Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > RPG - play by forum > Sesje RPG - Postapokalipsa > Archiwum sesji z działu Postapokalipsa
Zarejestruj się Użytkownicy

Archiwum sesji z działu Postapokalipsa Wszystkie zakończone bądź zamknięte sesje w systemie Postapo (wraz z komentarzami)


 
 
Narzędzia wątku Wygląd
Stary 20-11-2021, 20:32   #21
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
- Wow, ale bryki - albinoska gwizdnęła cicho, a podczas parkowania czuła odrobinę niepokoju. Szkoda było zarysować takie cuda na kołach, prawdziwe antyki, ale lepsze bo w pełni użytkowe. Westchnęła, wychodząc z fury. Poprawiła włosy, uśmiechnęła się szeroko i zawinęła Lolę pod ramię.
- Ejj, widziałaś jakie on ma ślepia?! Jak te diodki co je Ash zamontował w lodówie do spania… albo trochę jak płomyki z palnika kuchenki… takie niebieskie - dodała cicho robiąc rozmarzoną minę. Musiała się jednak szybko ogarnąć, bo dochodziły do innych Runnerów.
- Hej chłopaki, nie przewijał się tu Bricks? Ponoć gdzieś jest, może go widzieliście? Jak go szybko nie znajdziemy to nam dupki zamarzną. Pizga dziś trochę - zapytała wesoło, opierając się na obejmującej ją drugiej blondynie. Obie do nich pomachały.

- Bricks? Jason? On tam w środku gdzieś jest i zgrywa ważniaka. - odparł im wesoło jakiś blondas siedzący na kanistrze. Machnął w stronę wejścia do środka tego wielkiego hangaru przy jakim się zatrzymały. I we czterech odmachnęli im na przywitanie nie przestając jarać jointy. Zerkali ciekawie na obie blondynki i ich furę.

- O kurw… - Phere chyba stanęło serce, tak na dobrą chwilę… a pewnie i dłużej. Czas jakby się zatrzymał, zimno przestało doskwierać, a cała okolica fabryki przestała być istotna. W pierwszej chwili go nie poznała, ale gdy popatrzył na parę jasnowłosych przybłęd wszystko stało się jasne.
Miały przed sobą szefa wszystkich Runnerów, syna starego Hollyfielda. Niby młokosa który sięgał Geronimo do brody, a wagowo to tak może z połowę jego kilogramów osiągnął, jednak on dowodził i miał do tego pełne prawa. Bystry, charyzmatyczny, nieugięty. Do tego gapił się perfidnie ślepiami barwy czystego błękitu prosto na dwie gangerki jakby je przewiercał na wylot. Przynajmniej albinoska tak się czuła.
Więc tak, oto udało się nie dość że zobaczyć Stana, to jeszcze zwrócić jego uwagę. MÓWIŁ do nich, do tej pory nie szło choćby śnić że zauważy takie płotki!
Tylko co odpowiedzieć? Jak zagadać? Przejść tak obok i elo?
- ...wa mać, ogień mi wypadł - rozpaczliwa gonitwa myśli podsunęła dziewczynie rozwiązanie awaryjne i chwyciła się go mimo kiepskiej jakości. Lepszy bubel niż nic. Byle jeszcze chwilę móc się pogapić. Poklepała się przy tym po kieszeni jakby naprawdę zapalniczki szukała.
- Och, cześć Stan! - szczerej uciechy ze spotkania uważać w żaden sposób nie musiała i zanim przemyślała co ma zamiar robić, zaczęła to robić - Hej, dasz odspawać? Albo żarem kopsnąć? Głupia blondynka znowu zapalarkę zgubiłam - westchnęła ciężko, pokazując nieodpalonego falka obracanego w palcach. Serce waliło jej jak wściekłe, obecność Mili bardziej wyczuwała gdy ściskała ją coraz mocniej w pasie aby samej nie upaść. Albo nie zacząć piszczeć jak małolata, to by było siarskie.

- Pewnie. - odparł na luzie i podał jej swojego szluga aby mogła odpalić. Uśmiechał się ciepło i łagodnie jakby nie widział i nie zdawał sobie sprawy z wrażenia jakie wywołał.

- A ten, to ja też mogę? Bo mi się zgubił… - Milę ten widok też chyba zaskoczył jak się zorientowała kim jest ten z pozoru kolejny Runner jaki tak zwyczajnie sobie siedział na kanistrze, grzał się przy koksowniku i jarał zielsko z kolegami. Jak każdy Runner! W takim “Ambasadorze” to by za Chiny nie przeszło by Ted gdzieś tam sobie tak siedział i można było do niego tak zagadać i on do kogoś a tu proszę! Siedział, gadał, jarał, uśmiechał się…

- A to tego możesz wziąć. - Hollyfield machnął ręką dając znać, że Lola właściwie może sobie zatrzymać tego szluga. Zupełnie jakby już pierwszego nie trzymała w łapach. Sam sięgnął do kurtki i wyjął papierośnicę. Ładna była. I wyjął z niej kolejnego szluga.

Podobno gdzieś tam kręcił się Bricks, jednak tak jakoś jego sprawa spadła na razie w hierarchii ważności. Śnieżka przyjęła fajka, odpaliła swojego i puściła skręta dalej, a pod czaszką obijały się dźwięki piosenki Elvisa której tak nie lubiła, lecz teraz pasowała jak znalazł. I tak jakby przestała przeszkadzać. Nabrała nikotynowego oddechu biorąc Duchy na świadków, że nie zwinie się jak zwykły frajer z podkulonym ogonem. Co najwyżej dostanie wpierdol, ale morda nie szklanka.
- Dzięki słodziaku, ratujesz nas z opresji. Jakby co w tych wszystkich dowcipach o blondynkach jest całkiem sporo prawdy. Ale jak coś to tandetna propaganda, nikt nic nie widział, ani nie słyszał. Te no… pomówienia - uśmiechnęła się do blondyna, słysząc dokładnie "Love me tender, Love me true, All my dreams fulfill..." śpiewane jej tuż do ucha. Spojrzenia też nie mogła oderwać od jego oczu.
- A w ogóle to gadałyśmy sobie z Lolą o tobie - wypruła nagle, razem z wydmuchiwanym dymem. Łypnęła krótko na przytulaną blondynkę, mrużąc oczy. Szybko wróciła jednak do gapienia na Hollyfielda. Tego Hollyfielda.
- I wyobraź sobie, że stwierdziła, że nie będę mieć jaj aby cię spytać o pewną rzecz jeśli kiedyś Duchy mi przyfarcą i cię spotkam na żywo.

- Tak? A jaką? - Stan zapytał odpalając fajka od szluga jednego z kolegów. Siedział na tym stojącym kanistrze i nieco zadzierał głowę aby spojrzeć w twarz obu blondynek. Mila też na moment szybko spojrzała na kumpelę jakby się zastanawiała co takiego miała mówić ale w sumie ją też bardziej interesowała reakcja Hollyfielda. No i to co się stanie. Jego towarzysze też przybrali wyczekujący wyraz lekkiego, życzliwego rozbawienia.

- Nic wielkiego, zwłaszcza dla takiego chojraka jak ty - Phere nachyliła się, uśmiechając mu się prosto w twarz. Gadała do tej pary oczu tuż przed sobą prosząc Duchy aby serce jej nie wyskoczyło zaraz przez gardło - Nie wiem czy wiesz, ale albinosy przynoszą farta. Prawdziwe albinosy, a nie podrabiańce jak u Parkerów. Więc Stan, pochylisz te swoje szafirki i dasz się pocałować? Tak na szczęście. Satysfakcja gwarantowana, albo zwrot gambli.

- Pocałować? - blondas spojrzał na nią pytająco jakby sondował co się za tym kryje. Albo się zgrywał. Albo był już tak zjarany, że mógł wolniej kontaktować. Przeniósł spojrzenie na swoich towarzyszy sprawdzając czy oni też to słyszą.

- No dobrze. Niech będzie. Spróbujmy. - powiedział w swojej łaskawości po czym wstał z kanistra i gestem zaprosił Lucy do siebie.

Zaproszenie zostało przyjęte z marszu, blondynka bardziej niż chętnie podeszła ten krok do przodu i zarzuciła gangerowi ramiona na szyję, napierając piersią na jego tors. Spojrzała jeszcze z bliska w dwa niebieskie punkty trochę wyżej jej własnych oczu i wyciągnęła szyję. Odnalazła jego usta swoimi, wpijając się w nie łapczywie podczas gdy dłonie przeniosła na krótkie blond włosy, zatapiając w nich palce. Do warg i języka przy wymianie mokrych oddechów doszedł dotyk delikatnych palców na skroniach, policzkach i żuchwie, a spomiędzy złączonych ust dochodził zadowolony pomruk. W pewnym momencie jedna z bladych rąk zjechała na pierś Runnera, drapiąc go po szyi i po klatce piersiowej przez cienką koszulę.

Koszulka była przyjemnie nagrzana od żywego ciała. I podobnie dłonią dało się wyczuć to młode, gibkie ciało. Stan okazał się całkiem niezłym partnerem do całowania. Sam też odwzajemniał pocałunek bez skrępowania. Jego dłonie z początku oscylujące wokół kobiecych policzków, włosów i szyi sprawnie zawędrowały w dół. Łapiąc ją za biodra i pośladki ugniatając je z wyraźną lubością. A całość scenki wywołała gwizdy i okrzyki obserwujących to kumpli.

- No zobaczymy z tym szczęściem. - powiedział blondyn puszczając ją w końcu i uśmiechając się z zadowoleniem.

Kolana trochę się blondynce trzęsły, oddech też miała przyspieszony, za to na twarzy wykwitł jej wyraz bezbrzeżnego szczęścia jakby już rozbroili całą rafę i przejęli silosy z ropą aby je oddać Lidze.
- Muszę cię kiedyś złapać bez kumpli, dogłębnie temat szczęścia obgadać - szepnęła, cmokając go krótko na odchodne i zrobiła krok w tył, choć ręce z jego ramionami zabrała dopiero po chwili potrzebnej na w miarę wyrównanie oddechu.
- Dzięki Stan, kochany jesteś… a w ogóle to Lucy. Ale Śnieżka też może być - powiedziała mrugając do tego. Jak na pierwsze spotkanie nie poszło tak źle… chyba. Fura stojąca niedaleko kusiła, szczególnie tylna kanapa. Niestety niby po coś tu przyszły z Lolą, a i chyba nie wypadało sprawiać wrażenia zbyt łatwej, chociaż wystarczyłoby pstryknięcie palcem aby leciała tam gdzie niebieskooki sobie wyduma. Szczęście albinosa, obyło się bez niezręcznych sytuacji.

- Stan. Ale Dymek też może być. - przedstawił się jakby był tylko kolejnym chłopakiem z dzielni a nie szefem jednego z największych i najważniejszych gangów w mieście.

- No a ja jestem Lola. - druga z blondynek złapała tą pierwszą i miała podobnie do niej spojrzenie.

- Cześć Lola. A Jason to tam w środku. Wejdziecie przez te drzwi to potem po schodach na górę. Tam są biura to tam już was ktoś pokieruje. - Hollyfield wskazał na drzwi na które już pokazywał wcześniej i obie panny cofały się w ich stronę. Aż wreszcie trzeba było przez nie przejść i widok czterech jarających sylwetek przy koksowniku został za drzwiami.

- O ja! Śnieżka całowałaś się z samym Hollyfieldem! I jak było? Lepiej niż z Dzikim? - Lola musiała się bardzo starać aby nie zacząć piszczeć na całe gardło z tej ekscytacji ale jakoś udało jej się opanować i tylko tak dyskretnie do kumpeli zdradzała się z emocjami.

- Widziałaś jakie on ma ślepia? I jak się uśmiecha? Normalnie nie wierzę, tak po prostu sobie siedział przy wejściu i dał się zagadać! Jakby zwykłym chłopakiem z rejonu był! I się nie krzywił że się korektorem albo mąka pobudzi! Ogarniasz, że to nasz Stan?! - druga blondynka też ledwo panowała nad sobą aby nie zacząć skakać i śmiać się na cały głos.
- Cholera no… szkoda że trzeba iść biznes obgadać bo bym go tam chyba rozebrała na miejscu, musimy częściej tu wpadać. Może następnym razem da się wyciągnąć gdzieś do fury. Ciekawe jakie ma dziary, musi mieć dziary i to ma pewno zajebiste. Przecież jest Runnerem! Myślisz że się da zaprosić na tylną kanapę? To byśmy go obie zdybały. Na pewno by nie narzekał, ja bym nie narzekała. - westchnęła - Kurde nie wiem czy lepiej niż z Dzikim, inaczej. Dziki to wiesz, codziennie tabuny fanek ma wokoło i w ogóle, ale Stan też kozak i do tego nasz! A te oczy…

- No ja tak trochę za daleko byłam aby się dokładniej przyjrzeć. Wiesz jakaś blondyna mi wszystko zasłaniała. - Mila popatrzyła na Lucy ironicznym i rozbawionym uśmiechem. Ale chłonęła jej słowa jak gąbka. Uśmiechała się i kiwała głową słuchając z zapartym tchem tej relacji z całowania się z szefem wszystkich Runnerów.

- No to chodź do Jasona. Może jak się szybko wyrobimy to jeszcze go złapiemy bo jak tylko wyskoczył na fajkę to mogą się zmyć. - blondynka wskazała kciukiem na drzwi przez jakie przeszły a brodą na schody prowadzące na górę. Chyba o nich mówił Hollyfield.

Phere zbystrzała, rzucając spojrzenie za plecy. Tak, miało sens. Bardzo dużo sensu.
- Załatwmy to szybko - zgodziła się, wchodząc na pierwsze stopnie i jakby kopa na rozpęd dostała. Po trzech stopniach odwróciła się do kumpeli.
- Trzeba go dorwać, póki jest szansa. Nie odpuszczę gadowi - szepnęła z psotnym uśmiechem - Dawaj na wylocie odstawiamy numer z różowego filmu. Kto wie, może jak się podjara to nie będzie marudził przy zaciąganiu do fury. Z tego co pamiętam tylna kanapa Black Knighta spokojnie pomieści trzy osoby.

- No. Bo cztery to już jednak trochę tak łokieć w oko. - zaśmiała się kumpela wbiegając za nią po schodach. Wyszły na jakiś korytarz który prowadził do jakichś biur. Wyglądały jak biura tyle, że od paru dekad ludzie w wojskowych buciorach i skórzanych kurtkach zdołali nadać mu własny charakter. Widać było puszki z petami i jakieś graffiti na ścianach. Z jakichś drzwi wyszedł jakiś facet i podniósł na nie wzrok. Lola skorzystała z okazji aby zapytać o Bricksa i ten wskazał im drzwi na końcu korytarza. Jak tam dotarły to zastały jakieś biuro. Tyle, że dość puste bo biurko było ustawione pod samą ścianą. Zaś zaraz za wejściem zastały zwalistą sylwetkę Jasona. Ten stał do nich tyłem i w skupieniu celował kijem golfowym do podstawionego kubeczka jaki widocznie robił za dziurkę do trafienia. Oprócz niego jeszcze kilku facetów i jakaś laska stali dookoła i obserwowali jakby to było jakieś widowisko. Oni spojrzeli w stronę nowych jakie weszły a i Bricks odwrócił się do tyłu.

- A, to wy. Mówili mi z bramy, że przyjdziecie. Co tam? - zapytał wracając do celowania kijem w piłeczkę. Co prawda to była tenisowa piłeczka ale jakoś nikomu to chyba nie przeszkadzało.

- Hej Jason - Śnieżka zaczęła wesoło - Słuchaj, wpadłyśmy ci gitarę pozawracać bo byłyśmy u Mario i sobie z nim chwilę pogadałyśmy. No i sprawa jest. Jeśli brudasy serio zgodzą się na budowę przekaźnika u siebie w lepiankach, to zostaje jeszcze kwestia komunikacji. Słyszałeś tego dresa od Huronów, na smartfonie to jedynie co będzie można odbierać, a przy takiej akcji by się przydała komunikacja w dwie strony. Mario mówi, że takie wojskowe plecakowe radio by dało radę. Tylko u siebie ma trupa nie do ożywienia… ale jak wojskowe, to może u nas tutaj znalazłoby się jakieś jedno. Wiesz, dla nas, reszta oszołomów niech się sama martwi, nie? Poza tym tak lipa na przykład polegać na tych sztywnych dupkach z Downtown, a Stary Zgred na pewno coś swoim wyciągnie żeby się pokazać… więc tak wpadłyśmy ci nacisnąć temat. Bo do przesyłki obrazu Mario wspominał o dronie, ale tego za chuja nie ogarnie się tak o. No ale może ktoś z Ligi da radę. W sobotę o tym podklepiemy bajerę, jednak fajnie by tam było iść z czymś konkretnym. Ta Parkerówa co mówiła że zna rafe robiła tam chwilę za kuriera. Kojarzy rozkład rafy, ale nic poza tym. Mapy też nie dała rady narysować. Czyli będzie bardzo nam potrzebne się dogadać podczas akcji.

- Drony, kamery, radia? - Bricks był wyraźnie zdziwiony z czym tutaj przybiegły i sie wysypały. Zadumał się, westchnął i znów zaczął celować kijem w piłeczkę. Celował z kilka razy nim uderzył mocniej. Żółtawa piłka potoczyła się po podłodze ale minęła podstawiony kubek o kilka centymetrów. Jason skrzywił się a koledzy zaczęli się śmiać i żartować.

- Nie mamy żadnych dronów. Kamery to nie wiem. Mamy coś? - spojrzał w stronę tej laski co mogła być rówieśniczką blondyn jakie weszły.

- Ale to musi być specjalna kamera, taka z nadajnikiem. Dlatego taka z dronów by była dobra. Mario tak mówił. - wtrąciła się Lola zanim tamta zdążyła odpowiedzieć. Oboje tutejszych Runnerów spojrzało na nią ale odezwała się ta kobieta.

- To jak dronów to nie, nie mamy takich. Kamer z dronów też nie. Przynajmniej ja nic o takich nie wiem. - powiedziała jakby nawet w trakcie mówienia przeszukiwała swoje zakamarki pamięci.

- No. To w sobotę jak będziemy w Lidze to można popytać. - skwitował Bricks odbierając od kogoś rzuconą piłkę. Odbił ją od podłogi znów łapiąc. Po czym puścił ją i przytrzymał nogą aby unieruchomić na poprzednim miejscu.

- A radia się poszuka. Jakieś mogą być chociaż nie jestem pewna w jakim stanie. To jak będziecie w sobotę to może już coś będzie wiadomo. - dorzuciła ta kobieta wracając do tematu z radiem.

Przez chwilę albinoska zawiesiła wzrok na piłce.
- Dobra, wpadać tu po info czy już na miejscu nam powiesz na czym stoimy i o co innym truć dupę? - spytała Jasona.

- Niee. To w sobotę w Lidze. Powiem wam co wyszło. - machnął ręką na znak, że nie ma czym sobie zawracać gitary z czymś takim.

- W takim razie palimy wroty i spadamy na rewir. - Phere kiwnęła głową z uśmiechem - Dzięki Ryjku i do soboty. Trzymajcie się - pomachała reszcie Runnerów, wycofując się do drzwi.

- No. To do soboty. - Bricks skinął im głową na pożegnanie i pozostali także. Jak obie wychodziły znów widziały jak przymierza się do kolejnego uderzenia w żółtawą piłeczkę.

- No to powiedziałyśmy. To teraz ich sprawa. - Lola wzruszyła ramionami dając znać, że uważa swoje obowiązki współpracy z władzami za zakończone.

Pokazały rozwiązanie jedno z wielu problemów, zadzwonił dzwoneczkiem, że są i trzymają ręce na pulsie. Nikt nie mógł im niczego zarzucić.
- Spadamy - Lucy była tego samego zdania. Szybko zbiegła po schodach. Nie że się jej spieszyło, skądże znowu. Przed wyjściem chwyciła drugą blondynkę za rękę i szarpnęła do siebie aż stanęły twarzą w twarz.
- A ty kociaku chyba o czymś zapomniałaś - mruknęła, łapiąc ją w pasie i przyciskając do siebie, a potem pocałowała mocno. Blade dłonie z pasa szybko przeszły dotykiem na piersi i brzuch, a potem pośladki. Albinoska ściskała je przez chwilę, a następnie puściła tylko po to, aby wsunąć je pod materiał spodni i dalej kontynuować zabawę. Wypychała ją przy tym do tyłu, prosto do wyjścia.

- No to ty takie rzeczy też umiesz? No jej, szkoda, że dopiero teraz się o tym dowiaduję! - Lola przerwała na chwilę to całowanie i obłapianie aby powiedzieć swoje. A okazała się całkiem wdzięcznym materiałem do obłapiania i całowania. Wszędzie na Lucy czekało coś jędrnego, ciepłego, gładkiego i przyjemnego w dotyku. A, że Mila miała też całkiem wysokie skille językowe to i całowanie się z nią było świetną rozgrzewką przed czymś więcej. Zwłaszcza, że chociaż w pierwszej chwili wydawała się zaskoczona takim zachowaniem kumpeli to szybko zaczęła pomrukami i swoja aktywnością zdradzać, że kręci ją taka zabawa i jest jak najbardziej za. Złapała za biodra albinoski przyciskając ją do siebie albo przytrzymując jej głowę. I cofały się tak do drzwi aż kierowca wymacała klamkę i właśnie nieco po omacku otworzyła drzwi na tą jesienną szarugę na zewnątrz.

- Hej zobaczcie! - krzyknął zaskoczony któryś z Runnerów gdy obie splecione ze sobą blondynki wytoczyły się na zewnątrz. Chyba mieli już spadać bo zostawili koksownik i byli już przy narożniku. Ale słysząc i widząc akcję przy drzwiach jeszcze się zatrzymali i odwrócili aby sobie popatrzeć na piękno tych widoków.

Phere uśmiechnęła się w duchu. Miały szansę! Widząc że widownia jednak nie rozpłynęła się jak marzenie o lepszym jutrze ze zdwojonym entuzjazmem podjęła zabawę. Zabrała jedną z rąk spod spodni na pośladkach Mili i przeniosła na jej piersi, dopychając jej plecy do barierki. Mruczała przy tym, prowadząc wojnę na języki aż nagle nie zjechała ustami niżej. Podgryzając szyję kumpeli schodziła niżej, gdzie obojczyki, a następnie piersi. Aby się do nich dobrać nie tylko ręcznie, podwinęła jej koszulkę i zaatakowała, jedną dłonią uciskając jedną wypukłość, a ustami przyklejając się do drugiej. Kątem oka próbowała złapać obraz z narożnika.
- Wpadnij łapką pod kieckę i baw się dobrze - szepnęła ciesząc się z własnego farta. Nie dało się wymarzyć lepszego kompana do podobnej zabawy niż Lola. Dało się to zobaczyć i usłyszeć gołym okiem i uchem. A także poczuć dotykiem.

- Dobra! - blondynka zdradzała objawy, że wszystko jej się tam w środku musi gotować z tego nadmiaru podniecenia. I jak to miała w zwyczaju, skoro już coś się zaczynało dziać to chciała to szybko i mocno, po całości. Teraz też ją chyba trochę poniosło bo niespodziewanie złapała za ramiona kumpeli, obróciła ją wokół własnej osi i pchnęła ją na maskę jakiejś fury co tu stała. Lucy nie zdążyła właściwie nic zrobić gdy druga z blond harpii spadła na nią jak harpia właśnie. Najpierw przycisnęła ją do tej maski i zajęła się jej ustami ale mając w głowie tą prośbę czy polecenie szybko zaczęła się zsuwać niżej. Aż podwinęła czarną sukienkę Śnieżki i uklękła aby zająć się tym co ta miała między udami. A jak właśnie mogła doświadczyć albinoska te wszystkie zabawy i liczni znajomi i znajome z jakich słynęła w ich gangu blondwłosa hedonistka chyba nie poszły na darmo. Bo jej usta, język i palce całkiem sprawnie radziły sobie z jej bielizną i tym co ma pod nią. A przy okazji bez kłopotu mogła obrócić głowę w bok i spojrzeć na narożnik.

Wciąż tam stali gdy się zaczęło to niespodziewane ale jakże porywające widowisko. Skoro zaś to było coś więcej niż chwilowy klaps, buziak czy łapanie cycków tylko zapowiadało się na pełny numerek na masce wozu to i nawet zaczęli wracać w ich stronę aby się lepiej przyjrzeć. I ten blondas i szafirowych oczkach też tam był.

Pułapka działała, niczego nie spodziewająca się ofiara sama się zbliżała prosto do pary drapieżników rozłożonych na masce bezimiennej bryki i wyglądających może nie niewinnie, ale z pewnością przyciągnęły uwagę. Teraz należało ją tylko utrzymać, zmusić blondasa do przejścia jeszcze tych paru kroków aby znalazł się w zasięgu rażenia. Taki był plan, tylko pamiętanie o nim przychodziło coraz ciężej. Mila potrafiła prawdziwe cuda i choć nie do końca Phere kręciły laski, to ta konkretna robiła z nią co chciała. Czując jej zabiegi albinoska rozchyliła szerzej uda żeby ułatwić tamtej działanie. Najpierw wzdychała głośno, ale wystarczyło parę ruchów zręcznych palców i warg, aby zaczęła pojękiwać sugestywnie, wyginając plecy na zimnej blasze. Poruszała biodrami we wspólnym rytmie z drugą blondynką, to głaszcząc ją po włosach, to dociskając jej głowę do swojego ciała. Gdzieś tam obok wiedziała że gangerzy patrzą, jednak zanim to sobie przypomniała udało się jej zatracić na parę chwil i porwać zabawie. Oddychała coraz szybciej, drugą rękę jakoś tak samoistnie położyła na swojej piersi, zaciskając mocno palce w tym samym tempie w którym poruszała się reszta ciała. Sekundy znowu gdzieś uciekły, lecz gdy otworzyła oczy pijanym wzrokiem powiodła po twarzach widzów stojących obok auta. Blada dłoń z piersi uciekła między uda dziewczyny i tam pomogła przez kilka sekund Loli, a potem mokry palec wylądował przy rozchylonych wargach Phere. Oblizała go powoli patrząc w niebieskie ślepia i równie powoli wyciągnęła go w ich kierunku. Szybki, zachęcający uśmiech potem ten sam palec pokiwał zapraszająco, a dziewczyna dla lepszego efektu zajęczała z uczuciem.

- Zobaczcie chłopaki jakie mamy tutaj gorące kociaki. - zaśmiał się jeden z Runnerów. Tak jakoś chrapliwie jakby bardzo kręciło go to co właśnie działo się na masce wozu parę kroków przed nim. Zresztą koledzy reagowali podobnie. Stan też nie był wyjątkiem. Zaciągnął się szlugiem i widząc zachęcający gest palca Śnieżki podszedł do maski bliżej.

- No? Zapomniałaś mi coś powiedzieć? - zapytał wydmuchując dym gdzieś w stronę dachu pojazdu. A sam z nachylił się nad nią i przewiercał tym chabrowym wzrokiem.

Sądząc po minie i rozbieganym spojrzeniu dziewczyna chciała mu coś powiedzieć, ale nie pamiętała do końca co takiego. Musiało być to jednak coś ważnego, bo wychyliła się mu naprzeciw i użyła ust, chociaż nie do słów. Pozwoliła przemówić rozgrzanym wargom i zachłannemu językowi, a także dłoni która złapała gangera najpierw za nadgarstek i przyłożyła do osieroconej piersi. Tam intruza zostawiła, dotykając go za karkiem żeby przeczesać jasne włosy, by powędrować w dół przez bok szyi, klatkę piersiową aż do paska spodni za który pociągnęła chcąc go wciągnąć na maskę gdzie cała zabawa.

Stan oddał pocałunek całkiem chętnie i bez skrępowania. Tak samo zresztą jak poprzednio. Niemniej chętnie sięgnął po gościnne piersi albinoski i uśmiechnął się wesoło do klęczącej między jej udami blondyny. Ta odwzajemniła mu się tym samym posyłając mu rozmaślony uśmiech. Hollyfield wyprostował się i wsadził sobie szluga z powrotem w zęby.

- Chyba nie miałyście okazji zwiedzić biura co dziewczyny? No to chodźcie bo nie wiadomo kiedy trafi się okazja. - powiedział pomagając im zejść z maski i popychając w stronę drzwi przez jakie przed chwilą przeszły. Tam znów po schodach i do biur ale tym razem otworzył jakieś inne drzwi gdzie stały dwa sklejone ze sobą biurka. Na nie popchnął albinoskę i wskazał na nią blondynce. Ta pokiwała głową i chętnie wróciła do przerwanego zajęcia bo szykowało się, że zaraz się zrobi trzyosobowy skład. Z początku Runner jedynie patrzył, tak chyba póki nie skończył szluga, jednak gdy to już nastąpiło wpadł między pozostałą dwójkę jak burza szybko zaprowadzając nowe porządki z sobą jako centrum całego spotkania, a dwie blondynki przyjęły go bardziej niż entuzjastycznie. Przez ten entuzjazm prawie połamali biurka, ale jakoś żadne z nich nie zwracało na to uwagi. Kto by się przejmował pierdołami?

Czwartek; późne popołudnie; okolice Wallad Lake


Tak przyjemnie rozpoczęty czwartek powoli i nieubłaganie chylił się ku wieczorowi. Słońce, gdyby oczywiście dało radę przebić się przez deszczowe chmury, chyliłoby się już praktycznie tuż nad horyzontem, ale że ołowiany całun szczelnie zakrywał niebo po prostu robiło się coraz ciemniej i ciemniej. Wracając do domu gangerki w czarnym mustangu trajkotały i chichotały jak najęte wciąż nie mogąc uwierzyć jak dobrze oraz dokładnie udało się im poznać z niebieskookim Stanem. Rzeczywiście miał dziary i to zajebiste, oglądały je dokładnie wzrokiem dotykiem i smakiem, gdy już zrzucił ciuchy.
Brudne ale przeszczęśliwe jarały fajka za fajkiem, a za oknem widziały jak w coraz większej ilości mijanych budynków zapalają się światła zwykle żółto-pomarańczowej barwy charakteryzującej świece lub płomienie ognisk lub kominków. Nie każdy miał fart posiadać w domu generator i dodatkowo sprawne na tyle okablowanie, żeby dawało radę obsługiwać kontakty, gniazdka i standardowe lampki. Na szczęście w domu pogrzebowym dzięki Ashowi nie musieli się martwić o za dużą ilość ognia, a albinosce taki stan rzeczy bardzo odpowiadał. Tym chętniej wracała do domu, a gdy tam dotarły z Lolą, każda poszła do swojej części domu, szykować się do wyjścia z sąsiadami. Zanim jednak poszła na górę, dziewczyna zeszła do kostnicy zostawić technikowi przenośną pamięć z nowymi filmami i poprosić o ogarnięcie bojlera z ciepłą wodą. Jego też poinformowała o pozostawionych w kuchni zakupach.
- Na pewno nie chcesz jechać z nami do Cyborgów? - zapytała raz jeszcze, będąc już na progu - Możemy cię zawieźć w bagażniku i tak samo przywieźć. Nie zostaniesz sam… znowu. Chyba że do Nico podbijesz, ale i tak cieszyłabym się gdybyś z nami tam polazł.

- Dzięki ale nie. Ktoś musi zostać pilnować chaty. I waszego amanta. - wygolony prawie na zero młodzieniec uśmiechnął się łagodnie ale machnął dłonią na znak aby się nim nie kłopotać i dobrze mu tu na miejscu bez wychodzenia na tą okropną, pustą przestrzeń na zewnątrz.

- No i będziemy mieć co robić. - pomachał małym pendrive dając znać, że jest ciekaw co koleżanki przywiozły od Mario.

- Jaki on nasz… po prostu sobie u mnie leży - albinoska przewaliła oczami, chociaż parsknęła przy tym krótko pokazując dobry humor.
- Dzięki Ash. Mówił że nie będzie uciekać bo nie jest mu w tej niewoli aż tak tragicznie, ale pewnie będzie głody potem. Zostawię mu żarcie, coś do picia… jakby chciał coś obejrzeć to jasne. Filmy dla dorosłych też tam macie - machnęła na śmieszka w dłoni technika dodając jeszcze że niedługo wróci, tylko ogarnie swoje sprawy na górze. Wbiegła szybko na schody, przeskakując po dwa aż wpadła do kuchni i tam na szybko zakręciła się za jedzeniem dla Latynosa. Na tacy wylądowało parę smakołyków z zakupionych zapasów na imprezę, do tego dzbanek z sokiem i kilka kanapek. Całość dziewczyna wniosła na piętro, zostawiając przy łóżku po cichu, bo leżący pod kołdrą mężczyzna spał. Na palcach więc zgarnęła swoje rzeczy i wyszła, zamykając drzwi ostrożnie. Schodząc do kostnicy wciąż myślała o gościu z poddasza. Odpoczywał, zbierał siłę żeby jak najprędzej wylecieć do siebie… szkoda. Niby wiedziała że na zawsze go tu nie zatrzymają, jednak póki był robiło się w jej pokoju jakoś tak sympatyczniej. Fajne uczucie wracać do siebie i wiedzieć że ktoś tam czeka.
Westchnęła, wpadając do królestwa Aarona gdzie od razu wzięła kurs na łazienkę.
Samo wyszykowanie zajęło jej półtora kwadransa, gdzieś po drodze zaczęła dobijać się Lola bo też chciała się umyć.
- Dobra, nie awanturuj się - otworzyła najeźdźcy, żeby wycofać się z powrotem pod lustro, gdzie walczyła z cieniem do powiek - Ogarnęłaś te swoje zabawki?

- Nie jeszcze. Ale to chwila moment. Wrzucę do plecaka i będzie. Właściwie jak coś chcesz to mów, to mogę wziąć. Albo i chodź ze mną to sama wybierzesz. Ale to jak skończę. - Lola zajęła miejsce przed lustrem i przyjrzała się sobie krytycznie. W końcu zaczęła zdejmować z siebie kurtkę i bluzę i resztę aby przygotować się do wieczornych ablucji.

- Ciekawe jak tam nam zejdzie. Zostaniemy na noc czy wracamy do nas. - zastanawiała się podczas tych czynności kosmetycznych.

- Ciekawe czy nic im nie jest po rajdzie do brudasów. Mam nadzieję że wszystko w porządku - mruknęła Lucy skupiając uwagę żeby równo zrobić kreskę eyelinerem na powiece. Na moment wstrzymała oddech, wypuszczajac powietrze dopiero gdy skończyła jedno oko.
- Nie wiem, tak walnęłam wtedy z tymi kajdankami a ten się podjarał. Teraz nie wypada się wycofać bo wyjdę na frajerkę co to tylko gada i na gadaniu się kończy. Jak to było, erotoman gawędziarz? - prychnęła zła, przymierzając się do malowania kreski na drugim oku - Muszę przede wszystkim łyknąć ze trzy lufy na rozluźnienie… nie wolno dać plamy, bo potem mogą się nam chłopaki przydać. Czyli trzeba o dobre relacje sąsiedzkie się mocno postarać… jak są w jednym kawałku to pewnie do rana nam zejdzie. Choćby przeżreć całe żarcie i wychlać całą wódę… i nie, nie mam pojęcia co jeszcze zabrać. Dlatego pytam ciebie.

- Też bym się podjarała jakby mnie taka ślicznotka zapraszała na zabawy z kajdankami. - Mila roześmiała się serdecznie i złapała moment gdy kumpela nic sobie nie malowała aby trzepnąć ją w tyłek.

- A to pewnie tak dla jaj ale wezmę te kajdanki. Może się przydadzą a może i nie. Zobaczymy jak to u nich będzie. Dawno tam nie byłam. Tak na ulicy się mijaliśmy albo gdzie indziej. - przyznała nieco zadumanym tonem gdy próbowała sobie wyobrazić co ich może czekać u sąsiadów.

