[Sesja] Warsztaty - Gildia Złodziei

Yarot · 27-12-2006, 21:20

Dzielnica, w której stoi "Kamionka" nie jest specjalnie reprezentacyjna ani bezpieczna. Popękany mur, z wyłażącym na białe wapno grzybem oraz żółtymi zaciekami u podstawy nie napawały optymizmem. Sprawdziliście jeszcze raz nazwę, ale wszystko się zgadza. Ulica Powroźnicza należała do tych ulic, które mają swój odrażający urok. Wszędzie śmieci, robactwo oraz leżący pod murami żebracy korzystający z braku strażników. Powiedziano wam, że to przy tej karczmie będzie można znaleźć człowieka nazywającego siebie Kulawym Johannem. Oby nie okazał się to jeden z....
- Czego tu chcecie? - Ktoś huknął za wami. Fala smrodu owionęła was jak morski przybój. Oczy załzawiły, ale odruchy nie zawiodły Was. Odwróciliście się jak na komendę by zobaczyć obdartego starucha w brudnych łachmanach. Włosy w nieładzie, pozlepiane są czymś o czym lepiej nie wiedzieć, zaś brud za paznokciami mógł pamiętać jeszcze czasy samego Magnusa. Nieznajomy popatrzył na was kaprawymi oczami. Coś szarego skapnęło mu z nosa na bruk i spłynęło w szczelinę. Patrzyliście jak urzeczeni na to zjawisko.
- A......wy do Johanna. To chodźta. - Powiedział i poczłapał za karczmę. Stanął pod oknem i zastukał trzy razy. Potem jeszcze raz. Okno się otworzyło. Żebrak coś świsnął i odczłapał na ulicę. Okno pozostało otwarte. Pojawiła się w nim postać chudego człowieka, w surducie oraz całkiem schludnym uczesaniu. Obrzucił was wzrokiem, spojrzał za siebie i powiedział:
- Z ogłoszenia? Tak? To wejdźcie normalnie do karczmy. Teraz wiem, jak wyglądacie, to nic złego was tu nie spotka. Będziemy mogli pogadać w spokoju - i zamknął okno.
Wnętrze "Kamionki" nie było lepsze niż okolica. Choć jednego było tu więcej - dymu oraz dziwnego, mdlącego zapachu wwiercającego się w nozdrza i wywołującego odruch kichania. Pokonaliście pierwszy szok w zetknięciu z tutejszą atmosferą. Rozejrzeliście się dokoła. Bez trudu dostrzegliście tego jegomościa, który polecił wam tu przyjść. Ruchem ręki nakazał wam zbliżyć się, co czynicie czym prędzej. Coraz więcej par oczu wpatrywało się w was pożądliwie i nie mieliście ochoty na bliższą znajomość z tym tłumem.

- Cieszę się, że was widzę, moi mili. - rzekł nieznajomy z okna, jak już usiedliście przy nim, zachęceni jego gestami. - Nazywam się Johann i skoro tu jesteście, to znaczy, że przyszliście poznać swój nowy fach. Nie zwracajcie uwagi na otoczenie. To tylko przykrywka, bo mamy wielu wrogów. A bycie kimś takim jak my, nie jest łatwe. Często występuje się przeciwko prawu, czasami nawet moralności, ale przecież nie robimy tego dla siebie a dla bliskich i rodziny, którą musimy utrzymać. Wierzę, że i wy macie to na celu, by dojść do niezłych pieniędzy i żyć w spokoju. Cel jest dobry, ale nieosiągalny. Jak ktoś raz w to wejdziecie, to nie zazna spokoju - uśmiechnął się delikatnie odsłaniając żółtawe zęby - ale będziecie mogli mieli wszystko. Czy to wam odpowiada?

Abdullah · 28-12-2006, 07:52

-Słyszałem różne opowieści o gildii złodzieji. Opowieści o przygodach, niebezpieczeństwach, niegodziwościach i chciwości. Wiem na co się decyduję. Mimo wszystko chcę przystąpić do gildii. I mam nadzieję że zostanę przyjęty.
Abdullah spojrzał wyczekująco na nieznajomego.

Abdullah · 29-12-2006, 09:55

-Ekhm... Panie...-Postanowił przerwać niezręczną ciszę-Kiedy moglibyśmy zacząć nauki?

Yarot · 29-12-2006, 23:59

Johann wskazał wam krzesła przy stole z czego skwapliwie nowo przybyła para skorzystała. Pokiwał głową na słowa młodego człowieka i przeczesał swoje wąsy.
- Niecierpliwisz się. To dobrze, ale pamiętaj, że na taki luksus możesz pozwolić sobie w tej chwili. Potem może być już za późno - uśmiechnął się i pstryknął palcami na karczmarza.
- Powiedz mi jak cię zwą, zaraz przepłuczemy gardła i dowiem się co nieco o was.
Karczmarz przybiegł co sił w nogach. Stanął przed stołem i wyczekująco spojrzał na Kulawego Johanna.
- Trzy piwa, ale te dobre.
- Tak jest, już lecę - powiedział i rzeczywiście ruszył biegiem w stronę beczek.
- To gdzie my byliśmy....ah tak...informacja. To co możesz powiedzieć o sobie? - szelmowskie oczka utkwiły w młodzieńcu jak sztyleciki.

