[sesja] [Autorski] Bohaterowie Kontynentu Zagłady III - Strona 2

Gem · 22-08-2007, 09:00

- "Owszem, poluję na zwierzęta. Poluję z potrzeby jeno. Nigdy dla samego polowania. Nie jestem myśliwym.

Powody są mniej istotne, zwykle liczą się fakty. odpowiedział krasnolud wykrzywiając twarz w grymasie uśmiechu.
~~ Zabija. No to porządne towarzystwo jak widzę, ale nie czuć tej cudownej woni, zapachu ciągnącej się za nimi śmierci. To się zmieni... miejmy nadzieje, że już wkrótce.~~ Po chwili przerwy kontynuował Ludzie zawsze znajdą sobie powody: wojny, nienawiść, zemsta, wymierzanie sprawiedliwości, chęć przetrwania, spełnienie ambicji... wymieniać można długo, ja różnie się tym, że nie wynajduję sobie powodów. Śmierć jest na każdym kroku. Ja jestem po to, aby jej służyć i zadawać gdy przyjdzie pora. Jestem Gnargo, mnich zakonu długiej śmierci.

~~ Przeprasza? A jemu co? Nażarł się pewnie czegoś. ~~ Słysząc wypowiedź Mi Raaza twarz krasnoluda przybrała dziwny wyraz. Nie mam skrzydeł, ale mam nadzieję, że trafię

Mi Raaz · 23-08-2007, 00:05

- Jeżeli można wiedzieć, to cóż sprowadza mnicha waszego zakonu w okolice Otai Bang?? - młody blondyn wyraźnie się ożywił po usłyszeniu słowa "mnich"
~~może się okazać, że mamy coś wspólnego biesie~~ W oczekiwaniu na odpowiedz Mi Raaz odstawił pustą miskę po kaszy, a prawą dłoń zacisnął na prawie pełnym kuflu. Wyraz ciągłego rozbawienia na jego twarzy zastąpiło skupienie.

Gem · 24-08-2007, 18:31

Poszukuję wrogów twarz krasnoluda przybrała złowieszczy wyraz. Tych ścierwojadów, którzy myślą, że mogą bezkarnie igrać ze śmiercią! Idę pokazać im z czym zadarli. Będę im wyjaśniał ponadczasowe prawo do umierania na ich własnej skórze, o ile będą ją jeszcze mieli. A mam nadzieję, że w Otai Bang uzyskam informacje gdzie ich znajdę. Gnargo zamyślił się na chwilę, być może szperając w pamięci lub rozmyślając. O czym? Ciężko było stwierdzić.
Widzę, że masz miecz. Ilu istnieniom dałeś poznać śmierć dzięki niemu? Teraz krasnolud wykrzywił się w grymasie uśmiechu szaleńca.

Mi Raaz · 25-08-2007, 00:17

- Dobre pytanie. Nikogo nigdy tym mieczem nie zabiłem. Nie musiałem. Poza tym nie lubię przelewać krwi. To takie hmm - zamyślił się szukając w pamięci kiedyś zasłyszanego słowa - nieestetyczne. Jest tyle sposobów na zabijanie, bez rozlewu krwi. Sam nazwałeś siebie mnichem, to pewno żeś nie jednego utłukł gołymi rękami, co? Przychodzisz z północy? Znaczy od strony gór? - Szybko poprawił się Mi Raaz.
- Zmierzam właśnie w tamtą stronę. Poszukuję mistrza "Oni" - wyraz skupienia na twarzy młodzieńca spotęgował się. Zwracał on wyjątkową uwagę na reakcję krasnoluda na dźwięk tej tajemniczej nazwy.

Gem · 27-08-2007, 11:50

"...Oni"

