Mag

Solitaire zdawała się uważnie słuchać ludzi. Ożywiła się jednak dopiero po wypowiedzi Ansela. W każdym razie to czym naprawdę się zainteresowała technomancerka to informacje jakie przekazała jej towarzyszka.
- Na zachód jeden bot - zamyśliła się nad tym kto mógł być na tyle głupi lub utalentowany by samodzielnie walczyć z insektami. Może jakiś technomancer? W każdym razie wyglądało na to że reszta botów udała się na północ. To były ważne informacje i dawały fembotkom punkt zaczepienia by działać dalej.

- Zaprogramujemy działo do automatycznego ostrzału, w razie pojawienia się wroga zwróci na siebie uwagę i kupi nam czas na odwrót - powiedziała do wszystkich i sama natychmiast siadła to zrobić.
Solitaire nie była zadowolona z tego, że Spit chciała zabrać ze sobą organiki. Ona chyba nie zdawala sobie sprawy jak brudne to były istoty.

- Nie no, kańciastą dupę Blastera by się poznało, to prędzej jakiś narwany typ. Blaster nie poszedł by sam, nie kiedy miał to wszystko na głowie - stwierdziła Sol. - Idziemy na północ - pomarańczowa fembotka spojrzała w dół na ludzi. - Na Primusa, jesteś niereformowalna jak każdy protectobot... Jak chcesz to sobie ich bierz - powiedziała od niechcenia do Spitfire, tonem głosu dając do zrozumienia, że sama nie ma zamiaru ich niańczyć.

 

__________________
"Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"

Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

Dragor

Spitfire skrzyżowała ramiona wyraźnie zniesmaczona.
- Wiesz... Ja pracowałam z Protecobotami. To zgraja naprawdę przyzwoitych gości - oświadczyła botka. - Dobra panowie, zbierzcie broń i amunicje. Jedziemy na północ.

 

__________________
Gallifrey Falls No More!

Ranghar

Drużyna zabrała zapasy z bunkra oraz nastawiła wieżyczkę w tryb automatyczny. Po kilku minutach udało się dotrzeć do wraku statku, który był rozerwany na parę komponentów, palił się w paru miejscach, ale zbiorniki z paliwem nie wyglądały na uszkodzone. Po szybkim przeszukaniu wraku udało się znaleźć ciała 4 martwych Autobotów i kilku martwych ludzi. Na mostku leżały zwłoki pilota wgniecionego w monitory nawigacyjne.

Solitaire zauważyła na stanowisku łączności sieć powpinanych kabli, które miały za zadanie wzmocnić nadany po upadku sygnał i zapętlić go wraz z odliczaniem. Jednak cała sieć innych obwodów mocy została starannie odłączona lub przekierowana by nie wywołać spięcia w czasie pożaru. Brakowało także ekwipunku i broni przy zmarłych, musiały zostać zabrane przez część załogi, która przeżyła.

Spitfire w tym czasie znalazła ślady ucieczki prowadzące z wraku w dalszym północnym kierunku. Wzbierająca na sile wichura zaczynała powoli zacierać ślady na śniegu. Za kilka minut trop może zostać całkowicie zatarty.

 

Mag

Nie przejęła się trupami ludzi, lecz widząc martwych pobratymców, zbliżyła się do każdego ciała Autobota i odmówiła krótką formułę będącą prośbą do samego Primusa by przyjął iskry poległych i zjednoczył je w Matrycy.

Odeszła od ostatniego ciała Bota i dokładnie przyjrzała się dziełu poczynionemu by stworzyć stanowisko do nadawania odgrywanego w pętli komunikatu w eter. Sądząc po tym ile czasu musiała mieć osoba na zrobienie tego, znalezienie materiałów i wymyślenie co nada się do tego Solitaire wywnioskowała, że musiała być to osoba nie dość, że znająca się na tym to jeszcze będąca prawdziwym wirtuozem patchworku.

