Po jakimś czasie wrócił Tupik i powiedział że wreszcie mogą uciekać.


-W końcu! Świetnie, ale i tak musimy być ostrożni. Nie wiadomo gdzie jest reszta wyznawców Khorna. A... słuchaj Otto. Jeżeli znajdziemy łódź, to muszę płynąć z tobą. Muszę poinformować o naszej klęsce, a po za tym...-Popatrzył się na Otta

- bez obrazy, ale jak cię zobaczą, to mogą wziąść cię za trupa, nieumarłego. Jeżeli można wiedzieć to skąd masz taki wygląd? - nieśmiało zapytał się swego towarzysza. Elf dobrze wiedział, że to sprawa magii, ale interesowały go szczegóły.

-A ty druchii to uważaj sobie.Ja jako prawdziwy Asyr mam zamiar, a raczej obowiązek tępić takich jak ty. Mam gdzieś co ty zrobisz później, ale mam nadzieję, że spotkasz na swej drodze maruderów Khorna i skończysz tak jak powinien twój zdradziecki lud.

Nie teraz. A na pewno nie w tym miejscu. Może kiedy już będziemy bezpieczni i daleko stąd.- Odpowiedział elfowi Otto z wyraźną ostrzegawczą nutką w głosie-Szkoda że ni widziałeś żadnych szczegółów Bjorn. A sytuacja przedstawia się o wiele gorzej niż sądzicie. Ten czempion może zjednoczyć wojowników chaosu dzięki temu artefaktowi. Rozpocznie się kolejna inwazja chaosu. Dlatego właśnie musimy się przygotować i zebrać jak największą armię. Może uda nam się przeżyć.

Słysząc słowa Tupika natychmiast rzucił się do ucieczki.

To chyba koniec...