Na dźwięk tego słowa krasnolud zamyślił się nieco. Wśród sposobów walki jakich kształcił zakon długiej śmierci był także i ten. Jednak wśród tamtejszych mnichów przemawiała tylko jego idea. Zadać cios = zadać śmierć. Jego mistrz uczył kiedyś tej sztuki, jednak nie był wybitnym znawcą. Kiedyś słyszał opowieść o mistrzu oni. To było jeszcze zanim Gnargo wstąpił do zakonu. Mistrza sprowadzono celem nauczenia adeptów tej sztuki. Podczas jednego z pokazów, chciał zademonstrować jak zabija się jednym uderzeniem. Poprosił jednego z uczniów. Nie wiedział wtedy że mnisi długiej śmierci, aż nadto byli wyczuleni na słowo "śmierć" i "zabijać". Podczas pokazu powiedział: Zapraszam Cię na środek, a was proszę, popatrzcie jak należy wykonać technikę. Oczywiście wcale nie miał zamiaru go nawet ranić, jednak w głowach tamtejszych zabrzmiało to inaczej. Podczas tłumaczenia chwytu został pchnięty nożem przez ucznia którego wywołał. Mimo to, zdołał zabić 2 mnichów ze sztyletem w plecach, niestety więcej umiejętności nie miał okazji zademonstrować, gdyż został obezwładniony i porąbany siekierą. W ten sposób klasztor stracił możliwość rozwoju w tej technice.

- "Sam nazwałeś siebie mnichem, to pewno żeś nie jednego utłukł gołymi rękami, co?"

Gołymi rękami, sztyletami, mieczami, toporami, lancami, strzałami, kuszą, kośćmi zwierząt i ludzi, pochodniami, krzesłami, stołami, kuflami po piwie, ubraniami, kluczami... właściwie to wszystkim co nawinie mi się pod rękę.

- "Przychodzisz z północy? Znaczy od strony gór?"
Zgadza się

~~Podoba mi się ten pajac. Wie jak zabijać i szuka człowieka, który uczy zabijać. Być może pójdę za nim.~~

Po chwili przerwy spojrzał na leśnika siedzącego naprzeciwko, przeciągnął się ziewając i wyjrzał za okno karczmy.

rasgan · 28-08-2007, 12:11

Główna izba Dzikiego Psa - późny wieczór

Rozmowa zdawała się ciągnąć w nieskończoność. Żarcie powoli stygło, piwo się kończyło, a izba główna pustoszała, goście wychodzili w noc czy to na polowania, czy też szukając najkrótszej drogi do domu. Karczmarz kończąc rozmowę z klientem przy barze – raczej ponurym jegomościem skierował swe kroki ku wam.
- Czy podać coś jeszcze? - zapytał patrząc na puste kufle i talerze. - A może mogę wam wynająć pokoje? Niedrogo, do rana odpoczniecie i podejmiecie swą wędrówkę. – ciągnął właściciel budynku, ale widać było, że był już zmęczony całym dniem pracy. - A nuże jakiś dyliżans się trafi do Otai Bang, wtedy stopom zaoszczędzicie wysiłku. Zapewniam was, że rankiem coś powinno jechać, zostańcie tuże na noc. Żonie pokoje rychtować każę. No jak będzie panowie? – po mimo zmęczenia karczmarz nie dawał za wygraną. Całkiem możliwe, że miał rację. Po co chodzić nocami, szukać drogi po omacku, jak rano się okazja trafić może?
W czasie gdy rozmawialiście z karczmarzem izbę opuścił ostatni z gości. Ponury jegomość wysypał kilka monet z mieszka na drewnianą ladę przed sobą, odwrócił się na pięcie i wyszedł w noc. Po jego pewnym zachowaniu można było wnioskować, że bywał tutaj od jakiegoś czasu.

Daszek nad gankiem Dzikiego Psa

W chwili, gdy młodzik wchodził na daszek ganku zdarzyły się dwie rzeczy. Jedna mniej przyjemna od drugiej. Nie dość, że z karczmy wyszedł jakiś klient i prawie przyłapał młodzieńca na wspinaczce i włamaniu do pokoju, to jeszcze okazało się, że izba w której miał zamiar się przespać będzie komuś wynajęta na noc. Przez niewielkie okienko z zabrudzoną szybą chłopiec zauważył jak do pokoiku weszła żona karczmarza. W ręku trzymała niewielką lampę oliwną oraz białą pościel do ubrania. Postawiła lampę na stoliku nocnym i zabrała się za ubieranie pościeli – jednej poduszki i koca.
- Psia kość – zaklął młodzieniec zastanawiając się co dalej począć. Właśnie stracił jedyną okazję na darmowy nocleg w łóżku.