- Skaza chyba ma straszną chcicę aby się pochwalić tą robotą dla Browna. No i wyjazdem do Ligi. Tak coś czuję. - prychnęła rozbawiona sprawdzając w lustrze swój wygląd. Chyba uznała, że jest w sam raz bo zaczęła wycierać się ręcznikiem i szykować aby się przebrać w nowe ciuchy.

- A dziwisz się? - Lucy spytała retorycznie i gadała dalej - Robota dla Ligi, zlecona przez Browna… jeszcze nie omieszkamy im powiedzieć że jutro w Cylindrze umówiłyśmy się na drinka z Katty. Trochę inny kosmos niż haracze czy ganianie brudasów po naszym podwórku. Jeżeli nie schrzanimy będziemy kimś, całe miasto o nas usłyszy. Dodatkowo robota z tymi schronami czy bunkrami. Duchy się uśmiechną i zaczniemy śmierdzieć gamblem jak buty Gero po dwóch dniach w trasie… latem. Tylko z tym trzeba ostrożnie, z jednej strony niech Skaza ma swoje pięć minut, z drugiem my musimy urobić Cyborga coby mu nie przyszło do tego metalowego łba nam świni podkładać albo skasować i udawać że nie ma z tym nic wspólnego. Niech mu tam gul stanie w gardle na trochę, a potem niech mu stanie co innego we mnie, albo w tobie. Albo najpierw w jednej potem w drugiej… weź dwie pary kajdanek, a co tam - westchnęła, szukając wzrokiem pomadki - Niech ma coś z życia i dobre wspomnienia.

- Dwie? Dobra, żadna sprawa. - rzuciła blondyna zakładając czystą bieliznę i koszulkę. Schyliła się aby wciągnąć na siebie spodnie.

- A urabiać jak urabiać. Jak nas będzie lubił to będzie po naszej stronie. No a jak my go w nocy zaliczymy to myślę, że jutro rano powinien nas bardzo mocno lubić. - roześmiała się podnosząc na chwilę głowę od zapinanych spodni.

- A Skaza no on się zna na gadaniu. Pewnie powie co trzeba. Zresztą Cyborg też już pewnie swoje słyszał, przecież mieszka niedaleko. - powiedziała dając wyraz zaufaniu do ich lidera a i licząc się z tym, że gang z sąsiedztwa nie będzie taki dziewiczy w ostatnich sukcesach Żałobników.

- I racja, jeszcze “Cylinder” z Katty! Jakoś to można podkręcić. Że ona na nas leci. Albo, że ją zbajerowałyśmy. Niech się zaślinią! Ha! Widziałaś jak nasi się zachłysnęli jak im powiedziałyśmy, że jesteśmy z nią umówione!? I to w “Cylindrze”! - roześmiała się na całego mając mnóstwo satysfakcji z faktu, że udało im się umówić z jedną z najsympatyczniejszych i najbardziej rozpoznawalnych postaci z Ligii.

- Pokażemy im zdjęcia z recepcji, tylko poprosimy Asha aby zgrał wcześniej foty dokumentów z walizki Nico. Lepiej aby nikt inny poza nami ich nie widział, to niech sobie u niego leżą na lapie… i jasne że ją zbajerowałyśmy - białowłosa przytaknęła, kończąc malować usta. Przez chwilę obserwowała wynik swoich działań w lustrze, było nieźle. Temu najważniejszemu z sąsiadów powinno się spodobać, zwłaszcza jeśli makijaż będzie jedynym ubraniem noszonym przez gangerkę.
- Też nie do końca jeszcze wierzę, że jutro wybywamy do Cylindra. A jak się napatoczy Dziki? - popatrzyła na kumpelę - Ciekawe czy będzie szansa go zaciągnąć gdzieś do kibla. Tego garniaka od bomb też trzeba wyciągnąć z łachów, musi nas lubić. Im więcej osób z tej ekipy nas polubi tym większa szansa że cała akcja się uda, a my nie zginiemy. Czasem szczęściu trzeba pomóc - zgarnęła z wieszaka krótką, czarną sukienkę.

- Ojej numerek z Dzikim w kiblu… - Mila miała się już malować ale pozwoliła sobie na moment konteplacji nad taką piękną wizją. Otrząsnęła się z rozmarzenia i zajęła stanowisko przed lustrem.

- Ale tak, ten od Schultzów też niczego sobie. - zgodziła się z opinią kumpeli zaczynając malować swoją facjatę.

- A do Asha tak, można uderzyć aby wyczyścił smartfon czy jak to tam się robi. I można go zabrać. - także i w tym punkcie miała podobne do kumpeli zdanie.

- Dobra, to ja pójdę z nim zagadać a ty się skończ szykować. Widzimy się przy furze. - Phere zapięła suwak w kiecce i zgarnęła kurtkę, aby ze śmiechem wyjść z łazienki. W locie odnalazła Asha, wyłożyła na czym sprawa polega, a ten zabrał smartfona obiecując że zaraz to ogarnie. Lucy w tym czasie wróciła do kuchni, zgarniając torby z żarciem na imprezę i objuczona niczym muł, zeszła na dół żeby wszystko wpakować do bagażnika Mustanga. Mieli już wszystko z zaopatrzenia, zostało czekać. Odpaliła więc papierosa i czekała gdzieś do połowy gdy pojawił się technik z wyczyszczonym telefonem. Za nim wyłonił się Skaza, a w korytarzu niosło się ciężkie echo kroków Irokeza.
- Na pewno nie chcesz jechać? - Lucy po raz ostatni spytała technika, podając mu fajka po usta aby się zaciągnął - Nico śpi, ma wszystko naszykowane. No i nie zwieje. Chcesz to lecisz z nami, wystarczy jedno twoje słowo.

- Dzięki. Ale zostanę. Bawcie się dobrze i wypijcie jednego za mnie. Ja tu wszystkiego popilnuję. - technik uśmiechnął się łagodnie dając znać, że woli zostać na miejscu. Po chwili wszyscy znaleźli się w garażu i Lola wyprowadziła furę na zewnątrz. Geronimo wyręczył Aarona w zamykaniu garażu aby kumpel nie musiał się stresować zbliżając się do otwartej przestrzeni poza bezpiecznym pomieszczeniem. Machnął mu na pożegnanie i wsiadł do czarnego Mustanga.

- To jutro jedziecie po juchę? No dobrze. To jak będziecie wracać może zajedziecie na miasto kupić coś do żarcia? Bo trochę się chyba kończy. - w międzyczasie Lola podzieliła się z ich liderem planami na jutrzejszy dzień. Ten nie widział przeciwwskazań ale jak już i tak miały jechać za miasto to mogły też załatwić coś przy okazji. Był jeszcze tylko ciekaw czy wolą jechać z Xavirem czy bez. A dla czarnej fury przejechać te kilka kwartałów to było tyle co nic więc już podjeżdżali pod siedzibę gdzie urzędował sąsiedni gang.

- Pojedziemy we dwie to może coś wyrwiemy po drodze - Phere zaśmiała się, a potem rozłożyła ręce bezradnie - Tylko nam kopsnij parę talonów za tę robotę u Browna. Pomyślałyśmy że jak się we dwie zbijemy to za więcej nalejemy. Ostatnio głównie tylko furą Loli jeździmy, głupio tak żeby na krzywy ryj i o suchym baku ją zostawić. No i żarcie też ogarniemy, na targ się zajedzie, kupi co trzeba. Macie specjalne życzenia? Tylko błagam! Żadnej fasoli - popatrzyła na Irokeza.

- Fasola jest dobra. I zdrowa. - Xavier mruknął nieco urażonym tonem jakby rzuciły mu jakieś oskarżenie.

- Dobra, kupcie co tam uważacie. Byle się nadawało do jedzenia i z talerza nie uciekało. - facet z bielmem w oku machnął na to ręką i wolał zostawić kuchnię i jej zasoby obu koleżankom.

- A przed wyjazdem zajdźcie do mnie to dam wam papiery na wymianę. Trochę dostaliśmy od Browna za te zbieranie haraczu to nie jest tak źle. Ciekawe czy w Lidze dadzą nam jakąś zaliczkę. Może w sobotę coś będzie na ten temat. - Skaza zastanawiał się na głos nad przyszłymi wydatkami i dochodami. Na razie dzięki tej robocie dla Browna nie było jednak tak źle. A była szansa na stały dochód jeśli udałoby się utrzymać przy tej robocie.

- Dobra to słyszałaś Śnieżka, chłopaki nie składają specjalnych zamówień na ten jutrzejszy wyryw na rafie to możemy wyrwać coś wedle własnego uznania. - Lola powiedziała jakby nigdy nic i właśnie o tym rozmawiali zaskakując nawet Rogera. Geronimo chciał coś powiedzieć bo otworzył usta ale ona już hamowała przed kamienicą w jakiej urzędowali ich koledzy. Fama głosiła, że na dole był kiedyś sklep z komputerami i stąd pobrali elementy do swojego cyborgowego wizerunku no i nazwy gangu. Mogło tak być bo na jeszcze widocznych elementach reklam widać było jakieś komputery, kasy fiskalne czy co to tam było. Roger wysiadł, pozostali też i omiótł spojrzeniem front budynku. Z okna na piętrze wyjrzała jakaś postać sprawdzając pewnie kto przyjechał. Roger gwizdnął na palcach i uniósł w górę pełną butelkę jaką pomachał wesoło. Postać w oknie odwróciła się pewnie coś mówiąc do tych w środku po czym zachęcająco machnęła do Żałobników ręką zapraszając ich do środka.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 20-11-2021, 20:43   #22
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
Bagażnik Mustanga uchylił się, sprawne ręce Loli wyjęły z niego najpierw pudła z żarciem które wziął Xavier, a następnie wszystkie pozostałe pięć flaszek trafiło w ręce Runnerów tak, aby każdy z czymś szedł.
- Dobrze że nie pada - Śnieżka mruknęła wesoło, bo deszcz akurat teraz tylko popsułby starannie nakładaną tapetę, choć jeśli plan blondynek się powiedzie do rana i tak będzie się nadawała jedynie do szybkiego zmycia aby nie straszyć okolicy.
- W razie czego wracajcie do nas, a my z Lolą poprosimy aby Cyborg nas podwiózł z rana. - szepnęła Skazie - Utwierdzimy go w przekonaniu, że bardzo, ale to bardzo nas wszystkich lubi i robienie nam jakichkolwiek krzywych akcji jest mu nie po drodze.

- Ależ wy się dla nas poświęcacie. - sapnął z udanym przejęciem facet w bielmem w oku. A w gruncie rzeczy był chyba jednak rozbawiony. Zanim czwórka Żałobników wyładowała swoje gamble z samochodu jeden z Cyborgów otworzył już drzwi do środka i zachęcająco machał ręką aby ich zaprosić. Mijali go a on trzymał dla nich otwarte drzwi aby im to ułatwić.

- Cześć! Fajnie, że wpadliście! Zasuwajcie na górę, wszyscy są na górze. - zawołał na przywitanie a gdy czwórka gości minęła go zamknął za nimi drzwi. I tak udali się na piętro gdzie Cyborgi mieli serce swojej bazy podobnie jak ich koledzy salon na piętrze Xaviera.

- O. Cześć. To jednak wpadliście? I to całą ekipą? A gdzie Aaron? - Cyborg wstał z fotela i przywitał się ze Skazą. Dał znak chłopakom aby przejęli od gości sprzęt. Jakaś dziewczyna sprawnie ich poprowadziła do kuchni. Właściwie bywali tu już wcześniej, może nie regularnie ale się zdarzało. Więc mniej więcej wiedzieli co tu jest co i kto tu jest kto.

- A wiesz jaki on jest. Domator i takie tam. - Skaza przywitał się z nim ściskając dłoń i obaj zachowywali się właśnie jak koledzy odwiedzając się nawzajem.

- No tak, i dobrze jak ktoś chaty zostanie pilnować. - roześmiał się herszt Cyborgów dając znać, że rozumie temat.

Na pierwszy rzut oka drużyna sąsiadów wyglądała na całą, chyba nikogo nie brakowało. Nie mieli na sobie bandaży, ani nie brakowało im kończyn. Za to brakowało im dodatkowych otworów w ciele, co już pocieszało Lucy. Jednak nie wciągnęła ich w żadne tarapaty ściemniając na temat Nico. Pozwoliła sobie na dyskretne odsapnięcie, a uśmiechanie się zaczęło jej wychodzić bardziej naturalnie. Odłożyła flaszki na blat, obok tych odstawionych przez Milę. Oczy uciekały jej ku temu najważniejszemu z Cyborgów, w głowie słyszała Skazę. Oczywiście że się poświęcały dla dobra wszystkich żałobników. Zwłaszcza czas, uwagę… i dodatkowo miały z tego masę radochy. Taką przynajmniej obie blondyny żywiły nadzieję. Popatrzyły na siebie, a na ich twarzach na sekundę pojawiła się mina głębokiego porozumienia oraz konspiracji. Nikt jeszcze nie wiedział co odwaliły w Fabryce Forda.
- A z nami to już się nie przywitasz? - obejmując Lolę Phere zrobiła smutną miną, ale tylko trochę. Szybko wyminęły fotele kierując się do celu.

- O, też przyjechałyście? No i dobrze! Co oni was będą tam po kątach rozstawiać jak u nas tyle miejsca do zabawy! - Cyborg zaśmiał się dobrodusznie i uściskał obie blondyny jakoś nie czując się nimi przytłoczony. Wręcz przeciwnie, cieszył się na ich widok i przybycie. Jak się już tak wstępnie przywitali, uściskali to czas było się zacząć gościć. Przemieszane towarzystwo było barwne i hałaśliwe. W ruch poszły szlugi i na stole wylądowały pierwsze przywiezione pizze gości i alk gospodarzy. Zrobiło się całkiem głośno i wesoło.

- To słyszałem, że się wkręciliście na robotę u Browna. - zagaił Cyborg zerkając na Skazę jaki siedział blisko niego. Ten zaśmiał się i pokiwał głową.

- Ano jakoś się wkręciliśmy. - odparł skromnie lider Żałobników ale dało się poznać, że czuje satysfakcję z tego sukcesu.

- Bylibyśmy wczoraj, ale musieliśmy jechać do siedziby Ligi na spotkanie z saperami i resztą oszołomów z innych gangów. Jason też był, zabawny gość. Szkoda że nie widziałeś jak z uśmiechem głaskał Marię Ortegę grabiami po plecach! - Phere zaśmiała się, siadając obok Cyborga. Z drugiej jego strony wcisnęła się Lola i obie blondyny cieszyły umalowane pyski do lidera sąsiadów.
- I spotkaliśmy Dzikiego! - albinoska gadała dalej, sypiąc entuzjazm na całą okolicę - Dał nam autografy i foty sobie z nami zrobił! I plakat! Wpadniecie to wam go pokażemy, wisi w salonie… i żebyś widział Katty - westchnęła - Jest dokładnie tak śliczna i sympatyczna jak o niej mówią. Przeuroczy kociak, ale coś więcej powiemy w weekend bo na piątek udało się nam ją z Lolą wyrwać na drina - zrobiła minimalną przerwę nim dokończyła - Do “Cylindra”. Ciekawe czy też lubi kajdanki - posłała Mili zamyślone spojrzenie.

- Oby. Na razie odkryłyśmy, że leci na blondynki w skórach no ale jak tak to zapowiada się obiecująco. Myślisz, że po tych paru drinkach wylądujemy z nią u nas czy u niej? - Lola gładko przejęła pałeczkę kiwając swoją głową na to co do tej pory wesoło nawijała kumpela. A i tak z każdym zdaniem miny cyborgów wydłużały się coraz bardziej. Sam ich szef spojrzał pytająco na Skazę jakby szukając jakiegoś potwierdzenia ale ten pokiwał głową i sądząc po minie miał nie lada gratkę widząc zazdrosne czy wręcz zszokowane miny kolegów. Każde kolejne zdanie tylko pogłębiało to wrażenie jakie wywierali na sąsiadach.

- A blondynów?! A blondynów w skórach?! Lubi blondynów w skórach?! - zawołał Casey który z samego opisu poza płcią to nawet pasował do opisu preferencji tej najgorętszej i najfajniejszej sekretarki w mieście. I wszyscy chyba byli pod wrażeniem, że te dwie koleżanki umówiły się z Katty i to w “Cylindrze” i jeszcze tak to malowały jakby na samych drinkach jutrzejszy wieczór miałby się nie skończyć.

- Oj no nie wiem… O blondynów nie pytałyśmy… - Lola posłała mu przepraszające spojrzenie i rozłożyła rączki.

- Dobra, chrzanić to! Napijmy się! - Cyborg machnął na to wszystko rękę i chyba próbował przerwać to przytłoczenie sukcesami Żałobników bo wstał i sięgnął po butelkę. Rozlał do szklanek i kieliszków co stanowiło całkiem zgrabną przerwę w dyskusji.

Za jego plecami blondynki wymieniły szybkie spojrzenia, naradzając się bezgłośnie i gdy wrócił z powrotem na kanapę w tym samym momencie oparły się o niego. Lola położyła mu przy tym dłoń na udzie, a Lucy zaczęła powoli głaskać po podgolonym karku.
- A wam jak się udał rajd na rewir brudasów? - spytała, patrząc na twarz z metalowymi elementami żywo zainteresowana. Przygryzła wargę dodając - Sfajczyliście coś albo kogoś ciekawego? Tak szybko żeście się zawinęli… nawet na kielicha nie wstąpiliście. Myślałyśmy z Lolą że się obraziliście albo co.

- No pewnie! - Cyborg się podjarał. Nawet nie bardzo było wiadomo czy to tymi kociakami co go tak ewidentnie obłapiały i leciały na niego, czy wspomnieniem owego rajdu. A ten się udał i pokazali brudasom, że nie można sobie bezczelnie paradować po runnerowej dzielni! Cyborgi wpadły tam na pełnej kurwie ostrzeliwując w locie posterunek na rogatkach brudasów. Casey rzucił im jeden koktajl dla rozrywki. Potem przetoczyli się jak burza przez kilka kwartałów strzelając do każdego czarnucha z bronią jaki im się pod lufy nawinął. Ale zaczynało się robić gorąco, tamci już wskakiwali w fury więc jeszcze cyborgi rzucili jeden koktajl w jakieś zaparkowane fury, drugi w jakiś bar i zaczęły zjeżdżać poza dzielnię.

- Te brudasy nas ścigały ale w ogóle nie umieją jeździć! Oni to jak te szmaciarze od Hegemona, jakiś łom, maczeta, łańcuch czy klamka i to góra na co ich stać. Trzy fury za nami wyjechały z ich dzielni i do chuja żadna nie utrzymała się na naszym ogonie! Ray ich wyrolował na całego! A nawet nie dojechaliśmy jeszcze do naszej dzielni! - Cyborg z werwą opowiadał jak się udał im wczorajszy wypad odwetowy do wrogiej dzielni.

- No tak. Ale teraz moja gablota jest w warsztacie i nie mam czym jeździć. - mruknął Ray dając znać, że nie jest z tego zadowolony. A i jednak ten wypadł nie poszedł tak całkiem gładko jak go szef malował.

- Nie zrzędź, wyklepie się! A te brudasy nie umieją jeździć. Zresztą tak samo jak ten co sie u was rozkraczył. A w ogóle co z nim? Znalazł się? - Cyborg nie tracił dobrego humoru i spojrzał po gościach pytając o tego Meksa od jakiego właściwie zaczęła się ta cała heca.

- Nie, nie wiemy co się z nim stało. Śmignął i tyle. - Roger pokręcił głową dając znak, że nic nowego nie wyszło z tamtym kolorowym.

- Szkoda. Przeciągnąłbym go za moim zderzakiem. Łyknąłby trochę zdrowego asfaltu to by załapał, że tu nie jest miejsce dla takich jak on. - szef gospodarzy westchnął trochę z żalem ale jednak chyba nie miał zamiaru drążyć tematu.

- Jakby się od czasu do czasu jebańce nie zapomnieli, to by było nudno! - Phere przechyliła szklankę i zabrała się za rozlewanie nowej kolejki. - A tak przy okazji zawsze idzie chujom wbić łom pod żebra, albo sfajczyć któryś z tych domków z gówna. Coś się dzieje i nie jest nudno! - z pełnym szkłem wróciła na kanapę. Jedną szklankę zatrzymała, drugą wręczyła Cyborgowi.
- Za rozwałkę frajerów - stuknęła w jego szkoło swoim i patrzyła mu głęboko w oczy podczas gry Mila bawiła się przy suwaku jego kurtki - Za to zawsze warto wypić!

- Tak jest! - podchwycił i Cyborg, i jego ludzie a nawet Skaza i Geronimo. Wypili za ten wspólny toast a potem mężczyzna z blaszką na połowie twarzy od czego wziął swoją ksywę objął mocno każdą z blond dziewczyn.

- No to co? Może pokażę wam nasze skromne progi? - zapytał zerkając na jedną po jednej stronie i drugą po drugiej.

- Oj tak! Dawno nas tu nie było. Pokaż nam wszystko. - Lola zgrabnie podchwyciła temat bez żenady przyznając się po co tu dziś przyjechała. To rozbawiło Cyborga bo się roześmiał ale spojrzał jeszcze na albinoskę sondując co ona na to.

- Nie takie skromne z tego co słyszałam - bladolica odpowiedziała z delikatnym uśmiechem, bardziej niż chętnie przywierając gangerowi do boku. Pogłaskała go po kawałku metalu wtopionym w twarz i trochę niżej, na żywej szyi.
- Ale wiesz jak to z opowieściami. Chętnie zobaczę co tu masz ciekawego… wzięliśmy coś od siebie, więc to pokazywanie chyba zadziała w dwie strony.

- O? Tak? No to ciekawe, ciekawe. Więc nie ma co zwlekać! Chodźmy! - zawołał wesoło mężczyzna i z pozą zdobywcy ruszył z dwiema blond ślicznotkami przyklejonymi do jego boków. Poprowadził ich na drugie piętro gdzie jak się okazało miał swój pokój. To był zdecydowanie męski pokój w jakim brakowało wpływu kobiecej ręki. Ale nie przyszli tu na podziwianie wnętrz. Już od progu zaczęli się całować i rozbierać a krok później Cyborg pchnął blondyny na łóżko a i sam władował się na nie zaraz potem.
Słowa Loli się potwierdziły, nie było na co narzekać i miał dość werwy aby okiełznać obie blond harpie, a pomogły mu w tym kajdanki, kawał liny i parę innych rzeczy. Gdzieś w krótkich przerwach na złapanie oddechu cała trójka słyszała odgłosy libacji na dole. Potłukły się jakieś butelki potem ktoś się śmiał i chyba gospodarze skądś wyciągnęli gitarę i dali ją Geronimo, bo słyszeli całkiem niezłą muzykę, lecz co i jak nie zeszli sprawdzić. Jakoś im do rana nie było po drodze z wychodzeniem na korytarz.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 21-11-2021, 22:21   #23
Majster Cziter
 
Pipboy79's Avatar
 
Reputacja: 1 Pipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputację
Tura 07 - 2052.10.04; pt; przedpołudnie

Czas: 2052.10.04; pt; przedpołudnie
Miejsce: Detroit; Wixom; zachodnie Walled Lake; kamienica Cyborgów
Warunki: wnętrze salonu; jasno, ciepło, na zewnątrz jasno, nieprzyjemnie, pogodnie, sła.wiatr



Śnieżka była świadkiem podobnej sceny do tej z wczorajszego poranka. Też był salon, też byli domownicy i goście, też był ciężki poranek. Tylko dzisiaj było więcej uczestników a i poranek był jakiś cięższy. Chociaż ostatni wieczór i noc, spędzone na tak intensywnej integracji mogły mieć z tym coś wspólnego.

Dzisiaj jak Śnieżka w towarzystwie Loli i Cyborga zeszli na dół, do tego salonu to nie byli ani pierwsi ani ostatni. Przywitały ich mniej lub bardziej przytomne i leniwe uśmiechy, pozdrowienia i kiwanie głową. Sądząc po odgłosach to za ścianą ktoś oddawał do wiadra czy miski intensywność ostatniej nocy. Na stole wciąż królowały przywieziona wczoraj pizza i butelki. I jeszcze sporo pustych butelek i puszek oraz cała masa kiepów. Ktoś wstał, ktoś wyszedł, wrócił albo dopiero się pojawił. Ale w miarę jak upływał poranek czyli zbliżało się południe no to życie i żwawość wracała do uczestników wczorajszej integracji. Zwłaszcza Mila wydawała się w pojedynkę trajkotać więcej niż całe mieszane towarzystwo. A sądząc po tym jak i co nawijała to musiała ciepło wspominać wydarzenia z ostatniej nocy i wczorajszego dnia pewnie też.

- Oczywiście, że weźmiemy kajdanki! I może jakaś smycz czy co. Mówię wam, ją na pewno kręcą takie zabawy, jadła nam z ręki i prawie łasiła się do nogi, aż nie chciałam robić siary aby jej coś rzucić do aportowania. Prawie ślinotoku dostała jak się zgodziłyśmy pójść z nią jutro na drinka. Znaczy dzisiaj. Nie Śnieżka? - dzisiaj rano, znaczy prawie w południe to Lola już chyba tak się przyzwyczaiła do myśli, że to Katty na nie obie leci, że tak to właśnie malowała. Całkiem udanie. Wystarczyło trochę ubarwić tu i podbić tam i już wyglądało na to, że to ta sympatyczna sekretarka, do jakiej przecież śliniło się z pół miasta, leci na obie Runnerki. No i działało bo nie tylko Cyborgi ale nawet Geronimo chłonął tą wizję jak gąbka. Jedynie Roger się skromnie uśmiechał ale nie psuł kumpeli jej bajery. A w końcu jako jedyny oprócz nich był wtedy w Lidze przy tamtej rozmowie. Ale widocznie też mu nie przeszkadzała wizja, że kumpele z bandy owinęły sobie Katty wokół palca już przy pierwszym spotkaniu.

- Nie no bajerujecie nas. Przecież to Katty! - Cyborg uśmiechał się gdy tak się przekomarzali ale jakoś nie do końca chciało mu się wierzyć, że ta sławna na całe miasto sekretarka tak by straciła głowę dla dwóch blondynek jak to Mila opowiadała.

- To dzisiaj jak do niej pojedziecie to zróbcie jej zdjęcie! W kajdankach i w ogóle! Tak jak z Dzikim! - zawołał Geronimo wyskakując z genialnym pomysłem który z miejsca podchwyciła cała banda. Momentalnie Lola zacisnęła usta w wąską kreskę i spiorunowała go wzrokiem ale było już za późno. Cyborgi też podchwycili pomysł takiej fotograficznej weryfikacji. Blondynka więc szybko spojrzała na albinoskę szukając u niej ratunku i porady. Bo wyglądało na to, że przez swój niewyparzony język znów wpakowała się w tarapaty. Właściwie to je obie.

---


Jak się znów zrobiło tak raźno i wesoło to Cyborga wzięło coś na wspominki z dawnych czasów. Jak to zrobił sobie wycieczkę po świecie i trafił między innymi do Nowego Jorku. Krainy dla Detroitczyków dość egzotycznej i kojarzącym się głównie ze sztywniackim system gdzie za mało jarali zioła i nie potrafili się wyluzować.

- I wtedy ten barman mi mówi, że może mieć dla mnie robotę. Bo szukają kogoś do rozwożenia list wyborczych czy jakiegoś innego gówna. Myślę sobie “Rany, brachu, przecież nie będziesz pracował dla tych sztywniaków z ich rządu!”. No ale jednak wiadomo, silnik nie pyta skąd bak ma oktany nie? Tylko czy są czy nie. - zaczął swoją nowojorską historykę jak to dał się zatrudnić chłoptasiom prezydenta do rozwożenia tych list wyborczych.

- Człowieku jak oni tam mają wszystko zorganizowane! Na ostatni guzik! No już którąś tam świetlice na te wybory odwiedzany, ja zawsze zostaję w wozie, oni noszą te kartony i worki no ale za którymś razem pytam jednego z nich co to za wybory i w ogóle. Bo wyszedł zajarać to jaraliśmy razem. - opowiadał z werwą jak całkiem ładnie skupiając uwagę pozostałych w salonie co byli ciekawi finału tej historii.

- No i on mi mówi, że prezydenckie. No to ja pytam jacy są inni kandydaci. Bo coś mi świtało, że kiedyś to zawsze było chociaż dwóch. Każdy z głównej partii albo bez. A on tak na mnie popatrzył dziwnie, zaciągnął się, klepnął w czoło i mówi “A no tak! Bo ty nie jesteś stąd!”. I się roześmiał jakbym nie kumał jakichś prostych rzeczy. Potem się go pytałem czy wie kto to jest Dziki, Jay albo Patti. I nie wiedział! A miastowego zgrywa, wsiok i tyle! - Cyborg mówił i mówił ale trochę zszedł z tego nowojorskiego tematu Roger mu jednak przypomniał o czym miał mówić więc wrócił do tego. A w Det była powszechna opinia, że trzeba być z niezłego zadupia aby nie kojarzyć największych gwiazd Ligi.

- A tak, te wybory. No to on mi tłumaczy, że w tych wyborach wygra prezydent Collins. Ja się pytam skąd to wie. A on mówi, że wygra je z 86% poparciem. Bo poprzednie wygrał z 91% poparciem no ale trochę przypał, ludzie się burzyli i szemrali, że wybory sfałszowane. No dobra, mówię mu, ale skąd on wie jakie będą wyniki wyborów skoro dopiero te listy do głosowania rozwozimy a wybory dopiero mają być. No to on wtedy wziął mnie do kufra tej furgonetki co nią jeździliśmy, otworzył jeden z worków i pokazuje mi całe pliki tych list. Ładne! Takie przedwojenne, z kratkami do zaznaczania, tabelkami, punktami i tak dalej. No ale widzę, że one są wypełnione. To się go pytam po cholerę rozwozimy jakieś stare listy. A on się roześmiał i mówi mi, że to nowe. Na te wybory co dopiero będą. No ja się go pytam więc czy to nie podejrzane, czy ktoś się nie kapnie, że one tak powiązane, popaczkowane i w ogóle. A on, że nie bo przecież komisje to też ludzie prezydenta a jakby je rozpakować to już by były do niczego. A tak mogą się jeszcze przydać, w następnym głosowaniu. No a jak ktoś sypnie to pewnie ja bo oni sa sami swoi i tylko ja jestem obcy. I popatrzył na mnie tak znacząco. No to sobie myślę “Chuj w to!”. Pojeździłem z nimi do końca dnia, odebrałem dniówkę i tyle mnie widzieli! - Cyborg doszedł do finału swojej nowojorskiej przygody. Roześmiał się serdecznie i pozostali też. Chwilę to trawili i komentowali aż się odezwał Skaza.

- U nas Schultz jest taki sam. Jakby tylko mógł to by nas wszystkich ubrał w garniaki i dawał jakieś listy zadań. - burknął okazując tradycyjną niechęć ponurym rządom dominatora w ich mieście w barwach żałobnej czerni. Ale był zbyt potężny aby go nie brać pod uwagę a sieć powiązań jakie prowadziły od niego i do niego oplatała całe miasto a i pewnie daleko poza nie. W końcu plotka głosiła, że bywali u niego wysłannicy pana prezydenta i to się spotkania odbywały z całą pompą a nie jakieś przypadkowe załatwienie jakiejś drobnostki.
 
__________________
MG pomaga chętniej tym Graczom którzy radzą sobie sami

Jeśli czytasz jakąś moją sesję i uważasz, że to coś dla Ciebie to daj znać na pw, zobaczymy co da się zrobić
Pipboy79 jest offline  
Stary 26-11-2021, 02:48   #24
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=u2I7tenqSXk[/MEDIA] Wixom; zachodnie Walled Lake; kamienica Cyborgów

Poranki bywały różne, najróżniejsze. Te gorsze zaczynało się zwykle gdzieś w brudnej, wilgotnej dziurze, często ze skrępowanymi rękami i zaschniętą krwią oblepiającą zarówno ubranie jak i skórę. W tym co gadała Phere musiało być jednak ziarno prawdy - Duchy ją lubiły, inaczej nie dało się wyjaśnić faktu że po raz kolejny nowy dzień powitał albinoskę w stanie dalekim od skatowania czy niewoli. Co prawda łeb ją trochę bolał, a i całkiem sporej kolekcji siniaków dorobiła się w nocy, lecz była to przyjemna potyczka. Taka dzięki której po zejściu z piętra do kuchni siedziby Cyborgów biała gęba się jej cieszyła, zaś ilekroć przeskakiwała wzrokiem na głównego gospodarza imprezy robiło się dziewczynie o wiele cieplej nie tylko pod sercem. Samo śniadanie składające się z resztek wczorajszej pizzy i czegoś ciepłego bez alkoholu, co domownicy ponosili do stołu przebiegało w przyjemnej atmosferze rozleniwienia, gdy większość ruszała szczękami żując, a Mila ruszała szczękami gadając, aż wygadała im nowy problem. Oczywiście fajnie się słuchało o niby uwiedzeniu Katty z Ligi jednym spojrzeniem, ale w rzeczywistości aż tak kolorowo przecież nie było. Niestety okolica podłapała temat i trzeba było w miarę bezboleśnie się z całego cyrku wykręcić sianem bez tracenia nagromadzonego od zeszłego wieczora fejmu gości “Cylindra”.

- Mordo… a czy my mamy fotę Dzikiego w kajdankach? - po złapaniu spojrzenia drugiej blondynki, Lucy odpaliła szluga i popatrzyła Geronimo prosto w oczy - Odpowiedź brzmi nie, a wiesz dlaczego? Osobom na pewnym stanowisku nie wypada robić sobie takich kompromitujących fot, bo jeśli gdzieś wyciekną przez przypadek albo się rozniosą to pal licho Dzikiego. Jemu zapinanie panienek w kajdanki ujmy na wizerunku nie zrobi, wręcz przeciwnie. Jeszcze dłuższe kolejki kociaków by się do niego ustawiały ze mną i Lolą na czele - klepnęła kumpelę po ramieniu - Ale Katty nie jest rajdowcem, ma odpowiedzialne stanowisko i jest jakby taką wizytówką firmy. Tej poważnej części, a my ją za bardzo lubimy aby wpędzać w tarapaty. Zrobimy sobie z nią fotę jakąś pikantniejszą, ale też bez przesady… no możemy na pamiątkę jej zabrać majtki na Ścianę Chwały. Cholera, od Stana nic nie wzięłyśmy! - jęknęła rozczarowana do Mili kiedy sobie ten fakt uświadomiła.

- No! No właśnie! Może majtki jakieś od niej weźmiemy czy co! No ale fotki w kajdankach no to tak jak Śnieżka mówi! - Mila z ulgą w oczach podłapała pomysł kumpeli i spojrzała najpierw na Xaviera, potem na Cyborga i na resztę. Mówiąc szybko i głośno starała się zagłuszyć ten moment niepewności jakby nigdy się nie wydarzył.

- Ale przecież by nigdzie nie wyciekły takie fotki. Byście tylko nam pokazały i tyle. - mruknął nieco rozczarowany jeden z Cyborgów któremu pomysł takiej fotki bardzo przypadł widocznie do gusty.

- A skąd mamy wiedzieć czy przywieziecie jej majtki a nie jakieś swoje? - zapytał drugi patrząc nieco podejrzliwym wzrokiem na obie blondynki.

- A ona na pewno woli tylko blondynki? A blondynów? Może zapytacie jak będziecie z nią gadać? - blondwłosy Casey wrócił zaś do pomysłu, że może by się załapał na te preferencje sekretarki skoro tak bardzo lubiła blond jak to koleżanki właśnie opowiadały.

