| |
05-03-2014, 00:18
| #1 |
| Banned  Reputacja: 1   | Moda i stylizacja w CP RPGi żyją, a w zasadzie też żywią się wyobraźnią. Jak waszym zdaniem powinna wyglądać moda w ogólne pojętej konwencji cyberpunku? Co powiecie na "cyber renesans"? Termin ukuty przez dyrektora artystycznego gry Deus Ex 3, muszę przyznać, że mi się podoba.   Czy może coś w stylu rogue-like? Prosto, skromnie, z kamizelkami.  Może postawimy na plexi-flexi?  Tutaj coś w sensowniejszym wydaniu   I trochę skóry...  Konwencja CP to niedaleka przyszłość... ale daleka technologicznie. Częsty jest motyw "azjatyzacji" (termin własny, może znacie jakiś trafniejszy?), więc może to styl naszych sąsiadów z dalekiego wschodu będzie dominował.    I mam głęboką nadzieję, że nie będzie to wyglądać tak...   Nie wspomnę o wszelkiej maści panczurowatych ubiorach. A może świat mody się nie zmieni? Pozostaną jeansy, garnitury i bikini... tylko jak dobrać odpowiednią opaleniznę dla cybernetycznych nóg? Ostatnio edytowane przez Revan : 05-03-2014 o 00:20. |
|  |
|
05-03-2014, 18:26
| #2 |
| Banned  Reputacja: 1 | Ale w sumie dlaczego nie???  Kiedy biegały po ziemi dinozaury to ludzie nosili się lekko inaczej i mnie odrzuca jak widzę "zaczes a'la Bieber"' czy jeszcze jakiś czas temu spodnie 7 numerów za wielkie... Moda nie musi mi się podobać - ona jest. Po prostu.  Fashion zawsze będzie wynikową trzech rzeczy: - aktualnego trendu (i zawsze będą w modzie "aktualne standardy") - buntu przeciwko temu trendowi (bo zawsze na tym najlepiej wypłynąć) - pragmatyzmu. Bo znaczna część będzie po prostu z mody brała to co się podoba i spełnia wymagania - wygody, wykonywanego zawodu i... środowiska życia. Zwłaszcza o tym trzecim bym nie zapominał... Bo przyszłość to przede wszystkim technologia. Człowiek jest do niej tylko dodatkiem. Zdjęcie google glass można sobie wyszukać w necie, więc coś innego:  dla niektórych miast to już teraz zalecam:  coś do pracy:  I na zabawę:  Ostatnio edytowane przez Aschaar : 05-03-2014 o 22:51. |
|
| |
|
06-03-2014, 01:29
| #3 | |
| Banned Reputacja: 1 | Hmmm... zaraz zrobi się z tego pic concept topic. Ale ciężko z drugiej strony mówić o czymś, skoro łatwiej jest to "przedstawić". Cytat:
Miejsce pracy? A proszę:    Tu tak na poważniej - wersja w poranniku [domowa] - jako tako zgodna ze "Standardami" CP...  Styl wypracowany przez Bladerunnera  Nie zapominajmy o morfeuszach, czyli wszelkiego rodzaju ciężkie, skórzane płaszcze w dowolnym kolorze, pod warunkiem, że będzie to czarny.  Mnie się to kojarzy z "Ghost in the shell"  Takie coś np. do mnie przemawia jak już [z obecnej "mody]:  Tu są te twoje anty-trendy  Ale CP nie musi wyglądać jak kolorowy śmietnik [ad1. nie, żeby mnie to specjalnie zachwycało  )  Połączeni eldarów z matrixem...  Kolejna wersja a'la Łowca Androidów. Styl letni, miejski. Typowy zabudowany dół - pępek - zabudowana kamizelka.  No i nieodbiegający za bardzo od klimatów "Asia style"  Na koniec, to wszystko pięknie wygląda na artach - ale jakbyśmy teraz spróbowali się tak poubierać?   | |
|
| |
|
06-03-2014, 11:08
| #4 |
