[WFRP 1ed.] Brzegi rzeki Linsk - Strona 11

Hakon · 29-11-2016, 12:18

Ciarki przeszły po plecach Drozdowa na widok ohydztwa czającego się w koronach drzew.
Adelmus miał rację. Trzeba było się zająć poczwarą.
- No to dorwijmy ścierwo zanim kogoś jeszcze ukąsi.- Przełknął ślinę i mimo, że ciało nie chciało działać ruszył by dopaść stwora.

Wasyl zastanawiał się tylko jak go dopaść. Nie mieli żadnej broni strzeleckiej a stwór raczej dobrowolnie sam nie zejdzie. Jedynie wtedy gdy poczuję przewagę nad nimi.
Były gladiator podszedł do Fredericka.
- Rozdzielmy się by poczuł okazję do ataku na któregoś z nas. Drugi będzie w pogotowiu i ruszy jak tylko poczwara zejdzie by zaatakować. Co Ty na to?- Zwrócił się bardzo cicho do towarzysza.

Anonim · 30-11-2016, 22:29

- Ja na to, że ta pokraka chce nas odciągnąć od wejścia do tunelu i jest to perfidny plan. - stwierdził Frederick i dodał: - Cała ta historia śmierdzi na kilometr porządkiem, a ten jak wiemy jest sprzeczny z chaosem. Cokolwiek te typki tutaj robią jest to bardziej skomplikowane niż zwyczajne ataki mutantów na ludzi. Teraz jednak najważniejsze jest, żeby ranny dzienny wojak przeżył to wszystko. - wolałby iść dalej penetrować jaskini, bo tam działo się coś co z pewnością będzie interesujące, ale jakby wszyscy pragnęli szwędać się po lesie za stworem skaczącym po drzewach i wprowadzającym ich w pułapkę to nie będzie protestował. Lepiej jednak by było do jaskini iść...
- Roger. Nie wydaje mi się, żebyśmy wcześniej rozmawiali. Powiedz: czy przed tym nagłym atakiem zwierzoludzi mieliście z nimi do czynienia? Z nimi albo z takimi znakami jak ten położony na grobie? A może słyszałeś jakieś plotki?

Orthan · 01-12-2016, 12:10

Adelmus pochylił się nad milicjanten, nie wiedział co zrobić - widział że mężczyzna umiera. Jedyne co mu pozostało to modlitwa Morra, jeśli strażnik miał umrzeć to wstawiennictwo u Pana Śmierci powinno pomóc jego duszy przekroczyć bramy królestwa śmierci. Kapłan chwycił mocno mężczyzne za rękę , starając się go uspokoić - lepiej było by w chwili śmierci nie był sam i ktoś towarzyszył mu w ostatniej godzinie. Adelmus zaczął się modlić, błagać Pana Kruków o to by przyjął duszę strażnika i pozwolił jej przekroczyć bramę Morra.

Hasus · 01-12-2016, 13:18

Roger rozejrzał się - w jaskini widziałem jakieś światła ale uciekły gdy tylko je dostrzegłem - zakomunikował pozostałym i spojrzał na umierającego strażnika "żal bidulka" pomyślał i przeniósł spojrzenie na Fredericka który wyrwał go z zadumy swoim pytaniem - z zwierzoludzmi w okolicy Isk zawsze był problem na jesień ale od zeszłego roku jak widać jest coraz gorzej, co do symboli ciężko mi powiedzieć nie kojarzę ich.- po chwili pauzy dodał - jeżeli chcecie ich ścigać to lepiej zostanę z kapłanem i popilnuje wejścia co by nic nie wypełzło

Hakon · 01-12-2016, 14:33

Wasyl obserwował zwierzoczłeka i słuchał kompanów.
- Jeśli tak to chłopaki niech zostaną i pilnują by nas nie zaatakował ponownie.- Wskazał pozostałych milicjantów.
- A my wejdziemy i zbadamy jaskinię.- Ni to zapytał ni to stwierdził.

