Polecane gry "bez prądu" - Strona 2

Pieniu · 27-12-2013, 14:42

Mogłem się pomylić ^_^" sorki. Gapa ze mnie mimo, że mam pudełko w pokoju

.

**Nami** · 17-03-2015, 14:50

Temat umarł, a przecież planszówki to coś najpiękniejszego na świecie (dla mnie)! Wolę o stokroć bardziej spotkać się w grupie znajomych i odpalić kilka planszówek, niż siedzieć przed kompem i w cokolwiek grać. Jestem zachwycona, że wśród moich znajomych ten typ rozrywki jest na miejscu numer jeden

Powiem szczerze, że jeszcze dwa lata temu jak ktoś wspomniał o planszówce, to myślałam o chińczyku

Straszny wstyd!

Grałam już w przeróżne planszówki jak i karcianki, jednak pamiętam głównie te, które naprawdę mi się spodobały. Gramy w nie na każdym spotkaniu u mnie

Dixit (to bardziej karcianka, ale muszę wspomnieć :< ) - bardzo prosta gra oparta na skojarzeniach. Grafiki na kartach mnie zachwycają, są cudowne. Za to gra bardzo łatwa, przyjemna i jest przy niej pełno śmiechu oraz momentami wręcz zaskoczenia

Slavika (kolejna karcianka) - rpgowa gra, akurat pierwszy raz grałam w nią na ostatnim spotkaniu, jednakże zachwyciła mnie

Ankh Morpork (planszówka, karcianka?) - moja ulubiona gra oparta na świecie dysku! Chcę w nią grać zawsze, gdy ją widzę (: Sprawa mi wielką frajdę.

Cytadela - grałam w nią 2 lata temu, więc już zapomniałam jak dokładnie wyglądała, czy bardziej oparta na kartach? Chyba tak. Jednak wiem, że ta gra jest dla mnie świetna.

Analizując swój post teraz dopiero dostrzegam, że chyba więcej tutaj karcianek niż planszówek? Znowu siara

Jednak każdemu fanowi tego typu rozgrywek towarzyskich polecam powyższe gry! Naprawdę są cudowne.

Grałam też w "Pan tu nie stał" czy "Alternatywy 4". Miałam też okazję grać w "Avalona", "Double", "Munchina" oraz gry autorstwa mojego kolegi. Możliwe, że było coś jeszcze, ale nie pamiętam :<

Aramin · 18-03-2015, 20:06

Ja nie jestem fanem planszówek i karcianek. To znaczy pograć pogram, ale z nerdzenia wystarcza mi papierowe RPG

Ale polecam każdemu kto nie oddałby życia za karcianki grę o nazwie:
Bang!
Karcianka dla 4-7 graczy, podobna trochę do mafii. Osoby niepraktykujące gier karcianych tą akurat uwielbiają - przynajmniej w moim towarzystwie.

**Nami** · 18-03-2015, 20:18

Cytat:

Napisał Aramin

Ale polecam każdemu kto nie oddałby życia za karcianki grę o nazwie:
Bang!
Karcianka dla 4-7 graczy, podobna trochę do mafii. Osoby niepraktykujące gier karcianych tą akurat uwielbiają - przynajmniej w moim towarzystwie.

Tutaj możesz mieć rację, bo ja akurat za BANG! (iem) nie przepadam

Za to osoby, które grają tylko w Avalona, a poza tym karcianek i planszówek nie tykają, banga bardzo lubią. Też tak jest wśród niektórych osób, które znam

Krakov · 19-03-2015, 00:16

Zastanawiam się czym ten temat różni się od "Najmiodniejsza gra towarzyska! " w tym samym dziale...

