Piekło w Gębie (18+) - Strona 3

Hakon · 04-06-2016, 11:17

Żmija popatrzył po zebranych.
- Myślę, że najlepiej by było gdyby załatwili ich stróże z naszą pomocą. Zawsze potem łaskawiej spojrzą na naszych a i ktoś ze straży awansuje i będzie miał dług względem gildii. My musimy się skupić by wszystkich rządzących wypatrzeć.- Popatrzył na Setha szukając poparcia jego rozumowania.
- Poza tym, po co tracić swoich ludzi i wszczynać wojnę między nimi a nami. Zmusi to wielu neutrali do opowiedzenia się po jednej lub drugiej stronie. A jak sami zostaniemy to nie będą mieli wyboru.- Rozłożył ręce w geście, że przecież to oczywiste.

Astrarius · 04-06-2016, 11:55

Południowiec podniósł ręce.
-Czemu odstawiać posępną rolę katów? Gdzie skrzynie i maestro tych szczurów? To wystarczy. Sądzę nawet, że są bardzo bardzo blisko siebie. Resztą się zajmie nasz przyjaciel. Drogi...- Seth przez chwilę myślał, żywo przy tym bębniąc palcami o blat.- Udo! Tak. Potężny człowiek ma oczy w wielu miejscach. Wie, gdzie bretonki znalazły nowych właścicieli i nadal jest ich bardzo mało. Większość wciąż musi być w jednym miejscu. Senior Edwardzie. Z pewnością docenisz i wdzięki ostermarskich tłoczeń. Zguba musi wrócić do właściciela.

Hakon · 04-06-2016, 12:04

- Czyli wszystkie osiemset monet ma się odnaleźć?- Żmija był lekko zdziwiony.
- A co dla Ranalda? Dziesięć procent mu się należy czy chcemy czy nie.- Nie chciał by o tym zapomniano.
- Mistrz złodziei nie będzie rad na taki obrót spraw i nie udzieli pomocy, nawet swym lojalnym sługom bez oddania mu szacunku w postaci części odzyskanego złota.- Gerhard był mocno strapiony. Wszem i wobec wiadomym było, że jeśli chce się mieć błogosławieństwo boga złodziei trzeba dziesiątą część mu w darze ofiarować.

Astrarius · 04-06-2016, 12:32

Seth popatrzył się na Gerharda i w ciągu ułamka sekundy mrugnął okiem.
-Człowiek jest rozsądny i wie, że nie dostanie wszystkiego. Większość...- położył nacisk na to słowo.- Większość musi wrócić.
(Teraz czas dla Ulfa i Johana)

Lomors · 04-06-2016, 12:44

Cmokając fajkę krótko Edward wypuścił mały obłoczek dymu.

- O ile jestem pewien że nasz pracodawca rozumie twoje obiekcje względem dzielenia łupu - starzec zwrócił się do Żmii - o tyle gdybyśmy zaczęli rościć sobie żądania względem łupu zostałoby go pewnie niewiele więcej gdybyśmy pozwolili tej bandzie rozdać się na mordheimskim targu. Poza tym my nie kradniemy, a jedynie odzyskujemy. Twój bóg nie powinien zatem przykładać aż tak wielkiej miary do skąd złoto płynie. A jestem pewien że wynagrodzenie będzie dość wysokie, by ukoić nasze pragnienie bretońskiego... - tutaj starzec jakby się zachłysnął i zaniósł się nieprzyjemnym dla każdego kto musiał tego słuchać suchym kaszlem. I trwało to dobre pół minuty nim Edawrd z załzawionymi oczyma zdołał wykrztusić z siebie ostatnie słowo: "złota".

Eryk · 04-06-2016, 13:44

Liszaj zerknął na monetę tyle, ile było trzeba by spamiętać wzór i puścił dalej, analizując słowa Setha, które coraz bardziej utwierdzały go w przekonaniu, że robota nie jest warta uncji szlamu.
Zerknął na Welingera nieprzychylnie, wnioskując po jego przemowie, że to ani chybi pojeb, który w całej sprawie może jedynie reszcie kłopotów przysporzyć. Dalej był jeszcze błazen żonglujący piłeczkami, który wyglądał jakby z cyrku uciekł, a tego starego penie suchoty męczą.
Johanowi nie uśmiechało się zadzierać z kochersami i robić przy tym za wątpliwej jakości przynętę w towarzystwie bandy wariatów. Co innego tropić szczury i zastawiać na nie pułapki na swoich zasadach, a co innego wleźć pomiędzy nie po omacku. Zwłaszcza, że efekt ich działań miał już kiedyś okazję oglądać.
Wystukał fajkę o kant stołu i schował, przekonany, że nic tu po nim. Postanowił jednak wysłuchać do końca tego, co postanowią, by przypadkiem nie znaleźć się między młotem a kowadłem. Mordheim niekiedy okazywało się bardzo ciasnym miastem.

