Zdrada Elfiej Krwi

Feniks · 28-09-2012, 22:52

Zdrada Elifickiej Krwi

Zamieć Chaosu skończyła się wycofaniem sił Archona i całe Imperium świętowało zwycięstwo. Aslandir nie był tak naiwny wiedział doskonale podobnie jak jego mistrz Galtherin, że wojska Chaosu jedynie przegrupowują siły by ponownie uderzyć i zmiażdżyć Imperium.

Już od kilku dni nie przebywałeś pod okiem swojego mistrza, wyruszyłeś na szlak by samemu zdobyć nieco wiedzy i doświadczenia. Zaczynał się początek zimy i pogoda byłą wręcz idealna dla kultystów, zaczął padać śnieg i było niemal pewne że za kilka dni mniejsze osady zostaną odcięte od świata, nie dotrze tam przez wiele dni żaden kupiec, żaden łowca czarownic czy inny szlachetny głupiec gotowy sprawić problemy.

Trafiłeś do wioski zwanej Burghan około 6 dni od Nuln, wybrałeś tą miejscowość, bowiem słyszałeś plotki o tym, że wioska ma guślarza który potrafi zdziałać prawdziwe cuda. Taka osoba nie nauczyła się magii z prostych guseł i podejrzewałeś, że stary dziad będzie miał w swoim arsenale kilka ciekawych książek.

Wioska to dosłownie kilkanaście domów, niewielki zajazd i kuźnia. Znalezienie chaty guślarza nie powinno być problemem, jednak problem może być fakt, że byłeś tu jedynym obcym i podejrzenia łatwo padłyby na ciebie. Musiałeś zdecydować, co dalej.

Aeshadiv · 30-09-2012, 16:22

Aslandir był z siebie wybitnie dumny. Nie dość, że był jednym z oświeconych, to jeszcze od urodzenia dane mu było należeć do rasy wyższej. Jasne było, że Aslandir był przeznaczony do wyższych celów. Jego rozwinięty umysł był w stanie objąć, to czego ludzie nie byli w stanie zrozumieć przez całe życie. Dodatkowo, studiował magię. Tę, która dawała mu nieśmiertelność. Wiedział, że po wsze czasy będzie się doskonalił. Dążył do coraz większej wiedzy. Upadną przed nim królowie, władcy, kaplani. Sama śmierć kiedyś złoży mu hołd. Uklęknie przed nim w postaci jego nieumarłych sług. Wtedy to on będzie władcą życia. Tak, ta wizja była aż nader realna i przyjemna.

Pierwszym miejscem w jakie się udałem był oczywiście zajazd. Tam chciałem dowiedzieć się czegoś o tym guślarzu. Otwierając drzwi wziąłem głęboki wdech. Zapachy ludzkich oberży nie należały do najprzyjemniejszych. Ta chyba nie była wyjątkiem. Zamówiłem jedzenie i patrząc się przez okno obserwowałem nudną rutynę ludzi.
~ Ludzie, dobrze, ze robicie to do czego jesteście przeznaczeni. Żyjcie sobie, pracujcie przez cale życie w polu. Tak do końca. Żadnych celów wyższych, żadnego wykształcenia. Tak ma być. Musicie zarabiać na tych lepszych. Porządek. - rozmyślając tak uśmiechnąłem sie. Miałem w końcu rację. Jak zawsze.

Czekałem na posiłek. Trzeba było dowiedzieć się jeszcze coś o tym czarowniku. Ciekawe, czy jest jednym z tych bardziej oświeconych.

Feniks · 02-10-2012, 19:40

Kiedy elf wszedł do środka zajazdu, siedziała tam zaledwie trójka mężczyzn, natychmiast przerwali rozmowę i obrzucili go nieufnym spojrzeniem. Rzadko się zdarzało, aby do takich mieścin zapuścił się przedstawiciel starszej rasy, a jeszcze rzadziej by był on sam. Na spojrzeniach jednak się skończyło i trójka mężczyzn wróciła do cichej rozmowy przy kuflu.

