Smoki Zaginionego Księżyca chapter II

**Solinarius** · 17-01-2005, 21:16

Cytat:

O bogach

Chociaż na początku liczba bogów wynosiła dwudziestu dwóch, Chaos został z niej wykluczony w pierwszych dniach Wieku Narodzin Gwiazd. Pod koniec Wojny Wszystkich Świętych, na Krynnie było dwadzieścia jeden bóstw, podzielonych na trzy porządki po siedem, na Bogów Światła, Bogów Neutralności lub Półmroku oraz Bogów Ciemności.

Bogowie Światła

Największym spośród prawych bogów jest Paladine, Paladyn Niebios i Platynowy Smok. Najpotężniejszy spośród bogów, poza Chaosem, Paladine jest przykładem cnoty i świętości. Opiekun Miłosierdzia, Przywódca Zakonu Światła, chroni Krynn przed intrygami Takhisis i prowadzi zarówno śmiertelników, jak i towarzyszących mu bogów ścieżką praworządności. Tak więc, wspomaga on wszystkich, którzy chronią niewinnych i chcą przewodzić innymi w imię prawdy i dobra. Jego rola jako przywódcy i opiekuna Krynnu jest jednak łagodzona przez jego głęboką i szczerą pokorę, którą usiłuje wpoić także swym wyznawcom.
Potęga Majere'a jest nieznacznie mniejsza od Paladine'a. Paladine, spośród wszystkich Potęg, ukochał Najwyższego Boga najbardziej zawzięcie i najgłębiej. Powiadają, że Majere najlepiej rozumie mądrość Najwyższego Boga i Boski Plan, prześcigając w tym nawet samego Gileana. Tak więc, Majere służy Paladine'owi jako doradca i pielęgnuje cnotę wiary, jak i pracowitość, która skłania śmiertelników, pomimo wysiłków i prób, do rozwijania przymiotów ducha. Najznamienitszymi wyznawcami Majere'a są mnisi, lecz jest również czczony przez wielu mistyków i teologów, jak również przez uduchowione i oświecone złote smoki. Mishakal, trzecia spośród Bóstw Dobra, jest kochana przez ludność Krynnu prawie tak mocno, jak Paladine. Uzdrowicielka i Pocieszycielka, Mishakal usiłuje przynieść pomoc i ukojenie tym, którzy cierpią na ciele i umyśle. Mishakal jest najbardziej związana z nadzieją, jako, że wzbudza ona zaufanie śmiertelników w obietnice i plany Najwyższego Boga oraz nieunikniony triumf Dobra. Jest również patronką pierwotnej miłości, takiej, jak między rodzicami a dziećmi, bratem a siostrą, lub mężem i żoną. Srebrne smoki, które podzielają troskę Mishakal i empatię ze śmiertelnikami, czczą ją głęboko. Spośród wszystkich bogów Dobra, Kiri-Jolith, Miecz Sprawiedliwości, jest najbardziej wojowniczy. Niezłomny w swej pogoni za Sprawiedliwością, Kiri-Jolith inspiruje swych wyznawców, między innymi miedziane smoki, do obrony niewinnych i karania sił Zła. W tej krucjacie nie jest jednak bezlitosny i zaleca swym sługom i tym, którzy szukają u niego przewodnictwa, by łagodzili sprawiedliwość współczuciem i nie dawali się ponieść gniewowi i łaknieniu krwi. Habbakuk, bliski sprzymierzeniec Kiri-Jolitha, jest Księciem Bestii i Władcą Mórz. Szerzy szacunek dla naturalnych wspaniałości Krynnu. Uczy śmiertelników, że należy postrzegać je jako odbicie wspaniałości i cnót wieczności. Równocześnie popiera Umiarkowanie, które utrzymuje w harmonii i równowadze gwałtowność zwierzęcych cech śmiertelnych. Podziela z metalicznymi smokami zamiłowanie do morza. Podczas, gdy Habbakuk naucza oddania dla naturalnego piękna, Branchala inspiruje sztukę, odwagę i szczodrość. Zachęca ludność Krynnu do wykorzystywania talentów artystycznych do ośmielania innych i zbierania się na odwagę, przeciwstawiania się strachowi oraz dążenia ku dobru pomimo niebezpieczeństw i przeciwności. Jako ostatni spośród bogów Światła jest wymieniany Solinari, Strażnik Srebrnego Księżyca i Biały Arcymag. Cała Biała Magia podlega jego władzy i wszyscy czarodzieje w służbie dobra oddają mu cześć. W zamian Solinari naucza ich Mądrości. Wspomaga ich w poszukiwaniu wiedzy i doradza, kiedy używać jego wspaniałych darów, by najlepiej popierać cele Dobra i powstrzymuje ich przed opanowaniem przez głód magicznej mocy, co często zdarza się magom Czerni.

