lastinn - Świat wypaczonych baśni braci Grimm (Ponure krainy)

Świat wypaczonych baśni braci Grimm (Ponure krainy)

Wstęp:

Już prawie zapomnieliśmy jak to było... kiedy nie rozumieliśmy oczywistych spraw, lękaliśmy sie nieznanego, w nowych sytuacjach czuliśmy się bezradni i zagubieni. Z każdym dniem świat dzieciństwa oddala się od nas. A my choć staralibyśmy się zatrzymać ten stan, czujemy jak wymyka się nam i ucieka w przeszłość. Jedni tęsknią za dzieciństwem, inni nienawidzą go, bo był czasem krzywd i lęku. Najbardziej jednak grzeszą Ci, którzy zapominają o dzieciństwie.

Wspomnienia mają niesamowitą moc. Przenoszą nas w czasie do świata, w którym zabawy odbywały się na łące za stodołą, a nie jak dziś przed ekranem komputera. Ale wtedy pachniało. Świeżo ścięta trawa, śnieżnobiałe chmury i nocne koncerty świerszczy.... No rozmarzyłem się, a klawiatura czeka.

Jak widzę świat Ponurych Krain?

W tym świecie świat baśni stanął na głowie. Dobre postacie zafascynowały się zbrodnią i występkiem. Porzuciły cnotliwe życie dla hedonistycznych przyjemności i dużych pieniędzy czerpanych z ciemnych interesów. Kopciuszek dokonuje napadów z bronią w ręku na banki zarządzane przez 7 krasnoludków, który wzbogacili się na wyłudzeniach i haraczach. Śnieżka wyjechała na zachód i zmieniła image. Ubrana w skąpą mini i z ostrym makijażem udając turystkę zaczepia przechodniów na jednym z bulwarów. Szewczyk Dratewka porzucił swe dawne zajęcie na rzecz przynoszącego spore zyski handlu białym proszkiem. Inne postacie też zdecydowały się przekwalifikować. Chociażby dla uprawy żadkich i nielegalnych roślin czy przemytu egzotycznych zwierząt.

Skrajności, przeciwieństwa, antagonizmy mają szczególne uzasadnienie w Ponurych Krainach - piękno pomieszane z okrucieństwem, niewinność z perwersją, pokarm z krwią, zboczenie z normą i w końcu życie ze śmiercią.

Dziecięcy bohater i jego postrzeganie świata

Oczywiści trzeba na ten świat patrzeć oczami dziecka, a to wcale nie takie proste jakby mogło sie wydawać niektórym dorosłym. Świat dziecięcych przeżyć znacznie różni się od przeżyć dorosłych. To, co dorosłym wydaje się oczywiste, czyli zjawiska i świat przyrody dzieciom wydaje się tajemnicze i niezwykłe. Myślenie dziecka jest dwubiegunowe, a świat czarno-biały. Wszystko jest jednoznacznie dobre albo złe. Nie ma stanów pośrednich, odcieni szarości, wieloznaczności czynów i rozpatrywania spraw z kilku punktów widzenia.

W ustach dziecka nie dziwą pytania: - Dlaczego słońce świeci? lub inne, które usłyszałem w autobusie - A ile metrów ma świat? Mały człowiek w sposób naturalny i bezpośredni nawiązuje stosunek z przyrodą: z drzewami, rzeką, niebem, słońcem, burzą, nocą, wiatrem, deszczem czy zwierzętami – traktując je jako równorzędnych partnerów, należących do tego samego porządku świata. Dziecko często nieświadomie stosuje antropomorfizację, nadaje ludzkie cechy zwierzętom, roślinom, przedmiotom i zjawiskom przyrody. Wyobraźnia, fantazjowanie i marzenia mają niezwykły wpływ na psychikę dziecka.

W baśniach postacie swobodnie przekraczają granice między światem realistycznym, a światem nadprzyrodzonym. Prawo nagłych zmian działa niemal na wszystko. Dzieci szybko przyzwyczają się do tych ciągłych zmian i dziwnych zdarzeń, a wszystko co normalne wydaje się w tej krainie nierzeczywiste i nudne.

Wielkie możliwości i pokusa

Jeśli wszystko jest możliwe rodzi się pokusa, aby przekształcać świat według swego widzimisię. Niebezpieczeństwo zwichrowania świata jest olbrzymie. Konieczne staje się ustalenie zasad i reguł magicznego świata. Mistrz gry musi dbać o to by fantazja graczy nie przerodziła się w niszczycielską dowolność.

Mroczna strona dzieciństwa wyciąga po nas swe brudne i włochate łapska. Tylko dziecko może to przetrwać, dorośli w tym świecie nie macie żadnych szans.

------------------------------------------------------------
Jeśli nie odważysz się być dzieckiem, zjem twoje serce i zabiorę resztkę twojego ciała do cienia.
Pozdrawiam i zapraszam do dyskusji. Żarłoczny i nieśmiały autor ADr.