Karczmarz obsłużył elfa jak trzeba bez żadnych nieufnych spojrzeń, dla niego elfie złoto było równie dobre, co złoto każdego innego faceta gotowe przepić i przejeść swoją wypłatę w jego przybytku.

- Nazywam się Jannus - Powiedział serwując posiłek, po czym zagadnął - Co was sprowadza Burghan? Na długo się zatrzymujecie? Mam dobry pokój do wynajęcia tanio jeżeli wam potrzeba.

Za oknem wykonanym z utwardzonych rybich pęcherzy i żywicy nie było za wiele widać, kształty były rozmyte i od kilka sylwetek przewinęło się przez ulicę. Zima zbliżała się wielkimi krokami więc i więcej ludzi było w wiosce pomimo wczesnej godziny.

Aeshadiv · 06-10-2012, 16:18

- Słyszałem, że macie tutaj bardzo zdolnego czarownika w wiosce. - powiedział bez krycia się elf. - Chciałbym z nim porozmawiać. Wiecie gdzie mogę go spotkać? - zapytał po chwili.

Nie podobało mu się tu. Typowy ludzki syf i bród. Chciał jak najszybciej zakończyć tę sprawę. Cuchnęło tutaj niemal tak jak w kanałach pod Nuln. Nie tylko tym co ludzie wyprodukowali i wyrzucili. Zarówno tępotą i totalnym brakiem jakichkolwiek wyższych celów. Drewno na zimę. Tak, to zmienia postać rzeczy. Te istoty potrafią planować.

Feniks · 10-10-2012, 13:51

Karczmarz wyraźnie był zaskoczony tak bezpośrednim pytaniem i jeszcze do tego sposobem w jaki elf zapytał.

- U nas w wiosce nie ma żadnego czarownika, jesteśmy oddanymi obywatelami imperium i nikt się tutaj magią nie para. Podejrzewam, że chodzi ci o naszego znachora ludzie mówią, że ziołowe mikstury naszego Johana są lepsze niż nie jedno zaklęcie panów magistrów. To mądry człek ma swoją chatę na obrzeżach wioski przy lesie z którego zdobywa większość swoich składników.

Karczmarz jakby rozglądnął się ilu jest jego współmieszkańców i zdecydował się, że siły są po jego stronie więc dodał.

- Nie wiem co o nim usłyszałeś, porozmawiać z nim możesz ale jeżeli spróbujesz go nam zabrać lub skrzywdzić, wyniesiemy cię z naszej wioski na widłach.

Aeshadiv · 10-10-2012, 13:59

- Chyba się wyraziłem jasno karczmarzu. Chcę porozmawiać z nim. Czyż nie? Nie groźcie mi, ponieważ jeśli by mnie się co stało to gniew mego mistrza, zapewniam straszniejszy niż wasze widły będzie. Jestem elfem, nie w głowie mi jakieś diabelskie sztuczki. - powiedział Aslandir przewracając oczyma.

- W którą stronę do chaty tego waszego znachora? Lasu tutaj macie wszędzie wokoło. Możecie mi wskazać kierunek? - zapytał spokojnie.

Wypowiedź oberżysty go rozśmieszyła. Kmiotki chciały mu grozić. Co za brednie.

Feniks · 13-10-2012, 15:28

Gospodaż wskazał ci kierunek, nie drążąc dalej dyskusji o wynoszeniu kogokolwiek na widłach. Wyszedłeś więc z karczmy i ruszyłeś w stronę obrzeży wioski. Po kilkunastu minutach natrafiłeś na oddaloną chatkę tuż pod samym lasem. Dom był solidnie wykonany z dębowego drewna, okryty strzechą, zaś wszelkie szpary w drewnie starannie zakryte smołą. Widać było, że ktoś kto tu mieszkał był inteligentniej i potrafił zadbać o swoje domostwo. Przed samym domem suszyły się na rzemieniach różnego rodzaju zioła i grzyby. Kiedy elf podszedł bliżej zobaczył, że drzwi zdobi runa wykonana w języku tajemnym mająca odganiać demony. Rzecz jasna sama runa w sobie nie miała żadnej magicznej mocy jeżeli nie została nią napełniona przez czarodzieja i pełniła bardziej rolę symboliczną niż prawdziwe zabezpieczenie.