Dnc · 04-06-2016, 14:04

Baryła powoli dobił już chyba czwarte piwo i bez żadnych krępacji dolał sobie jeszcze jedno i także każdemu kto był chętny na dokładkę. Jak dają za darmo takie świetne piwo to trzeba korzystać - pomyslał.

Gdy już wszyscy pogadali z szefem Ulf niby przypadkiem głośno beknął czym zwrócił na siebie uwagę wszystkich:
- Spokojna głowa Seth. Damy ze wszystkim radę. Dorwiemy jakiegoś łapichrusta i raz dwa nauczę go moresu. Jak z nim skonczę to nawet swoją matulę wyda. - zaśmiał się rubasznie olbrzym

- A Ty Żmijka tak się już nie panosz z tym swoim bogiem. Nie bój nic, wszystko będzie cacy. Ja to widzę tak Ty się zajmij Ranaldem a my robotą - mrugnął do Gerharda Baryła.

Po wszystkim wstał, poprawił spodnie i pas, który ciągle mu spadał z wielkeigo brzucha i rzekł:
- No panowie nie ma co gadać po próżnicy. Dużo nas jest więc się jakos podzielmy cobyśmy jeszcze większego zamieszania nie robili.
Ja na pewno uderzam na Glizdowisko. Stary idziesz ze mną?
Jeszcze jak ktoś się nie boi zmoczyć w krwi to też zapraszam.
Najpierw spróbujemy wytargać coś z jakiegoś członka ekipy a jak się nie uda to w zorganizowanej walce wystąpimy. I jakoś się to ułoży.
No a wy ustalcie jeszcze miejsce spotkania i dajcie znać przez Rudiego, on nas znajdzie. Będziemy się zbierać póki wieczora nie ma

Zasalutował kuflem i dopił go na raz do końca. Z głośnym dudnieniem odstawił go na blat stołu po czym otarł usta grzbietem dłoni, splunął w bok żółtą śliną i rzucił:
- No to do zobaczenia
Po czekał na tych co mieli z nim iść i wyszedł.
Wychodząc jeszcze raz beknął głośno

Hakon · 04-06-2016, 19:52

Gerharda aż wmurowało na tekst Baryły.
- Myślisz, że mięśniami załatwisz sprawę? Tu trzeba mieć łeb na karku i nie pozbędziesz się mnie.- Wycedził początek przez zęby.
- Z resztą ktoś zakłady musi przyjmować i od tej strony wybadać teren.- Dodał już łagodniejszym tonem z pojawiającym się uśmiechem i błyskiem w oku.

Dopił kufelek jak i Baryła.
- Jeśli szef pozwoli, udam się z kompanią do roboty.- Skłonił się delikatnie i ruszył za Baryłą chowając złotą monetę do kieszeni na piersi.

Ulli · 05-06-2016, 03:17

Niziołek prychnął gdy Seth czy to naturalnie, czy w sposób zamierzony zapomniał jego imienia. "Zaprosił a nie wie kogo i dlaczego? Chociaż patrząc po większości tych gęb to całkiem możliwe."

Widząc, że Baryła wychodzi pospiesznie zerwał się i również ruszył do wyjścia.

-Dziękuję za gościnę i żegnam. Świetny pomysł Seth z zebraniem nas wszystkich razem. Teraz wystarczy, że ktoś z "Kołczanów" podkupi jedną osobę z tu obecnych a wszyscy szpiegujący dla ciebie dadzą gardło. Kolejny raz utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że gildie złodziejskie i gangi są dla frajerów.

Miał w nosie co Seth sobie o nim pomyśli. Nie szanował go nigdy. Liczył się z nim ze względu na pieniądze i wpływy którymi dysponował. To że ktoś taki osiągnął tak wysoką pozycję w Mordheimskim półświatku bardzo źle świadczyło o tutejszych przestępcach a dokładnie o ich inteligencji. No ale skoro kilku silnorękich z getta było w stanie zatrząść całym miastem i wejść w posiadanie niemal tysiąca sztuk złota...

