Merlin222

Ciąg dalszy sagi.

Wojna lancy dobiegła końca, a na świecie ponownie panuje pokój. Goldmoon i Riverwind odeszli w zapomnienie stając się częścią historii, szczęśliwie poślubieni, a Tanis i Laurana są definitywnie razem pomimo cienia jaki rzuca na ich związek Kitiara. Caramon jednakże nie może pogodzić się z decyzją Raistlina i powoli niszczy nie tylko siebie, ale także swój związek z Tiką. Jednak budzi się w nim nadzieja gdy Tasslehoff, który mniej więcej uporał się z okropnym żalem po śmierci Flinta, przybywa wraz z Lady Crysanią – kapłanką Paladina, która poznała Raistlina i ma plan jak ocalić duszę maga. Caramon wyrusza wraz z Crysanią, Tasem i sekretną bronią, lecz jest zmuszony by zwrócić się do Par Saliana – maga, który poddawał Raistlina testowi dawno temu – o pomoc, z powodu nieprzewidzianych wydarzeń jakie miały miejsce. Musi odbyć podróż do przeszłości by odnaleźć ratunek dla Crysanii i powstrzymać złego maga Fistandantilusa od zawładnięcia duszą Raistlina podczas jego próby – proste zadanie jak dla potężnego Par Saliana dopóki żaden z członków magicznych ras – krasnolud, gnom i kender - nie weżmie w tym udziału, gdyż są oni w stanie zmienić bieg wydarzeń gdy będą podróżować w czasie.

Macie jedną próbę by zgadnąć kto podąży za nim popychany przez swą nieposkromioną ciekawość...

Po tym czynie i możliwych wyrządzone szkodach, Caramon śpieszy by odnaleźć Raistlina lub Fistandantilusa – lub obu – nie wiedząc czy obecność Tasslehoffa wpłynęła pozytywnie lub negatywnie na wydarzenia.

Legendy to całkiem spora zmiana po Kronikach. Są o wiele bardziej intymne i szerzej opowiadają od stosunkach między garstką osób. Niektórzy będą zszokowani stanem w jakim znajduje się Caramon na początku opowieści, lecz nie jest to szczególnie zaskakujące jeśli przez moment przemyślimy wszystko co wiemy na temat stosunków między bliźniakami w przeszłości. Obserwowanie jak znów staje na nogi jest całkiem interesujące. Mamy także okazję zobaczyć czym naprawdę było dla Raistlina przodzianie czarnych szat, gdy zaczynamy rozumieć jego prawdziwe intencje względem swego brata i Crysanii – jak i również odnośnie bardzo niebezpiecznego w owych wydarzeniach Tasslehoffa. Jednakże prawdziwą przyjemną niespodzianką, jak dla mnie, był Tas – ironicznie oczywiste i niewinne największe zagrożenie planów Raistlina. Byłem ciekaw w jakim kierunku pójdą autorzy z tą postacią, gdy nie ma już Flinta, ale okazało się że nie było powodów do obaw. Jego relacje z Caramonem graniczą między ekstremalnie fascynującą, a nie mającą innej alternatywy przyjaźnią. Zachowuje się jak obrońca swego przyjaciela, daje mu duchowe i emocjonalne wsparcie, miłość, oraz spełnia rolę jego sumienia.

Na dodatek książka kończąc się pozostawia tych, którzy ją kupili zaraz po wydaniu, w niepewności i szoku, ponieważ Wojna Bliźniaków została wydana dopiero kilka miesięcy później.

Ktokolwiek czytał Kroniki nie pozwoli sobie na przegapienie Legend.

tłumaczenie: Merlin222
Źródło: Dragonlance reviews

Recenzja z okładki książki:

"Wojna Lancy skończyła się. Ciemność minęła. Czy jednak na pewno? Potężny arcymag Raistlin pragnie powrotu ciemności. Mogą go powstrzymać tylko dwie osoby. Jedną jest Crysania, piękna kapłanka dobra, którą Raistlin przyciąga tak jak płomień przyciąga ćmę. Drugą jest jego bliźniaczy brat Caramon, który musi najpierw zrozumieć siebie, zanim będzie mógł zbawić brata.

Wraz z niepohamowanym kenderem Tasslehoffem tych troje wybiera się w niebezpieczną podróż w czasie, cofając się do dni tuż przed Kataklizmem. Na krawędzi katastrofy w skazanym na zagładę mieście Istar czarna magia i jeszcze czarniejsza ambicja toczą bój z miłością i poświęceniem, aby ocalić nie tylko świat, lecz co ważniejsze - pewną duszę."