Wszystko szło świetnie i się spierdoliło. Na szczęście szczęście się bydlaków długo nie trzymało i pomimo iż Błysk wraz z załogą i przede wszystkim z oficerami na mostku dał się złapać w opuszczonych gaciach to wybronili się jakoś bez większych strat.
Szkoda tylko, że nie było czasu się dozbroić i miał przy sobie tylko pistolet. Z drugiej strony z mostka się nie ruszy, a jakby wróg miał już się na niego wedrzeć to sytuacja skłaniała by tylko, by se nim palnąć w łeb.

Tytus był zadowolony kiedy usłyszał rozkazy
~ Teraz to my damy bydlakom do wiwatu.~ pomyślał sobie przystępując do działania.

-Wykonuje zwrot- meldował Pierwszemu, bo Pani Kapitan chyba nie kwapi się do dowodzenia.

//Test: Adjust Speed & Bearing action
/// Punkt szczęścia:
[IMG][/IMG]

Zamieszanie i wycie syren przerwało Alecto medytację. W pierwszej chwili nie wiedziała co się dzieje, gdzie się znajduje, ani który mają rok, o pozycji gwiezdnej nie wspominając. Klęczała na podłodze, dookoła w podobnym zdziwieniu zamarło niewielkie grono sylwetek w powłóczystych szatach.

- Jaki mamy dzień? - Trójoka potrząsnęła głową raz i drugi, zgrzytnęła zębami, aby na koniec wziąć głęboki oddech, odblokowujący myśli.

- Dziesiąty Ianuarius, pani. Jesteśmy na Błysku Cieni, statku Lady Winter Corax.- jedna z sylwetek odpowiedziała usłużnie, pochylając głowę. Pozostałe stały, starając się ukryć zaniepokojenie.

Wreszcie jedna podniosła dłoń do ucha, przekrzywiając kark i marszcząc brwi.
- Zostaliśmy zaatakowani.

- Błysk… - Nawigator wstała szybkim zrywem. Sanktuarium… znajdowała się w Sanktuarium Błysku. Mieli niebawem przejść przez wrota ogrodu prosto w Pustkę. Niestety w kolażu padliny prócz nich znalazły się jeszcze inne sępy. Albo czerwie, żerujące na truchłach toczonych mroźną nicością kosmosu.

Zarzuciła w biegu na grzbiet pierwsze ubrania jakie wpadły jej w ręce. Skacząc na jednej nodze do drzwi, aby dokończyć sznurować but, widziała jak jeden ze służących podbiega pod szafkę i wyjmuje z niej broń. Nie patrząc na konwenanse rzucił ją mutantce, a ta ledwo ją złapała, puściła się biegiem na mostek. Daleko nie było, a gdy trafiła na miejsce zderzyła się ze ścianą chaosu tworzonego przez krzyczącą załogę, hałasującą maszynerię oraz atmosferę zaniepokojenia.

Wyhamowała akurat krzyczącemu Pierwszemu za plecami, mając tyle farta, że nie wpadła na niego. Stanęła za nim i łypiąc mu przez ramię, zaciskała szczęki w oczekiwaniu na pierwsze meldunki o trafieniu wroga.

Intimidate, asysta dla Arch-Militanta.

Szok chyba nie opuścił Tytusa i wkradły mu się drobne błędy w obliczeniach, które wymusiły przerwanie manewru i powrót na poprzedni kurs w celu uniknięcia niepotrzebnych niebezpieczeństw. Na szczęście McKay nie próżnował i mocno przysolił frajerom.
Teraz to Błysk jest łowcą, a piraty zwierzyną.

-Wytracam prędkość- meldował przystępując do działania.

/Test: Adjust Speed

- Nie, nie, nie. Tylko nie wytracanie prędkości...
Ramirez wypiął swojego grafta i szybko wskoczył na jedną z platform poruszających się w poziomie po segmentach maszynowni. Już wiedział, że bitwa idzie dobrze, choć Duchy się odwróciły. Zagryzał zęby, gdy platforma przemieszczała się nad kolejnymi segmentami generatora. Wyjście kontrolne augerów porzucił za plecami. Po kilku chwilach dotarł do segmentów kontroli mocy silnika.