- Nic nie mówi "Blaster tu był" niż patrzenie jak ze sterty śmieci powstaje coś użytecznego - powiedziała do Spitfire po czym do niej podeszła. - Znalazłaś coś Spit? - zapytała towarzyszkę.

 

__________________
"Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"

Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

Dragor

Dokoła było wiele ciał, zarówno ludzkich jak i cybetroczyków. W takich chwilach Spitfire życzyła osobie końca tego strasznego konfliktu.
Szybko trafiła na odciski stóp świadczących o tym gdzie zniknęli ocaleli pasażerowie statku.
- Znalazłam ślady wiodące na północ! - zawołała botka do towarzyszki.
Spitfire transformowała się w mgnieniu oka do postaci pojazdu. Jej forma alternatywa to policyjny ford mustang apollo. Szybki, zgrabny, stabilny. Na boku nad lewym kołem widniał napis "to serve and protect". Otworzyła wszystkie cztery drzwi, by wpuścić do środka ludzi.
- Do środka panowie! Tylko łapy z dala od kierownicy!

 

__________________
Gallifrey Falls No More!

Mag

Technomancerka spojrzała na wskazane ślady. Nie poszła w jej ślady jednak. Przynajmniej nie od razu. Poczekała aż organiki zapakują się do wnętrza Spitfire. Tak na wypadek gdyby któremuś przyszedł głupi pomysł by chcieć przejechać się z pomarańczową Botką.
Dopiero wtedy, gdy ostatni człowiek wsiadł do białego auta, Solitaire przetransformowała się do swojej formy pojazdu.

A było na co popatrzeć.


Smukła sylwetka, klasyczny wygląd. W tej formie Solitaire wyglądała jak żywcem wyciągnięta z katalogu motoryzacyjnego.
- Pojadę przodem, bez ludzi jestem bardziej mobilna w razie draki - stwierdziła i jak powiedziała tak też zrobiła. Wszystkie cztery koła Sol zabuksowały i Technomancerka wyrwała przed siebie.

 

__________________
"Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"

Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

Ranghar

Hanns i Adam zapakowali się na tylne siedzenia Spitfire. Jordan przyjrzał się mustangowi przed sobą, palcami delikatnie przetarł po napisach "to serve and protect" wspominając przeszłe czasy. Surowa twarz mężczyzny zmiękła, gdy mimowolnie z uśmiechem zasiadł na przednim siedzeniu pasażera. Detektyw wyglądał jakby odmłodniał z 10 lat.

Adam wyjrzał przez szybę na Sol i od razu złapał za aparat.
- O mamuśka! Jaka ostra sztuka.

Obie autobotki ruszyły po śniegu wpadając co chwila w poślizgi, bardziej i mniej kontrolowane. Nadciągająca śnieżyca coraz bardziej zasypywała ślady i utrudniała widoczność, ale w końcu udało się odnaleźć kilka kolejnych ciał.

Wśród nich dwa ciała Inscticonów, których już dzisiaj widziały martwych. Nieliczne informacje przekazane przez instruktorów Gwizdanej Floty dotyczące roju potwierdzały zdolności produkowania licznych armii klonów. Kilka metrów dalej leżała mokra plama strzępów człowieka oraz ciała dwóch Autobotów, którzy musieli się cofnąć z chęcią pomocy białkowcowi i zostali zaatakowani z zaskoczenia. Dalej widać ślady walki, jakiś transformer został ranny bo śnieg znaczą obfite plamy oleju i energonu. Jednak po chwili się urywają, wygląda na to, że opatrzył wyciek szybko schnącym cementem. Dalsze ślady w śniegu zostały całkowicie zatarte przez śnieżyce.

Nagle na wschodzie, zza śnieżnym wzniesieniem rozbłysły wiązki laserów. Kilka sylwetek Insektów ostrzeliwało z powietrza drogę za wzgórzem. Kilka wiązek innych laserów odpowiedziało im prując powietrze.


