Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > RPG - play by forum > Sesje RPG - Warhammer > Archiwum sesji z działu Warhammer
Zarejestruj się Użytkownicy

Archiwum sesji z działu Warhammer Wszystkie zakończone bądź zamknięte sesje w systemie Warhammer (wraz z komentarzami)


 
 
Narzędzia wątku Wygląd
Stary 28-02-2014, 17:06   #11
 
Andamant's Avatar
 
Reputacja: 1 Andamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie coś
Marsz i postój w drodze do Jegow

Marsz aż do pierwszego postoju był w miarę spokojny, o ile podróż przez las cieki i dużą grupą świerzych rekrutów może taka być. Wszyscy poruszali się w ustalonym szyku, zaś dowódca całej wyprawy, porucznik Herman von Gendelhausen jechał obok swoich ludzi na czarnym koniu ze stadniny fortu Gendelhausen. Mało kto decydował się na ogiera, jednak Raufer był wyjątkowy. W szyku podczas natarcia potrafił zachować sie jak prawdziwy żołnierz i nie wystawiał nawet pyska poza szereg, a w walce gryzł i kopał przeciwników, którzy myśleli że zachodząc go od tyłu potrafili zaskoczyć konia i jego pana.

W południe zatrzymali się na popas. Żołnierze pojedli sobie, napili się wody z manierek, zaś dowódcy zebrali się na naradzie. Po naradzie Herman poszedł do swoich ludzi i od razu dał swojemu skrybie papier i przyrządy do pisania, oraz nakazał aby ten zrobił w wolnych chwilach spis wszystkich oddziałów, ludzi do nich należących, oraz ekwipuneg i jego stan. Zbyt dobrze wiedział, że podejmowanie decyzji w dużej mierze zależy od znajomości swoich możliwości. Do spisu miała trafić też każda inna zdobyta rzecz, aby w razie znalezienia łupów móc sprawiedliwie to podzielić. Po wszystkim ruszyli dalej do Jegow, przeklętej wioski, która miała być pierwszym noclegiem na drodze do Ferlangen.



Wreszcie Jegow. Żołnierze przed samą bramą zwolnili kroku, ale bez oponowania przesz przez bramę. Jedni chcieli przenocować tutaj, inni chcieli ruszyć dalej od przeklętego miejsca. Rozpętała się sprzeczka. Szamotanina. Śmierć...

Gdy tylko Ekkill usłyszał od jednego ze swych ludzi o tym, że jakiś patałach zadźgał członka jego oddziału, od razu ruszył w kierunku miejsca zbrodni. Przepchnął się przez tłum gapiów i dobył toporka (okrągła tarcza pozostała na plecach). Może i nie darzył swoich ludzi zbytnim szacunkiem (w tym i martwego młokosa), ale to byli jego ludzie. Nikt ich nie będzie bezkarnie zabijał.
- Lepiej podnieś ten nożyk, morderco. Chyba, że wolisz zginąć bez broni w ręku, tak jak twoja ofiara.

-Uspokuj się.- zaszedł mu drogę Galiusz-Rozwiąrzemy to tak jak powinno być, bez samowolki dowódcy- położył rękę na nadziaku i kontynuował -Wiem że to twój człowiek ale wyrok ma wydać
Geldenhausen . Strata kolejnego ochotnika nie będzie dobra jak przyjdzie walczyć.

Co prawda Ekkill miał bliżej to i dotarł do miejsca zdarzenia pierwszy od bosmana ale nie zamierzał on stać biernie jak sprawy zachodziły o jego oddział. - Miarkuj się waść Ekkill! Jak coś masz do kogoś z moich ludzi to pierwej mów ze mną! - warknął ostro na Norsmena spieszony marine wstępując między niego a swojego żołnierza. Nie pochwalał co prawda tego co się stało jednak i nie zrzekł się przeca swoich dowódzczych praw na rzecz Ekkilla czy kogokolwiek innego.- Albert Koppig

