Nowy Świat Mroku, trzecia edycja WarHammera, zachodnie granie w D&D, Nowa Fala. Co się dzieje z naszym rpg?
Parzę i truchleję. Gry fabularne schodzą na psy. Konkretnie to na przeciętnego, amerykańskiego dzieciaka. Tylko czemu te dzieciaki musiał nagle potwornie zgłupieć lub twórców dopadł leń połączony z wielkim skokiem na kasę? Wiadomo, podręczniki od zawsze były pisane dla pieniędzy i są stuprocentową komercją, jednakże niechaj przy tym będą niosły dobrą rozgrywkę, klimat i będą... Fajne? Mogą przy tym pojawiać się dodatki wątpliwej jakości jednak rdzeń systemu musi trzymać fason. Stary Świat Mroku był i jest fenomenalny, grało się w nim czując, że nie jest to tylko zwykła wyrzynka. Nie będę mówił, że to sztuka bo sztuką to nie jest. Jednak tutaj odgrywało się naprawdę postać i przynajmniej dotykało zagadnieniem wyższych, upadku człowieczeństwa, korupcji władzy ale też honoru i bezsilnej walki. Świat Mroku nie był oparty tylko na myśli, że mrok, szatan i super moce to to co kochają dzieciaki. Jego nowa odsłona wprost przeciwnie, główne systemy to porażka. Mag przestał być już tak magyczny, miast wielopoziomowej opowieści, genezy gdzie absolut możemy przypisać pod Jedynego jak i Wielki Wybuch dostajemy opowieść o upadłym świecie i drabinie do nieba którą bardziej spodziewałbym się zobaczyć w typowym świecie fantasy niż w Magu! Jest łatwa, prosta i przyjemna, nie wymaga wnikania w kosmologię. Nawet rozdzielenie sfery Entropii posłużyło większemu uproszczeniu systemu magy. Teraz Mistrz Gry nawet nie musi wnikać w sprawy paradygmatu, moralności. Mam mechanikę Mądrości. Możemy prowadzić proste, łatwe i przyjemne eksploracje zaginionych świątyń okraszonych dynamiczna acz wykastrowana mechaniką magy. Hura. Czy te dzieciaki są takie bezmyślne, klientela stanowi tylko je? Najwidoczniej tak, patrząc na zapowiedzi trzeciej edycji systemu WarHammer. Gry planszowe są fajne, karciane też. Lecz czemu robią z przyzwoitego systemu urzekającego swym klimatem kolorowy bubel? Rozumiem, Dungeons & Dragons oferuje do siebie masę dodatków, figurki i plansze, karty i inne rzeczy. Gra ustawiona jest na taktykę, rozwój postaci, mechanikę i heroiczne przygody. Posiądźcie teraz w te wszystkie gadżety WarHammer. Niegdyś mroczna świat który mógł solidnie kopnąć bohaterów żyć traci na pazurze. Nie będę już rozwodził się czemu lubimy taki właśnie świat lecz tak jest, a to fabuła. Co mi po grze planszowej z klimatem . Jaka dla mnie frajda z przeskoczenia podwójnej ilości pól? Całą fabule licho bierze, a wraz z lichem na jednym koniu jedzie mechanika. Do tego cena. Może za oceanem ona tak nie strasz, zapewne. Ale u nas? Zostawmy dwa księżyce i Imperium, popatrzmy na swojego czasu szybko wchodzącą na rynek Nową Falę. Była zjawiskiem dość pozytywnym, systemy zazwyczaj wnosiły powiew świeżości do gier fabularnych. Władcy Losu bazowali na naprawdę świetnym patencie zaś Niezwykłe Podróże i Zadziwiające Przygody Barona Munchausena chociaż z typowym rpg miały mało wspólnego, nie opierały się tylko na mechanice, zawierały godziwą rozrywkę w którą chyba najpierw odbiorą osoby dorosłe – każdy powinien kiedyś zagrać w tą grę w wersji z alkoholem. Tylko czy powiew świeżości jest nam potrzebny?