Fanom Dixita i nie tylko z całego serca polecam Tajemnicze Domostwo. Jest to asymetryczna gra kooperacyjna. Jedna osoba jest duchem zamordowanej osoby, zaś pozostali (od 1 do 6 osób) są śledczymi, usiłującymi rozwikłać zagadkę jej śmierci, a więc ustalić kto, gdzie i czym zabił. Duch pomaga im co noc zsyłając im sny mające naprowadzić ich na właściwy trop. Kłopot w tym, że karty snów są dosyć abstrakcyjne, a czasu na znalezienie mordercy bardzo niewiele.

Kto lubi Banga! może się też zainteresować jego nową odmianą, a mianowicie grą Bang: Gra Kościana. Podobna idea, choć nieco prostsza i pewnie bardziej losowa. A jednak chyba lubię ją bardziej niż zwykłego Banga (w którego nie grałem jakoś wiele). Może dlatego, że w Bangu Kościanym są indianie, którzy wpadają od czasu do czasu do miasta i sieją niezły zamęt?
Uwaga: Choć teoretycznie można grać już w trzy osoby, nie polecam tego rozwiązania. Na trzy osoby ssie.

Rasowym RPGowcom polecę zaś Tak, Mroczny Władco!. Jest to tytuł podobny do wspomnianego przeze mnie w sąsiednim wątku Dawno, dawno temu. Tu także chodzi o snucie opowieści, ale jest to bardziej ukierunkowane. Fabularnie wygląda to w ten sposób, że jest sobie Mroczny Władca, który, jak wszyscy ludzie jego profesji ma w zanadrzu niegodziwy plan zawładnięcia światem. Czy coś w tym rodzaju. Aby jednak plan się ziścił potrzeba pewnych komponentów. Pały zniszczenia, soku z gumijagód, garstki łupieżu przedostatniego jednorożca czy czegoś w tym rodzaju. Mroczny Władca, aby zdobyć komponenty (czy w dowolnym innym celu) wysyła swoje sługi - dzielne, choć niezbyt lotne intelektualnie gobliny. Problem w tym, że gobliny owe, mają tendencję do partaczenia powierzonych im zadań. I tu zaczyna się gra. Jeden z graczy wciela się w Mrocznego Władcę, a pozostali w jego goblińskich poddanych, którzy właśnie wrócili na tarczy i będą się starali z tego wytłumaczyć. A właściwie nie tyle wytłumaczyć, co wskazać sękatym paluchem kolegę i zrzucić na niego cała winę. W tej grze jest tylko jeden przegrany, więc gobliny dwoją się i troją, by jakoś się wyłgać. A mroczny Władca? Przysłuchuje się, czasem zadaje pytania, czasem wywrze presję. Przede wszystkim ocenia czyja wersja jest najmniej wiarygodna i kto darzy go niewystarczającym szacunkiem

**Nami** · 19-03-2015, 16:13

Zaciekawiło mnie (mega!) Tajemnicze Domostwo.
Dzięki za polecenie, na pewno tego spróbuje, brzmi zabójczo genialnie <3
Zakochałam się po samym opisie

Krakov · 02-04-2016, 22:12

Tajniacy (Codenames)
Świetna gra dla fanów gier słownych. Na stole leży 25 kart. Na każdej z nich jest jedno słowo - rzeczownik, będący kryptonimem jakiejś osoby. Są wśród nich agenci dwóch organizacji szpiegowskich, cywile i jeden zabójca. Gracze dzielą się na dwie drużyny, każda drużyna ma kapitana. Kapitanowie siadają po przeciwnej stronie stołu co reszta. Wiedzą kto jest kim i muszą podpowiadać swojej drużynie tak, aby ci wskazywali właściwe karty (własnych agentów). Na czym polega trudność? Podpowiedź musi się składać z jednego słowa i jednej liczby. Słowo ma nas naprowadzić na jednego lub kilku agentów (ale nie dosłownie - nie może to być żadne ze słów widocznych na kartach). Liczba mówi drużynie z iloma kartami powinni to słowo powiązać. Np "ciało 3" może nas naprowadzić na słowa "palec", "głowa", "mózg". Celem gry jest odnalezienie wszystkich swoich agentów zanim zrobi to drużyna przeciwna. Kapitan stara się więc udzielać takich podpowiedzi, by jednym hasłem wskazać jak najwięcej własnych agentów, a jednocześnie nie wskazać żadnego z agentów drugiej drużyny (bo wtedy im pomagamy) a przede wszystkim, by nie wskazać zabójcy, którego odkrycie powoduje natychmiastową porażkę.
Kart jest mnóstwo, więc gra jest bardzo regrywalna. No i w rozgrywce może brać udział właściwie dowolna liczba osób (jest też wariant dwuosobowy).