-Racja- odpowiedział porucznik- Ekkill zbierz swoich ludzi i zachowaj rozsądek, a obiecuję że zbrodnia nie ujdzie bez kary. Wszyscy zebrać swoich ludzi, niech staną zdala od zwłok! Sierżancie- zwrócił się do Młota- Wyznacz dwóch ludzi i niech odprowadzą podejrzanego na bok, zanim rozbijemy namiot, w którym go przesłuchamy i żeby nie doszło tu do żadnych samosądów.
-Gunter, Engel- zwrócił się do swoich dwóch żołnierzy- rozbijcie mój namiot koło kapliczki! Albrecht, rozsiodłaj mojego konia i zanieś wszystko do namiotu.
-Guido ,Heinman odprowadzić go do kapliczki i pilnować go. Nikt poza porucznikim, sierżantem Carlem i mną nie ma prawa do niego się zbliżyć.- zacisnął mocnij dłoń na nadizaku- Ekkilll badź rosądny nie chemy tu więcej rozlewu naszej krwi po wyroku będziesz mógł to zrobić, jesłi będzie taki.
Norsmen jedynie się skrzywił i splunął pod nogi Galiuszowi. Zawrócił się i ruszył w kierunku grupki swoich ludzi, po drodze pozbawiając jakiś krzak połowy gałęzi gniewnym ciosem topora.
- Gawin - warknął na swego “kaprala” łapiąc go za kaftan. - Zbierz resztę oddziału. Miałeś ich pilnować. Jeśli ktoś jeszcze zginie, ty za to odpowiesz.
Herman popatrzył za swoim odchodzącym, niepokornym podwładnym i powiedział, a raczej krzyknął:
-Ktokolwiek ruszy zwłoki bez mojego pozwolenia, zostanie posądzony o współudział, a teraz dajcie mi tu medyka od Carla!
-Gundolf, słyszałeś? Migiem mi tu i bierz się za badanie zwłok.
Carlowi sytuacja wydała się dziwnie znajoma, lecz może to tylko spaczone, boskie poczucie humoru objawiało się poprzez fakt, że kolejna jego misja zaczęła się od sprzeczki dwóch żołnierzy. Na szczęście tym razem jego ludzie nie byli zaangażowani w wypadek, i nie do niego należało zajmowanie się tym problemem, już prędzej do sierżantów nadpobudliwych szeregowców i szlachciurzyny.
-Dowódco - zwrócił się do szlachcica- uznajcie mnie za szalonego, ale co jeśli to wina tej wsi? Ludzie mówią, że została dotknięta przez Chaos, może bezpieczniej byłoby wyprowadzić oddziały o rozbić się pod osadą zamiast w samym jej środku. Te palisady mogą być tylko pozornie bezpieczne…

Gundolf zbadał dokładnie zwłoki. Po chwili namysłu odrzekł:

-Zmarł dźgnięty nożem dowódco. Nie jestem w stanie nic więcej dla niego zrobić. Proponuję go pochować. Gdzieś przy kapliczce pewnie jest cmentarz…

-Wyślij rycerza żeby sprawdził chaty i świątynie czy nadają się do noclegu- powiedział porucznik do Carla- jeśli zauważy cokolwiek dziwnego albo niepokojącego, to wynosimy się stąd. Niech inni zbiorą się na środku wioski i każ Vorte ich pilnować żeby się nie pozabijali. Wszyscy mają ustawić się w dwuszeregach w odstępach pięciu stóp od sąsiedniego oddziału, potem przyjdziesz do mojego namiotu.
-Mekkel, Gregor, Lodwig!- krzyknął do swoich ludzi- wy idziecie ze mną, a ty Calvin masz pilnować reszty na placu.