Silwilin · 28-08-2007, 12:47

Alkus zaczynał być naprawdę zirytowany. Cholerny dzień. Stracił transport na ostatnim zadupiu, późnym wieczorem, karczma w zasadzie pusta więc nikomu kieszeni nie odchudzi a teraz nawet nie ma gdzie odpocząć. Postanowił wykorzystać ostatnią możliwość jaka mu przyszła do głowy. Szybko ześlizgnął się na ziemię i cicho podążył za człowiekiem który go omal nie nakrył. Spojrzeniem ocenił gdzie gość może trzymać kasę. Następnie przeszedł parę kroków, pozorując, że przybywa od strony przeciwnej do karczmy i zawołał w kierunku odchodzącego klienta:
- Przepraszam! - podbiegł do niknącej w mroku postaci. W ostatniej chwili potknął się o wystający z ciemności kamień - doskonały sposób na przyklejenie się do pacjenta i niezauważone wyczyszczenie mu kieszeni. Nie zamierzał zabierać ile się da, chciał na kolację, śniadanie i nocleg. W każdym razie nocleg; trochę suszonego żarcia miał w swoim worku mimo iż zdążyło mu ono dawno zbrzydnąć.
- Przepraszam bardzo - zaczął odsuwając się od mężczyzny, na którego właśnie wpadł - czy jeszcze dziś odjeżdża stąd jakiś dyliżans?

[To jakby co była próba kradzieży]

Mi Raaz · 28-08-2007, 16:07

Mi Raaz wstał, wziął karczmarza na bok.
- Panie, chętnie zostanę na noc. Mam do was jednak pewne pytanie. Słyszeliście może o pewnym pustelniku mieszkającym na północ stąd? Właśnie do niego zmierzam. Mam też prośbę, czy rano mógłbyś mi przygotować jakieś suszone mięso i prowiant, na kilka kolejnych dni drogi? Bo nie planuje powrotu do Otig Bang. Idę raczej na północ. Tymczasem proszę - młodzieniec poszperał w sakiewce i podał karczmarzowi kilka monet - to powinno być wystarczające za kolację i nocleg. Mam nadzieję, że jutro przed wyruszeniem, będę mógł zjeść jeszcze śniadanie i zapić piwem. A teraz prowadź mnie do pokoju.
Mi Raaz odwrócił się jeszcze do mężczyzn z którymi spędził ostatnie godziny
- Mam nadzieję, że jutro zjemy wspólne śniadanie.

Gdy dotarł do pokoju rozebrał się i zaczął ćwiczyć. Najpierw serie ćwiczeń fizycznych. Pompki, przysiady. Później zaczął rytmicznie oddychając powtarzać sekwencje ciosów które poznał ucząc się u swojego poprzedniego mistrza. Po prawie godzinie wreszcie położył się do łóżka, kładąc się na boku, z lewą ręką pod głową, a prawą na rękojeści miecza, który był jedyną gwarancją przyjęcia na naukę przez mistrza oni.

Zasnął szybko. Wiedział, że obudzi się o brzasku, bo nie wypił wcale tak dużo piwa.

Gem · 30-08-2007, 12:28

Gnargo miał już dość rozmów, piwa, karczmy i wszystkiego naokoło. Najchętniej, to by kogoś zabił, ale że nie szykowała się żadna bitka, postanowił zakończyć swoje "posiedzenie". ~~Trzeba się przewietrzyć ~~ Wstał, podszedł do karczmarza. Ile płacę? wyrecytował, powoli z poważną miną. Po uregulowaniu płac, zamówił pokój na noc i wyszedł. Starał się nie oddalić zbytnio od karczmy. Po prostu chciał znaleźć wygodne miejsce do ćwiczeń. Spał i tak mało, więc nocne ćwiczenia były normą. Nie wiedział co będzie robił jutro. Nie miał planu. Oprócz tego jednego. Nieść śmierć, wszystkim, którzy są na to gotowi. Po północy wrócił do pokoju, aby przenocować.

rasgan · 30-08-2007, 13:39

Na zewnątrz karczmy

Alkus potknął się o niewidoczny kamień i zręcznym ruchem znalazł oparcie w wychodzącym jegomościu. Wyuczonym sposobem wsunął rękę pod połacie czarnego płaszcza podróżnego i spróbował namacać sakiewkę.
- Przepraszam bardzo – Alkus zaczął odsuwać się od mężczyzny, na którego właśnie wpadł - czy jeszcze dziś odjeżdża stąd jakiś dyliżans?
- Dziś już nie, może jutro - odpowiedział dość chrapliwym głosem. - Sakiewka i tak jest pusta. Normalnie takich jak ty od razu zabijam, lecz dziś nie mam czasu – mężczyzna odwrócił się od młodego złodzieja i zniknął za rogiem budynku. Osłupiały młodzieniec stał przed karczmą jak wryty. Jeszcze nikt go nie złapał, nikt go tak nie upokorzył, żeby nie mieć czasu nawet zareagować na jego kradzież.
Nagle drzwi karczmy się otworzyły i ze środka wyszedł krasnolud o czerwonych oczach.