Hocki Klocki
Połączenie gry planszowej i budowania z klocków? Czemu nie. W tej grze dobieramy się w pary i przyjmujemy rolę Architektów i Budowniczych. Architekt ogląda kartę przedstawiającą pewną konstrukcję z klocków legopodobnych (od 5 do 8 elementów) i musi poinstruować Budowniczego, by ten zbudował dokładnie taki kształt. Oczywiście chcemy to zrobić szybciej niż pozostałe pary (wszyscy budują jednocześnie!). Pachnie szaleństwem? No to dodam jeszcze, że w każdej rundzie mamy inną regułę specjalną. Np Budowniczy nie może używać kciuków, albo musi mieć zamknięte oczy. Albo Architekt nie może nic mówić (pokazuje wtedy paluchem i pomrukuje znacząco). Ponadto drużyny nie są stałe - ciągle trzeba się zamieniać i uczyć się efektywnie współpracować z różnymi osobami zarówno w jednej jak i drugiej roli.

Owce na Wypasie
Szybka gra (20 - 30 minut) o bardzo prostych zasadach. Kto grał w "Hej! To moja ryba" dostrzeże podobieństwo. Gra składa się z dwóch etapów. Najpierw budujemy planszę - pastwisko. Będzie się ono składać z identycznych sześciokątnych pól, a w budowaniu chodzi głównie o to, by określić czy między tymi polami będą jakieś wolne przestrzenie i w jakich ilościach. Następnie każdy z graczy bierze wszystkie swoje owce (żetony w liczbie 16 sztuk) i ustawia je w jednym stosie przy którejś z zewnętrznych krawędzi planszy. No i zaczynamy. W swoim ruchu gracz bierze dowolną liczbę owiec ze swojego stosu, zwanego tutaj stadem (zawsze co najmniej jedna owieczka musi zostać na miejscu) i przemieszcza je po linii prostej tak daleko jak może, to znaczy do krawędzi planszy lub do momentu napotkania innej owcy. Kolejny gracz robi to samo i tak dalej. Celem gry jest maksymalne rozprzestrzenienie się po planszy. Liczba pól jest zawsze taka sama jak liczba owiec, więc jeśli gracze sobie nie przeszkadzają to każdy ma szansę znaleźć dla siebie wystarczającą ilość miejsca. Ale cóż to za frajda, gdy się nie podkłada innym świni... czy tam owcy.
Dodatkowym atutem jest fajne wykonanie - żetony owiec wykonane są z solidnego plastiku, a każda z 16 w danym kolorze ma troszkę inną grafikę

Krakov · 02-01-2017, 20:06

Tajniacy: Obrazki

Samodzielna gra, wykorzystująca tę samą mechanikę co wspomniani wyżej Tajniacy. Czym się więc różni? Głównie tym, że zamiast kart ze słowami mamy karty z obrazkami. Ilustracje są czarno-białe i często przedstawiają połączenie rzeczy z kompletnie "różnych bajek" przez co są dość abstrakcyjne. Czy gra jest lepsza, czy gorsza od oryginału? Która jest łatwiejsza? Zdania są podzielone. Według mnie obie są warte uwagi, ale Obrazki są nieco trudniejsze. W myśl powiedzenia "jeden obraz wyraża więcej niż tysiąc słów" - ilustracje generują często więcej skojarzeń, przez co trudniej jest podążyć tym samym torem rozumowania, co kapitan drużyny. Ponadto zdarza się, że uwadze kapitana umyka jakiś drobny szczegół, przez co jego własna podpowiedź okazuje się strzałem w stopę. Ta zwiększona trudność ma zresztą swoje odzwierciedlenie w mechanice rozgrywki. O ile bowiem w podstawowej wersji mieliśmy rozłożonych 25 kart, o tyle w obrazkach jest ich tylko 20.