Poszedł do swojego dużego namiotu, gdzie podejrzanego pilnowali żołnierze Młota. Kazał go przekazać swoim ludziom i żeby poszli do reszty. Przyjrzał się z bliska mordercy. Popatrzył mu głęboko w oczy, po czym kazał go przeszukać swoim ludziom. Podzedł do siodła ustawionego w kącie, obrócił je by bokiem było skierowane w stronę winowajcy i usiadł na tym prowizorycznym krześle.
-Powiedz mi o wszystkim co zaszło. Od początku i waż każde słowo, bo Mekel zapisze wszystko niczego nie pomijając.
 

Ostatnio edytowane przez Andamant : 28-02-2014 o 21:01.
Andamant jest offline  
Stary 28-02-2014, 18:38   #12
 
Komtur's Avatar
 
Reputacja: 1 Komtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputacjęKomtur ma wspaniałą reputację
Porucznik by szlacheckim palantem, przynajmniej w mniemaniu Ripke. Jak można było na terytorium wroga zachowywać się jak na wojskowej paradzie? Czy dowódca nie pamiętał że w tym rejonie wsiąknęło bez śladu kilka oddziałów i to nie koniecznie gorszych od ich zgrai? Jednak stało się co się stało i Kurt na razie nie zamierzał sprzeciwiać się porucznikowi. Kazał swoim ludziom dołączyć się do tej żałosnej marynarskiej piosenki, by wykorzystać choć jedyny pozytywny jej aspekt, a mianowicie dobry wpływ na morale.

I wreszcie Jegow, morderstwo i burzliwa dyskusja przy zwłokach. Ripke nie był pewien czy sąd nad winowajcą był teraz potrzebny. Owszem nie można było tak tej sprawy zostawić, ale w takiej sprawie wyrok mógł być tylko jeden, a na ludziach przecież im nie zbywało. Kurt przemyślał sprawę i chyba znalazł rozwiązanie, jednak na przedstawienie go postanowił poczekać do procesu.

Rozkaz o byciu w stanie gotowości i wysłanie na rekonesans po domach tylko jednego oddziału inżynier określił, na szczęście nie na głos, jako "kontrowersyjny". Raz że utrzymywał oddziały w ciągłym stanie niepokoju, a dwa że tworzył niepotrzebne wrażenie że do szabrowania wysyła się oddział z wyższym statusem społecznym jego dowódcy.

- Stać spokojnie chłopcy! - Kurt krzyknął do swego oddziału, gdy podniosły się głosy że tamta grupa wszystko zagrabi - Pan porucznik to doświadczony żołnierz i wie co robi! Trzeba wszystko dokładnie sprawdzić, żeby nie okazało się że rozłożymy nocleg prosto w gnieździe żmij.
Ripke puścił swoim ludziom starą śpiewkę jaką karmi się rekrutów, że dowódcy są kompetentni i każdy ich ruch poparty jest fachową wiedzą. Inżynier choć w zasadzie nie podzielał tego zdania, to ważne było żeby szeregowi wierzyli że są dobrze dowodzeni.
 
Komtur jest offline  
Stary 28-02-2014, 21:00   #13
 
Mortarel's Avatar
 
Reputacja: 1 Mortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputację
Przeszukawszy podejrzanego okazało się, że poza regulaminowym ekwipunkiem miał przy sobie jeszcze sakiewkę z kilkoma monetami i trochę suszonego mięsa.

"-Powiedz mi o wszystkim co zaszło. Od początku i waż każde słowo, bo Mekel zapisze wszystko niczego nie pomijając."

Mężczyzna chwile sie zastanowił i teraz już nieco spokojniej rzekł:

-Wiem, że może to trochę inaczej wyglądało. Ale tak na prawdę jestem niewinny. To nie ja go zabiłem. - Odpowiedział.
-Zanim zaczęliśmy się kłócić jeden z żołnierzy pożyczył ode mnie sztylet. Co prawda nie pamiętam jego twarzy, przez całe te emocje związane z zajściem. Po chwili wszyscy zaczęli się kłócić i zrobiło się zamieszanie. Ten ktoś, kto pożyczył sztylet nagle wcisnął mi go do rąk. Spojrzałem. Ostrze było całe we krwi. I nagle dostrzegłem trupa na ziemi. Krzyczałem, aby mi wybaczyć, bo gdybym nie pożyczył ostrza, to ten człowiek by żył. Nie zabiłem go, musicie mi uwierzyć. to był mój przyjaciel!- Zawołał.
 