Izba główna Dzikiego Psa

- Panie, chętnie zostanę na noc. Mam do was jednak pewne pytanie. Słyszeliście może o pewnym pustelniku mieszkającym na północ stąd? Właśnie do niego zmierzam. Mam też prośbę, czy rano mógłbyś mi przygotować jakieś suszone mięso i prowiant, na kilka kolejnych dni drogi? Bo nie planuje powrotu do Otig Bang. Idę raczej na północ. Tymczasem proszę - młodzieniec poszperał w sakiewce i podał karczmarzowi kilka monet - to powinno być wystarczające za kolację i nocleg. Mam nadzieję, że jutro przed wyruszeniem, będę mógł zjeść jeszcze śniadanie i zapić piwem. A teraz prowadź mnie do pokoju.
- Niestety panie, nic nie wiem o żadnym pustelniku. Kiedyś, ze siedem lat temu był taki, co przypominał pustelnika. Stary dziadek, miał ze sobą tylko plecak i kij, a w góry chciał iść. Od tamtego czasu nikt go nie widział, nie żyje pewnikiem.
Rozmowę karczmarza i młodego wojownika przerwał czerwonooki krasnolud
- Ile płacę? - wyrecytował, powoli z poważną miną. Rzucił wyliczoną sumę karczmarzowi i wyszedł na zewnątrz, karczmarz zaś zaprowadził Mi-Raaza do jego pokoju.

Na zewnątrz

Gnargo minął jakiegoś chłopca, który wpatrywał się w przestrzeń przed budynkiem i skręcił za rogiem, tam gdzie przed chwilą zniknęła niedoszła ofiara złodzieja. Gnargo odszedł kilkanaście kroków za karczmę, pomiędzy stajnię a las, tam rozpoczął swe conocne ćwiczenia.

27-08-2007, 11:50	#15
Gem Reputacja: 1	"...Oni" Na dźwięk tego słowa krasnolud zamyślił się nieco. Wśród sposobów walki jakich kształcił zakon długiej śmierci był także i ten. Jednak wśród tamtejszych mnichów przemawiała tylko jego idea. Zadać cios = zadać śmierć. Jego mistrz uczył kiedyś tej sztuki, jednak nie był wybitnym znawcą. Kiedyś słyszał opowieść o mistrzu oni. To było jeszcze zanim Gnargo wstąpił do zakonu. Mistrza sprowadzono celem nauczenia adeptów tej sztuki. Podczas jednego z pokazów, chciał zademonstrować jak zabija się jednym uderzeniem. Poprosił jednego z uczniów. Nie wiedział wtedy że mnisi długiej śmierci, aż nadto byli wyczuleni na słowo "śmierć" i "zabijać". Podczas pokazu powiedział: Zapraszam Cię na środek, a was proszę, popatrzcie jak należy wykonać technikę. Oczywiście wcale nie miał zamiaru go nawet ranić, jednak w głowach tamtejszych zabrzmiało to inaczej. Podczas tłumaczenia chwytu został pchnięty nożem przez ucznia którego wywołał. Mimo to, zdołał zabić 2 mnichów ze sztyletem w plecach, niestety więcej umiejętności nie miał okazji zademonstrować, gdyż został obezwładniony i porąbany siekierą. W ten sposób klasztor stracił możliwość rozwoju w tej technice. - "Sam nazwałeś siebie mnichem, to pewno żeś nie jednego utłukł gołymi rękami, co?" Gołymi rękami, sztyletami, mieczami, toporami, lancami, strzałami, kuszą, kośćmi zwierząt i ludzi, pochodniami, krzesłami, stołami, kuflami po piwie, ubraniami, kluczami... właściwie to wszystkim co nawinie mi się pod rękę. - "Przychodzisz z północy? Znaczy od strony gór?" Zgadza się ~~Podoba mi się ten pajac. Wie jak zabijać i szuka człowieka, który uczy zabijać. Być może pójdę za nim.~~ Po chwili przerwy spojrzał na leśnika siedzącego naprzeciwko, przeciągnął się ziewając i wyjrzał za okno karczmy. Ostatnio edytowane przez Gem : 27-08-2007 o 11:56.