Polecam spróbować. Podobnie jak w zwykłych Tajniakach, kart jest tutaj mnóstwo, więc gra nieprędko się znudzi. A same ilustracje są bardzo ładne / śmieszne / ciekawe. Samo komentowanie ich i rozkminianie kryjących się za nimi nawiązań i metafor potrafi dać masę radości.

Googolplex · 05-01-2017, 02:39

Powiem szczerze, że zaciekawiły mnie te macki z niespodzianką.

Krakov · 25-02-2017, 16:14

Imago

Kolejne gra dla tych, którzy lubią kalambury i tym podobne zgadywanki. Losujemy hasło, czytamy na głos kategorię, po czym za pomocą specjalnych kart próbujemy przekazać to hasło pozostałym graczom. Co w tym oryginalnego? Otóż karty, których będziemy używać mają przezroczyste tło, przez co możemy nakładać jedną na drugą, a nawet poruszać nimi tworząc prowizoryczną "animację". Kart jest 61, a ilustracje przedstawiają ludzi w różnych pozach (ludzik stojący, ludzik leżący, ludzik biegnący), kształty (kółko, trójkąt, linia), przedmioty (samochód, parasol, drzewo) i różne symbole (np. znaczek dolara czy komiksowy "dymek"). Kombinacji jest więc sporo, tym bardziej, że do jednego hasła możemy wykorzystać dowolną ilość kart. Oczywiście nie ma się co oszukiwać - to nadal są po prostu kalambury - ale forma, w jakiej zostały podane, jest całkiem atrakcyjna.

17-03-2015, 14:50	#12
Nami INNA Reputacja: 1	Temat umarł, a przecież planszówki to coś najpiękniejszego na świecie (dla mnie)! Wolę o stokroć bardziej spotkać się w grupie znajomych i odpalić kilka planszówek, niż siedzieć przed kompem i w cokolwiek grać. Jestem zachwycona, że wśród moich znajomych ten typ rozrywki jest na miejscu numer jeden Powiem szczerze, że jeszcze dwa lata temu jak ktoś wspomniał o planszówce, to myślałam o chińczyku Straszny wstyd! Grałam już w przeróżne planszówki jak i karcianki, jednak pamiętam głównie te, które naprawdę mi się spodobały. Gramy w nie na każdym spotkaniu u mnie Dixit (to bardziej karcianka, ale muszę wspomnieć :< ) - bardzo prosta gra oparta na skojarzeniach. Grafiki na kartach mnie zachwycają, są cudowne. Za to gra bardzo łatwa, przyjemna i jest przy niej pełno śmiechu oraz momentami wręcz zaskoczenia Slavika (kolejna karcianka) - rpgowa gra, akurat pierwszy raz grałam w nią na ostatnim spotkaniu, jednakże zachwyciła mnie Ankh Morpork (planszówka, karcianka?) - moja ulubiona gra oparta na świecie dysku! Chcę w nią grać zawsze, gdy ją widzę (: Sprawa mi wielką frajdę. Cytadela - grałam w nią 2 lata temu, więc już zapomniałam jak dokładnie wyglądała, czy bardziej oparta na kartach? Chyba tak. Jednak wiem, że ta gra jest dla mnie świetna. Analizując swój post teraz dopiero dostrzegam, że chyba więcej tutaj karcianek niż planszówek? Znowu siara Jednak każdemu fanowi tego typu rozgrywek towarzyskich polecam powyższe gry! Naprawdę są cudowne. Grałam też w "Pan tu nie stał" czy "Alternatywy 4". Miałam też okazję grać w "Avalona", "Double", "Munchina" oraz gry autorstwa mojego kolegi. Możliwe, że było coś jeszcze, ale nie pamiętam :< __________________ Discord podany w profilu

