abishai

Posiadłość rodziny von Strom była dobrze znana w okolicy. Jak i sami von Stromowie. Rodzina niemieckich arystokratów, która porzuciła ojczysty kraj, by zamieszkać w Brytyjskim Wszechimperium.
Zdarzyło się to wieku osiemnastym. Od tego czasu von Stromowie wrośli w krajobraz Anglii.
A obecny nestor rodu Wilhelm Edward von Strom, był uznanym i cenionym naukowcem Wszechimperium Brytyjskiego. Światowej sławy akustykiem, niemal specjalistą od dźwięków wszelakiej natury. Tak. Von Strom zaliczał się do światowej czołówki w tej dziedzinie. I jak każdy naukowiec, był raczej samotnikiem, eksperymentującym w zaciszu swej posiadłości w hrabstwie Winchester.


W bardzo pięknej i zadbanej posiadłości. Von Strom mieszkał samotnie, mimo że jego żona żyła. Niemniej nie było to udane małżeństwo i Wilhelm czuł się szczęśliwy z dala od objęć od swej małżonki i gotów wychowywać samotnie swoje oczko w głowie. Victorię Eurekę von Strom.
Dziewczyna obecnie wkraczająca w pełnoletniość, była tym co w okolicy nazywano dobrą partią. Piękna, wykształcona i bogata Victoria, miała jedynie małą wadę... brak obycia w towarzystwie.
Ale czegóż innego można się było spodziewać po kobiecie, która chciała pójść w ślady ojca.
Niemniej przyciągała wzrok wielu i znalazłoby się sporo amantów, nie przejmujących się tym małym drobiażdżkiem. Wszak walory jej urody mogły z każdego światowca zrobić domatora.
Ale problemem było to, że Victoria (dla przyjaciół i ojca Vicky) nie była zainteresowana ożenkiem, zadowalając się pracą i zajmując domem (a dokładniej wojując z Hildą, nadopiekuńczą deus ex machiną z whadą wymhowy).
Dla ojca Vicky była najważniejszą istotą w jego życiu, więc nigdy nie zmusiłby jej do zamążpójścia wbrew jej woli. Zresztą doświadczenia Wilhelma na tym polu, prowadziły do konkluzji, że małżeństwa to samo zło. I jedyną dobrą ich stroną, są dzieci.

Mieszkali oboje z dala od innych, skupieni na eksperymentach i prozaicznej codzienności.
To było jednak miłe życie. I przyjemne życie.

Ale bycie sławnym uczonym miało swoje wady. Kilka tygodni temu, do Wilhelma von Stroma, przyszedł pilny telegram z Londynu. Ojciec Victorii zamknął się wtedy w gabinecie na kilka godzin, wyłączając go tymczasowo spod nadzoru Hildy. Potem spakował kilka swoich wynalazków, ubrania i inne rzeczy. Pocałował córkę w policzki na pożegnanie i wyruszył do Londynu ich jedynym automobilem. Obiecał wrócić za parę dni.

Minęły dwa tygodnie. I nic.
Mijał trzeci tydzień.
I wtedy do drzwi ktoś zapukał.
Posłaniec.
Mężczyzna uśmiechnął skłonił, spytał Victorię o imię i nazwisko. Po czym podał dziewczynie paczuszkę owiniętą w szary papier. Paczką od ojca. Poza jednak nazwiskiem, na paczuszce nie było żadnego adresu.

A w paczuszce był list i prezent.
Pozytywka...


i kluczyk do niej.
Vicky nakręcił pozytywkę i słuchając melodii zaczęła czytać list od ojca.

Posłuszna córka, posłuchałaby poleceń ojca. I została w domu, czekając na jego powrót.
Ale od kiedy to Vicky była posłuszną i grzeczną córką?

 

__________________
I don't really care what you're going to do. I'm GM not your nanny.