Łowca głów miał nadzieję, że milicjanci poradzą sobie i nikt nie odetnie im drogi na zewnątrz z jaskini. Kiepsko by było znaleźć tu swój grób.

Anonim · 01-12-2016, 21:21

- No dobrze, czyli ja i Wasyl wchodzimy, a reszta zostaje z rannym. Dobrze by było jakby jednak przeżył, ktoś tutaj ma jakieś medyczne zdolności? Szkoda, ze gwałtem nie zabraliśmy medyka z wioski albo tego jego podejrzanego, karlego pomocnika. - powiedział i ruszył z Wasylem do jaskini gotów stawić czoła śmierci czającej się z każdego cienia. Oczywiście Frederick był przygotowany na dalszą walkę.

Avitto · 01-12-2016, 23:07

Grota pod wzgórzem, 4.09.2512 roku

Wewnątrz jaskini panował mrok, który w niedużym stopniu mógł przejrzeć jedynie Wasyl dzięki wrodzonemu przystosowaniu do ciemności. Podążający za nim Frederick poruszał się po omacku. Minęli zwłoki zwierzoczłeka o ptasim łbie, zakręt w prawo, zakręt w lewo. Tunel nagle zrobił się szeroki na tyle, by spokojnie rozłożyć ramiona. Kilka metrów przed nimi przez lewą ścianę do tunelu wpadał snop zewnętrznego światła. Po drodze do niego minęli kolejne rozwidlenie i zerknęli doń. Ich oczom jak na dłoni ukazał się rozkopany grób człowieka z głową byka. Dalej był ślepy zaułek.

Ruszyli dalej w ciemność miniętym korytarzem. Już po paru krokach dobrze dostrzegalne było niewielkie światełko za winklem po lewej. Kompani przygotowali broń i ostrożnie podeszli do narożnika, za którym odkryli pustą jamę. Źródłem światła okazała się przewrócona łojowa świeczka. Poza nią w środku znajdowały się dwa posłania, worek rzepy i cebuli oraz mała piła. Dokładnie obejrzeli każdy kąt pomieszczenia. Wiele przemawiało za tym, że lokatorzy opuścili to miejsce w szybkim tempie oraz, że posłań jeszcze niedawno leżało tam co najmniej trzy razy tyle.

Wróciwszy na korytarz wojownicy zwrócili się w kolejne przejście, gdzie znaleźli schody prowadzące w górę. Od wejścia podążali tunelem wykopanym w ziemi, następnie rytym w skale a te schody zupełnie tu nie pasowały. Były ułożone z łupanego kamienia i dopasowane pod ludzki krok.

Nie napotkali dotąd większego zagrożenia. Weszli na wyższy poziom do ogołoconej podłużnej sali i cztery kroki później z niej wyszli jedynym korytarzem, w prawo. Stanęli na rozwidleniu, tunel skręcał w prawo i w lewo a każda z odnóg na powrót zwężała się na tyle, że minięcie się byłoby bardzo kłopotliwe.

* * *

Las nad Barwią, 4.09.2512 roku

Potwora w dalszym ciągu czaiła się w koronach drzew obserwując grupę mężczyzn z wysokości. Poczuła się nawet na tyle pewnie, że skróciła dystans i jak zahipnotyzowana wpatrywała się w otwór w skarpie. Felek Mularz jako pierwszy zdradził oznaki zdenerwowania sytuacją i oczekiwaniem na starcie.
- Złaź tu kurwiszonie na raz, albo wypierdalaj w podskokach aż za Linsk!
Chwyciwszy nieduży kamień cisnął go w zwierzoczłeka chybiając o kilka metrów.
- Poniechaj, kurwa.
- Nie daruję, no, nie strzymam, mówię!
Gdy Felek nagle odsunął się od reszty grupy dotarło do nich, że owładnęła nim głupota. Uwadze zwierzoczłeka to nie uszło. Mężczyzna wystawił się na atak. Pajęczy łeb zbliżał się doń z każdą sekundą. Zdawało się, że był już stracony ale Roger w ostatniej chwili odepchnął milicjanta. Mutant nie czekał. Znalazłszy się na ziemi na słabych, ludzkich nogach puścił się biegiem ku wejściu do groty. Drogę próbował zastąpić mu Chudy Pioter, ale jego cios był równie niecelny co jego ciało chude. Jedynym, który mógł przeszkodzić zwierzoczłekowi w wejściu do tunelu okazał się Adelmus.