19-03-2015, 00:16	#15
Krakov Reputacja: 1	Zastanawiam się czym ten temat różni się od "Najmiodniejsza gra towarzyska! " w tym samym dziale... Fanom Dixita i nie tylko z całego serca polecam Tajemnicze Domostwo. Jest to asymetryczna gra kooperacyjna. Jedna osoba jest duchem zamordowanej osoby, zaś pozostali (od 1 do 6 osób) są śledczymi, usiłującymi rozwikłać zagadkę jej śmierci, a więc ustalić kto, gdzie i czym zabił. Duch pomaga im co noc zsyłając im sny mające naprowadzić ich na właściwy trop. Kłopot w tym, że karty snów są dosyć abstrakcyjne, a czasu na znalezienie mordercy bardzo niewiele. Kto lubi Banga! może się też zainteresować jego nową odmianą, a mianowicie grą Bang: Gra Kościana. Podobna idea, choć nieco prostsza i pewnie bardziej losowa. A jednak chyba lubię ją bardziej niż zwykłego Banga (w którego nie grałem jakoś wiele). Może dlatego, że w Bangu Kościanym są indianie, którzy wpadają od czasu do czasu do miasta i sieją niezły zamęt? Uwaga: Choć teoretycznie można grać już w trzy osoby, nie polecam tego rozwiązania. Na trzy osoby ssie. Rasowym RPGowcom polecę zaś Tak, Mroczny Władco!. Jest to tytuł podobny do wspomnianego przeze mnie w sąsiednim wątku Dawno, dawno temu. Tu także chodzi o snucie opowieści, ale jest to bardziej ukierunkowane. Fabularnie wygląda to w ten sposób, że jest sobie Mroczny Władca, który, jak wszyscy ludzie jego profesji ma w zanadrzu niegodziwy plan zawładnięcia światem. Czy coś w tym rodzaju. Aby jednak plan się ziścił potrzeba pewnych komponentów. Pały zniszczenia, soku z gumijagód, garstki łupieżu przedostatniego jednorożca czy czegoś w tym rodzaju. Mroczny Władca, aby zdobyć komponenty (czy w dowolnym innym celu) wysyła swoje sługi - dzielne, choć niezbyt lotne intelektualnie gobliny. Problem w tym, że gobliny owe, mają tendencję do partaczenia powierzonych im zadań. I tu zaczyna się gra. Jeden z graczy wciela się w Mrocznego Władcę, a pozostali w jego goblińskich poddanych, którzy właśnie wrócili na tarczy i będą się starali z tego wytłumaczyć. A właściwie nie tyle wytłumaczyć, co wskazać sękatym paluchem kolegę i zrzucić na niego cała winę. W tej grze jest tylko jeden przegrany, więc gobliny dwoją się i troją, by jakoś się wyłgać. A mroczny Władca? Przysłuchuje się, czasem zadaje pytania, czasem wywrze presję. Przede wszystkim ocenia czyja wersja jest najmniej wiarygodna i kto darzy go niewystarczającym szacunkiem __________________ Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój. Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

19-03-2015, 16:13	#16
Nami INNA Reputacja: 1	Zaciekawiło mnie (mega!) Tajemnicze Domostwo. Dzięki za polecenie, na pewno tego spróbuje, brzmi zabójczo genialnie <3 Zakochałam się po samym opisie __________________ Discord podany w profilu