Mortarel jest offline  
Stary 01-03-2014, 00:06   #14
 
Andamant's Avatar
 
Reputacja: 1 Andamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie cośAndamant ma w sobie coś
,,To był mój przyjaciel!''

Po tych słowach zapadła głucha cisza. Herman przez całą przemowę patrzył w oczy podejrzanemu. Starał się wyjść na niewinnego, co całkiem dobrze mu wychodziło, jednak nie zdołał ustrzec się pewnych błędów w swoim teatrzyku kłamstw. Uczeni mówili, że gdy człowiek kłamie, wtedy najaktywniejsza jest lewa półkula mózgu, a co za tym idzie lewa strona ciała. Hans mimowolnie zaś pocierał lewą dłonią udo i zdarzało mu się że lekko kierował głowę w lewą stronę i do góry. Porucznik zamyślił się, po czym zwrócił się do swojego skryby:

-Zrobiłeś już spis oddziałów, Mekel?
-Mam nasz oddział, sierżantów la Vorte, Koppiga i Eriksena. Reszty nie zdążyłem na popasie.
-Na razie starczy, daj mi tą listę.

Porucznik zaczął czytać. ,,Josef, lat 14, włóczęga. Miejsce urodzenia Jover, 10 mil na południe od Wolfenburga. Miejsce zamieszkania- brak.''

Hans, lat 50, kupiec rybny rzezimieszek. Miejsce urodzenia Saltkalten. Miejsce zamieszkania- Dzielnica Doków, Saltkalten.

-Dlaczego przy zawodzie Hansa przekreśliłeś słowa kupiec rybny?- spytał dowódca.
-On mi tak powiedział i kiedy to zapytałem ludzie Koppiga mnie wyśmieli i powiedzieli że to był największy skurwy... eee... Że on od tych kupców wymuszał haracze. Przepraszam panie za błąd.
-Nic się nie stało Mekel. Dobrze się spisałeś!- pochwalił go i kiwnął na Gretcha żeby się nachylił, po czym wyszeptał mu do ucha:

-Idź spytaj najpierw ludzi Koppiga z kim przyjaźnił się Hans, a potem ludzi norsmena, z kim przyjaźnił się zabity, spytaj też czy mieli z kimś jakieś zatargi, ale nie wspominaj nic o związku między nimi.

Odprowadził wzrokiem sierżanta, po czym zalał oskarżonego lawiną pytań
-Więc przyjaźniliście się z tym młodzieńcem Josefem? Wiecie że nie wolno pożyczać sprzętu wojskowego innym? Na pewno nie widziałeś tego, kto pożyczył twój sztylet? Wiecie jaka kara grozi za zabicie towarzysza broni? Skąd w ogóle znaliście tego dzieciaka, ty starzec, a może... Wiesz że jeśli kłamiesz, oddam cię w ręce norsmena, a jeśli się przyznasz rozważę wykonanie kary przez la Vorte? Co byś wolał?

Patrzył na jego reakcje.
 

Ostatnio edytowane przez Andamant : 01-03-2014 o 16:48.
Andamant jest offline  
Stary 01-03-2014, 15:15   #15
Majster Cziter
 
Pipboy79's Avatar
 
Reputacja: 1 Pipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputacjęPipboy79 ma wspaniałą reputację
Bosman JCM Albert Koppig - uparty i surowy



Bosman stawił się na sądzie polowym bo w końcu sprawa dotyczyła członka jego oddziału. Wysłuchał oskarżonego już się wewnętrznie zżymając. Wybuchnął gniewem jak tylko porucznik skończył swoją litanię pytań.