Hasus · 02-12-2016, 09:01

Öjersson w przypływie adrenaliny krzyknął- nie spierdolisz skurwielu - i obracając się w kierunku zamachnął się i rzucił w pajęczaka toporem.

Orthan · 02-12-2016, 19:05

Widząc że plugawy stwór zmierza w jego kierunku, Adelmus chwycił mocno swoją kij i uderzył w plugawy pomiot zamierzając go zatrzymać lub chociaż go na chwilę spowolnić.

Hakon · 02-12-2016, 22:20

Łowca głów stanął w korytarzy patrząc to w prawy to w lewy korytarz. Starał się wyczuć coś co pokieruje go do właściwego. Martwiło go, że na tyły może ktoś im wejść, ale co było zrobić. Trzeba wybierać.

- Wydaje mi się, że prawy by wybrać.- Zasugerował Wasyl.
- Uważaj na tyły. Teraz będą mieli nas z dwóch stron.- Zwrócił uwagę towarzyszowi i ruszył ostrożnie gotowy parować tarczą i dźgać w wąskim korytarzu po bebechach.

29-11-2016, 12:18	#101
Hakon Reputacja: 1	Ciarki przeszły po plecach Drozdowa na widok ohydztwa czającego się w koronach drzew. Adelmus miał rację. Trzeba było się zająć poczwarą. - No to dorwijmy ścierwo zanim kogoś jeszcze ukąsi.- Przełknął ślinę i mimo, że ciało nie chciało działać ruszył by dopaść stwora. Wasyl zastanawiał się tylko jak go dopaść. Nie mieli żadnej broni strzeleckiej a stwór raczej dobrowolnie sam nie zejdzie. Jedynie wtedy gdy poczuję przewagę nad nimi. Były gladiator podszedł do Fredericka. - Rozdzielmy się by poczuł okazję do ataku na któregoś z nas. Drugi będzie w pogotowiu i ruszy jak tylko poczwara zejdzie by zaatakować. Co Ty na to?- Zwrócił się bardzo cicho do towarzysza. Ostatnio edytowane przez Hakon : 29-11-2016 o 12:22.

01-12-2016, 12:10	#103
Orthan Reputacja: 1	Adelmus pochylił się nad milicjanten, nie wiedział co zrobić - widział że mężczyzna umiera. Jedyne co mu pozostało to modlitwa Morra, jeśli strażnik miał umrzeć to wstawiennictwo u Pana Śmierci powinno pomóc jego duszy przekroczyć bramy królestwa śmierci. Kapłan chwycił mocno mężczyzne za rękę , starając się go uspokoić - lepiej było by w chwili śmierci nie był sam i ktoś towarzyszył mu w ostatniej godzinie. Adelmus zaczął się modlić, błagać Pana Kruków o to by przyjął duszę strażnika i pozwolił jej przekroczyć bramę Morra. __________________ ''Zima to nieprzyjemny czas dla jeży, dlatego idziemy spać''

01-12-2016, 13:18	#104
Hasus Reputacja: 1	Roger rozejrzał się - w jaskini widziałem jakieś światła ale uciekły gdy tylko je dostrzegłem - zakomunikował pozostałym i spojrzał na umierającego strażnika "żal bidulka" pomyślał i przeniósł spojrzenie na Fredericka który wyrwał go z zadumy swoim pytaniem - z zwierzoludzmi w okolicy Isk zawsze był problem na jesień ale od zeszłego roku jak widać jest coraz gorzej, co do symboli ciężko mi powiedzieć nie kojarzę ich.- po chwili pauzy dodał - jeżeli chcecie ich ścigać to lepiej zostanę z kapłanem i popilnuje wejścia co by nic nie wypełzło Ostatnio edytowane przez Hasus : 01-12-2016 o 18:38.

