Nansze

"Wybacz mój drogi lecz lutnię mogę dotykać tylko ja...to dłuuuuuuuuuuuga historia i nie mam zamiaru ją opowiadać,a jeśli chodzi o magiczne zdolności przedmiotu"-zachichotała-"to nie ma nic bardziej magicznego niż osoba, która wprowadza w delikatne drgania struny instrumentu...magia, która wprawia w drżenie moją lutnię nazywa się talentem...przyjacielu"-spojrzała bardzo ciepło swoimi bursztynowymi oczyma w oczy DarkStona-"uwierz, że mi talentu nie braknie by uspokoić, czy zachwycić, a nawet zahipnotyzować swojego słuchacza, to kwestia wprawy i dogłębnego przestudiowania instrumentu i jego właściwości"- wzięła kolejnego łyka piwa-" pytałeś się też czy walcze jakąś bronią"-połozyła swoje dłonie na blacie, a na każdym palcu miała masywne pierścienie, które miały wyraźnie chrapowatą powierzchnię, a w niej wtopione odłamki jakiegos kryształu-" uwierz mi na słowo przyjacielu, że te cudeńka w kontakcie ze skórą, przy odpowiednim rozpędzie ręki potrafi..lekko...zarysować lub tez powyrywać kawałki skóry"-popatrzała na masywne pierścienie-"choź dodam, że trudno po tem wymyć te...kastety"-zaczęła się śmiać...I znowu odruchowo spojrzała za okno, lekko się uśmiechając...po chwili dodała-"...masz szanse pobawić się moją lutnią...tylko w tedy gdy Ci zaufam DarkStone...bo jak na razie...to masz nikłe szanse"-puściła mu oczko i zadziornie pokazała język, po tem uśmiechnęła się szeroko i dokończyła swoje piwo...

 

hermi

Gdy barman skierował mnie do stolika, usiadłam w milczeniu. Rozejrzałam się po osobach, obok których zajęłam miejsce. Uśmiech pojawił się na mojej twarzy, gdy zauważyłam dziewczynę z lutnią, więc nie będę jedyną kobietą w tym gronie.

Wtedy pojawiła się Naomi. Pierwszy raz mogłam z bliska przyjrzeć się demonowi, w tutejszych lasach nie spotyka się ich dość często. Wyprawa zapowiadała się interesująco, wreszcie jakaś odmiana, i nareszcie nie sama. A towarzystwo, no cóż myślę, że im nie będzie przeszkadzać jak od czasu do czasu przeszyję kogoś moją strzałą, nie wyglądają na takich świętoszków jak te elfy, które mi kiedyś towarzyszyły, i wściekały się o każdego ustrzelonego kupca.

Pociągnęłam kolejny łyk dojrzałego wina, nie był to może najlepszy trunek jaki piłam, ale przyprawiony aromatem nowej przygody smakował nieźle. Naomi już nie było wśród nas, tak samo jak się pojawiła tak i znikła. Mogłam dalej przyglądać się moim towarzyszom. Niestety czas, jaki samotnie spędziłam w puszczy zrobił swoje. Nie potrafiłam się zachowywać tak swobodnie jak Iwax czy DarkStone o Dhal'aLili nie wspominając. A kiedyś to ja zawsze byłam duszą towarzystwa. Pociągnęłam kolejny łyk wina. Tak stanowczo za długo siedzę już samotnie w tych lasach, czas by moje imię poznano i w innych zakątkach.

Słysząc rozmowę Iwaxa i DarkStone roześmiałam się na głos. Musicie być już nieźle wstawieni albo wyposzczeni, jeżeli podoba się wam takie coś i wskazałam na kelnerkę. Jednym haustem wypiłam kufel piwa fundowanego przez Iwaxa, odstawiając go z hukiem na stół. Było gorzkie i zimne, nie to co wino, ale darmowe, a już dawno nikt nie stawiał mi piwa. A tak w ogóle to jestem Eris, jeżeli jeszcze o mnie nie słyszeliście… tu zrobiłam krótką pauzę przyglądając się reakcji towarzyszy … to nie znajdziecie w okolicy lepszej łuczniczki niż ja. Uśmiechnęłam się szeroko. No cóż skromność nie była moją zaletą.

