Upadek ludzkości - SESJA PRZERWANA

smok burzy · 03-04-2016, 23:18

Prolog:
Od kiedy ta plaga zaczęła zmieniać ludzi w potwory, nic nie jest takie samo. Nie ma jedzenia, prądu, wody. Podczas gdy świat obraca się w perzynę, losy nas, małej grupki, zostały ze sobą splecione. Jednak nie wiem, być może najgorszymi potworami okarzą się ludzie.

smok burzy · 05-04-2016, 23:08

Minęły dokładnie cztery miesiące od wybuchu epidemii. Wydawałoby się, że nic nie może doprowadzić do takiego stanu rzeczy... Mieliśmy wszystko, co teoretycznie było nie do obalenia. Nowoczesne technologie, nano-boty, skoordynowane rządy państw. Wystarczył malutki wirus, nieznany patogen, aby ludzie zaczęli zmieniać się w monstra. Rządy upadały, zaczęło brakować jedzenia, utworzono tak zwane bezpieczne strefy, aby ocalić
jak najwięcej ludzi. Niestety, w końcu brutalnie przerwano istnienie wielu z nich.
Teraz, na gruzach świata, piszę te słowa w zniszczonym markecie na wsi zwanej Zielątkowo. Patrzę przez okno na ten ciemny świat, jakby przemawiał do mnie "musisz w końcu wyjść". Podnoszę łuk. Kolejny dzień, kolejna wprawa, ale trzeba coś jeść.

Adi · 07-04-2016, 14:14

Minęły pełne strachu i cierpienia cztery miesiące odkąd pojawił się wirus. Chciała się zabić, ale jak znajdzie się lek na to całe zło to przecież warto żyć. “Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą” to zdanie zasłyszane w telewizji prowadzi Kamilę przez nowe życie wśród nowych przyjaciół i starania się przetrwać. Kvitfjell usłyszała o patogenie z telewizji, ale nie chciała wierzyć, że to wszystko prawda. Siedziała w kącie zniszczonego przez chuliganów markecie i patrzyła na kolegę o nieznanym imieniu piszącego prawdopodobnie list. Zaczęła się robić powoli głodna i wzięła klucz francuski leżący niedaleko jej bosych stóp po czym wstała i udała się w stronę półek czy nie ma czegoś do jedzenia. Wprawdzie miała suchy prowiant, ale to wystarczy na góra dwa dni, a nie wiadomo ile czasu będzie się tułać po tym świecie.

smok burzy · 07-04-2016, 16:30

Dał jej sygnał reką, aby się zatrzymała.
- Nie puszczę cię samej - powiedział stanowczo. - Poza tym, nawet w głupim RPG-u wojak potrzebuje wsparcia ogniowego. - Po wypowiedzenie tego, wymownie podniósł łuk. - Ta, nieśmieszny żart. - Szybko zawołał psa i odrzekł. - No to ruszamy?

Adi · 07-04-2016, 17:12

Jeszcze się dobrze nie znają, a już się rządzi. No nic wstrzymała się z ruszeniem w dalszą podróż.
-Pewnie, a przy okazji jak cię zwą i skąd masz psa? - zapytała Kamila jegomościa. Zastanawiało kobietę też ile ma strzał przy sobie, bo jakby miał ze cztery to tak trochę słabo. Trzymając klucz francuski w prawej ręce czekała na ruch mężczyzny.

Adi · 07-04-2016, 17:30

-Miło mi. Zwą mnie Kamila dla przyjaciół Kami - Gdy Krzysztof otworzył drzwi to poczuła przyjemny powiew na twarzy i skórze.
Teraz tylko którędy? - pomyślała Kvitfjell rozglądając się na boki. Ciekawe, która była godzina?
-Wybacz, że zapytam, ale gdzie masz strzały do łuku? - zapytała blond włosa kobieta.

smok burzy · 07-04-2016, 17:35

/Skasowało mi wiadomość./
- Krzysztof - odpowiedział spokojnie. - A pies jest mój. Miałem go przed epidemią. .
Ostrożnie wyszedł z marketu. Świeże powietrze wypełniło mu płuca, wziął głęboki wdech
rozejrzał się uważnie.
- A ciebie jak zwą?
***
- Tutaj - Pokazał na ramię. Miał tam sportowy kołczan z prowizoryczną linką
jako umocowanie. Rozejrzał się jeszcze raz. - Co powiesz na ten dom? - Wskazał mały, jednorodzinny domek na końcu ulicy.