| Banned Reputacja: 1 | Dwu źle ubranych facetów dyskutuje o modzie...  Na szybko pokuszę się o zrobienie analizy "dlaczego?". Analizy pobieżnej, bo pamięć już nie ta i w ogóle - moda...  A poważnie - nie sięgając do prehistorii mody (pragmatyczna skóra z mamuta) i zaczynajac od lat 30 ubiegłego wieku... W tym okresie panie "z dobrych domów" dostały znacznie dłuższe sukienki niż w latach 20, u panów zaś niewiele się zmieniło (kapelusze stały się ciemne, krój garniturów trochę smuklejszy). Po raz pierwszy zaczynają się pojawiać "moda branżowa" i pragmatyczna - ubiory charakterystyczne dla konkretnych zawodów (pracownicy fizyczni wielkich fabryk zaczynają chodzić w kaszkietach i bez marynarek z obowiązkowo podwiniętymi rękawami) czy zajęć (mafia pozostała przy jasnych słomkowych kapeluszach). Pojawiają się oczywiscie również pierwsze elementy buntu - suknie odsłaniajace nogi, czy charakterystyczne suknie Sufrażystek. Lata czterdzieste pozwolę sobie pominąć z przyczyn oczywistych, choć europejska moda tego okresu doskonale obrazuje pragmatyzm wojennej rzeczywistości. Lata '50 to u pań - wielki powrót do zwiewności i kobiecości (szerokie spódnice do kolan, dobrze zaznaczające talię) u panów - znów garniaki - tym razem bardziej sportowego kroju. Styl "worker" rozbudowuje się coraz mocniej - fashion zaczyna być wyznacznikiem przynależnosci do grupy, jedności z innymi. Równocześnie pojawiają się coraz mocniejsze trendy buntownicze - pojawia się skóra (ramoneski) do tej pory - poza paskami - nie istniejąca w modzie. Lata '60 Coż... Jedyną wspólną cechą mody lat 60 była wielokolorowość praktycznie wszystkiego. Nawet oficjalny strój dostawał elementy łamiące konwenans (np. krawat czy buty) lub miał nietypowy krój. Na tej fali modowej pstrokacizny i noszenia wszystkiego buntem były grupy jednakowe, ubrane prawie jak wojsko - w praktycznie jednakowe ciuchy. Niejako prym wiodły tutaj grupy zawodowe (przeradzające się powoli w styl skinheadzki), ale również - pojawili się rockersi i subkultura rockowa (wbrew przewidywaniom to nie to samo). W latach 70 moda zaczęła się otrząsać ze zbakania zielem poprzedniego okresu i (o zgrozo) zaczeła się dzielić - każda grupa miała swój styl. Oczywiście istniała moda "oficjalna" - proste długie suknie / smokingi na wieczór; kostiumy / garnitury do pracy. Jednak poza tym - beatbeatowcy, klubowicze (ach te dzwony!), coraz silniej rysująca się subkultura skinheads (która już zaczyna się dzielić na polityczne odłamy); coraz liczniejsza subkultura rockowa (też już zaczynajaca się dzielić na odłamy ideologiczne); powstająca subkultura punk. Moda, przede wszytskim, jest wyznacznikiem grupy. Ta funkcja mody jeszcze wyraźniej zarysowała się w latach osiemdziesiątych - isniała tylko funkacja pragmatyczna mody. Jednostka identyfikowała się z grupą lub była przeciw niej. Nie tylko w modzie subkulturowej, ale również w oficjalnych kręgach. Buntem było wtedy nieśmiałe pojawianie się stylu grunge w modzie popołudniowej, czy casual (obecnie zwanego smart casual) w modzie biznesowej. Bo w modzie wieczorowej nic się nie zmieniło - standard ciągle ten sam - długo i bogato. Lata 90 - W końcu trzeba się było zbuntować i statusiali metalowcy i skinheadzi zostali zastąpieni przez "dzieciarnię zachłyśniętą technologią" - pojawia się styl techno. Moda popołudniowa staje się lekka, sportowa i stara się zatrzeć wszystkie podziały lat 70/80. "Jesteśmy nowocześni, jesteśmy równii, jesteśmy generacją NEXT" - ktoś pamięta to hasło? Nawet w Polsce wiał wtedy inny wiatr i wszyscy myśleli, że "będzie lepiej". W zasadzie powstaje istniejący do teraz podział na główny nurt aktualnego trendu i niewielkie odstrzały buntu. Przecież gdzieś tam na marginesie stylu ciągle funkcjonuje styl militarny, metalowy, pojawia się vintage, goth i folk...  