28-08-2007, 12:11	#16
rasgan Reputacja: 1	Główna izba Dzikiego Psa - późny wieczór Rozmowa zdawała się ciągnąć w nieskończoność. Żarcie powoli stygło, piwo się kończyło, a izba główna pustoszała, goście wychodzili w noc czy to na polowania, czy też szukając najkrótszej drogi do domu. Karczmarz kończąc rozmowę z klientem przy barze – raczej ponurym jegomościem skierował swe kroki ku wam. - Czy podać coś jeszcze? - zapytał patrząc na puste kufle i talerze. - A może mogę wam wynająć pokoje? Niedrogo, do rana odpoczniecie i podejmiecie swą wędrówkę. – ciągnął właściciel budynku, ale widać było, że był już zmęczony całym dniem pracy. - A nuże jakiś dyliżans się trafi do Otai Bang, wtedy stopom zaoszczędzicie wysiłku. Zapewniam was, że rankiem coś powinno jechać, zostańcie tuże na noc. Żonie pokoje rychtować każę. No jak będzie panowie? – po mimo zmęczenia karczmarz nie dawał za wygraną. Całkiem możliwe, że miał rację. Po co chodzić nocami, szukać drogi po omacku, jak rano się okazja trafić może? W czasie gdy rozmawialiście z karczmarzem izbę opuścił ostatni z gości. Ponury jegomość wysypał kilka monet z mieszka na drewnianą ladę przed sobą, odwrócił się na pięcie i wyszedł w noc. Po jego pewnym zachowaniu można było wnioskować, że bywał tutaj od jakiegoś czasu. Daszek nad gankiem Dzikiego Psa W chwili, gdy młodzik wchodził na daszek ganku zdarzyły się dwie rzeczy. Jedna mniej przyjemna od drugiej. Nie dość, że z karczmy wyszedł jakiś klient i prawie przyłapał młodzieńca na wspinaczce i włamaniu do pokoju, to jeszcze okazało się, że izba w której miał zamiar się przespać będzie komuś wynajęta na noc. Przez niewielkie okienko z zabrudzoną szybą chłopiec zauważył jak do pokoiku weszła żona karczmarza. W ręku trzymała niewielką lampę oliwną oraz białą pościel do ubrania. Postawiła lampę na stoliku nocnym i zabrała się za ubieranie pościeli – jednej poduszki i koca. - Psia kość – zaklął młodzieniec zastanawiając się co dalej począć. Właśnie stracił jedyną okazję na darmowy nocleg w łóżku. __________________ Szczęścia w mrokach...

30-08-2007, 13:39	#20
rasgan Reputacja: 1	Na zewnątrz karczmy Alkus potknął się o niewidoczny kamień i zręcznym ruchem znalazł oparcie w wychodzącym jegomościu. Wyuczonym sposobem wsunął rękę pod połacie czarnego płaszcza podróżnego i spróbował namacać sakiewkę. - Przepraszam bardzo – Alkus zaczął odsuwać się od mężczyzny, na którego właśnie wpadł - czy jeszcze dziś odjeżdża stąd jakiś dyliżans? - Dziś już nie, może jutro - odpowiedział dość chrapliwym głosem. - Sakiewka i tak jest pusta. Normalnie takich jak ty od razu zabijam, lecz dziś nie mam czasu – mężczyzna odwrócił się od młodego złodzieja i zniknął za rogiem budynku. Osłupiały młodzieniec stał przed karczmą jak wryty. Jeszcze nikt go nie złapał, nikt go tak nie upokorzył, żeby nie mieć czasu nawet zareagować na jego kradzież. Nagle drzwi karczmy się otworzyły i ze środka wyszedł krasnolud o czerwonych oczach. Izba główna Dzikiego Psa - Panie, chętnie zostanę na noc. Mam do was jednak pewne pytanie. Słyszeliście może o pewnym pustelniku mieszkającym na północ stąd? Właśnie do niego zmierzam. Mam też prośbę, czy rano mógłbyś mi przygotować jakieś suszone mięso i prowiant, na kilka kolejnych dni drogi? Bo nie planuje powrotu do Otig Bang. Idę raczej na północ. Tymczasem proszę - młodzieniec poszperał w sakiewce i podał karczmarzowi kilka monet - to powinno być wystarczające za kolację i nocleg. Mam nadzieję, że jutro przed wyruszeniem, będę mógł zjeść jeszcze śniadanie i zapić piwem. A teraz prowadź mnie do pokoju. - Niestety panie, nic nie wiem o żadnym pustelniku. Kiedyś, ze siedem lat temu był taki, co przypominał pustelnika. Stary dziadek, miał ze sobą tylko plecak i kij, a w góry chciał iść. Od tamtego czasu nikt go nie widział, nie żyje pewnikiem. Rozmowę karczmarza i młodego wojownika przerwał czerwonooki krasnolud - Ile płacę? - wyrecytował, powoli z poważną miną. Rzucił wyliczoną sumę karczmarzowi i wyszedł na zewnątrz, karczmarz zaś zaprowadził Mi-Raaza do jego pokoju. Na zewnątrz Gnargo minął jakiegoś chłopca, który wpatrywał się w przestrzeń przed budynkiem i skręcił za rogiem, tam gdzie przed chwilą zniknęła niedoszła ofiara złodzieja. Gnargo odszedł kilkanaście kroków za karczmę, pomiędzy stajnię a las, tam rozpoczął swe conocne ćwiczenia. __________________ Szczęścia w mrokach...