Gry fabularne od zawsze były w naszym kraju hobby na pewien sposób elitarnym, inteligentom rozrywką skazana na niszę. Twórcy próbują zachęcić do gry nowych, młodszych graczy. Ci co grali w pierwszy systemy, dziś zazwyczaj mają pracę, a i niekiedy rodzinę. Preferowaliśmy grę tradycyjną bo tylko taka znaliśmy. Potem dojrzeliśmy i zazwyczaj dojrzały z nami style naszej gry, preferencje i potrzeby, zwyczajnie wolimy coś doroślejszego miast pstrokatej gry z masą kolorowych dodatków. Jednak ciągle jesteśmy fanami i raczej największymi. Miłośnicy Świata Mroku ciągle zbierają podręczniki, to my kupujemy nowe podręczniki, my też gramy. Jeśli nawet w okolicy nie ma już ekipy, nam brakuje czasu i zbieramy się w takich miejscach jak to, czemu twórcy uparcie próbują o nas zapomnieć, zadzierają łby w stronę najgorszych form komercji? Rynek się zmienia ale czy dzieci głupieją? Czy system jakim był Mag czy Upiór które miały swoje pięć minut, nawet pomimo klęski tego drugiego, tym razem nie wypaliły i trzeba karmić nowe pokolenie ochłapami. Widać trzeba, skoro nie ma już ani Magii i Miecza ani też Gwiezdnego Pirata. Pustki po nich nie zapełnił internet, nie mógł tego robić w stu procentach. Mierzi mnie też szalejące piractwo. Chlubny wyjątek, Klanarchia, została bardzo szybko zeskanowana i wpuszczona do sieciowego obiegu. Dziwicie się drodzy piraci, że podręcznik, ten i inne, są drogie? Trzeba cena rekompensować straty sprzedaży spowodowane skalą piractwa albo też sięgać po rozwiązania na nie odporne jak trzecia edycja WarHammera. Obecna sytuacja na rynku jest po części waszą winą. Nie chcę wchodzić w polemikę na ten temat. Ale macie swój udział w tym, że wielu nie może sobie pozwolić na ulubiony system. Czy w takiej sytuacji jest sens wydawać tradycyjne systemy? Najwyraźniej coraz mniejszy.
Ewolucja rpg jest rzeczą nieuniknioną, trzeba wypuszczać nowe edycje i dodatki aby twórcy mogli na tym zarobić. Jednakże nie podoba się mi zupełnie kierunek tej ewolucji. Natomiast podoba się mi to, co widzę tutaj, na forum. Ostatnio ktoś pytał, czy aby sesje +18 były potrzebne. Uważam, że są bardzo potrzebne, sesja nie ma być zbiorem dewiacji seksualnych i niemalże obrzydliwych, potwornych scen. Jednak przemoc w grze może czemuś służyć, staje się nieocenionym środkiem wyrazu, przekazu i urealnia brutalny świat. Takie sesje prowadzą zazwyczaj doświadczeni Mistrzowie Gry. Ci staruszkowie których skreślają twórcy prowadzą dalej ewolucje naszej rozrywki. Młodsze pokolenie graczy nie wydaje się mi strasznie stracone, pomijając oczywiście kochane trolle. Czyżby u nas odbiorcy systemów mieli być mądrzejsi niż rozwrzeszczana dzieciarnia w stanach? Jasne, zawsze o tym wiedziałem. Tak samo, że każdy polak ma swój własny, autorski rpg. Zauważył to już Trzewik krytykują to. Czy to złe? Szans na wydanie i dokończenie nie ma, mamy natomiast ruch w branży. Powstają twory takie jak Graj fabułą. Nie jest źle, będzie gorzej. W co teraz gramy w Polsce? D&D do którego z czystym sumieniem mogę przyczepić etykietkę gry taktycznej z elementami rpg (hej, nie krzycz tak, że da się poprowadzić wszystko nie oznacza, ze sama gra preferuje inny styl rozrywki), WarHammer którego trzecia edycja naciąga i nic jej nie powstrzyma. Niedobitki trzymają się starego Świata Mroku i to głównie przez ślimacze tępo tłumaczeń nowej odsłony, a i tak w mniejszości. Systemy bez wsparcia, nie ważne jak wybitne, upadną. Ile znamy dobrych rpg i ile utrzymało się do dziś? In Nomine Magnae Veritatis, system bez wątpienia ambitny. Porzucony w naszym kraju, z niewielką liczbą dostępnych podręczników. Jak się ma? Co kiedy podręczników do Świata Mroku nie będą już sprzedawane, tylko druga ręka? Kiedy całkowicie straci wparcie i zapędzą wampiry i resztą paczki do trumny?
Wypadałoby zapisać teraz sensowną konkluzje. Człowiek patrzy z rana w lustro z zamiarem golenia i patrzy, że na jego ulubioną rozrywkę nie ma już czasu. Jednych pochłania rodzina i praca, wielu odchodzi z powodu perturbacji osobistych. Ci co zostają ze starej gwardii powinni pokazać, że stare oblicze rpg jest dobre. Sesje typowych systemów prowadzone przez dobrych Mistrzów Gry ukazują je, nie ograniczają się do typowej wyrzynki. Może ktoś zacznie pisać wreszcie do Tawerny RPG która mocno podupadała w swej treści. I chyba najbardziej bolesna rzecz, aby więcej osób kupowało podręczniki. Działać i nie zapominać, że czasem przydaje się nasza odskocznia od rzeczywistości.

PS
Ten twór i wkrótce inne będzie można znaleźć na moim blogu (link w profilu). Oczywiście wszelakie rzeczy dotyczące tylko rpg będą też publikowane tutaj.