Tokokamre

Jose spojrzał na Elizabeth i zaśmiał się pod nosem.
-Niech żyje zgrabność, hę? No, chodź tu to cię podciągnę.
Gdy Elizabeth weszła na skrzynkę, Jose złapał ją za ręce i podciągnął raz, drugi... w końcu pociągnął na tyle mocno, że udało mu się wciągnąć ją na dach.
-No, witamy na Mount Everest - zaśmiał się - Nie ma tu zbyt wiele do oglądania, ale we dwie osoby łatwiej coś znaleźć...

 

Khalida

Prychnęła na niego obrażona, ale i tak sie uśmiechała.
-Nie moja wina że nie mam siły! Nie no dobra, moja...- odetchnęła i również zabrała sie za rozglądanie po okolicy. Mimo tego zaczęła trajkotać:-A właśnie, co do Mount Everest... Chciałbyś tam kiedyś wejść? Znaczy na szczyt tej góry? Bo ja bym chciała. To musiało by być ciekawe przeżycie... Chociaż od razu nasuwa mi sie skojarzenie z wieżą Babel. Ale z drugiej strony ludzie wchodzili swego czasu na wysokie szczyty, więc chyba nie ma w tym nic złego, prawda?-

 

__________________
Każdy powinien mieć motto.
Nawet jeśli jest dziwne:
"I'm greedy, not stupid..."
Widzicie?

Lavi

Gdy dziewczyna położyła na jego ramieniu dłoń, odwrócił głowe w jej stronę, wysłuchał co miałą do powiedzenia. A gdy odeszła powiedział:

- Dziewczyno co ty wiesz o życiu, jak spotkam Stalową Policje to na pewno nie darują sobie póki mnie nie zabiją.- Terry starał się to powiedzieć na tyle cicho by go nie usłyszała lecz nie był pewnien czy tak się stało.

Po chwili obejrzał się i popatrzył na Jose i nią stojących na skrzyni. Przez chwile tak stał po czym zapytał:

- I jak tam na K1, widać coś ? - zapytał , spod swojego kapelusza nie ujawniając twarzy.

 

__________________
"I never make the same mistakes twice" -- by Me :P

Tsumanu

Gdy Elizabeth weszła na dach rozejrzała się po okolicy, ale podobnie jak Jose nic nie zauważyła. Wymienili jeszcze kilka słów między sobą sobą i dach zaczął trzeszczeć. Para od razu oniemiała i postanowiła wycofać się na dół, ale nie zdążyli. Następną rzeczą jaka pamiętali był ból i wszechobecny obraz połamanych kawałków drewna i metalowych płacht. Nic wielkiego im się nie stało, ale byli porządnie poobcierani. Z perspektywy Terrego K1 zostało zdobyte i w chwilę później jakby ze wstydu i zawiści zapada się pochłaniając dzielnych zdobywców.

Nie zobaczyli nic prócz małej plamy na zachodzie.

 

Khalida

Podniosła sie wygrzebując spod odłamków.
-Ok... jak następnym razem będe chciała wleźć na jakiś dach to mnie walnij w łeb żebym tego nie zrobiła...- mruknęła do Jose, z lekkim uśmiechem na twarzy. Podparła sie ręką i nagle syknęła z bólu - spojrzała szybko na dłoń. Otarcie po wewnętrznej stronie było dość duże i krwawiło.
Dziewczyna zrobiła sie blada.
-Chyba mi słabo...- wymamrotała rzeczywiście cieniutkim i cichutkim głosem. Spojrzała żałośnie na Jose. -Mam bandaż w plecaku, przyniesiesz mi go...?- poprosiła. Pomyślała również o tym czy nie powinna wstrzyknąć sobie lekarstwa, ale nigdy sama tego nie robiła, zawsze pomagał jej w tym brat... Zresztą uważał na nią i sytuacje w których musiała mieć robione zastrzyki ograniczone były do minimum. Miała nadzieje że tym razem wystarczy przewiązać rankę bandażem. Może zresztą przesadzała? Moze otarcie wcale nie było poważne... Mimo wszystko widok krwi przestraszył ją trochę, ale nie mogła oderwać wzroku od skaleczenia, jakby od samego patrzenia miało sie zagoić.

