Nozudg patrzył dookoła. Tak, to złe miejsce. Ale jest trochę mięska. Snotling zebrał po drodze parę kostek i kawałków mięsa. Nie będzie dzisiaj głodował, o nie! Mówią, że Nozudg głupi. Nie głupi! Właśnie zapewnia sobie przyszłość, o tak.

Snit'git czekał aż wszyscy się dostaną po linie na górę. Upewniwszy się w ten sposób, że największy z nich i najcięższy Okrutniak nie spadł sam zabrał się za wspinanie.

Trupy pobratymców walały się przed jaskinią. Po obrażeniach można było stwierdzić, że to brodaci karyple. Nie ucieszyło to Snit'gita, ale nie pokazał się jako tchórz. Wszedł ze wszystkimi do środka.

***

Komnata była dość spora bo pomieściła ich wszystkich. Parę ciał goblińskich, walających się już nie wyglądało jakby je dorwali brodaci zasrańce a coś gorszego. Ktoś rzucił że squigi a to już nie było wesołe.
- Snit'git ma nadzieje, że wrócimy do doma w całości a nie jako bobki squiga.- Podsumował i trzymał się blisko szamana.

***

Na propozycję Weazila Snit'git nic nie powiedział. Skoro szaman tak zaproponował musiał być potężnym by się nie bać rozdzielenia na grupy. Jak się chwilę później okazało inni nie chcieli się rozdzielić a ewentualny gniew szamana chcieli zatrzymać chowając się za orkiem.
- Tchórzliwe śmiecie.- Ozwał się nocny goblin z włócznią do Staaba.

Gdyby Snit'git nie stał u boku szamana i nie miał pozostałych za plecami to Okrutnik by go nie chwycił. Popełnił śmiertelny błąd zostawiając wszystkich za sobą i zapamięta to do końca.
- AAAAaaaaaa!!!- Wrzasnął Snit'git ząpany i szybko podniesiony do góry przez kupę mięsa i żelastwa.
- Ja być dobry, posłuszny goblin! Nie zabijać!- Krzyczał przy podnoszeniu i już miał włócznią dźgnąć w gębę orka gdy zrozumiał o co mu chodziło.
Popatrzył nad siebie i opuszczając wzrok na orka uśmiechnął się wysztskimi zębami i kłami.
- Aaa. Już Snit'git rozumieć. Snit'git ściągnąć grzybki a wy łapać.-
Kiwał głową i złapał mocniej włócznię i zaczął strącać grzyby starając się jak najmniej je niszcząc.

***

Snit'git był zadowolony z siebie. Nawet odważył się i zagadnął do Okrutnika.
- Okrutnik. Ty widzisz, że goblin pomocny. Sam też wiesz, że lepiej smakować człeka czy brodacza a nie łykawego goblina.- Mówił i pilnował się by nie zostać złapanym ponownie w wielkie łapska wielkoluda.

Nie wyszli z jaskini gdy zauważyli, a raczej usłyszeli wpierw krasnoludy.
- Dobry plan. Nie być zły.- Poparł Weazila włócznik i zaczął szukać miejsca na kryjówkę dla siebie i szamana.
Prawdę mówiąc to liczył, że krasnoludy skręcą w inny tunel i oni będą mogli wyjść inną drogą, ale coś buzowało jego krew. Te cholerne karyple o różowej skórze setki jego kamratów wysiekły a on nie może teraz się zemścić.
Chociaż zastanawiał się czy może strop jakoś na nich zwalić jak ich miną i może zasypią pokurczy.

- Bić, bić pokurczy - syknął snotling, w którego ustach "pokurcze" brzmiało dość śmiesznie. Nie przeszkadzało mu też zapewne to, że jeden krasnolud mógł spokojnie utłuc tuzin snotlingów. - Bić brodate, słodkokrwiste brzydale!

Po chwili wrodzony dla jego rasy szał ostygł, natomiast uruchomił się instynkt przetrwania.

- Dobry, dobry plan. Kitrajmy się, kitrajmy!

Miał zamiar schować się w najgłębszym cieniu z procą gotową do użycia. I sandałami gotowymi, by ponieść go jak najdalej się da od wroga.