- Zapytamy, kto wie? - Phere uśmiechnęła się jakby to nie był żaden problem, a jedynie formalność. Dało jej to czas aby zastanowić się nad resztą i chyba znalazła rozwiązanie. - Telefon po pijaku można zgubić, mogą go zakosić a trzeźwe nie zamierzamy wrócić. Co do naszych majtek byście się lepiej orientowali gdybyście zamiast szlajać się po rewirze częściej nas do siebie zapraszali, albo częściej wpadali do nas - posłała Cyborgom krzywy uśmiech - Zrobimy jej fotę w tej bieliźnie, wtedy sami zobaczycie.

- Dobra! - połączone siły obu brygad momentalnie zgodziły się na taki kompromis. Bo kto by nie chciał zobaczyć ich ulubionej i do tego ślicznej sekretarki w samej bieliźnie!? Ta wizja spodobała się wszystkim i więcej już nie dręczyli obu Żałobnic o ten detal wierząc w ich intencje i możliwości. Tylko Lola mocno zasznurowała usta i spojrzała na albinoskę jakby dumała jak do cholery skombinują takie zdjęcia. Ale oficjalnie trzymała fason dalej.

- My niedługo będziemy już lecieć. Mamy jeszcze na dzisiaj tankowanie u Raidersów i parę innych spraw. Ale zapraszamy do nas. Może w weekend? Albo w następnym tygodniu? - Roger dał znać, że czas kończyć tą gościnę u kolegów. Ale też chyba miło ją wspominał skoro od ręki zaprosił ich na rewanż.

- W weekend to już jesteśmy umówieni. Ale po… No… Czemu nie… W poniedziałek to może jeszcze nie ale wtorek czy środa to już no tak, można by spróbować. - Cyborg uniósł głowę i przesunął się spojrzeniem po swoich bandziorach ale koniec końców znów spoczął spojrzeniem na herszcie drugiej bandy.

Phere pod stołem kopnęła Milę dyskretnie. Jasne, wizja kolejnej imprezy się jej podobała tylko mieli mały latynoski problem. Taki dość niewygodny wobec innych Runnerów.
- A wiesz że Ash zamontował takie niebieskie światełka w tych swoich lodówach z kostnicy? - zwróciła się do głównego gospodarza - Musisz je zobaczyć, ale na razie zjedzmy co jest bo jak mówił Skaza dużo roboty mamy to potem braknie czasu coś przetrącić… a w ogóle powiedz, mieliście tu jakieś części do dronów jak zajmowaliście budynek?

- Części do dronów? - Cyborg zadarł głowę aby posłać jej zdziwione spojrzenie tą nagłą zmianą tematu.

- No takie kamery albo antenki czy tam inne przekaźniki. Takie tam techniczne gówno. A te nowe bajery Asha no tak musicie zobaczyć. Zresztą tak was dawno nie było, że nie wiem czy w ogóle ogarniacie co my tam mamy. - Lola skrzywiła się lekko gdy ją pod stołem Lucy trzepnęła ale starała się jakoś pociągnąć dalej jej pomysł.

- Chyba nie. Nie było tu żadnych dronów. Komputery, laptopy, tablety, drukarki to tak ale jakichś dronów to nie. - szef cyborgów popatrzył na nich chcąc sobie przypomnieć co tu zastali kiedyś tam jak zajmowali ten budynek. Ale ci też coś nie wyglądali jakby pamiętali o jakichś dronach tutaj i innych do nich bajerach o jakie pytały koleżanki.

- Jak wpadacie trzeba Ashowi powiedzieć żeby więcej bimbru nastawił - albinoska podbiła temat, kiwając głową do drugiej blondynki. Następnie oczy skierowała na sąsiadów - Weźcie, kurwa, w ogóle ogarnijcie parę lamp to porzucamy kołpakami jak przyjedziecie. I zgarniemy zielsko od Manfreda i Johnson… te drony trudno. Niech się Liga o to martwi - machnęła ręką.

Nastąpił moment ostatniej kolejki, potem jeszcze rozchodniak i jakoś gospodarz im się rozgadał. Opowieść Cyborga o Nowym Jorku podobała się Lucy, która sama nigdy nie wyściubiła nosa poza rodzinne miasto i było jej z tym może dobrze, lecz zdawała sobie sprawę że to ogranicza horyzonty. Dlatego lubiła słuchać o obcych miastach wydających się często równie przystępnymi czy zrozumiałymi co obce planety zamieszkałe przez obce razy kosmitów. Typu Nowojorczycy przykładowo.

- A wyobraź sobie że taki Stary Zgred by rządził całym miastem. - popatrzyła na Skazę zadumana - Nie ma nas, nie ma Huronów. Nie ma Camino, a zamiast ich rewiru jest wielki lej… okay, to by akurat było naprawdę spoko, ale wracając do tematu. Tylko garniaki, sztywniaki, czarne fury i jebane krawaty zamiast porządnej skórzanej kurtki. Dobrze że jesteśmy z Det, tutaj mamy wybór. Nie jak tam w tym Zgniłym Jabłku: prezydent albo prezydent. Albo kulka w łeb. U nas przynajmniej jakaś kultura jest, nie chcesz skóry idziesz do dresów. Ciśnie cię dres to lecisz do Lostów i tam ci wbijają lateksowy gorset w dupę, ale skoro lubisz to masz - rozłożyła ręce.

- Akurat za brudasami to bym nie tęsknił. Wkurwiają mnie. Reszta może być. No Schultz póki siedzi na swoim rewirze to też może być. - towarzystwo przez chwilę w milczeniu trawiło wizję Śnieżki i pierwszy odezwał się Cyborg. W nieco żartobliwym tonie. Inni podłapali bo ze wszystkich wielkich gangów Runnerzy od lat największą kosę mieli właśnie z Camino. No i z mutkami Hegemona ale to po pierwsze była w miarę świeża sprawa powiązana z ogłoszeniem Zamkniętej Strefy a po drugie wszyscy inni ich nienawidzili i niszczyli gdy się tylko dało więc tego na poważnie nikt nie liczył gdy sprawdzano te międzynarodowe animozje w tym mieście.

- Ale Śnieżka ma rację. Jakby Schultz opanował całe miasto byłoby przejebane. Już gorzej to chyba tylko jakby Hegemon wygrał i przerobił wszystkich na te swoje mutki. - Skaza po chwili zastanowienia też dodał swoje trzy gamble i pozostali pokiwali głowami.

- No to na pohybel im! I mutkom i garniakom i kolorowym! - zawołał bojowo Xavier podnosząc swój kubek. Pozostali podchwycili i wznieśli wesoły toast.

- Jebać brudasów! - Śnieżka dorzuciła swoje zanim przechyliła szkło. Złapała jeszcze szybkie spojrzenie Loli i ledwo powstrzymała się od parsknięcia. Tak, jebanie brudasów wychodziło im obu bardzo dobrze ostatnio. Chyba, że Nico traktował mieli jako wyjątek od reguły, ale za to bardzo sympatyczny wyjątek.
- Dobrze że u nas rządzi Stan - powiedziała odstawiając szklankę i parsknęła cicho - Aż na pierwszy rzut oka trudno uwierzyć że taki słodziak trzyma nas wszystkich za mordy. Znaczy ten, pewnie w interesach i tam na ustalaniu ważnych rzeczy już się nie zgrywa, ale… milutki jest.

- No! A jak się umie całować! I inne ciekawe rzeczy! - Lola wypaliła od razu nie mogąc się powstrzymać aby się nie pochwalić nową znajomością. I to na najwyższym szczeblu! Cyborgi pokiwały mądrze głowami ale mogli czuć się trochę nieswojo na myśl, że ich kumpele zaliczyły numerek z typem do jakiego biegły wszystkie runnerowe nici.

- Dymek jest spoko. Kiedyś jarałem z nim jointa. Jeszcze małolaty byliśmy. - przyznał Cyborg kiwając mądrze głową.

- A ja go kiedyś wiozłem. Nawalony był w trzy dupy. Wsadzili go mi na tylne siedzenie, kazali wieźć do fabryki to zawiozłem. Dopiero jak wysiadali to mi jeden z nich powiedział kto to był. Szkoda, że nie jak wsiadali. To nawet nie zdążyłem się przyjrzeć. - odparł jeden z cyborgów chwaląc się taką powierzchowną znajomością z Hollfieldem.

- My się wczoraj na niego nadziałyśmy przed fabryką… ale on ma ślepia! Jak dwa płomienie spawarki - Phere uśmiechnęła się, a jej wzrok się zrobił trochę cielęcy. Musiała to przepalić i przepić kawą z prądem.
- Jest zajebisty! Normalnie gadał z nami jak wy teraz, na luzie. Siedział na kanistrze i jarali z kumplami koło koksownika, w pierwszej chwili go nie poznałyśmy bo siedział tyłem, taki niepozorny blondas. Dał nam odspawać bo gdzieś ogień zapodziałyśmy, powiedział gdzie szukać Bricksa… i nie kręcił nosem na numer z fartownym albinosem - nie wytrzymała i zaśmiała się patrząc na Skazę, bo on akurat kojarzył na czym sztuczka polegała. Ale nie wiedział jeszcze co się odwaliło pod Fabryką.

- No! I w ogóle nie wyglądał jak szef! Znaczy no u Starego zgreda to sami wiecie w tym “Ambasadorze”. Audiencje, umawianie się no i w ogóle ważniak na całego. A ten nie!Siedział sobie na tym kanistrze, przy koksowniku i jarał szluga z kumplami. No ja to go poznałam dopiero jak wyszłam z wozu. Jeszcze trochę i bym go minęła i nie rozpoznała kto tam w ogóle siedzi na tym kanistrze. - druga z blondynek chętnie uzupełniła opowieść koleżanki a Skaza w tym czasie mądrze skinął głową dając znak, że kojarzy co się mogło wydarzyć z tym fartownym albinosem i całą resztą.

- To kozacko. - mruknął Cyborg sięgając po fajka z paczki leżącej na stole.

- Bzyknęłyście się z samym Dymkiem? - zapytał z mieszaniną fascynacji i niedowierzania ten cyborg co mówił, że kiedyś go wiózł.

- A co, my jakieś krzywe albo lewe? - Lucy uniosła jedna brew ukrywając jaką radochę jej sprawia możliwość powiedzenia prostego stwierdzenia - Oczywiście że go wyciągnęłyśmy z ciuchów i przeleciałyśmy, ty byś tak nie zrobił gdyby ci go Duchy wpakowały prosto w łapy no i był laską, a nie facetem? Co prawda łatwo nie było, bo w końcu to Dymek, nie? Szef wszystkich naszych szefów, musiałyśmy z Lolą coś wykombinować, ale się udało - rzuciła szeroki uśmiech blondynie - Go zainteresować. Jego kumple też mieli trochę radochy z widowiska, może jak ich spotkamy pod fabryką następnym razem będą pamiętać i przychylniej spojrzą na dwie płotki które im tam pływają bo ich rewirze za płotem. Znam jednak takiego jednego z chromem na gębie co ma większy kaliber za paskiem - dodała do Cyborga żeby nie czuł się pomijany i bez szans na podjazd przy kimś takim jak Hollyfield i to we własnym domu.

Podziałało na tyle, że Cyborg rozpromienił się słysząc, że jako ogier nie ustępuje samemu Hollyfieldowi. Dumnym gestem objął obie blondynki jakby był ich jedynym, legalnym właścicielem i władcą. Zwłaszcza, że Lola nachyliła się do niego i dała mu całusa. No i reszcie chłopaków jakoś ulżyło widząc to wszystko.

- No ja Dymka to bym nie przeleciał ani nic. Ale taką Katty albo Jay… - Geronimo pokręcił mądrze głową dając znać, że z facetem to go nie kręci, nawet z samym Dymkiem albo inną gwiazdą. No ale z jakąś ligową ślicznotką to oczywiście bardzo chętnie. Reszta chłopaków też podchwyciła ten pomysł śmiejąc się i żartując. Phere za to dodała, że cieszy się z tego, bo więcej samców zostaje dzięki temu dla niej i Loli. Równowaga natury.


Przedpołudnie; Dom Żałobników; pogodnie

Powrót do domu zajął im dosłownie parę minut. Daleko nie mieli, furą robił się rzut beretem, a jeszcze jak Lola dała po garach to ledwo kamienica Cyborgów zniknęła za horyzontem, a przed oczami Żałobników wyrósł dom pogrzebowy. Śniadanie i klin pomogły w walce z porannym kacem, chociaż otarta skóra na nadgarstkach piekła Phere, poza tym wyglądała podejrzanie - czerwone, opuchnięte pręgi na białej skórze. Zupełnie jakby ktoś dziewczynie założył kajdanki, albo coś. Z tego też powodu gdy już podjechali pod front swojej meliny postanowiła najpierw pogadać z Ashem, a następnie dopiero sprawdzić co słychać u ich rekonwalescenta.
- Dasz nam te papiery, co Gery? Na juchę do Knighta. Zakręcimy się tu i lecimy do Raidersów - poprosiła starszego Runnera, obejmując go ramieniem gdy wysiedli na ubity bruk.

- Pewnie. - zgodził się i razem weszli do kamienicy w jakiej urzędowali. Tam przywitał ich Ash. Wyłaniał się z półmroku jak prawdziwy wampir. Ale uśmiech miał całkiem życzliwy a spojrzenie zaciekawione.

- I jak było? - zapytał widząc powracającą czwórkę kolegów i koleżanek. Ci zaś władowali się na korytarz a potem na rodzinne schody prowadzące na górę.

- Wiesz, takie sąsiedzkie spotkanie przy flaszce i żarciu. - albinoska pocałowała go w policzek na powitanie gdy się mijali i mówiła kiedy wchodzili na schody - Czyli było świetnie! Dobrze było ich wszystkich zobaczyć, są cali. Zrobili rozpierdol na rewirze brudasów i wrócili w jednym kawałku, tylko trochę fure zarysowali, ale żaden cieć stamtąd ich nie dogonił. Porozrzucali im Mołotowy, posiali ołów. Spisali się. Umówiliśmy się wstępnie na środę, teraz oni wpadają do nas to sam się przekonasz na własnej skórze jak jest - zaśmiała się - A teraz gadaj, filmy ze śmieszka się podobały? Jak wam minął wieczór?

- W porządku. Filmy. No i on też. Nie robił problemów ani nic. - Ash pokiwał swoją wygoloną głową słuchając tych relacji z imprezy i uśmiechając się do nich ciepło. Skaza poszedł na górę do siebie aby przynieść te fanty na wymianę. A reszta dotarła do salonu gdzie na sofie urzędował obandażowany Latynos. Też im skinął głową na powitanie i uśmiechnął się z wyczekiwaniem.

- A to teraz oni przyjadą do nas? W środę? - upewnił się Aaron czy dobrze zrozumiał słowa Śnieżki. Bo w końcu aż tak często to gości nie mieli u siebie.

- No. Masz jakieś światełka zamontować. Czy coś. Laski mówiły. - Gero walnął się na sofie obok kuriera i zaczął grzebać pilotem w programie aby coś sobie włączyć. Technik zaś spojrzał pytająco na obie blondynki.

- Światełka? - zdziwił się nie bardzo wiedząc jak ma rozumieć słowa kolegi.

Na odpowiedź musiał trochę poczekać, bo ledwo dwie blond harpie przekroczyły próg pomieszczenia i zobaczyły kto tam gnije, od razu ze śmiechem dopadły sofy oraz okupującego ją brudasa. Zdybały go z dwóch stron, przytulając z uczuciem i równie czule witając pocałunkami. Witali się tak dłuższą chwilę, gdy Runnerki wymieniały się męskimi ustami, a ta która je zwalniała zaczynała wargami znaczyć skórę zarośniętych policzków, szyi czy grdyki. Kobiece ręce też nie próżnowały, buszując zarówno pod ubraniami rannego, jak i pod kocem którym został okryty. Uważały jednak na opatrunki zachowując ostrożność, bo przecież nie o to chodziło, aby mu sprawić ból, lecz pokazać radość z ponownego spotkania.
- Diody, te LEDy co masz w lodówce do spania im zachwalałyśmy - Lucy wyjaśniła gdy nadeszła jej kolei na oddanie Mili ust Latynosa. Popatrzyła na technika - Trzeba będzie bimber nastawić, żarcie skołujemy. No i fura, patrzyłeś jak prosiłam co z nią? Będzie jeździć? Jakby dała radę jeździć to możemy ją ukryć u Manfreda i Johnson na ten wieczór. albo chociaż tam przepchnąć. Nico nigdzie nie wykopujemy, jest nasz. Zamknie się drzwi na poddasze i niech Cyborgi spierdalają się bawić gdzie indziej. Trzy piętra im chyba wystarczą, co nie? A tobie jak minął wieczór, czujesz się lepiej? - ostatnie pytanie skierowała do obejmowanego mężczyzny.

- Tak. Filmy oglądaliśmy. - odparł kurier obwieszony dwiema blondynkami jakie udowadniały jak się cieszą na te ponowne spotkanie z nim.

- Fajnie. Bo my ze Śnieżką jedziemy zaraz na miasto zatankować do Raidersów. No i załatwić parę spraw. - poinformowała go Mila. A raczej także i Aarona przy okazji.

- Aha. Te diodki. Właściwie to to są lampki choinkowe. Ale też LED. Tak, da się. A to ma być u mnie? W piwnicy? A nie tutaj? - Ash pokiwał głową na znak, że raczej nie będzie problemu ze światełkami. Jednak nieco się zdziwił słysząc, że to u niego mają się bawić z gośćmi z sąsiedniego gangu.

- Skaza nic nie mówił. Jego trzeba zapytać. - odpowiedział Xavier znajdując jeden z tych filmów przywiezionych wczoraj przez dziewczyny od Mario. Ich jeszcze nie miał okazji oglądać. - Fajne? - zapytał chłopaków co już mieli za sobą tą filmową lekturę.

- No. Strzelają się i są pościgi samochodowe. Chociaż za dużo gliniarzy jak dla mnie. - Nico odpowiedział mu jak kolega koledze.

- Super, cieszę się że was nuda nie dopadła… a te różowe oglądaliście? - Lucy popatrzyła bystro na obydwu nocnych domowników. Ciekawiło ją czy sobie obaj puścili pornole przed snem. Drapiąc meksa po głowie wzruszyła ramionami.
- Jak Skaza zejdzie to z nim się to ustali. Mów co z furą, Ash.

- A fura… - Ash chętnie podłapał ten drugi temat coś nie kwapiąc się do spowiedzi co dokładnie oglądali wczoraj albo dzisiaj.

- Kiepsko. Akumulator pękł, właściwie to poszedł w drzazgi. Chłodnica, reflektory, zderzak, no cały przód. Dach i boki są pogniecione od dachowania. No kiepsko. Już gadałem z Nico. Jak się usra aby ją zawieźć do warsztatu i przywrócić gruchota na koła no pewnie się ostatecznie da. Ale to kupa czasu i części. No i prawdziwy warsztat. Ja tutaj to tam mogę coś wymontować z niej i tyle. - technik podobnie jak stawiał ostatnio diagnozę co do stanu kuriera tak teraz zrobił to co do jego fury. A ta nie wyglądała zbyt różowo.

- Ja widziałem przez okno. Ash ma rację to złom. Już mu mówiłem, wymontuj co się da, może się opchnie na części i trzeba kupić nową. Na początek to aby było. Potem się pomyśli o czymś fajniejszym. - Nico prawie wszedł mechanikowi w słowo. Widocznie już to mieli obgadane bo całkiem nieźle się uzupełniali w tych wypowiedziach.

- Dziewczyny. - usłyszeli kroki powracającego Rogera. A po chwili wszedł do salonu. Przyniósł garść talonów na paliwo jakich w mieście powszechnie używano jako uniwersalnego środka wymiany. No i można było też kupić paliwo w rafie.

- Dzięki Gery, jesteś najlepszy! - Lucy poderwała się z sofy i wdzięcznie potruchtała do bruneta żeby przejąć papierowe gamble. Było ich sporo, powinno starczyć na cały bak Mustanga, więc będzie na czym jeździć.
- Obskoczymy rafę po wachę, obskoczymy targowiska po żarcie. Jeszcze jakieś życzenia? - objęła go za szyję, stając na palcach żeby przykleić swoje czoło do jego czoła.

- Wróćcie cało aby was nie trzeba było szukać po całym mieście. - uśmiechnął się łagodnie zachowując swój firmowy spokój.

- Kupcie jakieś mięcho. Albo kiełbę chociaż. - ze swojego miejsca na sofie Geronimo dorzucił coś do zamówienia. W końcu z czymś mięsnym nie było tak łatwo w mieście więc często jeśli nie częściej w roli mięsa występowały ryby z jeziora St. Clare albo któregoś z mniejszych. A z tego prawdziwego jak już to dominowały kury albo podroby. Więc prawdziwe steki albo coś podobnego trafiały się raz w tygodniu i zwykle trzeba było się zadowalać jego substytutami. Geronimo zaś należał do ludzi, którzy z warzyw najbardziej lubili właśnie kiełbasę.


Południe; rafneria Raidersów; pada deszcz

- I jeszcze padać zaczęło. - prychnęła z niezadowolenia blondynka za kierownicą czarnego Mustanga. Faktycznie jak tu przyjechały to już się chmurzyło. A jak już stały to właśnie krople zaczęły uderzać o szyby, karoserię i resztę świata. Chociaż mimo to jak na początek października to na zewnątrz było zaskakująco ciepło. Na tyle, że nie wiało zimnem przez uchylone okno.

- O rany ale mnie poniosło z tą Katty u Cyborgów. Matko skąd my weźmiemy jej fotkę w bieliźnie? - gdy tak jeszcze jeździły z jednego punktu do drugiego za tą obiecaną morfiną dla Asha jaką zużył na Nico to jeszcze miały co do roboty. Z morfiną było ciężko. W dwóch miejscach już lub jeszcze nie mieli a w trzecim facet miał ostatnią. Więc poszła za parę pestek do parabellki jakie wydłubały z magazynku Glocka zdobytego na Nico właśnie. No to jeszcze coś się działo. Ale jak teraz gdy stały w tej ślamazarnej kolejce to właściwie nic się nie działo. I jeszcze zaczęło padać. Ten bezruch drażnił i irytował żywiołową blondynkę to miała czas na rozmyślania i rozmowy o tych rozmyślaniach.

- Nie wiem - mruknęła jej towarzyszka niedoli, zabijając czas dłubaniem nożem w zgarniętej po drodze gałęzi. Ułamała kawałek długości przedramienia i teraz zapamiętale drążyła w suchym drewnie byle tylko mieć co robić i czymś zająć ręce. Też się nad tym zastanawiała, ale w głowie miała na razie tylko pustkę.
- Jeszcze nie wiem - dodała żeby jakoś poprawić atmosferę na mniej grobową. Nie robiła Mili wyrzutów za wkopanie w podobna kabałę, nie było sensu. Siedziały w tym razem, a więcej pożytku zrobi skupienie na rozwiązaniu problemu zamiast pustych pretensjach.
- Katty… z Ligi - mruknęła nieobecnie, sprawiając wrażenie że oprócz maltretowanego kawałka drewna nie widzi nic więcej - Skoro ponoć ją zbajerowałyśmy to zróbmy to. Poderwiemy laskę i zaciągniemy do łóżka. Co prawda… wiesz, że wolę facetów, ale jak trzeba to trzeba. W ogóle to dzięki za Dymka. Bez ciebie by się nie udało.

- Oh, cała przyjemność po mojej stronie! Jakbyś chciała powtórkę to ja zawsze chętnie! No a z Dymkiem rany bomba wyszło! Nie udałoby się bez ciebie! Mnie to w ogóle zamurowało jak się zorientowałam kto to jest! - Mila roześmiała się słysząc tą pochwałę i z tej radości cmoknęła policzek kumpeli. Chociaż przed chwilą to mrugała oczami jak usłyszała na czym polega jej pomysł z fotką Katty w bieliźnie.

- No ale z Katty no co ty… Przecież to Katty z Ligi! O rany co mnie napadło? Ale no tak mi ślina przyniosła. Tak mi się fajnie ich bajerowało. Widziałaś jak to łykali? Jak pelikany no i chcieli jeszcze. No ale cholera zapomniałam o tym cholernym telefonie i zdjęciach… - westchnęła żałując swoich pochopnych słów przy śniadanie. No faktycznie gdyby nie ten telefon co mógł robić zdjęcia to może na samej bajerze i wrażeniu by się skończyło. Westchnęła ponownie i wyjęła zmiętoloną paczkę fajek. A z niej dwa papierosy które odpaliła i jeden podała kumpeli.

- Znaczy nie no, żeby nie było ja z Katty to ja bym z nią bardzo chętnie. Tak jak wczoraj z Dymkiem albo z Nico. O tak, bardzo chętnie. Ale by reszcie oko zbielało! W końcu ona jest z Ligi i w ogóle! No ale no jej… - najpierw zajarała się do pomysłu aby zaciągnąć ową sympatyczną i zgrabną sekretarkę do łóżka. Ale przygasła jak sobie pomyślała jakie są szanse na taki scenariusz.

- Nawet myślałam z tym zdjęciem, że jedna z nas by mogła zrobić fotkę drugiej. To by wszystko zostało w rodzinie. No ale musiałoby być bez twarzy. A bez twarzy to nam raczej nie uwierzą, że to ona jest na fotce albo któraś z nas. No i ej, ja też bym chętnie zobaczyła jej fotkę w bieliźnie. Albo i bez. Bo co mamy jej powiedzieć? “Cześć Katty, dasz nam sobie zrobić fotkę w bieliźnie?”. - pokręciła głową wydmuchując dym przez uchylone okno gdy głowiła się w jaką kabałę wpakował je jej szybki język.

- Nie, to nie pyknie - Phere pokręciła głową bardzo powoli. Tak się nie da, należało do sprawy podejść z innej strony. W życiu nie wyciągną podobnego zdjęcia od laski która może i je zaprosiła na drinka, lecz to był jedynie drink. Należało to zmienić.
- Ufasz mi? - pyknęła dymem pod sufit fury.

- No. - Mila odparła krótko i spojrzała na siedzącą obok pasażerkę uważnie. Jakby podejrzewała, że ta właśnie wpadła na jakiś interesujący pomysł. Ale jeszcze nie wiedziała czego się spodziewać. No i zżerała ją ciekawość.

- Och Mila… - albinoska westchnęła rozczulona, wychylając się żeby ją objąć i uściskać. Wyprostowała się po paru chwilach, poprawiła włosy i zaciągnęła się żeby dymem rozjaśnić myśli.
- Słyszałaś kumpli Stana, gorące z nas kociaki. Wykorzystajmy to. - wycelowała fajkiem w blondynkę - Laska nie zapraszałaby nas na drinka do Cylindra gdyby towarzystwo innych lasek było jej niemiłe. Pamiętasz kiecki które kiedyś znalazłyśmy w domu po tamtej parze zwyroli co spierdolili po tym jak zajebali u siebie jakąś dziewczynę w piwnicy? Te które powiedziałam że nie ma bata abym je kiedykolwiek założyła? - zrobiła przerwę na porządną chmurę.
- To w nie wskoczymy, desanty zostają w domu i lecimy w szpilkach. Skoro Cylinder, nikt nas za to nie oskalpuje. Odpicujemy się jak te fury sprzed fabryki, na miejscu po drinku czy dwóch i parkiet. Dojedziemy ją w tańcu, a potem formalnościowo gdzieś na kanapie albo przy barze narobimy smaka na więcej. Zaprosimy na przejażdżkę i rozjedziemy na masce. Albo na kanapie z tyłu. Dobrze to rozegramy… a może się wprosimy do niej. Lub ją zaprosimy do nas. Nie myśl że to Katty. Myśl że to laska jak każda inna i zrób z nią to, co z innymi laskami które cię zapraszają na drinka - uśmiechnęła się przez wydmuchiwany dym.

- Aha. - przez chwilę trudno było coś powiedzieć co sądzi Mila bo jakby złapała zawiechę przy jaraniu zielska. Wpatrywała się gdzieś pod sufit i właściwie na tym się kończyła jej aktywność.

- Aha. To gdyby to nie była Katty… Ta Katty z Ligii… - Lola miała tak skoncentrowaną minę jakby wielki wysiłek musiała wkładać w to aby spróbować nie myśleć, że ta laska z jaką się umówiły dziś na wieczór to jest jedną z ligowych szych.

- No to gdyby to nie była ona… Tylko jakaś laska z jaką umówiłam się po bajerze na drinka… - wysiłek obracających się zębatek w mózgu blondynki wydawał się być prawie słyszalny pomimo tarabaniących o maskę kropel deszczu. Nagle zamrugała oczami jakby o czymś sobie przypomniała albo na coś właśnie wpadła.

- No ej! Ale jak ja już umawiam się z laskami na drinka to naprawdę z tymi co na mnie lecą! I z wzajemnością! - wybałuszyła oczy na pasażerkę jakby zdumiona tym odkryciem. - Ale ja tylko tak im gadałam, że ona na nas leci bo lubi blondynki i w ogóle! O rany a myślisz, że ona naprawdę by mogła na nas lecieć? W końcu naprawdę się umówiła z nami na drinka! Sama nas zaprosiła! Obie! I to do “Cylindra”! - po tym jak już jej się odetkało to teraz dla odmiany mówiła szybko jak karabin maszynowy.

- Ojej i te kiecki… One są super! Strasznie sexy! Zawsze chciałam się gdzieś w nich pokazać! - trochę chaotycznie ale wróciła do tego co proponowała kumpela i pomysł musiał jej się spodobać.

- Więcej odkrywają niż zasłaniają, przepizga nas konkretnie. Ale będzie warto - bladolica pokiwała głową z zadowoleniem, bo Mila wreszcie załapała, zatrybiła i wróciła na właściwe tory. Co prawda ją osobiście cały pomysł zakładania czegoś składającego się praktycznie ze sznureczków oraz siatki i sięgającego ledwo za koniec pośladków, przyprawiał ją o palpitację serca.
- Będzie trzeba coś wypić przed wyjściem - przetarła twarz, ubierając na nią uśmiech - To wyjdziemy i to cholera do samego Cylindra! Nie ma szans aby kociak dał radę oprzeć się nam dwóm. Załatwimy to tak, że sama nie zajarzy kiedy wyskoczy z majtek, a potem fota na pamiątkę… no weź, przecież to tylko formalność - machnęła ręką.

- Katty wyskakująca z majtek! Dla nas! O rany, pomyśl jak to by musiało kozacko wyglądać! No tak i jak będziemy w tych kieckach to na nas na pewno poleci! To może jednak wziąć te kajdanki? Jak już będziemy ją miały we dwie i ona ma wyskakiwać z majtek to co za różnica w kajdankach czy bez? Aha no tak, musi wyskoczyć bo przecież obiecałyśmy chłopakom, że im przywieziemy. O matko, Śnieżka pomyśl o tym! Będziemy mieć majtki Katty! I jej fotki w bieliźnie albo bez! O rany! - Lola dla odmiany teraz tak się podjarała, dostała takiego speeda, jakby ta randka z najfajniejszą sekretarką w mieście to była tylko formalność aby ją zaciągnąć do łóżka i naprawdę na nie obie leciała tak jak to rano bajerowała Cyborgów. A przy okazji jak się okazało też i Geronimo co łyknął to tak samo gładko jak oni.

- A zimno to nie, to się nie bój. Może przez chwilę jak będziemy szły z wozu do “Cylindra”. A tam mają grzanie. I do niej! Jak się uda to jedziemy do niej! Chcę zobaczyć jak ona mieszka! I jaką ma sypialnię! I łóżko! - blondynka jak już się zapaliła do tego pomysłu to na całego. I planowała jakby lada chwila miały już lądować z Katty w jej mieszkaniu.

- No jasne że bierz kajdanki! Lepiej je mieć i nie potrzebować niż nie mieć i potrzebować - Phere podbiła piłeczkę entuzjazmu, wbijając nóż w maltretowane drewienko.
- A nam się jak cholera będą potrzebne! Zobaczysz jutro rano budzimy się u Katty na kwadracie, w jej wyrze i z nią między nami, a wyjedziemy stamtąd z jej majtkami i zaproszeniem na powtórkę… kto wie? Może my trzy na Dzikiego? Ale najpierw Katty! Dzisiaj! Już niedługo! - zaśmiała się, bo ta wizja i jej zaczynała się diabelnie podobać. Zacierając ręce wypluła peta przez okno.

- Och! Katty w kajdankach? Między nami? W bieliźnie albo bez? Jutro rano? No jak rano to pewnie bez. O rany! I jeszcze zaproszenie na powtórkę? I z Dzikim!? No tak, ona przecież zna Dzikiego. O rany! Ojej niech oni się ruszą wreszcie bo mi się normalnie mokro robi między nogami! - Mila kręciła głową i mówiła przyciszonym głosem jakby bała się, że jakiś gwałtowniejszy ruch czy słowo może spłoszyć tą piękną wizję. Aż wsadziła sobie pięść między uda aby pokazać jak wielkie wrażenie i nadzieje ma związane z takim właśnie scenariuszem. Dlatego zirytowana uderzyła w kierownicę aby oddać złość na te zawalidrogi przed nimi jakie ich tu stopowały.

- Naprawdę myślisz, że to możliwe? Że ona lubi z dziewczynami? A jak w ogóle sobie tylko z nas zażartowała i nie przyjedzie? Ja kiedyś słyszałam, że im bardziej ktoś wydaje się miły przy pierwszym spotkaniu tym w gruncie rzeczy jest wredniejszy. A ona była dla nas bardzo miła. I sympatyczna. I fajna. - zmartwiła się ponownie gdy uzmysłowiła sobie, że nadal w tym pięknie odmalowanym i cudownym obrazie nie wiedzą jak na to wszystko zareaguje sama ligowa sekretarka.


- Jak nie przyjedzie to sama ci kupię drinka i skołuję coś na noc żebyś się samotna tylko ze mną nie czuła, ale wątpię żeby była suką - Phere pokręciła głową - Siedzi tam w biurze, ma kontakt z wieloma ludźmi po wiele razy. Jakoś na mieście mówią o niej w jeden sposób, ten pozytywny. Poza tym gdyby była wredna nigdy by nam nie dała wizytówek do podpisu dla Dzikiego, ani sobie nie pozwoliła cyknać fotek… nie wiem czy lubi dziewczyny, jeśli nie próbowała to ją zachęcimy do eksperymentu. Alkohol, taniec… tak. Bierzemy ją na parkiet, tam wiele granic i barier znika. Człowiek się zbliża do człowieka, pierwsze macanie, pierwsze pocałunki. To dobre miejsce aby topić lody - popatrzyła w okno.

- No tak! Dała nam te wiztówki i dała sobie zrobić fotki z nami! - oczka blondynki rozbłysły ponownie gdy przypomniała sobie zachowanie sekretarki sprzed dwóch dni.

- No i naprawdę zaprosiła nas do “Cylindra”. Ojej, żeby się udało ją zaciągnąć do łóżka z tymi kajdankami i w resztą! - zacisnęła rączki jak mała dziewczynka trzymająca kciuki za to bardzo mocno.

- I masz rację Lucy. Jak się okaże wredną suką i nas wyroluje to chrzanić ją. Obrobię jej dupę na całym mieście aby wszyscy wiedzieli, że jest taka fajna tylko na pokaz. A my we dwie sobie coś skołujemy dzisiaj do jakiegoś łóżka czy tak czy inaczej. - powiedziała bojowo dając znać, że tak czy inaczej kogoś zaciągnął dzisiaj wieczorem do łóżka, jak się nie uda z Katty to kogoś innego.

- Jasne że mam rację, masz moje słowo że same i trzeźwe stamtąd nie wyjdziemy - Phere rozsiadła się wygodnie, odpalając dwa papierosy i pierwszego podała kumpeli.