Zanim elf zdążył zapukać drzwi otworzyły się i ukazał się w nich dobrze zbudowany mężczyzna w podeszłym wieku. Jego siwe włosy spływały swobodnie na ramiona, a jego szaty były luźne i pełne zakamarków. Sam mężczyzna pachniał mieszaniną ziół, między jego nogami plątał się wielki czarny kocur. Dłonie mężczyzny były splecione ze sobą i zakryte wielkimi rękawami jego luźnej szaty.

- Cóż sprowadza przedstawiciela starszej krwi przed moje skromne progi? - zagadnął łagodnym głosem jednak spojrzenie jakim obdarzył elfa było czujne.

Aeshadiv · 14-10-2012, 19:36

Zapach ziół uderzył nozdrza elfa zanim zdążył podejść na tyle blisko aby rozpoznać rośliny. Runa na drzwiach go zaciekawiła. Gdy już chciał ją sprawdzić wiedźmim wzrokiem drzwi otworzyły się. Spodziewał się przygarbionego staruszka, ujrzał kogoś zupełnie innego.

- Twój talent starcze. Słyszałem o was już dość sporo. Jestem z kolegium magii z Nuln. Nie obawiajcie się jednak, nie należę to tych fanatyków, którzy prześladują guślarzy, znachorów i innych podobnych. - powiedział elf.

Następnie kucnął i przyglądnął się kotu. Lubił te zwierzęta. Na jego twarzy przez moment zagościł uśmiech. Odezwała się przez chwilę elfia natura.

28-09-2012, 22:52	#1
Feniks Reputacja: 1	Zdrada Elfiej Krwi Zdrada Elifickiej Krwi Zamieć Chaosu skończyła się wycofaniem sił Archona i całe Imperium świętowało zwycięstwo. Aslandir nie był tak naiwny wiedział doskonale podobnie jak jego mistrz Galtherin, że wojska Chaosu jedynie przegrupowują siły by ponownie uderzyć i zmiażdżyć Imperium. Już od kilku dni nie przebywałeś pod okiem swojego mistrza, wyruszyłeś na szlak by samemu zdobyć nieco wiedzy i doświadczenia. Zaczynał się początek zimy i pogoda byłą wręcz idealna dla kultystów, zaczął padać śnieg i było niemal pewne że za kilka dni mniejsze osady zostaną odcięte od świata, nie dotrze tam przez wiele dni żaden kupiec, żaden łowca czarownic czy inny szlachetny głupiec gotowy sprawić problemy. Trafiłeś do wioski zwanej Burghan około 6 dni od Nuln, wybrałeś tą miejscowość, bowiem słyszałeś plotki o tym, że wioska ma guślarza który potrafi zdziałać prawdziwe cuda. Taka osoba nie nauczyła się magii z prostych guseł i podejrzewałeś, że stary dziad będzie miał w swoim arsenale kilka ciekawych książek. Wioska to dosłownie kilkanaście domów, niewielki zajazd i kuźnia. Znalezienie chaty guślarza nie powinno być problemem, jednak problem może być fakt, że byłeś tu jedynym obcym i podejrzenia łatwo padłyby na ciebie. Musiałeś zdecydować, co dalej. Ostatnio edytowane przez Feniks : 28-09-2012 o 22:59.

