Arabia. Zawsze nas fascynowała swoją odmiennością i niezwykłością. Tam wszystko jest inne, ludzie, magia, kultura, potwory… niestety ani Games Workshop ani Black Industries nie uraczyło nas jakąś szerszą informacją na temat tej arcyciekawej krainy. Jakiś czas temu do Warmastera (czyli Warhammera Fantasy Battle na większą skale) wydano armię Arabii a także jej, niestety dość krótki, opis. Opis ten postanowiłem przetłumaczyć i wam tutaj go dać, przetłumaczyłem z pliku całą otoczkę fabularną (mechaniki nie tłumaczyłem) a więc jest opis Arabii, jej wojsk i cztery czary dla Arabskich czarnoksiężników żebyście drodzy MG wiedzieli czym możecie uraczyć swoich Graczy jeśli zawędrują na lotne piaski Arabii. Zapraszam do lektury.

Kraina Arabii leży wzdłóż północno zachodniego wybrzeża Południowych Krain pomiędzy górami Atalan i Wielkim Oceanem. Na wchód znajduje się Wielka Pustynia która oddziela Arabię od Ziemii Umarłych. Chociaż klimat jest suchy i gorą zachodnie wiatry niosą obciążone wilgocią chmury które dają wodę i są zasilane poprzez wysokie szczyty gór Atlan.
Powstały deszcz spływa z gór i daje początek wielu sezonowym strumieniom, w zime formują się na zachodnich stokach faliste rzeki. Chociaż większość kraju jest sucha rzeki dostarczają wody potrzebnej miastom, miasteczkom i osadom, istnieje też wiele oaz nawed na jałowych krainach na południu.

Arabowie są wspaniałymi żeglarzami którzy przez wiele wieków poławiali na sąsiednich możach i handlowali na południe z miastami morskimi, na północ ze Starym Światem i na dalekim zachodzie z Ulthuanem. Wysokie Elfy nie pozwalają Arabskim okrętom pływać dalej na zachód poza Ulthuan, ich wysoko-dziobe dhowy są popularnym widokiem w zewnętrznych przystaniach Lothern. Dla ich potrzeb Wysokie Elfy utrzymują stosunki handlowe z portami w Copher i Lashiek od niepamiętnych czasów. Elfy i ludzie z Arabii handlowali ze sobą nawet przez wieki kiedy to Elfy opuściły Stary Świat. Będąc nie tylko zdolnymi żeglarzami ale i śmiałymi i lubiącymi przygody, Arabowie są chętni do zamiany łowienia ryb i handlowania na piractwo, i nigdzie nie jest mniej bezpiecznie niż w Lashiek które jest nazywane Miastem Korsarzy.

Najgęściej zaludniona część Arabii leży na północ od Rzeki Węży; największej drogi wodnej krainy i jednej z największych rzek które płyną przez cały rok. Te ziemie należą do czterech wielkich miast: Lashiek, Copher, Martek i Alhaka oraz (które czasem jest wymieniane) Al-haikk co oznacza Miasto Złodziei w Arabskim języku. Każde z tych miast i otaczających ich ziem jest niepodległym księstwem rządzonym przez Sułtana albo Kalifa. Południe Rzeki Węży nie jest już tak urodzajne i wiele ziem jest bardziej suchych. Ten jałowy i zubożały region nie może poszczycić się dużymi miastami i jest raczej domem dla wędrownych nomadów i dziwnych mistycznych społeczności. Na wchód od Gór Atalan znajduje się Wielka Pustynia która rozciąga się aż do Ziemi Umarłych. Wschodnie przełęcze gór zasilają dziwne i bezpieczne oazy które dostarczają niezbędną wodę nomadycznym plemionom które żyją w cieniu gór i zakładają eskorty konwoji przez zdradzieckie przesmyki.