Zmierzch; Dom Żałobników; pogodnie

Wbrew leniwie zaczętemu porankowi reszta dnia zleciała Lucy i Loli intensywnie. Po wizycie w rafie i nakarmieniu stalowej bestii zjeździły jeszcze okoliczne targi uzupełniając zapasy żarcia dla całej ekipy Żałobników plus jedna dusza. Zajęło to całkiem sporo czasu, ale gdy ponownie Black Knight zajechał przed dom pogrzebowy jego bagażnik i tylną kanapę zawalały torby, paczki, worki i siatki z zakupami. Ledwo dziewczyny wysiadły z fury bladolica nabrała powietrza w płuca.
- Geeeeroooo! Żarcie przyjechałoooo! Trzeba to wnieeeść! - wydarła się w głąb domu.

Dojrzała w tych zachodzących promieniach kończącego się dnia, że Ash wyjrzał przez okno. Potem to samo zrobił gladiator. Machnął do nich ręką i obaj zniknęli z widoku. Nie na długo. Bo drzwi wejściowe otworzyły się i topornik zbiegł po schodach na dół z zaciekawieniem spoglądając na otwarty bagażnik.

- Co macie? - zapytał zerkając to tu to tam ale mimo to złapał się za jedną, drugą, i kolejne paczki w pojedynkę robiąc za jednoosobowy pojazd transportowy. Dla obu kumpel zostały już jakieś drobiazgi do wniesienia. I mogli we trójkę wrócić do środka.

- Żarcie - Śnieżka odpowiedziała, całując go w przelocie w policzek i ze śmiechem zgarnęła Lolę za rękę. Wbiegły po schodach na piętro, potem na drugie aż znalazły się na poddaszu, zrzucając synchronicznie ciuchy ledwo przestąpiły próg pokoju, a gdy go opuszczały pół godziny później dyszały ciężko, włosy miały w nieładzie, ale wyglądały na zadowolone. Objęte zeszły do łazienki i już nie patrząc na konwenanse obie weszły do jednej wanny żeby zaoszczędzić czas, prąd i wodę.
- Jesteś tego absolutnie pewna? - złodziejka spytała znad kubka z rozrobioną przez Asha berbeluchą, patrząc to na Milę, to na kiecki wyjęte z katalogu dla fetyszystów. Obok nich, tuż przy porządnych wojskowych buciorach stały dwie pary butów na wysokich, cienkich obcasach śmiesznie maleńkich i delikatnych.
- Możemy jej wziąć kosę, jako prezent. Każdy Runner musi mieć kosę, ona może jest z Ligi, ale skoro się ma z nami bujać dobrze aby dostała coś co my sami uważamy za ważne - dodała.

- Ah. No tak. Prezent. No tak. Jak ma za nami latać, w kajdankach i w ogóle to wypada coś jej dać. - tego prezentu Lola się chyba nie spodziewała i nie miała gotowej odpowiedzi. Więc trochę zbiło ją to z pantałyku. A trochę też właśnie dobierała się do kiecki starając się zaplanować jak ją włożyć.

- No tak, jak u nas to kosa albo dziara. No ale dziary to jej nie zawieziemy. Więc zostaje kosa. Ale jakaś fajna. Nie taki rambo jak dla Xaviera. - popatrzyła krytycznie na tą mini w wersji mini jaką miała zamiar założyć jakby właśnie zastanawiała się jak ją właściwie ma założyć. Niemniej starała się pomóc kumpeli w tej dyskusji.

- Fajnie jakby coś nosiła od nas. Tam w sekretariacie za biurkiem. Ale noża to pewnie nie będzie. No i może to po tych następnych razach co nas zaprosi. A chrzanić to biorę to jak jest. - podzieliła się swoimi pomysłami i w końcu schowała wątpliwości do kieszeni i zaczęła ubierać tą mini co zdawała się znacznie więcej nie mieć niż mieć.

- To może wisiorek? Jakiś z czaszki, Ash tego trochę ma - albinoska popatrzyła w kubek, odwlekając moment gdy będzie trzeba założyć ciuchy - Ptasią czaszkę. Jak Żałobnicy to kruk by pasował bo na końcu i tak nas wszystkich rozdziobią kruki i wrony.

- O. Wisiorek. No. Dla kobiety. No. Dobre. Podoba mi się. Jej już zapomniałam jak to się nakłada. Ale chyba jakoś tak to było. - blondynka mocowała się jeszcze ze swoją sukienką ale już mniej więcej miała ją na sobie. Brakowało jej jeszcze szpilek na stopach ale poza tym większość tej śmiałej kreacji miała już na sobie. A pomysł na taki drobny upominek spodobał jej się.

- I jak? A ten wisiorek to jeszcze musimy do Asha skoczyć zobaczyć co on tam teraz ma. Właściwie to ja chyba też coś mam. Coś się znajdzie. Ojej pomyśl! Katty za biurkiem w tym swoim sekretariacie i miałaby taką czachę od nas albo kruka albo jeszcze coś na sobie. I to przy wszystkich! - zaśmiała się na ten pomysł gdy już ustawiła się nieco frontem a nieco profilem do koleżanki aby się jej zaprezentować w tym zestawie do wyjścia na dzisiejszy wieczór.

- Uhm… - Lucy odchrząknęła i opróżniła resztę wódki na raz. Sapnęła, pokiwała głową i trochę nerwowo wyłamała palce. Dało się powiedzieć, że Lola więcej na sobie nie ma niż ma. Kreacja ciasno opinała jej ciało masą czarnych sznurków, a te parę większych plam materiałów akurat osłaniało pasek na piersiach akurat by ukryć sutki i niewiele więcej. Tak samo sytuacja wyglądała z biodrami, pośladkami, brzuchem i plecami. Przypominało siatkę na ryby o bardzo dużych oczkach, wyciętą, wykrojoną i poszarpaną. Dodatkowo wydawało się, że blondynka nie nosi nic pod spodem, bo bieliznę założyła równie skąpą i w cielistej barwie. Z paru kroków szło się nabrać.
- Woah… tak. Pasuje ci. Katty nie ma szans, inni zresztą też - przyznała podchodząc do swojej kupki sznurków i lichych skrawków czarnego materiału.
- Zerknij co masz, ja się ubiorę i skończę malować… i chyba walnę jeszcze jednego drina. - zaśmiała się nagle - Przed wyjściem pokazujemy się chłopakom i Nico, co nie?

- No pewnie! Niech się naślinią póki mogą bo wracamy jutro! W końcu jedziemy do “Cylindra” wyrwać Katty aby wyskoczyła z majtek a wskoczyła w kajdanki nie? - Lola roześmiała się z werwą i ulgą gdy usłyszała opinię kumpeli o swoim wyglądzie. Podeszła do niej, uściskała ją, cmoknęła w policzek i tak na chwilę się przytulała grzejąc ciało, serce i duszę od tej drugiej połowy. Ale w końcu ją puściła.

- Dobra to będę u siebie. Zobaczę co mam. No i spakuje te kajdanki. Myślisz, że jakie by jej pasowały? Zawsze mam trudny wybór. Albo dobra, wybiorę parę i jak skończysz to przyjdź do mnie. Zobaczysz, Katty posika się z wrażenia jak nas zobaczy a za nią cały “Cylinder”! - powiedziała buńczucznie po czym wyszła na korytarz i jeszcze ze schodów było słychać jej cichnące szpilki.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 26-11-2021, 02:58   #25
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
Złodziejka poczekała aż echo ucichnie i dopiero wtedy pozwoliła sobie na westchnienie.
- No ja pierdolę - kręcąc głową zgarnęła sukienkę stając z nią trochę jak sierota. W co ona na Duchy się wpakowała? Klęła siarczyście pod nosem walcząc z ubraniem, potem z włosami i zemściła nawet kończąc się malować. Butom na obcasie też posłała wiązankę, a gdy wychodziła po prostu kręciła głową łapiąc równowagę przez pierwsze metry nim nie przypomniała sobie jak się chodzi na tych szczudłach. Mijając gładką powierzchnię metalowej szafy zobaczyła w przelocie swoje odbicie.
- Kurwa… ja pierdole, no - mruknęła nie do końca wierząc w to, co widzi.
Wyglądała jak dziwka, taka luksusowa. Z gatunku tych z Corvette. Zawsze lepiej niż od Drinkersów. Nie marnując zbędnie czasu podjęła ślad Loli obiecując sobie w duszy, że jeśli Katty je wystawi przynajmniej zakręci się za paroma talonami, skoro uniform roboczy miała już na sobie. Głupio było się przyznać, ale podobał się jej ten widok.

Lolę zastała tam gdzie ta mówiła, że będzie - u niej w pokoju. Blondynka widocznie rzucała rzeczy do zabrania na łóżko bo leżało tam trochę gratów. Z czego cała kolekcja kajdan jakby obrabowała jakiś sexshop.

- O! I cudnie! Cudnie wyglądasz! Rany bym podbijała do ciebie i łasiła się aby cię zaprosić na drinka! - Mila wyprostowała się aby przyjrzeć się albinosce nieco maźniętą sznurkowatą czernią. I dała znak aby kumpela się przeszła po pokoju i obróciła wokół osi. Podeszła, poprawiła jej jakiś zawijas sukienki, znów się cofnęła i obejrzała całość jeszcze raz. W końcu z zadowoleniem cmoknęła swoje palce układając je w “primo”.

- Brałabym. Po całości bym brała. W każdej pozycji i kompozycji. - oceniła jeszcze raz gdy wszystko było już gotowe unosząc oba kciuki do góry.

- A tu zobacz co wybrałam. Myślisz, że coś się nada? - wskazała na te zabawki do fetyszystycznych zabaw. Ale przy poduszce leżało też trochę wisiorków i pudełko z kolczykami i pierścionkami gospodyni. Nie mogła się jednak zdecydować co byłoby odpowiednie dla Katty.

- Kiedyś tak wpadniemy do Fabryki spytać Dymka czy znowu da odspawać. Chociaż… jak by cię teraz zobaczył to i bez namawiania biuro byłoby grane. Albo kanapa fury. Albo i maska… całkiem wygodna była, wiesz? Coś kojarzę, ale mnie jedna nieziemska dupa coś rozpraszała, taka cycata - albinoska zaparskała nie ukrywając że zrobiło się jej miło. Odrzuciła włosy na plecy i wzięła do ręki niewielką kościaną czaszkę nanizaną na czarny łańcuszek.
- O… ta będzie idealna! - ucieszyła się, machając wisiorkiem - Mamy kruka, niewielka, lekka… ładna. Dobrze wypreparowana. Wygląda jakby się gapiła… a w ogóle to pomyślałam, że jak Nico rozwalił swoją furę a by miał jakieś pilne zlecenie mogę mu pożyczyć swoją impalę. Taaak, jestem głupia i naiwna. Wiem - westchnęła.

- Nie przesadzaj. Odwiezie się go gdzie zechce i tyle. Słyszałaś co sam mówił. Coś sobie kupi. - Mila pokręciła głową jakby odradzała kumpeli taki krok. Aż tak latynoskiemu kurierowi widocznie nie ufała aby powierzyć mu swoją furę zwłaszcza wiedząc jak urządził swoją. Albo nie uważała go za aż tak potrzebującego.

- Wygląda mi na cwaniaka. Jak Skaza. Może nie aż tak no ale cwaniak. Ma hajs to jak już będzie mógł sam się ruszać to sam sobie coś kupi. Zobaczysz, jeszcze będzie nam tu szpanował za oknami jakąś nową furą. Póki znów się nie rozkraczy. Ciekawe czy on się tak raz rozwalił czy tak jak Dziki. - powiedziała oglądając ptasią czaszkę wybraną przez kumpelę. Porównywała ją z metalową czaszką o jakiej pewnie sama myślała.

- Masz rację. Ta jest w sam raz. - zgodziła się odrzucając metalowy wisiorek z powrotem do pudełka. Zaś z ptasią czaszką podeszła do jakiejś szafki, wyjęła z niej jakiś niewielki woreczek po słuchawkach i zaczęła ją wsadzać do środka.

- A kajdanki? Które wziąć? Metalowe, skórzane? Dłuższe, krótsze? Dla ciebie coś wziąć? Właściwie w kneblu to też by chyba ładnie wyglądała nie? - myśli gospodyni tego pokoju znów chaotycznie i błyskawicznie przeskakiwały z tematu na temat jak mocując się z woreczkiem i czaszką jaką chciała do niego wepchać bokiem drugi wskazała na swoją kolekcję fantów leżącą na łóżku.

- Weź skórzane, szkoda ją uszkodzić. Knebel też, a co tam. Może się przyda - albinoska raz jeszcze przejrzała się w lustrze, posyłając odbiciu psotny uśmiech.
- Nie wiem czy się rozwala jak Dziki, na pewno nie wychodzi z tych kraks jak on, a szkoda. Szkoda mi go - przyznała patrząc przez lustro na Milę - Lubię go, jest uroczy. Każdy musi być trochę cwany, nie? Ogarniam że pojedzie i elo, pewnie więcej go nie zobaczymy bo na swoim rewirze ma masę foczek za spotykanie z którymi na ulicy w biały dzień nikt go nie poczęstuje maczetą. Nie wiem Mila, fajnie się wraca jak ktoś jest… nie tak jak chłopaki, tak no. Inaczej - pokręciła głową bo sama nie wiedziała jak to ubrać w słowa.

- No tak, fajny jest. Też go lubię. I niekoniecznie dlatego, że z nim sypiam. I to z tobą. Chociaż to też. No ale jednak swojego Black Knighta to bym mu jednak nie pożyczyła. I tak, to kurier czyli wolny duch. Jak nas też polubi to pewnie wpadnie czasem do nas no ale i wypadnie. - kierowca popatrzyła na kumpelę i mówiła tonem dobrej rady jakby chciała przygotować ją aby się nie nakręcała na coś więcej niż jakaś przygoda i romans z Nico.

- I tak, masz rację. Skóra i knebel. Będzie w nich ślicznie wyglądać na tych fotkach jutro rano. - ucieszyła się, że Lucy tak sprawnie pomogła jej zawęzić wybór. Mimo szpilek wprawnie podeszła do łóżka i wzięła te skórzane kajdanki, jeszcze knebel i wrzuciła je do swojej torby jaką zamierzała zabrać do Cylindra.

- Duchy pokażą co z nim będzie. - albinoska westchnęła, rzucając okiem na kolekcję zabawek i do torby blondynki dołożyła jeszcze drugą parę kajdanek, tak na wszelki wypadek.
- Swoją drogą pomyśl jak wróci do siebie i zacznie opowiadać jakie tu straszne tortury przechodził - z jej ust wydostał się zduszony chichot, gdy cofnęła się pod drzwi czekając aż kumpela skończy pakowanie - Ciekawe czy mu uwierzą, wątpię. Przecież SR i CR ze sobą walczą, a nie się pierdolą. Chyba że jeśli wypali nam spotkanie z Katty możemy ją poprosić o przysługę. Mają tam biuro, nie? Cykniemy Nico fotkę na pamiątkę i się ją wydrukuje. Jak nie u Katty to u Mario. Na odświeżenie pamięci, ale to potem. Teraz chodź, idziemy się zameldować Rogerowi i reszcie żę wybywamy.

- O. Fotka. No tak, i tak mamy przecież fotkę Katty zrobić. I jak u nich takie kalendarze drukują to zwykłe zdjęcie pewnie też mogą. No a jak nie to Mario. - blondynka wrzuciła coś jeszcze do torby, sprawdziła swój wygląd w szafie z zamontowanym lustrze po czym dała znak do wymarszu z pokoju i powędrowania o piętro wyżej aby pokazać się chłopakom przed wyjazdem.

- Tak chcecie iść? - Aaron przemówił pierwszy. Ale chyba cała czwórka była zaskoczona jak je zobaczyła w gotowym stroju wyjściowej na ten wieczór. Zupełnie jakby przyszły jakieś obce cizie a nie kumpele jakie znali od lat.

- Aha. W końcu musimy uwieść Katty, Katty z Ligi, co się nie umawia z byle kim. W “Cylindrze”. No i mamy ją zaciągnąć do łóżka i cyknąć parę pikantnych fotek. No to nie możemy wyglądać jak jakieś przygodne punkówy zza rogu nie? - sądząc po bezczelnym i luzackim tonie Loli to chyba podobał jej się efekt jaki wywołały na męskiej części towarzystwa.

- A co, źle jest? Za długa? Dekolt nie taki? - Phere rozłożyła ręce i okręciła się wokół własnej osi, aby chłopaki mogli ją obejrzeć z każdej strony. Wreszcie oparła się o Lolę, zginając jedną nogę jakby pozowała do zdjęcia. Magazynu dla panów.
- Lola dobrze gada, proszalnych dziadów nie wpuszczą i jeszcze siary narobimy, a tak kto wie? - wzruszyła ramionami - Na pewno wrócimy jakoś jutro… no nie mówcie że wyglądamy grubo w tych kieckach - nabrała powietrza, gapiąc się Mili w dekolt, a potem na Latynosa z sofy - Wyglądamy grubo?

- Noo… - Nico miał niezbyt przytomne spojrzenie jak tak wodził spojrzeniem od jednej blondyny do drugiej. Zwłaszcza jak tak plakatowo się popisywały i obściskiwały prezentując swoje wdzięki. Ale właściwie chłopaki nadal byli pod zbyt wielkim wrażeniem aby próbować powiedzieć coś konstruktywnego.

- Ona pyta czy wygląda grubo bystrzaku. - uprzejmie podpowiedział mu Skaza starając się nie roześmiać.

- Noo… - Nico powtórzył z pełnym przekonaniem posyłając mu potwierdzenie razem z poważnym skinieniem głowy.

- No, tak jak mówi, no… - Geronimo zgodził się w nim w zupełności i z fachową miną uniósł do dziewczyn kciuk do góry.

- Czyli grubo? - Phere jęknęła, obie z Lolą podeszły do sofy i stanęły przed meksem akurat na wyciągnięcie ręki - To co, mamy się przebrać? Słyszałaś Lola, wyglądamy grubo… może Katty nie zauważy gdy ją spijemy. Trzeba ja szybko zabrać na przejażdżkę, albo lepiej na parkiet.

- My wyglądamy grubo? Wiesz co Śnieżka? Może my w ogóle zostaniemy u Katty na parę dni co? Ona coś nam ostatnio nie mówiła, że wyglądamy grubo. Tylko może byśmy musiały wziąć więcej kajdanek, knebli, smyczy i takich tam gadżetów jak to jednak będzie parę dni a nie jedna noc. - blondynka w pajęczej czerni popatrzyła na drugą jakby właśnie dostały od chłopaków nakaz eksmisji. Kurier zamrugał oczami, spojrzał pytająco na chłopaków nie rozumiejąc o co tu chodzi.

- One pytają czy wyglądają w tym grubo. A wy tumany mówicie, że tak. - Skaza powiedział to wolniej i dobitniej niż normalnie aby przekaz w pełni dotarł do kolegów.

- A! A to nie! Nie, nie! Grubo nie! Ładnie, bardzo ładnie! Super! Bajera! - Nico chyba w końcu olśniło o co chodzi bo spojrzał spanikowany na blondynki i szybko próbował odwrócić nieprzychylny brzeg wydarzeń.

- Czyli możemy normalnie ją złapać przy barze, tak? Super… i nie musimy się przeprowadzać, to dobrze. Lubie moje - Śnieżka odetchnęła maskując chęć aby się zaśmiać. Puściła Rogerowi oczko, bo jako jedyny ogarniał, ale on był tym od myślenia i ogarniania.
- Podoba ci się? - spytała kuriera gdy obie usiadły po obu jego stronach, obejmując wdzięcznie. Po głosie foch chyba też uleciał.
- Zabrałbyś takie dwie blond białaski na przejażdżkę albo do baru?

- Noo! - pokiwał głową gdy oba blond kociaki go obsiadły. I z bliska zezował to na jedną to na drugą jakby miały zaraz się ulotnić a czar prysnąć przy każdym dotknięciu.

- Ja też bym mógł was gdzieś zabrać. - mruknął cicho Geronimo jakby chciał zgłosić się do takiego zadania.

- Tak, myślę, że w takim stroju to nie macie szans wrócić z “Cylindra” dzisiaj. Jutro w południe to najwcześniej. - Roger też dorzucił swoje trzy gamble wieszcząc sukces tego wyrywu zaplanowanego przez dziewczyny na dzisiejszy wieczór i noc.

Albinoska skinęła mu wesoło głową na zgodę. Nie zamierzały wracać, o nie. Na pewno nie dziś.
- No dobrze chłopaki, to jak wrócimy, pewnie będzie już Amarant. Ash naszykuj trumnę. Gero obiecujemy że zrobimy sobie wypad na miasto we trójkę i będziemy się zajebiście bawić. Gery miej oko na tych nicponi, a ty… - popatrzyła z bliska na Nico. Dwie pary kobiecych rąk głaskały jego ramiona, kark, klatkę piersiową i twarz.
- A ty słodziaku wstawaj szybko na nogi. Im szybciej to zrobisz, tym szybciej wytniemy gdzieś wspólnie. Więc słuchaj chłopaków i Asha, nie przemęczaj się i dawaj sobie zmieniać opatrunki… właśnie! Ash, masz na stole do sekcji morfę. Udało się znaleźć. - cmoknęła technika przez powietrze.

Zmierzch; Liga; klub “Cylinder”


- No to jesteśmy. - Black Knight zamruczał po raz ostatni i zgasł. Nastała nienaturalna cisza. W jakiej dało się dostrzec granat kończącego się jesiennego dnia. Zaskakująco pogodnego.

- O. Słyszysz? - trudno było nie słyszeć. Muzyka chociaż przytłumiona przez ściany i parking to była słyszalna. Parking był płatny ale strzeżony. W końcu tu potrafiła się bawić śmietanka miasta jak Patti, Jay, Dziki czy Smooth. No ale ceny już na parkingu były policzone jak dla nich. Więc chociaż Mila jakby na moment się zapowietrzyła gdy usłyszała ile ma zapłacić to jednak uśmiechnęła się trochę sztucznie do strażnika i bez zgrzytu wyłuskała papiery. W “Cylindrze” nie wypadało uprawiać jakiegoś tandetnego gamblingu. Tylko płacić papierami. Jak ktoś z klasą. Kto ma te papiery.

- Mam nadzieję, że ona tam będzie. I postawi nam te parę drinków. A właśnie… - Lola westchnęła jakby teraz z bliska znów ją zaczęła zżerać trema. Spojrzała na hangar. Z zewnątrz wyglądał jak hangar. Nie było w nim nic niezwykłego. Ot kolejny hangar czy tam inny duży magazyn albo hurtownia. Nie ma się czym podniecać. No ale właśnie tam, w środku, były te pospawane ze sobą czerwone, piętrowe autobusy. Podwieszone pod sufitem. I parę innych fur. Tam był właśnie “Cylinder”. Najatrakcyjniejsza knajpa w mieście. Jak głosiła fama mogąca robić za slogan reklamowy. Tam były najwyższe ceny. W okolicy. Najlepsze drinki. W mieście. I najlepsze laski. Na świecie.

W momentach takich jak ten szło bardzo wyraźnie poczuć niedopasowanie, a pytanie “co ja tutaj robię?” ciągle odbijało się od czaszki od środka. Nie były nikim ważnym, zwykłe płotki które jeszcze w poniedziałek tkwiły w swoim małym bajorku z dala od wielkich ryb dla których nie stanowiły nic ciekawego, nawet przekąski. Były nikim, a teraz?
Teraz udawały że jest inaczej, że coś znaczą i są kimś. Kalambury, czy inna pantomima. Tutaj przyjeżdżały tuzy miasta, nie szaraczki. Szaraczki co najwyżej sobie mogły powzdychać i pomarzyć, tak jak i Żałobnice wzdychały i marzyły… bo co innego mogły robić płotki? Kijanki nawet.
- Pasujesz tu, jakby cię na miarę robili - Phere ścisnęła kumpelę za pośladek aby wyrwać ją ze stuporu. Wyrwać je obie, co ma być to będzie. Jasne, nie miały podjazdu do ligowych gwiazd ani wielkich tego miasta. Miały iść na drinka ze znajomą i dobrze się bawić. Odstawić jakiś numer, poderwać dobrą sunię i ją zabrać do niej na kwadrat aby tam konsumować do rana po kawałku. Plan miał ręce i nogi, wystarczyło aby teraz nie wymiękły. Gambli za parking i tak im nikt już nie zwróci.
- Dawaj foczko, to nasze okrążenie. Uśmiechaj się jakby cię pokryli chromem - objęła blondynkę bo raz że raźniej, a dwa naprawdę zimno było gdy się nie miało prawie nic na sobie.

- No dobra. - blondynka zaśmiała się trochę nerwowo ale jednak. Po czym zamknęła swoją furę, wrzuciła kluczyki do torebki i złapała kumpelę za łokieć. Szły razem stukając po pustym parkingu wysokimi obcasami.

- Właściwie smycz i obrożę też wzięłam. Pomyślałam, że jak już się zgodzi na kajdanki to co za różnica na to? - powiedziała niespodziewanie wcale nie pytana. Akurat jak dochodziły do narożnika hangaru. Tu spotkały pierwszych klubowiczów. Bo na parkingu to kogoś tam widziały jak wsiadał czy wysiadał z wozu, ktoś tam dalej stał i jarał fajki o czymś gadając ale to wszystko było dość daleko a jak już panowały prawie wieczorne ciemności to niewiele było widać poza sylwetkami. Teraz jednak widziały kogoś z bliska. A mijane osoby posyłały im zaskoczone i zainteresowane spojrzenia. Jakiś facet gwizdnął z wrażenia, któryś do nich zawołał jakąś głupawą odzywką z podwórka.

- Ojej Śnieżka to chyba działa! Zobacz, działa! - Lola pisnęła cicho z niespodziewanej radości gdy zorientowała się, że chyba trafiły z tymi kieckami w sedno. Nawet tutaj, w “Cylindrze” robiły one wrażenie. A już widziały bramę prowadzącą do wnętrza hangaru i mięśniaków jacy robili za ochroniarzy.

- Mówiłam ci, w tej kiecce żadna tu do ciebie nie ma podjazdu. Cycki do przodu, zakręć dupką i nie zapominaj o uśmiechu. Kurde, sama bym cię zaprosiła na drina gdyby się dało, ale pewnie taka niunia w życiu by nie zwróciła uwagi na takiego leszcza jak ja. Dobrze że tu jestem tylko supportem - Phere zaśmiała się, a radość i pewność siebie jej wróciły. Kolesiowi który za nimi rzucił zaczepką posłała całusa, ale kroku nie zwalniały idąc ku wejściu. Rozsyłały uśmiechy, spojrzenia spod rzęs i od czasu do czasu albinoska ściskała pośladek blondynki jakby ją zachęcając do szybszego przebierania nogami.
- Zobaczysz, to będzie zajebista noc. Obiecuję ci.

- O tak, na pewno. Z kimś wylądujemy w łóżku i będziemy bardzo niegrzeczne. - mokry, gorący płomień wrócił do oczu najlepszego rajdowca wśród Żałobników gdy widząc te reakcje otoczenia znów poczuła oktany szybciej płynące w żyłach. Para mięśniaków przy wejściu nie robiła im żadnych problemów. Jak się przed nimi zatrzymały obaj obrzucili je zainteresowanym spojrzeniem. Po czym po prostu wskazali drzwi wejściowe pozwalając im wejść. I znalazły się w środku.

- Jest! Zobacz Śnieżka! Jest! - mimo, że przed chwilą pozowała na wielką panią jakby całe to miejsce należało do niej Mila nie powstrzymała się aby nie zatrzymać się kilka kroków za wejściem i nie ulec magii “Cylindra”. Na dole był klub. Miejsce do tańczenia, DJ ze swoim sprzętem, mnóstwo tańczących, kolorowe światła, neony i to wszystko co powinno być w najlepszym klubie w mieście. Ale pod sufitem były one. Czerwone, piętrowe autobusy. Samo serce tego miejsca a niektórzy mówili, że i miasta. No i podnośnik z pudłem jaki robił za windę. I niejako pierwszy krok inicjujący wejście do tego towarzyskiego centrum Ligi.

Nie dało się nie zauważyć, że nikt nie gwizdnął czerwonych kolosów. Przykuwały wzrok jak magnes. Obie Runnerki dały się porwać magii chwili, mającej w sobie coś mistycznego. Ten ułamek sekundy świat zamarł, a one wraz z nim i tylko światło przeskakujące po krwistej karoserii wysoko ponad głowami żyło własnym życiem, wabiąc do siebie jak płomień świecy wabi nocą ćmy. Blondynki nie były wyjątkiem, jak w transie zaczęły podróż ku podnośnikowi, zaś Phere miała wrażenie że to sen. Taki z jakiego nie chce się za żadne gamble świata budzić.
- Coś… nie wiem. Zajebisty to za mało powiedziane - wydusiła z siebie, poprawiając włosy. Mistyczna bańka pękała, coraz więcej dźwięków do niej dochodziło.
- Oszałamiający - burknęła, to samo co w jej głowie powiedział głos Aarona. On by pewno tak powiedział.

- No. Kiedyś jak byłam szczylem taki jeden dziadyga mi opowiadał jak też był szczylem, jeszcze przed wojną. I pojechali całą rodziną do Disneylandu. I to podobno było takie jedno, wielkie “Wooow!”. No to to. Taki Disneyland. - Lola gadała gdy tak szły a potem czekały na swoją kolej przy podnośniku. Przed nimi wjechał jakiś roześmiany facet z dwiema uwieszonymi na nim ślicznotkami. Też się śmiały a mimo to jak już byli na górze to jednak koleś posłał im zaciekawione spojrzenie. No ale to byli już na górze i weszli do środka. A podnośnik, już pusty, zjechał na dół i windziarz dał im znak aby weszły do środka. Zamknął bramkę. Coś tam odpalił. I podnośnik wolno lub majestatycznie zaczął się wznosić. Widziały ten cały skaczący, roztańczony tłum poniżej z coraz lepszej perspektywy. Ale i coraz dalszej. Zaczęły mijać najniżej pospawane wozy jakie były dla tych co chcieli pobyć sam na sam. Pierwszy czerwony autobus, pełen pstrokatego, barwnego tłumu. Trochę to wyglądało jak oglądanie akwarium.

- Widzisz ją? - zapytała Mila próbując dojrzeć wewnątrz tą jedną, znajomą twarz. Ale tłumu w środku było zbyt dużo, jechały zbyt szybko aby go przeskanować. A wkrótce kuferek zatrzymał się cumując do wejścia. Lola wzięła głębiej powietrza, spojrzała na kumpelę, wzruszyła ramionami, uśmiechnęła się i weszła do środka.

- O. Tam jest bar. Tam możemy zacząć. - wskazała na szynkwas tego lokalu starając się do niego dotrzeć. Ale tutaj też budziły liczne spojrzenia tych co już tu siedzieli i bawili się w najlepsze.

Albinoska zaśmiała się łapiąc ją za rękę żeby nie zgubić w tłumie. Nalazła się masa ludzi, większość z nich mogła sobie pozwolić na szastanie talonami, one zaś próbowały wyglądać jakby nie były tu przypadkiem. Do diabła z cenami, jakoś to obejdą. Na razie musiały znaleźć Katty, a bar rzeczywiście był dobrym miejscem na start. Poza tym tam właśnie sekretarka Ligi miała czekać. Przebijały się więc, Phere robiła za taran, rozgarniając ludzi po drodze. O jednego się otarła biustem, innego pogładziła dłonią po torsie, albo puściła oko, aż w końcu przebyły trasę, docierając do mety. Pociągnęła Lolę aż pod blat i obróciła ją aby ta oparła się o niego plecami.
- No siemasz kiciu - uśmiechnęła się jej prosto w twarz, całując w policzek i przywierając do niej frontem.
- Dobrze że mi się nigdzie nie zgubiłaś - dodała, odgarniając jej włosy z czoła za ucho, a gdy to uczyniła, zaczęła się rozglądać po okolicy za znajomą twarzą.

- No cześć maleńka. - Lola zamruczała i objęła ją jakby dopiero co i przypadkiem na siebie wpadły. I była tą wdzięczną foczką co jakaś blond gwiazda Ligi raczyła na nią zwrócić uwagę a nawet zagadać.

- O rany Śnieżka naprawdę tu jesteśmy! I jeszcze nas nie wywalili! - pisnęła cicho prawie do ucha gdy znów dała się ponieść euforii tego wieczoru.

- Widzisz ją? Może jest gdzieś na dole? Albo jeszcze nie przyszła? - rozglądała się po tym w końcu niezbyt przestronnym wnętrzu. A to wnętrze nadal ukradkiem lub całkiem otwarcie posyłało im zainteresowane spojrzenia. Ale żadne nie należało do sekretarki Ligii. No ale to był najwyższy poziom jednego z autobusów. A były jeszcze niższe.

- Coś wam podać ślicznotki? - zza baru doszedł ich uprzejmy i ciepły, kobiecy głos barmanki. Też była niczego sobie. Ale zadała to pytanie na jakie wypadało mieć trochę talonów po kieszeniach. No i kieszenie. Lola posłała szybkie spojrzenie na kumpelę bo tu najtańsze drinki zaczynały się od 3 dych. No i byłoby widać, że to po taniości coś biorą.

- A nie wiem słodziaku, poczekaj sekundkę - złodziejka puściła barmance oczko i wróciła spojrzeniem do twarzy Loli.
- To co maleńka, dasz sobie postawić drinka na początek? - pogłaskała ją po twarzy, przybierając ciepły uśmiech.
- Czekaj… chyba jeszcze pamiętam co lubisz - pocałowała ją policzek i przesunęła twarz dalej, aby spojrzeć na kobietę za barem - Zrób nam kochanie dwa razy Krwawą Mary i powiedz czy widziałaś już dziś Katty? Gdzieś się nam tu kicia zagubiła, a ustawiłyśmy się przy barze. Fajnie byłoby ją szybko znaleźć zanim się spijemy… booo potem to bywa różnie? Całkiem niezły tu towar macie, nic tylko brać. - strzeliła przepraszającym uśmiechem.

- Oczywiście. - barmanka co była równie ładna jak i klub w jakim pracowała odwzajemniła uśmiech i sięgnęła po butelki i szklanki aby przygotować zamówione drinki. Po ruchach widać było, że to nie jest jej pierwszy dzień w pracy za barem. Lola zaś pokiwała energicznie głową niemo potwierdzając to co obejmująca ją albinoska mówi.

- Katty nie widziałam jeszcze dzisiaj. Ale jak się z wami umówiła to na pewno przyjdzie. No dla takich ślicznotek to pewnie nie tylko ona by się tu pofatygowała. - powiedziała uśmiechając się do nich i zerkając ponad barem na ich wyzywające kostiumy.

- Tak? To przyjdzie? No to cudownie. - Lola zapaliła się na ten pomysł i szybko spojrzała na swoją partnerkę w spiskowaniu bo słowa barmanki przypadły jej do gustu.

Wyglądało że muszą sobie zająć jakoś czas póki nowa znajoma się nie pojawi. Szybki rzut oka na tłum za plecami dawał całkiem sporo możliwości.
- Możemy mieć prośbę? Gdyby się pojawiła powiedz jej że Lola i Lucy się tu kręcą i zaraz przyjdą. Zrobimy sobie wycieczkę po pięterkach, może ktoś znajomy będzie to przy okazji się mu powie cześć, nie? - cmoknęła blondynkę w drugi policzek. Za dużo znajomych których stać było na zabawę tu nie miały, ale akurat tych co by tu mogli być dobrze było złapać chociaż na parę zdań w samochodach pod klubem.

- Oczywiście złociutkie. Chociaż nie wiem czy macie czas aby się pokręcić. - barmanka odparła ze zrozumieniem i pogoda ducha. Postawiła przed obiema blondynkami ich krwawe drinki. A sama wskazała brodą w kierunku wejścia skąd niedawno przyszły. I teraz szła ku nim ta wystrzałowa brunetka co miała opnie najsympatyczniejszej i najfajniejszej sekretarki w mieście.
I dopiero jak szła w tych pończochach i szpilkach widać było, że faktycznie ma bardo ładne i zgrabne nogi. Chociaż nie pozwoliła sobie na aż taką ekstrawagancję ubioru jak obie blondynki. Musiała jednak je poznać bo uśmiechnęła się do nich i pomachała jeszcze zanim podeszła. Ale ktoś widać ją poznał także bo wstał i jeszcze oboje się przywitali ze sobą zatrzymując ją na chwilę.