- Masz nas za idiotów!? - krzyknął gniewnie na podkomendnego. Był tym bardziej wściekły, że ujma spadała i na resztę oddziału i na niego samego. Prawie tak jakby cały Jedenasty wsadziła nóż w bebech tamtego norsmeńskiego podwładnego.

- Niby, że pożyczyłeś nóż obcemu żołnierzowi?! Nie zapamiętałeś twarzy?! Nie spytałeś się gdzie ma własny?! I jak pan porucznik mówi wiesz jakie są kary za brak służbowego ekwipunku?! A mimo to pożyczyłeś komuś nóż narażając się na tą karę?! I jeśli tak było to czemu do cholery mnie o tym nie zameldowałeś?! Jak dla mnie jesteś mordercą niegodnym służyć w służbie Cesarza i za to co zrobiłeś chętnie osobiście powieszę! - pieklił się bosman nad swoim szeregowcem. Jak dla niego sprawa była raczej jasna. Rozumiał, że tamten próbuję się wybronić ale myśl, że próbuje go okłamać doprowadzała go do szewskiej pasji.

- No kłamie i jeszcze ma nas za idiotów... - rzucił już spokojniej uogólniając swój osąd składowi sędziowskiemu. Widać było, że już się trochę uspokoił ale i najwyraźniej nie wierzył w niewinę swojego podkomendnego.
 
Pipboy79 jest offline  
Stary 03-03-2014, 05:26   #16
 
Iakovich's Avatar
 
Reputacja: 1 Iakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skałIakovich jest jak klejnot wśród skał
Sam ruszył do oddziału gdzie zauważył że bracia przepychali się z ludzi porucznika którzy chcieli zabrać więźnia.
- Panie sierżancie przyszli po więźnia a rozkaz był by nikt.
-Tak wiem bardzo dobrze się spisaliście.
”Kurczę dobrze wykonują rozkazy to dobry znak” - Spokojnie możecie go im oddać.

Po przekazaniu więźnia Galiusz zebrał swoich ludzi - Od teraz chodzicie dwójkami nie mam zamiaru was tracić w tak bezsensowny sposób, no i zrobi się tu tłoczno wszyscy mamy się zebrać w jednym miejscu więc się pilnujcie.

Galiusz stanął na lekkim podwyższeniu i krzyknął -Wszystkie oddziały zbiurka na placu. Poszło dość ociężale ale czego można było się spodziewać zbliżała się wieczór a nie wszystkie oddziały żyły sprawą morderstwa.Jednak karnie i ociężale ruszyli na plac. -Dobra każdy oddział trzyma się razem. Żadnego chodzenia bez dowódcy.Jak zobaczę co innego to będzie źle poklepał się nadziaku. Macie teraz czas coś przekąsić. i zaspokoić pierwszy głód po podróży. Zrozumiano. usłyszał tylko ciche pomruki - Zrozumiano kurwa czy nie odpowiedź była już ciut bardziej spójna.
- Jorn, Osric przygotujcie coś dla naszego oddziału reszta rozglądać się czy który czego nie kombinuje. Idę na chwilę do porucznika Rigo ty dowodzisz.

La Vorte przyszedł już po rozpoczęciu przesłuchania i nie słyszał całości wypowiedzi oskarżonego.
 
__________________
" Blood blood for the BLOOD GOD"

" Jack ty znowu w mieście?? Księżna już wie??... rok minął i chyba wszyscy zapomnieli już o wieżowcu "

Ostatnio edytowane przez Iakovich : 03-03-2014 o 20:32.
Iakovich jest offline  
Stary 05-03-2014, 01:17   #17
 
Luffy's Avatar
 
Reputacja: 1 Luffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skał
Carl był poirytowany. Według niego wszyscy za bardzo skupili się na morderstwie, zamiast na planie działania. Niewiele mógł zrobić w sprawie oskarżonego, jego wyznanie brzmiało nawet przekonująco ale Miecz niewiele mógł wnieść do całego rabanu jaki robili poszczególni dowódcy. Choć w głębi ducha czuł, że człowiek może być niewinny, lecz nie wiedział jak mógłby tego dowieść.