Arabia leży daleko od biegunów świata więc też daleko od jedynego źródła magicznych wiatrów które wieją z północy. Skutkiem tego jest większe rozproszenie magii która w Starym Świecie jest dość popularna, dlatego też sztuka splatania magii jest dla Arabskich czarodziei dużo trudniejsza. Dlatego też Arabska magia ukształtowała się całkowicie inaczej niż magia innych ludów. Arabscy czarownicy używają swych mocy do kontroli żywiołu duchów pustyni, dżinów, ifrytów, geniuszy i im podobnych istot. Te duchy są czczone przez zabobonny lud Arabii. Popularnym wierzeniem jest twierdzenie że duchy te muszą być ułagodzone przez modlących się i oddanie im znaków szacunku takich jak żywność i napoje. Te tak zwane istoty żywiołów są tak naprawde demonami, ale tak daleko odsuniętymi i wyizolowanymi od źródła magicznej energii z północy że ich istnienie jest bardziej podobne do bardzo potężnych magicznych artefaktów niż tego czym w rzeczywistości są. Czasami też przyczepiają się do miejsc gdzie ślady magicznej mocy mogą być znalezione, ale w większości przypadków ich potęga jest dość nikła. Większość Arabskiej magii bazuje na tworzeniu i używaniu form magicznym pojemników takich jak klatki, pudełka i kryształy, które są do używania i zniewalania tych Demonów.

Władcy Arabii utrzymują swoje własne armie mające siedzibę w wielkich miastach i poddane plemiona które zasiedlają ziemie opodal ich. Przywódcy tych plemion nazywani są Emirami, albo jak pustynne plemiona z południa i wchodu, Szeikami. Władcy miast i otaczających je terenów nazywani są Sułtanami a Sułtan miasta Alhaka jest znany jako zwierzchnik pozostałych miast Arabii. W konsekwencji tego jest znany także jako Wielki Sułtan - władca całej Arabii.

Sułtani są dumni ze swoich wojsk a przede wszystkim z ich kawalerii tak więc żadne pieniądze nie są żałowane na ich ekwipunek bądź wyszkolenie. Popularnych twierdzeniem jest to że Arabskie konie pochodzą od Elfich ras koni które zostały przywiezione z zachodu wiele wieków temu. Są to bardzo wdzięczne i szybkie stworzenia oraz wysoko cenione. Najlepszymi Arabskimi pieszymi żołnierzami są także doskonale wyekwipowani, ze stalowymi pancerzami, przenikliwymi twarzami, błyszczącymi hełmami i świetnymi jedwabnymi ubraniami. Ci pałacowi gwardziści i strażnicy towarzyszą Sułtanom podczas ich podróży przez ich wspaniałe pałace. Lojalność tych jednostek jest znamienita. Są oni hojnie wynagradzani bogactwami, luksusami i prestiżem. Zwykli pieszy żołnierze są bardziej przystępnie wyposażeni i często dźwigają proste żelazno kłute włócznie albo łuki. Również jak ci standardowi i garnizonowi żołnierze istnieją niestandardowi wojownicy z pustynnych plemion jak wojownicy dosiadający wielbłądów z ziemi na południu i wschodzie.

Włócznicy - Arabskie armie bazują na regimentach piechoty. Rozmieszczają swoje oddziały w miastach i miasteczkach i narzucają prawo i porządek przez całą Arabię formując stanowiska dla armii. Głównym obowiązkiem tych wojowników jest noszenie wysokich włóczni i tarcz i walczenie w dobrze zdyscyplinowanych szeregach. Między tymi jednostkami istnieje kilka charakterystycznych regimentów które, tradycjonalnie, walczą zakrzywionymi mieczami albo którzy noszą indywidualne mundury sygnagujące ich miejsce pochodzenia.

Łucznicy - Ludzie z Arabii pokładają wielką wiarę w ich łuki i wszystkie Arabskie miasta utrzymują silne ciała łuczników. Aczkolwiek broń palna jest znana w Arabii jednak nigdzie nie jest tak popularna i zaawansowana jak ta używana w Starym Świacie i jednostki wojskowe żadko są w nią wyposażane.

Gwardiści - Ci strażnicy władców Arabii są znani ze swej lojalności i hojnego wyekwipowania - noszą oni bronie najlepszej jakości i zakładają jedwabne jasnokolorowe ubrania ozdobione brokatami. Każdy Sułtan, Kalif oraz wielu pomniejszych szlachciców i czarowników posiada swoje własne jednostki gwardzistów. Są oni tak lojalni że mogliby popełnić samobójstwo jeśli tylko ich mistrz by im to nakazał. Jednakowo oddają im się we władanie często obcokrajowcy spośród ludów południa włączając w to Straszliwe Córy z Taraiq na Ziemiach Skrytobócjów oraz Cichą Gwardię z Góry Eunuchów.

Rycerze - Konie są wysoko cenione w Arabii zarówno przez sułtanów z wybrzeża jak i szejków ze środka pustyni. Arabowie są słusznie dumni ze swej kawalerii która to jest uzbrojona w długie lance, wysokie hełmy i błyszczące pancerze.