Abdullah · 30-12-2006, 13:54

-Jestem Abdullah-odpowiedział-Pochodzę z niedalekiej wioski. Nie uśmiecha mi się żywot rolnika. Chciałbym zasmakować życia, poznać świat. Dlatego wyruszyłem.. Gdy zobaczyłem ogłoszenie pomyślałem: "Co mi tam, spróbuje. To pewno ciekawsze niż uprawa ziemi." I tak przybyłem tutaj.

Yarot · 30-12-2006, 20:39

- Abdullah powiadasz - Johann pogłaskał się po krótkiej bródce. - Nie brzmi to jak imperialne imię, a nie wyglądasz mi na kogoś spoza Imperium. Czy aby na pewno nie ciążą na tobie przewiny ścigane listami gończymi albo nie znalazłeś się na liście zabójców? I, mam nadzieję, nie współpracujesz ze strażą?
Johann w mgnieniu oka stał się podejrzliwy. Strzelał oczami na prawo i lewo, przyglądał się młodzieńcowi uważniej niż przy wejściu

Lhianann · 30-12-2006, 22:09

Niewysoka, szczupła dziewczyna odziana w ciemnozieloną, uszytą z dobrej materii dopasowaną tunikę z długimi rękawami narzuconą na skórzane, brązowe spodnie wyłożone na wierzch wysokich miękkich butów siedziała spokojnie przysłuchując się wymianie zdań pomiędzy mężczyzną jaki przedstawił się jako Johann a na oko jej rówieśnikiem jaki siedział obok.
Później przeniosła uważne, lekko taksujące spojrzenie na nerwowego młodzieńca jaki przedstawił się jako Abdullah.
Egzotyczne imie nie pasowało do przeciętnej urody chłopaka ,jak i do spracowanych czerwonych dłoni z czarnymi obwódkami pod paznokciami.

Przeniosła spojrzenie na pomieszczenie w jakim się znajdowali, lekkim ruchem dłoni odgarniając za lewe ramię ciężkie pukle ciemno rudych lekko falistych włosów.
Ich kolor w połączeniu z bardzo jasną, leciutko piegowatą skórą i ciemnozielonymi oczyma sprawiał, że wyraźnie odcinała się na tle mieszkańców miasta w większości o typowej, imperialnej urodzie - nijakiej.
Regularne, chodź dość chłodne rysy twarzy dziewczyny, były miłe dla oka, podobnie jak niewysoka, zgrabna sylwetka.

Znowu spojrzała na chłopka, potem na mężczyznę, tym razem w jej wzroku widać było lekkie rozbawienie, chodź na ładnie wykrojonych ustach nie pojawił się nawet cień uśmiechu.

Yarot · 01-01-2007, 23:27

- A ty moja miła - wciąż patrząc na chłopaka, Johann zwrócił się do dziewczyny - jak ciebie zwą?
W międzyczasie karczmarz przyniósł trzy piwa i postawił je na stole. Drewnanie kufle zastukały o blat i rozszedł się miły chmielowy zapach. Brązowy płyn niósł całkiem przyjemną wizję orzeźwienia.

Lhianann · 02-01-2007, 03:02

Spojrzała na mężczyznę.
Jej oczy były chłodne zielenią morskiej toni, było w nich lekkie zainteresowanie i ...ironia?

-Nazywam się Cecylia. Cecylia Tannegatt.
Głos o przyjemnym, niskim brzmieniu, z lekkim nietutejszym akcentem.

Yarot · 03-01-2007, 20:16

- Miło mi i Ciebie przywitać, pięknowłosa. W tym fachu takie włosy mogą być przekleństwem lub błogosławieństwem. Proszę, oto piwo na początek naszej wspólnej drogi - ręką wskazał dwa kufle stojące na stole. Dwa, bo jeden już trzyma w rękach.
- To, co chciałbym wam przekazać to coś więcej niż zwykłe szwędanie się po ulicy i zabieranie jabłek ze straganów. Choć i od tego zaczniemy, ale na pewno nie na tym skończymy.
Johann znów popatrzył podejrzliwie na Abdullaha. Tego wzroku nie sposób było nie dostrzec.