-Karą za zabicie kolegi z oddziału jest śmierć, nic innego nie czeka bratobójców... - powiedział jedynie i oddalił się do swojego oddziału. Wiedział, że każdy liczy się tu z jego opinią lecz nie mógł więcej wnieść do sprawy. Nie był w nią bezpośrednio zaangażowany a nie chciał robić sztucznego tłoku wydając niepotrzebne rozkazy.

Zamiast tego udał się do swoich mieczników. Wszyscy byli niespokojni poruszeniem w obozie, należało wydać kilka rozkazów.
-Chłopcy, dzieje się tu coś mocno cuchnącego. Może ten biedak bredzi co mu ślina naniesie, żeby się uwolnić od kary, może nie. Co do was, macie się trzymać razem. Żaden z was nie ma pozwolenia, by gdzieś się samotnie oddalić, zrozumiano? Nawet odlać się macie chodzić przynajmniej w parze. Jeśli zauważycie, że któryś z was zachowuje się dziwnie, natychmiast macie po mnie posłać. Spocznij.
 
Luffy jest offline  
Stary 05-03-2014, 09:35   #18
Wiedźmołap
 
wysłannik's Avatar
 
Reputacja: 1 wysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputacjęwysłannik ma wspaniałą reputację
Chwila postoju i nieszczęście gotowe. Zdrajca w szeregach czy machinacje mrocznych bogów? Tego jeszcze nikt nie wiedział. Dowódcy zajęli się swoimi oddziałami. Miał odbyć się sąd chociaż i tak wiadome było jaki los czeka morderce. Johann nie brał udziału w sprawie. Może to i lepiej dla niego.
Rycerz dostał rozkaz by przeszukać chaty. Było to miejsce tajemnicze, bo śladu chłopów nie było a domostwa zabite dechami. Johann wziął ze sobą dwóch ludzi, reszcie rozkazał spocząć.

Weszli do jednej z chat. W środku znaleźli zwykłe wyposażenie typowe dla chłopskiego obejścia. Z ciekawszych rzeczy udało im się znaleźć łopatę, piłę, siekierę i grabie. Do tego trzy plecione kosze, ceramiczne naczynia i metalowy kociołek. Szafę z ubraniami mocno znoszonymi oraz spiżarkę z suszonymi kiełbasami.
Jedno z łóżek było zniszczone i brudne od brunatnej, zaschniętej substancji.

Kolejna chata. Była cała zdemolowana. Podłoga była zabarwiona na brunatno. Stołki poprzewracane, a meble strzaskane. Jeden z ludzi rycerza odkrył szczątki ludzkiej dłoni, kości wydawały się obgryzione i roztrzaskane. Cyrulik z oddziału twierdził, że ktoś zapewne próbowal wyssać z nich szpik. Johann nie chciał kończyć przeszukiwania i rozkazał odejść do kolejnej chaty.

Dom urządzony był jak pierwszy. Skromnie i praktycznie. Nad kominkiem znaleźli zestaw metalowych sztućców. Do tego dwie piły i motykę. W spiżarni znajdowała się beczka z piwem. Jeden z żołnierzy zauważył klapę w podłodze. Było to wejście do piwnicy. W środku znaleźli sześć drewnianych skrzyń, długich na dwa metry każda. Stały jedna na drugiej w dwóch rzędach. Były mocno zabite deskami. Na każdej skrzyni wymalowano znak "X".

W kolejnym domu wnętrze było pokryte pyłem. Żołnierze dostrzegli ślady ludzkich stóp odciśnięte w kurzu. Ślady wyglądały na świeże. W domu znajdowała się łopata, wiadro, 10m liny i siekiera. Poza tym znaleźli jeszcze lampę oliwną i końską uzdę.