Bogowie Neutralności

Mosiężne i spiżowe smoki często wiążą się z neutralnymi bogami.
Gilean, Obserwator i Strażnik Tobrilu, pod względem swej potęgi jest najbardziej imponujący, ma jednak na Krynnie bardzo niewielu wyznawców. Obdarzony chłodnym sercem i wyzutym z emocji duchem, Gilean jedynie obserwuje, podejmując działanie wyłącznie wtedy, gdy wydaje się, że któraś ze stron wielkiego konfliktu może przedwcześnie zakończyć "eksperyment". Mimo, że nie poszukuje wyznawców, akceptuje wiarę historyków, naukowców i innych, którzy dążą do czystej i obiektywnej wiedzy. Reorx, Władca Ziemi, jest również patronem rzemieślników. Zsyła na twórców troskę o swój kunszt i o jakość rezultatów. Jest szczególnym opiekunem krasnoludów, którzy powstali z ludu kowali, których przyjął na swą służbę i nauczył swych sekretów. Podczas, gdy Reorx zajmuje się rzemiosłem, Shinare jest patronką handlu, znajdując upodobanie w cyklach wymiany, kupiectwie i rozwoju gospodarczym. Mimo, że podziwiana przez uczciwych kupców, jest wyjątkowo czczona przez tych, którzy, choć godni zaufania, nie widzą w swym życiu czegokolwiek poza interesami. Wielu takich handlarzy pada ofiarą skąpstwa i świadomie lub nieświadomie wpadają w łapy Hiddukela. Sirrion, Mistrz Płomienia, przede wszystkim związał z tym wybranym żywiołem, również interesuje się inspiracją i kreatywnością. Alchemia jest jego ulubioną dziedziną, jak również inne nauki, które poszukują zmiany, lub pojedynczych chwil piękna lub mocy. Najbardziej chaotyczny spośród neutralnych potęg, jego skłonność do skupiania się na chwili bez zastanowienia się nad tego konsekwencjami czyni z niego często pionek bogów Zła. Chislev, Pani Lasów, zajmuje się światem przyrody Krynnu, jednak czyni to bardziej przez wzgląd na nią samą, aniżeli odzwierciedlanie Dobra, jak w wypadku Habbakuka. Nie próbuje jednak zdominować natury i używać jej jako broni, na sposób Zeboim. Czuje się związana przede wszystkim z roślinnością i drzewami Krynnu, bardziej niż z bestiami świata. Jest najbardziej prawdopodobne, że spośród wszystkich neutralnych potęg, to ona wpłynie na sprawy świata, próbując ochronić naturę przed zniszczeniami czynionymi przez Zło lub niezamierzonymi szkodami wywołanymi przez Dobro broniące świata i siebie przed atakami ciemności. Zivilyn, Poszukujący Mądrości, jest pomocnikiem Gileana i towarzyszem Chislev. W przeciwieństwie do Gileana, który zajmuje się wiedzą nie dotyczącą śmiertelnych, Zivilyn zachęca śmiertelników do spoglądania wewnątrz i poszukiwania mądrości we własnych sercach. Jego podejście czasem przynosi ukojenie, a czasem szaleństwo. Zivilyn postrzega obie możliwości jako zapewniające powodzenie ścieżki, wiodące do samopoznania i oświecenia. Ostatnią i siódmą spośród bogów Neutralności jest Lunitari, Pani Karmazynowego Księżyca i Czerwona Czarodziejka. Magowie Czerwonych Szat oddają jej cześć jako Mistrzyni Czerwonej Magii. Lunitari ma zamiłowanie do iluzji i podstępów, co czyni z niej ulubienicę swych zaufanych, jednak jej najistotniejszą troską jest magia przez wzgląd na nią samą, a nie jako element porządku stworzenia czy też narzędzie jej władzy