 

Nergala

W chwili krótko trwającej ciszy puste krzesełko znów przysunęło się do światła. Naomi z szerokim uśmiechem spojrzała na towarzyszy.
-Widzę, że się zapoznajecie - powiedziała zupełnie innym głosem, bardziej cieplejszym niż dotychczas. Rzuciła na stół sześć ciężkich i brzęczących sakw. -Jak na razie to tylko zaliczka, za waszą odwagę... W każdej sakwie znajduje się 50 sztuk złota. Wiem, że na razie każdy z was ma w kieszeni tylko 10$. Jutro zabiorę was do mojego zaprzyjaźnionego kowala, naprawi, bądź zrobi wam nową broń. Oczywiście, jeżeli się zgodzicie. Co to treningu... DarkStone ma w pewnym sensie rację... Będziecie musieli walczyć z siłami zła... - ponownie się uśmiechnęła - Ze mną. Bądźcie trzeźwi, wyspani i gotowi do przygód. Od Venitru dzieli nas ocean i połowa naszego kraju, więc w czasie drogi poprawicie swoje umiejętności w walce. - powiedziała stanowczo. Zamówiła dla wszystkich, prócz Blacker'a piwo, a sobie i swemu pobratymcowi gorzałkę. Siedziała przy stole i przyglądała się każdemu. - Jeżeli macie jakieś pytania, już jestem wolna... U króla byłam, złoto jest od niego. - dodała i rozsiadła się wygodnie na krześle popijając duży łyk gorzałki.

 

__________________
Sore wa... Himitsu desu ^_~

Extremal

Ivax słuchając słów Eris przetarł oczy:
"-Mylisz się moja piękna, nie ma zręczniejszego i bardziej celnego łucznika w całym kraju niż ja! Zbulwersował się lekko już podpity bohater.
"- Co do tej młodej panny, z daleka wyglądała niczego sobie" Powiedział dumnie
"-Pewnie zazdrosna o nią jesteś!! HAHAHa" Roześmiał się błogo Ivax szturchając łokciem DarkStona, uspokoił się wówczas jak jego oczom ukazała się już znajoma Demonica, Naomi. Która wręczyła im wszystkim pieniądze. Cieszył się bardzo z tego, wiadomo, kolejne kufle piwa będą za to.

- Jeżeli macie jakieś pytania, już jestem wolna... U króla byłam, złoto jest od niego.

Ivax'a obchodziła tylko i wyłącznie mamona. Był lekkoduchem i najlepiej czuł się żyjąc z dnia na dzień, nie obchodziły go ani wytyczne zadania, ani to kto został porwany i kto chce go uratować. Kto dał więcej, temu służył.

"-Dziękuje Ci ma droga, za ten wspaniały trunek!" Podziękował Pannie w płaszczu.
"-Nurtuje mnie jedno pytanie... jaka będzie nagroda za odnalezienie tego bachora??" Spytał się.

 

__________________
Jednogłośną decyzją prof. biskupa Fiodora Aleksandrowicza Jelcyna, dyrektora Instytutu Badań Nad Czarami i Magią w Sankt Petersburgu nie stwierdzono w naszych sesjach błędów logicznych.
"Dwóch pancernych i Kotecek"

Nergala

-Odpowiednio duża, abyście do końca życia mogli spać spokojnie i nie martwić się o pieniądze. - powiedziała łagodnie i spojrzała na Ivax'a. -Vincent! Przynieś kolejne pięć piw i dwie gorzałki - zawołała do barmana. Uwinął się szybko. - O ile wszyscy przeżyjecie... Będę się o to starać. Nie lubię tracić towarzyszy. Dlatego będę z wami przemierzać całą drogę.