- Ojej przyszła! Zobacz Śnieżka, nie wystawiła nas i przyszła! - sapnęła Lola jakby do końca liczyła się z tym, że gwiazda ligowego sekretariatu ich jednak wystawi. A tu proszę, jednak przyszła tak jak obiecała.

- Prawie zapomniałam jaka ona urocza. No spójrz na nią - złodziejka westchnęła, opierając głowę o ramię kumpeli i machała ręką do brunetki. Śmiała się przy tym szczerze, jakby zaraz miała nadejść gwiazdka. Taka przedwojenna.

- Dobry wieczór kochane. Przepraszam za spóźnienie. Zatrzymali mnie dłużej w biurze ale już jestem cała wasza. I o matko, co za kreacje! Wasz wygląd zwala z nóg! Świetnie wyglądacie. Pozwolicie sobie postawić drinka zwykłej dziewczynie z biura? - zagaiła Katty gdy w końcu pożegnała się ze znajomym i podeszła do baru, prosto do czekających na nią blondynek. Po przyjacielsku cmoknęła je policzkiem w policzek i dalej tryskała życzliwością i uśmiechem podobnie jak dwa dni temu w biurze.

Obie blond harpie nadstawiły policzki i same cmoknęły brunetkę jednocześnie, a potem zgarnęły między siebie, obejmując z każdej strony.
- Nic się nie stało, na ciebie czekałybyśmy ile trzeba, choćby do rana. Dobrze że już jesteś, ten lokal od razu jakby zrobił się jaśniejszy. Jakby ktoś tu odpalił wielkie neony - Phere poklepała ją po plecach, z drugiej strony Lola pokiwała głową.
- Pozwolimy jeśli ta piękna dziewczyna najpierw uczyni ten honor szeregowym siepaczom w skórach i da sobie postawić pierwszą kolejkę - wzięła sekretarkę za rękę, skłoniła kark i pocałowała jej dłoń szarmancko jak na starych filmach. Podniosła wzrok na barmankę - Słodziaku polej coś za czym ta ptaszyna przepada. Oddajemy nasz los w twoje zdolne ręce.

- Oj dziewczyny, wy to wiecie jak mnie roztopić. - brunetka chętnie dała się objąć i cmoknąć a tym całowaniem w rączkę to się chyba nawet wzruszyła. Pokiwała głową do barmanki a ta bez słowa zaczęła przygotowywać trzeciego drinka.

- Ale mam nadzieję, że pozwolicie mi na rewanż? W końcu to ja was zaprosiłam. - powiedziała siadając swoim zgrabnym tyłem na stołku pomiędzy dwiema blondynkami.

- Ja nie mam nic przeciwko. - Lola absolutnie nie zgłaszała sprzeciwu aby to gwiazda Ligi wzięła na siebie kolejne kolejki. Więc brunetka odwróciła się do drugiej blondynki.

- Ja też, jesteśmy bardzo ugodowe i do dogadania, zresztą wiesz że z nami jak z dziećmi. Za rączkę i do baru - Lucy też się zgodziła, bo serce pękało na samą myśl że się dziewczynie sprawi przykrość. Poza tym portfel też pękał, ale z innego powodu. Dała znak dotykiem aby blondynka wyjęła prezent.
- W ogóle pomyślałyśmy o jednej drobnostce, tak na pamiątkę. Żeby ci nie ciążyło ani mieszkania nie zawalało, ale jak na to spojrzysz to o nas pomyślisz. Zapewne będzie to coś miłego, już my się z Lolą o to postaramy.

- Pamiątkę? - brwi szatynki powędrowały do góry ze zdziwienia. Tego chyba się nie spodziewała. Popatrzyła na Lucy ale widząc, że to Lola coś wyjmuje odwróciła się ku niej.

- Proszę. To dla ciebie. Obie wybierałyśmy. - druga z blondynek była nie mniej podekscytowana niż obie koleżanki gdy wręczała mały, zamszowy woreczek po słuchawkach czy innej mp3. Zaskoczona sekretarka wzięła go do ręki i zważyła w dłoni.

- Co to jest? - zapytała zafascynowana jak mała dziewczynka. Ale widząc miny obu koleżanek otworzyła ten woreczek i wyjęła z niego wisiorek z ptasiej czaszki.

- Och, ale pięknę! Bel, zobacz jaką piękną rzecz dostałam od dziewczyn! - pochwaliła się tej ładnej barmance jaka akurat postawiła nitro przed nią.

- Rzeczywiście. Bardzo ładny. - pokiwała głową z uznaniem i uśmiechając się do prezentu, obdarowanej i darczyńców.

- Oj dziękuję! Dziękuję wam ślicznie! - powiedziała rozczulona szatynka obejmując najpierw Lolę, potem Lucy a w końcu przytuliła je do siebie obie. - Oh, głupio mi teraz ale ja nic dla was nie mam. Nie pomyślałam. Strasznie mi przykro z tego powodu. - mówiła przepraszającym tonem jakby dotarło do niej, że nie ma się jak Runnerkom zrewanżować z tym podarkiem.

- Kruki są zawsze tam gdzie żałobnicy. Ale dzisiaj nie czas i miejsce na żałobę - Albinoska objęła ją ramieniem pocierając w pocieszającym geście. Cieszyła radość z prezentu, chyba Katty nie udawała. Tym bardziej robiło się cieplej w środku. Serio była tak urocza jak o niej mówili na mieście.
- Dla nas największym prezentem jest fakt, że przyszłaś - pochyliła się, podkreślając te słowa pocałunkiem w policzek - To my ci dziękujemy, jesteś naszą gwiazdką z nieba, serio. Nie mogłyśmy się z Lolą doczekać tego wieczora i ostrzegamy, że bez zaliczenia parkietu się nie obejdzie. Chyba że bardzo cię bolą nogi po pracy, wtedy wymyślimy jak ci inaczej zająć czas... i gdzie zanieść abyś się bardziej nie przemęczała.

- I jeszcze chcecie mnie gdzieś nosić? To takie słodkie i rozczulające, jesteście takie kochane. - Katty dała się uściskać i ucałować. Słuchała rozpromieniona słów nowych koleżanek. I jakoś wcale nie zachowywała się jak gwiazda Ligi tylko jak koleżanka co się cieszy z wspólnego wieczoru spędzanego z koleżankami.

- A nogi nie, już prędzej tyłek od tego siedzenia cały dzień. Muszę go rozruszać! - zaśmiała się i sama trzepnęła się po swoim tyłku. Całkiem zgrabnym zresztą. Krótka mini ładnie go opinała i podkreślała podobnie jak interesująco pokazywała ładne uda i nogi właścicielki.

- No to wypijmy za spotkanie! I za rozruszany wieczór! - zawołała wesoło Lola unosząc swój kieliszek. Po czym wypiły duszkiem tą pierwszą, szybką kolejkę na dobre rozpoczęcie wspólnego wieczoru.

- Bel! Dla mnie jeszcze jedno nitro! A dziewczynom polej co będą chciały! - zawołała sekretarka klepiąc w blat baru. Barmanka uśmiechnęła się, pokiwała głową i zaczęła przygotowywać te nitro.

- A co dla was dziewczyny? - zapytała patrząc na blond towarzyszki szatynki.

- Niech będzie to samo - Phere pokazała na Katty. Nieważne co by nie zawierało oprócz alkoholu, to alkohol był wystarczająco dobrym składnikiem. Zwłaszcza darmowy.
- Powiedz, przyjechałaś sama swoją furą czy ktoś cię podrzucił? - spytała dziewczyny, opierając się na niej i patrząc w twarz z bliska.
- Nie bój nic, już my się postaramy aby ten twój śliczny tyłeczek zażył dziś w nocy odpowiednią ilość ruchu - drapiąc ją leniwie po barku nawijała wesoło - Widziałyśmy na dole całkiem niezły parkiet.

- Podoba wam się? Strasznie mnie to cieszy. Przed pracą staram się trochę pobiegać i poćwiczyć no ale potem to już zwykle tylko siedzę za biurkiem. Ale muszę przyznać, że wy też świetnie wyglądacie w tych sukienkach. Wspaniale nawet. Olśniewająco. Chociaż ja chyba bym się nie odważyła na tak śmiałą kreację więc podziwiam odwagi. - sekretarka prowokująco zakręciła swoim kuperkiem ciesząc się z tego komplementu pod jego adresem. I odwzajemniła się wskazując wzrokiem na owe sznurkowate sukienki jakie miały na sobie obie blondynki. A Bel w tym czasie przygotowała trzy drinki.

- Piłyście to? To nitro. Mój ulubiony. Przynajmniej tak na początek wieczoru. Wódka, tabasco, jajko i cytryna. To na drugą nóżkę? A potem parkiet? - zaproponowała brunetka biorąc w dłoń nową szklaneczkę z wymienioną mieszaniną.

- A! Samochód tak, przyjechałam swoim. No ale ja tu mam chody, że tak powiem to mogę go zostawić. A wy? Macie jak wrócić? - miała już wypić drugą kolejkę ale jakby przypomniała sobie o co jeszcze pytała Śnieżka. I popatrzyła na nie obie jakby sądziła, że właśnie dlatego pytają ją o to jak się tu dostała i może same mają kłopot z powrotem.

- Jasne że mamy jak wrócić - Lucy machnęła ręką i wzięła drinka. Jajko i alkohol w jednym zestawie może nie wydawało się porywające, ale trzepało i było za darmo. Bez krzywienia stuknęła nim w drinki dziewczyn i wypiła na przechył.
- Dobrze że masz gdzie zostawić furę bo cię pewnie porwiemy na przejażdżkę, ale najpierw parkiet, na rozgrzewkę. - jej ręka zeszła na element do rozruszania ciemnowłosego obiektu i zaczęła go lekko ugniatać.
- Nie wiem czy wiesz, ale albinosy przynoszą farta. Te prawdziwe, a nie żadne podrabiańce farbą wysmarowane. Zresztą widziałaś w środę, Dziki wyglądał na szczęśliwego, nie? Lola też jest albinosem, tylko w środku, w duszy… a słyszałaś co najlepiej zrobić z takim? - powiedziała sekretarce do ucha zanim nie wychyliła się i nie pocałowała Mili w usta. W powrocie obie blondynki oznaczyły ustami policzki tej trzeciej.

- Ojej, jesteście takie zabawne! - roześmiała się wesoło wzięta w środek szatynka. Oczy też jej się śmiały na wesoło. Objęła obie blondynki przytulając je do siebie.

- W środę tak, widziałam, Dziki wyglądał na zadowolonego z tego albinoskiego szczęścia! Ale słyszałam, że to też nie trwa wiecznie więc jak go wczoraj spotkałam to gadaliśmy chwilę i mówiłam mu, że to pewnie trzeba by wkrótce powtórzyć aby ten fart nie wygasł bo jak on się tak często rozwala to mu by się mogło to przydać. - podzieliła się blondynkami z wczorajszych plot z ligowego zaplecza do jakiego nie miały takiego dostępu jak ona.

- A teraz chodźcie na dół, spadamy stąd trochę się wyskakać! - zawołała ciągnąc każdą z nich za rękę i cofając się tyłem aż nie odwróciła się w kierunku wyjścia. I znów zwracały na siebie uwagę idąc przez środek czerwonego autobusu. Nie dość, że były dwie blond ślicznotki w ekstrawaganckich kieckach to jeszcze szły z Katty i to w najlepszej komitywie.

- Wypadałoby, szkoda aby się rozwalił tak na amen, nie? Do kogo by wtedy damskie pół miasta piszczało? - albinoska wypruła do przodu, biorąc brunetkę w pół ramieniem. Obok zaraz Mila zrobiła to samo z drugiej strony, więc ostatnie metry do windy pokonywały z ofiarą między sobą.
- Trzeba by tu porządną terapię zastosować - Phere pokiwała głową - Najlepiej w jakimś sprawdzonym miejscu. Znacie się, lepiej jakby wpadł do ciebie tak jak my. No i nie powiem że przy takim spotkaniu nawet nie ma opcji aby ciebie nie było bo z jakiej paki? Tobie też się fart należy… zresztą ej, zobacz. Już masz farta, jesteśmy całe dla ciebie - ze śmiechem pokazała na siebie na drugą blondynkę.

- Faktycznie straszna farciara ze mnie! Aż nie wiem jak wam mam się za to odwdzięczyć! - teraz szatynka cmoknęła w policzki blondynek obejmując jedną i potem drugą aby okazać swoją radość i wdzięczność. A powoli w tym metalowym pudle podnośnik opuszczał je na poziom parteru gdzie skakała roztańczona, pstrokata masa imprezowiczów.

- Śnieżka ma rację! Umów nas z Dzikim! - Lola podchwyciła pomysł kumpeli i jeszcze jak tak im sekretarka Ligi zdawała się sprzyjać starała się wykorzystać nadażającą się okazję.

- Oj no tak, chyba za nim troszkę przepadacie co? Tak mi w środę coś wyglądało. - Katty popatrzyła na nie rozbawionym wzrokiem a Mila bez żenady pokiwała twierdząco głową.

- Miałabym zaprosić Dzikiego i was do siebie? Na raz? - szatynka poszukała natchnienia w suficie magazynu czy raczej cieniom i ciemności jakie tam panowały. - Ciekawy pomysł. No ale jest jeszcze Dziki. Musiałabym z nim pogadać o tym. - zastanawiała się na głos chociaż wstępnie pomysł wydawał się jej podobać.

- Zgodzi się, byłby głupi gdyby ci odmówił, a nie wygląda na głupiego. Żaden ci nie odmówi, a jak to zrobi znaczy woli kolegów, proste, nie? Jak czteropasmowa autostrada - Phere odpowiedziała bawiąc się włosami brunetki.
- Poza tym możesz sprawdzić jak wyglądamy na twojej kanapie w salonie - nachyliła się, całując ją w szyję - Wydasz fachową opinię, będzie bardziej naturalnie bez żadnej ściemy. Jeśli w tych kieckach wyglądamy nieźle to koniecznie musisz nas zobaczyć bez nich. To dopiero widok… pewnie prawie tak samo apetyczny jak ty w bieliźnie.

- Ooo! Wy bez tego na mojej kanapie? A ja w samej bieliźnie? A też na tej samej kanapie? - Katty jakoś nie protestowała gdy Lucy zaczęła się bawić jej włosami a jak dostała całusa w szyję to nawet nieco odchyliła głowę aby ułatwić ten manewr. Zaś jak usłyszała propozycję blondynki włożyła palec pod jej siatkowany materiał przy dekolcie więc ta mogła to poczuć na własnej piersi. Sekretarka spojrzała na nią i na drugą blondynkę. Ta zaś energicznie pokiwała głową na znak bardzo gorącego i chętnego potwierdzenia.

- To rzeczywiście musiałby być bardzo niesamowity widok! To może dzisiaj wieczorem? Po imprezie? Zapraszam do siebie. Zobaczymy kto w czym i bez czego wygląda najlepiej na tej sofie albo gdzie indziej. Co wy na to? - zapytała wychodząc z kontenera i idąc w kierunku roztańczonego tłumu. Złapała w każdą rękę po ramieniu jednej blondynki i patrzyła zachęcająco to na jedną to na drugą.

Dwie blondynki zrobiły miny zaskoczenia, a potem zaśmiały się i mocniej przycisnęły tę trzecią do siebie.
- Jasne, dzisiaj brzmi na idealny termin - albinoska pokiwała głową na zgodę - Przecież musiałybyśmy być lewe aby ci odmówić, nie? - dała znak Mili i gdy wreszcie stanęły między roztańczonym tłumem Phere stanęła za sekretarką, a kierowca przed nią. Zaczęły tańczyć, ocierając o dziewczynę między nimi, albo łapiąc za biodra albo piersi. Głaskały jej twarz i włosy, całowały po karku i twarzy biorąc ją w regularną pułapkę.

Zabawa na parkiecie była przednia. W barwnym, skocznym tłumie, oświetlanym neonami i kolorowymi światłami, z muzyką puszczaną przez DJ-a z głośników łatwo było stracić tożsamość. Wszyscy wydawali się anonimowi i nawet najfajniejsza sekretarka w mieście wydawała się tylko kolejną tancerką w mini na parkiecie. A sama Katty też zdradzała objawy, że bawi się świetnie z obiema partnerkami i właśnie po to tu przyjechała.

Dało się wyczuć rosnące, erotyczne napięcie jakie przeskakiwało z jednej z nich do pozostałych. I jak się wszystkie trzy nakręcają na siebie coraz bardziej. Sekretarka Ligi dawała blondynkom ocierać się o siebie lub wręcz łapać. Sama też odwzajemniła się tym samym. Tak jak w pewnym momencie zarzuciła ramiona na szyję Śnieżki. Mila to wykorzystała i naparła na nią od tyłu a czując przyzwolenie już bez skrępowania przesunęła swoje dłonie na dekolt sekretarki. Wtedy ta pocałowała Lucy w usta. Już bez wahania i ukrywania swoich chęci i zamiarów.

- Wiecie co!? Chyba muszę siku! Jakoś mokro mi się zrobiło i ciśnie mnie! Chodźcie, tam są toalety! - krzyczała im do ucha wskazując odpowiedni kierunek. Inaczej trudno było usłyszeć co mówi druga osoba. Zdążyły się już nieźle rozgrzać tym tańcem we trójkę a nawet zgrzać. I chwila przerwy wydawała się w sam raz na złapanie oddechu.

- Prowadź! - za jej plecami albinoska rzuciła wymowne spojrzenie Loli. Już wiedziały, że wpakują się sekretarce we dwie do kabiny, tak na dobry początek. Podążały więc w kierunku nadawanym przez zgrabną przewodniczkę.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 26-11-2021, 03:03   #26
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
Wyszły we trzy z tej pląsającej masy. Mila idąc za nią zrobiła gest jakby klepała w ten zgrany tyłek idącej przed nimi brunetki. Ta zaś poprowadziła ich gdzieś w stronę ściany i jak się okazało faktycznie były tam toalety.

- Rany, zaprosiła nas do siebie! Na sofę i resztę! - Lola skorzystała z okazji aby wyrazić swoją ekscytację do ucha kumpeli. A tymczasem we trzy znalazły się w damskiej toalecie. Całkiem popularnym miejscu. Jakaś panna malowała się przed lustrem, dwie inne paliły fajki i o czymś gadały, w zamkniętej kabinie któraś coś tam mamrotała. Ale kilka nadal było wolnych.

- Dobrze to zaczekajcie na mnie na chwilę to nie zajmie długo. - powiedziała sekretarka do swoich blond towarzyszek nieświadoma jakie te uknuły plan za jej plecami. Lola spojrzała na kumpelę i uśmiechnęła się.

- Pewnie Katty. - zgodziła się grzecznie i ku zaskoczeniu tej ostatniej nie dała jej zamknąć drzwi do kabiny tylko wepchnęła się do środka zostawiając jej zamknięcie Śnieżce.

- Co robicie? - ligowa gwiazda zamrugała zaskoczona przebiegiem wypadków gdy niespodziewanie znalazły się we trzy w zamkniętej kabinie. Ale na przestraszoną nie wyglądała. Raczej na zaciekawioną.

- Wyglądasz jakbyś potrzebowała trochę farta - Phere kliknęła zameczkiem, a następnie razem z Lolą wzięły ją znów między siebie, chociaż tym razem pomagały jej nie w tańcu a z ubraniem.

Wydawało się, że trafił swój na swego. I tworzą zaskakująco zgrane trio jak na pierwszy raz. Podgotowane na parkiecie emocje wreszcie mogły znaleźć ujście w nowych dla siebie ramionach. W gorących, pośpiesznych pocałunkach i chaotycznym badaniu ciała partnerki. Wyszło szybko i gwałtownie. Tak samo jak niedawno było na parkiecie pod kolorowymi światłami. Muzyka wciąż gdzieś dudniła chociaż ledwo ją się dało zauważyć podczas zabawy na trzy pary rąk. Katty okazała się równie atrakcyjna bez ubrania jak w ubraniu. A do tego równie ciekawa nowych koleżanek jak one jej. Wreszcie jednak gdy już ten pierwszy głód został nasycony można było wyjść z tej gościnnej kabiny.

- Ojej, koniecznie musimy to powtórzyć. I sądzę, że u mnie na sofie będzie nam znacznie wygodniej niż tutaj. - zaśmiała się rozpromieniona brunetka porządkując swoją ciemną mini. Podobnie jak jej dwie blond partnerki swoje kreacje. Jak były już gotowe otworzyły drzwi i po kolei wyszły we trzy z kabiny. Katty stanęła przed lustrem aby sprawdzić swój wygląd.

- O. Cześć Katty. - odezwała się kolejna blondynka w niebieskiej kreacji jaka też stała ze dwie umywalki dalej. Brunetka odwróciła się w jej stronę i też się uśmiechnęła.

- Cześć Blue. - przywitała się przyjaźnie. - Dziewczyny to jest Blue, szefowa “Grzesznika”. To u Schultzów. Ale świetny lokal. A Blue poznaj Lucy i Lolę. Dziewczyny są z Żałobników od Sand Runnerów. - sekretarka przedstawiła sobie obie blond strony.

Nazwa lokalu niewiele albinosce mówiła, w końcu był w Downtown u Starego Zgreda i jego sztywnych garniaków. Niemniej skoro Katty nacięła się na znajomą w dość jednoznacznej sytuacji gdy we trzy wyskoczyły w jednej kabiny, należało zrobić dobre wrażenie.
- Skoro świetny będzie trzeba kiedyś tam wpaść - uśmiechnęła się do reszty kobiet, poprawiając paski sukienki.
- Miło cię poznać - wyszczerzyła bladą paszczę do trzeciej blondynki i zanim pomyślała to chlapnęła - Jak na kogoś ze Smętnego Rewiru wyglądasz wyjątkowo wystrzałowo… i dobrze. Fedora by ci nie pasowała, ale ta kiecka jak robiona na miarę.

- Oczywiście. Ja jestem bajeczna! - roześmiała się Blue podchodząc do trójki bliżej. - I widzę, że znasz się na ludziach. Ja jestem z Vegas. A nie z tego zjebowa. Kto nie był w Vegas nie wie co to znaczy światło i neony. Zawsze to powtarzam. - blondynka w niebieskiej mini była pewna siebie i mówiła chyba to co często musiała powtarzać w takich okazjach bo i Katty kiwała do tego głową.

- Dziewczyny mają jutro ważne spotkanie u nas. To dzisiaj chciałyśmy się trochę odprężyć i zabawić. - sekretarka wskazała na swoje dwie partnerki w odważnych strojach po jakich Blue bez skrępowania prześlizgnęła się wzrokiem.

- Aha. I pewnie znów się zamek zaciął w drzwiach? W tych kabinach to często się zdarza. Skaranie boskie, mogliby to w końcu naprawić. - Blue mówiła jakby utyskiwała i wierzyła bez zastrzeżeń w słowa sekretarki jak jakaś naiwna blondynka. Ale uśmieszek miała przy tym podszyty kpiącym rozbawieniem.

- Dziwne że jak na lokal z taką klasą nie mają żadnego czarnucha do naprawiania podobnych usterek - Phere zrobiła smutną minę, biorąc Katty pod ramię troskliwym ruchem - Po podobnej traumie trzeba będzie biedną odstresować przy drinku, albo i parkiecie. Żeby stres pourazowy nie wjechał, nie? - popatrzyła na Lolę i na koniec na tę ostatnią. Szefowa jakiegoś lokalu, porządnego. Śmierdziała talonami skoro sobie tak tu przyłaziła, jednak to nie z nią się tu umówiły.

- Oj jak zatrudnili jakiegoś czarnucha to nie ma się co dziwić, że tak to wygląda. - Blue ze zrozumieniem machnęła ręką na znak, że takie powiązanie przyczyny ze skutkiem wcale by ją nie zdziwiło.

- To zapraszam do nas. U mnie nie ma żadnych czarnuchów w obsłudze. A takie ślicznotki zawsze są mile widziane. - blondynka w niebieskiej kiecce wyjęła z torebki portfel, z niego niewielki kartonik i podała go Śnieżce. Po czym schowała z powrotem portfel do torebki. Zaś na wizytówce był adres, faktycznie z Downtown. I logo klubu o jakim rozmawiały. Jakoś dziwnie przypominający kościół.

- To do następnego. - Blue pożegnała się z nimi wesołym uśmiechem a trójka dziewcząt mogła znów zająć się sobą i wrócić do zabawy.

- Wracamy na parkiet czy jedziemy do mnie? - zapytała Katty opierając się tyłkiem o umywalkę i patrząc na obie blondynki z zaciekawieniem.

Albinoska schowała wizytówkę i zapatrzyła się w lustro jakby naprawdę zastanawiała się nad zadanym pytaniem. Z jednej strony szkoda było opuszczać sławny Cylinder, ale miały przecież zadanie i jeszcze przygotować teren pod przyszłe spotkanie z Dzikim.
- Myślę, że nie ma tu nic co byłoby ciekawsze niż rajd po twoim lokum - uśmiechnęła się szeroko, wyciągając dłoń ku brunetce.

- No to jedziemy! Wolicie jechać waszym czy moim? - jeszcze chciała wiedzieć ten detal ale z samej decyzji wydawała się ucieszona.

- Moim! Jej jeszcze nigdy nie wiozłam nikogo tak sławnego! A ostatnio spotkałyśmy kumpla co wiózł zalanego Dymka. Teraz będę mogła go zakasować! - Mila ożywiła się gdy już we trzy szły przez główną część magazynu zamienionego w najpopularniejszy, nocny klub w tym mieście.

- A daj spokój. On go przewiózł zalanego, my go przejechałyśmy na trzeźwo i jeszcze to on nas zalał. Już żaden typ nie ma do ciebie podjazdu - Lucy machnęła ręką, śmiejąc się wesoło do obu towarzyszek.
- Ale myślę, że jeśli Katty się zgodzi możemy sobie cyknąć fotkę w furze. - zaproponowała.

- O! Zgodzisz się? - Lola jak usłyszała, że chodzi o fotkę z ligową Katty w jej czarnym Mustangu aż prawie podskoczyła w miejscu i spojrzała pytająco na idącą między nimi brunetkę.

- Jasne, czemu nie. A macie czym? - zapytała sekretarka nie robiąc z tego większych ceregieli. Już podchodziły do wyjścia z klubu na ten jesienny ziąb i ciemność.

- Śnieżka ma smartfon. - wskazała na kumpelę a ich nowa koleżanka pokiwała głową na znak zrozumienia.

Wszystkie trzy z wesołym nastrojem przeszły szybko do zaparkowanego samochodu Żałobników, albinoska otworzyła tylne drzwi zapraszając dziewczyny do środka.
- Tu będzie wygodniej - dodała, pakując się za nimi do środka. Wtedy też wyciągnęła telefon i po paru chwilach włączyła opcję aparatu.
- Say Cheese! - zaśmiała się, ustawiając obraz aby widziały się na wyświetlaczu przy pstrykaniu zdjęcia. Obiektyw łapał brunetkę z dwoma blondynkami po bokach, które w kluczowym momencie zapozowały z ustami na policzkach tej w środku.

Zabawa w robienie sobie fotek spodbała się dziewczynom i zrobiły ich sobie kilka. Wystarczyło kilka chwil i mogły we trzy oglądać na małym ekraniku jak wyszły. Na jednym Śnieżka wyszła nieco poza kadr, na innym Lola trochę była zamazana, na jeszcze innym Katty nieco za bardzo miała zasłoniętą swoimi włosami twarz ale jednak wyszły im też takie w jakich było widać, że się świetnie bawią razem z sympatyczną sekretarką na tylnym siedzeniu wozu.

- Dobra bo zaraz nigdzie nie pojedziemy tylko jak jacyś gówniarze załatwimy sprawę na tylnym siedzeniu a przecież jesteśmy kobietami z klasą i mamy umówione spotkanie na jakiejś sofie. - w końcu Lola klepnęła kolano Katty błądząc na chwilę dłonią po jej udzie ale sama przesiadła się na miejsce kierowcy i uruchomiła czarną maszynę.

- To mów gdzie jechać. - rzuciła do brunetki na tylnym siedzeniu.

- Na początek do do nas. Tam do siedziby Ligi. A potem to już cię pokieruję. - odparła sekretarka dając dość dokładny adres na jaki powinna kierować się Lola.

- Tylko wiesz, skoro jedziemy teraz do ciebie to następnym razem jedziemy do nas. Żeby było sprawiedliwie i w ogóle - Phere rozsiadła się, przyciągając do siebie Katty i głaskała ją po włosach albo plecach.
- Powiedz jak złapałaś tę fuchę dla Ligi? Jesteś z Det? - spytała.

- Oj tak, jestem stąd, od samego początku. - jak czarna fura kierowana pewną ręką blondyny w nitkowatej kiecce pruła przez ciemną, miejską noc wewnątrz było widać tylko jasne plamy i smugi ciała wystające spod ubrań. Ale nie przeszkadzało to rozmowie.

- Moi starzy pomagali zakładać tą Ligę. Ojciec był mechanikiem w The Boost! a mama umiała komputery i biuro. No i ja tak trochę przychodziłam tu do nich i jakoś tak się po trochu wkręciłam. Wszyscy się chyba do mnie przyzwyczaili po prostu i już potem nie mieli serca mnie wywalić. - Katty odparła wesoło i bez skrepowania. A po ciemku Lucy czuła jej dłoń głaszczącą jej udo i kolano. Przyjemnie grzała w tą chłodną, jesienną noc. Zaś Black Knight już zbliżał się do serca Ligii. Sekretarka więc skupiła się aby pokierować dokąd mają jechać. I tak minęły wieżowiec siedziby zarządu gdzie były umówione z ważniakami na jutrzejsze południe. Przejechały do Mechstone ale skręciły w jakiś ogrodzony obszar. Katty przywitała się ze strażnikiem a ten ją rozpoznał i otworzył bramę. Black Knight wjechał do środka zatrzymując się przed apartamentowcem w jakim mimo późnej pory paliło się sporo świateł. Rozpoznawały ten budynek. Tu mieszkały różne ważniejsze szyszki z Ligi to nawet pasowała, że i brunetka tu mieszka.

- To chodźcie, zapraszam do środka. - sekretarka wysiadła z samochodu i zaprosiła obie blondynki aby podążały za nią. Tak minęły recepcję gdzie gospodyni znów przywitała się z portierem siedzącym za ladą podobną do tej w hotelach.

- No niestety to drugie piętro. A windy nawet u nas nie działają. Chociaż słyszałam, że w “Ambasadorze” też nie. A to taka trochę rywalizacja między nami kto sobie pierwszy zorganizuje windy. - tłumaczyła wesoło wskazując na zamknięte drzwi do wind. A same skierowały się schodami na te drugie piętro. Tam wśród szeregu drzwi Katty podeszła i otworzyła jedne z nich. I za nimi ukazał się jej apartament. Naprawdę apartament. Jakby były w jakiejś wizji tornado albo filmie na żywo z jakiegoś przedwojennego hotelu. Dywan, tapety, żyrandol, małe lampki na ścianie. I to wszystko działało!

- Napijecie się czegoś? Kawa, herbata, barek? - zapytała brunetka wskazując między kuchnię a barek o jakim mówiła.
Padło na barek, z barku na kanapę. Z kanapy na stół i wannę, a na koniec wielkie, wygodne łóżko. Podczas całej tej pielgrzymi w miarę regularnych odstępach czasu wnętrze apartamentu rozjaśniał błysk flesza telefonu. Bawiły się świetnie, wieczór i sama noc uciekały realizmowi jednak obie Runnerki wiedziały z czym muszą wrócić aby w ogóle móc się pokazać na rewirze.
Wizja umówienia na następny razem dodatkowo z Dzikim była zajebiście miłym gratisem.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 27-11-2021, 00:00   #27
Majster Cziter
 
Pipboy79's Avatar
 
Reputacja: 1 Pipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputację
Tura 08 - 2052.10.05; sb; przedpołudnie

Czas: 2052.10.05; sb; przedpołudnie
Miejsce: Detroit; Wixom; zachodnie Walled Lake; dom pogrzebowy
Warunki: wnętrze salonu; jasno, ciepło, na zewnątrz jasno, chłodno, opad: grad, łag.wiatr






https://www.clickondetroit.com/resiz...X2R42XHBVQ.jpg



- Ale gradem wali. Mam nadzieję, że przestanie zanim będziemy wyjeżdżać. - w głosie jednej z blondynek brzmiało zmieszanie. Właściwie póki było się w ogrzanym wnętrzu albo chociaż w samochodzie to grad czy deszcz nie były aż takim problemem. Gorzej jak właśnie trzeba było wyjść czy wyjechać na zewnątrz. Zaczęło padać jak jeszcze wracały do domu i dalej padało. Tylko tym razem gradem a nie deszczem jak ostatnio.

Sam poranek jeszcze nie był taki najgorszy z tą pogodą. Po prostu niebo się chmurzyło i tyle. Ale w końcu był początek października to nie było to wcale dziwne. Gorzej, że potem z tych chmur sypnęło gradem. Samą pobudkę Lucy i Lola za to miały dość wczesną jak na swoje standardy. Za to całkiem przyjemną.

- Przykro mi dziewczyny ale muszę was zostawić. Praca. Jak chcecie to możecie zostać. Klucz mi odwieźcie do biura. I tak przecież dzisiaj będziemy się jeszcze pewnie widzieć. - brunetka pochylała się nad nimi. Jak Śnieżka otworzyła oczy zorientowała się, że jest nie tylko bez bielizny ale właściwie bez niczego. W sumie to wszystkie trzy były właśnie w takim stroju. Katty jednak nawet o poranku była całkiem sympatyczna. Więc chyba wspólnie spędzona z żałobnicami noc przypadła jej do gustu.

- Nie no… Musimy też spadać… Jeszcze musimy z chłopakami pogadać przed Ligą… - wymruczała wciąż jeszcze zaspana Mila przecierając oczy i włosy dłonią. No i jakoś tak wstały we trzy mniej więcej razem. Katty nawet im zaproponowała, że może coś pożyczyć bardziej codziennego jeśliby niekoniecznie chciały w dzień pokazywać się w tak ekstrawaganckich kieckach jak wczoraj wieczorem w “Cylindrze”.

Ale rano musiała zbierać się do swojej roboty w sekretariacie wieżowca Ligii. A obie blondynki zgłosiły się aby ją odwieźć. Jak gospodyni skończyła się szykować znów była ładnie i stosownie ubraną sekretarką, asystentką czy inną pracownicą biura. Tylko sympatyczną. Mila trzepnęła Lucy gdy Katty włożyła na szyję wczorajszy prezent od nich w postaci naszyjnika z kruczej czaszki.

- To jeszcze całus na drogę. - na w pół żartem na w pół serio poprosiła Lola gdy zatrzymała swojego Black Knighta przed frontem ligowego biurowca.

- Oczywiście. - roześmiała się brunetka i nachyliła się przez otwarte okno czarnej maszyny aby pocałować policzek kierowcy. - Bardzo wam dziękuję za wczorajszy wieczór. Cudownie się bawiłam, mam nadzieję, że uda nam się to powtórzyć. - powiedziała patrząc na nie obie wesoło. Aż jakichś dwóch przechodniów co szło do wnętrza biurowca odwróciło się zdziwionych z kim tak Katty nawija nachylona do wnętrza wozu obu blondynek.

- I pamiętaj o Dzikim! No jak się nie uda to możemy się znów zabawić we trzy no ale jakby się udało to no sama wiesz… Przecież to Dziki! - Mila przypomniała na wszelki wypadek na co się umawiały wczoraj wieczorem. Brunetka roześmiała się wesoło.