W kolejnym domostwie unosił się dziwny i ciężki zapach. Przeszukując chatę znaleźli worek z 10 woskowymi świecami.
W rogu izby znajdował się stolik, na którym stała drewniana figurka przedstawiająca ludzką twarz wykrzywioną w grymasie, a obok niej niewielkie, okrągłe lusterko. Stół przed figurką zabrudzony był brunatnym kolorem, na jego środku leżał zaś malutki, zawiązany woreczek. W glinianych dzbankach pod stołem znajdowały się suszone zioła, a na ścianach wisiały ozdoby wykonane z kości zwierząt. Przy stole stała drewniana skrzynia, ale jest ona zamknięta. Poza tym w chacie nie znaleźli nic cennego ani godnego uwagi.

W ostatniej chacie był tylko młot, trzy potrzaski i sierp. W izbie znajdowała się także drewniana balia do kąpieli, a nad paleniskiem zawieszony był imbryk do podgrzewania wody.

Najwyraźniej w wiosce stało się coś złego. Brunatne ślady w niektórych miejscach to było pewnie nic innego jak zaschnięta krew. Może miał tam miejsce jakiś tajemniczy rytuał. Johann o wszystkim zameldował porucznikowi.
 
__________________
"Inkwizycja tylko wykonuje obowiązki, jakie na nią nałożono. Strach przed nią jest zbyteczny; nienawiść do niej, to herezja." - Gabriel Angelos, Kapitan 3 Kompanii Krwawych Kruków.
wysłannik jest offline  
Stary 05-03-2014, 21:21   #19
 
Mortarel's Avatar
 
Reputacja: 1 Mortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputacjęMortarel ma wspaniałą reputację
Przesłuchanie w namiocie:

Zebraliście do kupy wszystkie wiadomości. Cała sytuacja przedstawiała się następująco. W czasie szamotaniny Josef został dźgnięty w brzuch sztyletem. Kiedy szamotanina się uspokoiła dostrzegliście na ziemi ciało, a obok niego stał Hans, który trzymał w reku zakrwawiony nóż. Hans zdawszy sobie sprawę z sytuacji w jakiej się znalazł upadł prosząc o przebaczenie. Pojmany czekał na wzniesienie namiotu, w którym miał zostać dalej przesłuchany. Kiedy doszło do dokładnego przesłuchania Hans stwierdził, że to nie on jest mordercą, bowiem zamordowany był jego przyjacielem. Stwierdził, że pożyczył komuś swój sztylet i ta osoba musiała zamordować Josefa, po czym prawdziwy morderca wcisnął Hansowi zakrwawiony nóż w rękę. Hans nie pamięta komu pożyczył nóż.

Skryba Hermana wrócił po chwili do namiotu z informacją, że zamordowany Josef i podejrzany Hans faktycznie byli przyjaciółmi. Potwierdzili to żołnierze z obu oddziałów, w których służył Josef i Hans. Nie kryli przy tym swojej niechęci do obu mężczyzn, bowiem w oddziałach krążyła plotka, jakoby łączyło ich coś więcej niż zwykła przyjaźń. Rekruci cieszyli się i stwierdzili, że spotkał ich słuszny los.

Na pytania Hermana podejrzany odpowiedział:
-Tak, przyjaźniliśmy się. Ale to była normalna znajomość, zdrowa, nie to co mówią w oddziałach. Nikt mi nie powiedział, że nie mogę pożyczać innym mojego sprzętu. Pożyczyłem jakiemuś rekrutowi nóż, bo poprosił mnie o to. Nie widziałem komu pożyczyłem sztylet bo słabo widzę, kiedyś wzrok miałem lepszy, wiecie dostrzegam tylko sylwetki osób, twarze są zamazane. Imienia nie znam. Nic nie wiem o żadnych karach. Co grozi za zabójstwo? To zabijanie na wojnie jest karane? Nie znam się na karach.- odparł. Zapytany o to kim był Josef rzekł łamanym głosem: Josef był moim wnukiem. Stary jestem, nie pomyślałem z tym sztyletem. A teraz on nie żyje.