30-09-2012, 16:22	#2
Aeshadiv Reputacja: 1	Aslandir był z siebie wybitnie dumny. Nie dość, że był jednym z oświeconych, to jeszcze od urodzenia dane mu było należeć do rasy wyższej. Jasne było, że Aslandir był przeznaczony do wyższych celów. Jego rozwinięty umysł był w stanie objąć, to czego ludzie nie byli w stanie zrozumieć przez całe życie. Dodatkowo, studiował magię. Tę, która dawała mu nieśmiertelność. Wiedział, że po wsze czasy będzie się doskonalił. Dążył do coraz większej wiedzy. Upadną przed nim królowie, władcy, kaplani. Sama śmierć kiedyś złoży mu hołd. Uklęknie przed nim w postaci jego nieumarłych sług. Wtedy to on będzie władcą życia. Tak, ta wizja była aż nader realna i przyjemna. Pierwszym miejscem w jakie się udałem był oczywiście zajazd. Tam chciałem dowiedzieć się czegoś o tym guślarzu. Otwierając drzwi wziąłem głęboki wdech. Zapachy ludzkich oberży nie należały do najprzyjemniejszych. Ta chyba nie była wyjątkiem. Zamówiłem jedzenie i patrząc się przez okno obserwowałem nudną rutynę ludzi. ~ Ludzie, dobrze, ze robicie to do czego jesteście przeznaczeni. Żyjcie sobie, pracujcie przez cale życie w polu. Tak do końca. Żadnych celów wyższych, żadnego wykształcenia. Tak ma być. Musicie zarabiać na tych lepszych. Porządek. - rozmyślając tak uśmiechnąłem sie. Miałem w końcu rację. Jak zawsze. Czekałem na posiłek. Trzeba było dowiedzieć się jeszcze coś o tym czarowniku. Ciekawe, czy jest jednym z tych bardziej oświeconych.

02-10-2012, 19:40	#3
Feniks Reputacja: 1	Kiedy elf wszedł do środka zajazdu, siedziała tam zaledwie trójka mężczyzn, natychmiast przerwali rozmowę i obrzucili go nieufnym spojrzeniem. Rzadko się zdarzało, aby do takich mieścin zapuścił się przedstawiciel starszej rasy, a jeszcze rzadziej by był on sam. Na spojrzeniach jednak się skończyło i trójka mężczyzn wróciła do cichej rozmowy przy kuflu. Karczmarz obsłużył elfa jak trzeba bez żadnych nieufnych spojrzeń, dla niego elfie złoto było równie dobre, co złoto każdego innego faceta gotowe przepić i przejeść swoją wypłatę w jego przybytku. - Nazywam się Jannus - Powiedział serwując posiłek, po czym zagadnął - Co was sprowadza Burghan? Na długo się zatrzymujecie? Mam dobry pokój do wynajęcia tanio jeżeli wam potrzeba. Za oknem wykonanym z utwardzonych rybich pęcherzy i żywicy nie było za wiele widać, kształty były rozmyte i od kilka sylwetek przewinęło się przez ulicę. Zima zbliżała się wielkimi krokami więc i więcej ludzi było w wiosce pomimo wczesnej godziny.

06-10-2012, 16:18	#4
Aeshadiv Reputacja: 1	- Słyszałem, że macie tutaj bardzo zdolnego czarownika w wiosce. - powiedział bez krycia się elf. - Chciałbym z nim porozmawiać. Wiecie gdzie mogę go spotkać? - zapytał po chwili. Nie podobało mu się tu. Typowy ludzki syf i bród. Chciał jak najszybciej zakończyć tę sprawę. Cuchnęło tutaj niemal tak jak w kanałach pod Nuln. Nie tylko tym co ludzie wyprodukowali i wyrzucili. Zarówno tępotą i totalnym brakiem jakichkolwiek wyższych celów. Drewno na zimę. Tak, to zmienia postać rzeczy. Te istoty potrafią planować.