- Oczywiście, zrobię co w mojej mocy. No ale to Dziki. Nie melduje mi się każdego dnia. A jak wam można dać znać? - zapytała zerkając na obie blondynki wewnątrz samochodu. No ale właśnie gdzieś wówczas zaczynały padać pierwsze, zmrozone grudki styropianu to musiały pospieszyć się z tym dogadywaniem się.

---


- To ona? O w mordę. Ładna. Naprawdę ładna. - mały ekran smartfonu był po prostu okupowany gdy tylko obie blondynki pochwaliły się, że mają na nim uwiecznione wczorajsze spotkanie z Katty.

- Ekhm. Nie wiem Ger, czy zauważyłeś ale ja też jestem na tej fotce. - Mila miała minę jakby miała troszkę za złe kolegom, że poświęcają uwagę przede wszystkim ligowej sekretarce. Chociaż nie za bardzo. W końcu oni nie mieli jej do dyspozycji na cały wczorajszy wieczór i noc.

- No pokaż mi też. - zirytował się Nico jakiego zastały razem z resztą w salonie. Ash mówił, że mu trochę pomógł przy schodzeniu na dół ale już raczej tylko asekurował. Chociaż kurier wciąż poruszał się dość ostrożnie jakby był ze szkła.

- I zaprosiła was do siebie? Na całą noc? I gdzie mieszka? Co tam ma? - Ash popatrzył na koleżanki też nieźle zafascynowany ich przygodą z najsłynniejszą sekretarką w mieście.

- A jaka ona jest? Tak prywatnie. - Roger chociaż najlepiej z chłopaków panował nad sobą to też nie mógł ot, tak przejść do porządku dziennego nad faktem, że ich kumpele spędziły wieczór w najlepszym klubie w mieście a do tego z kobietą rozpoznawalną w całej Lidze i mieście. Też wydawał się im zazdrościć takiej przygody i znajomości.

- Wiecie, że ona ma “iksa”? O tutaj. Na zdjęciach tak nie do końca wyszło. Ale ma. - pochwaliła się Mila pokazując na swoje żebra w miejsce gdzie ligowa sekretarka miała to znamię jakie wczoraj podczas zabawy z nią odkryły.

- A majtki? Miały być majtki. Macie? - Geronimo przypomniał sobie na co wczoraj jeszcze tak pół żartem umawiali się u cyborgów. Bielizna Katty miała być niejako dowodem na to, że “coś było”. Chociaż już zdjęcia na telefonie w jej apartamencie pokazywały, że dziewczyny bawiły się nieźle. Mila popatrzyła porozumiewawczo na swoją partnerkę. W końcu ten rodzynek zostawiły sobie na koniec.

W pewnym momencie usłyszeli silnik samochodu jaki zatrzymał się przed frontem domu pogrzebowego. Ash podszedł do okna i odwrócił się rozpromieniony. To była czarnowłosa parkerówa co przyjechała przed wizytą tak jak obiecała. Chociaż sypało gradem na całego.

- A macie tą trumnę? - zapytała blondynka zerkając na chłopaków. Mieli w końcu więcej czasu od nich aby przygotować środek transportu dla pary nekromantów.

- Tak, jakąś udało nam się naszykować. - Skaza pokiwał głową dając znać, że na tym polu nie przewiduje kłopotów.
 
__________________
MG pomaga chętniej tym Graczom którzy radzą sobie sami

Jeśli czytasz jakąś moją sesję i uważasz, że to coś dla Ciebie to daj znać na pw, zobaczymy co da się zrobić
Pipboy79 jest offline  
Stary 04-12-2021, 02:30   #28
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=J2h_DcpUhgo[/MEDIA]
Dobrze było wrócić do domu, szczególnie gdy był to powrót w glorii chwały po udanym rajdzie do Cylindra zakończonym prywatną wizytą w domu jednej z topowych pracownic Ligii, a że był to wypad owocny świadczyły trofea zwiezione pod dach Żałobników i przedstawiane im z dumą przez babską część rodziny. W końcu miały co wygrały zakład, udowadniając że nie ściemniały, zdjęcia to potwierdzały i jakby ich było mało, dobitną kropkę nad “i” stawiała para koronkowych stringów ściągniętych prosto z Katty na pamiątkę.
Więc dwie blondynki puszyły się i dumnie wypinając piersi chłonęły podziw reszty, a także ich cichą zazdrość. Wesoła atmosfera trwała aż do przyjazdu Parkerówy, ale i gdy się pojawiła klimat nie padł, raczej większość ucieszyły te odwiedziny. Szczególnie jeśli w perspektywie mieli mieć wspólną wycieczkę w samo serce wyścigowego imperium.
- Nikt ci nie robił problemów w drodze po rewirze? - po wyściskaniu i wycałowaniu na powitanie gotki, albinoska zwróciła się do niej bezpośrednio - Chcesz coś do chlania na ciepło zanim pojedziemy? Pizga tym gradem, a ty kawałek musiałaś przejechać.

- No jak coś macie to chętnie. - zgodziła się czarnowłosa oddając blondynkom ich uśmiech i uściski.

- A to ten… A to Katy jest jakaś lewa? Znaczy… Ona to tak tylko z dziewczynami? - zapytał Xavier starając się zachować spokój ale widać było, że taka perspektywa byłaby dla niego bardzo rozczarowująca. Zresztą chyba nie tylko dla niego sądząc po wyczekujących spojrzeniach męskiej części drużyny.

- Nie no, jaka lewa?! - Phere obruszyła się wyraźnie. Szli korytarzem, a blondynki wzięły czarnowłosą w środek, ciągnąc do kuchni - Wiesz co Gero? Czasem jak ty coś powiesz to witki opadają. Oczywiście że chłopów też lubi, przecież kombinuje nam we czwórkę spotkanie. Tylko ona, my dwie… i Dziki - uśmiechnęła się niewinnie - U niej.

- A… No tak… Dziki… No tak, no to nie… No lewa nie… - skonfundowany irokez zrobił mądrą minę i równie mądrze kiwał głową jakby te argumenty albinoski go przekonały. Chociaż chyba nie całkiem.

- No nie mów, że nie chciałbyś tak obudzić się rano przy Dzikim. I tak jeszcze bez ubrań. Tak jak dzisiaj my z Katy. - Lola rzuciła mu albo im wszystkim ten jakże wspaniały obrazek. Robiąc przy tym minę jakby dla niej to było coś wartego grzechu.

- Ja bym chciała. W końcu to Dziki. - czarnulka poparła obie blond koleżanki i niejako dobiła chłopaków bo już w ogóle przewrócili oczami, głowami no a zwłaszcza Ash spojrzał na nią z wyrzutem.

- Dobra dziewczyny chodźcie, ewakuujemy się do kuchni bo te zazdrośniki zaraz zaczną się dąsać i fochać na całego jak na prawdziwych mężczyzn przystało. - Lola roześmiała się i nakierowała dziewczyny do wyjścia w stronę kuchni. Gdzie chociaż na chwilę mogły zostać same.

- Ale teraz to powiedzcie… Naprawdę się z nią przespałyście? We dwie? Czy to tylko tak im wkręcacie i się skończyło na jakiś wygłupach? - jak zostały same Amarante skorzystała z okazji aby się upewnić jak to nowe koleżanki spędzały ostatnią noc w “Cylindrze” i z Katy.

Lola spojrzała na Lucy, a Lucy na Lolę. Bardzo wymownie, a spojrzenie porozumiewawcze zmieniło się w szerokie uśmiechy, którymi obie poczęstowały tą trzecią.
- Przeleciałyśmy ją jeszcze w Cylindrze - przyznała albinoska biorąc cztery kubki i stawiając je na stole. W tym czasie blondynka krzątała się za wrzątkiem - Potem w domu u niej to już była formalność. Oczywiście że nie zmarnowałyśmy okazji na bliższe zapoznanie w jej wygodnym wyrze i pod prysznicem - sięgnęła po butlę z sokiem - Chłopaki ostatnio mają straszny ból dupy, bo naszego Hollyfielda też przeleciałyśmy.

- Oh! - gotka zamrugała oczami i aż w pierwszej chwili nie wiedziała co powiedzieć. Więc tylko patrzyła z fascynacją i niedowierzaniem oraz sporą domieszką podziwu i zazdrości.

- No. Jakoś nam dobrze idzie ostatnio. Katy na nas leci po całości. Zresztą pojedziesz przecież z nami to sama zobaczysz. Łasi się do nas na całego. No i Stan. Znaczy Dymek. Udało nam się ostatnio go dorwać w biurze. No i też nie mógł odmówić takim dwóm wystrzałowym blondynkom na swojej masce. To poszliśmy to omówić do biura. No teraz jeszcze Dziki się do nas wprasza. Sama słyszałaś. Katy nam organizuje spotkanie z nim. Takie prywatne na całą noc. A nie, że autograf i spadaj mała. Więc no sama widzisz, że trochę się dzieje. Jak myślisz Śnieżka kogo następnego bierzemy na tapetę? - Mila też musiała się bawić świetnie i miała mnóstwo satysfakcji z takiej reakcji i tej czarnej albinoski i chłopaków w salonie bo znów nawijała makaron na uszy jakby były jakimiś gwiazdami co mogą sobie powybrzydzać z kim będą się chciały spotkać albo nie. Wzięła swój kubek, Amarante swój i czekały jeszcze na tą trzecią.

- Pamiętaj że Katty będzie w pracy, to jakiekolwiek pozory trzeba zachować aby jej przypału nie narobić - Lucy prychnęła, biorąc dwa pozostałe kubki i uśmiechnęła się - Ale buziaka raczej nie odmówimy… niech już będzie. Zresztą laska nosi od nas prezent na szyi, żeby sobie mogła przypominać że gdzieś przy Walled Lake zawsze się znajdzie ze dwie pary chętnych ramion do pit stopu. Co do następnego punktu - udała zastanowienie - Najchętniej to bym zrobiła krok wstecz i znowu pojechała do Forda, ale że na wstecznym to się do przodu nie posuniemy, trzeba przydybać tego garniaka od bomb. Akurat go do kibla wyciągnąć, przelecieć abyśmy mu się dobrze kojarzyły, nie? Zapraszać tutaj nie ma co, bo wiadomo, że taki sztywniak to ciężko zniesie normalny klimat bez kija w dupie, no ale właśnie tak na parę minut się zamknąć w kabinie… zrobimy mu przysługę.

- Aa, ten. No. Widziałam go. Całkiem niczego sobie. Chyba Leon ma na imię. Słyszałam jak ten drugi do niego tak się zwracał. - gotka pokiwała swoją smoliście czarną głową i zerknęła w stronę wyjścia do salonu. - A Katy ma od was jakiś prezent? I to widać? - zapytała wciąż nie mogąc ochłonąć z wrażenie, że te dwie blondyny miały przyjemność bliskiego poznania z jedną z najbardziej rozpoznawalnych twarzy Ligi.

- Taki wisiorek z ptasiej czaszki. I założyła go dzisiaj rano. Odwiozłyśmy ją do pracy nim wróciłyśmy tutaj. - Lola potwierdziła słowa kumpeli pokazując na swojej piersi gdzie można się u sekretarki spodziewać tego prezentu.

- A ona ma prysznic? Taki prawdziwy? Z wodą? Taka co leci z góry jak na filmach? - Amarante przypomniała sobie co jeszcze ciekawego dziewczyny mówiły o Katy i jej włościach jakie miały okazje zwiedzić.

- No! Wiesz jaki czad!? Odkręcasz kurek a tam leci woda! Taka czysta i gorąca. Jak na filmach! - blond kierowca też się roześmiała na wspomnienie tej wodnej przyjemności jaką uraczyła ich w nocy ligowa sekretarka. To była rzadkość. Zwykle musiała wystarczyć miska, balia lub wanna z ręcznie nalewaną lub pompowaną wodą.

- No tak… Przecież ona jest z Ligi to ich stać na takie luksusy… - powiedziała ze zrozumieniem. W końcu aby traktować gwiazdy Ligi po królewsku to jakoś mało kto w tym mieście byłby przeciwny i jakoś oddolnie chyba wszyscy uważali, że im się to niejako należy razem ze sławą i uwielbieniem tłumu.

- To co? Wracamy? - zapytała Lola wskazując na wejście prowadzące do salonu.

- Chyba tak, trzeba Ashowi dać sposobność do pochwalenia trumna którą wam wyszykował - zaśmiała się Śnieżka - Ale właśnie, Amarante. Nie zdziw się jak zobaczysz u nas brudasa na kanapie w salonie. To nasz kumpel, więc nic nie widziałaś. Paru by się wkurwiło że siedzi na rewirze, choćby Bricks - westchnęła ciężko - A po chuja ma się zjeb denerwować i życie uprzykrzać? Nie się skupi na robocie zamiast szukaniu wrażeń, nie?

- Jasne, nie moja sprawa kogo sobie gościcie. Ale za jakiś uścisk od Katy to bym się nie pogniewała jakbyście mi załatwiły. - gotka skinęła głową na zgodę i zdawała się nie widzieć większego problemu. A już we trzy weszły do salonu zastając tu męską część towarzystwa. Ich głowy skierowały się ku nim.

- Dobra, spoko. Coś pomyślimy, żadna sprawa - albinoska kiwała głową a potem z wesołą miną przeszła przez salon siadając po prawej stronie meksa. Stronę po lewej zajęła Lola.
- Trzymaj, żebyś się tu kurwa nie przeziębił słodziaku bo będzie lipa - wręczyła mu kubek po czym obie Runnerki przykleiły się do jego boków.
- Ta ślicznotka to Amarante, pracujemy razem dla Ligii - pokazała na Parkerówę. Następnie pogłaskała brudasa po policzku - A ten przystojniaczek to Nico, nasz dobry kumpel. On też może ci dać przytulasa na powitanie jak chcesz, polecamy z Lolą. Pełne 10 na 10... Ash, jak ta wasza trumna, gotowa?

- Tak, tak… Możemy iść. - Ash jakby się zagapił na to przytulanie Amarant z Nico. Czemu Latynos wcale nie był przeciwny. Jednak gotka ograniczyła się do podania ręki i krótkiego “cześć” okraszając to jednak ciepłym, życzliwym uśmiechem.

- To chodźmy oglądać trumny! W końcu jesteśmy w domu pogrzebowym nie? To do czegoś zobowiązuje. - zawołała wesoło Mila unosząc pięść do góry i podrywając się z miejsca.

- To chodźmy. - roześmiała się dziewczyna z Parker Lost i popatrzyła na blondynki nim nie podążyła za Ashem. - Uwielbiam trumny. Strasznie mnie kręcą. - przyznała z kosmatym uśmiechem. Co dodało jakby skrzydeł ich technicznemu żałobnikowi bo jakby przyspieszył z tym zmierzeniem do piwnicy.

Phere zaśmiała się i kiwając głową chwyciła Lolę w pasie, zatrzymując w miejscu.
- My tu mamy jeszcze coś do ogarnięcia przed wyjazdem - rzuciła jej wymowne spojrzenie. Nie były tam potrzebne, wystarczyło aby dwójka mrocznych kochanków pozwiedza sobie kąty i zakamarki kostnicy.
- Furę Skazy trzeba przygotować, miejsce na pace zrobić - dodała wesoło do Parkerówy i Asha - Wy sobie tam sprawdźcie czy wygodnie wam będzie, podróż długa dobrze abyście sobie tam nie nabili siniaków. Za pół godziny ruszamy, będziemy w garażu i jak dacie znać to przyniesiemy z Gero którą tam skrzynkę wybierzecie.

Czarnulka prawie bez namysłu zgodziła się kiwając głową i popatrzyła na Aarona aby ten robił za przewodnika. Ash jakoś nie był oporny a wręcz przeciwnie. Więc całkiem raźno oboje wyszli z wspólnego salonu na korytarz. Jeszcze chwilę słychać było ich oddalające się kroki.

- My też będziemy musieli niedługo się zbierać. To jak ktoś ma coś do załatwienia albo zabrania to teraz. - Skaza skinął głową do pustego już wyjścia na korytarz po czym wstał i też tam ruszył. Chociaż skierował się na swoje piętro.

Dwie blondynki popatrzyły na siebie, a następnie stanęły przed kanapą wyciągając ręce do siedzącego tam Latynosa. Mieli pół godziny, ich miny jasno wskazywały na co mają plan wykorzystać pozostały czas.


Sobota; południe; Zarząd Ligi

Grad przestał padać akurat w sam raz. Jak czas było wyjeżdżać z domu. Pozostawił po sobie białe połacie małych kulek jak z brudnego styropianu jakie połaciami zalegały na ulicach i budynkach zrujnowanego miasta. Niebo jednak dalej przesłaniały szare chmury więc nie było pewne czy coś z nich zacznie padać, rozwieją się czy też zostanie na tym co jest. W takiej scenerii ponownie zajechali pod front biurowca zajmowanego przez Ligę. Trzeba było wysiąść z obu wozów po czym jakoś zatargać trumnę do środka a potem jeszcze na górę.

O ile jeszcze w domu to nie było jakieś przesadnie trudne zadanie bo była pusta. Ash i Amarante weszli do niej już w garażu jak trumnę władowano do karawanu. Tak teraz, z dwoma ciałami w środku, to się zrobiła całkiem ciężka. Roger jednak poprosił dwóch typków o pomoc i we czterech ruszyli z tym mini konduktem żałobnym przez główne wejście biurowca. Na obie blondynki spadło podtrzymywanie drzwi i ogólne robienie przejścia. Co nie było zbyt trudne bo większość hali wejściowej była pusta jakby grad wypłoszył odwiedzających. Tak dotarli do podnóża schodów pilnowanych przez czarnoskórą górę mięśni.

- A to co? - Sugar zapytał patrząc na ten kondukt. Stał na środku schodów coś nie mając zamiaru ich wpuścić ot, tak.

- Nasz świadek koronny. Ale potrzebujemy go pokazać dopiero na górze. - Skaza odparł zasapany dźwiganiem tego pełnego pudła.

- Muszę zobaczyć. Inaczej was nie wpuszczę z tym czymś. Nikt mnie o tym nie uprzedził. - ochroniarz schodów wskazał na trumnę i zachowywał się spokojnie. Ale i stanowczo. Roger nie wahał się zbyt długo. Dał znak pozostałej trójce i jak mogli to delikatnie postawili pudło na podłodze. Sugar podszedł do niego zaś lider Żałobników nachylił się i uniósł otwierane wieko trumny. Co tam ochroniarz zobaczył to zachował dla siebie. Wyprostował się i spojrzał pytająco na Skazę.

- Ale ich jest dwoje. - zauważył pewną nieścisłość w jego słowach.

- Transakcja łączona. Długo by opowiadać. To co? Wpuścisz nas? Chyba widzisz, że to żadna bomba ani nic takiego nie? - zaproponował ochroniarzowi. Suger myślał nad tym przez chwilę ale w końcu odsunął się pod ścianę i machnął ręką, że mogą przechodzić dalej. Czwórka tragarzy schyliła się i ponownie wzięła trumnę na ramionach. Teraz musieli jeszcze bardziej uważać na samych schodach i jeszcze na półpiętrze gdzie trzeba było lawirować mało wygodnym i ciężkim pudłem.

- Ash wisisz mi piwo. Albo dwa. - burknął zasapany Geronimo który przez chwilę na tym zakręcie musiał sam dźwigać górę trumny bo na drugiego nie bardzo było miejsce.

- No. Fobii się mu zachciało psia mać. - Skaza też nie był przesadnie szczęśliwy z tego noszenia. Ale wyszli na prostą. Jeszcze pół piętro i wyjście na korytarz z recepcją gdzie urzędowała Katy. Brunetka wciąż była w tej samej koszuli co ją blondynki rano odwoziły ale zrobiła zdziwioną minę i szerokie oczy gdy ujrzała kondukt pogrzebowy.

- O matko, stało się coś? - zapytała wstając zza biurka i będąc nie mniej zaskoczona niż Sugar przed chwilą. Chociaż w przeciwieństwie do niego wcale tego nie ukrywała.

- Hej kochana! Cholera, prawie zapomniałam jak świetnie wyglądasz - od Żałobników odłączyła się albinoska wesoło uśmiechając się do brunetki. Ruszyła w jej stronę, aby się przywitać biurowo: całusem w policzek.
- Nic się nie stało, przywieźliśmy naszego speca od techniki - wyszeptała jej do ucha - Problem w tym, że on nie wychodzi nigdzie z domu. Agorafobia, boi się otwartych przestrzeni, więc gdy już musi gdzieś iść to go tak nosimy… ale ciii - puściła jej oko, robiąc miejsce aby Milly też mogła się przywitać.

- Ah… Czyli nikt nie umarł? - sekretarka dała się uściskać i w ogóle wyglądało jakby obie blondynki były z nią w najlepszej komitywie. Zaś na szyi miała zawieszony od nich ptasi prezent. I chyba jej ulżyło, że jednak to taki trik i żart i tak naprawdę to nie przywiozły żadnego nieboszczyka.

- No dobrze to bardzo wam dziękuję, że daliście radę. Jeśli możecie to zanieście trumnę do pokoju narad. Tego samego co poprzednio. - po uściskaniu się z Lolą sekretarka wskazała im na korytarz, ten sam co parę dni temu. Więc dla Żałobników było jasne gdzie teraz mają się udać.

- Jasne skarbie - Lucy kiwnęła głową i już się miała wycofać, lecz jednak zanim to zrobiła pogłaskała sekretarkę po twarzy całując ją czule prosto w miękkie usta.
- Pamiętaj, jakbyś potrzebowała drina albo masażu pleców po ciężkim dniu to bedziemy w domu pogrzebowym nad Walled Lake - powtórzyła to samo co rano przed wyjściem z apartamentu i pomachała ręką na pożegnanie. Lekkim krokiem ruszyła na przód pochodu aby otwierać drzwi.

- No brzmi bardzo przyjemnie z tym masażem i zaproszeniem. - Katy może w pierwszym momencie nie spodziewała się całusa prosto w usta ale jak ochłonęła to jakoś nie protestowała. Nawet złapała za biodra albinoski odwdzięczając się przyjemnym uśmiechem i miękkim, ciepłym głosem.

- Koniecznie musisz nas odwiedzić, pokażę ci moją kolekcję przyrządów do masażu bo tam wczoraj w nocy to tak złapałam tylko co było pod ręką ale Lucy widziała no mam tego więcej tylko nie będę przecież brać na randkę z Katy całego plecaka gratów nie? - widząc, że jakoś nie wybrzydza i nie grymasi na ich widok a nawet reaguje całkiem pozytywnie to i Lola zanim ruszyły za chłopakami i trumną to pozwoliła sobie podbić to zaproszenie kumpeli.

- No brzmi bardzo obiecująco. Postaram się was odwiedzić gdy tylko będę mogła. - brunetka roześmiała się słysząc niemoralną propozycję blondynki ale był to całkiem wesoły śmiech, zdradzający przyjazne zainteresowanie.

- No i cudownie, to jesteśmy umówione! - zawołała Mila też się śmiejąc wesoło z kolejnego zwycięstwa. W nagrodę trzepnęła sekretarkę w tyłek nim nie odwróciła się aby dogonić odchodzący kondukt pogrzebowy.

- To wy z nią… I ona was tak… - Xavier co dźwigał znów przód trumny pozezował na nie obie będąc w wyraźnym zdumieniu tej poufałości jaką okazywała koleżankom brunetka. Ale Skaza go uciszył. Dochodzili już do drzwi za którymi była sala spotkań więc na blondyny spadło otwarcie ich a panowie wnieśli trumnę do środka.

Sceneria właściwie od środy za bardzo się nie zmieniła. Ten sam długi stół na tuzin osób albo i więcej i chyba mniej więcej te sam skład co poprzednio. Tylko tutaj też nikt nie spodziewał się wkroczenia trumny do środka więc wszystkie głowy skierowały się w jej stronę a na twarzach pojawiło się zaskoczenie.

- Co to ma znaczyć? - zapytał Ackroyd przecierając spocone czoło jedwabną chusteczką. Roger zaś dał znak pozostałym aby ostrożnie opuścili trumnę na podłogę.

- No siema, już jesteśmy! - Phere odezwała się jako pierwsza, szczerząc ząbki do ligowego rozjemcy. Przeleciała spojrzeniem po twarzach przy stole, puściła Bricksowi psotne oczko, kolesiowi pod garniakiem o imieniu Leon puściła buziaka i zrobiła krok w bok aby odsłonić trumnę.
- Wykopaliśmy najlepszego speca od technicznego szpeju, bomb i innego takiego mądrego badziewia co jest potrzebne żeby nadajnik ogarnąć. Ash - wskazała brodą drewniane pudło, którego wieko otwierało się powoli, skrzypiąc złowieszczo zawiasami.

Niektórzy, zwłaszcza ci co byli za stołem, to nawet wstali aby zobaczyć co tam się wyłania z tej skrzypiącej trumny. Ci co mieli bliżej po prostu odwrócili się na swoich krzesłach aby lepiej widzieć. A wieko trumny otworzyło się w końcu ukazując dwa blade ciała.

- To oni żyją? - zdziwił się jeden z tragarzy jacy chyba naprawdę sądzili, że dźwigają tam jakiegoś nieboszczyka.

- Cześć. - Ash pomachał pozostałym rozglądając się niepewnie. A najpierw dał wstać i wyjść swojej czarnowłosej partnerce.

- Amarante? - chyba najbardziej był Ollie zdziwiony widząc swoją koleżankę wychodzącą z trumny. Jak niedawno pojechała do dzielnicy Sand Runners a teraz tu wychodziła z trumny.

- O ja pieprzę ale fura! - Xavier nie miał wcześniej okazji tu być to jego uwagę przykuł bolid zawieszony na ścianie.

- Dobra chłopaki, dzięki za pomoc. - Roger wyjął paczkę fajek i poczęstował przypadkowych tragarzy aby im jakoś wynagrodzić tą pomoc w transporcie z karawanu tutaj.

- Jasne. - sięgnęli po fajkę i widząc taką kumulację zebranych zaczęli kierować się do wyjścia na korytarz.

Zamieszanie albinoska wykorzystała aby przemieścić się cichcem za plecami zgromadzenia przy stole. Sunęła na obrzeżach całej sceny udając mniej widoczną, albo przynajmniej sprawiać takie wrażenie. Podczas gdy runnerowy, wampirzy technik powstał z prawie martwych wraz ze swą parkerową towarzyszką, ona stanęła za sztywniakiem z Downtown przez chwilę podziwiając go od tej drugiej strony, a potem ruszyła dalej, na pożegnanie ściskając garniturowy tyłek ponoć Leona.

- Następnym razem moja kolej. - usłyszała za swoimi plecami głos Schultza. Nie wydawał się być jednak jakoś specjalnie rozgniewany. Za to zamieszanie zaczynało się rozchodzić po kościach. Dwóch przypadkowych tragarzy wyszło, Roger zamknął za nimi drzwi, złapał za ramię Geronimo wciąż zafascynowanego magią sportowego bolida i zaciągnął go w stronę wolnego krzesła pod ścianą każąc mu tam usiąść. Zaś ich dwie koleżanki odstawiły swój numerek z “papier, nożyce, kamień”. Tym razem wygrała Lola więc to ona usiadła na krześle. A Lucy władowała jej się na kolana.

- Tak. To chyba już wszyscy? Czy jeszcze ktoś? - widząc, ze chyba mają komplet Peter zajmujący pozycję u szczytu stołu wstał i rozejrzał się po zebranych z różnych części miasta i gangów. Odpowiedział mu nieskoordynowany pomruk potakujących głosów i kiwających głów.

- Klepnęłaś go? I jak? A Katy. Myślisz, że przyjedzie? Jej można by po nią nawet podjechać i zgarnąć do nas. - skoro jeszcze ta najważniejsza część się nie zaczęła to Lola skorzystała z okazji aby szepnąć na ucho koleżanki jaka siedziała jej na kolanach.

- To zanim przejdziemy do omawiania głównej sprawy ktoś ma coś jeszcze do omówienia? - Peter powiódł wzrokiem po zebranych. Amarante grzecznie usiadła obok drugiego przedstawiciela Parkerów a Ash zasiadł po drugiej stronie Skazy. I wciąż miał trochę speszone spojrzenie. Inni rozglądali się po sobie ale coś nikt się nie wyrywał z innymi projektami jakie mieliby do omówienia.

- W sumie… - Phere poprawiła się na kolanach blondynki i odgarnęła włosy za plecy, gdy rzuciła pewne siebie spojrzenie Ligowcowi - To zależy czy realna jest ta budowa na terenie… no waszym terenie - przeniosła wzrok na Ortegę i do niej uśmiechnęła się sympatycznie.

- Tak. To jest możliwe. Możemy wydzielić miejsce na budowę takiego masztu. Malcolm się zgodził. Jednak ci co będą budować będą wsiadać na pograniczu do naszej fury i my będziemy zawozić ich na miejsce. A potem odwozić. Każde bezpańskie krecenie się poza tym terenem będzie uznane za szpiegostwo. I tak potraktowane. - Ortega skinęła głową albinosce i jakby uśmiechnęła się kącikiem ust. Ale jak zaczęła mówić to raczej mówiła do wszystkich pozostałych. Skaza i Ash spojrzeli na Bricksa bo w końcu to on na co dzień jarał z Dymkiem więc wśród Runnerów jacy tu byli jego zdanie liczyło się najbardziej.

- Dymek powiedział “Nie ma sprawy brachu, zróbmy to!”. Więc i ja tak mówię. Ale skoro tak to zaopatrzenie i reszta macie wy zapewnić. - mięśniak w skórzanej kurtce chyba był przygotowany na taką odpowiedź od Camino bo wyszczerzył się bezczelnie do Latynoski i palnął odpowiedź od ręki.

- Nasz szef się zgodził. Powiedział, że to ważna sprawa dla całego miasta więc my będziemy w porządku póki reszta będzie w porządku dla nas. - Leon odezwał się jako drugi przedstawiając stanowisko starego Schultza.

- A co z materiałami? Kable, elektronika, kratownica? Kto to ma zorganizować? - ten cwaniak od Huronów zwrócił uwagę na co innego. - Ja mogę się tym zająć. Znaczy my. Sklecić to. No ale muszę mieć z czego. I narzędzia. - jedno ramię trzymał za oparciem swojego krzesła co nadawało mu dość niedbałą pozę nonszalancji.

- Jakieś kraty to się pewnie znajdą. Ale jak coś innego z tymi kablami i narzędziami to już nie nasza sprawa. Weźcie co trzeba ze sobą. Zapakujemy to do fury i zawieziemy na miejsce. Potem to sobie zmontujcie aby działało jak trzeba. - Ortega doprecyzowała jakie widzi rozwiązanie. W końcu Camino za bardzo nie słynęli z możliwości technicznych.

- To raczej nie jest robota dla nas. Ale Parker Lots nie będą przeszkadzać w tej inicjatywie. Mamy inne zdolności. - Ollie jako przedstawiciel ostatniego z wielkich gangów dał znak, że Parkerzy też nie słyną z majstrowania różnych technikaliów. Ale widocznie nie bronili tego pozostałym.

- Część narzędzi by się u nas znalazła - albinoska popatrzyła na dresa-inteligenta i rozłożyła ręce - Jakie i co to nie mnie się trzeba pytać tylko jego - wychyliła się, czochrając ich technika po włosach.
- Jest też jeszcze jedna sprawa tak w ogóle. Do ciebie, znaczy do was. Do Ligi - zwróciła się do Petera - Przekaźnik mniej więcej mamy ogarnięty tak teoretycznie. Zostają pierdoły do dogadania, ale nikt tu o to sobie kosy nie żeni, więc idźmy dalej. Komunikacja w te w wewte. Bylibyście w stanie ogarnąć bebechy od drona? Konkretnie kamerę, te przedwojenne miały opcję przesyłania obrazu na żywo, więc jeśli by się taki gambel ogarnęło i to nie rozpierdolony, wy tutaj byście widzieli co się dzieje tam na miejscu. Bo dogadanie w dwie strony przy gotowej antenie to pryszcz - mrugnęła do Asha.

- Drona? - znów nie tylko Ackroyd się zdziwił chociaż on pierwszy wyraził to na głos. Podbudowany takim dopingiem koleżanki Ash odważył się zabrać głos.

- Drona. Takie latające. Jaki kiedyś używało wojsko. Ale właściwie takie z latających modeli cywilnych też mogą być. Chodzi o kamerę. One były w tych dronach małe i lekkie. I były przystosowane do nadawania i odbierania obrazu, nawet na żywo. Jakbyśmy mieli takie coś można by przesyłać obraz i dźwięk. Bo jak nie no to krótkofalówką to najwyżej mówić. A jak za daleko się odjedzie to ci z krótkofalówką by mogli najwyżej słuchać tych z wieży ale nie nadawać. Za słaby zasięg mają takie zwykłe krótkofalówki. - Ash tłumaczył trochę cichym i speszonym głosem ale skoro temat był mu całkiem dobrze znany to jakoś się przemógł. Rozglądał się nerwowo po pozostałych ale najczęściej na tego Hurona co wydawał się najbardziej łebski ze wszystkich.

- No… No tak… Raczej tak… Tak, jakby mieć takie coś to tak. To by wszystko uprościło. Jak nie to trzeba będzie coś kombinować z kablem telefonicznym albo tylko głosowo z krótkofalą. - drugi z techników chyba pojął na czym polega pomysł przedstawiony przez Asha bo jeszcze go obrabiał w głowie gdy zaczął mówić ale mówił coraz szybciej. I coraz szybciej kiwał swoją prawie łysą głową.

- Aha. Drony i kamery. - Peter podrapał się po pulchnym policzku gdy przyjął do wiadomości i coś tam sobie zapisał w notatniku. Spojrzał pytająco na Marka.

- Nie wiem. Może. Musiałbym przetrzepać magazyn. Może coś się znajdzie. A może nie. Teoretycznie mogłoby to zadziałać tak jak chłopaki mówią. - saper Ligi pojął o co pyta bez słów ligowiec i odparł z pewnym wahaniem.

- No dobrze to będziemy mieć to na uwadze. Spróbujemy zrobić co się da. - obiecał Peter zerkając wzdłuż długiego stołu zwłaszcza na młodych techników z dwóch, różnych gangów.

- Krótkofale mogą być za słabe - Lucy wyszczerzyła zęby do Bricksa. Nie spytali go czy coś znalazło się w Fabryce Forda, ale mogli się tego dowiedzieć i teraz - Wojskowe radiostacje plecakowe by dały radę, nie?

- No tak. Powinny. Jak ktoś by nie miał problemu aby je dźwigać to tak, powinny dać radę. - odezwał się saper Ligi kiwając głową.

- Można wpisać na listę. Jak nie wyjdzie z tymi kamerami a będą te radiostacje to można wziąć je. - Peter dopisał coś na swojej liście.

- To na kiedy się umawiamy? Trzeba wybrać miejsce na budowę tej anteny. Chyba, że macie coś odpowiedniego. - Leon popatrzył ponownie na Ortegę wracając do tematu budowy przekaźnika.

- Mamy. Ale to chyba lepiej aby ktoś techniczny obejrzał i dał znać czy się nadaje. Jak wam pasują nasze warunki to możemy zacząć po niedzieli. W poniedziałek? - Maria odparła kiwając swoją głową i popatrzyła najpierw na Schultza potem na pozostałych jak się mają na taką propozycję.

- Ja mogę pojechać. Zobaczę co tam macie. - zgłosił się ten wygolony Huron. Tak po prostu i nadal w tej niedbałej pozie jaką zajął na początku spotkania.


- Chcesz żeby ciebie też tam zawieźć? - bladolica spytała cicho Aarona, aby głośniej już zagadać do technicznego Hurona - Gdzie macie melinę? Jakbyśmy chcieli wpaść obgadać co kto ma i jak to pozlepiać w całość?

- W “Hungarian Rapsody”. Na Southgate. - odparł Huron bez zbędnych ceregieli. Runnerzy kojarzyły Southgate jako południową dzielnicę podpadającą pod Huronów. Ale samej nazwy tej Hungarian już nie bardzo.