27-12-2006, 21:20	#1
Yarot Reputacja: 1	[Sesja] Warsztaty - Gildia Złodziei Dzielnica, w której stoi "Kamionka" nie jest specjalnie reprezentacyjna ani bezpieczna. Popękany mur, z wyłażącym na białe wapno grzybem oraz żółtymi zaciekami u podstawy nie napawały optymizmem. Sprawdziliście jeszcze raz nazwę, ale wszystko się zgadza. Ulica Powroźnicza należała do tych ulic, które mają swój odrażający urok. Wszędzie śmieci, robactwo oraz leżący pod murami żebracy korzystający z braku strażników. Powiedziano wam, że to przy tej karczmie będzie można znaleźć człowieka nazywającego siebie Kulawym Johannem. Oby nie okazał się to jeden z.... - Czego tu chcecie? - Ktoś huknął za wami. Fala smrodu owionęła was jak morski przybój. Oczy załzawiły, ale odruchy nie zawiodły Was. Odwróciliście się jak na komendę by zobaczyć obdartego starucha w brudnych łachmanach. Włosy w nieładzie, pozlepiane są czymś o czym lepiej nie wiedzieć, zaś brud za paznokciami mógł pamiętać jeszcze czasy samego Magnusa. Nieznajomy popatrzył na was kaprawymi oczami. Coś szarego skapnęło mu z nosa na bruk i spłynęło w szczelinę. Patrzyliście jak urzeczeni na to zjawisko. - A......wy do Johanna. To chodźta. - Powiedział i poczłapał za karczmę. Stanął pod oknem i zastukał trzy razy. Potem jeszcze raz. Okno się otworzyło. Żebrak coś świsnął i odczłapał na ulicę. Okno pozostało otwarte. Pojawiła się w nim postać chudego człowieka, w surducie oraz całkiem schludnym uczesaniu. Obrzucił was wzrokiem, spojrzał za siebie i powiedział: - Z ogłoszenia? Tak? To wejdźcie normalnie do karczmy. Teraz wiem, jak wyglądacie, to nic złego was tu nie spotka. Będziemy mogli pogadać w spokoju - i zamknął okno. Wnętrze "Kamionki" nie było lepsze niż okolica. Choć jednego było tu więcej - dymu oraz dziwnego, mdlącego zapachu wwiercającego się w nozdrza i wywołującego odruch kichania. Pokonaliście pierwszy szok w zetknięciu z tutejszą atmosferą. Rozejrzeliście się dokoła. Bez trudu dostrzegliście tego jegomościa, który polecił wam tu przyjść. Ruchem ręki nakazał wam zbliżyć się, co czynicie czym prędzej. Coraz więcej par oczu wpatrywało się w was pożądliwie i nie mieliście ochoty na bliższą znajomość z tym tłumem. - Cieszę się, że was widzę, moi mili. - rzekł nieznajomy z okna, jak już usiedliście przy nim, zachęceni jego gestami. - Nazywam się Johann i skoro tu jesteście, to znaczy, że przyszliście poznać swój nowy fach. Nie zwracajcie uwagi na otoczenie. To tylko przykrywka, bo mamy wielu wrogów. A bycie kimś takim jak my, nie jest łatwe. Często występuje się przeciwko prawu, czasami nawet moralności, ale przecież nie robimy tego dla siebie a dla bliskich i rodziny, którą musimy utrzymać. Wierzę, że i wy macie to na celu, by dojść do niezłych pieniędzy i żyć w spokoju. Cel jest dobry, ale nieosiągalny. Jak ktoś raz w to wejdziecie, to nie zazna spokoju - uśmiechnął się delikatnie odsłaniając żółtawe zęby - ale będziecie mogli mieli wszystko. Czy to wam odpowiada? __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

29-12-2006, 23:59	#4
Yarot Reputacja: 1	Johann wskazał wam krzesła przy stole z czego skwapliwie nowo przybyła para skorzystała. Pokiwał głową na słowa młodego człowieka i przeczesał swoje wąsy. - Niecierpliwisz się. To dobrze, ale pamiętaj, że na taki luksus możesz pozwolić sobie w tej chwili. Potem może być już za późno - uśmiechnął się i pstryknął palcami na karczmarza. - Powiedz mi jak cię zwą, zaraz przepłuczemy gardła i dowiem się co nieco o was. Karczmarz przybiegł co sił w nogach. Stanął przed stołem i wyczekująco spojrzał na Kulawego Johanna. - Trzy piwa, ale te dobre. - Tak jest, już lecę - powiedział i rzeczywiście ruszył biegiem w stronę beczek. - To gdzie my byliśmy....ah tak...informacja. To co możesz powiedzieć o sobie? - szelmowskie oczka utkwiły w młodzieńcu jak sztyleciki. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