02-04-2016, 22:12	#17
Krakov Reputacja: 1	Tajniacy (Codenames) Świetna gra dla fanów gier słownych. Na stole leży 25 kart. Na każdej z nich jest jedno słowo - rzeczownik, będący kryptonimem jakiejś osoby. Są wśród nich agenci dwóch organizacji szpiegowskich, cywile i jeden zabójca. Gracze dzielą się na dwie drużyny, każda drużyna ma kapitana. Kapitanowie siadają po przeciwnej stronie stołu co reszta. Wiedzą kto jest kim i muszą podpowiadać swojej drużynie tak, aby ci wskazywali właściwe karty (własnych agentów). Na czym polega trudność? Podpowiedź musi się składać z jednego słowa i jednej liczby. Słowo ma nas naprowadzić na jednego lub kilku agentów (ale nie dosłownie - nie może to być żadne ze słów widocznych na kartach). Liczba mówi drużynie z iloma kartami powinni to słowo powiązać. Np "ciało 3" może nas naprowadzić na słowa "palec", "głowa", "mózg". Celem gry jest odnalezienie wszystkich swoich agentów zanim zrobi to drużyna przeciwna. Kapitan stara się więc udzielać takich podpowiedzi, by jednym hasłem wskazać jak najwięcej własnych agentów, a jednocześnie nie wskazać żadnego z agentów drugiej drużyny (bo wtedy im pomagamy) a przede wszystkim, by nie wskazać zabójcy, którego odkrycie powoduje natychmiastową porażkę. Kart jest mnóstwo, więc gra jest bardzo regrywalna. No i w rozgrywce może brać udział właściwie dowolna liczba osób (jest też wariant dwuosobowy). Hocki Klocki Połączenie gry planszowej i budowania z klocków? Czemu nie. W tej grze dobieramy się w pary i przyjmujemy rolę Architektów i Budowniczych. Architekt ogląda kartę przedstawiającą pewną konstrukcję z klocków legopodobnych (od 5 do 8 elementów) i musi poinstruować Budowniczego, by ten zbudował dokładnie taki kształt. Oczywiście chcemy to zrobić szybciej niż pozostałe pary (wszyscy budują jednocześnie!). Pachnie szaleństwem? No to dodam jeszcze, że w każdej rundzie mamy inną regułę specjalną. Np Budowniczy nie może używać kciuków, albo musi mieć zamknięte oczy. Albo Architekt nie może nic mówić (pokazuje wtedy paluchem i pomrukuje znacząco). Ponadto drużyny nie są stałe - ciągle trzeba się zamieniać i uczyć się efektywnie współpracować z różnymi osobami zarówno w jednej jak i drugiej roli. Owce na Wypasie Szybka gra (20 - 30 minut) o bardzo prostych zasadach. Kto grał w "Hej! To moja ryba" dostrzeże podobieństwo. Gra składa się z dwóch etapów. Najpierw budujemy planszę - pastwisko. Będzie się ono składać z identycznych sześciokątnych pól, a w budowaniu chodzi głównie o to, by określić czy między tymi polami będą jakieś wolne przestrzenie i w jakich ilościach. Następnie każdy z graczy bierze wszystkie swoje owce (żetony w liczbie 16 sztuk) i ustawia je w jednym stosie przy którejś z zewnętrznych krawędzi planszy. No i zaczynamy. W swoim ruchu gracz bierze dowolną liczbę owiec ze swojego stosu, zwanego tutaj stadem (zawsze co najmniej jedna owieczka musi zostać na miejscu) i przemieszcza je po linii prostej tak daleko jak może, to znaczy do krawędzi planszy lub do momentu napotkania innej owcy. Kolejny gracz robi to samo i tak dalej. Celem gry jest maksymalne rozprzestrzenienie się po planszy. Liczba pól jest zawsze taka sama jak liczba owiec, więc jeśli gracze sobie nie przeszkadzają to każdy ma szansę znaleźć dla siebie wystarczającą ilość miejsca. Ale cóż to za frajda, gdy się nie podkłada innym świni... czy tam owcy. Dodatkowym atutem jest fajne wykonanie - żetony owiec wykonane są z solidnego plastiku, a każda z 16 w danym kolorze ma troszkę inną grafikę __________________ Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój. Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