Bogowie Ciemności

Z pokonaniem Chaosu Takhisis, Królowa Ciemności, stała się głównym przeciwnikiem Prawdy i Światła na Krynnie. Niektórzy powiadają, że zdradziła Chaos i skradła dużą część jego mocy. Ogólnie uznaje się, że odziedziczyła jego megalomańską dumę. Postrzega siebie jako prawowitą władczynię całego stworzenia. Mimo, że ona, Królowa Występku, uważa to za poniżające, uznaje za użyteczne odciąganie śmiertelników od Najwyższego Boga wprost w jej szpony. Królowa Smoków znajduje również upodobanie w pożądaniu. Poszukuje zaburzonych przyjemności ducha - uwielbienia i pokory dla siebie samej i wznieca skrzywione pożądanie przyjemności ciała w śmiertelnych, by łatwiej zwabić ich na ścieżkę mroku. Sargonnas Mściwy stoi tuż za Takhisis na dworze bogów ciemności i jest tym głęboko urażony. W rzeczy samej, Sargonnas oburza się z powodu każdego lekceważenia i zniewagi, do tego stopnia jest zdominowany przez wadę gniewu, w której przoduje. Popierają gwałtowny rozlew krwi i surowe kary za najmniejsze wykroczenie. Błękitne smoki, które przejawiają skłonność do ognistych charakterów, są jego szczególnymi ulubieńcami. Chemosh, Władca Nieumarłych, służy jako odpowiednik Majere'a i mistrz nikczemnej rady. Specjalizuje się w gnuśności, która studzi ducha, co gasi ogień miłości i wiary. Obiecując wygodę i beztroskę, przemienia życie w zimną, pozbawioną miłości i radości farsę. W wielu wypadkach kończy się to cienistym żywotem nieumarłych, których Chemosh szczególnie kocha i wspiera. Białe smoki, skłonne do tego samego chłodu i długich drzemek, często mają związek z Księciem Kości. Morgion Wrzący trzyma się na uboczu. Utracił chwałę i majestat, które tak cenił na początku czasów, gdy zdecydował się poprzeć Takhisis i jej rebelię. W czasie Wojny Wszystkich Świętych odniósł rany, co uczyniło z niego zrujnowany wrak. Jak inni bogowie Zła, równocześnie cierpi z powodu swej wady i popiera ją. W tym wypadku, jest to grzech zazdrości, który umniejsza dobro innych i sprowadza wszystko do zwyczajnego nieszczęścia. Morgion znajduje szczególne upodobanie w rozprzestrzenianiu zarazy, która powoduje cierpienia ciała, i oszustw, które często sprowadzają męczarnie umysłu i duszy. Każdy, kto czuje się zraniony przez dobro innych, lub chce poniżyć kogoś, znajdzie w Rozprzestrzeniającym Mór gotowego sprzymierzeńca. Z tego powodu jest wyróżniany przez złośliwe zielone smoki, które urągają szlachetności i uwielbiają powodować ból oraz udrękę ciała i duszy. Hiddukel, Książę Zmatowiałego Złota, jest prawdopodobnie najczęściej wzywanym spośród wszystkich Złych Potęg, będąc patronem skąpstwa. Z tego powodu jest czczony przez złodziei, skorumpowanych kupców i wszystkich przyciąganych przez pokusę złota. Hiddukel robi wiele, by podtrzymywać to oddanie, samemu będąc opanowanym przez zachłanność dusz śmiertelników. Czerwone smoki, najbardziej skąpe z całego ich rodzaju, często oddają honory Hiddukelowi, by otrzymać jego pomoc w swych wyprawach łupieżczych. Zeboim, Pani Burz, przykłada szczególną uwagę do intryg bogów i zamierzeń śmiertelnych. Jako symbol żarłoczności, spędza wiele czasu usiłując wchłonąć tak wiele, jak się da, pod i nad powierzchnią mórz Krynnu, od pojedynczych żeglarzy, do całych statków, miast, czy wysp. Czarne smoki są jej ulubieńcami, z powodu ich miłości do wody i niezaspokojonego głodu. Nuitari, Władca Czarnego Księżyca i Czarny Arcymag, jest ostatnim spośród bogów Zła. Pożądający uznania i skłonny do próżności, wspiera rozwój czarnej magii i usiłuje zniweczyć pracę Lunitari i Solinari, by być uznawanym za jedyne źródło magii na świecie. Jego wyznawcy często są opanowani przez obsesję rozwijania swych magicznych zdolności, zostając największymi magami w historii, darzonymi zarówno strachem, jak i czcią.