Taka kompletna szafa techno-folkowca Ta jednolitość głównego trendu mody ma jednak dwie cechy - pierwszą jest fakt, że "wszystko już było" i moda zaczyna się trochę kręcić w kółko nie wiedząc co zaproponować. Projektanci zaczynają więc wciskać udziwnienia i zestawiać cokolwiek z czymkolwiek projektując coraz większe potworki... Drugą - wynikajacą z miałkości mainstreamu - jest łatwość wypłynięcia na "buncie". Nie trzeba nic wiedzieć o modzie i stylu, nie tzreba nawet mieć dobrego gustu, aby wykreować się na znawcę. Pojawia się więc tysiąc hipsterów buntujących się przeciwko maintreamowi i tysiąc szafiarek, z zadęciem wartym lepszej sprawy dyskutujących o "must have" z lumpexu (bo przecież na Amadeusa w życiu stać nie będzie). Moda odbija się więc po raz kolejny i zaczyna się bunt przeciwko łatwości ubioru. Temu: wyciągnij z szafy cokolwiek i wciągnij na siebie - mów, że jesteś hipsterem i że to właśnie jest modne, bo Izydora na swoim blogu tak powiedziała. To właśnie są te wielowarstwowe ubiory, zapinane na setkę klamerek; makijaż czy dready. To nie jest pragmatyzm, to jest bunt. Jeden z lepszych polskich stylistów Sławek Blaszewski powiedział kiedyś: "Są rzeczy, których nie wypada robić i są rzeczy, które należy robić. Styl to twój wybór pomiędzy jednym a drugim. Wybierzesz piewsze - będziesz buntownikiem, wybierzesz drugie - będziesz modny. Wybierzesz cokolwiek pośrodku... życzę ci wszystkiego najlepszego." Jeden z najciekawszych przepisów / zaleceń dotyczących stylu i ubioru jaki znam (i niestety muszę się do niego stosować czasem w pracy): "Nie ma żadnych ograniczeń stylistycznych dotyczących ubioru podczas tej audiencji. Wymaganym jest jedynie, aby ubiór był spójny i gustowny w odczuciu przybywającego. Zaleca się również, aby przygotowanie trwło co najmniej godzinę." |
|
| |
|
06-03-2014, 20:15
| #5 | |
| Banned Reputacja: 1 | Cytat:
Fajnie zanalizowałeś XX wiek. A co z poprzednimi? Renesanse, baroki, epoka wiktoriańska. Wiem, taki np. gothic czepie z nich garściami, ale... vide cyberpunk i te kilka pierwszych zdjęć z pierwszego posta w tym temacie. To skrajnie odmienny obraz niż dredloki [czy jak tam sie to pisze ]Wiem, że moda to konglomerat tego, co było. Ale w pewnych odcinkach czasu któraś część, w stylistyce ogólnej, dominuje nad resztą. Czasem z zepchnięciem innych na totalną niszę. Długie suknie? Oprócz oficjalnych gal itd. ciężko zobaczyć kogoś tak ubranego na co dzień. Warto też zwrócić fakt na "ewolucję" materiałów używanych do wyrobu ciuchów. Skóry, drewno, len, wełna, metale, bawełna, jedwabie, wreszcie butelki PET na swetry, sztuczne skóry i latex.  Co nowego może przynieść niedaleka przyszłość? Ubrania modułowe? Z szalika zrobić bluzę, albo osobno kaptur? Ze spodni zrobić kurtkę i majtki? To w sumie już jest, ale ja tego często na ulicach nie widzę...  Ostatnio edytowane przez Revan : 06-03-2014 o 20:22. | |
|
| |
|
07-03-2014, 12:18