02-01-2017, 20:06	#18
Krakov Reputacja: 1	Tajniacy: Obrazki Samodzielna gra, wykorzystująca tę samą mechanikę co wspomniani wyżej Tajniacy. Czym się więc różni? Głównie tym, że zamiast kart ze słowami mamy karty z obrazkami. Ilustracje są czarno-białe i często przedstawiają połączenie rzeczy z kompletnie "różnych bajek" przez co są dość abstrakcyjne. Czy gra jest lepsza, czy gorsza od oryginału? Która jest łatwiejsza? Zdania są podzielone. Według mnie obie są warte uwagi, ale Obrazki są nieco trudniejsze. W myśl powiedzenia "jeden obraz wyraża więcej niż tysiąc słów" - ilustracje generują często więcej skojarzeń, przez co trudniej jest podążyć tym samym torem rozumowania, co kapitan drużyny. Ponadto zdarza się, że uwadze kapitana umyka jakiś drobny szczegół, przez co jego własna podpowiedź okazuje się strzałem w stopę. Ta zwiększona trudność ma zresztą swoje odzwierciedlenie w mechanice rozgrywki. O ile bowiem w podstawowej wersji mieliśmy rozłożonych 25 kart, o tyle w obrazkach jest ich tylko 20. Polecam spróbować. Podobnie jak w zwykłych Tajniakach, kart jest tutaj mnóstwo, więc gra nieprędko się znudzi. A same ilustracje są bardzo ładne / śmieszne / ciekawe. Samo komentowanie ich i rozkminianie kryjących się za nimi nawiązań i metafor potrafi dać masę radości. __________________ Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój. Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

27-12-2013, 14:42	#11
Pieniu Reputacja: 1	Mogłem się pomylić ^_^" sorki. Gapa ze mnie mimo, że mam pudełko w pokoju .

18-03-2015, 20:06	#13
Aramin Reputacja: 1	Ja nie jestem fanem planszówek i karcianek. To znaczy pograć pogram, ale z nerdzenia wystarcza mi papierowe RPG Ale polecam każdemu kto nie oddałby życia za karcianki grę o nazwie: Bang! Karcianka dla 4-7 graczy, podobna trochę do mafii. Osoby niepraktykujące gier karcianych tą akurat uwielbiają - przynajmniej w moim towarzystwie.

05-01-2017, 02:39	#19
Googolplex Reputacja: 1	Powiem szczerze, że zaciekawiły mnie te macki z niespodzianką.

25-02-2017, 16:14	#20
Krakov Reputacja: 1	Imago Kolejne gra dla tych, którzy lubią kalambury i tym podobne zgadywanki. Losujemy hasło, czytamy na głos kategorię, po czym za pomocą specjalnych kart próbujemy przekazać to hasło pozostałym graczom. Co w tym oryginalnego? Otóż karty, których będziemy używać mają przezroczyste tło, przez co możemy nakładać jedną na drugą, a nawet poruszać nimi tworząc prowizoryczną "animację". Kart jest 61, a ilustracje przedstawiają ludzi w różnych pozach (ludzik stojący, ludzik leżący, ludzik biegnący), kształty (kółko, trójkąt, linia), przedmioty (samochód, parasol, drzewo) i różne symbole (np. znaczek dolara czy komiksowy "dymek"). Kombinacji jest więc sporo, tym bardziej, że do jednego hasła możemy wykorzystać dowolną ilość kart. Oczywiście nie ma się co oszukiwać - to nadal są po prostu kalambury - ale forma, w jakiej zostały podane, jest całkiem atrakcyjna. __________________ Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój. Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

Narzędzia wątku
Wersja do druku Wyślij na email
Wygląd
Wygląd liniowy Wygląd mieszany Wygląd wątkowy