Absurdalną "prośbę" Setha i całą jego opowiastkę Udo uznał za znak od Pielgrzyma. Oto kolejny raz bogowie się do niego uśmiechają. Osiemset sztuk złota to akurat tyle ile potrzebne jest na otwarcie porządnej restauracji w Marienburgu. Tam z pewnością nikt nie zwróci uwagi na bretońskie monety i nie będzie kręcił nosem na niziołka. Żal mu trochę było Bernharda i gospody "Kielich i Kozioł", ale nie mógł tu pozostać. Tacy jak Seth zawsze by się nim wysługiwali, bo stał się zbyt znany. Nigdy tu nie rozwinie skrzydeł.

"Tak, koniecznie rozmówić się z Bernhardem i zabrać swoje rzeczy. Nie mogę go narażać."

Póki co jednak dreptał żwawo za Baryłą i jego kompanem pykając z fajeczki. Chciał się dowiedzieć, gdzie zmierza. Nie ulegało wątpliwości, że Kicher miał największe szanse wkraść się w łaski "Kołczanów" i mógł to zrobić najprościej. Wystarczyło się do niego przykleić. Nie było to trudne bo ludzie zwykli chodzić z wysoko zadartymi nosami, trzeba było tylko uważać, by nie zostać rozdeptanym.

Ardel · 05-06-2016, 10:08

Przez całą rozmowę Norsmen milczał, zastanawiając się, w jaki sposób ma pozbierać osiemset monet rozrzuconych po całym mieście. Co on, jakiś wróbel, coby ziarenka zbierał?! Zajebali skrzynię, wzbogacili się i opłacili wszystkich. Trzeba by liczyć na to, że tamta banda robiła księgi rachunkowe i wszystkie wydatki notowała. A potem trzeba by ścigać każdy złoty krążek z osobna... Co za stek bzdur! Złość malowała się na twarzy wróża i co jakiś czas powarkiwał. Gdy Baryła zdecydował, że idzie na walki, nie wytrzymał, wstał gwałtownie, wylewając swoje piwo.

- Idę z wami, bo mnie zaraz Khorne pocałuje i kogoś zabiję! Niziołek, kapłan fałszywego boga - ręce precz od moich kieszeni.

Hredrik spojrzał na Setha, który w jego oczach wydawał się równie zniewieściały jak żongler, wygiął plecy, naciągając zastałe więzadła i wyszedł za wojownikiem.

04-06-2016, 14:04	#27
Dnc Reputacja: 1	Baryła powoli dobił już chyba czwarte piwo i bez żadnych krępacji dolał sobie jeszcze jedno i także każdemu kto był chętny na dokładkę. Jak dają za darmo takie świetne piwo to trzeba korzystać - pomyslał. Gdy już wszyscy pogadali z szefem Ulf niby przypadkiem głośno beknął czym zwrócił na siebie uwagę wszystkich: - Spokojna głowa Seth. Damy ze wszystkim radę. Dorwiemy jakiegoś łapichrusta i raz dwa nauczę go moresu. Jak z nim skonczę to nawet swoją matulę wyda. - zaśmiał się rubasznie olbrzym - A Ty Żmijka tak się już nie panosz z tym swoim bogiem. Nie bój nic, wszystko będzie cacy. Ja to widzę tak Ty się zajmij Ranaldem a my robotą - mrugnął do Gerharda Baryła. Po wszystkim wstał, poprawił spodnie i pas, który ciągle mu spadał z wielkeigo brzucha i rzekł: - No panowie nie ma co gadać po próżnicy. Dużo nas jest więc się jakos podzielmy cobyśmy jeszcze większego zamieszania nie robili. Ja na pewno uderzam na Glizdowisko. Stary idziesz ze mną? Jeszcze jak ktoś się nie boi zmoczyć w krwi to też zapraszam. Najpierw spróbujemy wytargać coś z jakiegoś członka ekipy a jak się nie uda to w zorganizowanej walce wystąpimy. I jakoś się to ułoży. No a wy ustalcie jeszcze miejsce spotkania i dajcie znać przez Rudiego, on nas znajdzie. Będziemy się zbierać póki wieczora nie ma Zasalutował kuflem i dopił go na raz do końca. Z głośnym dudnieniem odstawił go na blat stołu po czym otarł usta grzbietem dłoni, splunął w bok żółtą śliną i rzucił: - No to do zobaczenia Po czekał na tych co mieli z nim iść i wyszedł. Wychodząc jeszcze raz beknął głośno Ostatnio edytowane przez Dnc : 04-06-2016 o 14:07.