| #6 |
| Banned Reputacja: 1 | Grrrr. Widzę ogólnie, że metoda profesora Copypejsta z tabletu nie wyszła do końca, bo posta poprzedniego pół zeżarło... Po całym wywodzie teoretycznym zabrakło konkluzji. :] Będzie wiec teraz. Co do wcześniejszych epok - oczywiście, że moda (zwłaszcza submoda - ta związana z konkretną niszą / grupą społeczną) czerpie garściami (aby nie powiedzieć kopiuje) z przeszłości - ponieważ w zalewie nijakości jest to wyróżnik / bunt - wskazanie własnej inności, czy braku podporządkowania. To nie tylko Goci kopiujący namiętnie epokę wiktoriańską. Styl militarny (lub) ciągnący z rozwiązań wojskowych; "post techno" - czyli popularni "matrixowcy"... To również obecna "twarda linia" (lub) kopująca elementy stylów rockers i metal; czy powrót stylów workers (robotnicy lat 50/60 w kaszkietach) i smoothies (początki skinheadów). Czy powrót w wielkim stylu punka (lub, czy nawet bezpośrednie nawiązania do epoki kamienia rozłupanego czy średniowiecza wczesnego... Pojawia się również bunt wtórny - swoisty bunt w zbuntowanej grupie. Kiedy na tle własnej indywidualizowanej grupy chcemy dalej się indywidualizować - pozostając w grupie a jednocześnie akcentując własną odmienność - patrz rockabilly na bazie stylu goth. Czy punk casual zbudowany na złamanym stylu casual (to miałem na sobie w Raciborzu). Moda zawsze miała swój mainstream - produkowany w setkach tysięcy sztuk fabrycznych linii czy po prostu widoczny na ulicach. Bo - do diabła - teraz hipsterzy i szafiarki (niezależnie jak mocno temu zaprzeczają) są maintreamem mody. Wyjdź na ulicę weź pierwszysch 150 ludzi i zobacz w co i jak są ubrani. To jest mainstream. Tak samo w przyszłosci; czy w CP; będzie istniał jakiś mainstream - prawdopodobnie dość pragmatyczny, bo po prostu wyścig szczurów będzie jeszcze szybszy i po prostu nikt nie będzie miał czasu na stawianie irka rankiem czy wciąganie podartych rajstopek nie mówiąć już o wiązaniu gorsetu i układaniu krynoliny... Będzie krótko na głowie i militarnie w ubiorze. Zawsze jednak obok głównego nurtu egzystują różne subnurty czy jednostki buntownicze. Problem w tym, że często ich po prostu nie widać. Często również nie ma na "przebieranki" czasu - po prostu: w piątkowy wieczór po pracy idąc do klubu mam do wyboru "electrostandard" (czy też dowolny inny standard) typu 1 lub 2 czy 3 ale tego 1 (ze względu na przynajmniej żelowane włosy i wycinaną brodę) czy czegoś w typie 2 (ze względu na makijaż) już nie odwalę - po prostu wole mieć dwie godziny więcej zabawy i czasu z przyjaciółmi niż po pracy wracać do domu i się przygotowywać "na wieczór"... Wygrywa pragmatyzm. Jak mam czas to mogę się bawić i zupełnie nie chodzi o to, że jako facet nie umiem się posługiwać kosmetykami do makijażu Problem w tym, że farbowanie piór po prostu trwa i nawet farba za pierdyliard nie schnie szybciej. A można zapytać dowolną (prawie) kobietę ile nerwów i czasu kosztuje jedno złe pociągnięcie konturówką...  