[Warhammer II edycja] Zło kroczy ulicami. Coś się psuje. - Strona 14

Bishop · 17-01-2009, 16:21

Klaus przeklął podnosząc się z ziemi i spoglądając na trupa nieznajomego.

-Pierdolony miłośnik garłacza-

Żołnierz rozejrzał się po ulicy przyglądając się Gabrielowi. Sierżant wyciągał z worka należące do bandyty przedmioty, parę z nich przykuło uwagę Klausa...

"Chyba czeka mnie rozmowa szczera rozmowa z Gabrielem"

- Wracać do szyku! Detlef uprzątnij ciało młodego i Sampheniona, niech nie leżą tak na środku drogi.-

- Lilawander, Jorge, Erica! Zostaniecie i przypilnujecie zwłok. Reszta zaś wraz ze mną pośpieszy do kordegardy, wrócimy jak najszybciej z wozem. Lilawanderze, nie widziałem u ciebie przypadkiem tresowanego sokoła? W razie problemów wyślij go do kordegardy. Będę wypatrywał nieba, jeśli ujrzę na nim tegoż ptaka, pośpieszymy wam niezwłocznie z pomocą. -rzekł Gabriel.

- Za mną. Biegiem! – zakrzyknął i wyruszył dość szybkim truchtem w stronę kordegardy.

Sens rozkazów dotarł do głowy Klausa dopiero kiedy Detlef i sierżant byli już w oddali. Żołnierz ruszył za nimi biegnąc najszybciej jak mógł, wiedział że ostatnią rzeczą na którą może sobie pozwolić jest zgubienie dowódcy.

17-01-2009, 16:21	#131
Bishop Reputacja: 1	Klaus przeklął podnosząc się z ziemi i spoglądając na trupa nieznajomego. -Pierdolony miłośnik garłacza- Żołnierz rozejrzał się po ulicy przyglądając się Gabrielowi. Sierżant wyciągał z worka należące do bandyty przedmioty, parę z nich przykuło uwagę Klausa... "Chyba czeka mnie rozmowa szczera rozmowa z Gabrielem" - Wracać do szyku! Detlef uprzątnij ciało młodego i Sampheniona, niech nie leżą tak na środku drogi.- - Lilawander, Jorge, Erica! Zostaniecie i przypilnujecie zwłok. Reszta zaś wraz ze mną pośpieszy do kordegardy, wrócimy jak najszybciej z wozem. Lilawanderze, nie widziałem u ciebie przypadkiem tresowanego sokoła? W razie problemów wyślij go do kordegardy. Będę wypatrywał nieba, jeśli ujrzę na nim tegoż ptaka, pośpieszymy wam niezwłocznie z pomocą. -rzekł Gabriel. - Za mną. Biegiem! – zakrzyknął i wyruszył dość szybkim truchtem w stronę kordegardy. Sens rozkazów dotarł do głowy Klausa dopiero kiedy Detlef i sierżant byli już w oddali. Żołnierz ruszył za nimi biegnąc najszybciej jak mógł, wiedział że ostatnią rzeczą na którą może sobie pozwolić jest zgubienie dowódcy.