10-10-2012, 13:51	#5
Feniks Reputacja: 1	Karczmarz wyraźnie był zaskoczony tak bezpośrednim pytaniem i jeszcze do tego sposobem w jaki elf zapytał. - U nas w wiosce nie ma żadnego czarownika, jesteśmy oddanymi obywatelami imperium i nikt się tutaj magią nie para. Podejrzewam, że chodzi ci o naszego znachora ludzie mówią, że ziołowe mikstury naszego Johana są lepsze niż nie jedno zaklęcie panów magistrów. To mądry człek ma swoją chatę na obrzeżach wioski przy lesie z którego zdobywa większość swoich składników. Karczmarz jakby rozglądnął się ilu jest jego współmieszkańców i zdecydował się, że siły są po jego stronie więc dodał. - Nie wiem co o nim usłyszałeś, porozmawiać z nim możesz ale jeżeli spróbujesz go nam zabrać lub skrzywdzić, wyniesiemy cię z naszej wioski na widłach.

10-10-2012, 13:59	#6
Aeshadiv Reputacja: 1	- Chyba się wyraziłem jasno karczmarzu. Chcę porozmawiać z nim. Czyż nie? Nie groźcie mi, ponieważ jeśli by mnie się co stało to gniew mego mistrza, zapewniam straszniejszy niż wasze widły będzie. Jestem elfem, nie w głowie mi jakieś diabelskie sztuczki. - powiedział Aslandir przewracając oczyma. - W którą stronę do chaty tego waszego znachora? Lasu tutaj macie wszędzie wokoło. Możecie mi wskazać kierunek? - zapytał spokojnie. Wypowiedź oberżysty go rozśmieszyła. Kmiotki chciały mu grozić. Co za brednie.

13-10-2012, 15:28	#7
Feniks Reputacja: 1	Gospodaż wskazał ci kierunek, nie drążąc dalej dyskusji o wynoszeniu kogokolwiek na widłach. Wyszedłeś więc z karczmy i ruszyłeś w stronę obrzeży wioski. Po kilkunastu minutach natrafiłeś na oddaloną chatkę tuż pod samym lasem. Dom był solidnie wykonany z dębowego drewna, okryty strzechą, zaś wszelkie szpary w drewnie starannie zakryte smołą. Widać było, że ktoś kto tu mieszkał był inteligentniej i potrafił zadbać o swoje domostwo. Przed samym domem suszyły się na rzemieniach różnego rodzaju zioła i grzyby. Kiedy elf podszedł bliżej zobaczył, że drzwi zdobi runa wykonana w języku tajemnym mająca odganiać demony. Rzecz jasna sama runa w sobie nie miała żadnej magicznej mocy jeżeli nie została nią napełniona przez czarodzieja i pełniła bardziej rolę symboliczną niż prawdziwe zabezpieczenie. Zanim elf zdążył zapukać drzwi otworzyły się i ukazał się w nich dobrze zbudowany mężczyzna w podeszłym wieku. Jego siwe włosy spływały swobodnie na ramiona, a jego szaty były luźne i pełne zakamarków. Sam mężczyzna pachniał mieszaniną ziół, między jego nogami plątał się wielki czarny kocur. Dłonie mężczyzny były splecione ze sobą i zakryte wielkimi rękawami jego luźnej szaty. - Cóż sprowadza przedstawiciela starszej krwi przed moje skromne progi? - zagadnął łagodnym głosem jednak spojrzenie jakim obdarzył elfa było czujne.

14-10-2012, 19:36	#8
Aeshadiv Reputacja: 1	Zapach ziół uderzył nozdrza elfa zanim zdążył podejść na tyle blisko aby rozpoznać rośliny. Runa na drzwiach go zaciekawiła. Gdy już chciał ją sprawdzić wiedźmim wzrokiem drzwi otworzyły się. Spodziewał się przygarbionego staruszka, ujrzał kogoś zupełnie innego. - Twój talent starcze. Słyszałem o was już dość sporo. Jestem z kolegium magii z Nuln. Nie obawiajcie się jednak, nie należę to tych fanatyków, którzy prześladują guślarzy, znachorów i innych podobnych. - powiedział elf. Następnie kucnął i przyglądnął się kotu. Lubił te zwierzęta. Na jego twarzy przez moment zagościł uśmiech. Odezwała się przez chwilę elfia natura.