30-12-2006, 20:39	#6
Yarot Reputacja: 1	- Abdullah powiadasz - Johann pogłaskał się po krótkiej bródce. - Nie brzmi to jak imperialne imię, a nie wyglądasz mi na kogoś spoza Imperium. Czy aby na pewno nie ciążą na tobie przewiny ścigane listami gończymi albo nie znalazłeś się na liście zabójców? I, mam nadzieję, nie współpracujesz ze strażą? Johann w mgnieniu oka stał się podejrzliwy. Strzelał oczami na prawo i lewo, przyglądał się młodzieńcowi uważniej niż przy wejściu __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

30-12-2006, 22:09	#7
Lhianann Reputacja: 1	Niewysoka, szczupła dziewczyna odziana w ciemnozieloną, uszytą z dobrej materii dopasowaną tunikę z długimi rękawami narzuconą na skórzane, brązowe spodnie wyłożone na wierzch wysokich miękkich butów siedziała spokojnie przysłuchując się wymianie zdań pomiędzy mężczyzną jaki przedstawił się jako Johann a na oko jej rówieśnikiem jaki siedział obok. Później przeniosła uważne, lekko taksujące spojrzenie na nerwowego młodzieńca jaki przedstawił się jako Abdullah. Egzotyczne imie nie pasowało do przeciętnej urody chłopaka ,jak i do spracowanych czerwonych dłoni z czarnymi obwódkami pod paznokciami. Przeniosła spojrzenie na pomieszczenie w jakim się znajdowali, lekkim ruchem dłoni odgarniając za lewe ramię ciężkie pukle ciemno rudych lekko falistych włosów. Ich kolor w połączeniu z bardzo jasną, leciutko piegowatą skórą i ciemnozielonymi oczyma sprawiał, że wyraźnie odcinała się na tle mieszkańców miasta w większości o typowej, imperialnej urodzie - nijakiej. Regularne, chodź dość chłodne rysy twarzy dziewczyny, były miłe dla oka, podobnie jak niewysoka, zgrabna sylwetka. Znowu spojrzała na chłopka, potem na mężczyznę, tym razem w jej wzroku widać było lekkie rozbawienie, chodź na ładnie wykrojonych ustach nie pojawił się nawet cień uśmiechu. __________________ Whenever I'm alone with you You make me feel like I'm home again Dear diary I'm here to stay

01-01-2007, 23:27	#8
Yarot Reputacja: 1	- A ty moja miła - wciąż patrząc na chłopaka, Johann zwrócił się do dziewczyny - jak ciebie zwą? W międzyczasie karczmarz przyniósł trzy piwa i postawił je na stole. Drewnanie kufle zastukały o blat i rozszedł się miły chmielowy zapach. Brązowy płyn niósł całkiem przyjemną wizję orzeźwienia. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

28-12-2006, 07:52	#2
Abdullah Reputacja: 0	-Słyszałem różne opowieści o gildii złodzieji. Opowieści o przygodach, niebezpieczeństwach, niegodziwościach i chciwości. Wiem na co się decyduję. Mimo wszystko chcę przystąpić do gildii. I mam nadzieję że zostanę przyjęty. Abdullah spojrzał wyczekująco na nieznajomego.

29-12-2006, 09:55	#3
Abdullah Reputacja: 0	-Ekhm... Panie...-Postanowił przerwać niezręczną ciszę-Kiedy moglibyśmy zacząć nauki?

30-12-2006, 13:54	#5
Abdullah Reputacja: 0	-Jestem Abdullah-odpowiedział-Pochodzę z niedalekiej wioski. Nie uśmiecha mi się żywot rolnika. Chciałbym zasmakować życia, poznać świat. Dlatego wyruszyłem.. Gdy zobaczyłem ogłoszenie pomyślałem: "Co mi tam, spróbuje. To pewno ciekawsze niż uprawa ziemi." I tak przybyłem tutaj.

02-01-2007, 03:02	#9
Lhianann Reputacja: 1	Spojrzała na mężczyznę. Jej oczy były chłodne zielenią morskiej toni, było w nich lekkie zainteresowanie i ...ironia? -Nazywam się Cecylia. Cecylia Tannegatt. Głos o przyjemnym, niskim brzmieniu, z lekkim nietutejszym akcentem. __________________ Whenever I'm alone with you You make me feel like I'm home again Dear diary I'm here to stay

03-01-2007, 20:16	#10
Yarot Reputacja: 1	- Miło mi i Ciebie przywitać, pięknowłosa. W tym fachu takie włosy mogą być przekleństwem lub błogosławieństwem. Proszę, oto piwo na początek naszej wspólnej drogi - ręką wskazał dwa kufle stojące na stole. Dwa, bo jeden już trzyma w rękach. - To, co chciałbym wam przekazać to coś więcej niż zwykłe szwędanie się po ulicy i zabieranie jabłek ze straganów. Choć i od tego zaczniemy, ale na pewno nie na tym skończymy. Johann znów popatrzył podejrzliwie na Abdullaha. Tego wzroku nie sposób było nie dostrzec. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._