01-12-2016, 14:33	#105
Hakon Reputacja: 1	Wasyl obserwował zwierzoczłeka i słuchał kompanów. - Jeśli tak to chłopaki niech zostaną i pilnują by nas nie zaatakował ponownie.- Wskazał pozostałych milicjantów. - A my wejdziemy i zbadamy jaskinię.- Ni to zapytał ni to stwierdził. Łowca głów miał nadzieję, że milicjanci poradzą sobie i nikt nie odetnie im drogi na zewnątrz z jaskini. Kiepsko by było znaleźć tu swój grób.

01-12-2016, 23:07	#107
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	Grota pod wzgórzem, 4.09.2512 roku Wewnątrz jaskini panował mrok, który w niedużym stopniu mógł przejrzeć jedynie Wasyl dzięki wrodzonemu przystosowaniu do ciemności. Podążający za nim Frederick poruszał się po omacku. Minęli zwłoki zwierzoczłeka o ptasim łbie, zakręt w prawo, zakręt w lewo. Tunel nagle zrobił się szeroki na tyle, by spokojnie rozłożyć ramiona. Kilka metrów przed nimi przez lewą ścianę do tunelu wpadał snop zewnętrznego światła. Po drodze do niego minęli kolejne rozwidlenie i zerknęli doń. Ich oczom jak na dłoni ukazał się rozkopany grób człowieka z głową byka. Dalej był ślepy zaułek. Ruszyli dalej w ciemność miniętym korytarzem. Już po paru krokach dobrze dostrzegalne było niewielkie światełko za winklem po lewej. Kompani przygotowali broń i ostrożnie podeszli do narożnika, za którym odkryli pustą jamę. Źródłem światła okazała się przewrócona łojowa świeczka. Poza nią w środku znajdowały się dwa posłania, worek rzepy i cebuli oraz mała piła. Dokładnie obejrzeli każdy kąt pomieszczenia. Wiele przemawiało za tym, że lokatorzy opuścili to miejsce w szybkim tempie oraz, że posłań jeszcze niedawno leżało tam co najmniej trzy razy tyle. Wróciwszy na korytarz wojownicy zwrócili się w kolejne przejście, gdzie znaleźli schody prowadzące w górę. Od wejścia podążali tunelem wykopanym w ziemi, następnie rytym w skale a te schody zupełnie tu nie pasowały. Były ułożone z łupanego kamienia i dopasowane pod ludzki krok. Nie napotkali dotąd większego zagrożenia. Weszli na wyższy poziom do ogołoconej podłużnej sali i cztery kroki później z niej wyszli jedynym korytarzem, w prawo. Stanęli na rozwidleniu, tunel skręcał w prawo i w lewo a każda z odnóg na powrót zwężała się na tyle, że minięcie się byłoby bardzo kłopotliwe. Test inteligencji Wasyl (29-10=19): 37 nieudany Słuchanie Wasyl (30): 47 nieudany Frederick (30): 98 nieudany * * * Las nad Barwią, 4.09.2512 roku Potwora w dalszym ciągu czaiła się w koronach drzew obserwując grupę mężczyzn z wysokości. Poczuła się nawet na tyle pewnie, że skróciła dystans i jak zahipnotyzowana wpatrywała się w otwór w skarpie. Felek Mularz jako pierwszy zdradził oznaki zdenerwowania sytuacją i oczekiwaniem na starcie. - Złaź tu kurwiszonie na raz, albo wypierdalaj w podskokach aż za Linsk! Chwyciwszy nieduży kamień cisnął go w zwierzoczłeka chybiając o kilka metrów. - Poniechaj, kurwa. - Nie daruję, no, nie strzymam, mówię! Gdy Felek nagle odsunął się od reszty grupy dotarło do nich, że owładnęła nim głupota. Uwadze zwierzoczłeka to nie uszło. Mężczyzna wystawił się na atak. Pajęczy łeb zbliżał się doń z każdą sekundą. Zdawało się, że był już stracony ale Roger w ostatniej chwili odepchnął milicjanta. Mutant nie czekał. Znalazłszy się na ziemi na słabych, ludzkich nogach puścił się biegiem ku wejściu do groty. Drogę próbował zastąpić mu Chudy Pioter, ale jego cios był równie niecelny co jego ciało chude. Jedynym, który mógł przeszkodzić zwierzoczłekowi w wejściu do tunelu okazał się Adelmus. Test inicjatywy Roger (37): 19 udany Walka Pioter - zwierzoczłek (pajęczy łeb) 1. runda Pioter: pudło Ostatnio edytowane przez Avitto : 02-12-2016 o 17:53.