05-06-2016, 03:17	#29
Ulli Konto usunięte Reputacja: 1	Niziołek prychnął gdy Seth czy to naturalnie, czy w sposób zamierzony zapomniał jego imienia. "Zaprosił a nie wie kogo i dlaczego? Chociaż patrząc po większości tych gęb to całkiem możliwe." Widząc, że Baryła wychodzi pospiesznie zerwał się i również ruszył do wyjścia. -Dziękuję za gościnę i żegnam. Świetny pomysł Seth z zebraniem nas wszystkich razem. Teraz wystarczy, że ktoś z "Kołczanów" podkupi jedną osobę z tu obecnych a wszyscy szpiegujący dla ciebie dadzą gardło. Kolejny raz utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że gildie złodziejskie i gangi są dla frajerów. Miał w nosie co Seth sobie o nim pomyśli. Nie szanował go nigdy. Liczył się z nim ze względu na pieniądze i wpływy którymi dysponował. To że ktoś taki osiągnął tak wysoką pozycję w Mordheimskim półświatku bardzo źle świadczyło o tutejszych przestępcach a dokładnie o ich inteligencji. No ale skoro kilku silnorękich z getta było w stanie zatrząść całym miastem i wejść w posiadanie niemal tysiąca sztuk złota... Absurdalną "prośbę" Setha i całą jego opowiastkę Udo uznał za znak od Pielgrzyma. Oto kolejny raz bogowie się do niego uśmiechają. Osiemset sztuk złota to akurat tyle ile potrzebne jest na otwarcie porządnej restauracji w Marienburgu. Tam z pewnością nikt nie zwróci uwagi na bretońskie monety i nie będzie kręcił nosem na niziołka. Żal mu trochę było Bernharda i gospody "Kielich i Kozioł", ale nie mógł tu pozostać. Tacy jak Seth zawsze by się nim wysługiwali, bo stał się zbyt znany. Nigdy tu nie rozwinie skrzydeł. "Tak, koniecznie rozmówić się z Bernhardem i zabrać swoje rzeczy. Nie mogę go narażać." Póki co jednak dreptał żwawo za Baryłą i jego kompanem pykając z fajeczki. Chciał się dowiedzieć, gdzie zmierza. Nie ulegało wątpliwości, że Kicher miał największe szanse wkraść się w łaski "Kołczanów" i mógł to zrobić najprościej. Wystarczyło się do niego przykleić. Nie było to trudne bo ludzie zwykli chodzić z wysoko zadartymi nosami, trzeba było tylko uważać, by nie zostać rozdeptanym. __________________ Zawsze zgadzać się z Clutterbane! Ostatnio edytowane przez Ulli : 05-06-2016 o 06:51.

05-06-2016, 10:08	#30
Ardel Reputacja: 1	Przez całą rozmowę Norsmen milczał, zastanawiając się, w jaki sposób ma pozbierać osiemset monet rozrzuconych po całym mieście. Co on, jakiś wróbel, coby ziarenka zbierał?! Zajebali skrzynię, wzbogacili się i opłacili wszystkich. Trzeba by liczyć na to, że tamta banda robiła księgi rachunkowe i wszystkie wydatki notowała. A potem trzeba by ścigać każdy złoty krążek z osobna... Co za stek bzdur! Złość malowała się na twarzy wróża i co jakiś czas powarkiwał. Gdy Baryła zdecydował, że idzie na walki, nie wytrzymał, wstał gwałtownie, wylewając swoje piwo. - Idę z wami, bo mnie zaraz Khorne pocałuje i kogoś zabiję! Niziołek, kapłan fałszywego boga - ręce precz od moich kieszeni. Hredrik spojrzał na Setha, który w jego oczach wydawał się równie zniewieściały jak żongler, wygiął plecy, naciągając zastałe więzadła i wyszedł za wojownikiem. __________________ Prowadzę: ... Jestem prowadzon: ...

04-06-2016, 11:17	#21
Hakon Reputacja: 1	Żmija popatrzył po zebranych. - Myślę, że najlepiej by było gdyby załatwili ich stróże z naszą pomocą. Zawsze potem łaskawiej spojrzą na naszych a i ktoś ze straży awansuje i będzie miał dług względem gildii. My musimy się skupić by wszystkich rządzących wypatrzeć.- Popatrzył na Setha szukając poparcia jego rozumowania. - Poza tym, po co tracić swoich ludzi i wszczynać wojnę między nimi a nami. Zmusi to wielu neutrali do opowiedzenia się po jednej lub drugiej stronie. A jak sami zostaniemy to nie będą mieli wyboru.- Rozłożył ręce w geście, że przecież to oczywiste.