Przeskoczył nad barierką i praktycznie w biegu złapał jedno z przygotowanych przez obsługę kadzideł. Macka Mechadendrytu praktycznie bez udziału jego woli podpaliła zebrane zioła w kadzidle. Gdy lewa dłoń okadzała kogitatory kontrolne silnika, mechadendryt rozpylał namaszczony olej na pneumatyczne systemy kontrolne. Elektrograft kapłana nawiązał połączenie z duchami silników.

- Tym razem nie zawiedźcie Ducha statku. Wykonajcie polecenie. Dajcie nam tę prędkość!


Test na Flank Speed

Winter Corax pochyliła się nieco w swoim tronie.
Nie wiedziała CO działo się na jej statku, ale efekt zdecydowanie nie sprostał jej wizji. Błęktna krew znowu zabuzowała w jej żyłach.

- Panie Garlik, skręt o dziewięćdziesiąt stopni na bakburtę! – uniosła nieco głos do stanowczego wydania rozkazu – Jeśli to nie problem, to jeszcze dzisiaj.

- Panie Ramirez, dokonywać będziemy skrętu w lewo – dodała głosem chłodnym niczym lodowiec do interkomu – Błysk Cieni zasługuje na dużo lepsze traktowanie niż takie szarpanie liny. Proszę się skoncentrować! – dorzuciła na zachętę z ledwo odczuwalną nutą niezadowolenia.

– Od załogi tego statku, ekspertów waszego kalibru oczekuję lepszych wyników! – brunetka wyprostowała się ponownie w swym kapitańskim fotelu, zachęcając już całą załogę do zdwojenia wysiłków.

Nie wiedziała co w nią wstąpiło – duch Błysku Cieni? Nie zastanawiała się nad tym, czy brzmi jak zupełny amator. Wiedziała jednak co chce osiągnąć.

- Panie McKay, wszystkie oczy na panu. Do dzieła! Nie pozwólmy zniewadze przejść bez odpowiedzi i skończmy tę zabawę w kotka i myszkę. Ognia gdy tylko będzie możliwość. Wierzę, że mnie pan nie zawiedzie.

10 Ianuarius 816.M41, mostek Błysku

Pocięty śmiercionośnymi wiązkami laserów rajder wciąż jeszcze stawiał opór, próbował pomimo krytycznych uszkodzeń uciec w bezpieczną przestrzeń Pobojowiska, gdzie mógł zaszyć się w morzu ogłupiających skanery metalowych szczątków. Obserwujący holograficzną sferę seneszal wyobraził sobie piekło panujące w rozpalonych czerwonymi lampami wnętrzach pirackiego okrętu, przerażonych i zdesperowanych ludzi walczących pomiędzy sobą jak zwierzęta w wyścigu do zamykających się śluz, okupujących rampy wyrzutników ratunkowych kapsuł.

Jeśli kapitan rajdera wciąż żył, zapewne dusił się właśnie z wściekłości na samą myśl o pomyśle ataku na Błysk. Teraz nie mógł już ujść przed konsekwencjami swego zbrodniczego aktu. Barca nie czuł w stosunku do tego człowieka cienia miłosierdzia.

Zerkając z ukosa na odzyskującą pewność siebie Winter, Christo stanął w rozkroku pomiędzy konsoletami sekcji ogniowej, założył ręce za plecy przyjmując postawę chłodnego profesjonalisty. W skrytości ducha żywił nadzieję, że kapitan dostrzeże różnicę pomiędzy opanowanym rzeczowym stylem dowodzenia seneszala, a nerwowym i nieskładnym zachowaniem swego kuzyna.

- Piękna salwa – oznajmił wodząc spojrzeniem po plecach i karkach pochylonych nad instrumentami oficerów – Pokażmy lady Winter, że to nie był przypadek. Ktokolwiek dybie na jej życie i zdrowie, zasługuje wyłącznie na śmierć, a my jesteśmy tymi, którzy wymierzają karę.

Część mechaniczną postu zmodyfikuję po lekturze podręcznika, muszę coś na spokojnie przemyśleć, zanim zadeklaruję podjętą akcję.

Edit: skoro Maurice w myślach przejrzał plan Christo, seneszal nie będzie się pierwszemu wcinał akcję - zamiast tego Put Backs dla ogniomistrza, jeśli jednak będzie strzelał.
.