Adi · 07-04-2016, 17:57

-Jako miejsce zamieszkania może być - powiedziała Kamila po czym rozejrzała się czy nikt nie nadchodzi i ruszyła w stronę domku. Może tam ktoś mieszkał może nie, ale to nie miało większego znaczenia w obecnych czasach jakie nastały. Skoro patogen atakuje ludzi, którzy stają się agresywni to czemu nie widać żadnego w okolicy? A może to było jedne z bezpiecznych miejsc. Ruszyła żwawym krokiem w kierunku domu.
-Może zapukać? - powiedziała blondynka do Krzysztofa.

smok burzy · 07-04-2016, 18:33

- Ech - westchnął. - Nie wiem ile, ale chyba nikogo już to nie interesuje.
Podążał spokojnym krokiem w kierunku domu. Ulica była wyludniona i pełna śmieci. Minęli wrak samochodu, kierowca wjechał w latarnie. Z wozu nie zostało nic. Byli już tuż pod domem, czuł jednak, że to zły pomysł. Drzwi były zamknięte.
- No to jak, rozwalamy czy otwieramy zamek?

Adi · 07-04-2016, 18:44

-Ja bym dała z buta - powiedziała Kamila dodając w myślach Jak ktoś jest tam to i tak już by dajmy na to nie spał. A wejście do pomieszczenia z hukiem zawsze daje odpowiedni czas reakcji i zaskoczenie owych mieszkańców - pomyślała blondynka. Chwilę po tym kopnęła w drzwi z cichą nadzieją, że te nie otwierają się do zewnątrz.

03-04-2016, 23:18	#1
smok burzy Reputacja: 0	Upadek ludzkości - SESJA PRZERWANA Prolog: Od kiedy ta plaga zaczęła zmieniać ludzi w potwory, nic nie jest takie samo. Nie ma jedzenia, prądu, wody. Podczas gdy świat obraca się w perzynę, losy nas, małej grupki, zostały ze sobą splecione. Jednak nie wiem, być może najgorszymi potworami okarzą się ludzie. Ostatnio edytowane przez smok burzy : 07-04-2016 o 18:57.

05-04-2016, 23:08	#2
smok burzy Reputacja: 0	Minęły dokładnie cztery miesiące od wybuchu epidemii. Wydawałoby się, że nic nie może doprowadzić do takiego stanu rzeczy... Mieliśmy wszystko, co teoretycznie było nie do obalenia. Nowoczesne technologie, nano-boty, skoordynowane rządy państw. Wystarczył malutki wirus, nieznany patogen, aby ludzie zaczęli zmieniać się w monstra. Rządy upadały, zaczęło brakować jedzenia, utworzono tak zwane bezpieczne strefy, aby ocalić jak najwięcej ludzi. Niestety, w końcu brutalnie przerwano istnienie wielu z nich. Teraz, na gruzach świata, piszę te słowa w zniszczonym markecie na wsi zwanej Zielątkowo. Patrzę przez okno na ten ciemny świat, jakby przemawiał do mnie "musisz w końcu wyjść". Podnoszę łuk. Kolejny dzień, kolejna wprawa, ale trzeba coś jeść. Ostatnio edytowane przez smok burzy : 07-04-2016 o 18:56.

07-04-2016, 14:14	#3
Adi Keelah Se'lai Reputacja: 1	Minęły pełne strachu i cierpienia cztery miesiące odkąd pojawił się wirus. Chciała się zabić, ale jak znajdzie się lek na to całe zło to przecież warto żyć. “Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą” to zdanie zasłyszane w telewizji prowadzi Kamilę przez nowe życie wśród nowych przyjaciół i starania się przetrwać. Kvitfjell usłyszała o patogenie z telewizji, ale nie chciała wierzyć, że to wszystko prawda. Siedziała w kącie zniszczonego przez chuliganów markecie i patrzyła na kolegę o nieznanym imieniu piszącego prawdopodobnie list. Zaczęła się robić powoli głodna i wzięła klucz francuski leżący niedaleko jej bosych stóp po czym wstała i udała się w stronę półek czy nie ma czegoś do jedzenia. Wprawdzie miała suchy prowiant, ale to wystarczy na góra dwa dni, a nie wiadomo ile czasu będzie się tułać po tym świecie. __________________ I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many. Discord: Adi#1036

07-04-2016, 16:30	#4
smok burzy Reputacja: 0	Dał jej sygnał reką, aby się zatrzymała. - Nie puszczę cię samej - powiedział stanowczo. - Poza tym, nawet w głupim RPG-u wojak potrzebuje wsparcia ogniowego. - Po wypowiedzenie tego, wymownie podniósł łuk. - Ta, nieśmieszny żart. - Szybko zawołał psa i odrzekł. - No to ruszamy? Ostatnio edytowane przez smok burzy : 07-04-2016 o 18:50.

07-04-2016, 17:12	#5
Adi Keelah Se'lai Reputacja: 1	Jeszcze się dobrze nie znają, a już się rządzi. No nic wstrzymała się z ruszeniem w dalszą podróż. -Pewnie, a przy okazji jak cię zwą i skąd masz psa? - zapytała Kamila jegomościa. Zastanawiało kobietę też ile ma strzał przy sobie, bo jakby miał ze cztery to tak trochę słabo. Trzymając klucz francuski w prawej ręce czekała na ruch mężczyzny. __________________ I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many. Discord: Adi#1036

07-04-2016, 17:30	#6
Adi Keelah Se'lai Reputacja: 1	-Miło mi. Zwą mnie Kamila dla przyjaciół Kami - Gdy Krzysztof otworzył drzwi to poczuła przyjemny powiew na twarzy i skórze. Teraz tylko którędy? - pomyślała Kvitfjell rozglądając się na boki. Ciekawe, która była godzina? -Wybacz, że zapytam, ale gdzie masz strzały do łuku? - zapytała blond włosa kobieta. __________________ I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many. Discord: Adi#1036

07-04-2016, 17:35	#7
smok burzy Reputacja: 0	/Skasowało mi wiadomość./ - Krzysztof - odpowiedział spokojnie. - A pies jest mój. Miałem go przed epidemią. . Ostrożnie wyszedł z marketu. Świeże powietrze wypełniło mu płuca, wziął głęboki wdech rozejrzał się uważnie. - A ciebie jak zwą? *** - Tutaj - Pokazał na ramię. Miał tam sportowy kołczan z prowizoryczną linką jako umocowanie. Rozejrzał się jeszcze raz. - Co powiesz na ten dom? - Wskazał mały, jednorodzinny domek na końcu ulicy. Ostatnio edytowane przez smok burzy : 07-04-2016 o 18:45.

07-04-2016, 17:57	#8
Adi Keelah Se'lai Reputacja: 1	-Jako miejsce zamieszkania może być - powiedziała Kamila po czym rozejrzała się czy nikt nie nadchodzi i ruszyła w stronę domku. Może tam ktoś mieszkał może nie, ale to nie miało większego znaczenia w obecnych czasach jakie nastały. Skoro patogen atakuje ludzi, którzy stają się agresywni to czemu nie widać żadnego w okolicy? A może to było jedne z bezpiecznych miejsc. Ruszyła żwawym krokiem w kierunku domu. -Może zapukać? - powiedziała blondynka do Krzysztofa. __________________ I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many. Discord: Adi#1036

07-04-2016, 18:33	#9
smok burzy Reputacja: 0	- Ech - westchnął. - Nie wiem ile, ale chyba nikogo już to nie interesuje. Podążał spokojnym krokiem w kierunku domu. Ulica była wyludniona i pełna śmieci. Minęli wrak samochodu, kierowca wjechał w latarnie. Z wozu nie zostało nic. Byli już tuż pod domem, czuł jednak, że to zły pomysł. Drzwi były zamknięte. - No to jak, rozwalamy czy otwieramy zamek? Ostatnio edytowane przez smok burzy : 07-04-2016 o 18:41.

07-04-2016, 18:44	#10
Adi Keelah Se'lai Reputacja: 1	-Ja bym dała z buta - powiedziała Kamila dodając w myślach Jak ktoś jest tam to i tak już by dajmy na to nie spał. A wejście do pomieszczenia z hukiem zawsze daje odpowiedni czas reakcji i zaskoczenie owych mieszkańców - pomyślała blondynka. Chwilę po tym kopnęła w drzwi z cichą nadzieją, że te nie otwierają się do zewnątrz. __________________ I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many. Discord: Adi#1036