Wyprawa w nieznane - Strona 29

Szarlej · 26-08-2008, 18:18

Źli na siebie nawzajem staliście w milczeniu, drzwi otworzyły się prawie uderzając zabójce i inżyniera. obaj na szczęście odskoczyli. Do pokoju weszły jeszcze trzy osoby, pierwsza kobieta była ubrana w zieloną suknie, niestety zapiętą aż po szyje. Rude włosy nosiła rozpuszczone, tak nosiły się tylko dziwki i kapłanki. Po namyśle zaliczyliście ją do tej drugiej grupy, chociaż miała zadatki i do pierwszej. Drugą osobą był znany dla Edica i Wallaca blondyn, trzeci był najstarszy, mógł mieć nawet pięćdziesiąt lat. Ubrany był w skórzaną kurtę i skórzane spodnie. Przy pasie miał szablę podobną do tej w świątyni. Drzwi się zamknęły.
-Siadajcie.
Głos rudej był miły dla ucha. Od razu zwróciła się do Anety, niestety w nieznanym Wam języku, z tego co mogliście ocenić nie był to język jaszczurów. Blondynka jej odpowiedziała.
-A zatem przejdźmy na wspólny.
Kobieta usiadła zajmując jedno z krzeseł, mężczyźni stanęli po jej obu stronach.
-Nazywam się Dimetra i jestem kapłanką powietrza i ognia.
Sekunda ciszy i odezwał się blondyn.
-Nazywam się Erich.
Uznał chyba, że takie przedstawienie wystarczy bo potem odezwał się starzec.
-Nazywam się Wilhelm, zwany przez reptyliony...
chwilę się zastanawiał
-Można to przetłumaczyć jako jaszczurzy przyjaciel.
W głowach całej Waszej trójki odezwał się głos Anety
"Radzę jakoś tego nie komentować."
-A jak Wy się nazywacie?
Ruda zabrała z czoła kosmyk włosów.
-Nazywam się Aneta, pewna kapłanka uczyła mnie magii wody.
-Nie powiązana z kultem Willa?
-Na szczęście nie.
Gdy się już przedstawiliście, znowu głos zabrała Dimetra.
-Skoro już się wszyscy znamy, powiedzcie mi, skąd się tu wzięliście?
Aneta milczała, wyraźnie dając Wam pole do popisu.

Altair · 31-08-2008, 21:06

Edic szukał wyjścia . Jego zmysły , zwłaszcza słuch rejestrowały wszystko z większą prędkością. Starał sie w tym małym zagraconym pokoju znaleźć coś co pozwoli mu w niebezpieczeństwie zwiać. Przy dobrych wiatrach zwiać niezauważonym. Niestety zapas pomyślności losu został wykorzystany.
Jedynym elementem przydatnym w tym pokoju byłaby żywa tarcza, byłaby gdyby ktoś mógł za nią posłużyć. Pozostało czekać .
Po co pytasz skoro wiesz więcej ode mnie ?

26-08-2008, 18:18	#281
Szarlej Reputacja: 1	Źli na siebie nawzajem staliście w milczeniu, drzwi otworzyły się prawie uderzając zabójce i inżyniera. obaj na szczęście odskoczyli. Do pokoju weszły jeszcze trzy osoby, pierwsza kobieta była ubrana w zieloną suknie, niestety zapiętą aż po szyje. Rude włosy nosiła rozpuszczone, tak nosiły się tylko dziwki i kapłanki. Po namyśle zaliczyliście ją do tej drugiej grupy, chociaż miała zadatki i do pierwszej. Drugą osobą był znany dla Edica i Wallaca blondyn, trzeci był najstarszy, mógł mieć nawet pięćdziesiąt lat. Ubrany był w skórzaną kurtę i skórzane spodnie. Przy pasie miał szablę podobną do tej w świątyni. Drzwi się zamknęły. -Siadajcie. Głos rudej był miły dla ucha. Od razu zwróciła się do Anety, niestety w nieznanym Wam języku, z tego co mogliście ocenić nie był to język jaszczurów. Blondynka jej odpowiedziała. -A zatem przejdźmy na wspólny. Kobieta usiadła zajmując jedno z krzeseł, mężczyźni stanęli po jej obu stronach. -Nazywam się Dimetra i jestem kapłanką powietrza i ognia. Sekunda ciszy i odezwał się blondyn. -Nazywam się Erich. Uznał chyba, że takie przedstawienie wystarczy bo potem odezwał się starzec. -Nazywam się Wilhelm, zwany przez reptyliony... chwilę się zastanawiał -Można to przetłumaczyć jako jaszczurzy przyjaciel. W głowach całej Waszej trójki odezwał się głos Anety "Radzę jakoś tego nie komentować." -A jak Wy się nazywacie? Ruda zabrała z czoła kosmyk włosów. -Nazywam się Aneta, pewna kapłanka uczyła mnie magii wody. -Nie powiązana z kultem Willa? -Na szczęście nie. Gdy się już przedstawiliście, znowu głos zabrała Dimetra. -Skoro już się wszyscy znamy, powiedzcie mi, skąd się tu wzięliście? Aneta milczała, wyraźnie dając Wam pole do popisu. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

31-08-2008, 21:06	#282
Altair Reputacja: 1	Edic szukał wyjścia . Jego zmysły , zwłaszcza słuch rejestrowały wszystko z większą prędkością. Starał sie w tym małym zagraconym pokoju znaleźć coś co pozwoli mu w niebezpieczeństwie zwiać. Przy dobrych wiatrach zwiać niezauważonym. Niestety zapas pomyślności losu został wykorzystany. Jedynym elementem przydatnym w tym pokoju byłaby żywa tarcza, byłaby gdyby ktoś mógł za nią posłużyć. Pozostało czekać . Po co pytasz skoro wiesz więcej ode mnie ? __________________ 3444862 A co do nicka ... nie , nie wziąłem go z gry :] . Altair jest gwiazdą . (gwiazdozbiór orła) Ci co żywią się nadzieją .... umierają głodni....