04-06-2016, 11:55	#22
Astrarius Reputacja: 1	Południowiec podniósł ręce. -Czemu odstawiać posępną rolę katów? Gdzie skrzynie i maestro tych szczurów? To wystarczy. Sądzę nawet, że są bardzo bardzo blisko siebie. Resztą się zajmie nasz przyjaciel. Drogi...- Seth przez chwilę myślał, żywo przy tym bębniąc palcami o blat.- Udo! Tak. Potężny człowiek ma oczy w wielu miejscach. Wie, gdzie bretonki znalazły nowych właścicieli i nadal jest ich bardzo mało. Większość wciąż musi być w jednym miejscu. Senior Edwardzie. Z pewnością docenisz i wdzięki ostermarskich tłoczeń. Zguba musi wrócić do właściciela.

04-06-2016, 12:04	#23
Hakon Reputacja: 1	- Czyli wszystkie osiemset monet ma się odnaleźć?- Żmija był lekko zdziwiony. - A co dla Ranalda? Dziesięć procent mu się należy czy chcemy czy nie.- Nie chciał by o tym zapomniano. - Mistrz złodziei nie będzie rad na taki obrót spraw i nie udzieli pomocy, nawet swym lojalnym sługom bez oddania mu szacunku w postaci części odzyskanego złota.- Gerhard był mocno strapiony. Wszem i wobec wiadomym było, że jeśli chce się mieć błogosławieństwo boga złodziei trzeba dziesiątą część mu w darze ofiarować.

04-06-2016, 12:32	#24
Astrarius Reputacja: 1	Seth popatrzył się na Gerharda i w ciągu ułamka sekundy mrugnął okiem. -Człowiek jest rozsądny i wie, że nie dostanie wszystkiego. Większość...- położył nacisk na to słowo.- Większość musi wrócić. (Teraz czas dla Ulfa i Johana)

04-06-2016, 12:44	#25
Lomors Reputacja: 1	Cmokając fajkę krótko Edward wypuścił mały obłoczek dymu. - O ile jestem pewien że nasz pracodawca rozumie twoje obiekcje względem dzielenia łupu - starzec zwrócił się do Żmii - o tyle gdybyśmy zaczęli rościć sobie żądania względem łupu zostałoby go pewnie niewiele więcej gdybyśmy pozwolili tej bandzie rozdać się na mordheimskim targu. Poza tym my nie kradniemy, a jedynie odzyskujemy. Twój bóg nie powinien zatem przykładać aż tak wielkiej miary do skąd złoto płynie. A jestem pewien że wynagrodzenie będzie dość wysokie, by ukoić nasze pragnienie bretońskiego... - tutaj starzec jakby się zachłysnął i zaniósł się nieprzyjemnym dla każdego kto musiał tego słuchać suchym kaszlem. I trwało to dobre pół minuty nim Edawrd z załzawionymi oczyma zdołał wykrztusić z siebie ostatnie słowo: "złota".

04-06-2016, 13:44	#26
Eryk Banned Reputacja: 1	Liszaj zerknął na monetę tyle, ile było trzeba by spamiętać wzór i puścił dalej, analizując słowa Setha, które coraz bardziej utwierdzały go w przekonaniu, że robota nie jest warta uncji szlamu. Zerknął na Welingera nieprzychylnie, wnioskując po jego przemowie, że to ani chybi pojeb, który w całej sprawie może jedynie reszcie kłopotów przysporzyć. Dalej był jeszcze błazen żonglujący piłeczkami, który wyglądał jakby z cyrku uciekł, a tego starego penie suchoty męczą. Johanowi nie uśmiechało się zadzierać z kochersami i robić przy tym za wątpliwej jakości przynętę w towarzystwie bandy wariatów. Co innego tropić szczury i zastawiać na nie pułapki na swoich zasadach, a co innego wleźć pomiędzy nie po omacku. Zwłaszcza, że efekt ich działań miał już kiedyś okazję oglądać. Wystukał fajkę o kant stołu i schował, przekonany, że nic tu po nim. Postanowił jednak wysłuchać do końca tego, co postanowią, by przypadkiem nie znaleźć się między młotem a kowadłem. Mordheim niekiedy okazywało się bardzo ciasnym miastem.

04-06-2016, 19:52	#28
Hakon Reputacja: 1	Gerharda aż wmurowało na tekst Baryły. - Myślisz, że mięśniami załatwisz sprawę? Tu trzeba mieć łeb na karku i nie pozbędziesz się mnie.- Wycedził początek przez zęby. - Z resztą ktoś zakłady musi przyjmować i od tej strony wybadać teren.- Dodał już łagodniejszym tonem z pojawiającym się uśmiechem i błyskiem w oku. Dopił kufelek jak i Baryła. - Jeśli szef pozwoli, udam się z kompanią do roboty.- Skłonił się delikatnie i ruszył za Baryłą chowając złotą monetę do kieszeni na piersi.