Remedy

Wpadliście w zasadzkę! Opancerzony transporter przed wami stanął w płomieniach, gdy najechał na minę. Potężna fala eksplozji zmiotła go w bok wzgórza. Płomienie eksplozji liznęły maskę twego trybu pojazdu, a twoim wnętrzem zakołysało. Doktor Hana Yun szybko złapała za próbówki przed sobą starając się je zabezpieczyć. Desiree Blackrock osunęła się z krzesła, ale jej dwóch ochroniarzy natychmiast zareagowało i podtrzymało kobietę. Rozpieszczona bilionerka kopnęła ze złością w bok twych wnętrzności:
- Hej! Co ty wyprawiasz?! Jedź jak człowiek!

Nagle na niebie pojawiły się Insecticony ostrzeliwując wasz konwój. Lasery naznaczyły pancerz przewróconego transportowca i twoje tyły. Klapa transportowca wystrzeliła, a z jego wnętrza wyskoczyła Porucznik Stacy Finn wraz z ludzkimi żołnierzami Gwiezdnej Floty.



- Przegrupować się wokół Autobota! Remedy daj nam zasłonę dymną wokół siebie i transportowca. Strzelać bez rozkazu!
Żołnierze, którzy wybiegli z transportowca otworzyli ogień w nadlatującego ponownie przeciwnika.

 

Stalowy

- Tak. - poniosło się po okolicy.



Opancerzony pojazd z szaroniebieskim maskowaniem wykręcił ustawiając się bokiem, aby zapewnić maksymalną osłonę żołnierzom (i w razie czego móc od razu zjechać z zablokowanej drogi). W międzyczasie zasobnik na dachu rozłożył się wystrzeliwując wokół siebie i wywróconego transportowca kilka pojemników pozostawiających za sobą smugi szarego dymu.

W ciągu paru chwil pozycję konwoju zasłoniła siwa chmura. Na insecticony powinno to wystarczyć... Zaawansowane systemy optyczne ludzi bez problemu przebijały się przez rozpylone kłęby gazu. Zaś sam Remedy póki miał z nimi łączność wiedział gdzie jest każdy i nie istniało ryzyko, że przypadkiem kogoś rozjedzie.

- Jesteśmy atakowani. Bądźcie gotowi. - sucho przemówił Remedy do swoich pasażerów ignorując odzywkę Blackrock.

 

Dragor

- Na światło Primusa! - krzyknęła Spitfire zaciągając ręczny.
Jej zamiarem było obrócenie się o 180 stopni i spróbowanie szczęścia przy jakimś kawałku złomu z rozbitego statku. Nie mogła trasformować się z pasażerami, krążyły naprawdę upiorne i krwawe opowieści o tym co się dzieje w takim przypadku. Jej na prawdę zależało na ich bezpieczeństwie. Byle by znaleźć kawałek bezpiecznego gruntu, z którego mogli by się ostrzeliwać.
- Solitaire! Musimy znaleźć miejsce do obrony! Inaczej musimy uciekać!

 

__________________
Gallifrey Falls No More!

Mag

- Dobry pomysł Spit! Przykamp się i zacznij ostrzeliwać! - krzyknęła pomarańczowa botka, która pomimo swoich słów sama nie zwolniła nawet na chwilę. - Zajmę ich! - dodała na koniec Solitaire i wyraźnie przyśpieszyła kierując się ku wzgórzu.

Technomancerka uważnie rozglądała się po terenie. W pewnej chwili jej sylwetka pokryła się błękitną poświatą, która szczelnie ją okrążyła. Jej zamysłem było odwrócenie uwagi insekticonów. Na siebie. W formie auta choć wyraźnie było ją widać na śniegu to jednak w ruchu stanowiła trudny cel do trafienia. Gdy tylko znalazła się w zasięgu wzroku Insecticonów opuściła szyby bocznych szyb i włączyła system nagłośnienia, by parszywce zainteresowały się jej osobą.

 

__________________
"Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"

Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn