaje... Jack, Sagara? Macie papierosa, bo ja swoje zostawiłem na planecie. Chętnie bym się trochę "dotlenił".
Czekając na odpowiedz kontynuował czyszczenie karabinu.

[Darken]

Link
-Gadanie jeszcze nikogo nie uspokoiło, Mike-Odezwał się czarnoskóry obywatel 14 kategori, odgarniając zeplecione dredy z twarzy. Jego szczery usmiech wskazywał że psztyczek był tylko żartem a nie zapowiedzią bójki, które, niestety, zdarzały się częsciej niż chciało by tego dowództwo.
Jego gogle nie zasłaniały białek jego oczu, z czym zresztą wiązał się mały żarcik powtarzany często przez Linka: Strzelajcie kiedy zobaczycie białka oczów wroga.
Niewiedzieć czemu, wkurzało to nieco Mike, którego zadaniem jest zabijac wroga, kiedy tych oczy jeszcze nie widać. Gołymi oczyma, a nie lunetą oczywiście.
-Nie słyszałeś że palenie podejrzanych fajek zabija?-Wskazał Jacka i Sagarę-Ci panowie są bardzo podejrzani na mój gust. Wgniótł się głębiej w fotel, spojrzał niby to podejrzliwie na siedzącą naprzeciwko trójkę
-Właściwie to Wy wszyscy trzej jesteście podejrzani, bo każdy wie że sterburta jest pechowym miejscem, a wy, pomimo że weszliście pierwsi, zajeliście je.
C c c-pokiwał głową-nieładnie.

[Laser]

Mike uśmiechnął się do Linka szyderczo.
Podejrzane czy nie, fajki i tak w końcu zabiją. Ale ja wiem gdzie pójdę po śmierci, więc nie mam czego się bać. Za to ty Link...-Pokiwał głową-Powiedz mi, ile dziś grzechów popełniłeś? Hmmm... Jeden, dwa, dwadzieścia, sto? Mi możesz powiedzie, pamiętaj że jestem księdzem.
To prawda, że Mike Laguna był księdzem, lecz nigdy nie mówił, jak nim został i czemu jednocześnie jest snajperem. To jest jedna z tych mrocznych zagadek, do których ludzie wolą się nie dobierać.
Mike skończył czyścić karabin, i podniósł go wymierzając w Linka. Było widać że broń jest odbezpieczona. Atmosfera stała się napięta, bo nikt nie wiedział o co chodzi Mike'owi.
BOOM-krzyknął po czym kontynuował normalnym tonem-Ale masz racje. Nigdy nie ufaj nieznajomemu. Nigdy nie wiadomo czy lata spędzone na walce z Zergami, nie odbiły się na jego psychice
Postawił spluwę obok siebie i znów odwrócił się do kolegów obok.
Co z tymi fajkami? Macie czy nie?

[Mortiis]

Jack

Taa.. palenie zabija.. powiedział przeciągając się po drzemce jaką sobie postanowił zafundować w czasie lotu.
Tylko jeden mały problem... trzeba dożyć wieku w którym fajki Cię zabiją Link, a w Twoim zawodzie to nie bardzo możliwe. Wyszczerzył zęby po czym wyjął paczkę fajek i rzucił Mikowi.
A tak przy okazji Mike, schowaj tą zabawkę, bo sobie jeszcze kuku zrobisz. Nienawidził jak ktoś się bawił bronią przed misją. Nienawidził tego szczerze, nie dlatego, że to stanowiło zagrożenie. Nienawidził bo sam tego nie mógł robić. Każdy mógł trzymać swoją broń na kolanach, wyczyścić, nasmarować, a on nie. Jego "zabawka" leżała w torbie. Byłą zbyt ciężka żeby trzymać ją przy sobie podczas lądowania. Ale i tak ją lubił. Bardziej niż każdą inną.

[Harv]

Za dużo gada.. Pomyślał o Linku Harvey patrząc w ścianę. Siedział sztywno zerkając nieśmiało na twarze kompanów. Trochę straszne wydało mu się to ich poczucie humoru. Jednak będzie musiał im zaufać, w końcu są w jednym oddziale. Nie palił, nie podobało mu się to zbytnio, zresztą szkodziło to na kondycję. Machnął ręką i powiedział spokojnie Chłopaki, nie stresujcie siebie nawzajem już na początku. Amunicji i tak nam nie dali jeszcze. Lekko się uśmiechnął, patrząc na Mike'a ale oczy nadal miał smutne. Życie jest cennym darem, proszę Cię, uważaj. Masz jakiś modlitewnik, Mike? Chyba potrzebuję się pomodlić.. A nie za bardzo pamiętam jak... Westchnął.

[Laser]

Mike spojrzał na smutnego kolegę i rzekł spokojnym tonem.
Aby porozmawiać z bogiem nie potrzebujesz żadnych reguł ani modlitw wykutych na pamięć. Wyobraź sobie, że on jest obok ciebie i rozmawiaj z nim jak z kumplem. On zawsze cię wysłucha i nigdy nie obrazi. Jest jak matka, która dba o swe dziecię, albo ojciec który uczy cię żyć.
Wziął fajkę i zapalił złotą zapalniczką z napisem "Ja Wierze". Wciągnął dużą ilość dymu i formując ustami koło, wypuścił dymowe pierścienie.
Nie ma to jak odprężający papieros przed misją. To tak samo dobre jak spowiedź. Może chcecie się wyspowiadać, bo kto wie czy to nie wasza ostatnia misja.
Mike uśmiechnął się szyderczo i kontynuował palenie papierosa. On zawsze miał taki czarny humor. Nigdy nie bał się śmierci, można nawet powiedzieć, że był z nią za pan brat. Zawsze pakował się w niezłe tarapaty i cudem się z nich wyplątywał. Zupełnie jak cudotwórca.

[Darken]

Link

-Cholera, tyle razy prosiłem dowództwo żeby dali amunicję przed misją-zamarudził Link- Mike, prosze cię, oczywiście że ktoś tam zginie, ale na pewno nie my, bo Jack jest z nami.
Tak, wszyscy znali Jacka i jego "maleństwo", które, gdy jest najedzone, bardzo szybko zwraca pokarm. I strasznie paskudzi tych którzy dostali zwrot jedzonka.
Co do Mike'a, to chodziło wiele plotek o nim. Ponoć był rycerzem wysłanym przez samego Boga, by skopać tyłki Zergom. A one, jak wiadomo, się nie modlą.
Link za bardzo w to nie wierzył, w końcu Bóg nie jest od ratowania tyłków snajperów. Te mendy zawsze same się ratują.
~Tralala-pomyślał-Jak miałbym takie bajery jak Mike też czynił bym cuda~

[DarkUziel]

Sagara

Spokojnie, specjalnie nie dali amunicji, żeby tacy napaleńcy się nie powystrzelali przed misją.

Sagara siedział jak zwykle spokojny. Zawsze go bawiły takie sytuacje. Przechwalający się komandosi, próbujący pokonać własny strach, strasząc innych.

Ktoś wie ile czasu zostało do lądowania?

[DarkKiller]

Pilot ironicznie przez mikrofon:
"Pytasz ile do lądowania? To jakbyś pytał ile do końca życia. Jeśli Ci zależy to około 15 minut." - rozmowę zakończył chrypliwym śmiechem.
Kompleks było widać już przez małe, okrągłe, zaparowane okienka na ścianach. Obiekt z minutą na minute powiększał się, co sprawiało wrażenie, że to on leci w stronę transportowca.