Leohanidar stał spokojnie w bezruchu, gdy do pokoju wszedł jakiś szesnastoletni chłopiec, który powiedział:
-Sprowadziłem trzeciego.
-Dziękuje, on przedstawi się zaraz-powiedział Dronidos.
-Pozwólcie że się przedstawię. Zwą mnie Argor. Jestem druidem i znam się na wielu rzeczach, zbyt wielu by wyliczać. Przedstawcie się i wymieńcie swoje mocne i słabsze strony-odezwał się Aragor.
-Leohanidar-rzekł lakonicznie, dalej stojąc w tym samym miejscu.
-Natomiast najpierw chciałbym poddać was próbie. Ostatnimi dniami, koło miasta pojawił się pewnien mały problem. Ale to nic! Zaraz znajdziecie się na rynku. Chce poprostu sprawdzić, czy jesteście kompetentni-dodał Dronidos.
-Wolne żarty-powiedział lodowato piorunując wzrokiem Dronidosa, po czym został przeniesiony na kolisty plac, na którym porozstawiane były stragany. Było południe, a słońce świeciło niemiłosiernie. Leohanidar kątem oka zobaczył, że do łapy kota przyczepił się banknot, lecz szybko go zignorował, skupiając uwagę na otoczeniu.

Erwan w blysku pojawill sie na rynku. I oczywiscie jak zawsze musial wcos wdepnac. Los chcial ze tym razem byl to banknot.
Oh Laskawi Bogowie a na coz mi pieniadze w tej formie ?- zapytal sakrastycznie Bogow tego swiata. Nastepnie potrzasnal lapa by oderwac od niej
banknot.
Hmm w sumie ktos moglby mnie poniesc, jeszcze sie zgubicie i co bedzie ?-powiedzial kot wskakujac na ramie najwiekszego z nich.
To co teraz ?- dodal juz z wysokosci.

Erwan wskoczył na Argora.

-Teraz należy iść znaleźć ten kłopot. Lepiej wyjdźmy z miasta i może coś znajdziemy.
Przemienia się w sokoła leci w górę, patrzy czy nie ma tego "małego problemu". Patrzy gdzie jest wyjście z miasta i ląduje.
-Dobra, idźmy w tamtą stronę. - mówi wskazując ręką na wyjście z miasta.
Kieruje się w pokazaną stronę.

Udało ci się zauważyć wyjście z miasta.
Idziesz i słyszysz kawałek dialogu dwóch krasnoludów:
-Ale chyba nie wypuszczasz psa?
-Nie, jest bezpieczny. Wychodzi tylko ze mną na smyczy.
-Naprawdę, ostrożnym trzeba być.