Na placu:

Powoli zapadł zmrok. Z głębi lasu poczęły napływać przeróżne odgłosy, niektóre zwierzęce, co do innych nie wiadomo do kogo należały. Żołnierze poczuli niepokój na myśl o nocy w osadzie. Plotki o znaleziskach w chatach szybko się rozniosły. Kilku żołnierzy kręciło się przy wschodniej bramie unikając wzroku dowódców. Większość zgromadzona na placu rozsiadła się przy kaplicy i zaczęła szykować jedzenie. Niektórzy wyciągnęli zza pazuch butelki z mocniejszymi trunkami. Żartowano i śpiewano dla otuchy. Niemal każdy pił, ponoć dodawało to odwagi. Przez otwarte bramy widać było jedynie ciemność nocy. Puste wieże straszyły upiornymi niemal kształtami, a okna w domach bez żywych ludzi w środku przypominały o wszystkich plotkach krążących o tej okolicy. Niektórzy wyciągnęli koce, żeby przygotować miejsce do snu. Powstała mała sprzeczka o to, kto gdzie śpi. Dieter i Emil z oddziału Kurta pobili się na środku placu, ale szybko ich rozdzielono. Dieter tłumaczył, że Emilowi wypadło miejsce do snu na okrągłym wgłębieniu w ziemi, było ono na tyle duże, że czyniłoby sen niewygodnym. Próbował zmusić młodszego Dietera do odstąpienia mu swojego wygodniejszego miejsca. Sytuacja robiła się nerwowa, a potęgował to fakt, że ciało zamordowanego cały czas leżało na środku placu przypominając o nieszczęsnym zajściu, nikt się nim nie zajął. Zapach krwi niósł się z wiatrem w głąb lasu…

GM INFO:
-Krótkie posty! Kilkudaniowe, jasno i na temat proszę
-Wnerwik- żółta kartka, jeszcze raz nie odpowiesz i kończysz grę
 
Mortarel jest offline  
Stary 05-03-2014, 23:49   #20
 
Luffy's Avatar
 
Reputacja: 1 Luffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skałLuffy jest jak klejnot wśród skał
Carl postanowił przejąć inicjatywę, miał bowiem coraz większe podejrzenie, że oskarżony żołnierz jest niewinny. Podszedł do reszty dowódców i zaczął mówić.

-Sądzę, że na razie należy go związać i trzymać jako skazanego, wyrok wykonać nazajutrz, jeśli nie znajdzie się żadnych powodów by tego nie robić. Każdy z nas powinien dokładnie obejrzeć swoich ludzi, czy nie mają aby na sobie śladów krwi bądź innych podejrzanych rzeczy, ktoś inny z naszych ludzi faktycznie mógł to zrobić. A przede wszystkim sądzę, że nocować powinniśmy poza wsią, rozbić się pod palisadą z drugiej strony, na przykład pod którąś wierzą, którą byśmy oczywiście obsadzili. I zabierzcie ludziom gorzałę, nie pora na świętowanie.

To powiedziawszy odszedł do swoich ludzi, by wcielić ostatni pomysł w życie a reszcie dać czas do przemyślenia tego co powiedział. Przywołał swoich ludzi, już lekko podpitych, i ustawił ich w mniej więcej równym rzędzie.
- Chłopcy, do ciężkiej kurwy, rekwiruje cały bimber jaki tu przytaszczyliście. Nie jesteśmy w oberży tylko na terenie wroga!! Wiem, że chcielibyście się uspokoić kilkoma łykami ale macie być czujni, jasne?! Kiedy wrócimy, stawiam całemy oddziałowi tyle kufli ile dni każę wam żyć o wodzie, macie słowo swojego sierżanta. Ale do tego czasu, za picie dostaniecie po mordzie. Odmaszerować i czekać na rozkazy!
 
Luffy jest offline  
 



Zasady Pisania Postów
Nie Możesz wysyłać nowe wątki
Nie Możesz wysyłać odpowiedzi
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 01:17.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172