- To na Northline. Jedźcie aż dojedziecie. Nie da się zgubić jak nie znajdziecie zawróćcie i jedźcie z powrotem. Taka restauracja z europejskimi daniami. - wyjaśnił Huron domyślając się, po minach, że mogą nie kojarzyć tego adresu tak od razu. To już dało im jakiś namiar bo ulicę o jakiej wspomniał już coś im świtało w głowach. Za to Ash pokręcił swoją energicznie aby dać znać, że nie życzy sobie być wieziony tak daleko od domu w kompletne nieznane.

- Kojarzysz północną część Wallad Lake? - Phere odbiła pytaniem do łysola - Stary Dom pogrzebowy, łatwo znaleźć. Jedyny piętrowy budynek w okolicy. Wpadnij do nas, zobaczysz czy będzie coś co się przyda, a Ash pomoże z technicznymi pierdołami. W końcu co dwa łebskie miśki to nie jeden. Jak cię w ogóle wołają, co?

- Joey. Mówią mi Joey. Pytajcie o Zgrywusów Karlsona. A Wallad Lake. Coś mi się obiło o uszy. Może wpadnę. A ten poniedziałek może być. Gdzie się ustawiamy? Kiedy? - odparł Huron do Lucy a następnie spojrzał na pozostałych.

- Jak w poniedziałek to w południe. I może być tutaj. Każdy wie gdzie to jest. - Peter pomógł pozostałym w tej organizacji spotkania zanim zdążyli wyciągnąć jakieś swoje uprzedzenia i zażalenia do innych propozycji. Znów nastąpiła chwila pomruków, rozglądania się i kiwania głowami. Jakoś jednak nikt nie stawiał oporu przed taką kompromisową propozycją jaka nie wadziła w niczyj honor.

- Pasuje - albinoska przytaknęła razem z resztą. Patrzyła po twarzach dookoła, kręcąc się Loli na kolanach. Na koniec popatrzyła na Bricksa, jakby chciała zobaczyć czy czego nie odwali, albo nie rzuci krótkiego tekstu który znowu nie zamiesza w sali spotkań.

- No to chyba jesteśmy umówieni na poniedziałek. - Peter klasnął w dłonie jakie niegdyś tak mistrzowsko władały kierownicą. Bo wyglądało na to, że mimo tak wieli różnic udało im się zrobić kolejny krok w wykonaniu tego zadania. Bricks zaś spojrzał na swoją młodą sekretarkę i skinął do niej głową. Ta coś zapisała w swoim notesie. I spotkanie miało się już ku końcowi.

Ludzie zaczynali powoli się zbierać i wstawać robiąc zamieszanie chociaż nie tak duże jakby wypadało robić gdy zamyka się członków wszystkich miejskich gangów na tak ograniczonym terenie.
- Zagadaj Bricksa czy czegoś od nas nie potrzebuje, co z tą radiostacją plecakową. Spróbuj mu wkręcić aby nam kazał przyjechać pod fabrykę - albinoska przechyliła się do Skazy, szepcząc mu do ucha. - Ja mam tu jeszcze coś do załatwienia.

- Dobra. - Roger też wstał i spojrzał w przeciwną tam gdzie siedział Ash. Znów miał spłoszone spojrzenie jakby ten nagły ruch wielu obcych ludzi odbierał mu pewność siebie.

- Gero, zostań tu z nim. - Skaza dał znak irokezowi i ten potwierdził to machnięciem ręki.

- Ja pieprzę ale fura… - skoro wreszcie miał okazję to znów podszedł aby nacieszyć oczy kanarkowym bolidem przymocowanym do ściany. Zdawał się bardziej go interesować niż koledzy i koleżanki.

Śnieżka wyszła na korytarz razem z innym pstrokatym tłumkiem. Namierzyła tego którego szukała jak szedł trochę dalej. Wracał w stronę sekretariatu i schodów prowadzących do głównego wejścia. Chciała go trzasnąć w tyłek ale tym razem jej to nie wyszło. Zamachnęła się ale on albo w ostatniej chwili ją jakoś usłyszał, zobaczył czy też może szczęście mu sprzyjało. Bo odsunął się, odwrócił jej dłoń z rozpędu poleciała w puste już miejsce a on złapał ją za nadgarstek.

- Moja kolej. - wyszczerzył się, odwrócił ją tyłem do siebie i z rozmachu zdzielił ją w tyłek raz a potem drugi raz. - To teraz chyba jesteśmy kwita. - mruknął niskim tonem wprost do jej ucha. Kolega zatrzymał i zaśmiał się obserwując tą niespodziewaną scenkę.

Złodziejka jęknęła zachęcająco przy drugim uderzeniu, zagryzając dolną wargę. Gdy skończył przekręciła się przodem do garniaka, wyciągając ramiona aby objąć go i położyć dłonie na tyle spodni.
- Nie jesteś aż taki sztywny… jak na Schultza - mruczała przyciskając biodra do jego spodni i ugniatając pośladki. Gapiła mu się w oczy.
- Na pewno jesteś z Downtown, co Leon? - spytała z twarzą tuż przed jego twarzą - Chyba ci Duchy spłatały figla i zakopały nie na tym rewirze co trzeba… niezły tyłek. Tak mi się wydaje. Wiesz, na pierwszy rzut oka ciężko stwierdzić.

- Wpadnij do nas na Eastern Market. Do Cadillaca. To sama się przekonasz. - powiedział puszczając ją i zdejmując jej dłonie ze swojego tyłka. Stuknął palcami rondo kapelusza po czym odwrócił się do partnera i wznowił marsz korytarzem.

Phere przewróciła oczami, wzdychając rozdzierająco.
- Właśnie to jest wasz problem, faceci - pokręciła głową, uśmiechając się krzywo do jego pleców. Choć nie podarowała sobie klepnięcia gdy się odwracał.
- Jedź tam, zrób to, najlepiej od razu sama wszystko ustaw a ja przyjdę na gotowe. Skorzystam i potem jeszcze sama się odwieź. Zero inicjatywy. Jakbym ja miała napaloną na siebie laskę pod ręką tak łatwo bym jej nie spławiała, ale cóż. Widać nie jarają cię albinoski… szkoda. Albinosi przynoszą farta - rozłożyła ręce, odwracając się plecami do odchodzących.

- No cóż… - do albinoski podeszła druga blondynka i w milczeniu spoglądała za odchodzącymi schultzami którzy i tak dość szybko znikli za zakrętem korytarza. Leon jak miał jakiś komentarz to zatrzymał go dla siebie.

- Dobra to ja idę znaleźć kogoś do taszczenia trumny. Bo nam dwóch grabarzy brakuje. - Lola odwróciła się do blondyny i dała znać idąc korytarzem w stronę sekretariatu.

Phere uśmiechnęła się pod nosem, wyjmując paczkę wymiętych fajek. Wyglądało że będzie musiała sobie sama zorganizować ten wieczór, jak zresztą wszystkie wieczory do tej pory.
- Czekaj, pomogę ci! - krzyknęła za Milą, ruszając jej śladem.
 
Dydelfina jest offline  
Stary 05-12-2021, 01:45   #29
Majster Cziter
 
Pipboy79's Avatar
 
Reputacja: 1 Pipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputację
Tura 09 - 2052.10.05; sb; zmierzch

Czas: 2052.10.05; sb; zmierzch
Miejsce: Detroit; Wixom; zachodnie Walled Lake; dom pogrzebowy
Warunki: wnętrze salonu; jasno, ciepło, na zewnątrz zmierzch, ziąb, opad: ulewa, powiew


Stół w salonie ponownie skumulował wokół siebie wszystkich Żałobników. Była okazja aby się zebrać do kupy po wypadzie do Ligi i przy posiłku podzielić się wrażeniami i pogadać ze sobą nawzajem. Zwłaszcza, że zostali sami swoi. No i Nico. Do którego chyba nawet męska część Żałobników zaczynała się z wolna przyzwyczajać.

- Prochy nam się kończą. Jeszcze nic krytycznego no ale po weekendzie to już wypadałoby kupić nowe. - przypomniał technik. Na którego huknął Skaza aby wrócił wreszcie do rzeczywistości zamiast śnić na jawie o trumnowych karesach z Amarante. Ta bowiem po powrocie z Ligi wpadła jeszcze na chwilę do siedziby Runnerów ale głównie w mroczne, piwniczne rejony gdzie urzędował Ash. No a potem pożegnała się i pojechała do siebie. Zaraz potem zaczęło lać jak z cebra. Jakby pogoda chciała zaserwować coś odmiennego po tym gradzie co padał w połowie dnia. Wciąż padało.

- No dobra. To zrób listę co komu potrzeba. - zgodził się Roger pakując sobie do ust kolejną porcję makaronu. Wraz z nim przeżuwał pewnie kto miałby po weekendzie pojechać po te prochy. Wygolony na krótko technik skinął głową obiecując niemo, że zrobi taką listę.

- A widzieliście tego bolida na ścianie? Ja pieprzę ale fura! Ciekawe czy jest prawdziwa. Jeździ i w ogóle. - Geronimo wciąż wydawał się zafascynowany tym sportowym ścigaczem jaki wisiał na ścianie pokoju narad jak jakies trofeum.

- A dziewczyny naprawdę ściskały się z Katy w sekretariacie? - Ash zapytał o to co akurat przegapił. Bo przez to bycie wewnątrz trumny nie widział scenek w sekretariacie.

- No pewnie! Dała nam całusa i klepnęłam ją w tyłek! Leci na nas jak 102! Przecież wam mówiłam no to teraz sami widzieliście. A to co miała na szyi to dostała wczoraj od nas. Jak nosi to znaczy, że lubi. - Lola dalej nawijała swój makaron bajery na uszy kolegów jakby wczoraj w kolejce po juchę u Raidersów wcale nie panikowała, że sekretarka ich spławi i się wypnie i jak to teraz coś pokażą kumplom. Tylko jakby już od pierwszego spotkania w biurowcu Katy nie mogła oderwać od nich oczu i leciała na nie obie bez opamiętania.

- Ta ptasia czaszka? To od was? - zapytał Roger a blondyna radośnie pokiwała głową twierdząco.

- A dała wam majtki? - irokez zapytał z fascynacją i nadzieją w oczach zerkając to na jedną to na drugą blondynkę.

- Nie no nie przesadzaj Gero. Przecież to był sekretariat i tam było pełno ludzi. Zresztą sam wdziałeś. - Mila przekrzywiła głowę i posłała mu wymowne spojrzenie, że chociaż Katy leci na nie obie bez opamiętania to jednak była w pracy i musiały zachowywać jakieś pozory. Chociaż brunetka faktycznie pożegnała się z blondynkami ciepło jakby były dobrymi koleżankami a ona była zwykłą sekretarką. A nie tą najfajniejszą w całym mieście.

- Dobra to w poniedziałek tam wracamy. A potem pewnie pojedziemy do brudasów. Stawiać ten maszt czy co tam będzie potrzebne. Jak będziesz się lepiej czuł to możemy cię zabrać. Wrócisz na swoje śmieci. - Roger wziął się za planowanie tego poniedziałkowego spotkania od strony ich paczki. I spojrzał na latynoskiego kuriera. Ten z dnia na dzień wyglądał coraz lepiej. Pod profesjonalną opieką Asha oraz czułą obu asystentek. To i nie było dziwne, że moment w którym dosłownie stanie na swoje nogi był coraz bliżej. A Skaza widocznie był gotów połączyć legalną wycieczkę w środek brudasowa z odstawieniem kuriera właśnie tam. Ten skinął powoli głową ale nie odezwał się.

- Ash wypytałeś tą swoją trumnową miłość o rafę? - Roger spojrzał na ich technika który ostatnio miał najwięcej kontaktów z czarnowłosą gotką. Ten speszył się nieco i pokręcił przecząco głową.

- To się wypytaj. Albo wy dziewczyny bo widzę nasz wampirzy amant traci głowę przy swojej bladolicej milady. - Skaza potraktował sprawę żartobliwie i wyrozumiale ale jednak nie ukrywał, że takie informacje od Parkerówy byłyby pożądane.

- Ale my z nią gadałyśmy. Znaczy Śnieżka. Ona tam była ale chyba była dziewczyną od roznoszenia kawy. Czy coś. - Mila stanęła w obronie ich kumpla dając znać, że one już się tym zajęły.

- Dziewczyna od noszenia kawy. Z Parker Lots. I to kupiłyście? - ton i mina ich lidera świadczyła, że jest przynajmniej sceptyczny co do takiej wersji. Lola zamrugała oczami ze dzwieienia i spojrzała szybko na swoją kumpelę co była przy tamtej rozmowie. A nawet ona głównie rozmawiała z gotką.

- No… No tak… A ty myślisz… Że co? - blondynka ponownie spojrzała na faceta z bielmem w jednym oku.

- Nic nie myślę. Ale wiadomo w czym się specjalizują Parkerzy. No ale jest szansa, że faktycznie tylko roznosiła kawę. - Roger chyba nie chciał robić jakiejś awantury z tego powodu. Raczej chciał uczulić, że ta sympatyczna gotka jaką dzisiaj gościli może mieć jakieś drugie dno do tego co mówiła. W końcu jej gang funkcjonował jako zawodowi zabójcy i szpiedzy do wynajęcia. Z drugiej strony jednak Sand Runenrs często byli najemnikami do wynajęcia, nawet daleko poza miastem. A sami “The Mourners” jakoś jak do tej pory nie funkcjonowali w ten sposób.

- Dobra to po prostu jak będzie okazja to z nią pogadajcie sobie. Myślę, że póki nam wszystkim po drodze to niczego nie odwali. Ale może wie coś o tej rafie czym się do tej pory nie pochwaliła. Nie zdziwię się jak dlatego Parkerzy wystawili właśnie ją do tej delegacji. Ciekawe od czego jest ten ich Olie. - Skaza wbił widelec w kolejną porcję makaronu i wyglądało na to, że raczej myśli na głos i dzieli się z tym ze swoją gangerską rodziną.

- Dobra, dobra weźmiemy ją na tapetę. Jakby co ja ją mogę wziąć do siebie do łóżka. Na stole też ją mogę wziąć. Brałeś ją na stole Ash? - blond hedonistka chcąc uspokoić ich lidera i niejako zejść na lżejsze tony zagaiła pół żartem pół serio o to jak ich cichy domator miał okazję poznać się z bladolicą czarnulką.

- No! Stoły do korojenia trupów też ją kręcą! I zostawiła mi to! - technik z entyzjazem pokiwał głową i po chwili grzebania po kieszeni wyjął jakiś zwitek materiału. Który po rozwinięciu okazał się damskimi majtkami.

- Uuu! Brawo! Brawo Ash! No to widzisz, teraz niuńka na ciebie leci jak na nas Katy! Aha jakby tu któregoś dnia Katy wpadła to do nas. Niech na nas poczeka jakby nas nie było. Musi być cierpliwa jak chce zaliczyć kolejny numerek. No co? Jak już tak przeskakiwała z nóżki na nóżkę z niecierpliwości no to już ją w końcu zaprosiłyśmy do nas. - Mila klasnęła w dłonie i przerwała posiłek aby wziąć trofeum technika do reki i obejrzeć je osobiście. Nawet ładnie je wyprostowała i zaprezentowała wszystkim przy stole aby nie było wątpliwości co Aaron porabiał dzisiaj na dole z bladolicą czarnulką. I gładko wróciła do swojej ulubionej ostatniej bajery o tym jak bardzo najfajniejsza sekretarka w mieście leci na nie obie. Ale efekt nadal był piorunujący. Chłopaki wciąż mieli miny jakby z jednej strony uważali, że to kompletnie niedorzeczne, żeby taka ligowa sława szalała za w końcu zwykłymi dziewczynami z podwórka. A z drugiej wszyscy widzieli fotki z ostatniej nocy z Katy no a dzisiaj poza Ashem jak się brunetka przyjaźnie zachowywała względem obu blondynek. Co w połączeniu z pewnością siebie bajery Mili dawało spore pole do różnych kosmatych dywagacji.

- Ona tu przyjedzie? Tutaj? Do nas? Katy? A czym ona w ogóle jeździ? - Gero zapytał z niedowiedzania. Ale i Roger patrzył jakby chciał znać odpowiedź na to pytanie. No bo jak jeszcze blondynki pojechały do “Cylindra”, potem do apartamentu Katy no to tak jeszcze to mogło wyglądać. Jakaś chwilowa fanaberia gwiazdy czy przelotna fascynacja obiema blondynkami. No ale jakby przyjechała za nimi aż tutaj… Właściwie na koniec cywilizowanego świata w tym mieście… Do nich, do malutkiego gangu, jednego z mrowia sobie podobnych który dopiero pukał do drzwi sławy a ostatnie zebrania i szansa otworzyły te drzwi. I tu miałaby przyjechać Katy? Sądząc po minach chłopaków to chyba uznali, że tutaj to już Lola przeholowała w tej bajerze.

- Nie wiem czym jeździ. Do “Cylindra” przyjechała sama jak już byłyśmy w środku. A do niej pojechałyśmy naszym. Rano też ją odwiozłyśmy naszym. I tak, pewnie, że przyjedzie. Przecież mówię wam, że szaleje za nami. - Mila udawała, że wcale nie dostrzega tego niedowierzania na twarzach chłopaków i mówiła jakby to była kwestia najbliższych dni kiedy brunetka ich odwiedzi.

- Dobra mniejsza z tym. W każdym razie dobrze, że trafiło na nią. Znaczy na Amarante. Jakby była jakimś killerem to jeszcze lepiej. Możliwe, że będzie partnerką Śnieżki w wycieczce do Strefy. I teraz słuchajcie. Bądźcie dla niej mili i w ogóle w porządku. Bo jakby udało się ją namówić do współpracy to mamy gotowe alibi. Albo się rozdzielicie i ty pójdziesz do ratusza a ona do rafy albo wymyślcie jakąś ściemę i obie pójdziecie do ratusza. Pewnie będzie więcej niż jedna wyprawa. Dlatego najlepiej jakbyście szły we dwie no i ją wziąć do spóły. - Skaza wyjaśnił swojej paczce jaką rolę przewidział dla czarnowłosej gotki. Nawet jeśli snuł to na podstawie domysłów i niewielu faktów jakie o niej znali.

- A skąd wiesz, że pójdą we dwie? Znaczy, że nie dadzą im kogoś jeszcze? Tam była jakaś Indianka od Huronów. Nie odzywała się ale była. I ci od Schultzów też właściwie nie wiadomo czym się zajmują. A Ortega nie powiedziała właściwie co brudasy będą robić w tymczasie. - Ash jakby wrócił na ziemię bo zaczął mówić całkiem sensownie.

- Może dadzą kogoś jeszcze. A może nie. Od nas idzie Śnieżka. Mogą jej kogoś dać ale nie sądze by więcej niż jedną czy dwie osoby. W końcu chodzi o to aby umieć znikać. A im więcej osób tym to trudniejsze. Nie sądze aby puścili tam więcej niż dwie, trzy osoby. Przynajmniej póki chodzi o rozpoznanie. Dlatego dla nas najlepiej aby trafiło na Amarante jako tą drugą. No i przekonać ich do nas i naszego planu. To wszystko by zostało w rodzinie. - Skaza wzruszył ramionami i dał znać, że na razie ten zarys planu jest w mocnych powijakach. I raczej są to ogólne wskazówki niż dokładniejsze wytyczne. I sporo jeszcze mogło się zmienić.

- To jeszcze nadstawiajcie ucha jakby się trafił ktoś kto zna ratusz. Pracował tam, grzebał w gruzach czy cokolwiek. Jakieś papiery, fotki, i tak dalej co by się mogło przydać do odnalezienia tego schronu też. - dodał rozkręcając to planowanie akcji w strefie coraz bardziej gdy przerwał. Słyszeli jak na zewnątrz zbliża się przez tą ulewę jakiś pojazd. A o tej porze, w początki sobotniego wieczoru to zbyt wielkiego ruchu na tym pograniczu runnerowej strefy nie było. Ale urwał mówić bo samochód słyszalnie zwolnil i w końcu się zatrzymał. I to na słuch to brzmiało jakby zatrzymał się przed frontem domu pogrzebowego. Skaza skinął na Gero i ten wstał, podszedł do okna i wyjrzał na zewnątrz. Odwócił się do nich i pokręcił głową na znak, że nie rozpoznaje wozu. Czyli nikt znajomy.

- Na pewno nie wiecie jaką furą jeździ Katy? - Roger zapytał dwójki blondynek siedzących przy stole. Pomysł, że mimo wszystko sekretarka naprawdę mogłaby tu przyejcac przez chwilę jakby sparaliżował wszystkich. Nawet Lolę co przecież przed chwilą trajkotała jakby to była czysta formalność. A potem podobnie jak kilka dni temu gdy jakiś ścigacz śmigał przez pół ich ulicy póki się nie rozsmarował na drugie pół ulicy, wszyscy zerwali się do okna aby zobaczyć co tam się dzieje. Z pierwszego piętra był niezły widok na czarną furę zalewaną ulewą.




https://i.pinimg.com/564x/cd/62/fa/c...29d371560a.jpg


Fura była obca. Szeptali chwilę do siebie zastanawiając się kto to mógł przyjechać. Myśl, że to mogła być Katy podekscytowała atmosferę.

- Jak to Katy a ja nie zdążyłem posprzątać… - szepnął z przejęciem Ash jakby sekretarka miała mu robić inspekcję piwnicy.

- O matko a ja nie wiem jakie mam wziąć kajdanki… I knebel… I resztę... Nie zdążyłam wybrać! - Mila też miała moment paniki gdy uświadomiła sobie, że właściwie to kompletnie nie jest przygotowana na zabawy u siebie z gwiazdą tego formatu. W końcu nie mieli ani prysznica z gorącą wodą ani nawet w ogóle wody w kranie. I standardem ich dom nie miał startu do apartamentów ligowych gwiazd jakie widziały ostatniej nocy.

- Coś nie wysiada. Pewnie leje za bardzo. O! Wysiada! - Roger też próbował cos dojrzeć w zapadającym zmroku. Widać było jednak ciemną bryłę samochodu w jakiej tylko reflektory oświetlały krople rozbijające się o asfalt, błoto i kałuże. Nie bardzo jednak widać było kto jest w środku. Jednak akurat jak mówił kierowca w końcu ich dojrzał a może po prostu postanowił wyjść. Bo drzwi z jego strony otworzyły się i wysiadł. Facet. W kapeluszu i ciemnym trenczu. Nonszalancko oparł ramiona o górną krawędź drzwi i sięgnął za pazuchę płaszcza.

- Kurwa chyba nie sięga po spluwę?! - sapnął Gero gdy uświadomił sobie co może oznaczać ten ruch. Zwłaszcza, że przy obiadokolacji to jakoś nikt z nich nie brał do jedzenia spluwy. Facet coś wyjął ale pstryknięty ogień zdradził, że to zapalniczka a nie żadna spluwa. Zapalił szluga. Niewielki płomień pozwolił też wreszcie oświetlić jego twarz. Na chwilę ale jednak. Twarz okolona charakterystycznymi bokobrodami.

- Leo! - krzyknęła Mila rozpoznając wreszcie kto tam stoi w tym deszczu.

- Ten od Schultzów? - Skaza zmrużył oczy chyba mając trudności ze ziddentyfikowaniem jegomościa stojącego na dole w zapadających ciemnościach. Mila potwierdziła radosnym ruchem głowy. I pomachała mu wesoło. W przeciwieństwie do samców co po raz kolejny nie okazywali się tak otwarci na przybycie kolejnego samca ściągniętego tu przez ich samice.

- Nie mogła przyjechać Katy? Albo Ortega. Też wyglądała na gorący towar. Albo chociaż tamta Indianka. Tylko jakiś sztywniak od Schultzów. Czego on w ogóle chce? - Gero wyraził swoje rozczarowanie i zdegustowanie takim przybyszem. A Leo jakby go usłyszał. Bo uniósł dłoń w uniwersalnym pozdrowieniu. Po czym wskazał palcem na okno w jakim stali. Zrobił przyzywający gest palcem “chodź tu”. Dobitnie wskazał na swoją maszynę. A potem gest pokazał dzidę wzdłuż ulicy.

- Ja z nim nigdzie nie jadę. - uśmiechnął się pod nosem Skaza i odszedł od okna jako pierwszy. Słysząc to Ash też odszedł. W końcu gdyby nie trik z trumną to w ogóle by pewnie nie opuszczał domu.

- Ja pedał też nie jestem. - widząc reakcję obu kolegów Xavier też odparł dumnie na znak, że jest ponad takie głupoty. I zostawił obie blondynki same przy parapecie.

- To jak chcesz to jedź. Chyba te ugniatanie tyłka mu się spodobało jednak. - Lola trzepnęła kumpelę w ramię i zachęcająco skinęła głową za okno.
 
__________________
MG pomaga chętniej tym Graczom którzy radzą sobie sami

Jeśli czytasz jakąś moją sesję i uważasz, że to coś dla Ciebie to daj znać na pw, zobaczymy co da się zrobić
Pipboy79 jest offline  
Stary 10-12-2021, 22:53   #30
 
Dydelfina's Avatar
 
Reputacja: 1 Dydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputacjęDydelfina ma wspaniałą reputację
[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=o3hHsVtqNFQ[/MEDIA]
Obowiązki w końcu dopadały każdego, spadając na kark dyszącym smrodem kosza na pranie, albo pustką garów w szafkach. Równie dobitną oznaką że wreszcie trzeba zabrać się za ogarnianie najbliższego otoczenia była pusta szafa na ciuchy. Święty, ale bezwzględny, nienaruszalny obowiązek przestrzegania obyczajów wywodzących się z odwiecznej tradycji rządzącej światem zarówno tym sprzed jak i po wojnie mówił jasno - nasyfiłeś to posprzątaj po sobie, albo spierdalaj i żryj gruz.
Z tego też powodu chcąc nie chcąc po powrocie do domu pogrzebowego Phere musiała odłożyć marzenia o Lidze, Fabrykach Forda i imprezach w Cylindrze z okolicznymi gwiazdami na rzecz spraw tak przyziemnych jak to tylko możliwe. Razem z Lolą zebrały z całego budynku wszelkie brudne ubrania, koce i poszwy, aby z pomocą Geronimo zatargać wody do pralni i wrzucać po kolei do bębna w większości czarne kule materiału przetykanego elementami moro. Ich fart, że maszyny miały naprawdę duże bębny prawie przemysłowe, więc szło sprawnie, a suszarka tylko dwa razy się zacięła podczas roboty. Na szczęście w kuchni obeszło się bez tragedii, więc obiad na najbliższe dni ogarnęły nim ostatnia partia wilgotnych ciuchów nie trafiła do miski i z miski na sznurki w kotłowni.
W międzyczasie obie blondynki odwiedziły też poddasze witając się z ich gościem jak przystało na oddaną pomoc medyczną. Wizyta była niestety krótka, dlatego zgodnie stwierdziły, że po skończeniu prania zarządzą pranie swoje oraz brudasa choć do tego akurat musiały się przygotować, bo koleś wciąż miał na sobie całkiem sporą kolekcję ran i sińców. Zamiast wrzucić go do bębna razem z nową porcją proszku do prania, usadziły go na stołku w starym brodziku kostnicy i tam gąbką i ręcznikami doprowadziły go do stanu używalności. Po wszystkim czystego, pachnącego w świeżych ciuchach oraz owiniętego kocem usadziły za stołem w kuchni aby im towarzyszył podczas kończenia przygotowań do kolacji. Mogły mieć na niego oko, jednocześnie karmiąc, pojąc, oraz obejmując aby mu się lżej cierpiało.
- Masz jeszcze kawałek, musisz nabrać sił - złodziejka podetknęła mu pod nos plaster szynki, z drugiej strony Lola napełniała mu kubek gorącą herbatą i wolna ręką sięgała po cukiernicę. Na stole przy mężczyźnie stał słoik konfitur, parę kromek słodkiej bułki i jeszcze wygrzebane skądś ciastka. W kwestii obiadu też oczywiście wcale najpierw nie wypytały co by zjadł...
- W ogóle to tak sobie z Lolą pomyślałyśmy że chyba by wypadało ci coś skołować. Tak wiesz, na pamiątkę i odświeżenie pamięci. Wiemy żeś w główkę dostał, dlatego taki gambel pamiątkowy by pewnie pomógł przejaśnić pod kopułką jakby co - łypnęła na drugą Runnerkę i razem pokiwały głowami robiąc smutne miny.

- Coś skołować? Na odświeżenie pamięci? - wyraźnie nie bardzo wiedział co mają na myśli. Ale apetyt mu dopisywał co zawsze było dobrym objawem przy zdrowieniu. A i podczas zabiegów pielęgnacyjnych nie zdradzał już takiej ostrożności i delikatności jak na świeżo po wypadku.

- Żebyś na ten swój rewir miał, nie? Jak już wyzdrowiejesz - złodziejka pogłaskała go po policzku i z czułym uśmiechem poprawiła mu okrycie na ramionach.
- Fota będzie chyba najbardziej uniwersalna, łatwa do skitrania albo pokazania kolegom co tam kitrasz - pokiwała głową ponownie, tak samo jak Mila - Jeśli chcesz zrobimy sobie taką na pamiątkę tej okrutnej niewoli Runnerów. Może być w tych ciuchach w których byłyśmy w Cylindrze. Tego aspektu jeszcze nie obgadałyśmy - popatrzyła na kumpelę.

- Albo bez. Albo i z i bez. No coś się wymyśli. Tylko to chyba by trzeba pojechać do Mario aby zrobić taką papierową fotkę. - druga z blondynek chętnie przyłączyła się do snucia tych przyjemnych planów fotograficznych chociaż kojarzyła coś, że samo zrobienie fotki telefonem czy aparatem to dopiero półmetek do wyprodukowania fizycznej fotki.

- Aaa! Takie coś! No! To pewnie! To by było kozackie! Taka fotka. - Nico też się rozpromienił i objął swoje obie stręczycielki co go tak strasznie gnębiły w tej niewoli przez ostatnie parę dni.

- Chyba żebyśmy poprosiły Katty, Na pewno tam mają w tej Lidze drukarkę i parę kartek papieru foto, skoro jebią te kartki do autografów dla fanów - Lucy mrugnęła do blondi. Kwestie autografów ligowych gwiazd wciąż grzały jej serduszko i to drugie serduszko nisko w podbrzuszu.
- A jak nie to Mario też da radę. Jak nie to mamy gdzieś zapasowego śmieszka… do przenoszenia danych. Tych no… filmów, zdjęć i tak dalej. Jedno czy dwa można druknąć, a jak wyjdzie więcej to na śmieszku do siebie przeniesiesz i tam sobie zgrasz - dała się objąć dopustowi bożemu który jej od paru dni zawalał wyro, nad wyraz chętnie oddając uścisk oraz buziaka.
- Tylko pomyśl co koledzy powiedzą. Tyle czasu w zamknięciu o wodzie i wpierdolu… a tak przynajmniej pokażesz które to te złe harpie i kogo na mieście unikać. Ale wiesz, to działa w dwie strony. Ty dostaniesz naszą nagą fotę i my chcemy twoja nagą fotę, comprende? Żeby było sprawiedliwie.

- Nagie fotki? - tego chyba mimo wszystko latynoski kurier się nie spodziewał bo zamrugał oczami jakby go to i zdziwiło i próbował wyobrazić sobie jakby to wyglądało. Spojrzał z Lucy na Lolę sprawdzając jej reakcję no a poza tym ona się właśnie odezwała.

- Ano tak Katy! Przecież ona tak na nas leci, że ściąga majty na żądanie. To na pewno nie odmówi nam takiego drobiazgu. No i masz rację Śnieżka niech się przyda na coś przecież nie będziemy z nią tak sypiać za friko nie? - Mila pacnęła się w czoło jakby w ogóle nie pomyślała o tej ligowej opcji. Ale jak już Phere na to wpadła to od razu się do niej zapaliła. I znów z nonszalancją podkreśliła jakie to mają chody u sekretarki do jakieś ślini się z pół miasta.

- Aha… Nie no jak tak się z nią znacie… To pewnie tak, pewnie tak zrobi. - Latynos wciąż wydawał się nieco zszokowany tym, że ktoś tak śmiało może sobie mówić i poczynać o jednej z ligowych gwiazd. I chyba nie mógł się do tego przyzwyczaić. Poza tym po dzisiejszej wizycie w Lidze to był jak na razie jedyny który widział tylko przywiezione rano figi i fotki na telefonie ale nie na żywo ich relacji z Katy w sekretariacie.

- Na pewno. Śnieżka dobrze mówi. I tak mamy tam jechać w poniedziałek to się to załatwi. Chyba, że byśmy wpadły do niej jutro. Może nie pracuje w niedzielę ale przecież wiemy gdzie mieszka. Ale w domu pewnie nie ma drukarki czy czym się robi te fotki… - Lola mówiła jakby nie zauważała wrażenia jakie robi na ich wspólnym, nowym koledze ta znajomość z Katy o jakiej ostatnio tak chętnie rozpowiadała.

- Chyba że jutro wieczorem - Lucy odwróciła się z powrotem do kuchni żeby zamieszać w garze - Za dnia wypadałoby wpierw te foty zrobić, nie? Jak lepsze światło i ciuchy przeschną bo serio nie wyobrażam sobie zakładać tych czarnych sznurków jak są mokre. Mordęga - westchnęła, dosypując do kotła jeszcze dwie garście suszonej natki pietruszki z wielkiego słoja.
- Zresztą to detal, taki mały i nie warty żeby sobie pierdolą głowę zawracać - machnęła ręką bardzo symbolicznie. Przez ramię wyszczerzyła się do meksa - A co, nagie foty aryjskich blond kociaków cię nie kręcą Nico? Może byś inne wolał?

- No. Wiesz jak Gero nieźle wygląda jak jest w samych bokserkach? Te wszystkie mięśnie i atletyczna sylwetka. Właściwie ze Skazy to też kawał chłopa. No z Asha to chudzinka no to musisz mu darować. No chyba, że byś wolał. - Mila sprawnie przejęła pałeczkę i pociągnęła ten temat roznegliżowanych zdjęć Żałobników. Jakoś nie zwracając uwagi na to, że kobieca ich część kończy się na nich obu.

- Nie no co ty! Ja nie jestem jakiś lewy! - Nico oburzył się taką insynuacją. Mila się roześmiała i na udobruchanie pocałowała go w policzek.

- Już dobrze, dobrze. To zrobimy sobie jutro fotki we trójkę. Obgadamy detale w czym albo bez czego. No a potem nawiedzimy Katy. Jak nam nie zrobi ich od ręki to może rano. To jak byśmy tam pojechali w południe to może już by miała gotowe. - Lola mówiła ugodowym tonem jakby już planowała jak to sobie ułożyć jutrzejszy dzień który powoli się zapełniał różnymi punktami programu.

- No… To jakby się udało… To by było coś… Ładnie wyglądacie w tych kieckach. - kurier się uspokoił i rozpogodził wracając do rozmowy o samych pamiątkowych fotkach.

- Co ma się nie udać? - bladolica wróciła do stołu, siadając na placie obok kuriera. Po drugiej stronie miał Lolę, więc znów go złe baby uciskały.
- Zresztą proszę cię. Ty wystarczy że się umyjesz i przetrzesz buźkę ramieniem a już wyglądasz zajebiście… a my musimy się stroić malować żeby chociaż zbliżony efekt osiągnąć - rozłożyła ręce a jej mina zrobiła się kosmata - I fajnie że ładnie wyglądamy jednak, a nie grubo bo na początku serio myślałyśmy że jednak trzeba będzie zawinąć graty i się wyprowadzić… gdybyś kiedyś chciał na miasto zabrać takie dwa ładnie wyglądające kociaki myślę że byśmy się dogadali, co nie Lola?