 

__________________
Każdy powinien mieć motto.
Nawet jeśli jest dziwne:
"I'm greedy, not stupid..."
Widzicie?

Tokokamre

Jose odrzucił spory kawał drewna, leżący mu na klatce piersiowej, wstał i otrzepał się. Spojrzał na Elizabeth, która z lekkim przestrachem patrzyła na ranę. Rana nie była duża, ale lekko krwawiła... najwidoczniej nadziała się na ostry odłamek drewna albo kawał metalu. Usłyszawszy jej prośbę, odparł
- Jasne... już idę
Oddalił się na chwilę do jej plecaka, i faktycznie znalazł tam bandaż. Zaniósł go jej i patrzył, jak owija go sobie wokół dłoni, uprzednio polewając ranę wodą dla oczyszczenia.. Spojrzał na Terry'ego.
- Może być pomógł? Jak widzisz, wszystko nam zasypało.
Nie czekając na niego, zaczął rozgrzebywać gruz w poszukiwaniu plecaka.

 

Khalida

Dziewczynie zadrżała mocno dolna warga, ale szybko przygryzła ją aby nie okazać zdenerwowania, co i tak okazało sie zbędne, gdyż kilka łez wycisnęło sie z jej oczu zostawiając na policzkach rozmazane smugi.
Przetarła je wierzchem drugiej, nie zranionej dłoni, co dało niestety jeszcze gorszy efekt.
Elizabeth spojrzała sie żałośnie i lekko błagalnie na Jose, gdy ten bandażował jej rękę.
Cały czas przypominały sie jej przestrogi brata, który prawie non stop powtarzał, że musi na siebie uważać i nie ranić sie. Cieszyła sie troche że go tu nie ma, bo pewnie by na nią nakrzyczał.
Gdy tylko Jose skończył westchnęła ciężko, ale z jakąś ulgą i podziękowała mu skinieniem głowy.

 

__________________
Każdy powinien mieć motto.
Nawet jeśli jest dziwne:
"I'm greedy, not stupid..."
Widzicie?

Lavi

Gdy oboje wpadli do środka, Terry obszedł domek, stanął w drzwiach opierając się o futryne. Patrzał na oboje z lekkim uśmieszkiem na twarzy, to było pewne że to się zawali od cieżaru dwóch osób. Wogole cud że Jose nie wpadł do środka sam.

- Może byś pomógł? Jak widzisz, wszystko nam zasypało.

Uśmiechnął się jeszcze bardziej po czym nacisnął kapelusz bardziej na głowe i odparł.

- Radzicie sobie. - zamilkł na chwile, rozejrzał się po pokoju i odparł.

Na drugie pytanie nie chciał odpowiadać, mógłby powiedzieć coś i ich obrazić, a jak to z ludzmi bywa lepiej żyć z nimi w zgodzie. Terry nie wiedział co sam do siebie mówi. "Żyć w zgodzie" - hmm nie należał on do osób które pozwalają sobą pomiatać, a jak to zwykle bywa u takich ludzi bardzo często przez to ma na pieńku z gangerami. Mimo iż często zostaje przez to ranny, lubi to, bo przecież fajnie jest komuś nakopać do dupy.
Terry w czasie gdy Jose bandażował jej ręke myślał o przeszłości, gdy skończył zapytał.

- Było coś widać z K1 ? - uśmiechnął się, jednocześnie mając nadzieje że w końcu znajdą cywilizacje.

 

__________________
"I never make the same mistakes twice" -- by Me :P

Tokokamre

- Tja, ale tylko białą plamę na... - Jose pomyślał chwilę - zachodzie.
Wrócił do wygrzebywania. Po dłuższej chwili odgrzebał swój plecak, po czym odwrócił się i powiedział na wpół złośliwie:
- To co, idziemy do plamy czy nie?

 

Lavi

Terry spojrzał w kierunku w którym pokazywał Jose, pomyślał przez chwile po czym odarł.

- A mam jakieś inne wyjście.- bardziej stwierdził niż zapytał.

Po tych słowach ruszył w tamtym kierunku, potrzebują oni wody, jedzenia, amunijca też by się przydała. Terry nie oglądał się za towarzyszami tylko wędrował prosto do celu. Gdy tak wędrował w milczeniu rozglądał się wokół siebie żeby nic go nie zaskoczyło. Mutantów się nie bał bo w pore je wyczuje, ale ludzi i wujka Molocha już nie.

 

__________________
"I never make the same mistakes twice" -- by Me :P