30-11-2016, 22:29	#102
Anonim Reputacja: 1	- Ja na to, że ta pokraka chce nas odciągnąć od wejścia do tunelu i jest to perfidny plan. - stwierdził Frederick i dodał: - Cała ta historia śmierdzi na kilometr porządkiem, a ten jak wiemy jest sprzeczny z chaosem. Cokolwiek te typki tutaj robią jest to bardziej skomplikowane niż zwyczajne ataki mutantów na ludzi. Teraz jednak najważniejsze jest, żeby ranny dzienny wojak przeżył to wszystko. - wolałby iść dalej penetrować jaskini, bo tam działo się coś co z pewnością będzie interesujące, ale jakby wszyscy pragnęli szwędać się po lesie za stworem skaczącym po drzewach i wprowadzającym ich w pułapkę to nie będzie protestował. Lepiej jednak by było do jaskini iść... - Roger. Nie wydaje mi się, żebyśmy wcześniej rozmawiali. Powiedz: czy przed tym nagłym atakiem zwierzoludzi mieliście z nimi do czynienia? Z nimi albo z takimi znakami jak ten położony na grobie? A może słyszałeś jakieś plotki?

01-12-2016, 21:21	#106
Anonim Reputacja: 1	- No dobrze, czyli ja i Wasyl wchodzimy, a reszta zostaje z rannym. Dobrze by było jakby jednak przeżył, ktoś tutaj ma jakieś medyczne zdolności? Szkoda, ze gwałtem nie zabraliśmy medyka z wioski albo tego jego podejrzanego, karlego pomocnika. - powiedział i ruszył z Wasylem do jaskini gotów stawić czoła śmierci czającej się z każdego cienia. Oczywiście Frederick był przygotowany na dalszą walkę.

02-12-2016, 09:01	#108
Hasus Reputacja: 1	Öjersson w przypływie adrenaliny krzyknął- nie spierdolisz skurwielu - i obracając się w kierunku zamachnął się i rzucił w pajęczaka toporem.

02-12-2016, 19:05	#109
Orthan Reputacja: 1	Widząc że plugawy stwór zmierza w jego kierunku, Adelmus chwycił mocno swoją kij i uderzył w plugawy pomiot zamierzając go zatrzymać lub chociaż go na chwilę spowolnić. __________________ ''Zima to nieprzyjemny czas dla jeży, dlatego idziemy spać'' Ostatnio edytowane przez Orthan : 02-12-2016 o 19:08.

02-12-2016, 22:20	#110
Hakon Reputacja: 1	Łowca głów stanął w korytarzy patrząc to w prawy to w lewy korytarz. Starał się wyczuć coś co pokieruje go do właściwego. Martwiło go, że na tyły może ktoś im wejść, ale co było zrobić. Trzeba wybierać. - Wydaje mi się, że prawy by wybrać.- Zasugerował Wasyl. - Uważaj na tyły. Teraz będą mieli nas z dwóch stron.- Zwrócił uwagę towarzyszowi i ruszył ostrożnie gotowy parować tarczą i dźgać w wąskim korytarzu po bebechach.