- No. Z tymi grubymi babami to jak jeszcze raz od któregoś usłyszę to pakuje swoje zabawki i wyprowadzam się do Katy. Skończą się dylematy kiedy się z nią umówić i wreszcie cizia przestanie za nami usychać z tęsknoty. - Mila pokiwała głową z poważną miną jakby w pełni zgadzała się z kumpelą, że tamta wzmianka o tym, że są grube to był istny afront. Zwłaszcza, że od paru dni miały taką atrakcyjną alternatywę w postaci najfajniejszej sekretarki w mieście. Co prawda z bliska Lucy poznała się, że kumpela się nabija, pomimo zachowania pozorów powagi ale Nico jej tak nie znał jak ona to potraktował to na poważnie i dosłownie.

- Oj to tam raz było no i zagapiłem się i w ogóle się nie liczy no weźcie już dajcie z tym spokój no… - jęknął jakby teraz już sam się połapał, że wówczas nieopatrznie mógł walnąć czymś niestosownym w koleżanki no ale nie mógł już tego odkręcić a poza tym zagapił się.

- No nie wiem, nie wiem… Myślisz Lucy, że damy mu jeszcze szansę czy zbieramy swoje rzeczy i jedziemy wbić się do Katy? - Mila popatrzyła poważnie na partnerkę jakby potrzebowała jej porady w tej poważnej, życiowej sprawie.

- No cóż… - albinoska przybrała bliźniaczo poważną minę dokładnie obserwując obiekt o którym była mowa i musiała się mocno powstrzymywać aby chociaż nie parsknąć.
- Wiesz no… Katty ma zajebisty apartament z samym sercu rewiru Ligi, z prysznicami, klimą i całą bateria bajerów. Do tego już na nas leci i się ślini że nie trzeba jej zabawek pokazywać aby zostawiała ślad na meblach. Poza tym ma naprawdę świetne cycki, cała jest śliczna. Zabawna, urocza, słodziutka, milutka diablica. I drinka ci postawi w Cylindrze i na parkiet wyjdzie… i w kiblu się da zamknąć przypadkiem oczywiście. Więc wiecie, rozumiecie. Dla mnie wybór jest prosty - rozłożyła ręce pokazując że to nie jej wola, a wybór sił wyższych.
Zawiesiła się na parę sekund, patrząc na przemian na blondynkę i meksa, aż wreszcie dopowiedziała resztę chociaż nie użyła słów tylko ust i dłoni, gdy zsunęła się wpierw na kolana kuriera, a następnie objęła go ramionami całując dobitnie. Nie wyglądało ze ma ochotę ruszać się gdziekolwiek do kogokolwiek dalej.

Na ile mogła się poznać Śnieżka to Lola też ją rozgryzła tak jak ona ją. Poznała po jej psotnym spojrzeniu. Ale twardo trzymała sztamę i udawała poważną potwierdzając wszystkie jej słowa kiwaniem swojej blond głowy. Za to Nico na odwrót. Wydawał się maleć z każdym atutem Katy wymienianym tak systematycznie przez Lucy. Zwłaszcza, że druga z blondynek tylko to potwierdziła nie zostawiając marginesu na niedomówienia. Dlatego ona była zdecydowanie mniej zaskoczona gdy na koniec tego wywodu kumpela pocałowała nowego kolegę. On zaś tego chyba nie spodziewał się tego kompletnie jak właśnie dostał w twarz tym wywodem jaka to Katy jest wspaniała a jeszcze do tego kompletnie straciła głowę dla obu blondynek no i bawią się, ze sobą świetnie. Więc jak Lucy zaczęła go całować to w pierwszej chwili zachowywał się biernie. Ale tylko w pierwszej chwili. Jak minął efekt zaskoczenia oddał jej pocałunek z nawiązką i przytrzymał ją przy sobie.

- No ostatecznie jakbyś jutro dał sobie zrobić te fajne fotki i zabrałbyś potem te nasze ze sobą do dzielni no myślę, że mogłybyśmy zapomnieć o sprawie. A jak nie to spadamy do Katy, sam widzisz, no laska bez nas żyć nie może szkoda dziewczynie łamać serce nie? - jak Lucy zwolniła miejsce przy ustach Nico to zastąpiła ją Lola a gdy skończyła no z wielką łaską zgodziła się wreszcie na coś w rodzaju porozumienia stron.

- No tak, to tak to tak z tymi fotkami, pewnie, możemy tak zrobić. - zgodził się kurier na taki kompromis. I to całkiem chętnie.
Gotka Aarona niestety nie została na żarciu, więc przy wieczerzy zasiadła jedynie rodzina Żałobników. Z jednym meksem jako dodatkiem od losu. Albo Duchów. Kwestia perspektywy.
Niczym zgraja sępów kołowali wokół kuchni, aż wreszcie każdy trafił pod ten sam stół i z szybkością nitro pochłaniali gorący posiłek, a ciepła micha łagodziłą obyczaje. Atmosfera robiła się przyjazna, nikt nikomu nie cisnął, zaś Mila jak zwykle podjęła bajerę na temat Katty rozbawiając całe towarzystwo. Gero zachwycał się bolidem Ligi, Gery snuł już plany na przyszłość zawierające odstawienie ich domowego Latynosa prosto na jego rewir, a domowy Latynos coś nie wyglądał na zadowolonego, jednak zanim temat udało się albinosce podjąć na zewnątrz rozległ się warkot silnika który równie nagle zamilkł tuż pod domem. Po pierwszym zamieszaniu i niepewności nastąpił prawdziwy szok, przynajmniej dla tej bielszej części runnerowego blond duetu.
- Myślisz że o te spodnie chodzi? - spytała Loli. Wyglądała na bardzo zakłopotaną, a z drugiej zafascynowaną na granicy paniki. Jakby bała się poruszyć żeby nie zburzyć tego obrazka zza okna. Przecież nikt nie zapraszał Phere nigdzie, przynajmniej żaden facet… i jeden wypad z Xavierem na piwo się raczej nie liczył bo byli jeszcze dzieciakami.
- Zajmiesz się Nico? Żeby mu smutno i samotno nie było… i spytaj co on taki się markotny zrobił jak mu Gery zaproponował podwózkę na jego rewir - poprosiła cicho.

- Jasne. Nie bój żaby zajmę się naszym posłańcem, utulam do podusi i do piersi. - ciemniejsza z blondynek machnęła ręką i uspokoiła kumpelę, żeby ta mogła się zabawić dziś wieczorem z czystym sumieniem.

- Chociaż troszkę szkoda, że to nie Katy. Ale by było jakby jednak przyjechała. Widziałaś jak wszyscy się podjarali, że to może być ona? - zaśmiała się troszkę z żalem, że to jednak nie była tam na dole ich ulubiona sekretarka. Bo jak już się wyjaśniło kto to to mogła z rozbawieniem popatrzeć na to wszystko i ich własne reakcje na taki pomysł.

- I opowiedz mi wszystko jak było jak wrócisz! Ze wszystkimi pikantnymi szczegółami! Mam nadzieję, że będą bardzo nieprzyzwoite! - powiedziała już głośniej i niczym starsza siostra i kumpela pozwoliła sobie na kolejny żart dla rozluźnienia atmosfery.

- Ja od początku wiedziałem, że to nie Katy. Przecież to od razu widać. - Gero dał znać pozostałym aby nie myśleli, że dał się nabrać jakiemuś sztywniakowi w kapeluszu. I tylko z ciekawości podszedł do okna a w ogóle to przecież Skaza mu kazał. A nie, że dał się nabrać, że to ta sekretarka z Ligi.

- Pomóc ci w czymś? Chociaż on nie wygląda mi na kogoś kto chciałby tam czekać w tym deszczu zbyt długo. - Mila machnęła ręką na słowa kolegi i zwróciła się ponownie do swojej kumpeli.

- Może kiedyś przyjedzie… fajnie by było - albinoska przytaknęła, śmiejąc się po cichu aby reszta nie słyszała. Wizja zobaczenia Katty w ich skromnych progach była naprawdę pociągająca. Mogłyby się też odwdzięczyć za poprzednią gościnę i skorzystać z obszernego arsenału Loli…
- Nie no… przecież dopiero co przed kolacją się ogarniałam - białowłosa popatrzyła w dół na krótka czarną kieckę i przyjrzała się jej chwilę sprawdzając czy nie ma tam plam po żarciu. Na szczęście nie było.
- Kurwa, on naprawdę tu przyjechał - parsknęła naraz, kręcąc głową i trochę jej opadły ręce, ale z takim ciepłym odczuciem gdzieś w głębi klatki piersiowej.
- Nikt przecież… - zaczęła i zaraz prychnęła - Nie, poradzę sobie. Miej tu chłopaków na oku, będę chyba rano. - pocałowała ją w policzek i już biegiem leciała po obcasy oraz kurtkę, udając że wcale się nie spieszy, ani nic w tym stylu. Po drodze jeszcze przytuliła krótko Meksa, całując go na dobranoc już bardziej zwyczajnie.

- Weź gnata! Chociaż do torebki! - usłyszała jak Skaza krzyknął za nią jak już była na korytarzu. Od Loli na zachętę dostała klapsa w swój opięty czarną skórą tyłek. Geronimo odprowadził ją skinieniem głowy, Roger ciepłym uśmiechem a Aaron kciukiem uniesionym do góry a Nico uśmiechnął się do niej półgębkiem jak go przytuliła i ucałowała na pożegnanie. Chociaż nie był to taki ciepły uśmiech jak Rogera albo Aarona.

Potem już były schody na dół, drzwi no i zimna, jesienna ulewa za nimi. No i facet jakiemu znudziło się moknięcie na dworze więc schował się z powrotem wewnątrz swojego wozu. Wystarczyło przejść ten ostatni kawałek, otworzyć drzwi pasażera i wsiąść do środka.

- Cześć. Pomyślałem, że zajrzę do was. No ale skoro nie masz innych planów na wieczór to możemy się bryknąć na miasto. - Leo przywitał ją nieco kpiącym spojrzeniem i uśmieszkiem jakby do głowy nie brał, że jego zaproszenie mogłoby zostać odrzucone.

Wyglądało też, że nie ma zamiaru zostać odrzucone, przynajmniej w tej początkowej fazie zakładającej siedzenie w suchej furze zamiast moknięcie na lodowatej zimnicy. Złodziejka skorzystała z okazji aby w półmroku przyjrzeć się aroganckiej wręcz pewności siebie siedzącej na fotelu kierowcy.
- Cześć. Pomyślałam że cię wybawię z opresji, bo co tak będziesz moknął. Mam dobre serce… i nie tylko serce - wyjęła z torebki papierosa, odpalając go od zapalniczki. Zaciągnęła się.
- Proszę, proszę… jednak są jeszcze w tym mieście faceci którzy nie tylko mówią. Dlatego wybaczę ci oszustwo na starcie. - westchnęła z uśmiechem, wypuszczając dym ku sufitowi. Jej dłoń przemieściła się na ramię kierowcy i wyżej, gdzie szyja, policzek i kark. Ten ostatni zaczęła ugniatać palcami.
- Jak niby mam cię klepnąć skoro siedzisz?

- Od klepania to ja tu jestem. - odparł też zapalając papierosa. Wyjął go z metalicznej papierośnicy z wewnętrznej kieszeni. Odpalił zapalniczką łaskawie dając się dotykać a jak odpalił to schował papierośnicę z powrotem. Sam zaś uruchomił silnik. Lucy widziała jak na oświetlonym piętrze salonu Lola odstawia pożegnalną pantomimę. Coś jakby robienie laski, zapinanie kogoś no i na koniec uniosła oba kciuki, pomachała dłonią i puściła buziaka na pożegnanie. A był czas najwyższy bo Leo ruszył z nie mniejszą werwą i wprawą niż Mila. Sprawnie pokonał ten zalewany deszczem kawałek na jakim parę dni temu rozkraczył się Nico. Minęli dziurę w płocie jaka została po tej kraksie po czym skręcili na wyjazdówkę. Czarna maszyna zaś skierowała się na północ, ku terenom niczyim. Ale Leo kierował się na wschód mniej więcej ku centrum miasta gdzie było Downtown.

- Mam nadzieję, że masz wolne. I nie jesteś jakimś Kopciuszkiem co musi wracać przed północą czy inne takie głupoty? - zapytał zerkając w bok. Po ciemku widać było tylko owale twarzy i plamy dłoni na kierownicy. Przejeżdżali przez jakąś enklawę wciąż prując w kierunku dzielnicy Schultzów.

Phere udała że się zastanawia, a jej dłoń z karku wróciła na ramię i stamtąd znowu się zniżyła na pierś oraz brzuch.
- Sama jestem sobie sterem, żeglarzem i rybą, kochanie. Nie bój nic, nie będzie naliczania godzinowego, a co do głupot. Ostatni raz gdy widziałam moja matkę chrzestną goniła mnie z kanistrem benzyny i zippo, więc kiecę na dziś ogarniałam we własnym zakresie bez pomocy czarów. Po drugie jeszcze nie jestem aż tak zrobiona aby twoją brykę pomylić z wielką dynią… czyli chyba nie. Za mało bajkowych elementów… poza tym nie Kopciuszek. Śnieżka - przez mrok uśmiechnęła się do niego szeroko, żeby po chwili przylgnąć do jego boku niczym dodatek do tego jego garniaka.
- Co się tyczy klepania to bym polemizowała - mruknęła i zamknęła się bo zamiast gadać rozpoczęła drażnienie wargami zarośniętej skóry na szczęce, grdyce i policzku kierowcy.

- No tak. Śnieżka. Pasuje ci. Chociaż ona chyba miała czarne włosy nie? - zaśmiał się cicho ale wydawał się być zadowolony z takich odpowiedzi i w ogóle reakcji swojej partnerki na dzisiejszy wieczór. W końcu wjechali do dzielnicy sztywniaków. Dało się poznać po jakoś podejrzanie uprzątniętych ulicach, liczniejszych światłach w oknach i tam i tu widocznych facetach w garniakach i kapeluszach. Chociaż zdawali się należeć do mniejszości jaka tu była.

- No to jesteśmy. Byłaś tu już? - zapytał gdy wjechali na jakiś niewielki plac. A na nim stał budynek z dwoma wieżami. Przypominał kościół. Wokół był parking i stało mnóstwo samochodów. Leo też zaparkował i zgasił silnik. Przez witraże było widać światła i słychać było przytłumioną muzykę jaka płynęła ze środka. Samego miejsca Śnieżka nie kojarzyła. Ale neonowy napis układał się w napis przed głównym wejściem “GRZESZNIK”.

Sztywniakowo po nocy wyglądało równie sztywno co za dnia, a może nawet i bardziej, bo teraz prawie wszędzie było ciemno, do tego kolory w większości wpadały w czerń równie żałobną co zimne było serce Starego Zgreda. Za to lokal przed którym zaparkował jej Romeo na tę noc, Lucy powitała najpierw ze zdziwieniem, a potem z maskowaną radością.
- A więc to jest ten lokal Blue - mruknęła patrząc na jaskrawy szyld i uśmiechnęła się szeroko.
- Znam jego szefową. Pewnie kojarzysz… rozrywkowa blondyna z Vegas… i te jej nogi - parsknęła, patrząc z czymś na kształt aprobaty na swojego towarzysza.
- Tak, to dobry wybór… bardzo dobry wybór - pomrukując wychyliła się żeby niespodziewanie zmienić adres warg na wargi gangera.

- Znasz Blue? Ferrari Blue? - Leo oddał pocałunek całkiem wprawnie i chętnie. Jakby przerabiali ten schemat wiele razy wcześniej. I to było coś naturalnego. Po czym rozłożył parasolkę aby chroniła ich przed ulewą i ruszył w stronę głównego wejścia. Ale tego, że dziewczyna z Sand Runners może znać szefową nocnego klubu z Downtown to się chyba nie spodziewał. A w międzyczasie przeszli parking i weszli po schodach przez duże, dwuskrzydłowe drzwi kościoła. Za nimi stało dwóch mięśniaków w roli ochroniarzy. Ale obrzucili ich tylko spojrzeniem i nie ingerowali. Leo złożył parasolkę, zdjął kapelusz i zatrzymał się parę kroków od wejścia aby ogarnąć wzrokiem scenerię. A było co ogarniać.

“Grzesznik” wydawał się bardzo trafną nazwą do tego siedliska rozpusty. Tam gdzie niegdyś był ołtarz teraz była główna scena na jakiej zgrabne tancerki zabawiały publiczność. Był z tej sceny poprowadzony taras jak jakiś wybieg dla modelek albo artystów. Po bokach, zamiast kościelnych ław były różne stoły a przy nich goście. Zaś w bocznych nawach bary i podobne stanowiska.

- Tam jest wolne. Daj płaszcz, zostawię go w szatni. A ty zajmij nam stolik. - powiedział gdy wskazał jeden ze stołów jakie nie wydawał się obsadzony. Po czym wystawił dłoń czekając na płaszcz partnerki. Gości było mnóstwo w ten sobotni wieczór to i faktycznie mogło nie być tak łatwo o miejsce siedzące.

Na dźwięk słowa “płaszcz” bladolica trochę się ironicznie skrzywiła. Sztywniaki nosili płaszcze, prawdziwi gangerzy mieli na grzbietach skórzane kurtki i właśnie jedną taką dziewczyna zdjęła, z wdzięcznym uśmiechem podając brunetowi. Wygładziła sukienkę na brzuchu w tych rejonach gdzie był skóropodobny materiał.
- Dobrze kochanie, tylko nie każ mi długo na siebie czekać - powiedziała słodkim głosem nie wyganiając lekkiej ironii z oczu i po szybkim uścisku wmieszała się w tłum, lawirując między sylwetkami aby dojść pod wciąż pusty stół.

- Cześć. Trafiłaś do mojego piekielnego kotła więc jestem twoją demonetką. Wybierzesz sobie coś z naszej listy? - ledwo zdążyła usiąść i się rozejrzeć jak podeszła do niej któraś z demonetek. Czyli kelnerki ubrane w skóry, gorsety i z czerwonymi rogami wpiętymi we włosy. Więc nawet były ustylizowane na jakieś przyjemne dla oka diablice. Podała blondynce menu i czekając na odpowiedź obrzuciła ją spojrzeniem.
- Fajna kiecka. Podoba mi się. - powiedziała z uznaniem i sympatycznym uśmiechem.

- Dzięki, ale to co najlepsze mam i tak pod spodem - Phere mrugnęła do niej, biorąc kartę drinków wcale na nią nie patrząc. Patrzyła za to na rogatą kelnerkę.
- Nie wiem czy wiesz… pewnie nie, bo to wiedza tajemna. - wychyliła się w jej stronę - Widzisz, albinosy przynoszą farta. Tylko musisz spotkać stuprocentowego, nie podrabianego i pełnoprawnego osobnika - wymownym gestem poprawiła włosy, odrzucając je za plecy.
- Duchy nas lubią, nie skąpią szczęścia. A my możemy je przekazywać dalej tym szczęśliwcom których upatrzymy… ty zaś skarbie wyglądasz jakbyś potrzebowała odrobiny fuksa na wieczór - puściła jej oko, pukając palcem wskazującym w swoje stulone do pocałunku wargi.

- Oh piękna pani! To brzmi jak muzyka dla moich uszu! - zawołała wesoło diablica i już jak usłyszała o tej wiedzy tajemnej to podeszła bliżej i nachyliła się niżej. Aż przyjemną dolinkę było widać w dekolcie jej gorsetu. A jak jeszcze usłyszała o tym farciarskim całowaniu albinosów to właśnie roześmiała się wesoło i pocałowała te podstawione do pocałunku wargi. Swoje miała całkiem przyjemne. A jak skończyła jakoś nie odrywała się za bardzo od nowej klientki.

- Też ci muszę wyznać coś tajnego. - powiedziała szeptem przesuwając palcem po luźnym blond loku. - Kelnerkom a zwłaszcza demonetkom szczęście przynosi klepnięcie w tyłek. Legenda głosi, że im więcej i mocniej tym większe będzie miała szczęście i powodzenie w życiu. - odwzajemniła się swoją cząstką tajemnej wiedzy i z bliska wodziła wzrokiem po twarzy albinoski jakoś bez objawów obrzydzenia. A nawet zainteresowania.

- A w ogóle sama tu jesteś skarbie? Bo aż szkoda mi na ciebie patrzeć jak się tak sama siedzisz. I jak ci na imię? Ja jestem Nora. - powiedziała patrząc jej w oczy jakby miała ochotę poznać się z nią lepiej. No ale w tym momencie wrócił Leo.

- Jestem Lucy, ale wszyscy i tak mówią mi Śnieżka - powiedziała szeptem i widząc ruch obok już pełnoprawnie odwróciła się w stronę garniaka, chociaż wciąż głaskała palcem biodro kelnerki.
- A tu jest przystojny śmiałek który dziś próbuje mi dotrzymać kroku - dodała z odcieniem zadowolenia z całej sytuacji. Gapiła się na mężczyznę roziskrzonym wzrokiem.
- Już myślałam że mnie wyrolowałeś i uciekłeś rechocząc złowieszczo jak te czarne charaktery na starych filmach. Nora już chciała mnie ratować z opresji, dobrze że mnie znalazła bo zaczynałam popadać w melancholię - podała mu menu, a dziewczynę klepnęła po tyłku.

- Doprawdy? - brunet z charakterystycznymi bokobrodami wziął od albinoski kartę dań i obdarzył ją oraz kelnerkę ironicznym spojrzeniem. Zwłaszcza, że jak Nora się wyprostowała i dłoń klientki klepnęła ją w opięty miniówa tyłek to ta zamruczała z zadowolenia jak pogłaskana kotka. I faktycznie aż kusiło aby z miejsca powtórzyć ten przyjemny eksperyment.

- O. To może na początek Ferrari Blue. Dwa razy. No chyba, że chcesz coś innego. - Leo z uśmiechem na twarzy obserwował te zabawy a sam szybko znalazł to co chciał zamówić w tej liście. Ale spojrzał jeszcze na bladolicą w czerni czy ma ochotę na coś innego. Więc i Nora jaka przy niej stała też czekała na sfinalizowanie tego zamówienia.

Po jednym rzucie okiem na cennik szło zauważyć że ceny w lokalu mieli umiarkowane. Już nie tak zabójcze jak w Cylindrze, jednak wciąż typowa średnia barowa znajdowała się bardzo, ale to bardzo poniżej. Naprawdę szło się ucieszyć, że nie trzeba płacić.
- Wezmę dziś co mi dasz, Leo. Tylko musisz uważać, bo ze mną jak z dzieckiem. Co do rączki to do buzi… i jeszcze wszystko połykam - mrucząco odpowiedziała sponsorowi na tę noc. Albo niezłej dupie wbitej w całkiem nie najgorszy gajer. Głaskała go po dłoni i nadgarstku, nachylając nad stołem jakby chciała zmniejszyć dystans między nimi choć symbolicznie.

- No to Nora daj nam dwa razy Ferrari Blue. - powiedział sztywniak w czarnym gajerze co jakoś teraz nie wyglądał na sztywnego i spiętego. Kelnerka w stroju demonetki przyjęła zamówienie, zapisała je i odeszła w stronę baru.

- To mówisz, że lubisz do rączki i do buzi. I jeszcze połykasz. - mężczyzna obserwował ruchy kobiecych palców po wierzchu swojej dłoni. I jakby analizował słowa albinoski.

- To się bardzo dobrze składa. Szkoda, że już poszła. Jak wróci trzeba zapytać czy mają jakieś wolne pokoje. No nic, zapytam jak wróci z drinkami. - wzruszył ramionami i uśmiechnął się jakby to wszystko było mu bardzo na rękę.

- Spieszy ci się gdzieś, robotę masz? - Lucy spytała z ironią wstając od stołu. Daleko nie zaszła, bo raptem parę kroków zanim nie usiadła znowu. Tym razem na krześle obok, a raczej zajmującym je mężczyźnie. Szybko zrównała poziom ich spojrzeń, obejmując ramionami w barkach.
- A podobno to ja miałam nie być Kopciuszkiem. Nie uciekać przed północą… widziałam tu całkiem niezły parkiet. Chcę zatańczyć, potem i tak mnie zerżniesz na tyle sposobów na ile ci starczy wyobraźni, a jak braknie to podpowiem - powiedziała mu prosto do ucha gdy już rozsiadła się wygodnie.

- Hmm… Zatańczyć? - jakoś nie zdradzał oporów aby mu się rozsiadła na kolanach czy go objęła. Sam nawet jakoś tak płynnie ją objął znów jakby się tu spotykali i powtarzali ten schemat nie wiadomo ile razy wcześniej. I wyglądało że się zastanawia nad tą propozycją. Jak palcami wodził po policzku, szyi a w końcu zaczął się bawić dekoltem siedzącej mu na kolanach kobiety.

- Obawiam się moja droga, że nie jestem najlepszym tancerzem na świecie. - przyznał spoglądając na nią ironicznym spojrzeniem lekkoducha.

- No i co z tego? - Phere odpowiedziała podobnym spojrzeniem, przyciskając się do niego biodrami, chociaż górę odchyliła aby ułatwić zabawy w okolicach piersi.
- Nie chodzi aby odwalać jakieś sztywne figury baletowe tylko trochę poskakać, a ty już masz plusy za ten tyłek, więc gdy nim zakręcisz raz i drugi daję ci słowo że żadnych niedociągnięć w technice nawet się nie zauważy - pokiwała głową. Przy tym ruchu zabrakło jej Loli, aby tuż obok robiła to samo.
- To tylko zabawa, coś aby się rozerwać i wyłączyć myślenie. Nie musi być idealne, ma sprawiać radość. Poza tym i tak nie chodzi o technikę, ale o partnera. Więc Leo, żadnych wymówek nie przyjmuję. Masz ochotę zluzować przed to zaraz coś na to poradzimy - pochyliła się zamykając ich usta. Ramię do tej pory oparte o bark w czarnym garniturze przemieściło się między ich ciała żeby rozpocząć manewry przy sprzączce paska.

Technika relaksacyjna zaserwowana przez albinoskę zdawała się przynosić skutek. Ale przerwało im pojawienie się kogoś trzeciego na krawędzi widzenia.

- Przepraszam, że przeszkadzam. Już sobie idę. Ale muszę powiedzieć, że diabelnie seksownie wyglądacie. - powiedziała uśmiechnięta Nora zestawiając dwie, szczupłe szklanki z błękitnym płynem. Tak błękitnym jak woda na fotkach sprzed wojny w jakichś tropikalnych wyspach czy coś podobnego. Do tego kawałki lodu pływały sobie wesoło na powierzchni cieczy.

- No właśnie a skoro już jesteś. - Leo wyprostował się co nieco ot aby móc mówić swobodnie co zastopowało odejście demonetki.

- Tak? - zapytała stojąc przy nich i patrząc wyczekująco.

- Macie wolne pokoje na dole? Chcielibyśmy zamówić jeden. - Schultz wyjaśnił jej o co chodzi.

- A był zamówiony? - zapytała demonetka ale jak zobaczyła przeczący ruch głową to skinęła głową z czerwonymi rogami. - Mhm. No jest sobota wieczór więc może być z tym ciężko. Ale zaraz zobaczę co mamy na stanie i wrócę do was. Ten pokój to tak na godziny czy do rana? - zapytała jeszcze jakby chciała to wiedzieć do zamówienia.

- Godzina, dwie. Nie będziemy w nim przecież spać. - Leo odparł ale spojrzał jeszcze pytająco na swoją blond partnerkę.

Złodziejka pokiwała głową na zgodę nie przerywając zabawy w dolnych rejonach Schultza. O pokój na noc będzie zdecydowanie ciężej się załapać, a jeszcze cena weekendowa. Aż tak nie chciała doić nowego kumpla. Nie wypadało.
- Spać możemy ale to potem, nad ranem. U ciebie bo chyba bliżej niż nad Wallad Lake - odpowiedziała niskim nosowych szeptem, parzącym faceta w ucho i bok szyi. Wierciła się też jakby ją coś uwierało.
- Teraz nie dam ci usnąć, choćbyś bardzo chciał i na ryjek padał - dorzuciła z cichym, ochrypłym śmiechem.

- No to jeden pokój. Jakikolwiek. Na godzinę czy dwie. Może do północy. - Leo zwrócił się do czekającej demonetki. A ta z góry obserwowała ich poczynania z aprobatą w oczach.

- Oj widzę, że jesteście bardzo potrzebujący. Obiecuję zrobić co się da. - Nora pokiwała ze zrozumieniem głową jakby domyślała się na co się tu zanosi. Ale nie zgłaszała sprzeciwu. Jak poszła to dwójka gości mogła przystąpić do dzieła. Chociaż z powodu tego, że stoły nie miały żadnych obrusów ani innych zasłon każdy był nieźle widoczny z sąsiednich. Niemniej jak Leon widocznie odgadł jakie są zamiary blondynki pomógł jej obrać właściwy kierunek. Tylko jeszcze trochę gmerania po omacku było z jego i jej bielizną aby nie utrudniały trafić we właściwe miejsce. Ale jak mogli to dobitnie poczuć udało im się to w końcu. Jednak znów musieli zachować dyskrecję w tym publicznym w końcu miejscu. Lucy unosiła się i opadała rytmicznie na kolanach schultza. Starając się nie jęczeć za głośno i sprawiać niewinne wrażenie. Ale nie było to takie łatwe jak korciło aby puścić cugle po całości a jednocześnie zachować pozory. Już się nieźle wczuli w ten rytm i rolę gdy wróciła ich demonetka.

- Nie chcielibyście bardziej dyskretnego stolika? Mam jeden wolny tam pod ścianą. Zarezerwowany no ale od 22-giej. Więc jak obiecacie, że zwolnicie mi ten stolik wcześniej to mogę was tam posadzić. - powiedziała wskazując gdzieś pod ścianę. Ale na siedząco i tak nie bardzo widać było co właściwie pokazuje.

- No może być. A pokój? - Leo próbował zachować pozory koncentracji i tego, że nic takiego niezwykłego nie wyrabiają i spojrzał do góry na stojącą kelnerkę.

- Oj nie jest dobrze. - przyznała Nora z nieszczęśliwą miną, że musi im przynieść niezbyt dobre wieści. - To sobota wieczór. I nie macie rezerwacji. Może po północy coś się zwolni albo ktoś skończy wcześniej to obiecuję was natychmiast zawiadomić. - powiedziała jakby naprawdę było jej przykro, że nie może im w tym pomóc.

- No chyba, że jesteście aż tak potrzebujący, że nie przeszkadzałby wam mój pokój. Mieszkam tutaj. Teraz i tak pracuję to go nie używam. Ale kończę gdzieś o pierwszej albo drugiej to bym musiała się tam wtarabanić. Więc jak wam to przeszkadza to tak jak mówię, możemy polować na jakiś pokój dla gości. - niespodziewanie dodała propozycję swojej prywatnej i jakby nieoficjalnej inicjatywy w sprawie lokum na dzisiejszy wieczór dla dwójki spragnionych siebie gości.

Nora miała łeb nie od parady i na milion procent nie pierwszy raz proponowała podobny układ idealny: jej klienci bez rezerwacji zyskują cichy kąt żeby pofolgować chuci i pragnieniom wymykającym się spod kontroli, a ona zgarnia dodatkowe talony dokładając do pensji skoro i tak akurat jest w robocie. Normalnie Phere spytałaby ile taka przyjemność, ale dziś nie ona musiała się przejmować finansami. Poza tym kiepsko się jej myślało, skupić praktycznie już się nie mogła poza tym aby nie zapomnieć o trzymaniu fasonu. Nie umiała również nie zauważyć, że demonetka spada im z nieba, albo wychodzi z piekła, bo jeszcze parę wyskoków na kolanach partnera i położyłaby lachę na to co wolno, czego nie wypada i dała mu się po prostu rozłożyć na stole i dokończyć robotę. Tak przynajmniej została szansa na wyjście w miarę z twarzą.
- Jesteśmy… bierzemy - dysząc w bok szyi mężczyzny poruszyła się niespokojnie, podnosząc trochę tylko po to aby dobić do kolan w mokrym garniturze.
- Ale… zostajesz, gdzie jesteś - dodała warunek, zaciskając mięśnie okolic bioder na kochanku.

- To prowadź do tego pokoju. - wysapał mężczyzna do kelnerki. Dał znać blondynce jaka siedziała na nim okrakiem aby się podniosła. Też wydawał się już nieźle nakręcony na zabawę ale jednak niekoniecznie chciał ją finalizować tu na środku głównej nawy jak się trafiła okazja znaleźć jakiś ustronny kącik.

- Teraz? Czy mam wrócić jak skończycie? - zapytała kelnerka obserwując z góry scenkę na krześle z niekłamaną przyjemnością.

- Teraz. - odparł Leon.

Wychodziło na to, że jednak nie wylądują na parkiecie, ale za to trafią na zaplecze socjalne klubu - też świetnie. Mogli tam też próbować się bujać do rytmu, ale albinoska podskórnie przeczuwała, że znajdą sobie inne zajęcia i to równie ruchowe.
- Dobra - przełknęła jakoś konieczność wypuszczenia z siebie garnera chociaż gdy to nastąpiło nie umiała powstrzymać jęku rozczarowania. Dyszała jakby jej kazali złom przerzucać pół dnia. Plecy i tors miała całe mokre od potu.
- Weź drina, będzie na potem - dodała pomagając mu ogarnąć się w stopniu podstawowym pozwalającym na taką pierdołę, jak zapięcie suwaka spodni.

- Aż wam zazdroszczę. - westchnęła kelnerka z życzliwością obserwując te zabiegi porządkowe które przecież powinny zgorszyć każdą porządną kelnerkę, obsługę i w ogóle obywatela. Ale poczekała grzecznie aż się doprowadzą do porządku i wstaną. Po czym zachęciła ich ruchem palca aby szli za nią. I tak skierowali się w stronę baru, przeszli za nim jakimiś schodami na dół i znaleźli się w piwnicy. Co wyglądała jak jakieś lochy. Ale Nora prowadziła ich pewnie korytarzem mijając kolejne drzwi. Te wyglądały jak od pokojów a nie takie typowe od piwnic. Z góry zaś wciąż było słychać muzykę płynącą z głośników chociaż już wyraźnie przytłumioną przez podłogę. Zatrzymała się przed kolejnymi drzwiami, z jakieś mało widocznej kieszeni wyjęła klucz, otworzyła je, weszła do środka i zapaliła światło.

- Proszę wejdźcie. Tam macie coś na uzupełnienie płynów. No a łóżko jest do waszej dyspozycji. Możecie się zamknąć od środka ale wtedy będę się dobijać jeśli zostaniecie na noc. Jak chcecie możecie zostać i do rana. Mogę też nocować u koleżanki. Tylko mam do was dwie prośby. - powiedziała jak wypadało na gospodynię oprowadzającą gości po wynajmowanym pokoju. Ten zaś luksusów nie przedstawiał i był dość mały. Ale całkiem przytulny jak na pomieszczenie bez okien.

- No? - Leon zapytał gdy już ogarnął wzrokiem to nowe lokum i coś nie zgłaszał jakichś zastrzeżeń.

- Bardzo was proszę byście nie grzebali mi w rzeczach. No chyba, że w tej skrzynce przy łóżku to rozumiem. Każdy ma swoje potrzeby. I barek. To też nie ma sprawy. Nie chciałabym się na was gniewać. - powiedziała zerkając to na jedno to na drugie z nich.

- A drugie? Bo z tym to pewnie. - Leo przytaknął zdradzając oznaki zniecierpliwienia.

- A drugie to mam nadzieję, że będziecie bardzo nieprzyzwoici. Sami rozumiecie. Jako demonetce zależy mi na odpowiedniej reputacji. - powiedziała uśmiechając się do nich i odwracając się aby wyjść na korytarz.
 

Ostatnio edytowane przez Dydelfina : 15-12-2021 o 20:32.
Dydelfina jest offline  
 



Zasady Pisania Postów
Nie Możesz wysyłać nowe wątki
Nie Możesz wysyłać odpowiedzi
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 13:56.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172