Jednak wracając do mody - z tą ewolucją to bym się średnio zgodził. Znaczy - wykorzystywano coraz to nowe materiały, ale dość szybko okazywało się, ze pewne materiały się nie nadają (odchodzi się obecnie zupełnie od materiałów syntetycznych) wracając do (głównie) bawełny. Pewne materiały wykorzystuje się tylko do określonych celów (ozdoby, wzmocnienia, etc). Część materiałów to po prostu buntownicze eksperymenty (poza butelkami PET widziałem ciuch w opon samochodowych) - jakoś nie jest to "must have" mojej szafy... Tak naprawdę o jednej rzeczy muszę jeszcze napisać - o ślepym podążaniu za stadem. A właściwie - o braku własnego zdania. Jakiekolwiek ubranie "niezgodne" z mainsteramem jest odbierane przez ogół jako bunt, jako odstawanie od normy. Oczywiście rodzi to presję grupy, czy środowiska, na daną jednostkę: jak ty wyglądasz?!?; czy ci nie wstyd?; ubierz się porządnie!; etc. Trzeba mieć sporą odporność psychiczną - aby do klasy z 10 dresami i 15 bieblies wejść w parce i kaszkiecie. Jednostka (zwłaszcza młoda, kształtująca dopiero swój styl) woli więc wpasować się w ramki grupy i być przez nią zaakceptowaną niż zaznaczać swoją indywidualność. Zwłaszcza jeżeli nie ma innej grupy, z którą może się identyfikować. A często nie ma - bo spotyka się z innymi tylko na terenie szkoły... resztę czasu spędzając na komputerze czy z tabletem / telefonem w ręce. Drugim procesem społecznym zabijającym inność w modzie jest poprawność polityczna. Bo moda nie mainsreamowa może "obrażać" (celowo w cudzysłowie). W obecnych czasach dochodzi już nawet do paradoksów na tle mody czy dodatków. Wymieniając głośną niedawno sprawę "obrażenia" uczuć religijnych norweskich muzułmanów przez prezenterkę publicznej telewizji, która miała złoty krzyżyk na szyi... Czy z mojego własnego doświadczenia - wielkie halo do piaskowej bluzy i czarnych spodni wpuszczonych w glany, co się komuś "jednoznacznie i wyraźnie" kojarzyło z SA. Znów - prościej i bezpieczniej jest wsadzić swoje zdanie w buty, aby - po prostu - nie tracić czasu na jałowe dyskusje i tłumaczenia. Nawet jeżeli one spowodowane są tylko ciekawością i chęcią poznania drugiego człowieka... Po prostu czasami mam ochotę wyglądać jak na tym zdjęciu sprzed lat, bez tłumaczenia się wszystkim na około "co mi odbiło?" i "ale dlaczego tak?" Mam ochotę - tyle. Ponieważ moda to coś czym można i należy się bawić, przyswajać, analizować i zmieniać czy dopasowywać. PS. Czuję się osobiście dotknięty porównaniem do żula rozmawiającego o stosunkach międzynarodowych. Idę się wypłakać w kątku w stylistyce emo. Ostatnio edytowane przez Aschaar : 07-03-2014 o 14:32. Powód: Linki są zewnątrzne rzeczywistych produktów, więc... |
|
| |
|
10-03-2014, 21:18
| #7 |
| Banned Reputacja: 1 | A propos stylizacji - tak ogólnie to pozwolę sobie wrzucić w temat wątek makijażowo-różno-dziwny. Bo ciuchy to tylko część całego image jaki sprzedajemy na zewnątrz. Drugą jest makijaż i dla zobrazowania o czym mówię kilka fotek niżej. Wydaje się, że w świecie pozerów jakim jest Cyberpunk makijaż będzie nieodłącznym elementem ubioru. Panowie na codzień wyglądają tak (Combichrist):  Jak nie mają za wiele czasu na przygotowanie przed koncertem to wyglądają tak:  lub tak:  Jak mają czas, albo koncert jest z gatunku "idź na całosć":  czy:  Pani się załapała na zmianę, ale pozostała trójka ta sama I na koniec:  |
|
| |
|
09-04-2014, 18:24
| #8 |
| Banned Reputacja: 1 | Wykopki internetowe pół zartem pół serio...  Pół żartem, bo część z tego sprzętu dziś trąci już wielką myszą... |
|
| |
 |
| |
Wygląd liniowy