22-08-2007, 09:00	#11
Gem Reputacja: 1	- "Owszem, poluję na zwierzęta. Poluję z potrzeby jeno. Nigdy dla samego polowania. Nie jestem myśliwym. Powody są mniej istotne, zwykle liczą się fakty. odpowiedział krasnolud wykrzywiając twarz w grymasie uśmiechu. ~~ Zabija. No to porządne towarzystwo jak widzę, ale nie czuć tej cudownej woni, zapachu ciągnącej się za nimi śmierci. To się zmieni... miejmy nadzieje, że już wkrótce.~~ Po chwili przerwy kontynuował Ludzie zawsze znajdą sobie powody: wojny, nienawiść, zemsta, wymierzanie sprawiedliwości, chęć przetrwania, spełnienie ambicji... wymieniać można długo, ja różnie się tym, że nie wynajduję sobie powodów. Śmierć jest na każdym kroku. Ja jestem po to, aby jej służyć i zadawać gdy przyjdzie pora. Jestem Gnargo, mnich zakonu długiej śmierci. ~~ Przeprasza? A jemu co? Nażarł się pewnie czegoś. ~~ Słysząc wypowiedź Mi Raaza twarz krasnoluda przybrała dziwny wyraz. Nie mam skrzydeł, ale mam nadzieję, że trafię

23-08-2007, 00:05	#12
Mi Raaz Reputacja: 1	- Jeżeli można wiedzieć, to cóż sprowadza mnicha waszego zakonu w okolice Otai Bang?? - młody blondyn wyraźnie się ożywił po usłyszeniu słowa "mnich" ~~może się okazać, że mamy coś wspólnego biesie~~ W oczekiwaniu na odpowiedz Mi Raaz odstawił pustą miskę po kaszy, a prawą dłoń zacisnął na prawie pełnym kuflu. Wyraz ciągłego rozbawienia na jego twarzy zastąpiło skupienie.

24-08-2007, 18:31	#13
Gem Reputacja: 1	Poszukuję wrogów twarz krasnoluda przybrała złowieszczy wyraz. Tych ścierwojadów, którzy myślą, że mogą bezkarnie igrać ze śmiercią! Idę pokazać im z czym zadarli. Będę im wyjaśniał ponadczasowe prawo do umierania na ich własnej skórze, o ile będą ją jeszcze mieli. A mam nadzieję, że w Otai Bang uzyskam informacje gdzie ich znajdę. Gnargo zamyślił się na chwilę, być może szperając w pamięci lub rozmyślając. O czym? Ciężko było stwierdzić. Widzę, że masz miecz. Ilu istnieniom dałeś poznać śmierć dzięki niemu? Teraz krasnolud wykrzywił się w grymasie uśmiechu szaleńca.

25-08-2007, 00:17	#14
Mi Raaz Reputacja: 1	- Dobre pytanie. Nikogo nigdy tym mieczem nie zabiłem. Nie musiałem. Poza tym nie lubię przelewać krwi. To takie hmm - zamyślił się szukając w pamięci kiedyś zasłyszanego słowa - nieestetyczne. Jest tyle sposobów na zabijanie, bez rozlewu krwi. Sam nazwałeś siebie mnichem, to pewno żeś nie jednego utłukł gołymi rękami, co? Przychodzisz z północy? Znaczy od strony gór? - Szybko poprawił się Mi Raaz. - Zmierzam właśnie w tamtą stronę. Poszukuję mistrza "Oni" - wyraz skupienia na twarzy młodzieńca spotęgował się. Zwracał on wyjątkową uwagę na reakcję krasnoluda na dźwięk tej tajemniczej nazwy.