Pustynni Jeźdźcy - Gorące pustynia Arabii są domem dla dzikich nomadów których szybcy jeźdźcy są najlepszą lekką kawalerią w całej tej krainie. Miasta wybrzeża również utrzymują lekką kawalerie do zwiadu i patroli - choć wszyscy zgadzają się co do tego że jeźdźcy z pustyni są najlepsi i najbardziej buńuczni.

Wielbłądy - Wielbądy są zwierętami roboczymi w Arabii gdzie popularne są długie pochody marszujące z pustyni na targowiska i bazary wybrzeżnych miast. Karawany wielbłądów wiozą wszelkiego rodzaju egzotyczne przyprawy, ubrania i potrawy ze wchodnich dolin Gór Atalan i jeszcze dalszych ziem. Tylko najbardziej dzicy wojownicy z pustynnych plemion jeżdżą na tych istotach do bitwy. Jeźdźcy wielbłądów są dzielnymi i notorycznie dzikimi wojownikami którzy wypatrują swej drogi pomiędzy lotnymi piaskami Arabii przez tajemniczy instynkt, niewiarygodny i mistyczny dla zwykłych mieszkańców miast. Są oni prowadzeni zarówno przez ich znajomość pustyń jak i przez ich urodzone na pustyniach wierzchowce i, jak mówią niektórzy, przez ich pragnienie krwi!

Latający dywan - Czarnoksiężnicy Arabii osiągneli mistrzostwo w sztuce zaklinania niematerialnych duchów w fizycznych obiektach - jednymi z najbardziej znanych takich obiektów są latające dywany. Dywan może przewozić dwóch a czasem trzech jeźdźców którzy dzierżą łuki i różnego rodzaju pociski które są ciskane w oddziały przeciwników włączając w to niechciane niespodzianki jak dzbany pełne skorpionów, węży, ognistych mrówek, szerszeni oraz trujących pająków.

Słonie - Słonie są egzotycznymi zwierzętami nawet w Arabii ponieważ pochodzą z bujnych buszów które leżą pomiędzy Arabią a dżunglami Krain Południowych. Słutani lubią kolekcjonować wszelkie rodzaje dzikich i potwornych bestie, i lubią rywalizować przeciwko sobie który z nich posiada największe i najbardziej imponujące stada Słoni. Są to dzikie i niebezpieczne zwierzęta, wszystkie bardziej dlatego że dźwigają na sobie drewniane wierze, w których jeżdżą Arabscy wojownicy uzbrojeni w długie włócznie i różne pociski które mogą zranić przeciwników na dole.

Bohaterowie - Dowódcą Arabskiej armii zazwyczaj jest Wielki Wezyr - możliwe też że Wielki Wezyr samego Wielkiego Sułtana. Paru Sułtanów było tak odważnych że sami staneli na polu bitwy jednakże w ciągu historii było ich tylko paru takich jak walczny Sułtan Jaffar który poprowadził potężną armię na Estalie i oblegał Tileańskie miasto Tobaro. Innymi podległymi Sułtanom dowódcami są marszałowie i dowódcy niższych szarż w pałacowej hierarchi jak szlachetni Emirowie czy Szejkowie z pustyni. Nie najniższymi w tej hierarchii są wielcy czarnoksiążnicy Arabii - mistycy z południowych pustyni i nadwordni magicy samych Sułtanów. Mogą oni latać na magicznych dywanach - duchach zaklętych w w spiralnych wzorach dywanów. Ich zdolność do zaklinania pustynnych demonów według ich woli pozwala Arabskim czarodziejom rozkazywać Dżinom żeby przenosili ich z miejsca na miejsce. Militarni przywódcy jeżdżą na Słoniach żeby ukazać swą wysoką rangę.

Arabskie Czary

Burza Piaskowa

Czarnoksiężnik rozkazuje duchowi pustyni do pochłonięcia jego przeciwników w wirującej chmurze dławiącej chmurze piasku i pyłu.

Miraż

Czarnoksiężnik tworzy iluzję dużej armii straszliwych wojowników,ruszających na jego zaskoczonych przeciwników.

Słoneczny promień

Jasne promienie palącej energii wylatują z oczu czarnoksiężnika i ścinają wszystko przed nim.

Klątwa Dżina

Czarnoksiężnik przepuszcza ogromną moc Dżina przez jego własne ciało i zsyla straszliwe klątwy na swych wrogów.