 

__________________
Sore wa... Himitsu desu ^_~

Blacker

Blacker oparł się o krzesło, pociągnął łyk gorzałki. Spojrzał na Naomi, zdziwiony lekko, jednak wyraźnie rozbawiony. Co jak co, ale to jego zwykle ludzie brali za wcielenie zła i chętnei spaliliby na stosie. Już kilka razy musiał się ewakuować przed bandami rozwścieczonych wieśniaków. Spojrzał na dziewkę karczemną, lecz on nie zauważył w niej niczego interesującego. O wiele ciekawsze panie siedziały przy stoliku. Jeśli kobieta, to musi mieć swój charakter, a z obserwacji dziewek karczemnych i podobnych kobiet jakoś go nei zauważał. Jednak nie rozumiał, jakie ,,zło" może skłonić ludzi do współpracy ze ,,stworami ciemności" jak to często go określano. Spojrzał na skromne sakiewki, lekko zdegustowany
- Wybacz dowódco, ale cóż to za ,,zło" mamy tempić i to za taką sumkę?

 

__________________
Make a man a fire, you keep him warm for a day. Set a man on fire, you keep him warm for the rest of his life.
—Terry Pratchett

Nergala

Naomi zdziwiła się lekko.
-Blacker'ze, to jest tylko zaliczka... Ma wystarczyć na przygotowania do wyprawy: na broń, konie, ekwipunek i żywność. Za statek płacę z własnej kieszeni. To "zło"... Szczerze powiem, że nigdy nie byłam w Venitrze. Nie wiem, jakie stwory tam mieszkają, ale wiem, że ci którzy porwali Eonie są zaciekłymi wrogami króla. Musimy być przygotowani do walki z ludźmi, jak i nieznanymi nam stworami... - powiedziała kończąc kolejny kufelek gorzałki.

 

__________________
Sore wa... Himitsu desu ^_~

Extremal

Ivax wsłuchawszy się w rozmowę Blackera i Naomi, przerwał im i ponownie zadał pytanie, oczywiście przedtem robiąc łyk złotej gorzały.

"-Jeśli można wiedzieć, co Ty z tego masz? Nie wiedziałem, ze demony usługują królom.." spytał się pod nosem.

 

__________________
Jednogłośną decyzją prof. biskupa Fiodora Aleksandrowicza Jelcyna, dyrektora Instytutu Badań Nad Czarami i Magią w Sankt Petersburgu nie stwierdzono w naszych sesjach błędów logicznych.
"Dwóch pancernych i Kotecek"

Nergala

Demonica roześmiała się.
-Racja. Nikt mojego pokroju nie usługuje królom. Ja w sumie też nie. Widzisz, mam dług u Harvada, ale on także jest mi coś winny. Ja odpłacam mu się w dziw... eh... Użyczam mu panienek do zabawy, on oddał mi część swojej władzy nad pewną krainą. Eonia była moją przyjaciółką i niedarowałabym sobie, gdyby zginęła. Co będę miała z wyprawy? Lepszą opinię wśród poddanych króla.

 

__________________
Sore wa... Himitsu desu ^_~

Blacker

A ja, nie usługuję nikomu. Narozrabiałem z deka, poza tym zwykle byłem dyskryminowany. Na tej wyprawie będę mógł zabijać ,,w imię króla i innych bzdurnych idei", czyli po prostu legalnie. Czysta przyjemność. Poza tym, pewnie będzie się można dorobić. Co do zaliczki, muszę uważać, żeby jej nie przepić za jednym razem... - Blacker usmiechnął się do Naomi - Mam nadzieję, że król daje nam w pełni wolną rękę, tudzież amnestię win wcześniejszych

 

__________________
Make a man a fire, you keep him warm for a day. Set a man on fire, you keep him warm for the rest of his life.
—Terry Pratchett