28-08-2007, 12:47	#17
Silwilin Reputacja: 1	Alkus zaczynał być naprawdę zirytowany. Cholerny dzień. Stracił transport na ostatnim zadupiu, późnym wieczorem, karczma w zasadzie pusta więc nikomu kieszeni nie odchudzi a teraz nawet nie ma gdzie odpocząć. Postanowił wykorzystać ostatnią możliwość jaka mu przyszła do głowy. Szybko ześlizgnął się na ziemię i cicho podążył za człowiekiem który go omal nie nakrył. Spojrzeniem ocenił gdzie gość może trzymać kasę. Następnie przeszedł parę kroków, pozorując, że przybywa od strony przeciwnej do karczmy i zawołał w kierunku odchodzącego klienta: - Przepraszam! - podbiegł do niknącej w mroku postaci. W ostatniej chwili potknął się o wystający z ciemności kamień - doskonały sposób na przyklejenie się do pacjenta i niezauważone wyczyszczenie mu kieszeni. Nie zamierzał zabierać ile się da, chciał na kolację, śniadanie i nocleg. W każdym razie nocleg; trochę suszonego żarcia miał w swoim worku mimo iż zdążyło mu ono dawno zbrzydnąć. - Przepraszam bardzo - zaczął odsuwając się od mężczyzny, na którego właśnie wpadł - czy jeszcze dziś odjeżdża stąd jakiś dyliżans? [To jakby co była próba kradzieży]

28-08-2007, 16:07	#18
Mi Raaz Reputacja: 1	Mi Raaz wstał, wziął karczmarza na bok. - Panie, chętnie zostanę na noc. Mam do was jednak pewne pytanie. Słyszeliście może o pewnym pustelniku mieszkającym na północ stąd? Właśnie do niego zmierzam. Mam też prośbę, czy rano mógłbyś mi przygotować jakieś suszone mięso i prowiant, na kilka kolejnych dni drogi? Bo nie planuje powrotu do Otig Bang. Idę raczej na północ. Tymczasem proszę - młodzieniec poszperał w sakiewce i podał karczmarzowi kilka monet - to powinno być wystarczające za kolację i nocleg. Mam nadzieję, że jutro przed wyruszeniem, będę mógł zjeść jeszcze śniadanie i zapić piwem. A teraz prowadź mnie do pokoju. Mi Raaz odwrócił się jeszcze do mężczyzn z którymi spędził ostatnie godziny - Mam nadzieję, że jutro zjemy wspólne śniadanie. Gdy dotarł do pokoju rozebrał się i zaczął ćwiczyć. Najpierw serie ćwiczeń fizycznych. Pompki, przysiady. Później zaczął rytmicznie oddychając powtarzać sekwencje ciosów które poznał ucząc się u swojego poprzedniego mistrza. Po prawie godzinie wreszcie położył się do łóżka, kładąc się na boku, z lewą ręką pod głową, a prawą na rękojeści miecza, który był jedyną gwarancją przyjęcia na naukę przez mistrza oni. Zasnął szybko. Wiedział, że obudzi się o brzasku, bo nie wypił wcale tak dużo piwa.

30-08-2007, 12:28	#19
Gem Reputacja: 1	Gnargo miał już dość rozmów, piwa, karczmy i wszystkiego naokoło. Najchętniej, to by kogoś zabił, ale że nie szykowała się żadna bitka, postanowił zakończyć swoje "posiedzenie". ~~Trzeba się przewietrzyć ~~ Wstał, podszedł do karczmarza. Ile płacę? wyrecytował, powoli z poważną miną. Po uregulowaniu płac, zamówił pokój na noc i wyszedł. Starał się nie oddalić zbytnio od karczmy. Po prostu chciał znaleźć wygodne miejsce do ćwiczeń. Spał i tak mało, więc nocne ćwiczenia były normą. Nie wiedział co będzie robił jutro. Nie miał planu. Oprócz tego jednego. Nieść śmierć, wszystkim, którzy są na to gotowi. Po północy wrócił do pokoju, aby przenocować.